gearriveerd, Deal volgende® dag zond
tiij «het -volgende 'telegram aan zijn
(blad:
KAZAN, 8 Aiu/gusrtus. Tot onze groo
te ve.rwoaxderi.ng «zagen wij hier den
iSp ij.ker-AvatgKin «arriveeren anet zij.n
idiautffeur iGiodard, en een -uiit Holland
(gezonden mecanicien Stopham. Ge
dard heeft anij tiet volgende verhaal
van zijn wederwaardigheden gedaan:
Donderdag 25 Juli vertrok hij te 6
•uur 's morgens, van Tcheremkovo en
kwam te 10 uur 's «avonds te Nisjni-
Oudinsk. afstand 271 kilometer.
Vrijdag: vertrek te 3 uur 's mor
gens, aankomst te Kansk, 8 uur 's
avonds; afstand 266 kilometer.
iZaterdag: vertrek te 3 uur; aan
komst te Atchinsk te 11 u-ar; afstand
480 kilometer.
Zondag: ven-trek «te 3 uur; aankomst
te Tomsk te 5 uur. Overnacht in sen
plaats 10 'kilometer verder; «afstand 630
kilometer.
's Maandags .reed Si ij door tot Dins
dag ,eax kwamx, oi«a 865 iki lometer aan
één stuk «afgelegd te Si ebben, heSiouden
fce Omsk.
Woanisd-aig: vertrek ran Omsk te vijf
uur. De 200 kilometer zouden in zes
uur «zijn afgelegd. Doch de twee voor-
Bte veeren braken. Eoi de reparatie
duurde tot Donderdag. Dien dag reed
hij zonder ophouden naar Tchelia-
binsk, .waar ixij Vrijdags te 7 uur des
■morgens arriveerde. Onder hevige re
genbuien vertrok hij denzelfden avond
doch in den nacht vergiste hij zich
dn den «weg, waardoor hij Oufa voor-
hijreed. Vandaar, dat Ihij eerst den 7n
's morgens te 'Kazan arriveerde.
We mogen ons dus -voorbereiden
«op een spamaxemden strijd tusscherx
'den \Spijker-wagen en de Dion-Bou-
itans. (Tel.)
Rechtszaken
ONTROUWE GELIEFDE.
Voor de vaoan tie- kamler der recht
bank te Rotterdam stond terecht L.
B., een 18-jaTig mensje, beklaagd van
diefstal tem nadeeJe van den stoker
J. P. v. H., met wien zij vroeger
heeft samengewoond.
Toen v. H. op 28 April jl. naar zee
moest liet "hij haar achter in 't bezit
van eenig geld, em met zijn inboedel,
waartoe o. m. een rijwiel, een naai
machine en eem gesloten kist be
hoorde, onder haar berusting.
't Meisje bleef haar „man" echter
niet trouw en nana een aruieren man
in huis. met wien zij 't aanwezige
geld verteerde. Toen dit op was, ver-
kodlvt zij de fiets en de naaimachine,
en brak zij de gesloten kist open,
-waarin zij wist dat twee spaarbank
boekjes xvaren. Van 't eerste boekje,
foebehooremide aan v. H. haaide ziij
•al 't geld, en van 't tweede, dat het
eigendom was van 'n zuster vian v.
H., 'haalde ze f 75.
De geheele inboedel was verdwe
nen, toen v. H. van zee terugkeerde.
Hij verzocht der rechtbank het:
meisje de zwaarst mogelijke straf op
te leggen. Zijn vroegeTc liefde scheen
veranderd in haaf, wat niiet te ver
wonderen is.
Het O. M. eischte 11/2 jaar gevan
genisstraf.
De advocaat van het meisje, mr.
D. G. Kieboom, meende, dat zijn
cliënt onder 'invloed had gestaan van
't slechte ge-zelsdhap, waarin zij na
't vertrek van den stoker was ge
raakt. Ook drong hij aan op een on
derzoek naar beklaagdes geestvermo
gens, daar er veel geval Ion van krank
zinnigheid in haar familie voorko
men.
Subsidiair bepleitte hij een clemea
te straf.
RAAD VAN TUCHT.
Voor den Raad van Tucht werd be
handeld de zaak van B. Meijer Jzn.,
gezagvoerder van duet Neder! andsche
stoomschip „Grange&berg". I-Iet
schip zette 1 Juni van dit jaar koers
van Oxelösund bij «Stockholm naar
Rotterdam, geladen met ijzererts.
Reeds den volgenden avond, 2 Juni,
strandde 't vaartuig aan den ingang
van de Dröglen hij Drngörsnnd aan
de monding van de Sont.
Uit de scüieepsverklaring, die door
den .gezagvoerder werd bevestigd,
blijkt dai het dik weer was. eerst dik
van regen, later van mist. Des avonds
6 u. 40 van den 2en voelde men het
schip over den grond schuren en
vastraken. Krachtig achteruitslaan
van de machine modht niet baten. Bij
peiling bleek voor 22, achter 23 voet
water te staan.
Toen om 7 -u. 30 de mist. aftrok,
werd om adsistentie geseind. Den
volgenden morgen trachtten twee
slecpbooten van 8 u. 30 tot 9 u. 30 het.
schip vlot. te brengen, doch zonder
resultaat. In lichters werd daarop
een deel van de lading gelost. Den
ochtend van 4 Juni kon men eindelijk
met. behulp van de twee sleepbooten
en eigen stoom vlot komen.
Zes getuigen zijn ged/agvaard.
De kapitein verklaart bij zijn ver
hoor, dat hij hot uit-den-koers-raiken
toeschrijft aan de stroomingen, die
in dit water geheel onberekenbaar
Hij heeft, toen het, zulk dik
weer werd, ingebonden, doch zich
in een boei -vergist. Het kompas on
dervond weinig invloed van de ijzer-
leding. De kapitein zelf is voortdu
rend op de brvg geweest met den
stuurman, die de wacht
De Raad. Qvoomo nog eenige getui
en zal later uitspraak doen.
EEN DSZAAKJE.
Hei ging hem niet voor den wind.
hij had een goeden vriend, die
sen goed ijs-zaakje had. en een vrouw
ïn die vriend was wel zoo goed, hem
h huis te nemen. Ze werden eompag-
xon-s, en de vrouw... coni.pagnonne.
;-Iet ijs scheen de liefde wan den echt
niet te hebben ge-conserveer d
tl/thians hij bemoeide zich al minder
*n minder met zijn wederhelft, on
uitsluitend belang in de helft,
z. i. hem dag aan dag uit de
zaak toekwam. In één opzicht kon
'hem zijn vrouw -wèl sdhleJen. Toen
een knecht werd afgeschaft, en in
diens pUaats de vrouw in functie
trad, begreep hij, dat de f 1.50 dag
loon haar toekwam. Maar in die prac-
tijk deed «hij iets, alsof hiet geld hèm
toekwam. Op 'n dag dat de compag
non niet het ijskarretje en de vrouw
uit was, ging hij op diens kamer, de
eigen kamer in de gemeenschappelij
ke woning, «brak niet een mes een
la open en palmde een aan den com
pagnon Ixxebehoorende caibidbus niet
f 60 in. Volgens hem «wat dai. Iiedrag
het loon, dat zijn vrouw toekwani,
volgens den ander behoorde dat geld
niei tol de zaak, doch hem in privé.
Het O. M. bij de Amsrterdamsohe
Rechtbank scheen die laatste opvat
ting te huldigen door tegen den nian
wegens «diefstal 4 maanden gevange
nisstraf te eiscben.
Letteren en Kunst
TOaNiBELWEDiSTRIJD.
Er is een wedstrijd voor oorspron
kelijke Nederl andsche tooneelspelen,
uitgeschreven door de t-ooneeluitge-
vers Gebroeders Jianssens te Antwer
pen.
Eir wordt een tooneelspel (comedie)
gevraagd van één of meer bedrijven,
oorspronkelijk Nederlandsch. Het
werk mag niet gedrukt, uitgegeven
of vertoond zijn.
Prijzen: le 300 fr.; 2e 150 fr.; 3e 100
francs.
Schrijvers van Zuid- en Noord-Ne
derland mogen aan dezen wedstrijd
deelnamen.
Ze mderten hunne stukken onder
een deknaain inzenden vóór 1 Septem
ber 1907.
De bekroonde werken zullen in
prachtuitgave verschijnen en overal
in Zuid- e«n Noord-Ne der land vert
spreid wordien.
De keurraad zal bestaan uiit de hee-
ren Aug. Mlonet, P. J. d'Ho-et, Gust
Jianssens, Bodewijk Krinkels, Edmond
üVIattihijs en Bodewijk Soheltjeixs. De
ze zal vóór 31 December 1907 uit
spraak doen.
NIEUW WERK VAN DICKENS.
Naar „The publishers weekly'
meldt, zullen er binnenkort een aan
tal verhalen door Charles Dickens
vcor den dag komen, die men op een
eigenaardige manier heeft ontdekt
Men vond namelijk een oud groot
boek. dat indertijd toebehoord heeft
aan het blad „Household Words", en
daaruit bleek, dat men den auteur ge
durende een aantal jaren honorarium
had uitgekeerd voor geleverde bijdra
gen. Zoodoende kwarn men eenige
'schetsen en verhalen op het spoor, die
tot nog toe aan het nageslacht geheel
onbekend waren gebleven. Door zijn
nauwkeurige administratie heeft dus
do uitgever van de „Household
Words" niet alleen zichzelf, maar ook
het Engelsche volk een dienst bewe
zen.
(N. v. d. B.)
Leger en Vloot
CADETTENSCHOOL.
De Minister van Oorlog brengt na
der ter kennis, dat, met wijziging van
d aankondiging -in de Staatscourant,
van Zondag 28 en Maandag 29 Juli,
No. 175, voor eene plaatsing bij bo
vengemelde inrichting in aanmerking
kernen
voor den dienst hier te lande
J Daniels, G. A. Mallinckrodt, J.
van der Singel, E. A. W. Houbolt, W.
C Maas, J. A. Battaerd, A. W. Lam-
pe A. den Hertog, Th. J. A. Boers, H.
Dooijewaard, J. H. H. Dommere, J. K.
Labrijn, D. P. Ravelli, L. J. P. N. A.
Bouwman, A. Tuytel, H. C. Kloppen
burg, .J. M. W. Kuyl, J. Zwart, II
Schlimimer, G. J. Kerlen
voor den dienst in Nederlandscli-
Indië
F. F. Blok, G. van Galen Last, .T. P.
Adèr, W. II. Sonius, P. G. H. van der
Harst, S. Tulp, K. de Vries, J. Th. Iial-
hgraeff, II. J. J. Schneider, W. J.
Weemhoff, G. M. Claus.
(..St-Ct")
Kerk en School
NED. HERV. KERK.
Aangenomen het beroep te Erichem
door den «heer J. van Dorp, cand. le
's-Gravenhage.
GE-REFORM. KERKEN.
Beroepen te Mijdrecht ds. ,T. van
Loo te Winsum (Fr.) te Heerjansdam
dr. F. W. Grosheide, eatnd. te Am
sterdam.
Pers-Overzicht
BESTUURBARE BALLONS EN DE
VREDESCONFERENTIE.
In „De Nederlander" komt een ar
tikel voor over de bet eek en is van
bestuurbare luchtballons voor de
oorlogen in de toekomst. Het verlan
gen wordt geuit, schrijft het blad,
dat «de conferentie niet zal uiteen
gaan zonder althans eenige bepalin
gen te hebben vastgesteld, om het
willekeurig gebruik maken van bruik
bare bestuurbare ballons te weren.
Zelfs zouden twee groot e mogend
heden van plan zijn om in dien geest
stappen te doen.
De nood zake! ijkheid daarvan ziet
„De Nederlander" niet in zelfs
komt haar vooralsnog zulk eene ge
bruiksbeperking hoogst bedenkelijk
voor.
En dan vervolgt „De Nederl."
Indien Inderdaad de stuurmans
kunst in de ijle lucht levensvatbaar
heid blijkt te hebben, dan zou de
nieuwe uitvinding kunnen blijken het
middel te zijn om aan den om'houd-
baren toestand in Europa een einde
te maken.
Welke ie die toestand? Deze, dat
alle, ook de kleinste natiën, gedwon
gen worden, dag en nacht, van top
tot teen gewapend, op den uitkijk te
staan, ten einde -zich tegen een altijd
mogelijken, internationaal geoorloof-
den niet eens vooraf aangekondig-
den inval te kunnen verdedigen. Geen
enkele «dier kleine mogendheden wil,
om welke reden ook, e.en oorlog,
maar eienige groot© mogendheden be-
geeren geheed de wereld te regeer en
en vertrouwen elkaar geen oogen-
blik. Gm redenen, die den meesten
aardbewoners meestal onbekend zijn,
totdat de oorlog uitbarst, en zelfs dan
nog niet eens ten volle bekend wor
den, kan elk oogenblik een oorlog uit
barsten, en voor dét oogenblik moet
ieder zich gereed houden.
l>e kleine mogendheden zijn daar
van in de eerste plaats het slachtof
fer. Zij worden overbelast, en kun
nen bij een oorlog nooit anders dan
verliezen een kans om haar machti
gen naburen het overtrekken van
haar grenzen te verleer en hebben zij
niet.
Maar nu komxt de bestuurbare bal
lon.
Stel dat een der groot© mogendhe
den aan de andere den oorlog ver
klaart, en aan eene kleine eenige
eischen stelt, hetzij om partij te kie
zen, of legers door te laten, of wat
ook, dan kan die kleine mogendheid
antwoordien ik houd anij er buiten,
en indien gij u eenige vredebreuk op
mijn gebied veroorlooft, zend ik per
ommegaande mijne bestuurbare bal
lons naar uw rijksite steden, om daar
alle verwoesting aan te richten,
waartoe ik in staat. ben. Beletten
kunt gij het mij nietik vaar de
lucht in, waar het mij goed dunkt,
en ben reeds ter plaatse voordat gij
het weet.
Natuurlijk kan de groote mogend
heid op hare beurt hetzelfde doen.
Maar het «onderscheid zal dit zijn,
dat nu de groote en de kleine gelijk
staat. Gp dit oogenblik is het abso
luut onmogelijk, dad een klein land
zijn legers "zendt in het hart van een
groot land. Maar wanneer de Londe-
naars, de Par ij zen aars of de Berlij-
ners hun huizen en paleizen eensin
brand gestoken zagen, zouden hun
ne regee-ringen allicht «beginnen in
te zien, dat 'het oorlogvoeren, niét om
de eischen des rechts ingang te doen
vinden, maar om aan de heersch-
zucht der groote mogendheden te
voldoen, toch een al te dolzinnig
werk is.
Mocht echter de aera der be
stuurbare ballong zijn aangebroken,
dan komt er meer gelijkheid onder
de volken. Dan zal men elkander
kunnen dwingen geen oorlog te voe
ren, tenzij eene mogendheid zich ver
zet tegen eene beslissing van het Ar
bitragehof voorts bij tractaat den
tegenwoordigen toestand vast te stel
len, en te handhaven, zoodat voort
aan, gelijk zoo vaak in deze wereld
geschiedt, zelfs datgene zal vast
staan als recht, wat het aanvankelijk
niet wasdan zal men alleen met
die volken oorlog beho«eiven te voe
ren, die zich niet kunnen of willen
voegen in de algemeene rechtsorga
nisatie.
Is men daartoe .gekomen, dèn is
die mogelijkheid ontstaan voor (hlet. af
danken van de hedendaagsche volks
legers, -en kan men bij tractaat het
bezigen van allerlei afgrijselijke ver
delgingsmiddelen verbieden ook dus
het werpen van explosiestoffen uit bal
lons.
Zoolang echter de mogendheden
zich, gelijk itot dusver, bepalen tot
het „humaniseeren" van den oorlog,
d. w. z. tot het brengen van meer or-
de en regelmaat in de wijze, waarop
christenvolken zich gerechtigd ach
ten elkander, louter uit heerschzucht, j
te vernietigen, zouden wij (het, in
zonderheid voor de zwakkere naties,
hoogst bedenkelijk achten, afstand te
doen van het eenige verweermiddel,
dat dezen wellicht nog ten dienste
staat.
Gemengd Nieuws
EEN BEZOEK AAN IIET CHINE/E-
SOHE HGF.
De gravin Carla Noveüis, die voor
eenige jaren haren man vergezelde
toen hij een opdracht van de Italiaan-
sche regeering bij den Keizer van
China had te vervuilen het g,ol'd
den terugkeer der Italiwiansehe troe
pen na den bekenden aanval op de
gezantschappen geeft van de ont
vangst ten hove te Peking in. de „Pes
ter Lloyd'' een beschrijving waaraan
het volgende is ontleend.
„Ik had mij zoo „fijn" mogelijk ge
kleed en droeg een japon met veel
kant dat hebben de Chineezen
graag omdat ze geen kant hebben
een groot en hoed met. veeren en al
wait ik aan juweelen bezat, of het bij
elkaar paste of niet. Mijn man was
in groot uniform met al zijn ridderor
den. In ©e® moede vergulde boot, een
soort van gondel met draken versierd,
voeren we over een gracht. naa.r het.
paleis der Keftzerin-weduwe, dat als
vele woningen in China uit verschil
lende losstaande zalen bestaat-. Aan
den overkant «ontving ons prins
Tsdhdng, de oom des Keizers, verge
zeld van ministers en ceremonie
meesters, en geleidde ons naar een
paviljoen, waar heerlijike thee en ge
bak ons werden aangeboden om j
zooals hij zeide ons van de ver
moeienissen van de overvaart te her
stellen. Van daar gingen we na en
kele minuten naar de aangrenzende
zaal van „het wijs staatsbestuur",
welker drie deuren naar het voor
plein toe wijd open stonden. Over ta
pijten, tusschen een. rij steen en leeu
wen, sitaken wij het plein over en za
gen al van verre adhter in de zaal,
in het midden, op een hoog staandien
troon de Keizerin zittenals een
Boeddha in het schemerlicht vain een
tempel. Links van haar de eere-
plaats iets lager den- Keizer Kwang-
Soe. Eerst zag ik niet veel, want ik
had mijn drie verplichte buigingeai te
maken, en dan heersöhte er in de
zaal een geheimzinnig gedempte ver
lichting, befialve nog dat uit twee
bekkens niaast den troon wierook op
steeg, gemengtd inert, den geur Van tu
berozen en ander© bloemen.Micn werd
gelheel beklemd en eerst langzamer
hand kjon ik allerlei dingen onder
scheiden.
,,DaaT zat nu de veel besproken en
gevreesde Keizerin, d/ie het lot van 400
millioen menschen in handen, heeft,
het hoofd bedekt door een hoog Tar
taars ch kapsel, links en rechts ver
sierd met bloemtuiltjes als „Rauten-
delein", paaiden en goud, een reus-
«achtige peervormige panel op het
voorhoofd, in een rijkgeboTduurd
kleed, met gouden dopjes op de bui
tengewoon lange nagels, en vóór ha«ar
een tafel met bloemen en papieren.
Achter haar stonden in een halvien
kring vóór zijden wandtapijten alle
prinsen en de ministers v.an 't „Wei-
poepoe"' (buitenlamdsohe zaken), in do
m 'a ndiar i .j pen Me edi j met ktnoo-psin en
paai wenv.e eren.
D'e Keizer, die er bleek en ziekelijk,
maar li.ee verstandig uitzag bleef vol
komen lijdslij'k en het eenige wat hij
,,d,eed", was dat hij de rol die het
antwoord op do toespraak van den
gezant behelsde, uit zijn zak nam en
aan den tolk overgaf. Eerst kwam het
officieele gedeelte der audiëntie, de
voorlezing wan de toespraak en het
antwoord, beiden dooT een tolk ver
taald, en waarbij de tolk der Keizer
in, telkens als hij mot H. M. sprak,
zich op de knieën neerliet en met zijn
voorhoofd den vloeraanraakte. Ik,
als Europeesche, mocht naar dit al
les kal nip jl es kijken, want, een Ch!-
nees is het niet geoorloofd tot haaf
de oogen op te heffen. Ik verbaasde
mij-, dat zij. er nog zoo jeugdig uit
zag. zoo fijn en verstandig.
Zij wenkte ons daarna tot haar te
komen en wij beklommen drie. treden
«vian den troon, w.aar zij imet ons een
gezellig praatje begon. Zij vroegninar
onze gezondheid, prees de tucht on
der do Italiaanscke matrozen, vroeg
wanneer we weer naar huis gingen,
wenschte ons steeds toenemend ge
luk en weizijn", en beloofde mijn
man als aandenken aan China een
otxle en mij eenige rollen zijde uit
haar eigen fabriek. Daarbij kwam er
wat leven op haar gelaatzij zag er
niet zoo Boeddlia-ac'htig meer uit en
glimlachte zelfs.
Toen maakten we weer drie bui
gingen en verlieten achteruit loopend
de zaal, door een zijdeur links. Als
belast met een koninklijke opdracht,
waren we door de middendeur bin
nengekomen, maar nu gingen we
als gewone stervelingen door een
zijdeur heen zoo wil hert de etiquet
te. Bij andere audiënties komt het
wel voor, dat de Keizerin zelve het
eerst, heengaat en dan den Keizer als
een kind aan de hand medeoxaemit.
„Prins Tsching geleidde ons we
der naar het paviljoen, waar dé ta.-
fel gedekt was, geheel in. Euroipee-
schen trant, behalve dart naast de
vorken. lepels en messen nog de Ghi-
neesohe eetstokjes lagen. Wij dron
ken champagne ten de prins praatte
over alles en nog wat. Hij behoort tot
de modernsten van het hof, ofschoon
hij nooit varder buiten Peking is ge
weestdan de plek wan zijn zomerpa
leis. Daarna gingen we weer naar
d/e boot en over het water terug. In
den namiddag bracht de mandarijn
voor mijn man de versierselen van
de dubbele-draken-ordie aan een
breed rood lint, en voor mij vier
roil en zijde van verschillende kleu
ren. met het zinnebeeld van hert lan
ge loven in goud er in gewerkt. Diat-
zolfde stond in goud en rood op de
groote glazen kist, waarin de zijde
lag.
„Den volgenden dag kreeg ik nog
eene uirtnoodiging, op rood Chimeesch
papier, voor een gastmaal bij de
acht. keizerlijke prinsessen, maai' 0113
vertrek naar Shanghai belette mij
daarvan gebruik te maken."
DERTIG STELLINGEN, DIE HET
OVERDENKEN WAARD ZIJN.
1. Werk is slechts middel, karakter
doel.
2. Oprechtheid is de grondvesting
van ei*, eerlijk werk.
3. Verdriet is de prijs, die de mees
ten betalen voor bestenclige bekwaam
heden.
4. Ieder stempelt zijn eigen werk.
5. Niemand kah Je omlaag houden,
als je vast besloten hebt, omhoog te
gaan.
6. Iedereen is bestemd om iets te
doen, dat de moeite waard dis.
7. Alles, wat waard is, gedaan te
werden, is waard, goed gedaan te
worden.
8. Door de meqste menschen wordt
men beoordeeld naar hun eersten in
druk.
9. Weinig menschen slagen goed
vóór zij het probeeren.
10. Hard werken is niet het kleinste
deel van genie.
11. Er is meer tijd noodig, om
vriendelijke woorden te spreken, dan
om af te snauwen.
12. De eenige manier, om het goed
vertrouwen te genieten is, schulden
stipt te betalen.
13. Het is gemakkelijker goed werk
te leveren dan slecht.
14. Hoe moeilij ker het is, iets tot
stand te brengen, hoe meer hot der
moeite waard is
15. Een verstandige werkgever zal
zijn ondergeschikte eerder aansporen
cr' vooruit te komen, dan hem om
laag houden.
16. Ted'er is slechfs "eerrkleine scha
kel in een langen ketting.
17. Eerzucht ontwikkelt lichaam en
geest. Zelfzucht doodt ze.
18. In den hanaél zijn regels even
ncodig als wetten voor een behoorlijk
landsbestuur.
19. Men kan niet alles in één dag
leeren.
20. Het feit, dat men van uw dien
sten gebruik maken wil, sluit de be
lofte in van goed werk.
21. TTw patroon zal dikwijls uw
werk op prijs stellen, «maar vergeet, u
dat te zeggen.
22. De tijd gaat vooruit en methodes
veranderen.
23. Het is geoorloofd over uw arti
kel te -spreken zoolang gij de waar
heid spreekt.
24. Er is maar één manier om goe
deren te verkoopen zie met voordeel
aan de markt te brengen.
25. Menigeen zou u gaarne tot klant
vallen hebbeen, als hij u maar vinden
kon.
26. Lafaards allee-n zijn bang om te
wagen.
27. Zelfs engelen kunnen wel eens
ongeduldig worden.
8. Onvriendelijke gevoelens vinden
geen koopers.
29. Nauwkeurig op de kleediing werpt
voordeel af, ook in den handel.
30. Elke werkman denkt, dat, als hij
baas wan, hij het werk anders zou
aanpakken.
(New York Commercial).
LINDENAU VERLIEFD.
De verschillende plïasen van het
Hau-procös worden a'Ts de hoofdstuk
ken van een melodrama. Pas is Lin-
den au gearresteerd, of hij wordt ver
liefd 1
Dat blijkt uit een brief, dien hij aan
Olgo Molitor schreef. Hij verzekert
haar, dat zijn hart vlam voor haar
vatte, tijdens het eerste proceis; en dat
lam me 11 d'e hart biedt hij haar thans
aan wel is hij gertrouwd, maar de
echtscheiding is tegenwoordig nogal
gemakkelijk. Hij werpt verder in zijn
brief de stelling op, dat die liefde de
grootste is, dio niet sterft als de
mensch een misdaad begaat.
Vandaag zal Lindenau, die vol
houdt bij den moord tegenwoordig te
ziji' geweest, ofschoon bewezen
schijnt, dat hij in November heele-
n.aal niet in Baden-Baden was, ge-
c« nfronteerd worden met Hau.
Deze zei in de gevangenis, dat hij
het niet prettig vond, dat zijn schoon
zuster nóg deze onaangenaamheden
moest doorleven.
Het. „Berliner Tageblatt" heeft een
verklaring van de arrestatie van Lin
denau, die evenwel niet heelemaal
past aan den staart van verliefdheid,
waarin hij heet ie verkeeren en de toe
voeging van een nieuw hoofdstuk
„Liefde die in haat verandert", noo
dig maakt.
Lindenau, specialiteit in anonieme
brieven, zou aan Olga Molitor een 011-
geteekend kattebelletje hebben ge-
suiurd, waarin hij zegt gezien te heb-
l>en, dat zij haar moeder doodschoot.
Lindenau beloofde te zwijgen, als zij
hem haar hart- en hand schonk.
Dat feit wordt nu door de justitie
gekwalificeerd als .afpersing en be-
lecdiging". Vandaar, volgens liet Ber
lijnsche blad, de arrestatie.
Ook de justitie neemt aan, dat Lin
denau heelemaal niet in Baden-Baden
v. as iu de bewuste Novemberrnaand.
(„Tel.")
EEN DIAMANTVELD IN
AMERIKA.
Naar de diamantkenner George F.
Kunz mededeelt, is er in Prilce Coun
ty in Arkansas bij toeval een diamant
veld ontdekt, vijftig hectare ongeveer
iu. oppervlakte. Een inboorling, die
kon lezen noch schrijven, vond on
langs twee schitterende steenen, die
door een deskundige al spoedig als
diamanten werden herkend. De heer
Kuniz, die in den arm werd genomen,
lew am tot de ervaring, dat de grond
vulkanische rots was, vrijwel overeen
komende met de Zudd-Afrikaansche
dd amantmijnien.
Beeds zijn er in liet geheel 130 stee
nen gevonden, vele wit en van :t zui
verste water. Op het oogenblik zijn de
kapitalisten liet. terrein aan het ver
kennen. Dit alles vertelt de „Daily
Mail" van 5 dezer.
DE BETEEKENIS DER OORSCHELP
VOOR HET GEHOOR.
Dat de oorschelp voor het liooren
niet iets onverschilligs is, bewijst het
feit. dat verlies van één oor het ge
hoor belangrijk doet afnemen. Men
stelt zich voor, dat de oorschelp de
geluidgolven opvangt en ze door weer
kaatsing als een trechter naar den ge
hoorgang leidt. De vorm der oorschelp
schijnt dan echter voor dit doel niet
zeer geschikt, en ernstige physischc.
bezwaren zijn tegen deze voorstelling
i 1 het midden te brengen.
Prof. Geigel te Wiirzburg is van
moening, dart «het kraakbeen van de
oorschelp door de geluiidgolvien aan
het. trillen .gebracht wordt en deze
trillingen niet door de lucht, doch
veeleer door het kraakbeen en been
van den uitwendigen gehoorgang
naar het trommelvlies voortgeplant
worden. Hij grondt die meening op
eenige waarnemingen, die men ge
makkelijk bij zich zelf kan controlee-
reii. Men luistere eens naar een zacht
gerurtseh, bijv. het zingen van een
lamp, terwijl men met de handen het
cor naderi. Het geruisch wordt dan
duidelijk luider. Nauwelijks echter
raakt, men ook maar even de oor
schelp aan, of die versterking van het
gehoor wordt in eenfi belangrijk ver
groot. Het is niet onverschillig, met
welk gedeelte van de hand die aan
raking gischiedt, noch ook welk ge
deelte van het oor aangeraakt wordt.
Met het vleezige gedeelte van de hand,
met den duimbal, liet. oor aanraken
de, neemt men diie géhoorversterking
niet, in die mate waar, alls wanneer
men met de harde, door dunne huid
bekleede deelen der hand, als de ge
wrichten der vingers, de oorschelp
aanraakt.
Onbelangrijk is de versterking van
bet gehoor bij aanraking van het oor
lapje, vergeleken bij die, wanneer de
aehtertste convexieteit van het oor,
de fïelix, wordt aangeraakt. De ver
sterking van het gehoor, die bij zach
te aanraking ook van eene kleine
p'aats onmiskenbaar is, wordt beslist
belangrijker, indien de hand over een
grooter aaiirakings-vlak en met wat
sterkeren druk aangelegd wordt. Legt
men de hand niet met den duim aan
het oor, maar met den pink, zoodat
dus de holte van de hand niet schuin
naar voren, doch schuin naar achter
gericht is, zoo ondoelmatig mogeli";
dus voor de voortgeleiding van de
kiankgolven naar den geöioorgang,
clan treedt niettemin belangrijke ge-
hcorsversterking op.
Allemaal redenen, die dwingen om
aan te nomen, dat het kraakbeen der
oorschelp de kiankgolven niet in de
lucht weerkaatst, maar dart. de oor
schelp, zelve in trilling gerakend, deze
trillingen langs den weg van vast e
geleiders, kraakbeen en been, naar
bet middenoor overbrengt,
Tn het algemeen acht Geigel de g.'^
leiding door de lucht van den gehoor
gang, vergeleken met de geleiding:
oorschelp-, kraakbeen-, beenrtromimel-
vlies van ondergeschikt belang. Lie
den, zegt illjmet Idoor een oorprop
verstopten gehoorgang hooren niette
min goed, mits liet trommelvlies niet
er door in het trillen verhinderd
wordt. En reeds vroeger, in. 1894, heeft
hij aangetoond, dat bij het aujscultee-
ren van hart en longen de lucht van
den gehoorgang en den stethoscoop
heelemaal geen rol speelt. De trillin
gen gaan van den borstwand direct
naar de oorschelp en van daar langs
den kraakbeenigen wand van den ge
hoorgang, het beenige gedeelte, het
pcriost. naar het trommelvel over.
(„Med. Weekblad";.
ZELFMOORD BIJ KINDEREN
Protf. Efulenberg ts Berlijn heeft
onlangs een voordina'dhl gehouden
over zelfmoord bij' schoolkinderen en
daarin medegedeeld, -dat deze veel
meer voorkomt dan men gewoonlijk
mieent. Viatn 1880 tot 1903 maakten in
Pruisen niet minder dan 115Ö kinde
ren een eind aan hun leven. In 423 ge
vallen Was de oorzaak direct te zoe
ken. in teleurgtielling op de sohofol:
straf, slecht succes in het werk enz.
In ongeveer 10 percent waren ziekten
van het zenuwstelsel te oonsi'ataeren
en in 265 gevallen werd geen oioraaak
gevonden. Soms was de aahleidende
oorzaak van zeer weinig beteekenis:
een verbod om een bepaald spel te
«doen b.v. Bij anderen had de lectuur
van Schopenhauer of Nietzsche de
noodlottige uitwerking en liefdeserva-
jringen bleven ook niet zonder in-
fvloed.
DE WERKLUST VAN DEN INDO.
Men schrijft aan „Die Loc.":
Indien hert inert iets treurig gesciiia-
ipen staalt, dén is het nxert den werk
lust van den Indo. Niet behoeft men
izich eiken Imdo voor te stellen als lig
gende op den rug met een strootje
jtus's'chen de lippen, 0 neen, maar
denk hem voioral ook niet als den man
ll'ie i«n het zweet zijns aanschijns met
iwedkknuisten en in een werkpakje het
izware gereedschap vain eenig hand
iwork gebruikt. Aan het ambacht heeft
ld© Indio over hert algemeen een broer-
lljie dood. Dat is heel jammer voor hem
izelf en jammer oiok voor de ontwikke-
lling yam landbouw, mijnbouw, indus
trie. die al meermallen hebben ge
zien naar En.ro/peescihe of liever niet-
Inlandsobe en niet-Chineescfne werk
krachten en in de toekomst er nog
v-te,' meer naar zullen u.z'e
Ongeveer al wart men aan „proe
ren" tie eft ondernomen om den I<ndo
leen amlaadbit te leeren en veTder te
doen beoefenen, is mislukt. Met een
boor of een spa in de hand, za.et hij
«zichzelf als koelie; ma-ar hanteert hij
leen pen, dain is hij in eigen- o«o«g, en in
idie schatting zijner makkers ren me
neer; en kan hij wart lan/terlanrten bij
dit. of dart. „toezicht", dan verbeeldt
hij zicih d,e waardigheid te dragen
van eem inspecteur. De opvatting van
Idem In/do omtrent arbeid is des te
scheever naarmate hij in lager kring
verbl-ijlft. Op de werkplaatsen van
,.9oerj«a Soemixart" alhier, waar de
Indo, die niet te eten beeft, aon hst
werk wordt gezet voor den kost en
bij goeden wil wat degelijks kan lee
ren, vlot maar al te vaak de gewoon
ste arbeid in smederij of gieterij niet.
Opleiding in landbouw en tuinbouw
te Buitenzorg moe-st worden opgege
ven, omidart de Indische jongelui geen
ijver, geen lust ontwikkelden om zelf
lt«e komen waar die opleiders hen wil
den brengen. Op een toekomst van
hio n d en arbeid aanstevcnien, lijlkrt den
Indflschen jongeling volstrekt niet.
'Even weinig kans als er schijnt te
bestaan van. -den Indio e«en werkman
te molkenzóó weinig ook mag men
hopen do-oir opleiding en cursus den
lomionrtwikkelden jongeling geschikt te
maiken tort het bekleeden van betrek
kingen die hem ver boven den „koe
lie" zo-udien vertxeffi?®. Wat de Neder-
1 aaxdscïi -Indi sche Sp.oorweg-m aat-
scbappij heeft ondervonden met gra
tis-cursussen tot opleiding van amb
tenaren, mag een lijdensgeschiedenis
worden genoemd. En toen de Paket-
vaart een opleiding schiep tot officier
op haar booten en zij een werkelijk
verrassend goede toekomst opende
voor Indische jongelui, kon de cur
sus niert worden aangevangen omdat
er geen adspirant-an waren. Men zou
igemeend hebben dart leerlingen der
burgerscholein deze gelegenheid- zou
den peibben aam/gegrepen om een be-
ibehacnlijike positie te veroveren,
waardoor hun ook de gelegenheid zou
gegeven Zvijm iets vian d«e wereld buiten
Java te zien. Maar neen!
Uiiit diart alles blijkt, dart vooralsnog
de ijver in het aanpakken ontbreekt
niet alleen bij den Indo der laagste
kringen, maar ook hcnogerop de ener
gie te kort schiet. Toch is het te ho
pen dat leiders van ondernemingen
,en bestuurders van maatschappijen
in weerwil van opgedane erva^jng en
van ontmoediging de handen van den
Indiscihgn jongen ndet geheel aftrek
ke. Br zijn misschien verzachtende
omstandigheden te pleiten. Heeft men
den Imdischem j-ongen niet eenigszins
overvallen mei verschillende aanbie
dingen tot. ontwikkelin-g en opleiding,
overvallen met deze hem vreemde din
gen? Waj gellooven dart er èn voor
handwerk èn voor ambtelijke bezig
heden nog wel iets vain hem te wach
ten is, wanneer ieder, die wat invloed
pp hem heeft en op wien hij vertrouwt
zijn verkeerde- opvattingen van ar
beid en carrière bestrijdt en hem wart
gezonder inzichten tracht bij te bren
gen.
