BIJBLAD VAN HAARLEMS DAGBLAD
FEUILLETON
OM MILLTOENEN
Wandelingen
24e
MAANDAG 17 JUNI 1907
No. 7352
DE ZATERDAGAVOND
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
fl.20 PER 3 MAANDEN
|F 10 CENT PER WEEK,
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 55.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND
ONZE ANNONCES
WORDEN OPGEMERKT,
ufcriek voor Vrouwen
Trouw japonnen. Toilet voor
eene hertrouwende weduwe.
Verschillende nouveauté's.
©l'Ouses.
iIM is de taak van een getrouw mo-
wens&al^eeflster die kunstverrichtin-
ecn van haar caprici'euse koningin,
auwkeurtg gade te slaan en op den
oei (tie voligem, om zoodoende hare
leressen op de hoogte te kunnen
[ouden van alle nouveautés, mooi of
lelijk, want het is een voldongen
iit diajt er héél wat leelijks gebracht
roridJt., zoo dat het aanbeveling ver-
ijijeTiit nauwkeurig tti© wikken en te
regen alvorens eene keuze te doen.
Van verschillende zijden werd mij
fe vraag gedaan, hoe een her trouwen-
Ie jonge weduwe zich moet kleeden?
De laatste nouveauté voor trouwja-
[tramen is 'bepaald luxueus te noemen,
haar er hes taait luxe en luxe. Mén
kan nabootsen wanneer het budget
niet toereikend isj, out ziicït het echte
|e kunnen aanschaffen.
[.Dezer dagen zag ik in een eerste
bes mlodie-ateller, een bestelde trouw
japon geheel van kant. Valancienne-
jaize vonmlcle het hoofdmat eriaal, de
sameering bestond uit emtre-deux
ran oude Mande. Verrassend mooi
bas het effect dat het contrast, van die
fijne kantstof en de zwia.re entre-deux
teweegbracht; tenwijl een inzetstuk en
bouwafwerking van zilverlb orduurs el
het geheel een bepaald vorstelijk aan
zien gaf.
r Dames die over eendgen vrijen tijd
kunnen besciilkken, kunnen het ver-
laardiiigen van enttre-^deux gemakke
lijk ter hand nemen, want al zou men
[bevreesd zijm dat. ook dit prachtig
garneersel niet altijd 'als nouveauté
belance>erd zal' worden, dlan zalde
lijd aan het vervaardigen van „point
I'Iriande" besteed, nimmer als verlo
ren beschouwd kunnen worden.
'Eigen gemaakte kant behoudt
Steeds haar waarde en kan voor al
lerlei doeleinden gebezigd worden; als
het versieren van wiegen, kleedjes
over toilet en andere tafels., lingeries,
enz. enz.
Die japon die ik hier boven ter spra
ke bracht, zou men.' op velerlei ma
ttieren bunnen'wijzigen, zoo zal bijv.
toaniigeen bedenking maken tegen het.
pizetstuk va.n zilver/borduursel, dat
allesbehalve op eenvoud aanspraak
kan iPaiken, doch dat mien even goed
floor Mande zou kunnen vervangen.
Voor hertrouwende jonge weduwen
is het zeer moeilijk een gepaste keuze
le doen; er bejhoiort veel tact toe om
een gelukkig resultaat te verkrijgen,
al te eenvoudig moet het toilet niet
eijn, doch evenmin' opzichtig daar het
laatste van. slechte smaak zou getui
gen,
i Het model dal ik thans ga beschrij
ven, kan op velerlei manieren naar
eigen smiaak gewijizigd worden, zon
der opoffering van de grondgedachte.
'Een empireknod'el van soepel wit
satijn, gelheel bedekt mét arabesken
van fijne soutache in wit .en zwart;
waardoor men een wazige, zilvergrij'
se kleur verkrijgt, hetzelfde effect be
reikt mien door 'een salijnstof miert fij
ne, zwarts streepen.
Een hooge ceintuur van Pompa>-
dour, waarin hst rood domineert; om
sluit de taille. De boorden waarmiedé
de boorden der mouwen worden afge-
(Naar het Duitsch' van Balduin
Möllhausen).
Bedenkingen daarover beantwoord
de hij dlo'or te zeggen, dat zij, zijn
eoiVg familielid, hem nooit meer ver
liet. waarheen hij ook gingboven
dien zei hij dat haar jonge oogen
scherper waaien dan de zijne.
Op zijn roepen haastten Firefly en
Tewani zich bij hom te komen. Zon
der verbazing of een toeken van aar
zeling hoorden zij, dat er besloten
was, dat zij die reis naar het graf van
Franklin zouden moemaken. Zij wa-
rw gewoon vreugdie en leed, ontbe
ringen en gevaren t-e doelen met hem,
tot wien zij vol toewijding opzagen en
ni wiens banden haar aardsch lot
rustte.
Toen de reizigers opstonden, om
ran het platform af den ondergang
der zon to beschouwen, zagen zij een
Moqui, die tijdens het laatste deeftvan
tel onderhoud zachtjes naderbij ge
siopen was.
Nu stond hij onbeweeglijk öh den
werkt, behooren in overeenstemming
met de ceintuur te zijn. Een groote
rol in dit toilet spoelt iiet kapsel.
(Meestal wordt door weduwen een
lichte hoed met fletse bloemen gedra
gen; doch de Laatste nouveauté op
clit gebied -is, een Spaansche sluier!
Deze sluier die op flatteus© wijize
over de schouders golft; wordt op zij
idoor noodie rozetn. in de kleur dier
ceintuur gehecht.
Het spreekt van zelf, dat de wedu
we de sluier tómlmer voor het gelaat
draagt d'aar dezelve hiier niet als sym
bool van onschuld en reimdheid', doch
uitsluitend als toiletartikel beschouwd
moet wonden.
Onder de vete nouveauté's die dage-
(lijlkjs .geihraelht worden, treldien bor-
iduursel -en kant h'et -meest op don
voorgrond. Men kan zich als het ware
geen kleediingstuk Idienken dlat niet
in meerdere of mindere miaie met
kant gegarneerd is. Van de allereen
voudigste blouse tot biet rijkste gala-
Itoileit, is het steeds de kantgarnee-
iring die allereerst de aandacht
raagt. Ook in de blouse's worden
steeds nieuwe snufjes gebracht; zoo-
dat men op dit gebied al evenmin uit
gepraat raakt als op dat der hoeden.
Bij de tegenwoordige mode miaakt dé
blouse niet zelden een voornaam deel
van het toilet uit; men denke slechts
aan de afgepaste geborduurde robes,
waarvan de taille nauwelijks tot aan
de buste reikt, zoodat de bovenste
'helft en de mouwen zoowel als het
grootste gedeelte van dén rug uit
ikanttjsto-f of broderie bestaat. Mlen
kan zoodoende de kanten blouse voor
méerdere japonnen benutten. Zleer
chic staat een witte kanten blouse op
zwlarte voile of zijden rok, wanneer
men daarop een hooge zwarte cein
tuur mét bretelles inricht. Zulke bre
telles die uit drie naar modél geknip
te bdais bestaat, worden door open
na als els aan elkander verbonden; op
die schouders behooren' ze wat bree
der te zijn', om smal in de taille uit
te loopen. Hetzelfde kan men op
witte en gekleurde zijden blouses toe
passen.
MARIE VAN AiMiSTEL.
Natuurhistorische
IN EN OM HAARLEM.
GLXVHI.
Dé vorige week beloofden we, eeais
even wat langer (halt te houden bij de
denaren. Wiel nu, getrouw aan onze be
lofte, willen we dat thans doen.
We kunnen er hier (bij- 't Kolkje) al
le Ibijizomldérlhiedlan ruimschoots zien
ails we mdar even een van de takken
•een weinig naar ons toehalen.
Wat zijn deze boomen hier toch met
een scfaermjvormlgen kroon, terwijl de
gewone vorm van een pyramidale
amoet zijn. Door allerlei oorzaken
wind, zoutgehalte, insecten, enz. gin
gen de eindknoppen herhaaldelijk ver
loren en moesten weer vervangen wor
den door zijkUoppen. Dit kan Wel eens
een enkele maal vrij volledig plaats
vinden, mlaar niet zoo vaak, te mieer
daar dan de zijdélingsche vertakking
geheel, de overhand verkrijgt. Het.
mooi rechtop groeien van denaren
komt alleen maar voor in dennébos-
scTn'en, diie ons land genoeg kan aan
wijzen, want zoo1 er één boom in ons
'vaderland' veel wordt aangetroffen
donkeren hoek, van daaruit hij de
aanwezigen schijnbaar zonder eendge
belangstelling bekeek. Zijn dwalende
Mik deed een waanzinnige in hom
vermoeden, hetgeen dioor zijn gehielele
uirtedijk bevestigd werd.
Ik ken hem nog van Vroeger
verfeldiairldie Pierre tot. zijn vrienden;
aan véél /stompzinnigheid paart hij de
siuwhledd van een vos. Nu eonjs woont
hii in die dan in gten© der zeven, ste
den, waar iédere deur voor hem open
staat en overal do tafel voor hem ge
dokt. is. Dan zwerft hij weer maanden
lang in do wildernis rond, waar zelfs
do beestachtige Apachen een1 groot
man in hom meenen te zien en hom
gastvrijheid ver loerenOmdat nie
mand anders zich om hem. bekommert,
raad ik u ernstig aan, ook geen noti-
t>? van hem te nemen'. Al geldt hij
hier voor geheel onschadelijk en be
handelt men hom als oen kind, dan
steelct in zulke krankzinnigen toch
Soms do duivel, 'die door een of ander
tr eva.1 in hom kan worden wakker ge
schud.
Op dit oogemblik ging Tewani naar
den krankzinnige toe. Een soort in
stinct scheen haar te zeggen, dot zijn
tegenwoordigheid die vreemdelingen
stoorde, want zij voegde hem eenige
woorden toe, waarop hij plotseling
kleiner scheten te worden, mot zijn
eigenaardig sluipende bewegingen
naar buiten ging en toen door een
dlan is dat zeker de don. Kweekers
verkoopen die niet bij tien- of fren-
derd/tallen, maar bij tienduizenden.
Maar zal men vragen, waaraan
'ziet men toch, dat dit een den en geen
ispar is, en vaak hoort mén er dan
nog bij: ik vind, dat die allemaal zoo
veel op elkaar gelijken. Wat daa/rop
'te antwoorden? Een stondije te ma
ken- over de slechte opmerkingsgave?
Hoofdschuddend, schouderophalend',
zwijgend maar geen verderen uitleg
te geven? Maar neem, gedachtig aan
het „frappez toujours", vertellen we
nogmaals voor den zooveetstan keer,
da.t de naalden hij den den steeds bij
tweeën zitten.
.Zie mJaar hier; op de takken tel
kens van die bosjes, bemieden omge
ven door wat vliesjés eai dan de twee
daalden, 't Zij.n eigenlijk korte zij-
Ifjakj'ets, Idle inliet u/itgrroeien., bij can
'eenigszins nauwkeurige beschouwing
miet hiet gewapend oog ontdekken w?
spoedig tusscfiien dié twee naalid'en
tiets, dat Ih-ejt varmloédén, van een
knopje rechtvaardigt.. Dan vallen op
dit, o ogenblik aan d'e dénnen gemak
kelijk de jonge takken 'in 't oog. Het
grijsgroene' overtrek, wat hars, en de
tegen de tak liggende stand, maken,
dat de verdamping niet te groot
wordt; 't lijken Wét rechtopstaand e
kaarsen. Maar hè! wat zijn dat voor
kleine, roode bolletjes', idaar aan den
ItJo.p van die jonge scheuten. Gezeten
lop 'een eeniiigs/zinls gebogen sftéeltjb
ien de daaraan voorkomtende schubjes,
doen ze spoedig herkennen als jonge
dennekegels, diie nog heel wat moeten
médem/aken, voor ze volw assem zijm.
Zié maar eens aam den voet van die
jonge scheuten, daar zitten de gras
groene kegels, die dit voorjaar nog
miet veel grooter waren dan kleine
'knikkers en die thans krachtig aan
groeien. Het. zijn de kegeltjes reeids
ivan het vorige jaar. Nog een étage'
verder terug en we vinden de kegels,
idle al twee jaar ruim oud zijn.
Aan tal van korte zijtakken, aan
den top weer uitgroeiend met naal
den er aan, vinden wij de meeldraad-
bloemien. 'Zij zitten over 't algemeen
veel meer aan d'e lagere takken.
Toen wij zoo'evem eten tak naar die
laagte trokken, siteeg een wolk van
stuifmeel op. Nog grooter zou die hoe
veelheid eenogen tijd vroeger geweest
zijn, wamt tal van imieeMraadMo-emen
zijn reeds afgevallen. De groote hoe-
veellhéiid stuifmleél, hiet verstuiven,
dus de droge toestand en bij nader
onderzoek de luchitMazen aa,n zoo'n
korrel, ze wijzen op windbloemen bij
uitutecmiencljheild. De groote hoeveelheid
stuifmeel in streken, waar veel den-
nn voorkomen, .gaf het aanzijn aa,n
dien „zwavelregen."
En de Kardiinaalsmutsis ook die
een zoo aandachtige beschouwing
waard? Laten we eens zien. 't Is in
de eerste plaats de vraag, of menig
een dien heester wel leent. Ei, wat?
lEen struik, dié zoo algemeen voor
komt, waarvan mén meermalen tak
ken afsneed en medenaam, met die
mooie vruchten. Ta:, juist, als die
vruchten er ma,ar aan zaten, mdar
dat is bij lange na nog niet het ge
val, dat zal nog wel een paar maan
den duren, dan is de herfst reeds in
aantocht en beginnen de bladeren
ireeds te kleuren, hier en daar reed'
te vallen, dan zijn nachtegaal en zwa
luw, en tal van andere zangers reeds
Misschien weet men de plaats nog,
dat helpt al vast een handje; zoo niet,
velwu ga dan eens mede, 't is geen
tien passen van dezen den vandaan,
dat ge er een/ige mooie exemplaren
zult kunnen zien. Let nu meteen op
de verschillende kenmerken, opdat ge
later alleen ook andere kunt terug
vinden, in de lente zoowel als in den
herfst, in zomter zoowel als in den
winter. In de eerste plaats zijn de
takken opvallend groen van kleur; dit
is bij andere heesters en struiken
soms ook Wel 't geval, maar dan al
leen de jonge takken; Later gaan de
oppehhuddscell eai spoedig verloren en
de baste ellen vullen zich met kurk-
stof, waardoor d.e takjes een bruine
kleur verkrijgen. Bij de Kardinaals-
mmts is dit ook wel zoo, maar ze blij
ven meerdere jaren groen, zoodat het
bruin of grijs/kleuren later pas begint
'Aan diie groene takken mérken we
d'an meteen een viertal minder of
meer krachtig ontwikkelde kurkrib-
ben op. Gevoegd daarbij de betrekke
lijk kleine, donkergroen gekleurde
bladeren', en dan thans de eigenaar-
idlig groen gekleurde bloempjes, ge
heel viertallig. Z/ié eens hier, me
dunkt, thans goed. waargenomen, her
kent ge hem later dadelijk weer.
Nu nog even zoo'n rupsennest goed
bekeken. Een massa rupsjes omgeven
door een algemeen spinsel, zich steejis
U'itbreidenidy om eindelijk den heelen
boom kaal te vnetten. Een vernieler
zonder mededoogen. Maar dat kent
ook dit spin'selmlotje niet.
Nog even naar enkele planten en
dieren omgekeken en dan naar huis.
J. STURING.
V-RlAGIENBUS.
M e j. v. H. te H. Het door u be
doelde diertje zult u kunnen vin/dén in
dé duinen, nog wel niet als volwas
sen insect, miaar als rups en wel voor-
niamelijk op de winde.
Deze plant is gemakkelijk te vinden
en komt vrij algemeen voor. Voor
eerst de windende stengel en in de
tweede plaats de miooiie trechtervor
mige hloemkroonitjes zijn gemakkelij
ke benkeuningsteekens.
D e n H e ie r K. te H. U m/eent
de bremraap gevonden te hebben ge
heel op zich /zelf staande en niet woe
kerend op andere planten.
Dat kan niet. De bremraap kan we
gens gebrek aan bladgroen niet voor
eigen voedsel zorgen en moert dus
noodzakelijk op andere planten groei
en. Dat vlak naast die bremraap geen
'andere planten stonden is best mo
gelijk, maar in' de duinen is hiet wor
telstelsel der planten gewoonlijk
krachtig ontwikkeld, en best mogelijk
is het., dat diie wortels zich een hal
ven M. en meer door den grond ver
spreiden.
LA ia n me v r. v. L. te H. Plan
ten, die wat mieer in de schaduw
kunnen groeien, zijn er genoeg: Pri
mula^ Salomonszegel. Doronicum
Akeliei', verschillende varens, enz.
Ook heel wat heesters stellen zich
soms met een zeer bescheiden plekje
-tevreden. U klaagt er verder over, dat
de grasranden daar ter plaatse dood
gaan; ook daaraan is wel tegemoet te
kiomen, daar tal van plantjes de gros-
handen gemakkelijk kunnen vervan
gen. Ter gelegenlertijd willen we u
daaromtrent wed eens nader inlichten.
J. STURING.
-valluik verdween. Daarmee was hij
voorloopig vergeten.
De richting naar de plaats, waar
Franklin Tracy zijn einde had ge-
vindlen, had Kdawe zijn gabte/n reeds
vi'ór het vertrek: nauwkeurig opge
geven. Ben lange, moeilijke weg was
hert daarheen.
Welke onden'dndirgen zouden zii
tijdens die reis opdoen)?
HOOFDSTUK XXV.
De ma,middagzon brandde fel °b
den reédS zoo héefen bodem, toen de
vermoeide reizigers hun weg langs de
San .Tuan. een dei* grootste Colorado-
rivrtertjes, voortzetten. Benige dagen
waren sin dis bun vertrék uit liet gast
vrije Mooshahineh verstreken, on
langzaam liepen zij op den hoogen
rortsoever verdei", waar een heel smal
pad tusschen de woeste struikgewas
sen door liep.
Voorop liepen Pierre en Kiawe. Op
korten afstand volgden Joachim en
Tewani en eindelijk Braddon, Rai-
rnuncl en Firefly mét dé drie beladen
rr uildieren. Behalve hert opperhoofd,
dat alleen met boog en pijl gewapend
was, droegen dé mannen buksen op
de schouders, bijl, mes en revolver in
den gordel, terwijl Tewani en Fireflv
zich bij het loopen van een langen
istbk bedienden.
Een half uur en langer waren
onder den druk van dé zonnehitte
zwijgend voortgegaan, toen Kiaw.
zich tot Pierre wendde met de woor
den
De dieren hebben honger.
En staan blijvend, wéés hij op een
naaetbijzijnde rotspunt, waar het
dcor de hitte verdorde gras wa
d'chter groeide.
- Iets beters vinden wij niét.
- Goed, opperhoofd, antwoordde
Pi err© en liet die buksen n aar beneden
zakken; wij nemen het, zooalis wij
let krijgen kunnen, of hét is met de
ai me beesten gedaan, vóór dat wij
oan terugkeer kunnen denken.
De overigen waren naderbij geko
men. De voorgefclagem rust was bij
allen Welkom en spoedig zochten de
atgertoomd.0 dienen ijverig ütsschen de
bijna droge grashalmen.
Terwijl Kiawe, Radmund en Fi
refly dé waterkruiken te voorschijn
haalden, om uit de rivier frisch wa
ter te scheppen, bleven do anderen-de
wacht houden bij de dieren.
Door Kiawe gewaarschuwd1, gingen
Pierre en Braddon aan. den oever
rand staan, van waar uit zij de met
moeite naar boven klimmenden in
het oog hielden om hen in geval van
ncod te verdedigen.
Tewani en Joachim beklommen een
hoogte dichtbij, waar hun een vrij
uitzicht over de omgeving geboden
werd.
Boven aangekomen, keek Joachim
om zich heen. Waarhieten hij z'ch
De laatde Reis.
U weet natuurlijk, kapitein Dru-
te, dot ik als voogd van Lucy Nor-
man dé (macht gekregen heb, haar
fortuin onder mijne berusting te hou
den, tot zij vijf en twintig jaar is,
voor 't geval' zij mocht trouwen zon
der mijne toestemming.
Dat is mij bekend, meneer Zeid-
ler, u kunt haar vermogen nog twaalf
maanden onder u houd'en. Maar ik
beu ihder niet gekomen om inlichtin
gen te vragen over juffrouw Norman's
t doel van mijn bezoek is, uw
toestemming te vragen voor ons hu
welijk.
En ik heb u al gezegd, kapitein,
dat ik die niet kan geven. Ik héb an
dere plannen' voor juffrouw Nonmans
toekomst-.
Ik heb gehoord, dat u een huwe
lijk tracht tot stand te brengen tus
schen uw pupil en uw compagnon,
meneer Bernard Grime, maar aange
zien Lucy zich al met mij heeft ver
loofd, heeft uw weigering niet veel te
beduiden.
Is hert uw bedoeling, mij te tar
ten?
Leg het uit, zoo als u wilt, maar
ik izal niet werkeloos toekijken, als het
(méisj'e, ld/at ik liefheb, gedwongen
wordt tot een huwelijk met een man,
om wien zij niets geeft.
Kapitein', u is verscheidene jaren
in dienst geweest bij de firma Zeid-
ler en Grime; 't zou mij spijten, als
't zonder uw diensten moéstten
doen,
O, wat d'at betreft, dat laat mij
koud. U zoudt mij niet gehouden heb
ben, als u aan mij geen waar voor
uw Igeld laadt gehad. En als u mij
misschien mocht willen ontslaan, dan
beteekent d'at, dat juffrouw Norman
en ik d'ad'elijk gaan trouwen, in plaats
van te wachten tot ik terug ben van
deze reis.
't Schijnt me toe, dat u mijn
pupil opzet tegen mijn gezag.
Juffrouw Norman is geen kind
meer en al heeft u controle over haar
u kunt haar gedachten niet
dwingen... Maar u heeft mij nog ni
de reden van uw weigering gezegd.
Ik ben geen rijk man, maar arm ben
ik ook niet; en al ben ik op dit oo
genblik niet meer dan gezagvoerder
op een van uiw schepen, de tijd is niet
ver af, dat ik de baronnie van mijn
oom zal erven.
Ik acht mij niet geroepen, u ee-
nigen uitleg te geiven van mijn weige
ring. Het is voldoende, dat ik mijn
toestemming niet kan geven.
Heel goed', dan blijft het er bij.
U kunt niet zeggen, dat ik niet eer
lijk ben geweest en u behoorlijk (héb
ingelicht over onze plannen.
Ik zal ook eerlijk zijn; daarom
zeg .ik u: ik zal alles doen wat in mijn
macht staat, om mijn pupil terug te
houden van izoo'n dwaasheid'.
Houd maar liever uw gemak.
Goeden morgen.
Toen kapitein Druce het kantoor ver
liet met een kort knikje, staarde Zeid-
ler hem aan met. een uitdrukking van
verbeten woede op zijn gezicht en een
ibooze flikkering in de kleine oogjes.
Hij schrikte op uit zijn mijmering
door het open gaan van de deur. Ber
nard Grime, zijn compagnon, kwam
binnen.
Wel, Zeidler, wat is er aan d'e
hand? Ik kwam, Druce tegen; die
stapte als een zegevierende Jupiter.
Ik heb juist een heel onaange
naam gesprek mat hem gehad. Onze
ivtermioedlens blijken waar: hij heeft
Lucy ten huwelijk gevraagd en kwam
om mijn toestemming.
Wiat heb ik je gezegd? Ik zei al
tijd, Idlat er ongelukken zouden gebeu
ren, als je niet flink optrad. Maar ik
wil het niiet hebben, hoor? Lucy Nor-
imlan wordt mijn vrouw, en dat zaakje
heb je voor mij in orde te maken',
anders komt er last.
Wat kan ik doen? Ik weigerde
mijn toestemming en hij wel, hij
lachte mij gewoon uit.
Wat je kunt doen? Hem dadelijk
zijn congé geven.
Ik heb er op gezinspeeld, en hij
:zei, dat 't hem best zou passen, daar
hij d'an dadelijk ging trouwen in
plaats van te wachten tot na de reis.
Zoo! Luister eens, Zeidler; er
fmloét (tets gebeuren. Ovfer een jaar
heb je Lucy een- s-ommetje van 25.000
pond' over te ge/ven. Om d'at te kun
nen doen zou je ongeveer alles moe
ten verkoopen, wat je bezit.
Dat weet ik Grime. Ik was heel
onfortuinlijk, eer jij als konipaguon
iin de zaak kwam. Ik verloor drie
schepen achter elkaar, geen van alle
geassureerd.
Daarom stak je 't geld van juf
frouw Norman dn de zaak en hebt
daarmee altijd geliankLéld. Luister
eens: als die Druce met Lucy trouwt,
zit je leelijk in de nesten, als hij na
twaalf maanden komt om hert geld en
verantwoording van je voogdij.
O... praat daar niet van!
't Zal dus veel beter voor je zijn,
Lucy te geven aan een man, die den
staat van zaken kent.
Wat zijn je plannen?
Ik heb juist de assurantie afge
sloten voor de Havik.
Wat moet er met dat schip ge
beuren?
Het vertrekt over drie dagen.
Dat weet ik, Grdlme; maar ik zie
niet in...
Ails je plotseling blind geworden
ibent zal ik 't jé uitleggen. Wij moeten
Harry Druce overplaatsen van zijn
tegenwoordig schi'P als gezagvoerder
op de Havik.
ZéidiLer staarde een minuut zijn
compagnon aan in stomme verbazing.
Bernard, mijn jongen, je bent
een genie.
Dat nu juist nfiet, antwoordde
Grime bescheiden; maar ik gebruik
imijn hersens.
En hoe sta jij nu met je deel van
do zaak?
Ik heb er gister den heelen
•avond aan gewerkt; 't is perfect m
orde.
Werkt 't goed?
Ik kan het precies stellen op den
tijd, dien ik verkies, 't varieert geen
fractie, van een minuut. Kom van
avond weer bij mij, dan kunnen wij
't nog eens probeeren eer ik 't in het
kistje schroef.
Goed! Ik dénk dat deze laatste
reds van de Havik ons voor goed zal
helpen.
Ik... ik hoop 't Grime; maar als
k denk aan die bemannlimg... dan1
ben ik waarlijk angstig...
't Zou wat! Een troep schooiers
én tuchthuisboeven. Br zijn booten
genoeg, en ze zullen wel gauw opge
pikt worden. Wees maar niet bang
wenden mocht-, overal strékte zich de
verlaten wilderm/is uit, een waar beeld
van den dood in geheel zijn trooste-
looze verstij fdheid. Van leven geien
spoor.
Verlangend naar iets vnendelijkers
wendde Joachim zich tot Tewani,
wier donkere oogen m.ert een eigen
aardig zachte, bijna. melancholieke
ispanning aan zijn lippen hingen.
Nadenkend keek hij naar het flu
weel-zachte lichtbruin getinte gelaat
toen vroeg hij hartelijk
Kunnen je kleine voeten nog
verder over diie scherpe steenen loo
pen?
Er scheen éen zonnestraal op het
gelaat van Tewanii te vallen. Om de
beurt strekte zij haar kleine voetjes
uit on toen sprak ze fluisterend,
verraadde zij een geheim
Die steenen voel ik niét. Do pa
den naar Mooshohneh zijn steil. De
schapen springen van steen op steen.
Dat heb ik van ze geleerd.
Zij spreidde haar deken op eene
'vlakke plaats uit en ging toen op on-
gekimsteldonvleAendien toon voort
Laat zelf uw voeten rusten. Dat
maakt dien weg straks gemakkelijker.
U mist een paard. De blanken rijden
graag. Het loopen maakt hen ver
moeid. Ga, beste vriend, op den de
ken liggen, én nadat hij aan haar
wensch gevolg had gegeven, ging z
hij hem zitten.
Als onder een eigenaardige betoo-
vering streek Joachim liét. zachte h aar
van haar voorhoofd. Blijkbaar onder
don invloed van een bijzonder welbe
haaglijk gevoel sloot Tewani die oogen.
halfterwijl er een roerende glim
lach om den fijn besneden mond
speelde.
Je bent altijd vol zorg en vrien
delijk. sprak hijhoe dikwijls zal ik
het herhalen. Ik ben niet gewoon, mij
door vrouwen te laten bedienen, zoo
als de bruine jagers aan den ande
ren kant van de groote bergen, en
ié*wat levendiger antwoordde Te-
wand
- Vier dagen en vijf nachten ble
ven onze wieinden in Mooshahaoh.
Zij hielpen in den tuin, gaven water
aan onze dorstige planten. Zou ik nu
onzen vriend niet bedienen?Franklin
woonde lang bij ons. Van hem hel> ik
veel geleerd. Ik leerde spreken. Ik
spreek nu met u en gé verstaat mij.
Zou ik nu mijn vrienden niet van
dienst zijn
Oplettend luisterde Joachim naar
dé langzaam en met moeite voortge
brachte woorden, die van veelbetee-
kenende handbewegingen vergezeld,
gingen en die uit haar mond zoo lief
lijk klonken.
(Wordt vervolgd).
