BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
FEUILLETON
OM MILUOENEN
24ste Jaa'gsng
MAANDAG 22 APKIL 1907
No. 7306
DE ZATERDAGAVOND
■rtAARLEWrS DAGBLAD KOST
120 PER 3 MAANDEN
(IF io CENT PER WEEK,
REDACTIE EN
ADMINISTRATIE
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENT1ËN DOELTREFFEND
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT.
lubriek voor Vrouwen
Huisjaponnen in hare ver
schillende vormen,
y Voor nu is japonnen heeft de Fran-
che vrouw een massa benamingen,
1 va ar voor het moeilijk is een zuiver
iederlandsch woord tie vitoden. Wij
federiandBche vrouwen hennen den
ial ve slechts 'het morgen jak je, de
ichitenid japon en de geküeede buis-
apon.
De Franpaise daarentegen spreekt
ihalve van ihaar imati'née jen peig-
loir nog van een „sauf de lit", ,,pa-
etot" 'en „robe d'totérieur".
Wel beschouwd, is 'heit doel van ai
eze kleed ingstukken hetzelfde men
rekt liet aan om op zijn gemak te
ijn, of wèl- om bij het verrichten
'■an enkele huishoudelijke bezighe-
len zich zoo gemakkelijk, mogelijk tie
runnen bewegen. Het onderscheidis
lechts gelegien in de mate van man
kere of meerdere élegance, met be-
rekking tot het materiaal, het model
sa de afwerking.
Verder is de keuze afhankelijk Van
de omgeving waarin men zich be-
^vdegt i leefit mm onder bescheiden
bmstiandighiedien, dan moet de huds-
apon eenvoudig zijn, verkeert men
"iaarentegm in een luxueus© omge-
ing, dan kieze men het 'kleedingstuk
'an lichte stof en garneert het rijk
■t kant.
Een ieder 'kieze zich daarom de
iff age, die haar past en het meest
•schikt voorkomt; onze taak is het
ihter de modellen, die voor deze
kl eedin gstukken in aanmerking kun
nen komen, met onze geachte lezeres-
pen te bespreken.
De mode, die oms de empire-model
jen bracht» heeft onze oogen reeds
Bewoon gemaakt aan den ruimen
wijden vorm, die dit genre eigen is,
flie de taille op .geenerlei wijze mar
keert en juist daarom zoo bijzonder
geschikt is voor huisjaponnen. Dit
fleemt echter niet weg, dat de gewone
morgenjaponnendie zeer zeker voor
eene bedrijvige huisvrouw de meest
practische •modellen zijn zich nog
PÊieeds weten te handhaven,
j Bij voorkeur worden deze japonnen
in den rug aansluitend, doch .recht
pn voren ingericht, terwijl imen de
ruimte van de voorpanden naar ver
kiezing los kan laten hangen of met
Mdn ceintuur, die uit die zijnaden
komt, bijeen kan houden.
I 'Als de japonnen van dunne stof ver
vaardigd worden, verdient heit aanibe-
reling deze- gedeeltelijk te voeren, d.
men maakt een passend© voe-
iagtaill© miet. aangeknipte basque dee
de roik blijft ongevoerd dioch
wordt aan den onderrand van een
Hieeden stootkant voorzien. Die miou-
Iwen idii© ter wtill'l© van het model, evem-
ïens op voering gewerkt1' worden, zul-
to in het komend seizoen zonder uit
sondering half liang gedragen worden;
se kunnen niaar verkiezing miet ptós-
iées of volants van stof of kant wor
sen afgewerkt, terwijl voor zeer een
voudige japonnen een kapje of boord
i|a den vorm van een bracelet de voor
beur verdient.
Men kan de japonnen met groot©
91 sahouderkcagen of wel met een passé
inrichten. Die groote kragen die zeer
cthi'c Meed'en, zijn het meest voor
malle slanke figuren geschikt, terwijl
te in zetstukken, die veelal van gui-
o pure zijin, zich beter voor zware fi
guren leeneax.
Geheel anders zijn de empiire-model-
9 ten, 'die gewoonlijk met een bolero
t Worden ingericht. De rofcdeelen wor-
Wdien in fijne rimpels of ingestilkte
plooitjes op een lijfje genaaid, dat
(Naar hiet Duitscb van Balduin
Möllhausen).
371
Zijn hoofd vol gedachten was hij,
teen aamgediuiden weg volgend, on
gemerkt aan den buitenkant van de
voorstad gekomen, en spoedig daar
op zag liij den logger met het daar
over uitgespannen zeildak voor zich
liggen. Ofschoon niet in twijfel, bleef
bi] aarzelend .staan.
De woning van erfgenamen van
üQjillioenen, sprak bij voor zich' heer.
Welke ontvangst zou hij te wach
ten hebben van hen, -die hij de hand
zou bieden om onmetelijke rijkdom
men machtig te worden, die hij echter
tegelijk op de waarschijnlijkheid
moest wijzen, dat de schatten door
bet verlies van de in den brief ge
noemde kaart ontoegankelijk gewor
den waren-
Sterker en helderder werkte zijne
phantasie. Hij dacht aan den eerlij
ken Pierre en aan d© voorgenomen
reis naar de Moqui-steden, en de
wonderlijkste mogelij kheden diwar-
nelden in zijn hoofd dooreen. En als
door de boléro bedekt wordt. De holé-
iro wordt aan dien onderrand met een
galon of enitnesdeux versierd', dat zich
aan den1 diialsnand en de mouwen her-
(baialt.
(Eindelijk konnen we aan den Japan-
schen vorm „ikdmono" genaamd.
Dit miod'ed wordt slechts met één
enlkel galon -versierd. Bet werkt den
puntig uitgesneden batsrand af en
loopt tot on/der aan toe door. Het
rechter voorpand sluit op onzichtbare
wijze over het Meer.
De mouw is geheel recht, model pa
gode; zonder -ruiimlte naait men hiaair
dn liet arangat, terwijl zij wijd naar
onder uitloopt en eveneens met het
galon versierd wordt.
Vioor de ,,'kdmJonio's" wordt veelal ge-
(bloemde stof vervverlct, met groote
Alle beschreven modellen kunnen
voor matitoées gebezigd worden, met
'dit verschil1, dat het genre-empire
isteeds langer moet zijn dan de overi
ge modellen. De stoffen die voor huis
japonnen en matinée's het meest ge
bezigd worden zijn wollen en katoe
nen mlouisiselliiies, fijne cacheraiines, mi-
biennie, bedrukte peroal's soepele zij
de en pongé.
MARIE VAN AMSTEL.
Natuurhistorische
Wandelingen
IN EN OM HAARLEM.
OLX.
„WamMien, wlandeden!" ,,E.en straat
je omloopen!" ,,Een luchtje scheppen!'
Zeker dat zijn aantrekkelijke punten,
zoowel in theorie als in praotijk, waait
tal v-an wandelaars treft men aan., als
't weer het maar even toelaat. Hoe
men van dat wandelen het meest ge
niet, hangt al zeer veel af van de ont-
wiikkeOiioig, van den aanleg, van 't ge
zelschap, enz. enz. D© voorjaarsmaan
den, als Haarlems omstreken hoogtij
vieren, trekken tal van menschen uit,
om volop eens te genieten. „Dié hya
cinten, een eigenaardige industrie",
hoorde ilk dieze week zeggen, ien waar
lijk 't heeft er sotms wei wat van. Dit
is echter zeker, dat er vrij wat meer
menschien een stukje brooid vinden op
een pp per vlakte bloembollen grond1 dan
op een even groot stuk bouw- of wei
land.
Nu bdhoor ik niet tot de natuurhis-
itorici, die alles wat gekweekt i's, als
uit den booize beschouwen, maar toch
moet ik erkennen., dat zoo'n wandeling
op zoo'n drukken Zondag, als men
voetje voor voetje langs de Brouwers
vaart vooruitschuift,, en telkens, tel
kens moet uitwijken, of langs den
Zijlweg, of naar Heemstede moeit op
passen voor fietsen, rijtuigen, auto's
enz., dat een groot deed van "t genot
dan wel v-an "t wandelen af is. Wil
men van den bloei van Haarlems bloe-
mienlvialiden genieten, dan liever in
'klein gezelschap en ©ens aan den een
of anderen bloemist verlof gevraagd
tusschen die bedden zelve te mogen
doorwandelen.
Maar drukte trekt, en zoo wordt de'
stroom grooter en grooter en slechts
enkele zeldzame wandelaars gaan in
onze stad eens rond om Mer of daar
onze booimien, onze sierheesters in hun
ontwaken gad© tie slaan. Nog mander
trekken een andere zijde uit, om het
oog ©ens rust te gunnen en met welge
vallen te staren over die malLsche,
het geluk hem begunstigde, welke-ge
volgen zou dat dan hebben voor de
bewoners, die eenvoudige menschen
schenen te zijn en op wie dan een
gouden regen als 't ware zou neter-
ti'oomenWachtte hun -geluk of on
geluk van een gebeurtenis, die dade
lijk aanleiding had gegeven tot ver
raad en bloedvergieten?
Ilij sloeg een anderen weg in. Het
hoofd peinzend voorover gebogen, let
te hij niet op 'die omgeving. Als vrees
de "hij een ontmoeting miet de boots-
vrouw, die hij behalve treurige be
richten slechts twijfel kon brengen,
ging hij langzaam voorwaarts.
Ilij was nu bij den logger aange
komen en naderde het prieel, toen
hem plotseling ©en helder©, wellui
dend© stem tegenlklonik.
Verrast keek hij op en in het aller
bekoorlijkst -gelaat v.an Monika.
Miet beide banden op de borstwe
ring en even voorover gebogen, vroeg
zij met de groote kalmte van een
meesteres des huizes naar de reden
van zijn komst.
Ik zou gaarne de kapiteins©
Wachtel spreken, antwoordde Brad
don, beleefd groetend, ik hoop, dat zij
thuis is
Ondier den invloed van de groote
verbazing, die in zijn oogen ite lezen
wak, kreeg Monika een kleur, maa-r
zeide echter vrijmoedig
Een uur geleden is zij naar de
stad gegaan, maar vermoedelijk zal
groene weildlen, waarin de jonge lam
meren dartélén en het vee rustig
graast
Of is het geen genot de zwaluwen te
zien vMiegen langs liet watervlak, om
de vroege mugjes en vliegen in den
wijlden bek te vangen, en dien ooie
vaar gade te slaan, die met sbaltigen
•tred, alls was hij bang wiat van zijin
prestige kwijt te geven, langs de sloo-
ten stapt, of hier en daar den kievit
op te mérken', die in tuimelende vlucht
•geniet van ons schoon© voorjaars-
wieer?
Wiel wat koud, miaiar met het mlai-
sdhe gras, zijn odk tail van dieren en
diertjes ontwaakt, di© hij weet te be-
madhitiigen. En hoevéel andere vroo-
lijike, levenslustige bewoners der wei-
d-en zijn niet weer teruggekeerd of uit
dien langen slaap wakker geschud? En
iplianten èn dieren hebben weer hun
plaats ingenomen o.m Slechts voor
twee zaken te zorgen. Oim die twee za
ken conceaitreent zich alles.
Ten eerste, d© zorg voor eligen li
chaam, het voortbestaan van het indi
vidu.
Lucht en voedsel, ziedaar de stoffen,
(die het lichaam noodlg heeft, om te
blijven bestaan, om warmte en arbeid
voort t© brengen, "om ziicli krachtig te
ontwikkelen en als 't kan wat vast te
leggen voor den kwaden dag een wei
nig op te sdiaan voior sü©chtere tijfden:
vet bij de dieren, zetmeel en eiwit bij
die planten. Maar als bij instinct be
wust van het. sterfelijke van eigen li
chaam, dringt èn bij de planten èn bij
dieren in de tweed© plaats op dan
voorgrond de zorg votor d© nakome
lingschap, het voortbestaan dar soort.
Krachtige, sterk gebouwde dieren
brengen slechts weinig jongen voort,
het valt hun gemakkelijk zich te ver
dedigen tegen al de aanvallen, die ze
te verduren helbben. Ook kleinere die
ren heeft de natuur soms wondérlijk
goed uitgerust voor den strijd om 't
bestaan.
Daar hébt ge bijv. dien grooten, ster
ken, vraatzucïitigen snoek. Ho© sterk,
hoe gevreesd hij ook moge zijn., hoe
veel and©re dieren hem ook ten offer
moeten vallen, het behoeft ons niets
verwonderen, als hij zelf in jeugdigen
toestand tot voedsel strekt voor tal
van andere visschen, zélfs reedis de
eieren van dezen m ccordllu stigen mo
ver ddienein hij duizenden tot voedsel
voor tal van andere dieren. Het ee-
nige -wat dit dier doen kan, i's het aan
tal eieren zoo groot mogelijk te ma
ken en te zorgen, dat er toch heel wat
opgepeuzeld kan worden, voordat al
les weg is.
En daarnaast een van onze kleinste
vi'schjes, do© onze wateren bevolken,
het bekende stekeltje of stekelbaarsje.
Hoie heeft de natuur dit zwakke
iiichaampjé van verdedigingsmiddelen
•voorzien, 'hoe-is dat diertje dit bewust.
Vrees voor andere, groote vissclhen
bent het bijna niét, zelfs niet voor den
De enkel© stekelstralen, waarvan
het diertje voorzien is, zijn voldoende
bescherming. En daarbij komt de zorg
voor 't nageslacht. Zou ook dit kleine
diertje duizenden eieren moeten voort
brengen, hoe klein zouden di© wel
moeten zijn? Het aantal ©leren, bij de
igrootere vissdhen zoo groot, bereikt
hier nog geen honderd'. En ondanks
dat alles, wemelt het water van dat
klein© tuig. Ben nauwkeurig waarne-
zij heel gauw terugkomeai.
Braddon wist niet wat t© doen.
Vluchtig gleden zijn blikken over het
vreemde bouwwerk he©n, om zich d.an
weer bewonderend op de lieflijke ver
schijning te vestigen, die zoo'n eigen
aardige tegenstelling met hét antieke
schip vormdé.
Dan zal ik zoo vrij zijn mij over
©en poosje weer aan te melden, merk
te hij aarzelend op.
ik herhaal, lang kan haar afwe
zigheid niet. meer durean, .antwoordde
Monika. hem met een zekere vriende
lijke belangstelling aankijkend. Mis
schien kan' u mij intusscben den aard
van uw boodschap wel meedeelen.
Weels dan zoo goed, mejuffrouw-
de kapiteins© mede te deelen, dat
iémand' haar over een dringende aan
gelegenheid wenscht te spreken.
Monika schéén niet recht te weten
w at haar t© doen stond. Na kort be
raad zei ze echter vriendelijk
Ate het dringend is» dan zou het
toch verstandiger zijn mijn tante bier
af te wachten.
Met vDeugd© maak ik van uw
vriendelijkheid gebruik. Hoe eerder ik
mij van de mij opgedragen taak
kwijt, dies te liever zal het d© kapi
teins© zijn.
Excuseer mij, antwoordde Moni
ka voldaan, kom intusschen hierheen
©n met het laatst© woord verdween zij
door het luik van het voordek.
Toen zij naa.r buiten kwam, wachtte
m©r zal geumakkieüijlk nog twee soor
ten opmerken miet meer of minder
stekels in dien rugvin.
'En bij' planten? Och, evenzoo. Dat
nietige speenkruid, door wiedk©
'Om.stamldligihJedén. komt biet toch, dat 't
zoo hoogst zelden zaad voortbrengt?
Wiel, zeggen de naitnurhistorici, di© al
lés wtidlien beredéneeren, het bloeit te
rvaxiég m 't voorjaar, dan zijn er nog
geen inséetem', en1 de crocus dan, en
dé winténaconiét, en de ruige veld-
teens, en... Nu jiai, di© hebben zelfib©-
stuliving. En waaróm kan dat bij hét
speenkruid' niet? Zoo komt mien bij
al die reidlenécriing wél eens tot vreem
de uitkomsten.
(Maar 't speenkruid heeft andere mid
delen tot voortplanting, de wortel-
knolldtjes, en als het de plantjes goed
gaait, dan vommen ze to d© oksels der
stengelbladen nog tal van knolletjes
er bij. Hondeoidén vooatbeélden zouden
idüJt nader kunnen toelichten.
Er bioieit nog zoo weinig, hoorde ik
onl'angs. Maar dat valt mee, laten we
eens ons geheugen even raadplegen,
wat ex nu reeds bloeit of reeds ge
bloeid heeft: Witte en paarse doioviene-
tel, hondsdraf, maagdepalm, bosdh-
aneanlone, gele anemone, blauwe ane
mone, weiriekeaid viooltje, groot en
kléin hoiefbliad1, sterremuur, eenjarig
beemdgras, vossestaart, kruiskruid,,
madelierfj©, speenkruid, paardénbloem
hielmMoiem, dotterbloem, herdeirstasCh-
je, voorjaiairsivroegeltog, gewion© en
ruige véldteers, primula, paarden-
hloem, steThyactot, druifj eshyactot.
crocus, tulp, 'hy-aoint, narcis, eetbare
komoélijie, dhinieeische klokjes, spits-
bladig© eschido'orn, escih:, bloédrood©
aalbes, aalbes, kruisbes, pruim, aman
del, perzik, eis, hazelaar, wilg, popu
lier, berk, iep, taxus eniz. enz.
Een gering© moeite zou bet zijn, dit
aantal nog met ©en lOtaJ te vermeer
deren. Voorioapdg genoeg.
J. STURING.
VRAGENBUS.
iD n H r V. te H. Tulpen,
hyiactoten', en ander© bolgewassen
wooxlien to ons vaderlliand nog veel t©
weinig to tuinen gepliant. M©t een
oiordeellkundlige keuze kan mien daarin
zooiveed afwiitsseiing brengen ais men
maiar wil en tevens zorgen, dat m en d©
vroeg© voorjaarsmaanden niet op een
doir stukje grond behoeft te kijken. Er
izijn «r onder, dié reeds eind Februari
beginnen te bloeien, gedurende de
maand Maart worden ze opgevolgd
dioor andere, oim to 't begin April in
volle fleur te staan en enkel© nako-
m©r,s brengen ons in Mei. Let men
daarbij tevens op het verschil in bloei
tijd tussdhen die verschillende kanten
van d©n tuin., dan geniet men dub
bel. Af en toe moet echter de grond
eeais goéd los en zorgvuldig alle stok
ken enz., vaak afkomstig vaai b et bou
wen nég worden verwijderd. Dit hout
nl. gaat tot rotting over, een omzet
ting, waarin zwammen een vpornamie
rol vervullen, en een van dié zwam
men wil graag tulpen aantasten.
Men ziet di© tulpen dan w-egblij ven.,
of even hoven den grond komen en
dan omvallen, terwijl van den bloei
niets terecht komt.
Zilt die zwam eenmaal in dén grond,
dian dient men den grond' te verver-
S'Chen, wat kan gebeuren voor de plan
ting en ook niilet te veel onkosten met.
zich sleept.
Braddon haar voor het prieel. Hij
vond daardoor gelegenheid, haar be
valligheid in houding en bewegingen
te bewonderen, het vroolijk zelfver
trouwen, waarmee zij het. mooi©
hoofd droeg en de vriendelijk© gast
vrijheid, waarmee zij haar bezoeker
ontving.
Uw sprank verraadt den buiten
lander, begon zijtoen zij bij hem
gekomen was.
- Ik ben Amerikaan, bevestigde
Pradtdion. als u in familiebetrekking
slant tot de kapiteins©, dan zullen
mijn rniededeelingén ongetwijfeld ook
ii worm© belangstelling inboezemen.
Een donker© blos gleed over Moni
ka's gelaat en een vroolijk lachen
sprak uit haar oogen, terwijl zij zich
aan dien indruk van het ©ogenblik
overgevend, levendig zei
Don moet ik mij zeer bedriegen,
als u niet de heer is, dien wij nu al
langer dan twee jaar -verwachten 9
Hot ontging Braddon niet, dat zii
hem met blijd© verbazing van top tot
teen opnam. Zwaar viel bet hem
daarom om haar een. teleurstelling te
bereiden dó or to vragen
En waarop grondt zich datver-
moedeav?
Op de omstunidiffhéiddat ons
het bezoek van zekeren heer Fraaiklin
Tracy, den zwager van mijn. overle
den zuster door zijn eigen broeder
met zooveel zekerheid was aangekon
digd, vertelaarde Monitea.. ©n dé vroo-
'Elke pliant beeft verder nog tal van
bijzonderheden in dén groei. Bij tul
pen zijn de vpomiaaimiste daarvan:
dieven, zinkers en eeriMaden. Bij „die
ven" heeft de bol den Moei er aian ge
geven, maar daarvoor in de plaats
gesteld een opmerkelijke vertmendg-
vulidigitog dier bollen. Die hebben voor
'dé cultuur dus de waarde verloren.
„Zinkers" zijn bollen, die een sten
geldeel-, een soort wortelstok diep dien
grond inboren en het bearedanietod
verdikken .tot bol. Ze vertoonen dat
niet eflfk jaar.
„Eenbladen" zijn bollen, die zich
gewoon ontwikkelen, maar na de wor
tels sQechts een enkel, maar dan groot
Miadi onitiwrikikietleai. Een volgend jaar
kan dé bloei dan wel weer gewoon
rijn.
En deze zult u er bij ontvangen
hebben.
Aan den bol zélf is zulks niet te zien.
M j. v. O. te H. lik héb zeker ver
keerd gezo cht naar deai door u opge
geven boom; ik kon hem niet vinden.
Wil u de goedheid daarom hebbenmie
bij gelegenihedd de plaats miet behulp
van ©en klein teekeningetj© nog eens
laian te geven.
M v r. v. A. te H. Zeker, di© héb
ik ook wel gezien. Het zijn wel dege
lijk 'hyacinten, die bosjes fijne blade
ren, hier en daar Moeit zelfs een en
kele. Dat zijn hyacinten, die men een
kunstbewerking „hollen of snijden
(beeft doen ondergaan, om zoodoend©
van IFêfh bol mieer te krijgen.
J. STURING.
Hït gcoote
rundvleeschcontract
Schiets van Mark Twain.
In zoo weinig woorden a.ls moge
lijk wil ik de natie inlichten over
•hét aandeel, dat ik had in een histo
rie, di(e de openbare meening inhoo-
ge mate beroerd en veel kwaad bloed
gezet heeft.
De treurig© geschiedenis is door de
kranten van den ouden en van den
nieuwen tijd miet een vreeselijk over
dreven omhaal vermeld. Voor alle
door ui ij gegeven bijzonderheden sta
ik in, bovendien zijn de bewijzen to
de archiev7en der Vereenigde Staten
voorhanden.
Het verloop der zaak was oorspron
kelijk de volgende
John Wilson Mackenzie uit Rotter
dam in het graafschap Chemung :n
den staat New-Jersey, thans tot zijn
ivadetren 'verzameld, sloot den lOen
October 1861 niet de regeering der
Vereenigde Staten een contract voor
de levering van dertig vaten pekel-
vleesch aan generaal Sherman.
Mackenzie maakte zich op om Sher-
•man het pekelvleesch te bezorgen.
Toen hij in Washington aankwam,
was de generaal naar Manassas on
derweg," hij hem onmiddellijk na,
doch kwam ook daar tie laat.
Nu volgde hij hem naasr Nashville,
van Nashville naar Shatanooga, van
Shataaiooga naar Atlanta, alles te
vergeefs. Hij kon hem niet inhalen.
In Atlanta ging hij weer dadelijk
'op reis en maakte achter Sherman
één onderbroken marsch tot aan de
zeekust.
Wéér kwam hij eenige dagen te
laat. Hij vernam, dat de generaal
zich vnet de „Quaker-city" naar Pa
lestina had ingescheept, toen scheep-
lijke uitdrukking maakte plaats voor
eene van angstige spannrtaig, toen zij
Sm de oogen van Braddon een ant
woord meende te ontdekken, dat haar
verwachting den bodem insloeg.
Dezo antwoordde niet, dadelijk. Toch
had hij niet veel tijd tot. nadenken
noodig. om deze verwachting in ver
band t /mengen met bétgeen bij in
den brief van Sidney Tracy met be
trekking tot zijn broer had gelezen.
Ik zou wènsóheni, dat tik uw Ver
moeden kon bfVédigèn, ze,i:bij einde
lijk met. oprecht Icédtwezem, ik ben de
overbrenger van berichten, die betel©
broeders betreffen, maar ite ben nooit
in de gelegenheid geweest ben telge
ren kennen'. Ik beet George Brid-
don.
- Onmogelijk riep Monika vcr-
chriikt uit, en ouder den invloed van
d© haar overrompelende indrukken,
probeerde zij niet eens haar teleur
stelling te verbergen.
-Ik zou mij dan aan het misbruik
©huldig gemaakt hebben onder een
mij niet toekomenden naam op te tre
den, zeid© Ba-addon, het in bare jonk
vrouwelijke verwairiug dubbel mooie
meisje met de blikken verslindend.
Geen misbruik, alls dringende re
denen. dat noodzakelijk maakten, zei
Monika voorzichtiger, etn zwaar druk
te het haar, dat zij zich de nu sinds
jaren met aand oenlij ken trouw en
geestdrift gehuldigd© draomen mis
schien toch nog zou moéten ontzeg-
te ook hij zich in, vast overtuigd, ge
neraal Sherman te zullen inhalen.
In Jeruzalem aangekomen moest
hij tot zijne ontsteltenis hooren, dat
de generaal ni'et met de „Quaker
city" vertrokken, doch naar de prai
rie was opgebroken om tegen de In
dianen. te vechten.
Mackenzie keerde daarop naar
Amierika terug en trok het rotsge
bergte in.
Na een ronddolen van 68 dagen ©n
nog slechts vier dagen van Shermans
hoofdkwartier verwijderd, viel 'hij in
handen dier Indianen die 'hem met
den tow aha wk bewerkten, hem tskal-
peerd'en en het pekelvleesch bemach
tigen. Slechts één vat wisten Sher
mans soldaten te heroveren. De on
verschrokken reiziger kwani alizoo in
den diood zijn contract nog ten deel©
na.
In zijn testament, dat hij als ©en
dagboek bijhield, vermaakte hij het
contract aan -zijn zoon Bartholo-
mëus.
Deze .schreef de volgende rekening
uit, waarna h.ij stierf.
Rekening voor d© Ver. Staten.
In rekening voor John Wilson
Mackenzie van New-Jersey, thans ge
storven, 30 vaten pekelvleesch voor
generaal Sharman a 100 dollars 3.000
doll. Reiskosten en transport 14.000
doll. Totaal 17.000 doll.
Het bedrag aan mij voldaan.
De zoon maakte ©ven vóór Eijn
overlijden tot arfgena&m van heb
contract Wm. J. Martin, die zich veel
moeite gaf om de som te tonen. Ook
hij kwam te sterpen en had juist tijd
genoeg om 'het contract te vermaken
aan Barker J. Allen.
Deze erfgenaam kreeg evenmin bij
zijn leven de vurig verlangde beta
ling. Hij liet het stuk na aan Ausom
G. Rogers. Rogers kwam, bij zijn po
gen om het. bedrag te innen, juist tot
aan den nieuwen hoofdambtenaar
der staatsrekeningen, toen de dood
die niets ontziet, ©cm einde maakte
aan zijn verdienstelijk pogen.
Het contract kwam nu in handen
van een familielid in den staat Con
necticut, genaamd Bengeance Hop
kins, die het vier weken en twee da-
gien uithield, op zijn pogen onge
hoord succes had en zelfs tot aan
den twaalfden verrekeningsaimbte-
naar was doorgedrongen^^toen de
dood onbarmhartiglijk zijn welbe
steed leien afsneed-.
Hij vermaakte op zijn sterfbed bét
contract aan zijn oom, genaamd
Johnson.
Maar Johnson maakte het niet
lang.
Zijn laatste woorden waren „Ik
sterf gelaten. ween niet over mij
En hij stierf werkelijk gelaten, de
arme man.
Na zijn dood erfden achtereenvol
gens zeven andere personen het con
tract en de rekening, allen stierven
zij zeer spoedig.
Zoo kwamen de papieren ten slotte
in mijn bezit.
Ik ontving ze van mijn bloedver
want Bethlehem Hubbard uit Indiana
met wien ik sedert lang op gesponnen
voet stond.
Op zijn doodsbed stuurde hij ech
ter om mij, vergaf mij alles en over
reikte mij rrvet tranen in de oogeoi het
run d vl eesch-oontract.
Ziehier de waarachtige voorge
schiedenis tot op den tijd, dat do pa
pieren mijn eigendom werden.
Thans wil ik probeeren mij tegen
over de gebeele natie wat betreft mijn
aandeel in de droevige historie, te
rechtvaardigen. Met het contract en
gen.
Maar een mibboruik, waardoor ik
een scheidsmuur zou opwerpen tus-
schern mij en hen, wier onbedingd
vertrouwen ik zoek, verzekerd© Brad-
den, ofschoon hij vooruit reeds voed
de, dat bij niet overtuigde.
Monika keek voor zich neer. Met
geweld beis treed zij een gevoel van
schaamte, dat zich to tranen dreigde
haan te breken. Dieper gloeiden de
rozen op haar wangen oni dadelijk
weer te verbleek en. Het zwijgen, aan
beide zijden deed haar verlegenheid
ten top voeren, zoodat zij zich zelfver
weg of die bootsvrouw vlak bij
wemschte.
Zij had be di acht. dat pas kort gele
den een vreemdeling zich vakschol ijk
ajs Franklin Tracy to den logger
aanmeldde, ©n met een gedecideerde
beweging richtte zij zich op.
Om haar lippen speelde liet gewo
ne, vriendelijke lachje. Zij was het
met zichzélf over baar bezoeker eens
geworden; ©n wat zich eenmaal in
haar verstandig hoofdje had vastge
zet, dat kan» zooals zij eens zelf be-
eerde, geen aardlsch wezen, er weer
uithalen.
- Dan zal ik u voortaan niet an
ders dan als mijnheer George Brad
don begroeten, verklaarde zij met al
lerliefste beslistheid.
(Wordt vervolgd).
