HAARLEM'S DAGBLAD
5 Jin 1907 Ml M.
Stadsnieuwe
Feuilleton.
De Verdwijning
van Gerald Rathbone
GYMNAST1EKUITVOERING
..CONCORDIA".
De Gymnastiek-Vereemiging „Con-
irdna" gaf j.l. Zaterdagavond in het
rongebquw een gymnastiekuitvoe-
1 ng ter gelegenheid van tiaar twln-
egjarig bestaan. Om de zeer moeilij-
tijden door Concordia" !in 'tlaai-
e jaar doorgemaakt, mogen we van
vereeniging geen eischen stellen
~s aan andere eerste-klasse turn-
ireenigingen.
De uitvoering, die als een openba-
t bedoeld was, begon met een
"koningswoord van den voorzitter,
beer A. J. Meijerink.
Even waren we verbaasd, toen we
Lm directeur in zijn openingswoord
gorden gewagen van geen „kunst-
atige passen, geen fraaie cirkeltjes
i sierlijke armbewegingen" ,en in i
ït eei-ste nummer, vxijie oefeningen
•iljngensafdeeling, zagen, knieheffen,
tsschentred, aansluit- en driepas,
eze passen behooren' in de moderne
trntaal, zeker niiet meer tot dekunst-
atige. Iets nieuws «wieftid het publiek
^presenteeid, door in- en untadëm-
meningen op en van de plaats,
•aarbij we de jeugd heerlijk diep
oorden in- en uitademen rn den
maat.
De keus der leerstof was zeer zeker
gjets te. zwaar vow de leerlingen,
.ij de vrije oefeningen op de plaats
- ook door de jongens zagen we
Is in een kinematograaf, de leerstof
ioor leerlingen van hun zesde tot aan
un achttiende levensjaar. Hietr had
e directeur zeker ,,Het Elk wat
Hs" gegeven. Rrug-tremplin van de
•oofdafdeelingen was nog !ets uit
"oncoadiia's bloeitijd, geen bij elkaar
eraapte stof van dit en van dat wat,
'joch heel wat goeds. Ook het num-
fer parterrerek van de hoofdaMee-
ng zat er doorwerkt in.
Sten noefeningen jon-gensafdeeling
FÏ k iets op een (gewijzigd Zweedsch
Isel. Uit liet uitvoeren der oefenin-
en bleek wel, dat 't den meesten
pngens veel te ver bóvten hunne
rachten ging.
De groepoefeningen aan het rek
.otdeden uitstekend, vooral de laat-
te was heel mooi van lijn.
Uit het ontreden der jongensafdee-
'ing werd ons duidelijk, dat. de direc-
i»ur nog zoekt naar een juiste metho-
e uit het Hollandsch-Duiitsch- of het
Jweedsche 9telsel.
Een volgende uitvoering mogen we
ekei- een juiste methodische opklim
ming der stof van een der stelsels,
Blo or Concordia's jongens tegemoet
Nu was 't nog een hinken op
gedachten.
Het bekende Duo Voget gaf eenige
peer aardige voordrachten ten beste.
Aan het slot wterd Concordia door
lenige dames met een krans gelau
werd.
COR. M.
Dé S nel vlieger.
■r. D®z_e vereeniging nam dJeeil aan de
'3p 25 en 26 December gehouden ten-
-oonstelling te Weiesp, dn behaalde
irie zilveren medailles voor die meest
>ëliaald!e (eerste prijzen, twe. de prij-
ten en. derde prijzen.
De leden behadldlen voorts nog:
P. J. van Doailen.vier eerste, acht
tweéde, ééii detrdien en één vierden
prijs.
'Ë- Slotdrie eeirste en één vijfden
prijs.
A. van Heftenvier eerste, één
tweeden en één vierden prijs.
A. C. W. van NielEén eersten en
Sén derden prijs.
V Bovendien behaalde R. Slot 3 zilve-
k ten medailles als eere-prijzem, P. J.
ran Da alen 13 zilveren medailles als
r aere-prijzen A. van Hoften 5 zilveren
l medailles als eend-prijzen, en A. C. W.
ran Niel 2 zilveren medailles als
V eere-prijzen.
„Arti et Religiomi".
Men schrijft ons
k Da eerstvolgende uitvoering der
8 R.-K. gemengde zangvereeniging „Ar-
7 ti et Religioni" is bepaald op Donder-
dag 24 Januari.
I Als hoofdnummer zal uitgevoerd
Missa Hay dn III, voor soli en
koor, terwijl het stedelijk orkest tor
begeleiding zal medewerken.
Wij nieeaien even nader de aan
dacht aan deze bekendmaking temo-
gen wijden.
De uitvoering defcer „Missa" kan
een werkelijke attractie genoemd
I wordendeze compositie, een zeer
welluidend, dankbaar meesterwerk,
w algemeen bemind èn door liet audi-
I torium èn door de zangers, wehd sinds
▼ele jaren nog slechts uitgevoerd voer
mannenkoor met orgel.
Als zoodanig trok deze uitvoering
steeds veel belangstelling, mem zou
slechts behoeven te verwijzen naar
eene schoone vertolking in de R.-K.
Kerk op de Groenmarkt; hoeveel te
méér zal dan nu de belangstelling ge
rechtvaardigd zijn, nu we zoo'nwerk
in het oorspronkelijk ten gehooro
krijgen voor gemengd koor, soli en
orkest.
Wij juichen de ernstige pogingen
dezer vereeniging toe, en wenschen
haar een welverdiend succès.
De medewerkende solisten verdie
nen zeer zeker niet minder belang
stelling. en zuilen gewis het cachet
aanmerkelijk verhoogen. Het zijn
mej. Denise Beaufre, sopraan, mej.
R Gomperts, alt, de beeren Fr. Phlip-
peau en Joh. Hoes, tenor en bas.
De avoend zal verdetr aangevuld
worden met kleinere koorwerken voor
koor en orkest.
Ongetwijfeld is dit een schoone
avond, een' heerlijke afwisseling tus-
schen de vele uitvoeringen.
Vegetarisme.
Ons wordt verzocht het volgende te
plaatsen
Vrijdagavond hield de a.f dee ling
HaarLetm van. den Nedleriandschen Ve-
getariërsbond een goéd bezochte ver
gadering in de bovenzaal van het
Brongebouw.
Als eerste spreker trad op de heer
De Clercq, met liet onderwerp „Een
vegetarisch toekomstbeeld".
Spreker begon, met er op te wijzen,
hoe onnatuurlijk liet leven van verre
weg de' meeste menschen is, van des
morgens tot 's avonds, alles onna-
tuur en onwaar leven.
Met frissche kleuren maalde spr.
ons een toekomstbeeld, zoo als luj dat
zich dacht, een leven, waaruit alle
wreedheid, ontstaan door hetvleesch-
gtbruik, door bedorven literatuur,
etc. zou verdwenen zijn, een leven,
waarin meer „de verteedering des
harten' op den voorgrond zou ko
men.
In 't kort besprak de lieer De Clercq
nog het alcoholisme en deed hij uit
komen, hoe Ghana, met het afschaf
fen van opium, zelfs de Westersche
Staten nog vóór is, waar liet alcohol
gebruik eer toe- dan afnam.
Verder schilderde spr. ons de heer
lijkheden van het eenvoudige, na
tuurlijke landleven en hoe het toene
mende aantal tuinsteden getuigt van
den frisschen geest, die de menschen
hoe langer hoe meer bezielt.
Stappen wij nog even aan, diat de
heer De Clercq wees op liet onna
tuurlijke ili onze Meeding, ons voed
sel, onze woningen, eens onderwijs
doch in alles is verandering en ver
betering te bespeuren, zedde spreker,
en met .een krachtige opwekking, om
mede te wierken tot liet beroiken van
zijne idealen, besloot spreker zijne
gloiedvolle rede.
Niet minder belangstelling mocht
de tweede' spreker, de beter J. W. Se.
venhuijsen, ondervinden met het on
derwerp „Waarom verfdozen wij do
vegetarische voeding?", opgeluisterd
door interessante! lichtbeelden.
Deze spreker trad meer in détails,
en, na iin dichterlijke taial de ethische
zijde van liet vraagstuk behandeld te
hebben, ging hij dileper in op dediëet-
kwestdie en toondle door middel van
lichtbeelden aan, dat de miensch noch
omnivoor, noch herbivoor, doch fruigl-
voor is, en steunde zijne beweringen
mede op (die uitspraken van groote ge
leerden, als Cuvier, etc.
Doch de allergrootste waarde hecht
te spreker aan zijn edigen ervaringen,
waarvan hij ons uitvoerig verboal-
de-
Ook deze spreker eindigde met m
gloedvolle bewoordingen het Vegeta
risme te zegenen, dat hém en velen
met hem gezondheid, levenslust en
zielevuede gebracht bad.
Deze lezing gaf blijk van diepgaan
de studie en oorspronkelijkheid.
Van de gelegenheid tot debat werd
weinig gebruik gemaakt.
TEYLERS GODGELEERD
GENOOTSCHAP.
Directeuren van Teyüers Stichting
en de leden van Teylers Godgeleerd
Genootschap hebben geen antwoord
ontvangen op de vraag
„Het genootschap vraagt eene
geschiedenis van eschatologische
voorstellingen binnen de grenzen van
het Nieuwe Testament".
Uitgeschreven blijven de volgende
prijsvragen
1. Om beantwoord te worden vóór
1 Jan. 1907
„In welke betrekking staan de
denkbeelden van het hedendaagsche
Calvinisme tot die van het 16e-eeuw-
sche
2. Om beantwoord te worden vóór 1
Jan. 1908
,.Wat blijkt uit de geschriften van
Erasmus aangaande zijne godsdien
stige denkbeelden en zijn godsdien
stig gemoedsbestaan?"
3. Bovendien wordt als nieuwe
prijsvraag uitgeschreven om beant
woord te worden vóór 1 Jan. 1909
„Een stelselmatige uiteenzetting
van de zedelijke denkbeelden, te vin
den in Boendaile's „Lekenspieghel"
en de gelijktijdige literatuur m ons
vaderland".
De prijs voor het best en voldoend
gek/eujrd an/twoord .op deze .vragen
bestaat in een gouden eerepenning,
op den stempel des Genootschaps ge
slagen, ter innerlijke waarde van
vierhonderd gulden. Deze prijs wotrdt
uitgekeerd, zoodra de bekroonde ver-
Qiandeling voor de Pers gereed is.
De verhandelingen moeten in het
Nederlandsch, Latijn, Fransch, En-
gelsch of Hoogduitsch, met eene La-
tijnsche letter, vooral goed en lees
baar geschreven zijn. Ook moeten zij
op den bepaalden tijd in haar geheel
worden ingezonden, en geien ant
woorden, waaraan eeaiig gedeelte bij
de inlevering ontbreekt, zullen tot het
dingen naar den gemeld en e ereprijs
worden toegelaten. Alle ingezonden
stukken blij,ven het eigendom des Ge
nootschaps, dat .de bekroonde, met of
zonder vertaling, in zijn werken op
neemt, zonder dat de schrijvers, an
ders dan met toestemming der Stiich-
trng die mogen uitgeven.
Ook behoudt het Genootschap
aan zich het recht, om van
de niét-bekroonde stukken zoodanig
gebruik te maken als het raadzaam
zal oordeelen, hetzij zonder of met
vermelding van den naam des schrij
vers, in het laatste geval echter niet
zonder zijne toestemming. Ook wor
den geen» afschriften van de nict-
bekroonde stukken aan de schrijvers
verleend dan ten hunnen koste. De in
te zenden antwoorden moeten, zon
der naam en alleen met een spreuk
onderteekend, vergezeld van een ver
zegeld briefje, dezelfde spreuk ten
opschrift voerende, en van. binnen
des schrijvers naam en woonplaats
behelzende, gezonden wooden aan
het Fundatiehuis van wijlen den heer
P. Teyler vein der Hulst te Haarlem.
DE OMGEKEERDE
TEYLERKWESTIE.
Het is van algemeene bekendheid,
dat Haarlem, behalve door de „blom
men", ook beroemd is door de Tey-
iers-stichtingen.
Even bekend is het, dat op die laat
ste tal van personen uit heel Neder
land en daarbuiten eigendomsrecht
doen gelden, zonder dit te kunnen
bewijzen en dat nu nog geen twee ja
ren geleden eenige honderden z. g.
TeyJers-erf genomen zich aan de recht
bank verdrongen om daar tot! de we
tenschap te komen, dart van deelen
der millaoenlen voarloopig (wanneer
dan wel?) geen sprake kan zijn.
Maar niet bekend was het tot nu
toe, dat in Haarlem nog een onver
deelde schat huist, onverdeeld, en
dat zich daarvoor geen gegadigden
opdeden.
Jaren geleden, veel jaren geleden
zelfs, stierf te Haarlem een man,
Duitse her van origine, zonder beken
de erfgenamen na te laten.
Vandaar dat de rechtbank' tot be
heerder van den boedel benoemde
den procureur Kist, destijds ook wet
houder van Haarlem en na dtens
overlijden zijn zoon, mr. A. Kist.
Beiden deden alles om de erfgena
men. op te sporen, doch zonder resul
taat en steeds groeide het nagelaten
kapitaal door rente op rente, aan.
Toen nu ook mr. A. Kist overleed,
werd in zijn plaats benoemd tot be
windvoerder mr. P. Tideman, ende
zen ds het nu gelukt dn Du; tsclüand
de erfgenamen na te sporen.
Hoewel de erfenis zeer beduidend
is, zullen de rechthebbenden toch
geen millionnairs wordien, daar zij
zich hebben vermenigvuldigd als het
zand der zee. (Tel.)
EEN OPEN BRIEF.
Door de stoombootreederij A. D.
Zur MuMen en C. E. Zur Muhlen te
Nieuwediep en IJmuiden is een open
brief gericht aan het lid der Tweede
Kamer den heer K. Reyne.
Deze reederij protesteert tegen de
beschuldigingen door dit Kamerlid
geuit in de vergadering van 22 De
cember, aangaande de wijze waarop
zij te IJmuiden pleegt op te treden
tegenover schepen, die aldaar in nood
nerkeeren.
Het door de reederij geëischtehulp-
Ioon is steeds billijk geweest. Het be
drag wordt na de redding bepaald
door de reederij en den eigenaar van
het geredde schip, «waarbij rekening
wordt gehouden met de bepalingen
in het Wetboek van Koophandel.
Vindt de edgenaar het bedrag te
hoog, dan kan hij de zaak voor de
Rechtbank laten uitmaken.
„Dn zoo meermalen hooge (althans
in uwe weinig deskundige oogen hoo
ge) hulploonen betaald zijn, dan is
dat altijd geschied doordat de be
langhebbenden bij liét geredde schip
en de geredde lading daartoe uit vrij
en wil zijn overgegaan, of de Rechter
het bedrag aldus heeft vastgesteld",
zeggen adressanten.
De klacht over het te hoog taxoeren
door de Haarlemscbe Rechtbank, is,
zonder bekend) te zijn met de détails
van het proces, volgens dezen open
brief zeer gevaarlijk. Die critiek moet
overgelaten worden aan het Amster-
damsche Gerechtshof.
„Daarbij zij opgemerkt, dat het
Hof, voor zoover ons bekend, nog
nooit een door die Rechtbank toege
kend hulploon heeft verminderd, wel
aanzienlijk verhoogd.
Ook het beslogleggen, indien niet
dadelijk betaald wordt, kan, volgens
dezen open brief, geen bezwaar zijn.
Ook hienvioor gelden wettelijke bepa
lingen. Bovendien is de toepassing
van dat rechtsmiddel meestal de zeer
noodige maatregel ter voorkoming,
dat het eenig onderpand, waarop het
hulploon verhaalbaar is, vergaat of
onttrokken wordt.
„Niet alleen dat wij (zoo vervolgt
de briefschrijver) uwe aantijgingen
met alle kracht van ons werpen,
maar wij meenen aanspraak te mo
gen maken op waardeering: van ons
streyon. Wij zijn er in den loop der
jaren in geslaagd een salvage-dienst
langs de Noardhollandsche kust tot
stand te brengen, naar de eischenvan
het moderne zee-verkeer, die in geen
enkel opzicht onderdoet voor wat op
buitenlandsche kusten ter beveiliging
van de scheepvaart op dat gebied
wordt aangetroffen."
De brief wordt aldus besloten
„Alleen wenschen wij de vraag te
stellen of het wel gepast genoemd
mag worden, dat hangende de proce
dure betreffende de „Evertsen", van
heft spreekgestoelte der Tweede Ka
mer appreciaties worden geuit aan
gaande het door ons voor den bewe
zen dienst gevorderd bedrag, met het
kennelijk oogmerk om op de besl's-
s'ng des Rechters, die van de zaak
gesaississeerd is, te influenceer en.
Wij zijn overtuigd, dat Uw onkiesch
optreden den Minister van Marine
vooraf onbekend was, en door Z. E.
zeker niet gebillijkt wordt."
OPLEIDING TOT MILITIE-LUITE
NANT BIJ HET WAPEN DER
INFANTERIE.
Ons wordt verzocht het navolgende
te plaatsen:
Nu de loting voor de militie voor
het jaar 1907 weder achter den rug is,
de zittingen van de (Militieraden zijn
geëindigd, en in verband met de uit
spraken daarvan, het den meesten lo-
telingen bekend is of zij al of niet voor
de lichting der militie van het jaar
1907 bestemd zijn, is het wellicht niet
ondienstig door middel van de pers de
aandacht van bedoelde jongelieden,
zoomede van hunne ouders te vesti
gen op enkele bepalingen nopens de
•opleiding tot militie-officier, te meer
nog, daar onbekend daarmede oor
zaak zou 'kunnen zijn, dat ouders of
voogden bezwaren zouden kunnen ma
ken, om hunne zonen of pupillen, toe
stemming te verleenen tot 'het aan
gaan van eene vrijwillige verbintenis
als adspirant-militie-officier.
Uit den aard der zaak zijn hier
slechts de voornaamste bepalingen ge
noemd, welke op die opleiding van
toepassing zijn, t.w.:
Bij elk regiment kunnen jaarlijks
hoogstens 16 militieplichtigen tot den
officiersrang worden opgeleid, behoo-
rende tot de categorie A. hieronder
vermeld.
Om voor bedoelde opleiding te
aanmerking te komen, moet de inge
lijfde mét gunstigen uitslag hebben
afgelegd een examen volgens het pro
gramma voor liet toelatingsexamen
tot liet reserve-kader bij bet wapen
bot afleggen van dit-examen wordt
niet gevorderd voor zooveel den be-
langiiebbende van genoemd ioela-
tings-examen vrijstelling zou zijn ver
leend.
Eene verbintenis als adspirant-mili
tie-officier kan worden aangegaan.
A. Door den ingeschrevene bij de
militie1 te land, voor den 25sten Fe
bruari van bet jaar, waarin de lich
ting, waartoe hij behoort, onder de
wapenen moet komen, of zijn werke
lijke dienst zal aanvangen (bij uitzon
dering kan door den Minister van
Oorlog worden toegestaan ook na
voornoemden datum de verbintenis
nog aan to gaan).
B. Door den milicien, die tot mili
cien-sergeant benoemd is, na alvo
rens lichamelijk geschikt bevonden te
zijn voor den krijgsdienst bij de mi
litie.
Over hen, die behooren tot de cate
gorie B, zal echten- alhier niet worden
gesproken, aangezien zij de verbinte
nis eerst aangaan, na reeds tot den
rang van sergeant te zijn bevorderd,
en zij in verband hiermede met de
bepalingen der opleading op de hoog
te kunnen zijn.
De militieplichtigendie de verbin
tenis als adspirant-militie-officier
aangaan, verbinden zich tusschdn 1
en 5 Maart onder de wapenen te ko
men en gerekend van 1 Maart, gedu
rende 12 achtereenvolgende maanden
onder de wapenen te Mij ven. De mi
litie-officier is gehouden, otm na zijne
benoeming als zoodanig onder de wa
penen to komen
Ie. Ter beëedigimg en erkenning in
zijnen rang, zoodra mogelijk na zijne
benoeming op een door den Minister
van Oorlog vast te stéllen dag;
2e. in het jaar .der benoeming of het
daaropvolgende jaar tusschm 1 Juli
en 31 October, gedurende zes we
ken
3e. daarna om het andere jaar
totdat de lichting, waartoe hij be
hoort, of geacht wordt te behoordn,
naar de Landweer zal zijn overge
gaan tussclien 1 Juli en 30 Septem
ber, gedurende vier weken, dan wel
telken .jare, in dit tijdvak gedurende
twee weken.
Na bij de Landweer te zijn overge
gaan, is de militie-officier gehouden,
om gedurende den tijd, dat de lich
ting, waartoe (hij behoort, of geacht
wordt te bëhoorén, in gevolge artikel
li der Landweerwet onder de wape
nen te komen, en bovendien geduren-
d» veertien achtereenvolgendie dagen
bij een der korpsen onder de wape
nen te komen, binnen 30 dagen voor
bet tijdstip van opkomst der bedoelde
dienstplichtigen, ten einde een prac-
tischen herhalingscursus te doorioo-
pen.
De adspirantefa-militieofficier wor
den zooveel mogelijk ingedeeld bij
liet korps hunner keuze.
Overtreft echter bij een regiment
het aantal ingeschreven, die eén ver
bintenis wenschien aan te gaan, het
getal 16, dan beslist de korpsoemman-
dant, wie tot het sluiten der verbinte
nis worden toegelaten, met dien ver
stande, dat bij liet bepalen der volg-
erde het tijdstip van aanmelding tot
het sluiten der verbintenis tot maat
staf geüdt.
De miliciens, die de hier bedoelde
verbintenis aangaan, bewonen afzon
derlijk voor hen ingerichte vertrek
ken, kunnen deelnemen aan de on-
dero ffi ciers-menage en verri chtón geen
corveeën of huishoudelijke diensten.
Hun kaai worden toegestaan, onder
voorwaarden, door dien regiments
commandant te stellen, buiten <te ka
zerne het middagmaal te gebruiken,
en indien zij den rang van ser
geant bereikt hebben te overnach
ten.
Zij die zich tot het sluiten eener
verbintenis 1 lebben aangemeld, wor
den indien zij geen bewijs, dat
recht geeft op vrijstelling, kunnen
overleggen door dien korpstxxmmain-
dant tot het afleggen ,van het vereisch-
te examen opgeroepen.
Alvorens tot liet aangaan eener
verbintenis te worden toegelaten,
moet worden overgelegd
a. een bewijs van Nederlander
schap
b. een bewijs van goéd zedelijk ge
drag;
c. door minderjarigen een bewijs
van toestemming van liem of haar,
die de ouderlijke maclit of de voogdij
uitoefent.
De adspirantrmilitieofficier wordt
bij gebleken geschiktheid omstreeks
half Juni aangesteld tot korporaal en
in de eerste dagen van September tot
sergeant.
HOFBERICHTEN.
H. M. de Koningin en Z. K. H. de
Prins woonden de Oudejaarsavond
godsdienstoefening bij in de Nieuwe
Kerk te Den Haag. waar ds. Obbink
voorganger was.
II. 'M. de Koningin-Moeder was in de
Groote Kerk onder het gehoor van ds.
Bryce.
SCHEEPSONGEVALLEN DOOR DEN
MIST.
Zondagavond tegen half zeven raak
te ten gevolge van den mist de stoom
boot „Mercurius" van IJmuiden naar
Amsterdam in liet Noordzeekanaal bij
de Petroleumhaven aan den grond.
De van Haarlem komende nachtboot
van den dienst AmsterdamHaarlem,
poogde te vergeéfs de boot los te krij-
gene, en nam daarop do passagiers
over, die aan de De Ruyierk&de wer
den geland. Een sleepboot, ter assis
tentie uitgezonden, keerde onverrich-
terzake terug, daar zij de „Mercu
rius" door den mist niet kon vin-
~pB.
Ook de vrachtboot „Wiliiebnina".
van Rotterdam naar Zaandam, raak
te in het N.-Zeekanaal bij het Zaau-
dammergat aan den grond.
DE SPEELHOLEN VAN
AMSTERDAM.
De groote brutaliteit, waarmeé de hou
ders van speelholen die deswege
reeds veroordeeld zijn toch nog
hun bedrijf trachten voort te zetten,
vindt natuurlijk haar oorsprong in ito
enorme .mnsten, die voor hen uit de
speelzucht van zooveel fortuinzoekers
zijn te halen.
Gaf het proces tegen de „Gentle-
man-Bar" van memoer A. v. d. Brink
ons reeds een kijkje op de kapitalen
van duizenden guldens, welke daar
door de „gentlemen" werden verdob
beld, thans vernemen wij, dat het
speelhol ,,le Moulin Rouge", in het
Keizerrijk, achter liet café van Van
Ccrth.um, in de zes weken van zijn
bestaan een nétte winst heeft gemaakt
van ƒ7000!
Wat wonder, dat meneer Sametlhni
c. s. daarvoor desnoods enkele maan
den hechtenis trotseeren, en thans
weer in een ander perceél oen cliën-
te ele aan het creëeren zijn, S. heeft
voor het houden van zijn speelhol '.n
de Nes nog 6 maanden te goed en
was ook deelgenoot in „Ie Moulin
Rouge".-
Het puMiek moet verstandiger wor
den. Allen kunnen liet geld beter ge-
bmiken dan liet te verdobbelen, Ou
het voor die parasieten op lum speel-
hartstocht te gTnbl>el te gooien. Finart-
cieel en moreel lielpen die speelholen
de menschen er met dozijnen onder.
De strijd er tegen moet krachtig
norden volgehouden, en wij geven der
ptlitié met besclieiden aandrang "-n
overweging, voortaan de namen te
publiceeren van alien, die bij een in
val door de politie in zoo'n speelhol
norden aangetroffen.
Yam 't groote succès van dit volko
men gerechtvaardigde optreden tegen
de speelholen, houden we ons bij
voorbaat overt uigd. Doet de politie dit
niet, dan zal het haar gezien de
groote, door de houders te behalen
voordeelen tegenover betrekkelijk ge
ringe hechtenisstraffen moeilijk
vallen, zoo niet onmogelijk blijken,
ze met wortel en tak uit te roeien
(„Tel.")
EEN BERUCHT INBREKER
GESNAPT.
Toen Zaterdagavond het echtpaar
Room, Rozengracht 207, te Amster
dam, waa/rvam. de man werkzaam is
als besteller bij de firma Do Vita en
do vrouw het beroep van besteedster
uitoefent, zich aan tafel wilde bege
ven, waarschuwde de vrouw plotse-
l'oig haar man, dat zij eenig gerucht
in het aangrenzend vertrek, dat als
voorkamer dienst doet, meende te
iiooren.
De lieer Boom had de deur van
deze kamer even te voren als naar ge
woonte afgesloten en steldé dus zijn
vrouw gerust met de verzekering, dat
tcch niemand in dlien tusschentijd
zich toegang had. kunnen verschaf
fen. De vrouw was echter niet gerust
én begaf zich zekerheidshalve naar
het voorvertrek. Zij opende de deur
op een kier, en ontdekte, dat inder
daad zich iemand schuil trachtte te
houden.
Haar man snelde toe en vetrnam van
den ongenooden gast, dat hij in de
woning verdwaald was geraakt, en
had hem er uit te laten. Toen hieraan
niet voldaan werd, trachtte hij met
een inbrékerswerktuig het paneel van
de deur te vermorzelen, doch voordat
hij zich kon bevrijden kwam een po
litieagent, door de buren inmiddels
gewaarschuwd, toesnellen. De inbre
ker bleek een der beruchtste bekenden
der justitie te zijn. Hij heet Huykman
en heeft de omstreken van Den Haag
e*n Delft meermolen onveilig gemaakt.
Hij is pas uit de strafgevangenis in
Den Haag ontslagen.
Waarschijnlijk heeft de politie hier
dén dader gevat van de tallooze in
sluipingen op klaarlichten dag, welice
in de laatste maanden juist in de
buurt van de Rozengracht plaatshad
den.
DE VORST VAN GOA.
Bij de Regcering is thans ook iiet
bericht ingekomen van don dood van
den vorst van Goa. Het telegram
luidt
(Naar het Engedsoh van Guy Thorne).
29)
Heel goed, antwoordde Guest.
Goedeimacht dan, William. Ik ga in-
ituisschen de soep mét liet pbosphnr-
zuurzout naar ons „Brein" in de cel
brengen.
HOOFDSTUK XII.
i>e levende doodie.
Mr. Guest had. zijn slachtoffer be-
eocht &ti was heengegaan. Hij had
zijn soep, vermengd met het phos-
phorzuurzout, gegeten, en Mr. Guest
had heon spottend goedeunacht ge
zegd.
Slaap wel, Mr. Rathbone! Ik be
hoef u niet weer te vragen, die mooie
metalen kap op te zetten vóór mor
gen, daarom zal ik het licht maar uit
draaien. U heeft een boek om te le
zen, u heeft gesoupeerd en ikwensch
u verder veel genoegen alleen. Onge
twijfeld zal u zioh niet vervielen als u
aan Miss Marjorie Poole denkt. Denk
maar eens aam diien keer, toetn uhaar
ontmoette in die rood behangen kamer,
toeai u haar naast de piamo niet wit
en goudéai kast kusteIk weet, dat
u dikwijls aam dat gelukkig o ogen
blik terugdenkt.
Na die woorden trok hij kwaad
aardig laehénd de zware, ijzeren deur
achter zich dicht, den gevangene
doodsbleek en bevend van schrik ach
terlatend.
Hoe wist dat geheimzinnige en dui
velachtige wezen iets vani zijn. ge
heimste gedachten af
Hij kermde van smart en toen deed
hij wat hij minstens al duizend keer
gedaan had, hij keek in doodsangst
het vertrek rond.
Waar was hij Wat beteekende
die afschuwelijke gevangenis met al
haar vreemde kunstgrepen, haar on-
verkidS-rbare geheimzinnigheden
Hij stonu in een groote, steenen cel
op dit oogenbiik schitterend verlicht
door twee witgloeiende electrische
bollen in de gewelfde zoldering ver
boven zijn hoofd. Langen tijd geleden
hoe lang zou hij niet hebben kun
nen zeggen was hij Gerald Rath
bone, een man, die in de wereld leef
de, het zonbcht zag en de dampkring
inademde. Hij was Gerald Rathbone
geweest, die geacht was onder de
j menschen. die menschen om zich
heéh zag en de muziek van hun stem
men hoorde, een begunstigd minnaar
en een gelukkig man*
Dat was nu lang geleder. een
droom, een vizioen, dat lar.gzamer-
hand verdween. Het scheen j iren ge
leden, dat hij een andere stem had
gehoord dan die van den rood en man
zonder haar, wtens slaaf hij nu ge
worden was.
Nog eens keek het gevangen schep
sel, dat- eens Gerald Rathbone ge
weest was, de cel rond, met allo
kracht zich inspannende om in de ge
heimen daarvan door te dringen.
Hier was hij neergezet en hietr was
hij gebleven van het oogenbiik af, dat
hij met Sir William Gouldesbrough
sprak. Hij stond tegenover den baro
net, toen hij van achteren bij de ar
men gegrepen werd door onzichtbare
handën^ die een vochtige doek met
een bedwelmende geur over zijn ge
laat wierpen.
Er klonk een gonzend geluid als
van stroom end water in zijn ooren,
bij had een gevoel of hij in een som
bere diepte viel.
Hij was wakker geworden, in het
vertrek dat hij nu en telkens weer
met den grootsten schrik rondkeek.
In het schitterend licht van de elec
trische bollen was ieder voorwerp hi
de cel duidelijk te zien. Het vertrek
was niet klein. Het was langwerpig
van vorm 16 bij 12 voet. De muren
waren van zware steen gebouwd en
met bijzondere zorg gevoegd. De deur,
van de cel was blijkbaar nieuw. Het
wa9 een zware ijzeren deur met een
ingewikkeld systeem van sloten, dat
sterk aan de deur van een brand
kastje deed denken. Het geheele ver
trek wees er op, daS het tegen iets
bestand moest zijn.
Er was geen enkel venster in de
cel. In het midden van het gewelf
een getraliede ventilatie, waarin een
electrische waaier voortdurend draaf
de en piepte. Dat geluid was onge
veer het eenige. wat Gerald Rathbone
den heelen dag hoorde.
De vloer van de cel was bedekt met
een kurken karpet van eenvoudig pa
troon. Het slachtoffer liet zijn blik
ken over dit alles gaan zonder eenige
belangstelling. Toen keek hij alsof het
met tegenzin was, maar een tegenzin
dien hij onmogelijk kon overwinnen
naaT den wand daartegenover.
Daar stond een lang, nauw ledikant
van zwart hout, dat naar het hoofd
einde hooger opliep. Het ledikant
stond op vier dikke pooten van rood
gumnii, die op hun beurt weer rust
ten op vier dikke porseleinen kubus
sen. Het heele ding zag er uit als een
^ondiepe kist op schragen en aan het
hoofdeinde lag eon eigenaardige pe
luw van gummi.
Naast dit dikke kussen lag een me
talen ring tusschen twee armen van
alunvniurn geklemd, die met een ko
gelbeweging naar alle richtingen kon
draaien.
Hij keek strak naai* dit geheimzin
nige ledikant, waarvan hij het doel
trachtte te begrijpen. Hij stond op
van het nauwe bed, waarop hij zat'
en ging naar het midden van de cel
naar het midden, maar ook niets
verder.
Om zijn middel zat een ring van
dun staal en van daar uit liepen dun
ne sjjalen Ttettingfen als boeien om
zijn vuisten, die verbonden werden
door stalen banden, «iie om de enkels
waren vastgemaakt
En al deze kettingen, ternauwer
nood dikker dun stevige horlogeket
tingen maar heel sterk, waren ver-
eenigd in een katrol die heel hoog bo
ven zijn hoofd hing eoi waarvan de
ketting weer over een andere katrol
liep die aan een spil boven in het dak
was vastgemaakt.
Halverwege zijn cel kon de gevan
gene zich vrij bewegen in weerwil
van zijn ketenen. Hij kon zitten of
liggen, en zijn handen tamelijk goed
gebruiken.
Maan als hij trachtie de onzichtba
re lijn te overschrijden, die de eene
'helft van de cel van de andere af
scheidde, dan werdén de kettingen
sterker aangetrokken en dat maakte
het liem onmogelijk.
Hij stond nu precies op de grens
naar liet zwart houten ledikant met
de gummii voeten te kijken.
Boven liet geheimzinnige ledikant
stond op een plank hij do deur iets,
dat schitterde on blonk. Het was een-
kap van metaal in (ten vorm van een
helm. Van eon ivoren knop boven op
de helm liepen zijden koorden naar
een porseleinen stop in den muur.
Rathbone bleof eenige oogemblik-
ken naar dit allés staan kijken. Toen
met een lange, wanhopige zucht ver
gezeld van het rinkelen van zijn ket
tingen, keerde hij zich om en gLng
weer op het bed zitten. Zooals gevan
genen gewoonlijk doen, had hij zich
aangewend hardop met zichzelf te
praten, liet was oen armzalige vol
doening die treurigo echo van zijn
eigen stem maar het scheen voor
een oogenbiik de diepe stilte draaglij
ker te maken.
Ik moet het trachten te begrij
pen zei hij. Dat is de eerste stap
van alles. Als ik mijn hersens bij el
kaar houd en als <Sr ook maar de min
ste kans op ontsnappen is, dan moet
ik dit verschrikkelijke geheim ontslui
eren. Wat doen dezo vijanden met
mij en wat voeren zij nog hun
schild? Laai ik alles nu eens lang
zaam overdenken.
(Wordt TBivolgd).
