■HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Binnenland
FEUILLETON
M MILLIOENEN
DINSDAG 18 JCNI 1907
forgeschikte of Medewerker
judge 'Wéten geileden heeft een
fcerdiaanscihe ants. Dr. iH. IMintk-
voot medici 'en «apottolekeng te
riem een voordracht gehouden,
Senmoite .tLe instemming der itoe-
jnders verwierf, diat op publicatie
ui aangedrongen. De reide as thans
de firma 'Van. der Heide 'en Ley-
•oiii in 'UttneoM, verschenen, die
0 .een exemplaar izendit ter toespre-
f. i
0,(Betreft Mar de verhouding 'van de
.em en «apothekers itiot de organen
wettelijke aiefcteverzeke ring. Met
.onJrerkliaaitoare bitterheid wijst
op ihet 'standpunt van Mr.
die 'den mediious beschouwd wil
als ondergescSnilkte:, als ainb- j
ten opaiicihtJe van die iziekte-
eriog. Die roode draad, die do or
dl (beto og 'Loopt is deze, dat
doctoren en de 'apothekers
die ide izieikenfondsen, waarin on
tdekten voor Oen kleinigheid
jijks geneeskundige -'hulp ien rne-
jnen ontvangen, mogelijk maken
lat bun in die regeling d«eaihalive
jensdiaip toekomt.
igrorwMag van Ihtt ziekenfonds-
de (onmisbare voorwaarde te-
van zijn (bestaan is, dat (ten 'alien
:de geneesku ndigen en lapoithe-
fe bereiid' zijn geweest aan ben, di'e
i of moeilijk den vollen gangba-
iprijs voor de geneeskundige hulp
;ifó geneesmididlel'en (konden toeta-
een deel daarvan te schenken,
zegge niet, dat -zij daartoe wel
jodza-akt waren, want dat zij toch
meer zouden hebben gekregen als
'sneer (hadden geëiischt: men ziet
als de gelegenheid niet ge
in wordt, om, voor weinig geld te
jen, iwat imien meent noodig te heto-
'vootr het horstel der gezondheid,
iten ook de minvermogende het
uiige tracht bijeen te dralen waaT
daan hij (lied kan. Terwijl de ge-
skundiLge hem. voor 2 per jaar
rtduremd moet ten dienste staan
bij 'bijv. het vijfvoudige in geen
■al «zou ove.iihiebben voor zijn ge-
ik undige verzorging, izal hij zon-
bed,enken teen rijksdaalder van
spaarpenningen opofferingen om
kwakzalversmiddel uit de courant
fctig te worden, ien dit herbaalde
en doen, fail- izou hij daarvoor een
dje moeten maken.
B'geneeskundigen 'en apothekers
rbben het, als roegel, versmaad, op
Bi> rec'bt (te staan tegenover den
vermogende. Dok door de beoefe-
irs van 'enkele- andere toeroepen
■crdi wel ©ens wat geschonken van
1 toekomende floon, maar noioiit zóó
emeen en zóó vaak, door 'alle toe-
«ïaars (zonder uiltizonkllering. Wat
iuiit, de iziieOvenflondispraktijk moge
foeiid zijn in den loop der tijden
oorsprong is en blijft het besef der
>n O risen ij to e reidk unidigen
hun hulp iets onontbeerlijks is, en
)r niet mag worden ontbeerd om-
zij niet of moeilijk kan worden
laid.
ftn verzekering, betoogt de sclhrij-
is het zeker niet. Bij een venze-
ing wordt een- premie geheven, zoo
ot dat. de iuitlkeeriiBig.en in de ge-
3;en waariih Idie Iverzeflcering ivoo-r-
ite z-amen het (bedrag der ontvan-
ipTeimiën niet overtreffen. Tn het
enfcxnds is dit anders, dat zo-u
kunnen toestaan-, 'als het niet be
kte over de hulp van geneeskun-
en en apothekers, die zich, ten be
is dier ziiekenfoodsledentevreden
len niet een toelooning, dis igexnid-
een vierde toedraagt van het ge-
ïkelijike miniiimuntarief.
fear nu komt (de Staat, en roept
•volk, of 'althans den vasten werk-
ien toe: ik zal u verzekeren voor
L leeskuuddge hulp, ka, wat toetee-
itdat nu? Wie geheel niets van den
hen stand van raak en. weet, zou
■men,- dat de Staat, in een laanval
grootmoedigheid, tot de werklie-
;Zegt ik iaat u niiet aneer (betalen
gij tot nog toe deedt, maar iik
Borgen, dat gij over genee-skun-
e hulp kunt beschikken, m. a. w.
zal betalen, wat er te kort komt,
en wèl dat, wat normaal- aan de ge
neeskundigen en apothekers moet
•worden 'betaald. Dat noemt men ver
zekering do,or den Staatè Als die Staat
dat van plan mocht zijn, ien, om vast
heid t'e hebben, teen laantal •genees
kundigen aan isjjn (ziekenfondsdienst
trachtte Ite verbinden, zouden (dan
toch. de geneeskundigen en apothekers
in de verhouding komen van liedien,
die voor hun «diensten geregeld wor
den betaald. Diet zou ook dan nog niet
verstandig 'zijn, dlie ondergeschikten
niet te doen vertegenwoordigen in biet
bestuur der ziekenfondsen.
Want het is een bijlzondeT soort on
dergeschikten: 'Zij zijn d'e eenigen, die
verstand hebben van het werk, dat
door (het tei;e|kenfonds rwordt afgele
verd.
De Staat rekent er op, dat (de ge
neeskundigen en apothekers voort zul
len gaan met Ihet (beschikbaar stellen
van hun hulp voor de minvermogen
den op den ouden voet.
En men kan er op rekenen, Maar,
als hu .Staat daarop Tekent moet hij
zich niet -meer voordoen 'als de helper
der werklieden maar hun 'openhartig
zeggen: ik wil de iu ite verleenen hulp
regelen ien (besturen, daartoe in staat
gesteld |dioor Idle igenieeskundigen en
apothekers. Dn dan Ikan er toch spra
ke vain izijn, dat dezen de .onderge
schikten zouden zijn, in Ihet izaeken-
fondswezen.
'Het Te'c'at moet iaian de geneeskundi
gen en lapPÜhiek'ers wordlen gewaar
borgd, an iedere plaats, naar gelang
van de daar hieerschende (maatschap
pelijke verhoudingen, te kunn en vast
stellen, tot «welke loongrens een werk
man het recht bezit 'om zich voor ge
neeskundige (hulp ite verzekeren. Ge
beurt dit niet, worden door niet-ge-
neeskundigen de loongrenzen vastge
steld, dan (zullen er plaatsen in het
land zijn, waar zich toened'en die loon
grenzen tal van persionen -zullen be
vinden, d!ie Steödis (behoorlijk voor
zichzelf hebben kunnen zorgen en hun
geneeskundige hulp hebben kunnen
betalen.
ITet hecht moet verder aan de ge
neeskundigen en 'apothekers worden
toegekend-, op iedere plaats vast te
steilten, hoeveel door hen. mag wor-
Idjen weggeschonken van hun loon,
wat derhalve de tarieven moeten zijn
in de zielcenfondspraktij-k.
En .eindelijk mioeten de geneeskun
digen en apothekers het recht hebben
te bepalen, hoe de iziek enfondslied en
zich zuiden moeten gedragen, met he't
oog oip den tijd voor hunne aanvra
gen iom viisibas o.f de (aanbieding van
recepten.
Di't is 'heit in de (brochure uiteen
gezette standpunt van Dr. Pinkhof
•(dat de instemming heeft van talloos
veel doctoren len apothekers) en waar
aan hij nog verschillende beschouwin
gen toevoegt, idie wij aan den lezer
overlaten daarin op te slaan.
Stadsnieuws
DE TIJ DRE GELING.
De Hold. IJiz. Spoorweg-Maatschap
pij 'heeft nagegaan Welke gevolgen
voor hiet verkeer de invoering van
deh Midd. Europ. tijd zou bobben.
'In haar rapport vinden wij de vol
gende voorbeelden
„Reizigers uit de richting Den
Helder maar de richting Den I-Iiaag,
reizende met trein 104, zullen te
Haarlem een uur oponthioud omeler-
vihdën, wachtende op trein 228 en
•erugkeerende met trein 227. zuiden
•ziij te Haarlem trein 121 reeds een
uur geleden vertrokken vinden. Dit
voorbeeld is natuurlijk met tallaoze
andere te vermeerderen.
,,Het behoud van het verband tus-
sohen de internationale en de locale
treinen, zou zijn ten nadeele van
alle locale reizigers en voor hen,
be'teekenen één uur verlating van
den tijd, waarop zij gewoon zijn
thans te reizen., zoodat voor die allen
van vervroeging van liet leven geen
sprake zou zijtn.
Bovendien heeft dit tein gevolge,
dat de locale treinen, rijdende in
aansluiting van de laatst-© internatio
nale treinen, -zóó laat in den nacht
goudenloopen, dait een behoorlijk
verkeer daarop niet te verwachten
iszij zouden dus moeten venv'allen
eai de reizigers der -internationale
treinen zouden niet meer worden
thuisgebracht.
„Zoo zouden b.v. noch trein 695,
Amsterdam—Den Helder, die thans
aansluiting heeft van de treinen 54,
140, 595, 73 en 61, noch trein 48 Rot-
terdamAmsterdam, die de aanslui
ting medebrengt van trein 10 S., kun
nen blijven loopen, omdat zij om
1.18 's nacht.5 te Den Helder of 1.26
's nachts te Amsterdam zouden aan
komen, uren die voor het puibliek
zeer ongeriefelijk zijn. Dergelijke
late treinen zouden ook slecht passen
in een regeling, die vervroeging van
het leven beo-ogt 1 Bovendien zou het
groote moeilijkheden doen ontstaan
met het oog op den diensttijd van
ons personeel."
Benoemd.
Bij- Kon. BeSl. ds benoemd tot rech
ter in de 'arronidiissements-rechittoank
te Haarlem, mr. E. J. Doihout Mees,
thans redhter in de arrondissements
rechtbank .te Zutphen.
HOFBERICHTEN.
Da Koningin heeft Zaterdagvoor
middag met den Mdndjster van Buiten-
Is ndischie Zaken jhr. Van Tei.s van
C oudriaan eten onderhoud gehad.
Toen- die -hear Van- Tets aan zijn de
partement het beri'cht ontving, diatH.
M. hem wienfechte te ontvangen, moest
hij de receptie van gedelegeerden,
die luem in.' zijn kabinet hun opwach
ting maakten, staken.
KONINKLIJK BEZOEK AAN
OLDEBROEK.
Naai' wij vernemen', zullen de Kj-
wngiiit en de Prins miet gevolg Woens
dag 19 Juni bet voorgenomen bezoek
aan de legerplaats bij Oldebroek bren
gen-
Bij die gelegenheid zuilen o.a. oefp-
nin-gen gehouden wordten in het schre
ien naar een d'oefl-ballon.
•Natuurlijk zal het kamp in een
feestkleed gestoloen worden en zullen
den hoog.en bezoekers ververschin-
gen worden aiangebccdieinwa.arsohijo-
lijk zal het (déjeuner ier wordlen ge-
brudikt.
Wedstrijden zuilen wordien uitge
schreven en het zal dien dlag e'en ware
feestdag Voor de militairen zijn.
(„Zw. Ct.")
DE VREDESCONFERENTIE.
Zaterdaigmiiddag zijn de geres
taureerde Grafelijke Zalen van bet
Binnenhof geopend, voor eene
veigadering zoo schitterend >en zoo
machtig als die stichter dier za
len, zelfs in zijne •stoutste dro-omen
zich niet had kunnen voorstellen. Na
genoeg -alle istaten vian den. aardtool
zonden hiunme afgevaardigden. Zij ko
zen -deze miet zorg, overtuigd van het
gewicht der belangen, die op de
Conferentie tier sprake komen. Zij
voorzagen hen van bekwarnie deskun
dige hulp en zoodoende iis' de Residlen-
t'e van Neêrland's Koningin- geduren-
di dezen zomer de vereeni^gingsplaats
van een groot aantal hoogst bekwame
en vertrouwde diplomaten' der gehee-
le aarde.
Welke besluiten genomen zullen
worden, en of deze de ver strekkende
beteekenis zullen hebben, waarnaaT
van sommige zijiden wordt gestreefd,
is nog geheel onzeker, maar dit staat
reeds vast, dat 'die Conferentie niet
zender eenig succès zal arbeiden.
De staten hebben noch gedwongen,
noch met tegenzin hun afgevaardig
den gezonden. Dit blijkt uit de keuze
hrnimer vlertegenwoondigers en uit de
vele officieel e en- officieuze miedtedlee-
lingen, die aan het vertrek dller ver
tegenwoordigers vooraf gingen.
De eene mogendheid moge groote
verwachtingen koestieren, eene andere
regeering moge meer ongeloovig ge
stemd zijn, wij zijn-overtuigd', dat al
len zijn èn ter goeder trouw, èn van
goeden will© om iets tot .stand te
brengen tot heil dier menschheid en. tot
verbetering der internationale ver
houdingen.
Reeds bet enkele feit, dat met zulk
een gemeenschappelijk doel al deze
invloedrijke mannen eienige weken sa
men leven, in nauwe persoonlijke aan
raking met elkaar komen, en elkaar
beter leeren waardeeren, kan niet an
ders dan nuttig en bevorderlijk voor
den vrede wlerfceii.
Daarom, verheugen wij ons, dat Ne
derland. deze Doorluchtige Vergade
ring als zijn; gafet wedier kan: ontvan
gen, Op onze Regeering (en. op onze
gedelegeerden ruist die moeilijke maar
hoogst, dankbare -taak Van vriendelij
ke gastheeren, wier zorgvuldige voor
bereiding en' goede verzorging «de aan
gename stemming en pretügen om-
gang tusschlen al hunne gasten verze
kert. Dit doende zullen zij Nederland
dienst bewijzen van zeer groote
waarde. Ook van ens -land geldt, dat
ciiibekend onbemind maakt, en zonder
zelfoverschatting mogen wij de ver
wachting koesteren, dat nadere ken
nismaking met land en bewoners meer
waardeering en juister begrippen zul-
'en verspreiden en dat men algemeen
doordrongen zal wordien van «de waar
heid, dat het kalme ijverige vrijheid
en orde minnende volk der lage lan
den aan die Noordzee geen nation
t e i nte i's, maar, al is het niet meer
door trotsche vloten, tocli. op allerlei
gebied- de oudle traditie weet 'te hand
haven.
Onze beste wenschen voor liet wel
slagen van den Congres^arbeidMoge
het verblijf in Den Haag en aan het
Scheveninglschie strand bij al onze
gasten een zóó aanigenamen indruk
achterlaten, dat bij het 'scheiden, van
alle zijden een oprecht gemeend ..tot
weerziens wordt .gehoordUitge-
bi eid toch is nog de taak, die dpze We-
roldtoondsraad te vervullen heeft, veel
te uitgebreid, om m eene zitting van
zes weken te kunnen, worden afge
daan. Veel te ingewikkeld ook, om
niet in haar geheel geleidelijk t© wor-
d'en voltooid
(..Hbld.'-l
Verscili/eddene delegaties ter vredes
conferentie hebben Vrijdagochtend
haacr opwachting gemaakt aan den
Minister van Buiteniandsche Zaken,
wiens antichambre op een gegeven
moment sohiei' te klein bleek. De
geideliegeierdem. wenden den Minister
voorgesteld decor de gezanten van
hun rijken. Er verschenen o. m. de
Engefeohe-. Ghineesche-, Italiaansche
en Portugeesche dielegaties. De Ghi
neesche heeren droegen hun natio
naal costuum.
Het aan- en afrijden vian de equi
pages waaronder die der Ohdnee-
sohö heeren uitmuntten lokte nog
al wat publiek uit. Ook de verschil
lende hotels waar de vlaggen dter
daar wonende gedelegeerden, vrooilijik
en in kleur wapperen, genieten een
meer dan gewone belangstelling van
de zijde van het publiek.
Een groot aantal g edelegeenden
heeft ten. Paleize het visite-register
geteekend'.
Behalve baron Marsc'hall von Bie>-
beirstein, eerste gedelegeerde van
Duitschland, h-ebl>en Vrijdagochtend!
de leden d'er Duitsche delegatie 'hun
intrek genomen in het Palace-Hiotel
te Scheveningen.
Van allie hotels te Scheveningen
waar gedelegeerden wonen, wappe
ren de vlaggen hunner rijken.
In aansluiting van het verslag in
ons Zaterdagnummer kan nog wor
den medegedeeld, dat tot bijwoning
van d(è plechtige opening op de bovei-
tribun© o.a. uitgienoodiigd waren het
cc rps diplomatique met damesde da-
m»ei3 der gedelegeerdende miniigt.e^s.
hc ofden der departementen die vo r-
zitt-erls van de beide Kamers der Sta
ter-Generaal de grootofficieren voi
Harer Majesiteits Huis mat dames;
v'co-president van den Raald van St'
t-nde presidenten van de Aügemeeae
Rekenkamer, den Hoagen Raad, de
procureur-generaail van liet. Opperste
R chtscollege de CommdsSairis dei-
Koningin in Zuid-Holland; de burge
meester der residentie, de secretarie-
generaal van ihet Hof van Arbitrage.
Mevrouw Van Tets van Goudriaar
eohtgenoote van deai minister, nam de
honneurs waiar tegenover d© genoodig-
de dames. Namens dien -Minister van
Buiteniandsche Zaken werden ai di
genoodigde autoriteiten ontvangen
door mr. Hannema, -seciretari's-gei ie-
raa! van biet depaa-bement, bijgesta in
door de heeren jlhr. Rendorp en jhr.
Dc Graef, werkzaam bij het protoc il.
Al die lichte -zomeintoiletten der da
mes zetten aan de .stemmige zaal in
haar strengen stijl, waarin het don
kergroen der hekleeidling overheV-
schiend was, oen levendigheid van
kleur bij, die het oog e>en aangename
a.!wisseling bood.
oliekliertjes, die wij met het blocrte
o-ag kunnen waarnemen, zijn de
oorzaak, dat zij Vuur werkplan t ge
noemd wordt. Hoe wamïecr het. wondt
hoe meer de oliekliertjes zwellen en
een balsamie ken geur verspreiden,
die .niet door iedereen lekker ge
noemd wordt.
Willen wij nu goedkoop «vuur
werk heibben, dan wachten wij oen
stillen, zwoel en .zomeravond af en
wiamneer het zonnetje weg is, nemen
wij een brandende lucifer en houden
die even tegen den stengel aan,
wiaarop een sissen volgt en een
blauwe vlam als een vuu'ipijl langs
d«e plant omhoog schiet. De plant
lijdt er lioegenaamd niet van en met
een paar dagen kunnen wij hetzelf
de weer doen. Wij hebben helt zelfs
gedaan toen «de plant de bruinrood
geldeurde vruchten liet zien.
De Vuur werkplaat blijft zonder be
dekking onze winters in den grond
over en bloeit elk jaar met een groo-
ter aantal bloemstengels idie witte of
paarsroode bloemen dragen.. In Oc
tober kan men haar planten.
(Hbld)
DE BESCHULDIGINGEN TEGEN
VAN ERKEL.
fel eene vergadering van het be
stuur v«an 'het Nationaal Arbeidsse
cretariaat. ter bespreking van de
'kwestie-Van Erkel, is besloten, dat
dè commissie tot onderzoek der be-
sehtuldaginigen tegen Van. Erkel,
waaraan nog Kroes e is toegevoegd
door de metselaarsvielreeniging „D.
E. V.", haar werkzaamheden zal
aanvangen. Mocht de .commissie bij
haar onderzoek op moeilijkheden
stuiten, dan zal ze bevoegd zij.n d'e
hulp van een .accountant in te roe
pen.
Voorts werd besloten op heit schrij
ven van Baak 'te antwoorden, dat Ojp
zijn daarin vervat Verzoek niet kan
worden ingegaan, omdat hij ook als
beschuldigde wordt beschouwd, en
niet geacht kan worden buitenstaan
der te zijn, daar (hij indertijd mede
bestuurslid was.
DE VUURW'ERKPLANT.
In den AmSterdamschen Hortus
(Plantage) bloeit thans een plant die
bekend is als Dictamnus fra.ximel.la,
die vooral in Oostenrijk nabij Weo-
ntetn veelvuldig wordt aangetroffen
en die omgeving vervult miet een bal-
samieken gieur. Wie de plant in
feestdos ziet «staan, zal het wel met
ons eens zijn. dat zij bijzonder mooi
ie en ook zonder bloemen fraai ge
noemd mag worden, aangecden de
gevindie-bladeren nianimei- door in
secten aangevreten worden, dank zij
het bezit van aetherisobe olie, waar
mee alle doelen gevuld zijn. Die
MILITAIRE VAKORGANISATIES
„Het Anker", weekblad gewüd a;an
de belangen van het mindere mari
nepersoneel, bevat eten uitvoerig
hoofdartikel, waarin, wordt medege
deeld, d'at de korporaal marinier De
Graaf, ,,de volijverige bestuurder
'van biet Soerabajasch Marinegetoouw,
de oplichter en grondvester van de
tegenwoordige Mariniers-organisatie
in de Oost", ontslagen is ..wegens
and-militaire eigenschappen".
„Op 't onverwachtst, zonder dat bij
zich ook maar -van eenig Vergrijp te
lgen discipline of tucht, tegen mili
taire maatregelen of wat ook, m'et
den diensit in verband staande, be-
-wust was, heeft men hem verwerkt",
zegt het blad..
HET EERSTE HORLOGE VAN
CHRISTIAAN HUYGENS.
De April-uitgav.© van „D'e Tijidlspie-
gel" bevatte eien bedaingwekkeüd op
stel van P. van Geer, waarin uitvoe
rig het verblijf van ChrislAiaan Huy-
genis te Parijs wordt behiandeld.
De schrijver heeft zijn stof ontleend
aan de talrijke brieven, door Huygens
aan zijn familie te 's-Gravenhage ge
schreven en de daarbij gevoegde aan-
tcekeningien.
In April 1666 kwam hij voor 't eerst
in die Frapsche wereld-hoofdstad. Het
was in de dagen, dat de schoone kun
sten ©n wetenschappen onder Lod-e-
wijk XIV haiar scliioonjs-te periode be
leefden.
Eigenaardig ijs de geschiedenis van
zijn uitvahding van het horloge en do
afgunst van. hert, die «hem de eer dozer
vinding betwistten.
Hij had bedacht om bij heit zakuur
werk een bailaxite aan te brengen,
waarvan de beweging wordt geregeld
door «eten daaraan bevestigde spiraal-
veer. Den dag na die uitvinding ging
hi] naar den horlogemaker Thuret.
ran haar te beproeven. Deze was niet
thuis, maar wel den volgenden dag.
toen zij te zaïmien de proef namen.;
daarna deed Huygenis hem beloven,
dat hij aan niemand het geheim der
vinding zou verraden. Hij bleef bij
hem tot n«a dien middag en ging toen
eerst weg met bet in. papier gewikkel
de model. Den volgenden dag deelde
hij zijn vinding in een zitting der
Academie aan Picard, Cassihi en Ma
rietta miede en per brief aan zijn
vrienden in EngelMinid' en Holland.
Niet weanlig verbaasd was hij eenige
dagen later te vernemen, dat Thnret
zich de eer der ontdekldng toeeigende
c-n aanspraak maakte o«p een privile
ge voor den verkoop van op deze vin
ding berustende horloges.
Hoogst verdrietig was de strijd, die.;.
Huygens hierin moest voeren, wai i
Thuret bad onder biet schoone geslaclu
veel aanhangers, waaronder de vrouw
en dochter van Colbert- Doch de m -
natter zelf trad krachtig voor de rech
ten van Huygens op en dwong Thuiv
tot een schriftedijke verklaring, waar
bij de eer der ontdekking geheel aan
Huygens werd toegekend en hij zich
nedierig aanbevolen hield ooi horloges
volgens de nieuwe vinding te mogen
vervaardigen «en verkoopen.
Huygens gaf toe en verkreeg het ge-
wenscht© ptrivilege' zoowel voor Frank
rijk ail-s voor Holland en WestrFrLee-
land, doch geldelijk voordeed heeft
deze vinding hem even. weinig opge
bracht «als «een der vorige. Want de
verleende privileges beschermden niet
tegen namaak, evenmin als die voor
1 et slingeruurwerk liet geval was.
Daarbij voegde zich een nieuwe
strijd tegen den Engelschen natuur
kundige Hooke, die beweerde reed -
lang te voren eene diergelijke rege
ling te hebben bedacht. De vriend-te?;
van Huygens daagden h©m uit, ee-r
uurwerk volgens zijn wijz© van sa
raensttelüfing te vertoonende uitda
ging werd in die Royal Society" weel
aan week herhaald en telkens beloof
do Hooke in de volrond© zitting he:
wonderwerk ter tafel te brengen.
Doch. nooit hoeft hij hieraan gevolr
gegeven «en zijn geheim met zich h
het graf genom«enwant na zijn oveo
lijdein is er geen sprake meor van ge
weest.
Alsof die niiet genoeg ware, stom:
ook in Frankrijk een. mededinger, ze
kcT© De HautefeuiUe, op, een man va.
lundterd uitvindingenwaarvan e>-
nooit één tot stand Wam. Doch: hard
nekkig hield hij staande, dat hij d -
eerste uiitvlnlder van de ispiraalveerii.
het zakuurwerk was .en zond daarovei
memorie op memorie aan do Fran-
eche Academie. Hij was niiet te over
tuigen van zijn ongeliik en heeft tot
het einde zijner dagen bezworen, dat
Huygens hém deze ontdekking had
afhandig gemaakt.
Intusschien liet Huygens horloges
naar zijn voorschriften vervaardigen
en aanbieden aan de grootten der aar
de. Zoo was er een bestemd voor den
kuning, een voor den .miniistor on ook
een voor Prins Willem III, dat hij
hem door zijn broeder, dien secretaris,
het aanbieden.
Aanvankelijk liet do geregelde gang
te wenschen over ©n stond 'het uur
werk nogal eens sti'l, doch na vele
proefnemingen en verbeteringen wer
den allo bezwaren overwonnen on be>
zakuurwerk ingericht tot den naga
preg volmaakten vorm, waarin wij
het thans kennen en gebruiken.
DIEFSTALLEN.
In den laatsten tijd worden op den
batterijizolder van fret Tijkstelegraaf
kantoor ite Amsterdam herhaaldelijk
koperen istavon uit de batterijen ver
mist, /ook lijnen «en andere benoodiigd-
(heden. Waarschijnlijk is hier op groo
te schaal diefstal gepleegd en zijn «Ite
.dieven reeds geruimien tijd wel
licht een maand of 'drie aan het
rwerk.
•Eerst kortelings is mon op het kan
toor rtot dteze ontdekking gekomen en
men (heeft dadelijk de politie gewaar
schuwd. «die tlhians een uitgebreid on
derzoek dOet- Reeds zijn verscheiden
personen ondervraagd, doch dit heeft
nog tot geen enkele arrestatie aan
leiding gegeven. (N. v. N.)
(DOODSLAG.
In 'het Typo grafen-gasih u i s te Gro
ningen heersoht© Zaterdagavond 9 uur
een groote consternatie. De 13-jarige
Albert Hatoer, een zoon van den boek-
.tolndSer Fatoer, en «de 13-jarige Herman
Rinket, een zoon van den letterzetter
RLnket, «beiden 'in het gasthuis woon
achtig, kregen gisteravond ruzie. De
jonge Fatoer «ging, nadat ze elkaar
een .paar klappen hadden toegedeeld,
naar huis, haalde een z.g. schiidjers-
haak en wierp daarmee naar zijn te
genstander. (Hij miste. Toen raapte
Herman dten (haak op en wieTp het ge
vaarlijke voorwerp terug naar Albert,
die ongelukkigerwijs juist in den lin
kerslaap werd getroffen, zoodat een
der uiteinden van den haak tot in <U>
hersenen doo.r,drong. Albert zakte on-
maddteLlijik bewusteloos ineen. De ar
me moeder, die haar jongen nog had
willen (terughouden, snelde toe, trok
de hiaak uit de wonde, waaruit een
breede bloedstroom naar buiten vloed-
de. Eenige oogembliklcen later was
knaap reeds overleden. Dr. J. W. van
(Galcar co.ni9tateerde den dood. Heft
'«ar het Duitsch van Balduin
Möllbausen).
cgenoveir dat -karakteristieke beeld
natuurlijke bevalligheid en on-
jia kreeg hij een gewaarwording.
hij dttuamd©, waaruit haar
iel-ing zwij.gten ham'deed ontwa-
Haar kinderlijk vragende blik-
beantwoordde hij daarom met de
rxten
Je heet Tewani, dat i-s de mor-
Eii met reclit, want een .heldere
«norgen kon niet lieflijker ttra-
dan jouw oogen.
Wani glimlacht© aarzelend. Zij
den zin van zijn opmerking niet
«pen, zette dat echter gemakke-
|?an zich af en zeide veri.rouwe-
Mijn vriend Joachim is een groot
ten aar. Hii tooverde Moosliahneh
het papier. Iedere ladider lierken-
Ook mijn vader en eenige
tts. Hij is heel goed. In zijn va-
and. wiil hij Moo'stoahneh ook nog
jken. Hij houdt van de Moquis.
Hij wi«l lien om zich heen lietoben.
Geen to ovenaar, Tewani, maar
ik heb een- gave der natuur gekre
gen, zeide Joachim, en den ivensch
van het lieve Jdnd radend', haalde hii
Vet «schetsboek voor den dag.
Een poosje bleef hij er in blad-eren,
en het op die opgetrokken knieën
leggend, begon hij de binnen zijn ge-
riohfëkrimg liggende schilderachtige
groep van den uitgewerkten San
Francisc o-vulkaan met e.eni'ge trek
ken te ontwerpen.
Terwijl hij zijn. werk niet vroolijke
opmerkingen, opluisterde, bleef Tewa
ni' onbeweeglijk zitten De blikken bij
na star op de onder zijn band te voor
schijn komende lijnen gevestigd,
scheen zij- zoo nu en. dan adem in te
houden, alls vreesde zij door een be
weging het ontstaan van het sinds
haar vroegste jeugd bekende tooneel
tegen te werken.
De zon brandde intusjschen wat
minder fel op de verlaten, troostelooze
woestijn. Geen geluid liet zich hoo-
ren. Alleen hoorde men zoo nu en
dan het gedempte gonzen van enkele
kevers en groote wespen, wat zichver-
e.endgde met het bruisen v.an de on
stuimig stroomende San .Tu-an en nau
welijks konden ondeTscheid'en worden
van de stemmen van Braddon en
P'erre, die wantrouwend naar bene
den in de kloof keken.
Een lange poos verliep, vóór da.t
Kia.we, Rai-mnnd' en Firefly weer bo
ven kwamen ©n de gevulde water
kruiken meebrachten. Vol medelijden
keken allen naar de muildieren, die
onrustig van- liet. eene bosje gras naar
het andere liepen.
Hoe graag zou ik hun mijn
eigen aandeel afstaan', zeddie Joachim,
die met Tewani naderbij kwam.
Zij zullen spoedig genoeg naar
hartelust drinken, antwoordde Pierre
orgewoon ernstig. Zooals het opper
hoofd mij vertelde, zijn wij over een
half uur op een plek, waar het aMa--
lon niet op onoverwinnelijke hinder-
r.issen stuit.
En als wij beneden zijn? vtroeg
Braddon peinzend.
D-a.n zoeken wij eerst het hol met
het rotsblok op.
Hoe komen wij echter Weer bo
ven vroeg Braddon. Ik vrees, dat die
noodlijdende dieren daartoe niet
meer in staat zullen zijn.
Joachim lachte. Evenals Pierre be
kommerde hij zich ook alleen om het
tegenwoordige; de toekomst was van
later zorg.
We zijn nog niet ©ens beneden,
zeide hij zorgelocts, dan zullen wij wel
verder zien.
En de oogen open houdend©, voeg
de Pierre er bij
Want ik zie aan Kiawe. dat er
onheil broeit.
Juitet, onheil, bevestigde Kiawe,
snel van het hem onbekende woord
gebruik makend; de rivier heeft wei
nig water. Veel vochtig zand komt
hier en daar te voorschijn. Loopt een
man daarover heen, dan ziet men
zijn voetstappen. Ik ging een eind-
weegs stroomopwaarts. Ik ontdekte
voetsporen. Apachen zijn er geweest,
in grooten getale. Dat zijn hongerige
wolven. Zij zwermen om ons heen.
Hier boven is het gevaarlijk. Er zijn
te veel rotsspleten. Uit ieder© spleet
kunnen zij pijlen op ante afschieten.
Zii houden vetel van mun-1 dieren-
vleesch. Dieren met pijlen tusschen
cle ribben kunnen niet meer loopen.
7ïj moeten achterblijven. De Apache
wacht daarop. Daar beneden tu«s-
schen die rotswanden- zijn wij veilig.
Daar vinden wij holen. Als wij daar
eenmaal in zitteen, gebruiken wij de
buksen. Mijn boog is sterkde pijlen
zijn spits. Wij schieten tien, dertig
vijanden dood en de weg is vrij.
Geen rooskleurige vooruitzien-
ten, zei Raimund lakoniek.
Al zijn ze zoo zwart als de nacht,
antwoordde Pierr© betelist. wij moeten
vooruit, al zouden- alle Apachen ter
wereld ons tegen willen houden. Als
ik Kiawe goed begrijp, dan is hij van
oordeel, dat wij ons moeten haasten.
Hiermede eindigde het gesprek. De
muildieren werden opgetoomd, de
wapens nog even onderzocht ©n voort
grng het in dezelfde volgorde, beha1-
ve dat Joachim 'en Pierre dien uiter
sten rand van den oever hielden, om
zoodoende het riviertje van de eene
bocht tot d'e and-ere in het oog te
houden.
Vóór den bepaalden tijd had de
kleine optocht een punt bereikt-, waar
het tamelijk gemakkelijk was langs
e©n z/igzag-gewijs loopend pad naar
beneden te komen. Door wild en ün-
boorlïngen was dit pad langzamer
hand zelfs brééd geworden en nu
voor paarden en muildieren begaan
baar.
Eertst kostte «het moeite, dc dieren
te bewegen hat pad langs te gaan.
maar toen zij er eenmaal op w-aren.
vclgden zij hu«n instinct,, dat. hun
zeide, dat. er water in de nabijhe'd
was. Boven op die vlakte was het stil
en verlaten ge wordien. Nauwelijks
echter was Pierre, die den stoet sloot,
eenige meters gedaald, of er begon
leven te komen op de plek, die de
reizigers zooeven verlaten haddien. U5t
een dier rotsspleten doken verscheide
ne zwarte en woestbehaard© hoof
den op.
Even bleven zij oplettend luisteren,
teen slopen twaalf of veertien der
Apachen naar den oeverrand van de
San Juau. Hun kleeding bepaalde
zich tot stukken leer ©n versch«eurdo
lappen van een deken, die losjeis om
hun magere, verschrompel die boven
lijf lungen. Als wapen droegen zii
kleine bogen en pijlen in bundels of
leeren kokers, welkte vergiftige pun
ten ze des te gevaarlij«ker maakten.
Zij wierpen zich op den oever neer,
en gleden met katachtige bewegingen
voorwaarts, totdat zij in de klooi
konden kijken en de reizigers zoo In
het oog houden.
EeTst na een poosje, toen zij door
te ekens te kennen gaven. da.t het re-
vaar van ontdekt te wordlen, niët le
sfond, volgde Sykcs, gewapend met
een buks. Nog voorzichtiger naderden
nu ook John Kelly en Bill Green,
'weneente met buksen gewapend. Alle
drie droegen op den rug in zakvorm
toegesnoerde dekente, waarin ©fcenislie-
noodigdheden.
Waarom het te doen was, toen
Braddon en zijn vrienden de rede
naar de Moquistden ondernamen, en
verder de woestijn ingingen, zoo als
Maurice hen berichtte, was gemaklite-
lijk te raden. Hun eerste vermoeden
werd tot overtuiging, toen zij onder
leiding van Kiawe en zijn dochter dc
richting insloegen naar do plek.
waar Franklin door de hand van
Kelly was gevallen.
Wat ham echter zelfs met behulp
van zijn misdadige- vrienden onmoge
lijk geweest zou zijn. dat droegen zii
met duivelischc berekening aan de
lioestachtage wilden op, die zich door
bemiddeling van Svkes en tegen een
n'iet noemenswaard loon tot zoo'n
laaghartige daad lieten overhalen.
(Wordt vervolgd':
