NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Stadsnieuws
FEUILLETON
OM MILLX0ENEN
24e Jaargang. No. 727s Verschijnt dagelijks, behalve ©p Zoa° en Feestdagen: zaterdag ie maart isot a
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIÉN:
per ORiB maanden» Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem 1.20 Haarlem van 1—5 regels 1.—elke regel meer ƒ0.20 Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der rSffilSfeBij Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) B 130 V AdvertentiEn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
Franco per post door Nederland1.65 WH 50 cts. voor 3 plaatsingen k contant
GSHustreercf Zondagsblad, "voor Haarlem' 0'My, Redactie en Administratie: Groote Bontstraat 55.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Abonnementen en AdvertentiEn worden aangenomen door onze Agenten en door alle Boekhandelaren en Courantiers. Met uitzondering van het Arrondissement Haarlem is het uitsluitend recht tot plaatsing van AdvertentiEn
en Reclames betreffende Handel, Nijverheid en Geldwezen, opgedragen aan het Algemeen Advertentie-Bureau A. DE LA MAR Azn. te Amsterdam.
Hoofdagenten voor het Buitenland: Compagnie Générale de Publtcité Etrangère G. L. DAUBE Co., JOHN F. JONES, Succ., Parijs, 3Ib,s FaubourgMontmartre.
TW332DB BLAD.
BEURSBERICHT
VAN
HERENS TIELEMAN
Haarlem, 14 Maart.
Holliandschi© Staatsfondsen golden
édm een half pCt. lager onder den
ruk van het dorre geld, Europeesch©
oorden stil en lusteloos, zonder veel
ari-atte, doch ZuM-Amieaiilkaneu* Ta-
sa-.
De lokale markt leed in die meeste
fdeeün'gieai gevoelig door den ge-
ambineerden invloed van d!e liooge
rolcmgafierente ein de daling in
meri kaaien, wélke tot opruiming van
indere fondisen leidt.
Tabaksaandeelen waren aanvankel
ijk zeer moeilijk te plaatsen en open
en voor de meeste soorten 5- tot 15
>Gt-. lager, ten slotte bleef de stem>
aing echter gedecideerd' vasteer bij
na tig redres.
Koninklijke Petro.leum-Aandieefl.on
>pend©n circa 20 pCt. lager en liepen
loor opruiming van een belangrijken
sost terug tot 825, om échter met vijf
)Ct. herstel te sluiten, en nabeurs A
134 gevraagd te blijven.
De andere oliewaarden werden
veneend lager afgegeven, met uit-
jandering van „Shells", die 31/2pCt.
'jooger golden, en Eniiimls, waarvoor
roede vraag bestond in verband mot
de Verwachting van- eene uitkeering
van 30 pCt. uit de terugbetaling der
'2,000.000 pref. A-and. Koninklijke.
Indische mij-niaancbeeten waiien mee-
rcndoels nog iets zwakker bij beperk
te- affaire, Totoks bleven echter ge
vraagd, terwijl Kwandangs betrek
kelijk vast sloten, daar het aanbod,
dat sedert eenige dagen op de markt
drukte, geheel opgenomen, werd.
Kimberley en Welgelegen leiden vrij
gevoelig door min of meien* geforceer-
:6 opruimingen, terwijl Great Coba.r
Lager golden in overeenstemimihg met
den Lond-enschen koers.
De New-Yorkisch© beurs heeft ons
gisteren wed er een- van die echt Ame-
rifcaansch© verrassingen bereid, zoo-
ze in- gieicn andere markt ter we
reld voorkomen en weinig konden wij
vermoeden, toén wij gisteren van de
kalme -cEoch vaste stemming to New-
York gteiwaagden, dat dit de stilte was
welke aan dien storm voorafging, ee'n
storm zóó plotseling en hevig, dat
ongetwijfeld meraiig slachtoffer zijne
positie op die markt heeft zlien wer
pen. terwijl de contramine! van de
■ontreddering gretig gebruik maakte,
om de markt omlaag te werkenwel
werden tijdelijk dekkingsaankoopeu
uitgevoerd, die toen ednlilg herstel te
weegbrachten, dbcb het. slot was op de
laagste noteeringen onder leiding van
Unions, die ongeveer 11 pCt. verlo
ren.
Dé eerste aanleiding tot die da
ling' schijnt gedegen te hebben :n
groot aanbod voor Londen, waar men
zich blijkbaar beangst gemaakt heeft,
voor moeilijkheden op den betaaldag
vaai bedien, waarvoor natuurlijk wel
eenige aanleiding bestond-, daar enor
me verschillen zijn bij te pals-sen. In
tusschen 1-oopen de Londensche pos:-
ties voor een met gering deel voor
Amerikaansche rekening en gaat het
aanbod daarom toch feitelijk van
daar uit.
Londien opende op New-Yorksche
pariteit, doch zond later krachtig op-
ioopend© noteerimgen, ten-wijl hier le
gen over eenige angstverkoopen. ook
weder tamelijk uitgebreide vraag be
stond. Nabeurs werden Steels zelfs tot
3S1/2 opgeboden, welke koers ech
ter niet lang- stand kon houdten. Of
schoon eenig herstel niet onwaar
schijnlijk is, betwijfelen wij toch, of
de markt voldoende gezuiverd is en
blijft groote voorzichtigheid geraden.
Gelid 6 3/4—7 pCt.
STUKKEN VAN DEN RAAD.
Gymnasium.
Een wijiziging van de wet op het
hooger onderwijs van 1905, heeft ten
gevolge, dat het afnemen aan Leer
lingen van het Gymnasium van een
overgangsexamen om tot een hooger
studiejaar te worden bevorderd niet
langer verplichtend is.
Het college van curatoren wensdht
dan ook tot afschaffing van dat ex-a
men over te gaan, waarmede de In
specteur der Gymnasia zich volkomen
kan vereenigen.
Ook bestaan bij D. en W. geen be
denkingen, terwijl het verzoek van de
Curatoren, om de vacantiën meer in
overeenstemming met die aan de Hoo-
gere Burgerschool te brengen, hun
e ven seins voor inwilliging vatbaar
voorkomt.
B. en- W. stellen ook voor de tweede
zinsnede van art. 2 van het reglement
voor het Gymnasium als volgt te le-
zen:
De volgende vacantiën worden ge
houden:
a. van 24 December tot en met 7
Januari of, zoo deze laatste dag op
een Zaterdag valt, -tot en met 8 Jan.
b. van den Donderdag vóór Paschen
na de morgenlessen tot en met den
tweeden Maandag d.a.v.
c. den Zaterdag en den Dinsdag na
Pinksteren.
Artikel 23 wordt nu gelezen:
Aan het -einde van iederen cursus
beslissen Curatoren, welke leerlingen
tot een hoogere klasse zullen bevor
derd worden; zij ontwonen daarvoor
een voorstel van 'Rector en leeraren.
Artikel 24.
Zonder vergunning van Curatoren
mag een leerling niet meer dan twee
malen den -cursus in dezelfde klasse
bijwonen.
Verlenging te rm ij h.
B. -en W. stellen voor den termijn,
gesteld in het raadsbesluit van 28 No
vember 1906 w-aanbij aan Gravin
van Lijnden—Van Palland-t te Lisse,
vergunning verleend is tot .het door
graven van en het bouwen eener
brug in den weg langs de Leidsche-
vaart te verlengen met den tijd v-an
ten hoogste twee maanden, omdat
door weersgesteldheid de werkzaam
heden belangrijk vertraagden.
,,H et Witte Krui s."
B. en W. stellen voor de rekening en
verantwoording over 1906 en de be
grooting voor 1907, van „Het Witte
Kruis" voor 1907 van het 2e douche-
badhuis, goed te keuren.
Verandering van titel.
B. en W. stellen voor den titel „op
zichter belast met het dagelij kscih
toezicht -over -den Hout en de plant
soenen" te wijzigen in „Opzichter
over den Hout en de plantsoenen".
'Deze -opzichter heeft zelf om die ver
andering gevraagd.
Uit de Rechtszaal
Eenblij spel.
Ja, gerust, dat kan er wel boven
staan!
Blijspel in drie bedrijven.
OE e r s t e b e d r ij- f.
Het tooneel stelt voor een straat met
werkmanshuisjes.
lE'en jeugdige viscihventer loopt
«lokkend achter zijn ikar. 'Sjdhreeu-
wend klinkt zijn stem:
Nou ken je bakkebakke voor
voor een beetje!...
Eenige vrouwtjes kwamen aan de
deur kijken, en groepten zich allengs
om den vischkoo-per.
Ook vrouw Groeneveld kwam eens
kijken, en liet de deur harer wonini
op een kier staan.
(Snuffelend liep de trekhond van den
visohkoopman rond. De hondenmaag
jeukte, en prikkelde het hondenver
stand, langs de zenuwen telegtafee-
rend: „ik zou wel graag wat ter veror
bering hebben, 't Wordt tijd!"
Oef!... Oef!... wat is dat? Wat ruikt
dat lekker! Oef!... Oef... dat is „spek
kie voor mij-n bekkie".
Ongemerkt schoof ,,Hek" (zoo heet
de hond) de deur open, trippelde de
keuken in, -en kaapte een stuk spek
van een tafeltje.
Met dezen buit kwam „Hek" ep
straat, en liep daar in handen van
vrouw Groeneveld.
Groote consternatie onder de ge-
buurtjes.
Dat is mijn spek! Jong, je hond
heeft mijn spek in zijn bek. Neem 't
'm af.
Ach mensdh, dat kan ik niet, -ik
dank je, doe 't zelf.
De benadeelde vrouw wilde d-at ook
doen, maar „Hek" kreeg er de lucht
van en koos het hazenpad.
Een 50 meter verder, ging hij lig
gen met het lekkere kluifje tusschen
de voorpooten. 'Smullend! Nou!...
Tweede b e d r ij f.
't Zelfde tooneel, 't zelfde straatje,
dezelfde visohkoopman, en ook dezelf
de benadeelde vrouw.
Koopman, geef mij een zoo dj e
vi softij
Hier voor zeven stuiver.
Goed.
't Vrouwtje ging met de visch in
huis, en kwam even later terug.
—Hier (hebt je je geld.
Wat vijf centen?...
Ja, ik moet nog 30 centen hebben
van het spek, dat je hond opgevreten
heeft.
Ben je dit en dat, hier geld of de
visch terug.
Maar niet heusch!
't Vrouwtje wipte gauw in huis,
maar de koopman volgde haar, steeds
schreeuwend: „ihier de visch, hier!"
Toen de koopman de visch weer
machtig geworden was, wilde hij het
huis veriaten, maar... de deur was op
slot.
Doe de deur open.
Trek maar aan het knopje.
(Je moet onwillekeurig denken aan
het refrein van een bekend straatlied
je: ,.Trek maar aan het touwtje en de
wieg zal gaan").
De koopman trok aan het 'knopje,
maar de deur bleef dicht.
Kwaad gewonden trapte hij 'n paneel
uit de deur; trapte zoo (hard, dat de
kap van zijn klomp er -af vloog.
Derde bedrijf.
Dit werd afgespeeld in onze rechts
zaal, waar de vischkoopman terecht
stond wegens vernieling.
■Ook dit had nog -al eenige komische
momenten.
't Kwam uit, dat de vrouw eenige
zusters overgehaald had, om dien dag
'bij h-aar te komen, oni 't zaakje te hel
pen opknappen.
De benadeelde vrouw kwam ge-
tulgen. Ze vond het zoo jammer, dat
die beroerde hond het spek opvrat, dat
bestemd w-as voor haar kindertjes, 't
Was dertig centen en die wou ze graa
-terug hebben.
Het Openbaar Ministerie vond, dat
ook hier wel zal gelden: „w-aar twee
kijven hebben er dn den regel -ook
twee schuld."
Daarom eischte -het vijf gulden of
vijf dagen.
DIEFSTAL.
De werkman W. F. v. d. Linden
-werd door 'het Openbaar Ministerie
beschuldigd van het wegnemen van
verschillende hoeveelheden ijzer, ten
nadeel© van de Haarlemsche Machi
nefabriek.
De beklaagde ontkende. Wel beef'
hij de -stukken ijzer aan den opkooper
Kerkvliet verkocht, maar hij bad ze
eerst van iemand anders gexojiv,.
Het Opénbaar Ministerie «'oog geen
geloof aan het in spel zijn vaa den
groo-ten onbekende, en rei] aireerde
een gevangenisstraf van z<- ven maan
den.
De beklaagde is vroeger reeds eeni--
ge keeren -met de Justitie in aanraking
geweest.
ORGELBESPELING
in.de Groo-te of St. Bavokerk te Haar
lem, op Bimsdiag 19 Maart 1907, des
niamid'diagjs van 1-2 uur, -dloor den
heer W. Ezermiam.
Programma
No-. 1. Préluddum en Fuga No. 1,
Mendelssohn.
No. 2. Sonate 'No. 3, J. S. Bach.
a. Andante.
b. Adagio.
c. Vivace.
No. 3. Inleiding en Variajtiën, A.
N'o. 4. -Legende, A. Dvorak.
No. 5. Aria uit Stabat Mater, Ros
sini.
Uit de Omstreken
BLOEMENDAAL.
Woensdagavond vergaderde in het
hotel „Welgelegen" de Bloemendaal-
scihe Bond voor Lichamelijke Ontwik
keling.
TJit het door den voorzitter, den
heer M. Vrij,"uitgebrachte jaarverslag
bleek, dat de Bond zooveel mogelijk
haar doel tracht te bevorderen, i
ook door den lust voor sport bij de
Bloemendaalsdhe jeugd -aan te wakke
ren.
'In Maart werd een gesalarieerd
spelleider aangesteld om Woensdag
en Zaterdag het spel op het veld bij
Duin en Daal" te leiden.
Het plan (bestaat de kinderen des
winters in een lokaal gymnastiek on
derwijs te geven, mits de Raad een
subsidie van f 300 geeft.
De IJsbaanclub kan zich in bloei
verheugen, terwijl de korfbalclub zich
afzonderlijk 'heeft geconstitueerd.
Tiet bestuur overweegt de mogelijk
heid om een zwem- en badinrichting
op te richten.
Ook de financieele toestand is vrij
goed; -dit bleek uit een verslag van
den penningmeester, den heer P. A.
van der Laan.
In de plaats van dezen heer Van J.er
Laan, die Bloemendaal gaat verlaten,
werd mr. Merens tot bestuurslid ge
kozen.
Letteren en Kunst
..ALLERZIELEN."
Voor de Arrond. Rechtbank te Alme
lo stonden terecht een 7-tal leden der
Soc. Dem. Tooneelvereeniging te En-
sdhede, die op 10 en 20 Nov. te Ensche
dé en o-p 15 'Dec. te lAlmefl-o boven
staand tooneelwerk hebben opgevoerd,
ondanks 't verbod van den heer Van
der Horst, directeur der Ned. Too
neelvereeniging. In 1904 verkreeg deze
vereenigin-g het uitsluitend recht van
opvoering en herhaaldelijk (heeft men
van dilettanten-zijde, ondanks het
protest van de Nederl. Tooneelveree
niging, het auteursrecht geschonden.
Beklaagden gaven toe bekend te zijn
met de 'zinsnede iin de uitgave in boek
vorm. van Allerzielen, te kennen ge
vende dat -opvoering verboden was.
Edihter hadden zij op een schriftelijke
aanvrage aan het adres van den au
teur om toestemming geen antwoord
gekregen. Zij gingen daarom met hun
ne opvoeringen door, overtuigd goed
werk te verrichten door dergelijke
stukken voor een publ-iek te brengen,
dat niet in staat is de voorstellingen
van de Ned. Tooneelvereeniging te
gaan bijwonen.
De heer Van der Horst meent, dat
de Nederi. Tooneelvereen. zoowel ar
tistieke als financieel© schade leed bij
de opvoeringen door dilettanten etc.,
daar het publiek daardoor een ver
keerde opvatting van Heijermans'
werk krijgt en de recette voor de Ned.
Tooneelvereen. -aldus schade lijdt.
Het O. M. acih-tte het opzet, inbreuk
te maken o-p de wet regelende het au
teursrecht, bewezen, te meer daar bij
de 2e -e n3e opvoering de politie even
eens waarschuwde, en vorderde voor
ieder een geldboete van f 20, subs. 5
dagen hechtenis.
De verdediger, mr. Du Quesne, van
Utrecht, vroeg ontslag van rechtsver
volging, omdat volgens den O. v. Just,
de in het boekje voorkomende zinsne
de omtrent verbod van opvoering eerst
na 1908 geldig was, wanneer het con
tract tusschen den heer Heijermans
en de Nederl. Tooneelvereen. niet
meer van kracht is -en de aanklacht
tegen beklaagden juist -op die zinsne
de berust.
Een herneuwd onderzoek zal over
veertien dagen plaats hebben, om ook
nog alsdan den heer Heijermans te
hooren.
De ontploffing aan boord
van de Jéna,
Nu de eerste verschrikking over de
ijselijke ramp Ln het marine-droog
dok te Toulon is geweken, worden de
berichten over den omvang van het
onheil wat nauwkeuriger en betrouw-
ba ander. Volgens officieede opgaven
konden zich aan boord bevinden 630
personen. Van dezen zijn 407 onge
deerd gebleven, 44 liggen in het hos
pitaal, en 24 officieren en manschap
pen hadden, zich tot Woensdagavond
i i al f twaalf nog gemeld. Verongelukt
kunnen dus zijn 155 man, van wie
125 nog vermist worden. Van dezen
laatsten bunnen nog eenigen terecht
komen.
Het schip zelf is naai* het oordeel
der deskundigen nog niet geheel ver
loren. Het achterschip is inwendig
totaal vernield en heeft ook aan de
wanden zwaar geleden het voor
schip heeft maar weinig schade,
dank zij het gelukkig initiatief van
den gezagvoerder van de „Patri©",
die met een granaat -de sluisdeur van
het dok inschoot, waardoor het io-
stroomende water denbrand blusóh-
te. Al zal ui-t het beschadigde schip
wellicht niet meer een gevechtseen
heid gemaakt kunnen worden, men
zal. meen en der zake kundigen, het
kunnen gebruiken voor kustverdedi
ging of als schoolschip.
De minister van. marine, da heer
Thomson, heeft dadelijk nadat de
brand gebluscht was, een 'bezoek aan
boord gebracht. Hij heeft een uur
op het -schip doorgebracht. Vervol
gens .is hij een onderzoek begonnen
naar de vermoedelijke oorzaak van
d> ramp. Tot dusver heeft dit nog
niet veel opgeleverd. Een ieder, die
-gehoord werd, gaf weer een andere
lezing. Volgens een was het alsof een
torpedo ontplofte, een. ander heeft
een 'vlam gezien, die door een ont
ploffing werd gevolgd, de onderstel
ling van de ontleding en de zelf ont
branding van het kruit werd door
een dorde verdedigd. Maar allen wa
ren nog te veel onder den indruk, om
zich goed rekenschap te geven van
wat zie hebben waargenomen. Da'
minister heeft nu een commissie be
noemd, die onder leiding van admi
raal Germinet het onderzoek zal
voortzetten.
Er schijnt intusschen ook reden te
bestaan om aan te nemen, dat de
„Suffren", die niet ver van do Jena"
lag, beschadigd is. De „Gaulois" ver
neemt althans, dat dit schip sterk
naar stuurboord overhelt.
Hoe groot de verbijstering aan
boord moet zijn -geweest, kan men
zich ©enigermate voorstellen, wan
neer men leest d'e eerste indrukken
door een burger van Tou'lon ontvan
gen. De verteller zat bij een vriend
te praten, toen ze werden opgeschrikt
door een geweldige ontploffing „Wij1
ijlden naar de vensters en zagen bo
ven de haven dichte rookwolken. Er
is brand op een schip, werd ons van
straat toegeroepen. Terwijl wij do
deur uitliepen en ons bij de honder
den menschen 'aansloten, die naar do
haven renden, hoorden wij een reeks
ontploffingen, schoten en kanonge
bulder. Aan de poort van de marine
werf hoorden wij, dat de „Jena" in
brand stond. Het pantserschip was
geheel ón vlammen en rook gehruld.-
Vuurtongen in verschil Lende kleuren
flitsten op, vuurstralen schoten -door
den rook, -een regen van splinters,
vonken en stukken heet ijzer kwam
op ons nedier. Een verstikkende rook
trok over ons heen".
(Naar het Duitsch van Balduin
Möllhausen.)
Vóór zij 'het sombere vertrek ver
lieten, wierp Franklin een onderzoe
kenden blik op het kind, welks ver
magerd gelaat van uit het kussen
even te voorschijn kwam.
Dat levien hing ©ogenschijnlijk nog
maar aan een zijden draadje.
Woest trok hij den deken van haar
af, daardoor de kleine, bijna geheel
ontkleed© martelares aan den ijskou-
den nachtwind prijs gevend.
Na een kwartiertje hard werken,
was de kuil diep genoeg om -die arme
dioode te bevatten, en Franklin zond
Neliv naar d© hut om wat brandhout
en takken voor een vuurtje, te halen.
Bevend v-an doodsangst trad Nelly
die hut binnen. De zachte klaagtonen
van het bijna ivan koud© verstij fd/e
kind, trokken haar opmerkzaamheid
toe zich. Met een onderdrukte angst
kreet -ging zij naar het leger, om het
•half naakt©, teere kind in te pokken
en te verwarmen. Maar vóór dat zij
zich bukte, drong de stem van Dixon
door de zoldernadien tot haar door.
Nelly, sprak hij zacht, maar toch
met onmisbenbaren aandrang, is je
wat aan je eigen leven en dat van
het kind gelegen, haast je dan om
met het kind te vluchten.
Als een marmeren beeld stond Nel
ly. Schrik had haar als 't ware ver
lamd. Zij kon eerst weer 'helder den
ken, toen Dixon her haalde
Haast je toch om Godswil
Vlucht, nu het nog tijd is. Je kent
den weg naar mijn 'huis daar ben
je tvieilig ga nu, vlug Over een mi
nuut is het misschien te 1-aat
Maar uw. Eerwaarde dan
steunde Nelly ten -einde raad.
Bekommer je n-iet om mij nie
mand zal mij hier boven zoeken, ant
woordde Dixon, en maak nu, dat je
weg komt
Flink en handig wikkelde Nelly nu
'het bijna lev-enlooze lichaam van de
kleine in een deken, en het volgend
©ogenblik sloop zij met de lichte last
do deur uit.
Minuten gingen voorbij, die den
predikant, die zijn eigen gevaarlijke
positie lieel goed inzag, een eeuwig
heid toeschenen, toen eindelijk vlug
ge voetstappen de hut naderden en
Franklin binnenkwam.
V-oor den duilviel, wijf, waar zit
je toch raasde hij. Heks van den sa
tan, vervloekte
Hij verstomde. Verbaasd keek hij
om zich heen. Nergens wias een spoor
van haar of van het kind te ontdek
ken. Zijn woede klom tot razernij.
In de deur staan gaande, riep hij
haai' luid 'bij den naam.
Niemand antwoordde. Alleen huil
de de wind scherper, terwijl hij de
laatste wolkenstrepen van den ster
renhemel wegveegde. Een brandend
stuk -hout uit dieai haard Tukkend, hol
de hij naar den stal.
Ook daar zocht -hij haar tevergeefs.
Zijn bondgenoot, door het roepen
ongerust geworden, 'had zich bij hem
gevoegd, en weer doorzochten zij d'e
naaste omgeving, tot eindelijk de
laatste twijfel verdween, diat Nellv
met het kind -was weggeloop-en en
omdat het nog -donker was, niet na
gezet kon worden. Verwenschingen
op verwenachingetn volgden, terwijl
zij elkaar w-ederkeerig met verwijten
overlaadden.
De éen bezwoer bij den duivel, dat
de (vluchteling hien beluisterd en haar
doodvonnis vernomen had, terwijl
de ander het een groote stommiteit
noemde, dat hij -de verraadster, die
stellig ring en brief gestolen had,
niet -direct een -kogel door den kop
gejaagd had.
Met afgrijzen hoorde Dixon de
v-reeselijke w-oord-en, die nauwelijks
een meter onder -hem gewisseld wer
den met afgrijzen zag hij, hoe de
beide monsters met ruwen greep het
lijk opnamen. Aan zich zelf dacht hij
niet-hij dacht er niet aan hoe er
maar ee-n klein stukje van het ver
gane hout naar beneden op de twee
misdadigers behoefde te vallen, hoe
één te luid ontsnapte zucht zijn barst
maar behoefde te ontglippen of hem
zou even snel een verschrikkelijk Lot
wachten.
Eindelijk naxnen de beide booswich
ten hun last tusschen zich in en gin
gen naar buiten. Eerst na verloop
van een kwartier kwamen zij weer
in de hut. Daar zochten zij alles bij:
elkaar, wat nog aan hun ongelukkig
offer zou hebben kunnen herinneren,
en stapelden 'het met de matras, do
kussens, dekens en den ^openden
koffer op het haardvuur.
Daarmee nog niet tevreden, stapel
den zij vlammende stukken brand
hout hier en daar tegen de wanden
op en eerst, nadat zij zich overtuigd'
hadden, dat de brand doorging,
haastten zij zich de paarden voor den
wagen te spannen.
Dixon zag intusschen met moeilijk
te beschrijven -gewaarwordingen, hoe
de vlammen tegen de uitgedroogde
houten wanden steeds 'hooger opkron-
kelden.
Met alle macht streed hij tegen her
haalde benauwdhedenhet hamerde
in zijn slapen en een ver do o vend ge-
sluis vervulde zijn ooren, teirrwijl hij
vol inspanning luisterde of men daar
buiten haast maakte met het aan
spannen. Maar in plaats van dadelijk
in den wagen te stappen, kwamen de
beide moordenaars nog eens de hut
binnen.
Het scheen hun een wreed genot te
geven, dat d'e brand steeds ver-der om
zich heen gre-Qp. Spotlachend en on
der lasterlijke praatjes, waaruit dui
vels ohe triomf sprak, vulden zij hun
tabakspijpen, wa aid oor zij de kwel
lende benauwdheden van Dixon tot
op het uiterste verlengden.
Zonder het knetteren en knappen
van het gretig om zich heen vreten
de vuur, zouden zij stellig den adem
van zijn gekwelde longen hebben
moeten hooren. Eerst nadat zij hun
pijpen aan de dichtsbij brandende
balk hadden aangestoken en -toen
Dixon zijn laatste hoop al begon te
verliezen, gingen zij hoestend en
vloekend naar buiten, naar den
wagen. Toen nog een minuut en het
knallen van de zweep en het stam
pen der hoeven verried, dat de paar
den zich iiin beweging zetten.
Nu kon Dixon het ni-et langer1 uit
houden. Bij dien verstikken den -rook
en de scherpe lucht van schroeiende
vee ren en wol voegde zich nog de
steeds gr-ooter wordende hitte van do
reeds boven d© dekens uitslaande
vlammen.
Wat zijn lot -ook zijn mocht; in
dezen vreesdij ken toestand was er
geen tijd meer om langer te aarze
len. Met één sprong was hïï beneden.
Hard plofte hij neer. juist op het
oogenblik, dat de paarden langzaam
met. hun last den hoek van de hut
ombogen.
De balken storten al neer, hoor
de 'hij F-ranklin triomfantelijk opmer
ken, nog maar een half uurtje bij de
zen hoftoren wind en de duivel al
leen kan uit de asoh lezen, wat dit
vergane haardvuur beschenen heeft.
/Ais dat zwarte vrouwspersoon
er niet was, klonk hef terug.
Meer verstond Dixon niet.
Onbekommerd over de mogelijke
gevolgen, spande hij zijn laatste
krachten in, om al kruipend die ge
vaarvolle plek te ontkomenen nau
welijks tusschen het inéénstortend
puin vandaan, verloor hij rijn be
zinning.
Het kraken en ploffen Ivan neer
stortende balken bracht hem eerst
weer tot bewustzijn. Met groote
moeite richtte hij zich weer op en
den vlammenden en rookenden puin
hoop den rug toedraaiend, sloeg hij
langzaam den weg naar huis in.
(Wordt vervolgd).
