NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
BEURSBERICHT
Stadsnieuws
Uit de Omstreken
Binnenland
FEUILLETON
Over den Oceaan
25e Jaargang. No. 7438
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 25 SEPTEMBER 1907 B
AARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN!
Voor Haarlem c 1.20
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) 1.30
Franco per post door Nederland 1.65
Afzonderlijke nummers Ö.Ö2y»
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37H
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur i. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.—, elke regel meer ƒ0.20 Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724;
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
VAN
KERENS TIELEMAN
Haarlem, 23 'September 1907.
Aan onze beurs was men lieden riïet
gunstig gestemd, en bleef de vraag
aar Russische fondsen, ofschoon op
scheiden voet, aanhouden.
Zuid Amerfkaansche Staatsfondsen
il met eene vaste, tendenz voor Pe-
lanen. In tegenstelling met de ove-
ge afdeelingien Verkeerde die der In
de waarden heden in een weinig op
wekte stemming. Zoo waren tatoaks-
indeeleni niettegenstaande den gun-
igen afloop van de Zaterdagsche.
hing, meest allen lager. Vraagt men
aar een verklaring daarvan, dian
itwoorden wij, dat d!i!e in hoofdzaak
zoeken is in gebrek aan affaires,
aardoor het geringste aanbod in-
oed op den koers uitoefent. Juist het
ingekeerde als hij eene geanimeerde
.emmling, waarbij de vraag gie/woon-
jjk tot hioogere koersen leidt.
De Patrél eum-aandee 1 en waren on-
remnclförd.
I Koninklijke, welkje op 269 pet. open
ten, liepen later tot 274 A 275 pet. op.
ia de mijnmarkt ging niets om, zelfs
t< zoo berucht (geworden Kimberley-
isndeelen bleven zonder handel van
Waf de Aonerifcaansche markt be-
jreft, schijnt er langzamerhand een
hmstiger stemming te zullen door
deken, welke in hoofdzaak te danken
is aan die betere vooruitzichten, wei-
re er ten opzichte dier geldmarkt hé-
Haan. Wel is waar laat de monetaire
bestand in sommige opzichten te
jvenschen over en is het dan ooit te
rerwachiten, idat gield in de eerstvol
gende maanden gevraagd zal zijn,
toch de vrees, welke langen tijd be-
itaan heeft voor leen igeldcrlsis in het
ia jaar en welke een der voornaam
ste oorzaken ils gew'eest voor de ont-
.temnaing op de beurzen zoowel in
mierik a als haler, kan thans ten deele
ils geweken beschouwd worden. De
«ogenblikkelijke toestand stemt tot
en meer optimistische beschouwing
in in alle opzichten is de positie te
lew-York dan ook belangrijk gun
stiger dian verleden jaar. De betrekke
lijke ruimte, waarin de geldmarkt
zich op het oogenblik mag verheugen,
is in de eerste plaats op de beleg-
jingsmarkt tot uitdrukking gekomen,
alwaar verschillende obligaties niet
^aanzienlijk in prijs konden Verbete
ren en ook eeraige nieuwe uitgiften
zonder moeite geplaatst konden wor
den en in semrnige gevallen zelfs be
langrijk overteekend werden.
Zulks hebben wij nog onlangs ge
zien bij de nieuwe leetoing der stad
New-York en heeft het succes hiervan
ook op d!e andere afdieeDingen van de
beurs een stimuleerenden invloed ge
had, Welke nog versterkt werd, daar
thans uit het koersverloop blijkt, dat
de bonds voor liet meerendeel voor
bonafide belegging gekocht zijn. De
koers is sedert de uitgifte belangrijk
gestegen en noteerde j.l. Zaterdag
07 3/4 of ruim 5 pet. hooger dan ver
leden week.
De New-Yorksche markt heeft, zoo
als boven reeds gezegd, een op-gewét
ter aanzien, .al is het waarschijnlijk
flat na. een zoo bewogen tijd als wij
sedert het begin Van het jaar gehad
hebben, het herstel langzaam zal zijn
en ier geruimen tijd zal Verio open al-
Torens het vertrouwen zal zijn weer
gekeerd en de marlet eenige meerdere
«labiliteit zal Vertoonen. Voor het
OLgenblik schiijnt een periode van
rust, zoowel op industrieel als op
handelsgebied hiervoor het meest ge-
wtenschte middel te zijn en te hopen
is het, dat de markt voor verrassihr
gen, waaraan de laatste maanden zoo
rijk zijn geweest, gespaard zal blij
ven.
Het Verloop der beurs van j.L Zater
dag was uiterst kalm. Aanvankelijk
brokkelden de koersen at, maar na hef
verschijnen van den bankstaat, welke,
de omstandigheden dn aanmerking
genomen, bepaald gunstig is, volgde
een algemeen herjstel en was het slot
vast.
Volgens berichten zal de Amalgama
ted Copper iCo. en andere maatschap
pijen hunne dividenden belangrijk re-
dnceeren, doch de invloed op de koer
sen der. betreffende aandeelen, was
hiervan gering. Blijkbaar ils dé moge
lijkheid eener dividend-reductie in de
tegenwoordige prijzen reeds ten volle
gedisconteerd1.
Onze. Amerikaansc-he afd'eeling was
heden vast gestemd, in navolging, van
Lotnden. De hlandiel is echter in alle
fondsen zoo gering, dat voor een spe
ciale bespreking der verschillende
soorten geen aanleiding bestaat. Dat
in h'et .eene fondtg meer dan in het an-
dere omgaat, ligt hoofdzakelijk aan
gevoelsoverwegingen, maar door he-
.paalde feiten pn cijfers .wordt het
koersverloop thans nilei beheerscht.
Steels blijven hier nog steeds 't meest
gewilde speculatiefonds en daarvoor
is veel te zeggen. Wel is waar onder
vindt deze maatschappij eVen goed
den terugslag van de mindere bedrij
vigheid in de industrie, maar de fa
brieken der Steel Trust Company Wer
ken nagenoeg allen nog op volle ca
paciteit en in den tegenwoordigen
lcolers is zeker wel voldoende eene min
dere bedrijvigheid gedisconteerd.
Amalg. waren aangeboden op lage
re koperprijzen.
Geld 5 3/4 pet.
Een strijd op leven en dood
in.
Op de weilanden terzij graasden
vele schapen, d e veeteelt van Texel,
zooals men weet, en daartusschen
door zagi jé de mooie scholeksters, de
.merels en de fraai gekleurde kemp
haantjes' hun vroOlijk spel spellen. Op-
het fiats- of wanidel(pad langs den
eigenlijken rijweg, die theel zanderig
is en diepe wagensporen heeft, wtas
't heel goed rijden, nu en dan met
een wat lastig4 oversteken otvtelr cle
zandsporen, maar overigens iriag ik
hopen nooit slechter fiets wegen te
treffan. De „berg", (waarbij nog een
doolhof schijnt te zijn, als ik eien
handwijzer daar ter plaatse gelooven
mag, liet ik in letterlijken zin „links
liggen" om kort daarna den straat
weg te bereiken, die eveneens een
wandelpad berzij heeft. Hier aan
schouwde ik een allermodernste
drijfjacht, een jeugdig varken werd
door een jongen en een meisje, bei
den per rijwiel, in 't rechte spoor ge'-
hioud'en. De krulstaart keerde telkens
om, doch zag blijkbaar geen kanis,
om er tusschen uit te knijpen, ook ai
niet omdat "twee mannen een eind
verdér alle hoop op ontvluchting af
sneden.
Den Burg is een mooi dorp, miet
aardige straten, knusse plefctjes,
mooie winkeltjes. Maar, wat mij 't
meest opviel, dat waren dé biljetten,
op bijna eUc winkelvenster, ja zelfs bij
partdéulieren aangeplakt. Eten
winkel zelfs had er een voor de rui
ten hangen. Op die biljetten stond
STEUNT ALLEN
dén nieuwen Helderschen
S to ombootdienst
Dat het daarmee ernst is, bletek me
uit eik gesprek.
In „Hotel Texel" waar men goed,
al is 't niet al te goedkoop, naar me
bletek, ©ten kan, greep ik naar de
kranten. Zocht naar dé Texeische. Dé
h'óiiélier vertelde me, dat er niets in
.stond over de Bootkwestie, waarnaar
iK nieuwsgierig zocht. Hij keek ont
zet, toen ik vertelde, dat ik met die
boot van Bosman gekomen was.
Mijnheer, mag ik u vragen, komt
•u hier om zaken te doen
Hoe zoo? vroeg ik.
Dan komt u hier nergens terecht,
meneer", zei de hotelier.
Waarom niet?
Wel, we hebben onze eigen boot
nu, daar heeft ieder Texelaar belang
bij, en we doen al ons best om Bos
man d'r uit té krijgen..,, dat is ons
eigen voordeel
Is «die boot dan een coöperatieve
ondierneming
Nou, zoo'n beetje, maar 't wordt
een vennootschap, een maatschappij
op aandeelen We hebben alle
maal aandeelen, van vijf gulidten tot
duizend en hoe beter dat 't nou gaat,
hoe vooidéeliger voor ons
Maar 't tarief is to'ch hooger,
dat is geen voordeel
Och meneer,, Bosman zou, als-de
z'n zin kréég, de tarieven, dladelijk
weer hooger gaan maken. Daarom ils
'it nou d'r op of d'r onder. En u zal
geen een Texelaar vinden of hij
Iwerkt mee. Dat hebt u aan al dié pa
pieren wel gezien
Ja, diat heb ik gezien. En de
winkeliers
Nou, die willen van geen reizi
ger koopen alsde. met de postboot ge
komen is
Dat kun je anders aan z'n neus
niet zien
O hé, dat weet je gauw: genoeg.
En d'r zijn aan alle firma's kaarten
gestuurd, diite (hebt u zeker Wei
zien
Ja, die had ik gezien. Op die kaar
ten staat
,,MD© door de ingezetenen van
Texel in 't leven geroepen1 nieuwe
Texeische sto ombootdienst Téxel—
Nieuwediiep v.v. werd 15 Augustus
1907 geopend en wordt u bij dezen be
leefd verzocht, wanneer u of iemand
uwerzijds naar. of van Texel reist-, uit
sluitend van onze Texeische
boot gebruik te miaken. Voorloopig
wordt door het solide zeewaardige s.s.
„Baron Rengers" dé dienst vervuld.
Voor vervoer van goederen via Nieu-
wediep gelieve u ook uitsluitend van
die boot gebruik te maken, daargoe-
deren met de boot van de firma
Bosman verzonden, geweigerd
zullen worden. Op die conditie gelie
ve u aan mij af te zenden en
dan is ér ruiimite om dé bestelling te
doen. Het spreekt wej Vanzelf, dat
een handelaar na zulk. een bericht
aan den wensch (eisch) van zijn Man-
ten voldoet, zoodat de postboot geen
vervoer van goederen meen- heeft
Zoo wordt aller hulp ingeroepen om
den strijd te winnen en niemand
durft weigeren. Zoo vernam ik o. a.
dat onze stadgenoot Dr. Timmer, die
een Texelaar is, .althans daar veel
grondbezit heeft, niet alleen zelf aan
deelen in ide nieuwe boot heeft geno
men, maar dat ook zijn dochters aan-
dleelhoudsfers zijn. En voorts, dat
toen die melk van zijn boerderijen op
den 15den Augustus haar den Helder
moest worden gebracht, half Ou de-
schild uitliep 't zal wel een beetje
overdreven zijn om te kijken of
de mellc van.Dr. Timmer ook met dien
nieuwen diénst zou gaan, terwijl er
een gejuich opging, toen- dit inder
daad het geval bleek te zijn.
'Het is, zei ik tot den hötelier
intussch-en erg onplezierig voor den
ouden heer Metz
Ja, dat is spijtig, want Ihij lijdt
er onder voor meneer Bosnian, Als 't
om hem was zo.u ieder 't wel anders
willen, want hij is heel bemind op
Texel en heeft veel voor ons gedaan,
da's wlaar. Maar Wat is er aan te
doen, -meneer Hij weet ook wel dat
't teigen hem niét gaia-t. Kijk u's, we
hebben 't lang genoeg geprobeerd met
Bosman, maar zooals 't op 't laatst
liep, was 't te erg. Zelfs de vrienden
van de postboot kregen 't in de ga
ten, en als 't zóó galat, dan springen
ze hier allem'aAl op de ketting, zijn
«ze solidair.
En wat denkt, u nu v.an de histo
rie, wat zal naar uw m-eening dte af
loop wezen?
Non, dat Bosman er uit gaat,
of hij moét er vijf en twintig mil boen
voor over hebben. Dan kan hij; nog
wel een jaartje varen. Maar als u er
alles van weten- wil, gaat u dan eens
met onzen dokter praten.
Dat heb ik toen gedaan. De arts
Wagémaker is een beweeglijk man,
.een stievige vijftiger met drukke ma
nieren en een vlugtongighéid', die hem
tot den geschikten man maakt om
een vergadering tot het nemen van
teen besluit over te halen.
Overigens bekeek hij, mij de zaak
uitleggend, alles 'heel nuchter en za
kelijk. De Machten over vervoer enz.,
izoo-als ik die m 't rapport gevonden
heb, werdén mij door hem Uog eens
herhaald, en met eenige feiten ge
staafd.
En de boot is er nu, en hij
blijft Bosman moet weten wat'-ie
doet. W ij blijven varen. Over heel
Texel hebben wij een ketting gelegd
.en wile er zijn schakeltja uithaalt, be
nadeelt zd'ch zelf. We boycotten nie
mand, maar we hebben 't .recht
niét om1 iemand te benadeelen, maar
wel om hen te bevoordeelen dite óns
bevoordeelen. Ons, dat is ónze bóót.
Ein al-s de Texelaars nu niet ademhal
idioten zijn en dat zijn ze niet, ge
looft u d*At maar! dan zullen ze;
inüet om een paar dubbeltjes voordeel
nu weer gaan varen miet Bosman
Ja, met kapitein Mets, dat spijt ons
allemaal, ik ben heel go.ede vrin
den met 'm, maar daar is nou een
maal niks aan te doen. Kondien we
hem de moeilijkheden sparen, dan
was er geen mensch, die 't ndielt grAAg
doen zou
Is het waar, dat aangevraagd is
het postvervoer met de nieuwe boot
te doen geschieden
Neen, officieel niet. Wij hébb'en
ér Wel onze menschen voor. doe er
over spréken zullen (blijkbaar werd
Mr. Z. van den Bergh, afgevaardigde
van het kiesdistrict, den Helder, be
doeld) maar officieel is er niets ge
vraagd, en dus ook nileits afgewet-
zen Dat gaat ook maar zóó
niet, het Rijk heeft natuurlijk con
tract.
En zijn uw uitkomsten van dien
aiard dat u de exploitatie kunt vol
houden
Dat is no,g niet te zeggen. Maai'
dit is zeker, dat wij een verbinding
hetotoén, die subsidie waard is; en dat
o'-ok wel zal krijgen. En dén zijn we
heelemaal Maar.
- Het is anders geen concurrentie,
op dieze wijze zei ik.
Neen, 't is een zuivere oorlog.
lO'veriigens bestaat dé boot van Bos
man voor ons niet meer. Wij leggen
hun niets in den weg daar zou 't
personeel maar last van hebben-, en
daar Magen w© niét over, maiar
we nemen er geen notitie van.
Maar is er nu geen kans op een
compromis
Ik geloof dat die tijd voorbij is,
tenzij de heer Basman met aanneme
lijke voorstellen zou komen. Wij heb
ben de plannen voor een te bouwen
boot al met een scheepsbouwmeester
besproken, ©n kunnen dus maar niet
zoo gemakkelijk terug. Volhouden- is
nu de kwestie. Verliezen wc 't nu,
d'at heb ik ook op de vergadering
zégd dan is er in eeuwigheid geen
kans meer op een verbetering ih den
toestand, 't Is nu er op of ©r on
der
Wie ik ook sprak, het algeméén
oordeel op Texel luidde niet anders.
En daarmeê vertrok ik. De diligen
ce was me al voor, en ik kon per
fiets de boot van 3 uur net nog halen.
Nu vertrok de .„Baron Rengers'
eerst, met vrij veel passagiers. Ik was
iop de boot van Bosman weer de
©enige.
De concurrenten voeren dicht ach
ter elkaar, kwamen met gering tijd»
verschil aan. De postboot vaart nu
vlugger dan vroeger, zoo wérd me
verteld', 't Rost natuurlijk meer
kolen, ma a rdat is de concurrent5
,,'t Is eigenlijk geen concurrentie,
meneer", zei- de kapitein, ,,'t Is ver
moorden". En hij zette er een beden
kelijk gezicht bij. Waar hij gelijk
aan had, zoo scheen 't mé toe. Want
bij de aanlegplaats- van de nieuwe
boot was drukte en- vertier, lossen- en
laden en lawaai van passagiers, op
dé postboot was alles stil'. Afgehaald
werd alleen de post.
Hoe 't einde wezen zal, óf er een
einde, een oplossing komen zal, dan
wel of beide bo'oten, zullen blijven va
ren ,kan alleen de toekomst leeren.
KLOOSTER te NIEUWE N1EDORP.
Maandag is fdoor den bisschop van
Haarlem 't nieuwe klooster en de ka
pel der Franciscanen te Nieuwe Nie-
dorp ingewijd.
Het nieiwe Moo'ster verrijst eVen
buiten het dorp, geheel uit baksteenen
opgetrokken, zonder bijzondere ver-
(sitering, geeft den indruk van eenvoud
en degelijkheid, doch kan slechts
fraai genoemd worden als type van
kloosterbouw.
De voorgevel vertoont links het
front van de kapel, 20 M. hoog, 12 M.
bieed, waarboven zich een torentje
van 33 M. hoogte verheft. Binnen en
kele dagen komt boven den ingang in
een nis liet meer dan levensgroote
beeld van O. L. V. Onbevlekte Ont
vangenis, aan Wie het Mooster is toe
gewijd.
Rechts steunt tegen de kapel het
klooster, 32 M. breed, 38 M. diep en
15.5 M. hoog. Weer rechts daarvan
bevinden zich op eeni-gen afstand de
bi.igcbouwen, die zich 50 M. naar ach
teren uitstrekken.
Om het geheele terrein, met tuin, 2
1I.A. 20 A. groot, is een gracht gegra
ven bovendien sluit een ijzeren hek,
met baksteenen voeting en stijlen,
den voorkant af en wordt de tuin om
geven door een 21/2 A M. hoogen
muur.
Het Mooster bevat in het geheel 33
cellen.
Op liet station gezien.
's Avond® half negen. De tredn van
8.12 G. T. naar Amsterdam is te laat.
Veel reizigers wachten. De trein van
Den Helder komt aan de Noordzij aan;
een stroom van reizigers stort naar
ds Zuidzij om den juist binnenkomen
den trein naar Amsterdam te bestor
men.
Een mieneer met een dame opent 't
portier van een damescoupé, helpt er
de dames uit, en staat dan voor do
open deur om zijn dame binnen te
loodjsen. Maar, drie groote, dikke, ge
armde dames zijn in de meerderheid,
duwen en dringen, en bijten den me
neer toe
't Is dames-coupé, meneer
Ja, dat weet ik wel
Gaiat u dan op zij 1
AOls mijn vrouw binnen is... Denkt
u, dat 'k voor een ander portieren
openmaak?
Meneer mag praten wat hij wil, hij:
bezwijkt onder den aandrang, zijn
dame staat nog op 't perron.
Komt de conducteur
Voor Amsterdam vooraan, Am
sterdam vooraan
De heer vliegt nu met de dame naar
voren, zoekt en vindt nog een behoor
lijk plaatsje dames-coupé....
Geschreeuw en zenuwachtig gezoek
langs de wagens.
Instappen, instappen
Er wordt ingestapttot zelfs In
de goederenwagens.
De meneer, die niet mee moest,
staat op het station en ziet niet zon
der leedvermaak, dat dé drie dikke,
groote dames, nog altijd gearmd
in den beestenwagen vervoerd wor
den
DICK
Handboogschutters.
Op het concours te Amsterdam be
haalden nog een prijs in den vrije-
baan-wedstrijd de lxeeren Duin te
Haarlem en Klouwers, te Santpoort.
HAARLEMMERMEER.
In tet&at gesteld door vele liefdegif
ten, zoowel van in als buiten de ge
meente, zal Donderdag a.s. het 25-ja-
rig jubilé van de opening der Chris
telijke Bewaarschool te Hoofddorp
feestelijk met dé kinderen en belang
stellenden herdacht worden.
HOFBERICHTEN.
iH. !M. Ide (Koningin vei0
Maandagavond laan tafel jhr. van dJer
Staal, igezant te Brussel, en mevrouw;
graaf van jRoahteren fLimpurg, ge
zant te Bern, en mevrouw; den heer
van Riiet, minister-resident, tevens
consul-generaal te Buenos Ayr es. en
mevrouw; baron Gevers, gezant, te
Berlijn; jlhr. van der Wyck, gep. lui
tenant-generaal, oud-commandant v.-
het N.-T. leger; den (heer Aidivocaat,
consul-generaal te Sjanghai.
H. M. de Koningin woonde Zondag
d? namiddag-godsdienstoefening bij
iin de Regentessékerk te Den Haag,
onder gehoor van den Hofprediker
ds Van der Flier.
Naar het Duitsch van Arthur Zapp.
41
Neem mij miet kwalijk, Mr.
PlechsckmUh, mlaar er is toch eem'g
onderscheid tusschen. Een eigenaar
vain een riddergoed heeft toch eenige
privilegiën boven een anderen grond
eigenaar. Vroeger hadden zij zelfs
geen belasting te betalen, kondten tot
zekere grenzen zelf recht, spreken,
hadden jacMrecht, enz. Wij behoor
den tot de stenden en hebben nog
hedén het recht bij feestelijke gele
genheden, bijv. wanmieer wij bij de
manoeuvres den koning opwachten,
een uniform te dragen, een roode
rok mét vergulde knoop en. ep'auléttes
er. een degen.
Roode rok? zei de Aimérikaansche
met onverholen bewondering haar
buurman aankijkend. Dan zul je :r
prachtig uitzien, Mr. Rasch'. Je hebt
die roode rok toch' zeker hij je, Mr.
Rasch
Tot mijn spijt niet, mejuffrouw.
In Amerika zou ik er toch niéts aan
Neen, zei hij in een Duitsch-
'Ahrerikaansch taaltje, waarbij hij de
woorden der buide talen bonlt door
een muemgdlej, een rloocLen rok dlrag.en
onze farmers niet. Zij dloen hun werk
in h'eandsimóuwen.
De heer Rasch fronste de wenk
brauwen. De. ruwe manieren van dien
Amerikaan hinderden hem geweldig.
Om zij,n ongenoegen te verbergen,
Igreep hij naar den schotel, die voor
hem stond en presenteerde zijn buur
vrouw. Miss Bleehsmit'h bedankte
echter. Haar bord was reeds met al
lerlei lekkernijen beladen. Ook de
heer Rasch had flink toegetast. Zoo'n
keur van spijzen wais hem nog nooit
voorgezet. Behalve twee warme; wa
ren er nog van twintig tot dertig kou
de gerechten op tafel. Zoo'n overvloe
dig ontbijt zou zeker dén keizer zelfs
niet voorgezet worden.
Na de lunch geleidde dé heer Raisoh
zijn tafelbuurvrouw naar het dele.
Bijna alle passagïérs waren hier verr
z'amekl. Velen rustten op gemakkelij
ke stoelen en op banken. Andteren
wandelden heen en weer op het voor
de kajuitspassagiers gereserveerde
dek van het achterschip en maakten
elkaar op de hen bekende plekken, van
de kust en o,p vo orbijzeiJendte vi's-
scherspinken en kleine stoombootem
opmerkzaam'.
Aan beide zijden van dé boot spoot
hét door dén scherpen boeg in tWee-
en gescheiden Water in dé hoogte, als
doorkliefde men éen z,ee van edele
champagne.
In het kielwater van de boot déken
meeuwen, begeerig naar de restjes
van h'et eten, die door tusschendeks-
passagiers in hét water geworpen
werdén.
Witte wolken trokken aan den ho
rizon voorbij, 'en hén schafiuw g,af
aan de glinsterende golven hiler en
ld.aar een donkere kleur. De boeg ging
in de deining, zacht Wiegend op en
neer.
Om vijf uur riep de Iuid'e Manic van
de gong de passagiers van de eerste
kajuit naar de eetzaal om te dinee-
ren.
Luitenant von Magdewitz had zich
wel voorgenomen spaarzaam te le
ven, om zooveel mogelijk van het
beetje geld, dat zijn vader hiem als
laatste liefdegift had meegegeven,
mee te nemen in ihét (nieuwe vader
land1, maar tegenover deze overvloe
dige tafel vielen al zijn goede plan
nen in duigen. Hij bekeek vol aan
dacht de veelbelovende spijskaart, die
ook het meest royale menu, dat op
's keizers verjaardag in het Casmo
van zijn garnizoensplaats werd voor-
gediend, nog ver in de schaduw stel
dé. Het water liep hem in den mond,
terwijl hij met schitterende oogen
l as
Koninginnesoep. Lendénstuk.
Spaansche malcreeOen met pikante
saus. Jonge doperwten, Lamsvleesch.
Aardiappelpuré. Kalkoensche ha.au in
gelei met pikante saus. Patrijzen. In
gemaakte vruchten. S lierasperges.
Roomijs, Bitterkoekjes-vla. Dessert.
Koffie.
Zo,u men zooveel heerlijkheden mis
schien met gewoon water begieten
Dat zou zonde en jammer geweest
zijn.
—Hofmeester Een flesch Chateau
Lafitte commandeerde hij, en hief,
nadat hij had ingeschonken, zijn glas
op miet een beminnelijke glimlach te
gen zijn mooie tafelbuurvrouw.
Op een gelukkigen over tocht, juf
frouw
En toen. nadat Ihij het edele drui
vennat met waardeering geiprioefd
had, wierp hij den heer Rasclh, die
,aan d'en anderen kant Van de tafel
naast Miss Blechsmith. zat., eten blik
van verstandhouding, die dé stille
groet van zijn hutgenoot met stra
lende oogen beantwoordde. Zij be
grepen elkaar ook zonder woorden.
Naast den kapitein van de boét, die
aan tafel presideerde,, had Ematnuel
Martini, zich zeer van zijn gewicht
bewust een plaats weten te verove
ren. Met luidklinkende, doordringen
de stem en levendige gebaren vertel
de hij van zijn triomfen in Dessau en
van zijn plan den Yankees eens té
laten zien, wat ware tooneelkunst is.
Heelemaal beneden aan de tafel
zat die lieer Muller met een iSegrim-
mig gelaat en spoelde verdrietig de
heerlijke gerechten met een glas wa
ter naar binnen.
Zoo'n verkwistingbromde hij
tot zijn buurman, een ouden heer, die
hém een willig oor leende. Wie moet
dat allemaal opeten? En daarom zijn
de prijzen zoo hoogAls ik niet zoo
ziekelijk was, dan zou ik als tus-
schendekspassagier .zijn meegegaan.
Maar ik dacht zoo, liever met leege
handen in Amerika komen dan ziek...
Heb ik gelijk of niet?
IL
Ter zelfder tijd verkwikten die pas
sagiers van het in het voorste deel
van de boot gelegen tusschendek zi'ch
aa-n hun middagkoffie, dlie van zoo'n
kwaliteit was dat zelfs éen maar wei
nig verwend passagier er moeilijk
van kon genieten.
De meesten waren door de halve
duisternis én de moeilijk te heischrij-
ven lucht, die boven heerschte naar
boven gedreven. Staandte, zittend; en
liggend aten de tnsschendekspassa-
giers hun karig avondbrood.
Bijna alle Duitsche Staten eri pro-
vinciés waren hier vertegenwoordigd.
Van 'Maas tot Memel en van de Alpen
tot de Oostzee waren hier alle 'dialec-
tén te hoeren, het gemoedelijke
Saksisch, het breede Zwaabsch, en
het platte Berlijnsch. Even verschil
lend waren de redenendie oude. en
jonge mannen, vrouwen en meisjes
bewogen hadden tot de landverhul-
zibg. Velen dreef de lust tot- avon
tuur over die zee, anderen de pobtiek,
weer anderen waren, om lichtzinn'gie
of andere, redétnlen genoodzaakt gte»-
weést weg te gaan, hetgeen nu in het
groote verbeterhuis Amerika getoöefc
moést) wérden.
Tegen dien avond, toen er eten frie-
sehe Stories opkwam men was Cux-
hatven al gepasseerd en stoomde in
de Noordzee gingen toch dé meea
ten haar de slaa/pruünte, die in drie
afdeelingen verdeeld waséen voor
d> huisgezinnen, de tweede voor on
getrouwde mannen en de derde voor
alleen reizende vrouwen en meisjes.-
Slechts enkelen, die óf de langwerpige
in twee rijen boven elkander getim
merde houten doozen, die hier de
plaats van bedden moesten vervullen*
niet behaagden, öf terug schrikten
voor de benauwde lucht, die er
heerschte, bleven boven en hulden
zich zoo dichit mogelijk bij den warm
te verspreidenden schoorsteen, geze
ten in hun dekens. Op kleine afstan
den van elkaar zaten drie mannen.-
(Wordt vervolgd).
