HAARLEM'S DAGBLAD. TWEED.f.£^v.
Haarlemsche
Handelsvereeniging
Goedgek. bij Koa. Besl. van 12 Nov. 1899
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd
wel IiTEar recht van bestaan bewezen.
In zeer vele gevallen, zalken van ver-
scMHende® aajrid betreffende, is zij
opgetreden, en dikwijls met groot
succes. Jammer ecihter dat men al
gemeen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, door als lid der Veree-
nagdn'g tóe te treden. Er zijn wel
meer dan 600 leden, maar dat is niet
voldoende. EQlk handelaar, nering
doende, ja, zelfs particulieren, moes
ten lid worden, om ten minste te la
ten gevoelen, dat men het werk op
prijs stelt, dat de Haarlemsche Han
delsvereeniging steeds opneemt, als
doende, wat hare hand vindt om te
doen.
De voordeellen, die de Vereenigiug
buiten h'arc bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijksche
contributie van f 3.50, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsdh-e Handelsvereeni
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
imanen, en information voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het récht, het hun gratis te verstrek
ken advies van don rechtsgeleerden
adviseur der Vereeniging te vragen,
die ook in procediuren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt,
natuurlijk alleen voor zaken betref
fende den handel en het bedrijf der
leden.
Rechtsgeleerd adviseur der Veree-
niging is do heer Mr. Tb. de Haan
Hugenholbz, Spaarne 94, alhier, die
voor de loden eiken werkdag van 24
uur des namiddags is te spreken.
Het bureau der »Vereeniging is ge
vestigd Kruisweg 30 rood.
Voor incasso's door bemiddeling
der vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering be
rekend.
B'ovenkMen mloet 10 cent, voor port
steeds worden bijgevoegd, bij inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
(De kosten van inforimatiën naa.r
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie plus
5 ct's. porto-vergoeding. Inforimatiën
naar binnen de stad wonende perso
nen worden gratis verstrekt.
iPretenitdën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het afge-
loopen jaar gegeven.
In Februari en Maart 1907 zijn 52
vorderingen tot een bedrag van
f 1143.16 1/2 betaald; 10 vorderingen
worden afbetaald, 15 vorderingen
zijn uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan A. L. Corver, Kennemer-
Plein 3, J. K. van Kampen, timmer
man, Plein 33, J. van Kammen, Leid-
scheplein 47rood, ook wel adres op
gevende van Kranenburg,, S'chlouw-
tjeslaan 25, aicih om inlichtingen
te vervoegen aan het kantoor.
Volgens abt. 7 dient het geheim der
ttijisten van wanbetalers ongeschon
den te bleven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres-
Haarlemmer Halletjes
(Ben Zatsidagavondpraatje).
De krans was weer eens bijeen. Nia
den winter, of liever na die periode
uit den almanak, drie wij gewoon zijn
winter te noemen, raken deze kleine
bijeenkomsten altijd uit. 't Is een
Wonderlijk verschijnsel, dat je voor
kaartspelen altijd een kachel en een
lamp noodig schijnt te hebben. Om het
dichterlijk te zeggen: die adiem van
de lente blaast een kaartclub uit el
kaar. De ervaring van dit voorjaar
izou ons het recht geven om te spre
ken van „de ijzige noordenwind', die
ons gezelschapje uit elkander heeft
geranseld," maar daar het weer al
thans (op dit o ogenblik mooi geworden
is, ga ik daar niet op door. Ook ver
wijten aan een onaangenaam verle
den moeten hun grens hebben.
'We waren dan nu bij elkaar om-
idat Hopma's vrouw jarig was. 't G©-
Sprekliep natuurlijk over reizen en
uitgaan, over pensions en hótels en
iedereen wist daarvan zijn ervaringen
mee te deelen. Wouter, die natuurlijk
weer haantje de voorste was, begon
er m'ee.
„We waren," zoo vertelde hij, „eens
tei het Geldersche. Neen, ilk vertel
jelui niet waar het was, ik ben er in-
geloiopen, een ander moet het op zijn
beurt ook maar ondervinden."
„Heel vriendelijk van je", zei de
gastvrouw. Ik was haar dankbaar
voor den bitsen toon, waarop ze diait
tzei.
Hupstra keek bedenkelijk naar zijn
vrouw, ik begreep, dat die van den
izonier juist ergens in Gelderland zou
den vertoeven.
seerd aan het bureau, dat geopend is
dagelijks van "s morgens 9 tot 1 uur
en "s namiddags van 2 tot 4 uur, waar
dan ook verdere inlichtingen zijn te
bekomen.
HET BESTUUR.
Stadsnieuws
OlENSTRlEGtELIINGr SPOORWEGEN.
Burgemeester en Wethouders van
(Haarlem m/aken bekend, dut ter se
cretarie der gemeente (7de afdeeling)
ter inzage izijn nedergelegd de ont
werpen der vvinterfdienstregelingen
1907/8 van de treinen der Maatschap
pij tot exploitatie van Staatsspoorwe
gen en van de Nederlandsche Cen
traal Spoorwegmaatschappijen d'at
even'tueele opmerkingen dienaan
gaande vóór of op 6 Augustus a.-s.
rechtstreeks aan het departemient van
Waterstaat zijn in te zenden.
VERLOF DRANKWET.
Burgemeester -en Wethouders van
Haarlem brengen ter openbare ken
nis, dat is ingekomen een verzoek
schrift van J. Boterbloem om verlof,
in het perceel aan het Groot Heilig
land no. 37.
Hinderwet.
B. en W. hebben aan G. Schoorl
voor eenen proeftijd van één jaar
vergunning verleend tot oprichting
van eene zilversmederij, waarbij ais
beweegkracht twice electromotoren
zullen worden gebezigd, in het perceel
aan den Zijlweg kad. Sectie A nos.
3148 en 3149.
ZOMERSPELEN.
(De opvoering van de Zomerspelen
kunnen, wegens onoverkomelijke be
zwaren. (men zie de advertenties) te
iZaadjVoorit niet plaats hebben. Die op
voeringen zullen nu ,te Haarlem in de
Kroon gegeven worden en wel Maan
dag en Ddnsdogiavond a.s.'Ook nu wor
den weder „Lanseloet" en „Elckerlyc"
vertoond.
„De Snelvliegier."
Zondag 21 Juli 1.1. hield de postdui
venvereniging „De Sn el vlieger" hare
eerste onderlinge vlucht in dit sei
zoen, met jonge duiven (broed 1907).
van Tilburg, waarvoor door elk der
mededingende leden bij den aanvang
oer drachten 5 duiven waren aanga
w ezen.
De uitslag was als volgt
le prijs P. J. van Daalen, 9 uur 28
min. 32 sec.
2e prijs Gebr. Heijligers 92843.
3e prijs P. J. van Daalen 9298.
4e prijs A. C. W. v. Niel 93154,
5e prijis D. Hartel 9—314.
6e prijjs M. 931—24.
7e prijs J. J. Doeglas 93221.
8e prijs ld. 9—3228.
9e prijs G. Heerschop 9—344.
10e prijs A. C. W. v. Niel 9—34—43.
De prijs voor de eerst aangewezen
duif werd behaald door den heer P.
J. van Daalen, te 9—2832.
Poule I en II
le P. J. van Daalen.
2e Gebr. Heijligers.
3e P. J. van Daalen.
Museum van K u n s t n dj, v e r-
toeid.
De tentoonstelling van buiten-
landlsch drukwerk, die in het Mu
seum van Kunstnijverheid alhier ge
opend is, heeft sedert hare opening
die aandacht van veie vaklieden in
ons land getrokken, terwijl verschil
lende buritenlaudische belangstellen
den de tentoonstelling bezochten. De
catalogus kwam deze week gereed.
Inzendingen werden ontvangen uit
Berlijn, We enen, Zurich, Leipzig,
Chelsea, Kopenhagen', Antwerpen,
Kristiania, Hammersmith, Dublin,
Offenbach am Main, Brussel, Göte-
boig en HeLsingfors.
Zondag is het Museum geopend van
10—4 uur.
„Ztóoats ik dan zei," ging Wouter
met onverstoorbare kalmte voort,
,was het in 't Gieldersclhe. He ünaJd dit
pension juist gekozen, omdat het een
groote veranda had. "Van wandelen
ben ik namelijk geen liefhebber. Alle
wegen lijken op elkaar, alle bloemen
zijn gelijk, alle heuvels zijn van de
zelfde familie en feusschen boonten en
hoornen is geen verschil. Dus vind ik
het aangenaam, thuis te blijven en in
de veranda te zitten. J,e leest of je
leest, niet,, malar in leder geval rust
je uit."
He kon niet nalaten even te glim
lachen, daar Wiouter van zijn leven
noioiit wat uitvoert en dus alleen rust
mioold'ig kan hebben, om uit te rusten
van bet rusten. Helaas, dis glimlach
zou me berouwen.
„Mc ben namelijk niet", ging hij
voort,, „ziooals sommige andere men-
schen (en hier keek hij me veeübetee-
feeneud' aan) „'drie beweren geen rust
moofdfig te hebben, hoewel ze zoogoed
als niemendal tot stand brengen. Maar
dat in 't voorbijgaan. Ik had daar een
paar dagen gezeten, heel aardag moet
ik zeggen, toen er op zekeren morgen
iemand in mijn hoekje zit. Je moet
weten: dat was een aardig plekje, met
uitzicht naar alle kanten, uit de zon
ien beschut tegen den wind'.
~k keek hem aan en zei: „Mijnheer,
(dat is mijn plaats."
„Mijnheer," zegt hij, „het is de
mijne, want ik zit er op.'
Als u denkt dlat het geestig is..."
zeg ik.
„PiarjdJon," zegt hij, ,,'t is alleen
maar waar."
.Enfin," zeg ik, „ik zit daar al 2300
lang, u zult he,grijpen..."
Hoe lang?' vraagt hij. „Een jaar?"
Uit de Omstreken
HILLEGOM.
In de 'Donderdag gehouden Raads
vergadering Averden de geloofsbrieven
tiler benoemde raadsleden onderzocht
en werd tot toelating besloten.
■Op voorstel vari B. en W. werd be
sloten tot vérttjJÈpng van een perceel
tje grond nabij de Asselerbrug, aan
don beer H. Zandbergen Mzn. voor 5
jaar legen een .jiaarlijiksche recognitie
van 25 et. per jaar. 't Stukje is thans
gei:rokken bij (li-et, ,erf van M. Zand
bergen.
Ofschoon 'B, en W. voorstelden niet
dn te gaan op (het verzoek van dien
heer 'J. van Til Pizn. om enkele conife
ren to mogen planten en een bloem
perk te mogen aanleggen op de Six-
laan voor zijn woning, stond de Raad
den verzoeker dat toe. Aangenomen
werd bet voorstel van B. en W. om
niet in te gaan op een adres Van bet
(bestuur der Vereeniging tot oprich
ting enz. van een Bewaarschool te Bil-
flegorn. rin zake schenking van haar
(schoolgebouw aan de gemeente.
De gemeenterekening werd gesteld
in handen eener commissie van on
derzoek, beslaande uit. de heeren Van
Til, Topper en Guldemond.
Tot tijdelijk wethouder werd be
noemd de heer Lommer-se.
Tot onderwijizer aan de O. 1^. school
weid. benoemd, 'de heer A. C. F. Pol6
ie Zevenbergen.
De verordening regelende de volks
huisvesting werd nog niet herzien.
Ze .z-al bij de leden cireuleeren.
(De heer II. V. v. Zanten klaagde
over het voetballen aan de Sax-laan.
De heer Van Wave-ren vroeg naar den
datum' van heit volksfeest, die de voor
zitter nog niet zeide te weten. De ver
gadering werd hierop 'gesloten.
Binnenland
KINDERSTERFTE ONDER DE
ARMEN.
Dr. H. Pinkhof hield omtrent dit
vraagstuk een enguête in de Amster-
damsche volksbuurten, en kwam tot
het resultaat, dat de kindersterfte, in
't algemeen dalend, bij de aimenzeec
aanzienlijk blijft. Hij schrijft er over
in „Molescihott"
„Is kindersterfte een noodzake-
1 ij lc verschijnsel bij armoede
„Dat kan men te weten komen door
aan te teekenen, of er misschien ar
me gezinnen zijn, die nimmer een
kind hebben verloren. Welnu, over
1905 is hiervan geregeld aanteökening
gehouden. Het aantal gezinnen met 3
of minder funderen, waarin kinder
sterfte onbekend was, bedroeg in ver
schillende buiurtgroepen 61.2 tot 82
van de 100. In de veel grootere groep
gezinnen met 4 of meer kinderen,
samjs miet 10 of mie er, hadden in de
Jodenbuurt 37 van de 100 nimmer een
kind .verloren in de buitenwijken 23
van de 100, in de andere buurtgroepen
12.7, 24.2 en 27 (Jordaan).
„Deze gezinnen zijn dus géén onmo
gelijkheden, ook geen uitzonderling.
Door goede zorgen kunnen zij regel
worden.
„Ook is berekend, of door de toe
name van de gezinnen de sterftekans
der later komenden toeneemt. Want
dat wordt ook al, louter op veronder
stelling, beweerd. In het algemeen is
gebleken, dat, waar meer dan drie
kiDderen waren geboren, onder de drie
eerstgeborenen juist meer kindersterf
te plaats had dan onder de latere. Dit
verschil is intussohen niet zóó groot,
en ook niet zóó standvastig, dat men
omgekeerd zou mogen beweren, dat
d - latere kinderen een betere levens
kans hebben dan do eerste. Wat de
latere vóór 'hebben, doordat hun moe
ders eene grootere ondervinding heb
ben opgedaan bij de verzorging hun
ner kinderen, verliezen zij in de
armste, althans die onzind'elijkste en
iMijn bloed begint te koken.
„Mijnheer," zeg ik, „iemand komt
niet buiten om in een veranda te zit
ten".
Mijnheer,zegt hij, „dat ben ik ge
heel met u eens. Gaat u liever eens
een flinke wandeling doen!"
Ik verkoos niet langer met zoo'n
brutaler man te spreken, keerde hem
den rug toe en ging aan den anderen
(kant van de veranda zitten. Hij los, ik
las. Wacht maar, dacht ik, als je even
opstaat, ga ik er zitten. Maar hij
silonjd niet op-, den hee'len morgen niet-
Toen er werd gebeld, voor koffiedrin
ken, ging hij- niet naar binnen, maar
liet zich in de veranda bedienen. Vijf
tig cent extra, "s Middags liet hij er
zijn eten komen. Weer vijftig cents.
He zag met vreugde, dat de man zich
ioni mij ruïneerde.
Den volgenden morgen besloot ik
Ibietm voor te wezeai. Anders sta ik
nooit vroeg op, maar toen was ik al
(oan zes uur er uit. Zuchtjes om hem
niet wakker te maken, kleed ik me
aan, sltui-p naar beneden, sla den hoek
van 't huis om...
„Morgen mijmheer," klinkt me in de
öoren.
Hij zat er al.
Dien dag was 't weer hetzelfde spel
letje. Hij kwam niet van de plaats.
Ik kookte en vroeg hem, of hij maar
niet liever zijn bed in de veranda zou
laten zetten.
Beleefd antwoordde hij, dat hij er
over zou deniken.-
Hk bracht een klacht In bij de eige
nares van 't pension. Zij' antwoordde,
dat ze zich daarmee niet kon inlaten.
Toen ben ik vóór mijn tijd vertrok
ken. NauWelijiks was ide trein in be
weging, of ik zag den anderen kerel,
onwetendste gezinnen, doordat daar
de noodige zorgvuldigheid meer en
meer verslapt als de wasch grooter
wordt en het gezin drukker.
„De sterfte beneden bet jaar was
onder ,de armen door elkander geno
men hoogor, dan dn de laatste ja
ren onder de algearueene bevolking van
Amsterdam, maar zelfs in de ongun
stigste buurten Veel lager dan vóór 20
jaien het algemieene cijfer voor Am
sterdam bedroeg, waaruit men mag
afleiden, dat ook onder de armen de
kindersterfte niet toeneemt, maar af
neemt. De Jodenbuurt maakt hier al
weder een gunstige uitzondering. Het
kindersterftecijfer ondier de Joodsche,
ai men is belangrijk lager dan onder
de gelieele Amsterd'amsohe bevolking:
9.8 (over de opgaven van 1905) per!
100 geborenen. In de andere buurten
13.2 (buitenwijken) tot 18.1 (eilanden
enz.)"
Het verschijnsel is volgens schrijver
te verklaren uit het feit, dat het zoo-
ger. bij de Joodsche vrouwen meer re
gel is.
„Van de borstkinderen der in 1905
ondervraagde vrouwen zijn beneden
het jaar gestorven in de Jodenbuurt
7 pet., in de buitenwijken 8.3 pet.,
in de overige buurtgroepen 12.516.2
pct.„
„Van de fleschlainderen zijn gestor
ven in de Jodenbuurt 29.9 pet., in
de buitenwijken 25 pet., in de overige
buurtgroepen 32.636.5 pet.
„Hier ziet men de Joodsche bevol
king van haar hoogen rang afdalen
hier toont zich de invloed van de be
krompen woning, de donkere straat
ei de geringe ontwikkeling in al zijn
kiacht. Mijn persoonlijke ondervin
ding leerde mij dan ook, dat voor de
kindersterfte rin die buurten enkele ge
zinnen aansprakelijk zijn, die voor
èen. groot deel gedegenereerd zijn,
aan erfelijke ziekten lijden.' of aan
onmatigheid onderhevig zijn; terwijl
bij tie groote ma(ssa der gezinnen kin
dersterfte als maatschappelijk ver
schijnsel feitelijk onbekend is."
DE VERONGELUKTE BALLON.
Thans is ook het lijk van den twee
den luchtschipper van den luchtbal
lon „Floreal" gevonden.
Zooals men weet, werd te Beeis op
24 Juni een geheel ontredderde bal
lon gevonden en bleek later, dat deze
te Duinkerken den dag te voren was
opgestegen.
Aangezien dit lijk eveneenjs bij Ost
ende werd gevonden, moeten beide
reizigers kort na de opstijging uit het
schuitje zijn gevallen.
SHERLOCK HOLMES TE ROTTER
DAM.
De chef van een firma te Rotter
dam vermiste ial gerudmen tijd gelei
uil zijn lessenaar, zonder dat men den
dader kon betrappen. Toen werd be
sloten de particuliere recherche van
de Algemeene Dienstverrichting in
den arm te nemen en met een waar
lijk schitterend resultaat, met buiten
gewone volharding hieibben de heeren
rechercheurs zich van hun opdracht
gekweten.
Met een vindingrijkheid, den legen-
fdarischen detective bovengenoemd
waardig, werd in het kantoor van den
chef en daarboven een inrichting ge
maakt, om den dief op heeterdaad te
kunnen betrappen. De lessenaar, die
dcoi' den langvinger zoo gekoesterd
werd, kwam door een electrisclie ge
leiding in verbinding met de kamer
boven het kantoor gelegen, en wel op
zoo'n wijze, dat, als de lessenaar ge
opend werd, een eleotrisch lampje bo
ven ging gloeien. Dan was er eene
kleine opening in het plafond gemaakt
waardoor men, zoodra het lampje ont
stoken werd, kon waarnemen, wat er
beneden voorviel.
Veertien dagen lang hebben twee
rechercheurs op den loer gelegen met
een uithoudingsvermogen, dat respect
moet afdwingen. Niet minder dan ze
ventien uren daags hebben die detec
tives van de Dienstverrichting hunne
Speurorganen tot het uiterste gespan
nen.... totdat eindelijk Donderdagmid
dag om half Vier hun werk beloond
werd. Het lampje ontgloeide, een der
rechercheurs liet zich op den grond
vrllen ongelukkigerwijze zóó hard,
die een wandeling deed. Sedert dat
o'ogenlblik ga ik niet meer naar pen
sions."
Er heerschte een oogenblik stilte.
Niemand had lust 10m Wouter te zeg
gen, dat hij deze ervaring aan zijn
■eigen onaangenaam optreden te wij
ten had.
Nu kwam Hupstra. met zijn verhaal.
„Wie waren in Duitscfiland gelo
geerd," zei hij. „in een klein hötel in
tien Harz en deden vandaar uitstap
jes- Naasifc onze kamer logeerde een
zwaarlijvige Duitscher, die altijd laat,
in de Bierkneip© zat en. dan met veel
gestommel thuis kwam. Waren we
daar eenmaal wakker van geworden,
dan sliepen we niet meer in. want,
tien minuten later begon hij te snor
ken. Hij snorkte niet zoo als een aaidler
mensch, maar veel luider en een heele
toonladder langs, van boven naar be
neden, totdat je op eens niets meer
hoorde. „Hij is dood", zei mijn vrouw
den eersten avond toen we dat hoor
den en ik daaht er cxver om den kell-
ner te bellen, toen hij opnieuw be-,
gon. En dat ging zoo den heelen nacht
door, eerst hoog, dan laag en dan
weer niets, precies of hij gestikt was
en opeens weer adem kreeg om op
nieuw te beginnen. 's-Morgens tegen
een uur of zes dommelden we van
(vermoeidheid, in en sliepen een gat
in den dag.
Toen dat zoo drie dagen geduurd
(had, vroegen we een andere kamer.
(Die was vlak hij een mos (hoop en
een varkensstal. Hielden we het raam
dicht, dan smoorden we, zetten we
het open, dan vergingen we van de
geur. Toen zijn, we maar vertrokken
en waren zoo blij als kinderen, diat
'we maar weer thuis waren. Thuis is
dat de dief onraad hoorde en den
reedis geopenden lessenaar weer sloot
en zijn collega holde de trap af, en
trof daar een der leden van het per
soneel aan.
De man was zóó confuus, dat hij
weldra door de mand viel. Op staan -
den voet kreeg hij zijn ontslag.
(„R- N.")
DE NIEUWE HBMiBRUG.
Het Rbid. kan op grond van alles
zins afdoende inlichtingen, bevesti
gen die mededeelingon betreffend den
toestand van de nieuwe Hembrug.
Het draaiwerk moge eens wat niin-
ider glad loopen en geluid gemaakt
(hebben, idit heeft volstrekt niets on
rustbarends en wijst niet op eemrig
gebrek of beginnend defect. Wanneer
het bedienend personeel door onder
vinding zijn bedrevenheid in het
open- en dichtdraaien der reusachti
ge brug zal hebben vermeerderd, zul
len naar alle waarschijnlijkheid geen
klachten meer worden gehoord.
KATOENCULTUUR.
Vrijdag is ten paleize het Loo ont
boden de lieer R. A. de Moncihy Jr.,
secretaris der Vereeniging ter bevor
dering der Katoen cultuur in de Ne-
derlandische Koloniën, ten einde door
H. M. de Koningin nader gehoord te
worden in zake den katoen-aanplant
in Nieid. Otost- em West-Tntdië.
BRANDEN.
Donderdagavond even over half elf
(brak in een perceel op de Ganzen-
(markt te Utrecht, bewoond door den
heer HummieOing, en waarin geves
tigd was een magazijn van luxe- en
(huislblouidlelijlke artikelen, een hevige
uitslaande brand uit. De bewoner kon
izi.ch, met zijne ec'htgenoote, met moei
te langs een ladder redden, daar de
brand in het benedenhuis was ont
staan en het niet meer mogelijk was
den .uitgang van het huis te bereiken
Het vuur greep zóó heftig om zich
heen, dat weldra ook het aangrenzen
de perceel, waarin eveneens de zaak
van den heer Hummeling gevestigd
was, in lichte laaie stond. De brand
weer trad krachtig op en wist met
een aantal stralen der waterleiding
en met twee stoombrandspuiten te
circa kwart vóór 12 uur de vlammen
meester te worden. Beide huizen
brandden echter voor 't grootste deel
uit.
Te Wdttelte bij. GOliever ontstond!
brand' in de arbeiderswoning van B.
Klaster; van den inboedel kon bijna
niets gered worden. K. heeft huis on
inboedel verzekerd. Oorzaak onbe
kend.
Te Rijssen is een schuur met hooi,
turf enz. van bakker S. afgebrand.
Een en ander was verzekerd.
Door het spelen van kinderen met
lucifers, is afgebrand de landbouav-
sdhuur achter de woning van K. Oly
te Heer Hugowaard (N.-H.)
DlENiSTBOHENNOOD.
De iHaagsdhe correspondent der N.
Rolt, Gt. schrijft aan (zijn blad bVer
den diensiboidennood in de Residen
tie. Wat, zoo vraagt Ihij, is er te doen
om het euvel ,te verhielpen? Vermoede
lijk maken -wij' een overgangstijdperk
door. Daarin zoekt wie diet ')>e-
talen (kan troost bij eten van (den kok
(zoo weer meewerkend om keuken
meiden aan te sporen zich als juffrouw
-kokin te vestigen en bij dure nood
hulpen. Wie daar niet bij kan, moet
zelf de hand-en duchtig uit de mouwen
steken, menig werk (doen, waarvoor
de familie voor haar kennissen niet
alles toch m'aar op zijn best!"
Hierin viel Hopma hem bij.
„■Ik heb," zei hij, „van mijn leven
veel gereisd, maar zoo den heelen
diag in warme, stoffige treinen te zit
ten, eten te krijgen, waar je niet erg
van houdt, en bedden die maar zoo 200
zijn, is toch welbeschouwd een twij
felachtig genot. Het vorige jaar zijn
wo uit (geweest met een reisgezel
schap. Twee vri.enlden van ons, di.
mee zouden gaan, moesten op het
laatste ©ogenblik daarvan afzien, zoo
dat we op reis gingen niet niets dan
vreemdelingen. Er was één juffrouw
bij, die ',t altijd maar had oiver het
wassenbeeldensp 3 van Madame Tus-
Sarud in Londen on vond, dat ik zoo
merkwaardig veel geleek o.p den mloor-
d en aar Troppmuun. Dan was er een
heer, die vol: was over de politiële.
Hij kon urenlang redeneeren over de
toestanden in Ghina, Japan, Marokko
en weet ik wat al meer. Maakten we
een rijtoer, dan kw.am hij altijd bij
ons zitten en praatte net zoolang tot
ik in slaap viel. Zioo kan ik niet aan
't zuiden van Frankrijk denken, of ik
denk meteen aan mandarijnen, d3
open deur politiek, het gele gevaar, de
conferentie van Aiigeoiras en dergelijke
boeiende dringen meer. Toen we thuis
kwamen, zei de hond waf en de kat
m d a u w en ik was dankbaar, dat da
stomme dieren van politiek geen ver
stand hadden."
„En jij", vroeg Wouter mij, „jij
.bent zeker altijd a-arddg en lief en ple
zierig uit geweest? Is 't niet? Jij hebt
nooit wat onaangenaams gehad."
ITet is namelijk een eigenaardig
heid van Wouter, dat hij' niet velen
'kan, dat een and-er niet moppert. Te-
vraden wezen, dat is de grootste zon-
best uit durft komen, en zich voorts
belli elpen met een goedkoop dagmeis
je Om het werk met zoo weinig mo
gelijk dienstpersoneel af te kunnen,
en noodeloos trappengeloop te voor
komen as ook een ander mid
del in zwang gekomen, dat geleide
lijk grooter verhoudingen aanneemt.
Niet te ver van den belknop waar
schuwen opschriften: Aan de deur
wordt niet gekocht. Drukwerken wor
den niet teruggegeven. Armenzorg.
Voor brieven niet bellen. Schuifbord-
jies vermelden:
(Mevrouw: uit.
(Mijnheer: -thuis,
hier en da ai" ziet men al;
-Bakker:
-Slager: niet nooddg.
Groentenlboer: niet noodig.
Melkboer:
Zoo begint zich al een schikking te
vormen. Het is n-og rxiet te zeggen
waar deze h-een zal voeren. Zal reac
tie komen? Zullen vele juffertjes, te
leurgesteld in hare illusie van -verbe
terde positie, terugkeeren tot schuier
en bezem, tot den eenvoudiger werk
kring in veiliger huis met vetter soep?
Of zal anderzijds aan de neiging tot
grootdoen itoegege>ven moeten worden
dioor de hiuismeid en de keukenprin
ses te verheffen tot juf'? Zal aan uit
Indië komend e residentie-a aspiranten
de raad gegeven moeten worden in
grooter aantal, dan reeds geschiedt,
Jarvaansdhe jongens, kokki's en ba-
boe's mee te brengen? Zullen mis
schien iwerkelooze' mannen tot de ont
dekking komen dat een huisknecht en
kok .zoo'n sliecht leventje nog niet heb
ben, .en .zullen zij gaan mededingen
'in deze rubriek ter arbeidsbeurs? Zul-
3en ,de ondernemers, die hunne hui
zen dn den Matsten tijd minder spoe
dig verhuurd zien. dan zij verwacht
haddsn, mét. dit. eu.vel rekening hou
den en een poging dioen oan arlieiders-
wijken an de duinen en bij het Bosch
te vormen? Vermoedelijk zullen al de
ze middelen -samenwerken om een be
teren toestand te doen ontstaan. Tn
afwachting daarvan .moeten de huis
vrouwen in Duinoord haar invloed
maar doen gelden om het groote ka-
zerneplan 'in de Westduinen tot uit
voering t,e doen komen, dan zijn zij
gered."
HONDEN.
Voor de op 31 Augustus te Baarn te
houden internationale hondeutrntoon-
stelling zijn reed® aan liet bestuur ge
schonken om al® eer©- .en -speciiaie prij
zen te wordm uitgeloofd: één zilve
ren eerebeiker. één gouden breloque,
één émail krui®, één bronzen plaquet
te, vier verguld zilveren, negen zil
veren, vier bronzen en .13 vermeil me
dailles, lienevens -een 15-.ta! geldprij
zen.
HULDEBLIJK AAN DR. KUYPER.
Door 'hoofden en onderwijzers van"
oen groot aantal Chr. scholen in ons
land zal aan dr. Kuyper. bij gelegen
heid: van (zijn 70en verjaardag een
geschenk in geld worden aangebo
den te gebruiken voor een doel door
-fin-. Kuyper aan te wijzen. Een al
bum met. de namen der gevers zal
worden bijgevoegd.
CHRIST. DEM. BOND
Naar men verneemt Is te Amster
dam een af deeling opgericht vlan den
pas-gestichten Christ. Dem. Bond.
Het bestu/ur der afdteelïng bestaat uit
de heeren H. van Munster, voorzit
ter G. van Riotsehote, secretaris
van Driel, G. Troelstra en H. Ger
ritsen.
DE ELEVATOR-QUAESTIE.
Alle pogingen tot een minnelijke
schikking blijken vergeefs te zijn
de, die iemand volgens mijn lieven
neef kan begaan.
„Octi," zei ik, „als je op reis bent,
moet je wat weten te gev311 en te ne
men. Ik heb wel eens plezierig en wel
eens minder plezierig gereisd, maar
ik trok m© van kleine onaangenaam
heden nooit veel aan. Miaar jelui,
die .zulke slechte ondervinding hebt
opgedaan, blijft zeker thuis?"'
„Och," antwoordde Hupstra aarze
lend, „wij gaan een week of drie rtaar
Oosterbeefk, voor de gezondheid van
de kinderen."
„Wij. willen het nog maar eens pro-
beeren met een gezelschapsreri® naar
tie 'Italiaansdie m.eren," zei Hopma.
„Em jij zelf Wlouter?"
„lik", zei Wouter, „dat zal i:k jelui
eens vertellen. Ik heb een pension ge
vonden, dat zoo goed. als niets kost,
in een niet al te groote stad- met uit
stekende middelen van vervoer, met
rondom bosschen en prachtige wan
delingen, dicht bij zee. Daar kan ik
eten wat ik wil, heb een heerlijk bed,
kortom ik kan het nergens beter heb
ben dan daar..."
„Waar is dat?" vroeg mevrouw
Hopma gretig.
„Dat is mijn eigen huis in Haar
lem," zei Wlouter en blonk van genoe
gen, dat zij er in geloopen was.
FEDELIO.
■Naschrift. Bij nader onderzoek
blijkt het zeggen van Wouter, dat hij
rin Haariem bleef, toch maar bluf be
zijn geweest. Toen ik zijn huis voor
bijging, zag ik dat het gesloten was.
De buren vertelden, dat hij naar Put
ten op de Veluwe was gegaan. Of er
(ook een veranda aan zijn pension Is?
