Uit de OnistfökesB
Feuilleton.
y De Verdwijning
van Gerald Rathbone
BLOEMiENDAAL.
Zaterdag is Lena M., uit Illtu u-en-
daal, gevonden, door den heer K. zelf.
Zij lag voor Aalbersberg, een buiten
verblijf aan den weg waar baar cu-
Iderlijke woning ligt, aan de Jan Gij
een vaart, in een zoo goei v.'a óre ge
sloot. De dood schijnt door k;<idc in
getreden.
HET GROOTE BADHUIS TE
i ZANDVOORT.
Onze correspondent heeft in1 zijne
beschrijving van den verbouw van
hat Groote Badhuis te Zandvoorteen
kleine vergissing begaan.
De verbouw geschiedt onder lei-
diner van' dein architect Foeke Kuiper»
uit Amsterdam, voorts zal de concert-
l taal door 1100 gloeilampjes, niet
[I 11000, verlicht worden.
toe over. Ik heb bedoelingen met mijn
„toevallige" bezittingen ten algemee-
nen nutte en daarvoor blijft een
en ander voorloopig beschikbaar 1"
VIVISECTIE.
Naar aanleiding van het adres van
het comité tot beperking der vivisec
tie aan den Minister van Binnenland-
sche Zaken gericht, inhoudende tiet
verzoek om instelling eener enquête
commissie, heeft thet hoofdbestuur van
den Nederlandscfien Bond tot bestrij
ding der vivisectie zich eveneens tot
den Minister gewend met «het verzoek,
tot Ihet instellen eener zoodanige com-
missie niet rto willen overgaan.
Het hoofdbestuur verwacht name
lijk met het oog op den toestand zoo
als die nu nog is geen heil van het be
doelde onderzoek, dat door 'het reeds
voorhanden bewijsmateriaal todh ook
als overbodig te beschouwen is.
GENERAAL BERGANSIUS.
Omtrent den toestand van
Bergansius vernemen wij. dat de pa
tiënt zich weder, zij t aan den arm
van een zieken-broeder, over de ka
mer beweegt. Ongetwijfeld een gun-
stig verschijnsel na den hopeloozen
toestand van dezen zomer.
„ONBEWOONBAAR".
De ..Naardenscbe Bouwmaatschap
pij" heeft oil 1905 aan de Gooische
Stoom trammaatij. een woning in de
Vrouwenstraat te Naaiden verhuurd,
waarin de chef van de Gooische
Stoomtram woont en waarin tevens
'het .station met wachtkamer geves
tigd is.
Al geruimen tijd prijkjt in diie wo
ning een bordje, op grond van de
'Woningwet daar aangebracht, met
de woorden„Onbewoonbaar ver
klaarde woning". De Naardensche
Bouwmaatschappij blijft nl. weiger
achtig in die woning de meest nood
zakelijke reparaties te doen, zoodat
het in 't huis „lekt als een mandje".
Naar men mededeelt, wil de G. S.
nu geen huur betalen, doch zij laat,
vreemd genoeg, haar chef met zijn
gezin -maar in zoo'n onbewoonbare
woning verblijf houden. Natuurlijk
wekt dit dikwijls den lachlust op van
het publiek dat" de wachtkamer be
zoekt en voor den chef is het verre
van aangenaam.
PECH!
Misleid door het onware bericht
Sommige couranten, dat voor 100 cen
ten met liet jaartal 1901 en waarop
«niet zooals gewoonlijk, „Koningrijk"
maar Koninklijk was gestempeld, ©en
rijksdaalder werd gegeven, had een
mwoner van Naardien 1100 van die
centen bij elkaar gespaard.
Vol moed trok de verzamelaar met
zijn schat naar Amsterdam, doch hoe
groot was zij-n teleurstelling, toen hij
aan de Bank vernam, dat zijn ontzet
tende moeite vruchteloos was geweest
en zijn geheele verzameling niet meer
dan 1100 centen waard was. Gelukkig
was het geen arme, maar iemandd^e
dat „zoete" winstje in 't geheel met
noodig had.
WALDEN.
Naar aanleiding Vaö 'het vertrek
van een aantal bewoners van de ko
lonie „Walden", sohrijft de heer
Fred. Emons in „De Pionier" o. a.
„Wat er nu gebeuren zal? Wel, de
veiieenaging „Walden" gaat van de
vestiging „Walden" af. De bakkers
gaan zich elders vestigen en zullen...
brood bakken en brood verkoopen. De
cacaobew erkers zullen z'ch elders
Vestigen en blijven doorwerken. Maar
de broodfabriek „Walden" gaat óók
idoor. En de cacaofabriek dito. De
warmoezierderij zal vermoedelijk ook
wel doorgaan voor rekening van de
vestiging Walden".
Of alle personen vertrekken Dit
Is nog -onzeker. Verschillenden heb
ben zich beschikbaar gesteld om té
blijven.
Of 't gemeenschappelijk grondbe-
zit-begüiael gehandhaafd zal blijven?
Wat de vertrekkenden betreft, kan
ik hierop niet antwoorden.
En wat de bedrijven op „Walden"
aangaat heb ik slechts dit te zeggen,
dat er reeds huurders waren voor de
gebouwen en' tuinen. Die zijn door
Van Eeden afgewezen met de bood
schap Huis- of landeigenaar in dien
zin ben ik niet, dus daar ga ik niet
EEN MISSELIJKE STREEK.
Met Nieuwjaar zijn door versdhil-
lende ingezetenen, leden van de rech
terlijke macht, en de beide verdedi
gers van de beklaagden in de straf
zaak der Hollandsche Hypotheekbank
kaartjes ontvangen met de namen de
zer beklaagden, Le Fèvre de Montig-
ny en De Geer er voluit op, en als
adres er onder Weteringschans No.
zooveel, Ohet adres van het Huis van
bewaring).
Een streek van laag allooi! '(Tel.).
der gemeente of voor het dorp Voorst.
Men begrijpt, dat men hier met
belangstelling den afloop van het pro
ces afwacht.
BRANDEN.
DE ZAAK-BLAND VAN DEN BERG.
Als datum voor de behandeling voor
de Rotterdamsclve rechtbank van de
zaak contra Bland van den BeTg,
wordt met eenige zekeriieid genoemd
Donderdag 31 Januari. Officieel is de
ze echter nog niet vastgesteld.
Omtrent den brand te W-eiderveer
(Gr.) wordt nader gemeld;
De oorzaak van dezen brand is to
taal onbekend, ofschoon men aan
kwaadwilligheid denkt, omdat de 'heer
Rijpma op hoogst gespannen voet
leeft met de menschen uit zijn buurt
schap. Voor eeniige weken werden a.l
de ruiten in zijn behuizing verbrijzeld.
Er is niets gered. De boerenbehui-
zing ligt aan den grond. De op staJ
zijnde paarden en koeien zijn ver
brand, alsmede de varkens en kippen.
Het huis, dat in huur bewoond werd,
•was verzekerd, de inboedel van R.
niet, evenmin als het opgebrande stroo
en de landbouwgereedschappen.
Te Den Helder is Zaterdagmiddag
brand ontstaan in een pakhuis van
de heeren .B-ais en de Jong, viscblha-n-
delaren, dienende tot opslagplaats
van haringbooten, vischnetten, zeilen,
touwwerk, enz. Het gebouw en de in
ventaris werden een prooi der vlam
men. De brandweer slaagde er in de
belendingen te behouden. Verzekering
dekt de schade.
Vrijdagavond woedde een zware
binnenbrand in de mandenmakerij
der glasblazerij van de firma Gage-
steyn en Muller 'aan de Delfshaven-
sche Schie te Rotterdam. De manden
makerij is geheel uitgebrand. De blus-
sching geschiedde door de fabrieks-
spuit der glasblazerij.
Te Etten (Noord-Brabant) is de boe-
renbehuizing van den landbouwer W.
Oosthoek tot den grond afgebrand. 1
paard en 4 koeien kwamen in de vlam
men om. Oorzaak onbekend. Alles is
verzekerd.
Vrijdagmorgen omstreeks 5 uur is
brand, ontstaan aan den St. Nicolaas-
dijk bij Kampen. De brandweer uit
Kampen en die uit Brunnepe waren
vrij spoedig aanwezig en door hun
flink optreden zijn de belendende hui-
zen gespaard gebleven. Een berg met
hooi en een schuur zijn afgebrand.
Er wordt aan óp zei gedacht.
Nader meldt men
De bij Kampen ontstane brand van
Vrijdag op Zaterdagnacht schijnt
aangestoken te zijn. Bij een kuiper
en winkelier aldaar zijn 2 groote rui
ten stuk geslagen en is de dader ge
pakt, roepende er is brand. En wer
kelijk zag men een eind verder iets
later de vlammen slaan uit een berg,
waarin p. m. 60,000 pond' hooi, die
j totaal verbrand is. De vermoedelijke
1 dader, een liedjeszanger, is gearres
teerd en naar Zwolle overgebracht.
Vrijdagavond brandde ook een berg
met hooi te 's Heerenbroek waar
van hij mede verdacht wordt,
Te Heerhugowaard is in den nacht
van Vrijdag op Zaterdag afgebrand
de woning van den heer F. P. Mam
mem. In nachtgewaad en door een
venster moest het gezin ontkomen.
De aangrenzende wagenmakerij is
mede in vlammen omgegaan. Oorzaak
onbekend.
Te Hoorn, gemeente Wedde, is Vrij
dagavond afgebrand de groote bo«ea--
derij van Gebroeders Snellen, bewo
ner de heer J. Riiepma. Al'es ver
brandde, ook 4 paaiden, 2 koeiep en
eenige varkens. Het gebouw was ver
zekerd, overigens niets.
GOED AFGELOOPEN.
In de Electrisdhe Centrale te Hen
gelo is een ongeluk gebeurd, dat ern
stige gevolgen had kunnen hebben. De
hoofdas van «een der groote stoomma
chines brak plotseling en het enorm
groote vliegwiel, dat daarop liep, 'bleef
daardoor staan. De zuiger sloeg ech
ter terug, verbrijzelde het zuigerdek
sel en een geweldige stoomwolk ver
spreidde zich door de werkplaats, een
Gievig paniek veroorzakend doch daar
bij bleef het gelukkig. Het spreekt van
zelf, dat alle aangeslotenen op het
electrisch net plotseling van licht ver
stoken waren. Reeds was -een nieuwe
machine besteld, daar de thans bezwe
ken e in de productie van de vereischte
electriciieit niet voldoende kon voor
zien. (Va'd.)
ONGELUKKEN.
Een tienjarige jongen te Sneek, spe
lende met andere jongens om centen
op de Gedempte Neltjeshaven, verloor
bij het -opgooien der centen een cent
over een schutting, die aan den -bo
venkant voorzien was van groote spij
kers om het overklimmen te beletten.
Dit weeilhield onzen waaghals echter
niet om er over te klimmen en te
trachten zijn verloren cent terug te
krijgen.
Hij moest, helaas, zijne driestheid
duur fbekoopen, daar Giij bij -de over-
klimming m-ét -een zijner handen zoo
vast in een spijker geraakte, dat zijn
eene pink geheel werd afgesneden en
verder dezelfde hand 'belangrijk ver
wond werd. Een straatreiniger vond,
hoe griezelig, het verloren lichaams
deel o.p straat. De jongen is ter verple
ging in het -St. A-ntonius-Ziekenhuis
opgenomen. (L. Ct.)
EEN RIJWIELDIEF.
Voor -eenigen tijd was zekere R„ te
Renkum, in het be«zit van een rijwiel,
en, hoewel de politie vermoedde, dat
hij daaraan niet eerlijk gekomen was,
ontkende R. <alle schuld eoa kon mem
-hem liet tegendeel niet bewijzen.
Dank zij de ijverige nasporiingen
van den wachtmeester der marechaus
see te Arnhem is de po-litie thans tot
do ont-dókking gekomen, dat bedoelde
fiets in een plaatsje in Noord-Brabant,
ontvreemd is.
R. is aangehouden en heeft volle
dig bekend.
TREINBOTSING.
Zaterdagavond is er nabij Delft een
botsing geweest tusschen liet achter
ste gedeelte' van den goederentrein
3312, dot van het voorste gedeelte
was afgebroken en den personentrein
58, dite om 9.12 Van Rotterdam naar
Amsterdam vertrekt. De locomotief en
edn bagagewagen van trein. 58 e«n de
wagens, die van den goederentrein
waren afgebroken, zijn gederailleerd,
zoodat de weg versperd was. De trei
nenloop ondervond groote vertraging,
daar er nu op enkel spoor gereden
moest worddn.
Persoonlijke ongelukken hadden
niet plaats.
LEDEREN MUILKORVEN.
Uit Nijmegen meldt men
Nu li-iier en in vele andere gemeen
ten de muilkorvenwet dn toepassing
i3, lLefcft de plaatselijke afdeeling der
Vemeeniging tot besclierming van die
ren den Minister van Landbouw ver
zocht het idlaarheen te léd den, dat
naast hiet thans vastgesteld model
ook worde toegestaan het gebruik van
lederen muilkorven, zooals aangege
ven in een brochure van het Belgisch
ministerie van landbouw, waarvan
bij liet adrete e-etn afdruk is overge
legd.
De afd'eeling voert aan, dat het wet
telijk vastgesteld model van den muil
korf ondoelmatig, hinderlijk is, en de
hemden onnoodig kwelt en dat in Bel
gié en Du-itschland van overheidswe
ge het gebruik van ledleren muilkor
ven wordt toegestaan, waaruit mag
worden afgeleid, dat die korven even
goed zijn en gelijke waarborgen, op
leveren als die- van ijzerdraa-d.
LEVENSGEVAARLIJK VERWOND.
Ter beschikking van de justitie te
Arnhem is gestald zekere J. H. S., ar
beider te Lobith, die aldaar op 2 Ja
nuari zijn mede-arbeider, zekeren J.
met een mes zoodanig in de zijde
heeft gestoken, dat deze in levensge
vaar verkeert. De verdachte schijnt
•onder den invloed van sterken drank
geweest te zijn «en heeft toen ruzie ge
kregen over een rijwiel.
Aanvankelijk ontkende S.. maar la
ter is hij -door den wachtmeester der
marechaussee te Zeveruaar tót beken-
EEN BETWISTE SCHENKING.
Bij den burgemeester van Twello is
een schrijven ingekomen uit Amerika,
dat die gemoederen daar nogal in be
weging brengt.
Mededeling is daarin namelijk ge
daan ,dat te Orange City (Iowa) Ame
rika, is overleden een zekere Klum-
pert, die aan de armen der gemeente
Voorst een- sotrn van f 10.000 heeft ver
maakt.
Zijn weduwe betwiist evenwel deze
sclienking en nu aal 21 Januari a.s.
in Amerika de réclrtbank uitspraak
moeten doen.
Ook zal worden uitgemaakt, of die
10.000 bestemd zijn voor de armen
HET EILAND URK.
Een paai* dagen van spanning heeft
dé bevolking van Urk doorleefd, toen
deze week ble«ek, dat de postboot „Mi
nister Ha vel aar" in het ijs bij de
Gaasterlandsche kust bekneld zat. Op
Nieuwjaarsdag was die boot, komen
de van Enkhuizen, in de verte gezien
doch toen ze uit liét gezicht verdween,
meende men, dat ze naar die stad
was teruggekeerd.
Een vergissing bleek die gedachte te
zijn, toen den volgenden morgen, naar
Urk geseind werd of de „Havelaar"
daar was aangekomen. Op den vuur
toren; werd spoedig de verrekijker
west- en noordwaarts gericht, en ein
delijk was ze ver in het noorden ont
dekt in dicht opeengeschoven ijs.
Hulp kon. haar van Urk niet ver
leend worden, «al wist men dóór de
telegraaf, dat een 14-tal passagiers
voor Urk aan boord waren, die allicht
in gevaar verkeerden en waarschijn
lijk geen vo«edsel bij zich hadden.
Hevige storm- en regenvlagen gier
den dag en nacht over de eenzame
Zuiderzee.
Gelukkig kwam Donderdagmiddag
de „Baron Ren gors" (van een ijs-
ploeg voorzien) van Ivampón tot vóór
den (nu weggeslagen) vasten ijsrand
vóór den havenmond, met het doel
van daar naar de benarde boot te
vertrekken. Eenige Urkers gingen mee
ter adsistentie. Berst schenen alle
pc gin gen te falen, doch des nachts be
wezen de naderende vuren der beiide
be often den velen belangstellenden ei
landers, dat -het gelukt was de „Have
laar" uit haar ijsboei te bevrijden en
Urk te bereiken.
Tal van rappe handen hadden
tusschaTi uè ïjsvlet uitgebracht,, om
zoo noodig de passagiers aan wal Ie
brengen. Te 2 uur 's noclits waren al
ien. 62 uren na lnm vertrek uit Enk-
ivuimm, oj) 1». Ni<4 J*b; 3««ïSi'vww
trok de „Havelaar'' met de mail van
27 December af naar Ehkhuizen, en
bracht dienzelfdeai dag een even oude
mail naa.r het eiland.
ZOO ZIJN ER.
Tien uur in den morgen. De voor
deur van een der sctioolkazeraes in de
LAmsterdamsche buitenwijken wordt
met een ruk geopend, een -oogenblik
daarna dichtgeflapt. en de jonger, die
in zijn eentje op dit ongewone uur de
schooi verliet, sjokt langzaam voort
over de glibberige straat, stil voor
zich lreen een rijsje neuriënd. Slappe,
droeve figuur! Bovenlijf voorover ge
zakt, knieën krom, handen diep in de
zaikken, slóft de jehgdige burger van
Nederland voort, tot hij opeens wordt
staande gehouden door he.t hoofd zij
ner sdhool, die even op informatie is
uitgeweest naar een paar schoolver-
zuiniers.
„Waar gaa.t de reis iieen, Herman?'
„Naar dokter m'nheer!"
Ja, 't is waar look, hij moet driemaal
in de week naar den dokter in 't zit-
tmglokaal, <*n paar str,Hen verdek
cn dan cnliel'! n?aal tSl
voor zieke hilisgenooten. t Is «erba-
zend zoo dikwijls als arme menschen
naar den dokter loopen. soms om «os-
se wasjes, maar deze jongen «9 -eer-
"wat hem "speelt? Volgens zijn moe,
der zoowat van alles, algemeene
zwakte, en dan nog zoo'n ding in zn
neus" En men riet het den jongen
met zijn Mauwbleek en
ruimd gezicht aan, dat Ihu m «et-
kwaad -vel steekt. „Gauw ™ortmatan.
Herman 1" „Ia m'rfheer.
erwtensoep!" ?m dezen
sprong te begrippen moet men weten,
dat Herman's school ook diens
als .^eetzaal" en dus de gedachte aan
terugkeer naar school tevens die aan
t middagmaal oproept.
En nu stapt de jongen voort naar
het „doktershuisje", en meester staart
tam nog even na. „Wat loopth-imoei-
lijk op de zware klompen van srfiool
tri-kregen) en wat zit Inj sleoht «n 7. n
"l Alles dun en g^pt- maar
blijkbaar toch nog zooveel mogel k
ondertiouden! (Dat zoon tobber altijd
nog zoo welgemoed lsl
Ms zoo'n jongen eens goed ver
zo'rgd werd van kleeren, van voedsel,
ook van frissche lucht en hutseluke ge-
ÏÏhgheid. wat kon er dan nog een
vent groeien ruit die slappe, doorge
zakte «guur. Wat heeft die stakker
toch een paar goedige, vriendelijke
oogenl" Zoo peinst meester, en dan
denkt hij als vanzelf aan de oorzaak
van de araoede en ellende in Her
man's ouderlijke woning... d® drenkt
„Gaat het nog Riet Soea met
man?" mocht hij zoo vragen, toen j
Hermans moeder haar kindoren -kwam
■aangeven voor Ide ..eetzaal „Och,
m'nüieer, soms gaat het een poosje
goed maar hij zal het drinken toch
niet laten, vóór hij hot deksel voor
goed op z'n hoofd krijgt." 't Arme, af-
gesloofde menscfc doet dag en nacht
voor haar kinderen wat ze kan, maar
tegen den drankduivel is zi] niet op-
o6\Vat beeft ze al niet met zachtheid
gedaan, om (haar dronkenlap "van een
man (een goede vent. maar.h«*t te
verleiden) uit de kroeg te houden. Pas
toor en kapelaan zijn haar te hulp ge
schoten en hebben ook (hun uiterste
krachten aangewend. Alles vergeefs.
Hoe zoo'n arm schepsel lijden moet,
t smartelijkst om haar kroost, „ben
moeder leeft (en lijdt) het meest toch
in SiaaT kleinen!" En dan die kinderen
zelf, wat een treurig bestaan leiden
zei BuuTtkameraadjes spelen, goed
gekleed, buiten; zij, met.1™'"
plunje, hokken thuis bi] elkaar. Voor
hen geen sprake van Zondogskleeren,
van feestjes, van uitgatenz')
school zich hun lot aantrekt, hen v oor-
aan zet, wanneer er te geven en te
steunen valt.
Zóó zijn er, als Hermen on z n
broertjes, aan wie de zonde van den
vader wel ijwaar Tvordt bezocht, niet
enkel nog In armoede en gebrek, maar
ook dikwijls in lichaamslijden, gees-
lelijke zwakheid, idiotisme zelfs. 'Maar
er rijn anderen ook, sjofel als z^ ^j(ir
andere ^~;krK met Vitar, ^n én
Barend, je vader kan (het niet helpen,
dat hij meestal sukkelend is en zelden
met los werk wat verdient? En je moe
der kan 't ook al -niet helpen, dat er
niet venten van appelen en peren wei
nig te verdienen valt. Jullie zoudt dat
ook wel anders willen, èn je (helpt je
moeder trouw genoeg, vóór en na
schooltijd. Maar met al je ijver en
goeden wil, blijf je een gezelschap van
vermagerde en gehavende stakkers,
als de kippen erbij, wanneer er op
school wa-t te pikken valt.
\ls ik aan jullie denk'met je leukS
oo'gen on ju heldere koppen, hoe je
daar soms komt binnenstappen, de
een meteen jas van vader aan, de an
der op een paar oude pantoffels van
moeder, maar vroolijk tocb, als kinde
ren gemeenlijk zijn. dan moet Ik on
willekeurig even lachen. Maar t me
delijden heelt todh de ovol-hond. tr
kon zooveel van je groeien, als... je,
vader maar niet zoo hopeloos suk-
k<ZMals jullie hent en Herman zijn I
er gelukkig niet veel onder de schare.
Maar zoolang er weduwen zijn', die
bij al haar inspanning te kort moeten
schieten in de verzorging van haar
kroost, zoolang zal men op elke volks
school een zeker percentage schamele
stakkers vinden, die steeds moeten
vragen en de hand ophouden.
De stumpers, ze mogen ridh verheu
gen in de bijzondere zorg van hun on
derwijzers, in de liefde van veel wel
dadige harten. En er wordt geen on
derscheid gemaakt tusschen hen, die
door de schuld, of buiten schuld van
hun ouders zooveel te kort komen.-
Dat is alles heel gelukkig voor hert,
maar stumpers blijven ze toch en ie
ders medelijden waard.
Betrekkelijk veel wordt er voor then
gedaan. De vereeniging Kindervoe-
ding heeft hen al gedurende jaren de
weelde van de eetzaal doen kennen, in
de laatste jaren is er een nieuwe ver
eeniging bijgekomen. „Voor het
Schoolkind", die speciaal hun klee
ding tot een onderwerp van haar zorg
heeft gekozen, maar nog niet geheel
volbrengen kan, wat ze zich heeft voor
gesteld te doen. Is er gebrek aan
schoeisel. Voor ihet Schoolkind geeft
klompen en voorziet zóó in den erg-
sten nood; of leent voor enkele dagen
straatpantoffels, als het eenige paar
schoenen in de reparatie is. Voor het
Schoolkind schiet de arme tobbers in
warme onderkleeren, is zelfs reeds {n
staat om bij hooge uitzondering aan
de meest noodlijdenden bovenkleeren
te verschaffen.
Waarom moet dat hooge uitzonde
ring zijn, waarom moet de groote me
nigte teleurgesteld worden? Ja. waar-
pm zuchten zoo veel besturen van lief
dadige vereenigingen, in wintertijd
h-et meest?
Als de kille mist in de straten (hangt,
als de scherpe oostenwind door alle
reten dringt, dan 'denkt men onwille
keurig aan de schamele kleumers, die
het zoo bitter (hard hebben en steM men
zidh zoo gaarne voor, hoe van alle
kanten liefdadige banden komen, om
de arme kleinen te kleeden en te koes
teren. Moge het zoo zijn! N.
(Hbld.)
HOE DIEREN ZICH TEGENOVER
AUTO's GEDRAGEN.
Tusschen Dordrecht en Rotterdam,
op weg na-ar laatstgenoemde stad ont
moette Octave Mdrbeau, zooals hij in
de Illustration van 15 Dec. vertelt, op
een donkeren avond een verhuiswa
gen. De lichten van den auto straal
den helder en beschenen den mist,
waar goudstof in dwarrelde en waar
nachtvlinders op afkwamen, terwijl
nu en dan een hoekje van een vaart
zichtbaar weTd met sdhaduwen, die
erover gleden. Plotseling daagde een
wit paard op, dat zwaar trok aan een
wagen, vol verhuisgoed, blijkbaar op
wog van Rotterdam naar Dordrecht.
Pas hadden wij den voerman onder
scheiden. die zat te slapen tegen 00D
hoop beddegoed, toen hot ar(j xeT.
srtiriM door onzo i»dh^i onTaiddelHjï
na ons voorbijgaan rechtsomkeert
maakte en op den gelukkig daar zeer
breeden weg het voe^j- —graaide
mrt de meubels êiï koetsier
rustig achter ons aan verder
haar Rotterdam, waar de geschiede
nis 'denkelijk vandaan kwam. Re
koetsier was niet wakker geworden.
Hij lag met open mond te slapen tegen
zijn matrassen en kussens en had de
teugels om zijn pols geslingerd. Wij
lachten hartelijk bij de gedachte aan
het verschrikte gezicht, dat de man
zou zetten, als hij den volgenden mor
gen zich in Rotterdam zal zien in
plaats van in Dordrecht.
Eén moordgeval vertelt Mirbeau,
dat tusschen Leiden en Haarlem werd
bedreven op den hond van £en herder
innetje, een mooien hond met zilver
kleurig haar en allergoedigste, ver
standige oogen. Er was een klein
troepje, het meisje met de korte wol
len rokken, twee koeien en een klein
getal schapen. Een ongeproportion-
neerd groote hond lag kalm aan de
andere zijde van den weg. Hij scheen
te slapen en zijn kop lag op zijn poo
len. Het ongeluk wilde, dat het meis
je den wagen bemerkte en het noodig
vond. haar wereldje om zich te groe-
peeren; ze keek rond naar den trou-
(Naar m BwtiM* «a Gvr THotm*.
O ja, Sir William, dat kan
tem and dikwijls het grootste genoe
gen bezorgen. En mag ik u nu vra
gen vergeef een oud man zijn on
geduld mag ik u nu vragen of u
geheel geslaagd is Toen ik er u den
laatsten keer over sprak, bracht de
samenstelling van het spectrum een
moeilijkheid mee.
Dat heb ik nu geheel overwon
nen, Lord Malvin.
Lord MaTvin beefde van opgewon
denheid.
Dan is dus de serie van experi
menten compleet
Geheel. En nog meer dan dat,
ik heb -het niet éen- of tweemaal ge
daan, maar vele malen en liet is
precies zoo uitgekomen als ik ver
moedde. Het is nu een voldongen, on
betwistbaar feit, mijnheer
Lord Malvin wendde zich tot Str
Harold Olivier en Megbie.
Heetren, zei hij met duidelijke
stem, die echter trilde van aandoe
ning, de geschiedenis van het leven
is veranderd. Wij staan nu allen in
andere betrekking tot elkaar, tot on
ze vrienden en kennissen en tot de
werefld.
Donald- wist, daü er een verande
ring in zijn letterkundigen loopbaan
op handen was. Lord Malvin zou zoo-
iets nooit gezegd hebben als hij er
niet absoluut van overtuigd was. Er
■hing i:'s geweldig belangrijks in de
lucht. Maar wat was dat De jour
nalist 'had er nog in 't minst, geen
idéé van.
Hij keek vol belangstelh'ng naar liet
scherpe, schijnheilige gelaat van den
uitvinder, merkte de lichie glimlach
van triomf op die om zijn lippen speel
de en zag hoe zijn oogen schetterden,
als werden rij van binnen belicht.
Megbie had veel menschen in aller
lei landen ontmoet Hij stond bekend
als iemand, die zeer veel menschen-
kennis bezat en terwijd hij Sir Wil
liam Gouldesbrough scherp aankeek,
drongen zich twee gedachten aan hem
op. De eene was ongeveer de vol
gende
Je bent zeker een van de scherp-
z'nnigste en merkwaardigste men
schen van je tijdje bent eenig en
je staat op een toppunt van roem zoo
als slechts éen man na vele geslach
ten bereikt; toch zou ik niet graag je
macht hebben en in je schoenen
staan. En bovendien drong zich aan
het snel analyseenende brein van den
schrijver de vraag op of de schitte
ring van die oogen wel geheel na
tuurlijk wel volkomen gezond was.
Deze gedachten gingen als een blik
semstraal diooc Megbae's brein, waar
op hij begon te spreken.
Nu Loird Malvin ons al zoo veel
verteld heeft, Sir William, zei hij,
wilt u ons zeker wel meer zeggen U
weet zeker, dat de gelveele wereld
niet ongeduld op uw aankondiging
zit te wachten.
De wereld zal het hee«l spoedig
weten, Mr. Megbie, antwoordde Goul
desbrough opgewekt. Over veertien
dagen ongeveer zal ik invitaties zen
den aan eeniige onzer voornaamste
mannen om getuige te zijn bij het
resultaat van mijn experimenten :n
mijn laboratorium. Ik hoop, dat ik
het genoegen zal hebben u daar ook
te zien. Maar als u het wenscht, dan
wal ik nu gaarne een klein denkbeeld
van hel werk geven. Omdat het pu
bliek belang schijnt te stellen in wat
ik doe en er iets schijnt uitgelekt te
zijn, ben ik er zeer op gesteld, dat zij
meer te weten komen. En natuurlijk
is er niemand tot wien ik het liever
zou zeggen dan tot u.
Megbie boog. Hij was hevig opge
wonden. Collega's die geen tiende
deel van zijn inkomen ma alt ten en
,geen vierde deel van zijn begaafdhe
den bezaten, waren gewoon te zeg
gen, dat zijn ooren grooter werden,
als hij in tegenwoordigheid was van
een beroemdheid. Dat was natuurlijk
nonsens, maar de journalist was éen
en al belangstelling, zooails alleen
iemand zijn kan, wanneer het geheim
van den dag hem vóór ieder ander
zaïl worden bekend; gemaakt.
Gouldesbrough boog voor Lord
Malvin.
Ik wil mij een half uurtje met
Mr. Megbie afzonderen om hem het
een en ander te vertellen, zei hij. In-
tusschen wilt u misschien zoo vrien
delijk zijn Sir Harold OlPrier mijn
plan non dn ruwe trekken mee te dee-
Jen En als ik 't goed begrijp, dan
is deze avond in zekeren zin aange
wezen om uw vriendten van het een
en ander op de hoogte te brengen, In
dat opzicht verlaat ik mij geheel op u.
Hij wandelde met den journalist
weg, de bei-de anderen in druk ge
sprek achterlatend.
Waar zullen wij. heengaan, Mr.
Megbie? zei hij, toen zij in een groo
te kamer kwamen met antieke tapij
ten behangen.
Aan hert ednd van die gong is
een kleine oranjerie, antwoordde
Megbie. Daar kunnen wij volkomen
ongestoord eenige oogenblikken spre
ken. Bovendien kunnen) wij daarroo-,
ken, en ik weet, dat u evenals ik, een
echte rooker zijt.
Heel goed, antwoordde Gouldes
brough, en zij liepen samen weg.
Iedereen zag hen gaan. Dames
knikten en fluisterden, heeren wier
pen elkaar veel beteeken en de blikken
toe. Men begreep er alles van. Sir
William -was van plan alles aan Do
nald Megbie te vertellen.
Onder het soupdr zou iedereen het
te weten komen en de .,F.astminster
Gaze4te" zou morgenavond alle bij
zond erheden weten.
Altijd wo-rdt Megbie bij zulke gele
genheden gekozen. Dat is Megbie do
journalist, die met zijn artikelen al
lerlei buitengewone dingen den volke
V6rkondjgt. De alom tegenwoordige
Donald heeft hem te pakken nu zul
len wij spoedig alle détails weten.
Deze en dergelijke opmerkingen wer
den gemaakt, terwijl de beide man
nen de kamers doorwandelden.
Toon gebeurde er iets, dat den vol
genden dag op visites druk bespro
ken werd.
Sir William en Mr. Megbie kwa
men Ln een deel van de kamer, waar
Lady Poole en haar dochter Marjo-
rie rnejt generaal Mayne van het Mi
nisterie van- Oorlog stonden te pra
ten. Lady Poole zag den wleerde.
O, William zei ze voor iedereen
duidelijk hoorbaar, en precies op de
zelfde manier als .in de dagen, toen
Sir William en Marjorie verloofd wa
ren, ben je luier om van je triomfen
te genieten? Iedereen spreekt over je
en iedereen vraagt aan Marjorie of
zij weet. wat je ditmaal hebt uitge
vonden.
Megbie, die Lady Poole en haar
dochter beiden kende, maalr op dit
belangrijk oogenblik geen gesprek
met haar wenschte te beginnen, glim
lachte tegen de oude dame en haar
dochter en bleef wat afgezonderd
staan.
Gouldesbrough drukte Lady Poole
de hand en boog zich daarover heen,
terwijl hij haar .iets toefluisterde. En
weer wierpen de gasten elkaar blik
ken van verstandhouding toe en
fluisterden met elkaar toen zij zagen,
hoe het gelaat van de oude dame met
een blos van genoegen werd overdekt.
En nog eens deden zij dat, toen zij
zagen, hoe Marjorie Poole haar ex-
verloofde de hand drukjte, hoe haar
mooie oogen schitterden en haar
trotsche lippen woorden van vriend
schap en gelukwensching fluisterden.
Het antwoord van Gouldesbrough
op de woorden van Marjorie, was hel
volgende.
(Wordt vervolgd).
