GERED.
24e Jaargang. No. 7262 Verschijnt dagelijks, bofaalv» Zon° en Feestdagen;donderdag 28 febküabi 1907 b
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
ABONNEMENTEN ADVERTENTIËN:
BEURSBERICHT
MERENS TIELEMAN
HAARLEM S DAGBLAD
PER prbe maandenj Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1.20 Haarlem van 1—5 regels ƒ1.—elke regel meer ƒ0.20 Reclames 30 Cent per regel.
Voo? de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente)1.30 fAdvertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland 1.65 ffiS50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
«"ushS Zondagsblad, Voor Haarlem IoSh «edac(ie en Administratie; Groote Houtstraat 55.
de omstreken en franco per post ,0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur l C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en Advertentiën worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van Advertentiën
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publiclté Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Pari/s, 31Faubourg Montmartre.
TWEEDE BLAD.
VAN
Haarlem, 26 Febr. 1907.
De -beurs ondervond heden ton schier
alle hoeken den invloed der hernieuw
de scherpe daling in Amerik. shares
waardoor ook oip hei animo voor lo
kale fondsen de domper gezet werd.
Van Staatsfondsen .hebben Domini
canen zioh onderscheiden door een
verder avans van ruim 2 pet. in ver
band met do verwachting van spoe
dige lot standkoming ©ener schuldre
geling.
A and. Northwestern Hyp. Bk. open
den lager op 181. sloten echter met 4
pet. herstel en bleven nabeurs 188op
het gerucht, dat het dividend 30 pet.
zal bedragen de lappen bleven na
beurs 94 a 95.
De stemming voor Indische bank
en Cultuurwaarden was verdeeld,
Handel Mij. bleef 3/4 lager, Ned.
Lnd. Handels Bk. daarentegen zeer
vast en 11/2 hooger op gunstige di
videndverwachtingen.
Van Petrol, waarden hebben alleen
Koninklijk© noemenswaard gevari
eerd, bij verminderde butotenlandsche
vraag bracht «enig aanbod voor
winstneminig daarin eene reactie van
10 teweeg.
Tabaksaand. openden lager, doch
sluiten meerendieels met gedeeltelijk
redres, voor enkele soorten zelfs nog
iiets boven gisteren. Mijnaand. golden
wat de Indische soorten betreft met
lokaal aanbod lager, Redjang Lebong
echter nagenoeg onveranderd. Great
Cobaa* daarentegen vaster in navol
ging van Londen en nabeurs verder
oploopende tot 188.
Overgeleverd aan herhaalde aan
vallen der contramine pairtij, ver
keerde de New-Yorksche markt giste
ren in ©ene flauwe stemming en bij
gebrek aaar steun van eelniig belang
wijzm die meeste koersen een scherpe
teruggang aam.
Hoofd/zakelijk werd de stemming
ongunstig beïnvloed door hielt onder
zoek in zake de Union Pacific, dat
gisteren ver dier werd voortgezet.
Over "iretalgemeen mailcen de gepubli
ceerd© feiten in New-York ©en mieer
ongumstigen 'indruk en acht men in
conservatieve leringen de reusachtige
specula tievo operaties door Harriman
voor rekening zijner Maatschappij on-
dternomen, een gevaar voor de toe
komst en strijdig met die belangen
dezer spoorweg-maatschappij. Zoo .s
gebldken, dat cl© Union Pac. voor
haar bezit aan Common au pref. Balt.
<S; Ohio stock destijds resp. 120 en
9 i-1/2 pCt. betaalde etn verder, dat de
Chicago Alton, in welke maatschap
pij de Union controleerendle belan
gen heeft ,ruim 12 milüaioen dollars
extra uitgaven boekte; ten eirade to
staat te zijn op haai© aan deelen 30
pCt. uit te. keeren.
Dergelijke feiten zijn dan ook vol
komen in strijd met een conservatief
spoorwegbeheer en terecht vraagt
men zich dan oolk a.f, of de politiek,
welke thans door den heer Barriman
gevolgd wordt, niet te eemiiger tijd de
financieel© positie zijner maatschap
pij in gevaar zal brengen. In ieder
geval maakt dit afwijken van heit
vroegere conservatisme), waaraan en
kele spoorwegdirecties zich schuldig
maken, ook aan deze zijde van den
-Oceaan een min dar aaingemameai in
druk eau is gedeeltelijk de apathie,
welke er op het oogenblnlk zoowel te
Buitschland als Engeland voor Ame-
rikaamisclie waarden bestaat, hieraan
toe te schrijven.
Wat overigens 'het verloop der markt
betreft, was dit 'Zooals boven reeds
gezegd zeer 'zwak. 'Wel viel er tegen
den middag eene kleine verbetering
waar te nemen, tengevolge van gun
stige berichten uit Washington 'be
treffende .,vCuw*ency-bM" maar 'tegen
het slot bestond er opnieuw een. over
wegende drang tot verknopen. Na
tuurlijk was de reactie het scherpst in
de Harrimiam-waarden maar ook de
overige zwaardere laandee'isoortem too
rnen /een gevoetoigen .teruggang in
koers aan.
Van Industrials waren Steels in
sympathie imlet de algemeene stem
ming ca. 1£ lager, terwijl American
Car Foundry shrs. een vrij vaste
tsndenz aan den'dag 'legden, vermoe
delijk in verband m'et geruchten van
dividendverhoogteg
Het slot 'der markt was zwak en op
ongeveer de 'laagste prijzen' van den
dag.
Wat onze Amerik. afd. betreft -wa
ren de affaires hier van beperkten
omvang, maar op het verlaagde ni
veau bestond er ©enige kooplust voor
'Steels, 'Miis'sourds 'en 'Southern Pacific.
G eld 55^
De Scheepsramp aan den Hoek
NAAR HET WRAK.
Het was Dinsdagmorgen vroeg dag.
Te vijf uur werden we in. ons spoor-
\vegcompartiment gewekt (de Hol
landse!)© Spoor blijft- ons door liet ter
beschikking stellen van een wagen
voor den nacht zeer ter wille), waren
wij ©ven later aan de Berghoven om
met schipper Sparling den tocht' me
de te maken naar liet wrak, waar
Dinsdag alles zou worden afgehaald,
wat makkelijk naar dien wal kan
worden medegenomen. De blazer van
schipper SpairiLLng lag al aan den stei
ger gemeend, wachtende op de sleep
boot Rotterdam", die haar naar het
havenhoofd zou trekken.
Weldra voeren we schrijft de
„HbJd. "-correspondent af met
prachtig stil weer, buitengewoon laag
waiter, alleen wiat mistig, hoe well over
toet geheel goed vuireineidM. De „Rot
terdam" bracht omis full speed naar
zee. Spairliihg lichtte ons in hoe moo-
dig het is, nu op het wrak te gaian
bergen bij eb loopen de menschen
over de piiier naar het achterschip
van d'e „Beadin" en kapen er wat
van hun gading voor d'e band ligt.
Dit moet onmogelijk worden ge
maakt, en daarom zou men den dag
van Dinsdag besteden., om al het v er-
voerbare van bet wrak to halen. De
schipper had eemtoge kwieke mannen
als helpers medegenomen en had alle
hoop met succès te kunnen werken.
Het weder was voor liet beoogde
doel uitstekend. To.t tien uur zou het
afloopen van het water aanho uden en
dus gelegenheid te over zijn om oen
nauwkeurig onderzoek in te stellen.
Bovendien was men aan boord be
dacht op eventueel transport van lij
ken, zoo die mochten worden ge
vonden, wat licht zou kunnen gebeu
ren.
Zonder moeite voieffi die sleepboot
het .havenhoofd om en die zee
Langs den berm van de rechter pier
varen allerhande voorwerpen door
dien vloed neergesmiakt.
I-Io e reusachtig sterk de kracht van
het water in den stormnacht is ge
weest, blijkt, als men ziet dat deelen
van de schoorsteenpijpen geslingerd
zijn over de palen van den dam,
waaromheen ze thans ais geel© kra
gen muurvast in het zand' gestampt
zitten. Deelen van de machinekamer
zijn houder den meters van de boot
op .het stranid geworpen.
Beéle ijzeren gevaarten, reeds iet
wat door het bijtend zeewater aanhef,
roesten, loggen tegen die klipsteenen
gekwakt, >en men vraagt zich af 'hoe
helt mogelijk is, dat dezd loodzwa.ro
brokstukken op zoo'n grooten afstand
van het wrak zijn terecht gekomen.
Toen wij tot aan dien boven water
uitstekenden mast vam het gezonken
voorschip waren genaderd, liet Spar
ling zich in een jol er lieén roeien om
twee waaasbbu wimgsM chten in den
mast te hangen. Daarvoor was loet
nooddg, dat een matroos in een der
touwen van het wand kloim, een kar
wieltje dat niet getheél zonder gevaar
was, maar zoo kalm werd verricht,
als was er van moeilijkheden geen
sprake. In den top van dien mast werd
een rood licht bevestigd1, iets lager
een wit.
De scheepvaart, in den Waterweg
zeer druk, zal blijde zijn, als het
voorschip op dit punt verwijderd
Vooral bij nacht is groot© voorzich
tigheid geboden; wijl de doorvaart
tusscben dien mast en de linker pier
op de uitreis en de rechter pier bij
het binnenvallen niet al te ruim is.
Nadat de lichten waaien opgehan
gen, werd die pier omgezeild en langs
bet wrak gevaren. De blazer meerde
aan de strandzijde tegen het hoog
opstaande gedeelte van liet wrak. De
sleepboot voer zee in, om op stroom
te blijven liggen. Hei wralc kon ge
makkelijk wordlan betreden,
OP HET WRAK.
liet eerste wat we vonden was het
lijk van een Engelschcn stokerhet
lag boven de machine met het gelaat
op een rooster. Bij vloed waren de
golven etr overheen geslagen. Bij eb
kwam het lijk boven. Het werd
zeildoek gewikkeld' en aan boord van
den blazer gebracht, die de vlag half
stok heesch.
Na deze treurige vondst werd de
tocht voortgezet-; looidetn en zinken
pijpen, koperen kranen en machine-
ondlerdieetLen, kachels, kleedingstuk-
ken; enz., in bonte mengeling ging de
chaos oais oog voorbij, werden in den
blazer gelaten en te 11 uur was het
ruim al voor het groo-tste deel
vuld.
Toen de zee al eenigeirmate begon
te vijzen (de vloed kwam langzaam
op), kwam aan het einde van de pier
een gezelschap DuMsche dames
hieeren. Ze wenkten de mannen op
het wrak toe om hen met de jol te
komen halen.
Het gezelschap dorst wat wagen.
Over do steenen wippend, nu eat dian
met den voet in het water stappend,
bereikte mem de jol, die voor hen was
uitgezet. Men stak der dames van dien
blazer af een hand toe en tank ze zoo
naar boven. Slechts een oogenbük
werd op het wrak vertoefd.
Het was d:e familie van Fraulein
Gabler, een der geredde jonge dames
van de Duitsche opera. Men walde
'toch eens van zeer nabij zien, op wel
ke ontzettende plaats het arme mei s
je met hare lotgenooten tegen de
woedende zeeèn had gestreden. Lang
v:|ilde men Mor niet blijven. Al spoe
dig werd het gezelschap naar depiei
teruggeroeid.
Staande op het wrak, scheen het t
liet ontredderde achterschip zacht
heen en weer deinde', wat begrijpelijk
eendgen angst veroorzaakte. Het was
echter beding, enkel waan, gevolg
van de ongewoonte om zoo onbe
schermd op een heillend wrak zich te
midden van de golven te bevinden.
De vloed steeg ongemerkt hooger;
do deuren van die) verschansing, af
hangende in open zee, wierden als
veeren door den golfslag op en neer
gezwiept. Een akelig gehoor in déze
zoo sombere omgeving.
Gestadig werkte men aan de ber
ging voort. Tegen den -namiddag kon
do blazer in de haven worden terug
verwacht.
De nachtboot van de Harwich-lijn
bracht Din-sdlagmorgem aan den Hoek
het bericht, dat het lijk van kapitein
Precious, den gezagvoidrdea' van de
Berlin", te Bruinisse aan strand
was gespoeld. De firma Hudiv
Bieters baid hiervan nog geen bericht
ontvangen, maar niet onmogelijk wins
dat. d'e aauspOeüdmg van het lijk on
middellijk was geseind naar En ce
land.
Te Rockanje spoelde Maandagnacht
aan het lijk van den Engel schaman
Bell, die met de „Berlin" op réis was
naar Petersburg, om zijn kinderen Ie
bezoeken. Twee van ziin zoons zijn
reedis aan den Hoek, om stnalcs het
lijk huns vaders. dat te 11 uur wordt
verwacht, te herkennen
Ben zuster des heeiren Belli bleef tot
Maandagavond daar, maar vertrok
toen nog geen' bericht omtrent haar
broeder was ontvangen, met de nacht
boot „Chelmsford" naar Enge/liand
Even ma het afvaren van de mailboot
werd' Wet bericht uit Rockanje ont
vangen.
WAT ER ZOO AL AANSPOELT.
Na -den storm een hevig© mist.Weer
brengen d'e eerste treinen belangstel
lenden aan; en in den vroegen och
tend is het wrak bij eb te bereiken.
Verschillende personen maakten uit
stapjes in die richting. Wat ik nog
niet gezien had, dat waren die dingen
die 'altijd aanspoelen na zoo'n sell in
breuk. Daarvoor ben ik Maandagoch
tend schrijft de „Tel."-man met
de postveerboot overgestoken naar
den scherm pol der, den eigenlijken
Hoek van Holland1, een eilandje
schier onbewoond, liggend- tusscben
den Nieuwen Waterweg en cl© eigen
lijke Maas, waar dus de zuidelijke
pier op uitloopt; die overtocht was
niet zonder gevaar.
Wij mét onze kléine bootjes, dwars
den Waterweg overstekend, omringd
door zwarte gevaarten, die diaarop
voor anker lagen, terwijl de mist
hoorn al maar zijn gruwelijk getoeter
tot ver in de zee deed hooien.
Op een gegeven oogetoblik zat het
Noorsc.be schip „Martha" bijna op
ons, 'doch de schipper, een man, di©
35 jaar lang reeds den overtocht
maakt, keerde hiandig. Een klein half
uurtje was moodlig. Tom wij aanfleg-
;den aan de houten pier, was hiet. eb,
zoodat wij toen goed kondien waar
nemen; hoe aan de zuidzijde de Wa-
terweg verzand is, de vaartgeul al
maar kleiner makend.
Het eiland is bewoond d'oor een
drietal huisgezinnen, die daar boer
derijen hebben. Het land hehoort den
heer Gelukde Prins jaagt er drie a
vier maal per jaar. Ilt ben aan het
strand gebleven, waar ik een daar
sinds de ramp ge'detachcerdcn politie
beambte in politiek ontmoette, het
geen bij mij het vermoeden versterk
te, dat oningewijden dergelijke men
schen valschelijk van strandrooverij
hebben beschuldigd.
Ik kwam om te zien of daar wel
licht was aangespoeld een of ander
belangrijk d/ing, en ik moet zeggen,
ik ben- niet ontevreden over mijne
vondst. Langs het strand op dit
eiland lagen in een- lange rij splin
ters en kleine stukken hout en daar-
tusschen talrijke zwemgordels bij
tien'ballen wel en zoo heb ik een half
uur geloopen, zonder dat ik maar n
stukje papier, te stukje goed kon
machtig worden. Toen begon de
oogst beter te worden. Ten eerste een
landing-ticket 79607 1st© klasse, ver
volgens een prentbriefkaart, gericht,
zeer duidelijk leesbaar, aan mejuf
frouw Mary Weckesser, Heerengr-acht
253, Amsterdam, waarop eeniige on
duidelijk leesbare woordtin, door de
natheid, en geteekend Looreen
briefkaart voor de administratie van
„Het Volk", met onleesbaar achter
schrift, een enveloppe zonder inhoud
voor li. Laboucbeire, 527 Heerengracht
Amsterdameen bovenstuk van een
brief met gedrukt hoofd, 25 Throg-
marton-stireet, Londen, in 't Duits ah
geschreven en gericht aan de heeren
Lippmanm Rosenthal en Co.een par
ticuliere brief, waarop The G ran co
Alboiry Guildford, aanvangende met
vaarde neef.
Al deze stukken werden door mij
tem kantore der firma Hudig en Pie
ters gedeponeerd, waar men waar
schijnlijk wel zoo welwillend zal zijn.
inzage daarvan te geven-. Al deze
stukken waren doorweekt en zaten
onder het natte zand.
Wij ma-men eenige stukken hout
van de salons mede, doch alles is
verpletterd. Het komt mij voor, dat dit
niet door een schok, doch dom* ver
schillende oorzaken moet zijn ont
staan. De spijkers zijn kromgebogen,
en dat daar nog meer gevonden kan
worden, hoop ik weldra te berich
ten.
EENE OPROEPING.
De „Haagsehe Courant" plaatst een
oproeping, waaraan het volgende is
ontleend
Ondier onze staJd'genoatem, die bij
de ramp omkwamen, wias er één,
wiens gezin in omstandigheden ach-
I terbleef, die hulp moodig maken. Het
zijin de weduwe en kindéren van den
"heer L. J. Prhxselaar (Vlietstraat no
20), den aan zoo velen gunstig be
landen chef-monteur dér gasmotoren
zaak van den heer G. Rarger.
Prinselaar ging 17 Februari naar
Manchester op reis als passagier 2de
klasse, voor eene bestelling aan de
fabriek der firma Croesley en Co.,
voor welke Prinselaar bij d'e agen
tuur alhier reeds 15 jaren werkzaam
was.
Hij zon Donderdagmorgein wseer
thuis zijn.
Nu treurt zijn weduwe met zes
kinderen om den imam en vader, ter-
v ijl nóg eau zevlende verwacht wordt.
De 39-jiairig© vrouw is niet sterk, lijdt
aan ©eh bo rstlnvaal, die haar vaak
weken achtereen te bad houdt. Tot
handenarbeid is zij niet in staat;
reeds het werken met de naaimachi
ne grijpt haar aan, waarbij zij soms
bloed opgeeft. Het oudste meisje is
12, liet jongste kind ruim 1 jaar.
Prinselaar was in zijn werk alge
meen. zeer gezien; men had hem het
liefst, als er 'iets te monteéren was.
Ook als huisvader was hij een uit
muntend man, die zooveel hij kon
voor vrouw en kinderen zorgde; hij
leefde voor zijn gezin. Steeds bracht
hij, als hij van een réis terugkwam,
iets voor de kindieren mee; nu vra
gen de kleinen iederen dag, of Vader
nog niet thuis is......
Moge er spoedig een flinke som, bij
een. zijn, om de kinderen van dit
slachtoffer dor ramp voor gebrek te
bewaren.
MEVROUW WENNBERG EN
HAAR DIENSTBODE.
Do toestand van mevrouw Wenm-
be-rg, en baar dienstbode, Mina Rap
ier, blijft ged'ukkiig bevredigend. Dat
trouwe kind zei, toen Sparling
drie dagen 's nachts op het wrak
verscheen eoi hiaar van d!ek wilde
ten„Neen, eerst mevrouw."
„Weet u wel, dat ze dat gezegd
heeft?" vroeg dezer dagen een be
zoeker aan mevrouw Wemnherg.
Het meisje wus er vertegen oatder,
ontkende, maar haar meesteres zei,
met tranen in de oogen, ernstig
.Och, neen, maar wij blijven nu
immers toch voor altijd ven-der sa
men, Mina en ik."
Bij het redden verteld© Sparl'ïig
vei-der was de voet van mevrönnv
Werunberg beklemd geweest in een
scheur in het d'ek, die cteor de wer
king van het schip telkens open en
dicht sloeg. Wed was die rechtervoet
wat gezwollen, doch een kneuzing is
er met.
DE REDDERS.
Van d© redders gesproken. Zij krij
gen natuurlijk brieven en telegram-
mén van alle kanten, en zóó vol lof,
dat het een'gewoon mensch licht naar
den1 kop zou slaan, en ijdel malcen.
Doch zij blijven de rustige eenvoudig
heid zelf. Den nacht na de rédidlirng
beten de loods jongens immers op te
Hellevoet sluis nog weer in zee een
sneeuwstorm af, die de kapitein zelfs
bar durfde noemen.
Var der zijn ze al diie dagen meer
buiten; daar binnen geweest. Maar
zoodtra ze aan den wal zijn, worden
ze bestormd door jpuinalisten, vooral
diaor de Emgelsche. die hen teokenen
en kieken willen. En 't is kostelijk om
te hooreai; zoo dood simpel als Spar
ling an. z'n mannietjes dan bijvoor
beeld zeggen„Of j.o kiekje mag no
men Och, jawel
Dan gaan ze nuchter mét hun vLoran
op een. rijtje staan, kuieren weer vor
der, tot een volgende fotograaf hun
hetzelfde verzoekt.
PRINS HENDRIK'S
EENVOUDIGHEID.
Er is nog iets opmerkelijk eenvou
digs, dat wij voor waar hoorden ver
tellen, schrijft de „N. R. Ct." En
welvan Prins Hendrik.
Wij hebben meegedeeld; hoe, kort
na die redding van do elf, die schip
breukelingen aan boord van de red
dingboot waren gebracht, zooals ge
bruikelijk en rege'l is. De schipper van
de Zukl-Hoillandsche Redding Maat
schappij neemt de schipbreukelingen
tot zich, en geeft hen aan wal over
aan den vertegemwoordffigea- dier
maatschappij. Een regeling, die sjio-
culaties van vletterlui en andere mis
bruiken ton dergelijke gevallen. va,n
nood moet voorkomen. Maar, zooals
men weef, in dit gevalL werd het be
ter geacht om d'e gered dien over te
brengen op de Hollévoetdluas, waar
een dokter was, én veel meer warmt©
en gerief.
Doch op bet perste verzoek daartoe
Meld schipper Jansen zich aan zijne
iinstructies. En pas toen de boodschap
kwam „de Prins wewscht loet", gaf
hij de menschen af.
Nu gaat het verhaal en het Is
wel in stijl met de goedronde een
voudigheid van Prins Hendrik dat
Zijne Hoogheid na het gebeurd© naar
schipper Jansen gegaan is, en gezegd
hoéft
„Ik heb een oogembbk ingegrepen
in de leiding. Dat had ik niet moeten
doen, want, Jansen, de leiding was
aan u
Bij diergelijke rampen wordt men
telkens getroffen door mooie, pure
raenschielijkhieid. En ook do Pn'ms
heeft daarvan treffende stalen gege
ven.
GROOTE TOEWIJDING.
Onder degenen, di© niet schitteren
dooi' heldhaftig© daden, zijn er onke
len wier toewijding toch ook wel ver
meld verdient. Wij denken hierbij
aan den burgemeester van 's-Gra-
venzande, mr. Bunt, aan zijn altijd
Feuilleton
Naar het Duitse h
van
Rudolph S t r a t z.
81
Di© geloofde in haalr zoon, rots
vast. Die zou een ieder uitgelachen
en de deur gewezen hebben, die baar
de ooigen had durven openen. Dat ge
voelde Anne-Mari© duidelijk en haar
hart had steeds meer te kampen met
een onbestemd voorgevoel, dat de we
reld toch niet zoo eenvoudig was, als
ze nog dezen morgen op haar reis
naar Berlijn gedacht had.
Daar lew am njog een j ongmenseh
binnen in marine-uniform en Horst
stelde voor
Mijn neef de zoon van mijn
overleden zuster.
En op een toon, die zij wel begreep,
voegde hij er aan toe
Volgende week vertrekt hij naar
West-Indië hoe verder van Berlijn,
hoe beter.
De jong© luitenant ter zee ging zit
ten en soupeerde mee en mevrouw
Henming knoopte het gesprek w
aan.
U komt zeker naar Berlijn, om
eens flink te genieten vroeg
vriendelijk en toen haar gast treurig
het hoofd schudde, ging ze op veran
derden toon voort
Of. ik hoop toch nietdat
•iets onaangenaams u hieriieen ge
voerd heeft?....
Helaas ja, mevrouw, en met
een zijdelingschen blik op haar vij
and tegenover haar, vervolgde ze
mijn broer is op den verkeerden wieg.
Och God, hoe zoo
De ^oude haat kwam weer over
haar de bengel speelt, ldonk het met
haai' diepen alt.
Aan het plotselinge zwijgen om
haar heen, begreep Amne-Marie, dat
ze daar een teer punt aangeroeid, had.
Op Horst kon het geen betrekking
hebben. Die stond hier in een heel
ander licht. Maar er lag een drukken
de stilte over de kamer, tot eindelijk
mevrouw Henning zich tot haar neef
keerde en met zacht trillende stem
ze'
Daar zie je al weer, Paul, wat
een ellende het spel veroorzaakt. Ver
geet toch nooit, dat je oom Horst je
eerewoord gegeven hebt, nooit meer
een kaart, aan te rak eat.
Neen. Dat zal ik nooit vergeten,
antwoordde de jonge luitenant ern
stig en zag Henning daarbij vol eer
bied aan.
Anne-Marie had moeite, een spot
lach te onderdrukken. Daar zat hij,
altijd nog met dien halven, ironischen
glimlach, die altijd scheen te zeggen;
we zijn .allemaal zondaren en Mj,
de speler liet zich door het jonge-
mensch, ovdr wien hij voogd was. zijn
eerewoord geven, zijn geheel© leven
de groene tafel te mijden en hij,
de booze geest, verschafte hier zijn
moeder door een leugen een rusti-
gen ouden dag en hij de roover,
zorgde voor zijn zuster en deze heel©
onergdenkende, tevreden kring Leef
de van hem en zijn spel. Eln er ging
een adem van behaaglijkheid door
deze ruimte, een droomarige vred©,
zooals alleen 'het goede geweten dat
geven kan....
De kleine, oude dame was blij, weer
eens in haar eenzaamheid een gedul
dige toehoordster van oude herinne
ringen te hebben. Z© babbelde opge
wekt. In haar jeugd was ze hofdame
geweest in een kleine, Saksische re
sidentie-stad. Daar was ze onuitput
telijk over. Ze dwaalde hoe langer hoe
rneer af in dat doolhof van het ver
leden en plotseling hield ze even op.
Ze dacht na wie was het toch
O ja, ja zeker er werd toen ook
een Wackerode aan liet hof gepre
senteerd, de vrouw van een staf-offi-
oier, die weer aan haar man zaliger
in den tweeden graad geparenteerd
was. Ja, ja zoo was het. En op die
manier waren eigenlijk de "VVackero-
des en d'e Bennings nog familie van
elkaar
Nou maar dan toch al heel in
de verte, zei haar zoon lachend.
Hij was in dien tusscben tijd ineen
donkeren hoek in een schommelstoel
gaan zitten met een flesch wijn vóór
zich, had zoo nu en dan onderdrukt
gegeeuwd en keek met belangstelling
naar dien gouden weerschijn van het
lamplicht op Anne-Marie's blonde
haar. Nu stond hij op en schonk zich
een tweede glas in.
Wiist u iets van deze bloedver
wantschap? vroeg hij. Neen? Nu ja
ik verwar die dingen ook altijd.
Maar het zal iwel zoo zijn, in dit op
zicht vergist mama zich nooit. Laten
we dus eens op het famiilieschap drin
ken.
En Anne-Mari© deed lijdelijk, wat
hij wilde en stootte met den rand
van haar glas tegen het zijne enter-
wijl ze dronken, zochten hun oogen
elkaar en bleven hun blikken in el
kaar rusten. En ze dacht in hulpe-
looze bitterheid ben ik daarom nu
•naar Berlijn gekomen om met dezen
ongeluk-aanbrenger van mijn fami
lie te soupeeren en goede maatjes te
schijnen en zelfs nog broederschap te
drinken En dat ging alles als van
zelf, tegen haar wil, eenvoudig alsof
het zoo moést gaan....
En nu bremg ik u naar huis,
klonk het. U is moe. Morgen is er
weer een dag.
En weer liet ze hem zonder ©enige
tegenspraak helpen hij het aantrek
ken van haar mantel en ze zette baar
hoed op eri groette mevrouw Henning
en bedankte voor de gastvrije ont
vangst en wenschte allen goeden
nacht en beloofde weer eens terug te
zullen komen en glimlachte zelfs oven.
En de anderen lachten ook. Het was
een echt hartelijk en ongedwongen
afscheid tot aan de trap toe.
Baiiten eerst dn de koude winter
lucht sloeg haar stemming weer om
in groote verbazing over zich zelf.
Het was, of ze betooverd werd. En
tcch was alles werkelijk zx>o. Daar
naast haar diep nu al bijna den ge-
heelen avond, ziich gebiedend boven
haar verheffend, iemand, die nu In
het donker slechts een zwarte scha
duw geleek en wat die schaduw wilde,
dat gebeurde
Wil u loopen of rijden
Liever loopen.
Hij knikte.
Ik vind het ook prettiger. Men
kan beter praten.
Zo trok de schouders op en na een
korte pauze begon hij
Ziet ge, u zegt me nu al den ge
heel en avond ronduit uw meening.
Een misverstand was nauwelijks mo
gelijk. Roover is nog op zijn zachtst
uitgedrukt. Ik zei niets. Natuurlijk
van uw standpunt uit had u {teiijk.
Maar er zijn zoo oneindig veel stand,
•punten in de wereld. Misschien heeft
u dat vanavond gemerkt.
Ik weet niet, antwoordde ze mat.
Alles duizelt me op het oogenblik.
Juist. Ge begint, te merken, dat
de wereld rond is. Fin dat daarom al
les onophoudelijk verandert,. Dat- ge-
looven de meeste lui niet, Die gaan
daar staan niet een air en verklaren;
van hier uit taxeert men de zaak zoo
als ze is. Maar daar vergissen ze zich
leelijk in.
Daar straks, toen u zoo gebelgd
zeide bengel speelt 'heeft u lied
spook van ons huis aangeraakt. Het
geld;t niet mij, maar mijn vader. Die
speelde zijn leven lang en anders
dan ik blindelings, zonder plan,
zooals uw broer. Hij trok met zijn
vierspan naar de stad en dan ging
het er op los En toen het aldoor
slechter ging, wilde hij met geweld
dwingen, tot eindelijk de groote on
geluksnacht kwam. In dien nacht
verloor hij alles, wat hij bezat.
(Wordt vervolgd).
