Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD. OM ONS HEEN Buitenlandsch Overzicht Stadsnieuws 24e Jaargang. No. 7201 ZATBRDAG 15 DECEMBER 1806 J& HAARLEM S DAGBLAD ABONNEMENTEN APVERTENJIÈN: PE!* drie maanden: lliÉlL ^an regels 50 Cts.iedere fêgel méér 10 Cts. Buiten het Arrondissement Voor Haarlem Haarlem van 1—5 regels ƒ0.75, elke regel meer ƒ0.15. Reclames 30 Cent per regel. Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij- Abonnement aanzienlijk rabat. gemeente) Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. pér plaatsing: Franco per post door Nederland1.65 fëV.g' 50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant. Afzonderlijke nummers0.02 lA 75 «CM 9r n a a Oeïfkistreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H Redactie en Administratie! Groote Houtstraat 55. de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724. Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur .1. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122. Abonnementen en Advertentiön worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentien en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam. Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publicilé Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 31bi* Faubourg Montmartre. EERSTE BiLAjD. ICbENDA ZATERDAG 15 DECEMBER. Brongebouw: Timmerlieden-Vereen. ,'Door Eendracht Verbetering": Jaar feest. 'Soc. Vereeniging: Tewe's Bioscoop Parisian: Voorstelling. Schouwburg (Jansweg): Dans-soi- se, 8 our. De Kroon (Cafézaal): Dam en Kapelle Ferdinand Iser. Teyler's Museum: Tentoonstelling rnn Photogravuren, enz. Verg. Nederi. Chern. Vereen.: Verga dering. CCGêXLVII. WIJ EN HET BUITENLAND. We laten ons er op voorstaan, dat wij Nederlandiers internationaal zijn. Tienduizenden van ons schrijven en spreken Fransch, Duits eh en En- gelsch. wel niet altijd even onberispe lijk, maar tocQi zoo, dat we ons er mee begrijpelijk en verstaanbaar kunnen maliën. Feitelijk is deze talentrits voor dagelijkseh. gebruik voldoende, want een Spanjaard of ieen Italiaan wagen zich niet in de wereld wanneer ze geen j'Franscb verstaan en de 'Scandinavi sche volken zorgen, dat ze van de Duitsche taal 'op de boogie zijn. 'Nu we eenmaal deze nuttige ltennis hebben opgedaan, willen we daar ook een goed gebruik van maken. Zelfs zijn we, laten we bet maar erkennen, leen beetje blij, wanneer we onze tong die door zeldzaam gebruik in de boch- van de vreemde taal verward zou [faken, daarin weer eens kunnen oefe nen. Het minste reizigertje van een on belangrijke Duitsohe firma kan er vrij zeker van wezen, dat Blij in Nederland seizende, 'beleefd wordt toegesproken in zijn eigen taal. 't Zou hem te moede 'wezen alsof bij de grenzen in 't gebeel niet was overgetrokken, wanneer af en toe een verraderlijk Hollandisme bem daaraan niet kwam herinneren. Ik vertrouw evenwel, dat bij ter wille van bet goede doel, namelijk om zijn waai- aan ons te slijten, deze tekort komingen edelmoediglijk over bet hoofd zal willen zien. Mocbt evenwel een Nederlandsche zakenman zijn artikel in 't buitenland te koop gaan aanbieden in zijn eigen teal, dan zou bij' onder smadelijk Schouderophalen ten deure uit worden Deze omstandigheid ligt natuurlijk min of meer in den aard der dingen. Groote volken komen er niet zoo liebt als Tegel de taal van een klein volk te gaan leeren, als omgekeerd. Wanneer wij 'Fransch, Duitsch en En- gelseh bestudeeren, dan doen we dat tiet uit liefde tot de taalstudie, maar omdat we meenen er nut van te kun nen trekken met bet oog op reizen in Europa, briefwisseling en letterkun- Evenwel behoeven we ons toch niet kleiner te maken, dan we zijn. Als een Duitsche fabrikant zijn reiziger naar Nederland zendt, met de bedoeling om aan de Nederlanders geld te verdie- waarom laat bij dan zijn verte genwoordiger niet vooraf Nedeir- lands'ch leeren, opdat bij ons in onze taal kan toespreken? Waarom neemt hij niet ieen bediende op zijn kantoor, mei de 'Nederlandsche klanten in het Nederlandsch correspondeeren en te factuurs, die bij bun zendt, in Ne-. terlandscih geld berekenen kan? 'Het antwoord op deze vraag is een voudig, omdat al de moeite overbodig Die Nederlander verstaat en schrijft wel Duitscb. Wat zullen ze in I buitenland dikwijls lachen om die goedige sullen van Nederlanders, die iltijd maar klaar staan om de taal te Spreken van iemand, die nota bene an ben wat verdienen wil. 'We zijn geen groot volk, dn den zin fan een talrijk volk, maar we beboe- fen ons niet kleiner te maken, dan we Öjn. Dezer dagen is .ergens in een Neder- todsche stad een nieuwe inrichting ïeopend, waarvan de installatie was lieverd .door een Engelsche firma, te daarvan een specialiteit maakt, 'at haar de levering wend opgedragen is dus practiscb en verstandig. Na- tturlijk zond zij een Engelschen inge- teur om de inrichting 'behoorlijk te östalleeren. Nu komt de opening der inrichting. De Nederlandsche burgemeester, omringd door wethouders en commissie van bijstand, houdt een Engelscbe re devoering, de Nederlandsche directeur volgt zijn voorbeeld en de ingenieur •antwoordt in dezelfde taal, de stum per kende waarschijnlijk geen andere. Ik heb niet gehoord, of er. misschien een Engelscbe vlag is gefheschen op dit Nederlandsche gebouw, 't Zou wel een passend vervolg op al die Engel scbe speeches zijn geweest. En nu weet ik wel, dat die inge nieur zich buitengewoon verdienstelijk had gemaakt, zich had uitgesloofd om de installatie zoo spoedig mogelijk op te leveren. Een dankbetuiging aan hem persoonlijk, en dan in 'n En- gelsch, zou dan ook reden van bestaan hebben gehad. Maar niet bij de offi cieel© in gebruikneming. Daar paste de landstaal en geen andere. Wilde men den Engelscbman buide brengen, dan bad dat daarvoor of daarna, *in kleinen kring, kunnen geschieden. Wanneer de examencommissie En gels ch M. O. baar werk beeft verricht en de voorzitter staat op om een woord te zeggen, dan doet hij dat in 't Neder landsch, hoewel er dikwijls Engel- schen of Amerikanen onder de exami nandi zitten. Laat ons nu eens het tegenoverge stelde aannemen. Een Nederlandsche firma levert wat in Engeland', de En gelscbe burgemeester houdt bij de in wijding een rede in,., bet Neder landsch, denkt u? het valt bem niet in: bij spreekt de landstaal. Kan de Nederlander dat verstaan, dan is bet goed. Kan bij bet niet verstaan, dan trekt zich de Engelschman daar niets van aan. Ails de'f o r e i g n e r 1) in En geland komt, moet hij maar Engelscb spreken. Veel liever hebben de Britten, dat bij maar wegblijft. De omstandigheid dat zij op een eiland wonen, schijnt bun de meening te hebben bijgebracht, dat zij bet voortreffelijkste volk ter we reld zijn, waarschijnlijk omdat bet hun aan voortdurende gelegenheid tot vergelijking ontbreekt. Toen zij inder tijd ontdekten, dat hun industrie voor al bij die van de Dui'tschers ten achteT was geraakt en de omvang van dit kwaad bleek door de bepaling, dat de herkomst van alle goederen daarop moest worden vermeld, beeft bun va derlandsliefde hun nog grimmiger oordeel .ingeblazen over den toch al zoo verachten vreemdeling. Meer en meer trachtten de Engelschen zelf voort, te brengen, wat zij tot dusver van elders (hadden moeten betrekken. We don 't want those dam- n ci d foreigner s, we c an do i t o u r s e 1 v e s 2) is een volzin, die bun in den mond als bestorven ligt. En als men daarvan een voorbeeld ■wil (heb ben uit den laatsten tijd, dan noem ik bet bericht, dat de diamantmagnaten uit iZuid-Afrika, die met de kapitalen welke zij uit bun monopolie slaan, geen raad weten,, daar zelf diamant slijperijen willen oprichten om bet be drijf niet meer aan Amsterdam en Antwerpen te gunnen. Mocht iemand zeggen, dat dit zoo gemakkelijk niet zal gaan, dan bedenkt bij toch zeker niet, boe licht de beste arbeiders in dat vak voor buitensporig hooge trak tementen naar Zuid-Afrika kunnen worden gelokt en zoo dra men bun de Qcunst heeft afgekeken, eenvoudig als uitgeperste citroenen worden aan kant gedaan. Onze positie als klein volk te midden van -groote volken noodzaakt ons als vanzelf tot een zeker internationalisme Leerden we 'geen vreemde talen meer, namen we een houding aan als het trotsche Albion, dan zouden we daar van zelf de schade ondervinden. Toch behoeft deze omstandigheid ons vol strekt niet tot al te groote toeschiete lijkheid te brengen. Enkele maanden geleden beeft een groep Engelschen een bezoek gebracht aan onze land bouwende streken. Geen plezierreisje van toeristen, maar een studiereis van deskundigen was 'bet. Ze werden met beleefdheden overladen, alles was ter hunner eer op Paasdhbest, niets werd voor ben verborgen gehouden. Werk tuigen, wijze van bedrijf, alles werd 1) Vreemdeling. 2) Wij hebben die vervloekte vreem delingen niet noodig, wij kunnen bet zelf doen. 8) De vervloekte Hollanders. bun tot 'in de kleinste bijzonderheden getoond. Was bun iets minder duide lijk, Bij hadden maar te vragen. Ik ben er zeker van, dat zij' verrukt over de ontvangst zijn geweest, evenals de ingenieur van wien ik hierboven sprak maar dat zij bij hun terugkeer in En geland bun bouten gezichten tot een lach zullen hebben geplooid' over de goedigheid van the damned D u t c h m e n 3) zou .mij niet verwon deren. Zij kwamen toch niet over, om den Nederlandschen landbouw te be vorderen, maar natuurlijk om voor deel te trekken voor zichzelf van wat izij 'bij ons zouden zien. Wie dit nu niet gelooft, moet ma,ar eens probeeren of hij met een gezel schap Nederlanders de fabrieks- en handelsgeheimen der Engelschen ver rassen kan. 'Hij zal ondervinden, dat men hem in Engeland beleefd maar •beslist buiten de deur houdt. Wat meer zelfgevoel tegenover den vreemdeling, wat minder ijdelheid op onze taalkennis, die ons per slot nog parten speelt, zou ons beter passen, dan die soort van wonderlijken eer bied, dien we 'hebben voor alles wat een andere taal spreekt dan wij.. Af zonderen mogen we ons niet, wegge ven mogen we ons evenmin. J. C. P. DE VERKIEZING VAN DOEMA- LEDEN. De aanwijzing door de kiezers van de gedelegeerden, die de leden voor de nieuwe Rijksdoemd moeten kiezen, is bepaald op 28 Januari a. .s. en vol gende dagen tot 14 Februari. Dan zal op één dag, namelijk 23 Februari, plaats hebben de verkiezing van de Doema-leden. De stenografen van de Doema heb ben sedert de ontbinding .der eerste volksvertegenwoordiging bun halve salaris gekregen. Hun is nu meege deeld, dat van 14 Febr., af bun volle tnactement weer* wordt uitbetaald. EENE ETENSSTAKING. De in de zg. tweede gevangenis te Kroonstad opgesloten zeebeden tien getale van 400 man. waarvan de groote meerderheid veroordeeld is, hebben den 18en November de door Russische gevangenen ter verbetering hunner al te groote ellende meer toe gepaste uithongering afgekondigd, een soort, van etensstaldng. De gevan genen weigeren alle voedsel tot aan bun eiscben is voldaan. Deze behel zen verbetering van bet voedsel, men- schelijker behandeling, uitbreiding van bet aantal uren in de vrij e lucht, enz. Niemand krijgt toegang tot de gevangenen. Uit andere landen. DE DUITSCHE RIJKSDAG ONTBONDEN. In de zitting van den Rijksdag werd Donderdag de tweede lezing ge houden van de suppletöire begroeting over Zuid-West-Afrika, waarbij 29,220,000 mark worden gevraagd in verband met de onderdrukking van den opstand. De begrootingscommissie stelt voor dezen eiscli te verwerpen. De afgevaardigde Spahn (centrum) doet mededeeling van hetgeen in de commissie gesproken is. De Rijkskan selier, prins Von Bülow verklaart, dat het voorstel thans reeds voor het jaar 1907 een bepaalde aanzienlijke vermindering van bet aantal troepen in de kolonie vast te stellen onaanne melijk is. (Bijval rechts). Voortgaande zeide BülowDe op stand zou natuurlijk op onze andere kolonies overgaan en een algemee- nen opstand tegen de blanke heer schappij doen ontstaan. (Toestem ming rechts.) De kleine legermacht zon tegen zulk een beweging niet op gewassen zijn. Wij zouden dein voor, de vraag staan of wij de kolonie met betrekke lijk zeer groote offers en kosten moes tén heroveren, dan wel haar voor al tijd zouden, verlaten.. (Instemming rechts.) Het gaat hier om met een laatste krachtig optreden in onze ko lonie voortdurende rust en veiligheid te herstellen. Als wij voor deze laat ste .offers terug deinzen, zouden wij ons schuldig maken aan een ernstige nalatigheid en ons bezondigen tegen over bet rijk. (Bijval rec-hts.) Ik kan niet aannemen, diat de Rijks dag zulk een, van financieel, mili tair, politiek en nationaal standpunt te betreuren besluit zou nemen. Zou ik mij hierin vergissen, dan' zou ik als verantwoordelijk leider van de politiek van het Duitsche rijk, voor het volk en de geschiedenis niet in staat zijn zulk een capitulatie te on derteekenen. (Bijval en instemming). De afgevaardigde Roeren (centrum) komt terug op zijn onlangs gehouden redevoering en op bet antwoord] van den directeur der koloniale afdeelïng. Hij verwerpt de bewering, dat het centrum ©en nevenregeering zou vormen. De directeur van koloniën, Dem- bung, herhaalt, dat Roeren niet al leen onder zijn voorgangers, maar ook onder zijn eigen bewind, ge poogd heeft zich te bemoeien met het koloniale bestuur. Zulk een bemoei ing van welke zijde Oiok, zal Dernburg beslist afwijzen. (Bijval). DE REGEERING ZAL HAAR PLICHT DOEN. Bij het verdere debat zeide de rijks kanselier prins Bülow„Ik acht het noodig u op het laatste oogenblik nog te wijzen op de zwaro verantwoordle lijkheid, die ge door de straks te ne men besluiten op u laadt, daarbij moet immers de vraag worden be>- antwoord of -wij het aanzien, dat. we gemeten in de wereld, onze wapen- eer, onze nationale positie in gevaar zullen brengen ten einde een betrek kelijk geringe som te sparen op het eind van een veldtocht, die ons hon derden millioenen heeft gekost. Zou den we in een oogenblik van klein moedigheid dé vruchten van jaren lange, dappere inspanning in gevaar brengen, zullen de zware offers van goed en bloed, die tot dusverre ge bracht ziin, verge e fee h zijn geweest? Het is toch ondenkbaar, dat het oor logvoeren en de militaire maatrege len afhankelijk zouden wotden ge maakt van partij opvattingen. (Zeer juist, beweging in 'het centrum). Zal bet Duitsche volk zich kleiner betoo- nen dan andere volken? Dat is de vraag, waarop de regeering ©en ant woord wenschtwilt ge oen crisis, zoo hebt ge ze. Het gaat hier om door den rijkskanselier na nauwgezet on derzoek verkregen overtuigingen, ifiST 'Slretat xjtia: K.Uiuiiitta,i- poiitieke positie in de wereld op het spel. Meent ge, dat zoo iets geen te rugwerking op het buitenland, heeft? Wat voor: indruk zou hét maken, in binnen- en' buitenland, wanneer de regeerinr onder zulke omstandighe den zou kapituleeren en de kracht niet weten te vinden om haren natio- nalen plicht te vervullen? Wij zullen onzen plicht doen in vertrouwen op het Duitsche volk. (Stormachtige toe juichingen, gesis bij de sociaal-demo craten). Het bemiddelingsvoorstel door de vrijzinnigen ingediend, werd verwor pen met 176 tegen 171 stemmen daar op volgde de stemming over het voor stel der regeerinf. Vóór dit voorstel stemden 168 leden, daartegen 178, zooda-t het verworpen is. Daarop stond de Rijkskanselier op en deelde mede, dat hij een 'keizerlij ke boodschap had voor te lezen. (Lui de bijval, handgeklap op de tribunes). De Rijkskanselier las daarop de bood schap voocr, waarbij de Rijksdag wordt ontbonden. De boodschap werd met stormach tig gejuich begroet, ook op de tribu nes. President Ballestrem bracht daar na een ..Hoch" op den Keizer uit, waarmede de Kamer geestdriftig in stemde. DE VERSTOORDHEID TUSSCHEN REGEERING EN CENTRUM. E©n particulier telegram uit Berlijn aan 't Hbld. over deze zitting, deelt nog het volgende mede „Den heelen middag duurde de be handeling der suppletöire koloniale begrooting in tweede lezing. Er heerschte een gespannen stemming, welke steeg toen Bülow verklaarde, dat de regeéring onverzettelijk bleef, en Spabn hetzelfde namens het cen trum verklaarde. De verstoordheid tusscbem centrum en regeering ver ergerde, nadat Bülow officieel zeide crisis te aanvaarden, hij liet zich du wen noch dringen. Na verwerping las Bülow onder luiden biival van het publiek het besluit tot ontbinding van den Rijksdag voor. Het enthou siasme werd overstemd door het- „Hoch" op dm Keizer. De algemeen© indruk is gunstig voor de regeering, die eindelijk dnirfde het Centrum-juk af te schudden." DE KERKELIJKE STRIJD IN FRANKRIJK. Sedert Dinsdag 11 Dec., is 'het hou den van eene godsdienstoefening te Parijs eene wetsovertreding. De 'prefect van politie heeft de com missarissen bij zich ontboden en hun zijn opdrachten gegeven. Zij zullen mspecteurs van de recherche naar al le Parijsche kerken zenden om de overtredingen te constateeren. Deze mspecteurs krijgen bevel rich temid den van de geloovjgen, zonder opzien te wekken, in de kerken te begeven en daar toe te zien of een priester aan het altaar eenige godsdienstige han delingen verricht, of den predikstoel' beklimt. Wat zij. hebben waargeno men, moet door hen worden vermeld dn een omstandig verslag, dat aan den prefect, van politie 'moet worden opgezonden. Deze stelt dan een ver volging in tegen den pastoor der pa rochie. HET OORDEEL VAN MGR. AMETTE. Aan den vooravond van dezen ge- w'chtigen dag heeft de Matin" nog eens het oordeel van een bevoegd per soon willen hooren over de gebeurte nissen die zijn voorafgegaan. Een medewerker van 'het blad heeft zich aangemeld bij mgr. Amétte. dan coad jutor van kardinaal Richard, en heeft van dien prelaat weder de besliste verklaring gekregen, dat alle geeste lijken in Frankrijk als één man 7ich zullen onderwerpen aan het bevel van den Paus. „Gij meent toch niet, dat wij ons zouden verzetten tegen die be velen van den Paus om ons te onder werpen aan die van het burgerlijk gezag?" zeode de coadjutor. Z. i. plukt de Fransche regeering niu de vruch ten van haar eertijds onwaardig op treden. Aan een „verzoenend" optre- dten gelooft mgr. Amette niet„Ver zoening riep hij urt.. „Noemt gij dat een verzoening 1 De kerk had met dén staat een wederzij dsch verdrag''het Concordaat. Dit wordt verbroken en vervangen door een eenzijdig ver drag dé scheldingslwet. Waarom heeft de regeering zich niet met Rome verstaan, niet met het hoofd van de katholieke kerk overleg gepleegd Zou de Paus hebben villen over leggen? vroeg d'e verslaggever. „Zeker. Z. H. is een man vangroot verstand, die den 'geest van zijn tijd verstaat, en in zijn besluiten daarme de 'rekening weet te houden, op voor waarde dat de waardigheid van de kerk niet worde aangerand. Men had met Rome moeten overleggen dan zou men waarschijnlijk wel tot overeen stemming zijn gekomen." Maar nu, gaf de prelaat verder te kennen, zuilen dé pjiesters voortgaan gowuuo ïcjLajenröigéri worden dé kerken gesloten', dam zul len de> oefeningen plaats hebben in particuliere woningen voor gesnoodig- den en worden de priesters als vreemdelingen" over die grenzen ge zet, dan zTulien zij de verbanning ver duren, liever dlan de beveleh van den Paus niet op te volgen. Thans is dus de strijd begonnen. DE UITWIJZING VAN Mgr. MONTAGNINI. De uitwijzing van mgr. Monitagnini (heeft .in bet Vaticaan smartelijke ont roering gewiekt. De „Popole Romano" zegt, „dat -daardoor de diplomatieke gewoonten en de sociale rechtvaardigbedd ge schonden zijn." Het blad noemt de uitzetting van dien prelaat een „dol- Cbem streek van de Fransche regeering, dié din lalla diplo-mtaiiiebe kringen streng zal worden afgekeurd." Maar de Kerk aal zich daardoor niet laten afbrengen' van den weg, die ingesla gen moest worden en kaim den strijd strijden, die voor haar ©en levens- quaestie is, daar het gaat om de hei lige rechten van de Kerk. Mgr. Montagnini wordt beschul digd van medeplichtigheid, omdat hij door zijne médedieelingem de priesters ïn staat hééft gesteld die Fransche wet van 1905 te schenden. Hiertegen hééft, hij krachtdadig ge protesteerd. „Ik hen hier enkel bewaker der ar chieven, zeilde hij. Dat is mijn eenige rol teru Frankrijk. En niet dioor mijne tusschenkormst correspondeert Z. H. met de bisschoppén-. Hij doet hét nechistreeks of dooT tusschemkomst van dén staatssecretaris. Ik ben dus hleeslemaal vreemd aan de overtreding dié men. mij verwijt." EENE PLECHTIGE VERGA DERING. Te Rennes had! Woensdagnamid dag een 'plechtige vergadering plaats in de kathedraal, waar meer dan 5000 personen aanwezig waren. Na het lof dankte de aartsbisschop het kapittel en de geloovigem, en zette hen aan', hunne bisschoppen en priesters to volgen en in ailles de voorschriften van den Paus te gehoorzamen. Bij het verlaten der kerk werd de aartsbisschop toegejuicht. EENE VERKLARING VAN CLEMEN CEAU. Een particulier telegram uit Parijs aan 't Hbld. meldt nog: „De minister-president Clemehceau 'heeft aan de delegatie van de radi caal-socialistische Kamereroep, die hem haar instemming kwam betuigen met zijn kerkelijke .politiek, de ver klaring afgelegd, dat de regeering naast de vier, in het vorig nummer gemelde, représaille-maatregelen een wetsontwerp voorbereidt tot regeling van den pubbeken eene dienst niet meer op den basis van de wet van 1881 op openbare vergaderingen, maar o,p den basis van dé wet van 1901 op vereeni.gingen. Middelerwijl zal doderen dag, evenals thans in :alle kalmte door agenten in burger- kleeding is geschied, proces-verbaal worden opgemaakt tegen priesters, dié zonder voorafgaande aangifte ker kelijke bijeenkomsten organiseeren, d. w. z. de Mis lezen en zoo in strijd handelen met de wet van 188L HET ENGELSCHE LAGERHUIS EN HOOGERHUIS. Het regeeringsvo o-rstel om dé amen dementen van. het Hoogerhuds op de onderwijswet en bloc te verwerpen, werd idioor het Lagerhuis met 416 te- gén 107 stemmen aangenomen. 'R a ad s v e r k i ez i n g. Een eenvoudige verkiezing dezen •keer. Niet meer dan twee candidaten, tot vreugde van iedereen die er bij be trokken is. Van de kiesvereenigingen, die nu maar voor één keer (kosten moesten maken en van de soesah en de uitge ven voor een herstemming verschoond! blijven. Van de stembureaux, die hoe goed willig ook, todi wel pleizieriger din gen in hun leven kennen, dan namen te parafeeren en biljetjes te tellen. Van de ambtenaren op 't Stadhuis, die nu ontslagen zijn van het taaie werkje van 't adresseeren der stam kaarten en 't voorbereiden van de her stemming. Van de candidaten zelf ten slotte, die nu niet langer met het mes in den •buik 'behoeven rond te loopen. Er moesten nooit meer dan twee candidaten voor één vacature zijn! Maar ter zake. Candidaten waren Mr. A. S. Miedema van de Liberale Unie en de Vrijzinnig-democraten en de heer A. F. J. Ndeberg, van de R. K.. «o cu-i. en ue Ltror. 'Kiesvereemgmg. Het aantal kiezers in district II be draagt: Bureau Fr. Varkenmarkt 1217 Bureau Nasaulaan 1830 Opgekomen zijn in het Bureau Fr. Varkenmarkt 581 kiezers, die 6 stem men van onwaarde uitbrachten. Van de overige verkreeg Mr. Miedema er 289, de heer Nieberg 286. Een verschil dus van slechts 3 stemmen. In het Bureau Nassaulaan versche nen 915 kiezers. Acht stemmen waren daar van onwaarde, Mr. Miedema be haalde er 530, de (heer Nieberg 377. De uitslag was derhalve, dat Mr.. Miedema was gekozen met 819 stem men, terwijl rijn tegencandidaat er 663 verkreeg. De laatste verkiezing in district II ihad plaats in Juli 1905. Daar traden toen af de heeren Van de Kamp, Schram en Mr. Thyssen. Dien keer werden er uitgebracht 1411 stemmen, waarvan deze drie heeren resp. 1039.. 757 en 909 stemmen verkregen. Zooala men zich herinneren zal, bestond er toen een combinatie van kiesvereeni gingen, die elkanders candidaten ia de verschillende districten overna men. Alleen de S. D. A. P. had toen tegencandidaten gesteld, die het even wel in district II niet verder dan tot 274 \(Dijksterh.uis) 303 (Joosten) en 205 (Koppen) stemmen wisten te brengen., •Het totaal der uitgebrachte stem men van toen verschilt weinig met nu.. To dit district schijnt 1400 1500 stem men het normale opkomstcijfer te we zen. Leesmuseum. Onze lezers zullen zich herinneren, dat het bestuur van het Leesmuseum een voorstel had gedaan tot ontbin ding der stichting, ma air dat de leden er de voorkeur aan gaven een propa ganda-commissie t© benoemen, die eou trachten opnieuw de belangstel ling voor haar op te wekken. Naar wij vernemen is de Commis sie hierin geslaagd. Het voortbestaan van het Leesmuseum is dus verze kerd. Dinsdag a. s. zal zii haar rap port uitbrengen in een ledenverga dering, die tevens zal hebben te be slissen over door de Commissie voor gestelde wijzigingen in het reglement en nieuwe bestuursleden' moet benoe men, daar de twee periodiek aftre dende ledén van het bestuur, de hee lden Mr. C. G. von Reeken en J. C. Burkens, geen herbenoeming wen- schen. Hofgunst. Het Nedertain'cEsoh Tooneel gaf Don derdagavond in den Schouwburg we derom een voorstelling van het bek kende stuik „Hofgunst".. Er was een buitengewoon talrijk pi#>li©k opgekomen, de schouwburg- zaail was geheel bezeit. De verzorging van hét stuk was goed. Mejuffrouw Emma Morel, die als altijd de rol van Emmy Hobem- stein vervulde, werd' herhaaldelijk toegejuicht.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1906 | | pagina 1