NIEUWS» en ADVERTENTIEBLAD.
AGENDA
Buitenlandsch Overzichi
Stadsnieuws
HET TOONEEL
25e Jaargang.
No 7496
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 2 DECEMBER 190» j±
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRI6 MAANDEN:
uor Haarlem f 1.20
- om de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1-30
jsnco per post door Nederland1.65
Wonderlijke nummers0.02H
V.'Uustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 Y%
N „de omstreken en franco per post 0.45
Tgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBÖ0M*
ADVERTENTIÊN;
Van 15 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten her Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ri.—, elke regel meer ƒ020. Reclames 30 Cent per tegel
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
AdvertentiSn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing
60 Cis. voor 3 plaatsingen k contant
Redactie eo Administratie: Groote Houtstraat 55.
latercommunaaS Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 71
Drukkerij: Zuider Buitenspaaras 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT ZES-
EN-TWINTIG BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
Ons Nummer.
Bit nummer vam onze courant is
het grootste, dlait wij. tot heden uit-
giaven. Het beslaat, befhiaive ons ge
ïllustreerd Zondagsblad, niet min
der dan.' 7,es en twintig blnd/zijdien.
Wij houden ear niet nana voortdu
rend de groote trom ie roeren, naai ar
magen toch wet even die aandacht op
dit nummer vestigen/,daar bet een
bewijs is van den steeds toenemen-
den bloei, onzer uit/garve, gevolg van
'de belangsteliang, die Baartoon!'s
Oagbtod bij' die inwoners van Haar
lem en die der omstreken ondervindt.
Toch zou dit niummier nog niet t)ot
«tod hebben kunnen 'komen., wan
neer nilet allien die daarbij betrokken
zijins, leden dier rediaefcie en admini
stratie, personeel van zetterij en
drukkerij!, daarvoor hu/n uiterste
beat hadden gedaan. Hun alten zij'
daarvoor hier een woord van lof ge
bracht. En ook de oimlbrengers en
agenten, die vandaag een extra last
hebben te torsen, of te vervoeren,
werken tot tiet succes van dit num
mer mee.
(Een hoogte bereiken wil 'zeggen
naar een girooterte hoogte uitzien.
Zoo doen ook wij, in het vertrouwen,
diat wij' die spoedig mil en beklim
men.
DE DIRECTEUR.
ZONDAG 1 DECEMBER.
Saliouwburg: „De giiftanjen'gster*' 8
uur, door tooneelgez. Pi al eis voor
Volksvlijt.
Vereeniiging: Edisoni's Bioscope, 71
uur.
Brongebouw: Voorstelling J. J. Gre-
mer, 8 uur.
Kleine Vereeniging: Speciakiteiteav
voorstelling, 7-J uur.
MAANDAG 2 DECEMBER.
Schouwburg: Ned. Tooneelvereen.:
Huzanenkoorts, 8 uur.
Weten en Werken: Voordracht J.
B. A. Saeijs.
Kleine Vereeniging: Sint Niicolaas-
Toorstelling 5| uur. Aankomst St. Ni-
colaais aan hiet Station, 4 1/2 uur.
OM ONS HEEN
No. 651.
Zondagsrust.
Op de algemeene vergadering van
die Veneenigrag voor Zondagsrust te
Uitrecht ie door een van de af de elun-
gen een voorstel gedaan, oim. bij het
gemeen tebestuur van Haarlem; pogin
gen aan te wenden tot in trekking
van het besluit, om de Zondagsdien
sten van het personeel, vertoornden
aan het Stedelijk Museum, aldaar, te
'Vermeerderen.
De afgevaardigde van Haarlem
(naar ik hoor Mr. 'F. WilLekes Mac-
doniald) deelde mee, dat 18 leden van
de afdi. Haarlem reeds met een der-
igelijlk verzoek aian het geoneientetoe-
atuuft- van Haarlem échec hebben ge
leden.
Dit nu is minder juist. Voore-enst
waren het geen 18, maar 1-2 personen,
vervolgens waren het lang niet ailiLe
leden van die afdeeliing (de imeesten
oetfs niet) en ten slotte is er nogvoL-
atrökt geen échec geleden. Het request
werd aangehouden en zal mettertijd
opnieuw in behandeling worden ge
bracht.
Toich kan 'ik mij begrijpen, hoe
men komt aan de meeniing, dat de
twaalf requestranten, die duet voor de
Zondagsrust in "t algemeen ien die
dier museuon-toeaimtoten in 't bijzon-
dier opkwamen, alten leden van de
Haanlemsche a'fdeelilng der vereeni-
ging voor Zondagsrust waren. Ik
had namelijk de ledenlijlst van het
toestuur ter leen gevraagd, denkende,
dat het heel' gemakkelijk gaan zou
om onder die ttenltiaiLen een paar dto-
izijn te vinden, die deze zaak bij den
gemeenteraad nogeens in toeihandle-
l|ing wiilidien .brengen1. Dat Hto /mij;
slecht gelukt en ik wil hier eens mee-
deelen, boe he.t mij daarbij gegaan is.
Eerlijk gezegd begon ik imet de ver^
onderstelling, dat ik het wel op mijn
gearnak afkon. Al/s je dag in diag ud:t
drukke bezigheden hebt, past het je
niet goed 'de stad ronid te loopen óm
handteekeningien op een request te
verzamelen. Dus zond ik iemand
naar een aantal leden van de af dee
ling en voegde Ihij het stuk zelf nog
een toelichtend briefje. Dc oogst wias
foudteingetwoion, schraal. D/rie mannen
was alles, wat er van het twaalftal
terecht kwam. De een zei, dlat hij' er
niet aan dJeied, de tiweede, dat hij. als
ambtenaar der gemeente zich er bui
ten moest ihouden, een derde zei in
"l geheel niets en een vierde was be
leefd genoeg, om mij' althans te be
richten, dat hij; niet zou' teekenen om
dat hij' de vermeerdering van het aan-
ital uiren, waarop Ihiet Museum des
Zondags open is, toejuichte-
Er zat d'us niets anders op, dan er
op unit te gaian. En al paste me daft
niet wegens mijn. bezigheden, tocih be
gon ik /er met opgewektheid aan, mee-
nende, dat het met een kleine mon
delinge lioeliicht/ing wel niet veel moei
te kosfiem zou, om een reeks aanhan
gers te verwerven.. 'Dit bleek al gauw
een dwaling te zijto.
De eerste bij fWi'an dik mie aanmeld
de, zei1: „dank je wél, ik moet van
zoo'n, Enigelisch/en 'Zondag niieits héb
ben."
„Maar diit heeft met een1 'Engelséh.en
Zondag niets te maken," zei ik. ,,'t Is
er enflüel; urn te doen, dlat het Mu'seum
nd'et langer open zal. zijn, dan voor
het bezoek noodlilg is en dan op ge
schikter uren dan vroeger."
Maar hdji was er niet af te brengen,
idlat we hi'erm/ee dien eersten stap zou
den. zetten op den weg, die naar den
saaien, doodschen Erugelschen Zondag
voeirtt), waarop haast het lachen ver
boden :s. Hij. teekende niet en daar
mee uit.
De tweede was van meeniug, dat
h,et Museum in 't ge/heel nliet op Zon-
diag open' wezen moidht, een stand
punt, dat voor succes met mijn re-
questje al bijizonder ongunistig was.
Een derde verklaarde, dat hij bet vol
strekt niet verkeerd vond, wanneer
een ander op Zondag werkte, diaar
(hij. het óok moest doen.
„En vind je dat heel plezierig, dat
Zondagswerk?" vroeg ik.
„AtlestoébaWe. Maar 't moest."
„Help dan tenminste mee, om een
iandler zooveel rmogeliijlk rust te geven
•op Zondag."
Daarvan ziag. hij de noodizakefliijk-
•'helid niet in. Je wende er wed' aan.
En daarmee k'on ik vertrekken.
De vierde gaf alle teekenen, dat hij
wel eens een boom over die zaak wou
en. „Ga zitten", zei hij, „en
een sigaar op." Maar toen. ik
mijn redevoering had afgedraaid (je
zegt (bij» -zulke gelegenheden altijd
maar weer hetzelfde) schudde hij be
slist zijn ihoofd en verklaarde, daltlhdj
voorstander was vian een wekelijk-
sclhen rustdag. „Kijk eens hier,'' zei
(hij* beltoogend, „iwe kunnen onmoge
lijk allemaal rust hebben op Zondag.
Anders zoiudlen de trams niet kunnen
loopen en de sporen niet eigenlijk
lind ik, diat zjoo'n museum den hee-
len dag open moest wezen. De men-
schen die op de scfhiilderijen passen,
moeten dan maar vrijaf hebben op
m dag (in de week."
ilk betoogde, dat dit voor de men-
sdheu nooit hetzelfde kon. wezen. Een
man Iheeft immers veel. minder laan
een vrijen Dinsdag, dan aan een
vrijen Zondag. Op een werkdag zijn
de kinderen naar school, zijn vrouw
(heeft het druk in huis, wat moet de
man beginnen, als hij' nilet van hen
gelen. houdt? Alleen uit w/and'elen
gaan? Of in de kroeg giaan zitten?"
'Amderbialf uur heb ik met hem zit
ten detoatteeren. Zijn handteekening
aat er op.
CHet seihajnt in 't algemeen de fout
te wezen van ons. voorstanders van
Zondagsrust, diat we veronderstellen
dat andere mensdhen er prec-ies zoo
over denken, als wij, Oppervlakkig
beschouwd is. er niets eenvoudiger,
dan te zeggen dlat iedereen zoo wei
nig mogelijk arbeid van een ander
cmoet vergen op den Zondag. Zoo als
het dJaiar staat kan niemand gevoege
lijk iets anders zeggen, dan dat bij
het er volkomen mee1 eens ia. En toch
schijnt het, of er met pogingen door
particulieren gedaan, om hier of
daar eens een kleine verbetering in
den toestand te brengen, niets te be
reiken is. Allerlei Winkels, die wat
den aard van hiun waar betreft, best
op Zondag konden' gestoten wor dien,
zijn iniegendieej open. Waarvoor is
viLeesoh) te koop en, kruiden/ierswaren',
lekkernijen, sigaren en zelfs kLeeren?
Wie heeft zoo'n zwaren baardgroei,
diat hiji den Zondag niet kan over
slaan oim aildh te laten scheren?
(Sleur, sleur en nog eens sleur. In
do tegenwoordige arbeider,sheweginig
wordt voortdurend gestreden tegen
naicihst- en Zondaigsarbeid. Zóó zelfs,
diat bij loonregelingen vóór Zomdlags-
werk dubbel loon wordt gevriaagd.
En toch zien we het wonderlijke feit,
dat in de .arbeiderswijken bal1 van
wiin/kelis op Zondag open zijn. Dit is
toch 'inderdaad nfiiet consequent. Die
kruidenier, .^/ie /skagelr, die scfti|oen-
iwfflnkeüer zijn toch. evengoed op hun
vrijen Zondag gesteld. Het vreemde
dus, dat menigeen schijnt te vin
den!, dat mot e ij' n Zondagsrust hot
heel te vraagstuk na ar genoegen is
opgelost. (Verder breekt hij' er zidh
(het (hoofd niet mee. Hij gaat wiamde-
delon met de kinderen en zijm buur-
m/an Iheeft het nakijken. „Laat hiij.
dan ook (Sluiten," denkt de andier ai-
iiicJht, ,,iaiLs do domme kerel niet apen
lis., ikan knim/ers niem.an'd: bij hom. (koo-
AIs iedereen er zoo over gedacht
.bjad, dan zou er op dien weg geen
stuik je glas gelegen hebben!
Ik ben wel: wat afgedwaald. Laat
ik d/an om be eindigen meededen, dat,
er naar ik hoor op 't Stadhuis een.
regeling dn de maak is, waarbij do
belwaardter van. ons Museum voor
taan. om1 die 14 dJagen dienst zal' doen.
Dat iïs al iets. Als dat wat geld
mocht kosten, moet die Raad, die im-
rs den maatregel nam, het er van
bamte graag (hm, boni) voor over heb
ben.
J. C. P.,
Jol, als het zóo gemakkelijk was!
De domme kerel zou niets liever doen,
diani sluiiten etni ook gaan wandelen.
Maar hij' heeft ook te zorgen voor die
(belangen van zij/n, zaak, voor wat hij
(huiselijk weg gewoon is „zijn brood-
ij e" te noemen. Is Mj niet open, dan
weten /zijn .klantjes wel;, dat -ze te
recht kunnen om. dien hoek en dat
er een paar stiraten verder nog een
eomeunneni klaar staiat. En weer
vraagt onze wandelende weakman:
„iwaarom spreken ze dan niet af,
met hun drieën op Zondag to sluiten?'
JEiflliewe, o/mdlat er e-en paar straten
verder dan de verste van de drie ook
.een woont en een straat verder dan
deze laatste w/eer een ander en zoo
voort. Als je bet goed wou doen, zou
je dus (al' de concurrenten bij elkaar
moeten roepen en hun voorstellen,
allen zonder uitzondering op Zondag
te sluiten.
Belaas, het spreekwoord weet al
lang, dat het moeilijk is alle (hoofden
Sni één zak te krijigen. De meesten
zijn voor 'een overeenkomst wel te
vinden, maar ar zijn er altijd, die om
dieize reden of een andere of in 't ge-
betel geen reden er voor bedanken en
diaarmee gaat de heele overeenkomst
weer verloren, Wat zijn er ai niét
een pogingen gedaan om de zaak op
dletae marnier in orde te brengen. Als
er geen winkels oneer open zijn, zoo
redeneerden de mensohen, dan -kan
(het publiek ook niets meer op Zon
dag Ikoopen. PradhitAg! Maar daarbij
(werd vergeten, hoe m/oeiMijk voer me
nigeen de strijd om 't bestaan is- en
dat het zoo bard1 moet we/zen, een
goeden klant, die staat te bellen, niet
open te doen. W<as het wonder, dat
er dan wel eens een bezwijken zou en
eventjes gauw aan 't ge.vraagde hel
pen? Maar dan vHogen in dte buurt
ook ui de gordijnen weer omboog.
(Nleen, zoolang bet publiek op Zon
dag tóoopen wil;, aal de winkelier op
Zondag blijlven varkoopen. Hoelang
diat nog duren zal, is moeilijk te zeg
gen. Ik ben van mijn leven' daarover
Wél eens optimistischer geweest-, dan
tegenwoordig. Langzaam, aal. biet
gaan-, zóo langzaam, dat 't vaak niet
isöbijint te vorderen, ja diat we af en
toe weer adhteruit glijden, zooals bij
(hot Raadsbesluit over het Museum.
Zoodra dte mensdhien zoover komen,
diat ze/ zich. gewennen om eens meer
ite denken aan wat een medemens cto
aangenaam zou kunnen zijn, ils de
Zondagsrust van velen (ik zeg niet
van allen, want er zullen er altijd
overblijven, die op Zondag moe
iten anbeiden) verzekerd.
Ik dl enk daarbij aan bet verhaal
van een man, dite aan een druk be-
gianem weg woondie. Ben wandelaar
kwam, er langs en zag, dat een van
die bewoners een gebroken fleséh mid
den op den weg smeet. De man dien
ik bedoel kwam udit zijn huis, nam
het brok ftosch op en gooide het ih
een slootje, waar bet niemand hón.
deren kon.
„Waarom doe je diat?" vroeg de
wandelaar.
„Omdat anders een paard er zijn
poot aan kan bezeeren of een wielrij-
der er een lekke band op rijden.
„Maar er ligt hier overal glas op
den weg," zei de wandelaar.
„Ik kan niet alles oprapen", zei de
man., „maar voor MIJN buis zal ten
minste 'niemand er binder van béb-
UIT DE DERDE RUSSISCHE DOEiMA
Minister-president Stolypin las die
rege e rings ver klaring voor. Daarin
(wordt gezegd, dlat de door de uiter
ste linkerzijde in bet leven geroepen
beweging, die ontaard is in een open
lijk systeem van berooving door alle
mogelijke misdadige elementen,
slechts met geweld kan worden on
derdrukt. De regeerinig zal voortgaan
o.p dten ingeslagen weg. Het is drin
gend noodig van de uitzonderingswet
ten terug te keeren tot den normalen
toestand, want eerst dan wordlt bet
mogelijk den iniwend'igetn opbouw
van den staat ter hand te nemen.
Het eerst noodige is den toestand
van die landbouwende bevolking te
verbeteren, het valt dus te hopen, dat
de agrarische wetten zullen worden
aangenomen. Bij 'den ihervormings-
arbeid is bet de plicht dier regeering
de keilk en d/e geestelijkheid te onder
steunen.
De regeering stelt krachtige bevor
dering van de (weermacht in uit
zicht. Eerst echter moet de begroe
ting Worden afgedaan, waarbij ge
tracht moet worden naar 'herstel van
bet geschokte crediet.
De regeeriing zal alles in het werk
stellen, om den arbeid van Doema
en Rijksraad te vergemakkelijken
Nadat verschillende sprekers
noodzakelijkheid hadden betoogd van
samenwerking tusschen regeerihg en
Doema en minister Stolypin de spre
kers bad beantwoord, werd die zit
ting tot lieden 'verdaagd.
hielt toch noodig, om op Zondag - ben!"
UIT DEN DUTTSCHEN RIJKSDAG.
Bij de tweede lezing van die begroc*-
fcing hield prins Bülow een lange re-
dle over de buitenlao-dsche politiek.
Hij begon met een zeer terughoudend
overzicht van- bet gebeurde in Ma
rokko. Ook voor de toekomst- be
schouwde hij de Algeciras-akte als
richtsnoer voor Duitsdhlajnd in zijn
optreden t,en opzichte van dit land.
Verder besprak die Rijkskanselier
die hervorming van de justitie <iln Ma
cedonië. Onder 'toejuichingen ver
klaarde hij. dat hij ter oplossing dte-
zer quaostie rekende op die zoo va.ak
beproefde wijsheid van Duitschland.
Daarna overgaande tot de reis des
Keizers maar Engeland, sprak hij,
ondier bijval van de geheele vergade
ring, den dank van Duitschland uit
voor de schitterende ontvangst aan
het keizerlijk paar bereid door het
Engelséhe koningshuis.
En den breed'e weidde hij uit, onder
algemeene toejuichingen, over de ge
lukkige pogingen van verschillende
kringen der bevolking aan beide zij
den om te komen tot herstel van de
oude, vntendscbappelij ke betrekkin gen
en betoogde daarbij, dat een Latere,
historische beschouwing der laatste
10 jaren zal aantoonen,, dlat dte tijde
lijke vervreemding van de twee vol
ken niets anders is geweest dl on een
groot misverstand.
Hierajan voegt de Hbld.rcorrespon-
demt te Berlijn nog toe,, dlat de alge
meene besohouwingem over de beg/roo.
ting werden beiheerscht door. de ont
hullingen van het Moltke-proces. De
minister van oorlog, v. ESnem, ont
kende niet. dat gevallen els de in dit
proces genoemde meer voorkomen in
het leger, trots de bestrijding, doch
waarschuwde tegen overdrijving. Hij
verdedigde de houding der militaire
autoriteiten in zake het ontslag van
Lynaj., Hohenau en Moltke. Zijn over
zicht" van hot ontslag van Moltke
klopte volkomen met diens mededee-
lingen daaromtrent tijdens het pro
ces geen ontslag wegens bewezen
of vermeende onzedelijkheid, doch om
hem gelegenheid te geven tegen Har
den te ageer en. Van het aanstaand
prooes 'zal het afhangen of Moltke
zidh nog verantwoorden moet voor
een „Bhxengericht", of gerehabili
teerd wordt. De rede des ministers
maakte door eenvoudige zakelijkheid
groot en indruk.
Bebel sprak twee uur ander groo
te aandacht en critiseeride de finan-
cieele en sociale regeeningspolitiek.
DE ZAAK-NASI.
Nasi heeft tot den Kamervoorzitter
het verzoek geridh/t om in staat ge
steld te worden zijn plichten als
volksvertegenwoordiger te vervullen.
Het schrijven van Nasi luidt aldus
„In Juli 1.1. werd ik op bevel der
justitie zonder eenige machtiging
van de zijde der Kamer van mijn
persoonlijke vrijheid beroofd. Ik pro
testeer daartegen op grond van- de
bescherming, die art. 45 der /grond
wet mij tegen een dergelijke bejege
ning-verleent. Thans, nu de Kamer
haar arbeid hervat, verlang ük iin
staat gesteld te (worden mijn plich
ten na te komen tegenover degenen,
die mij een mandaat vereerden"
Een vain dte verdedigers, die Nasi
ambtshalve zijh toegevoegd, heeft ge
zegd, dat het proces tot midden Ja
nuari moet worden verdaagd; die
Kamer zou i/n dien tijd te overwegen
ihebhen of Nasi niet op vrije voeten
moet gesteld worden om zijn maln-
daat te kunnen vervullen.
UIT MAROKKO.
De bijzonderheden, die over dte ge
vechten tusschen de troepen van sul
tan Abd-el-Azis en de aanhangers
van Moulay Hafid tot dusver zijn uit
gelekt, geven niet veel duidelijker in
zicht in den werkelijken toestand. Het
blijkt, dlat dte afdeeling van Moulay
Hafid die door kaid Anflous' troepen
ir den slaap werd verrast zich niet
kon verdedigen, omdat uit vrees voor
desertie den mannen die geweren wa
ren afgenomen. De verrassing slaag
de doordat er geen wacht werd ge
houden. Haiid's troepen verloren 67
dcoden. Zij hebben zich 15 kilometer
naar achteren weder verzameld en
worden nu door kaid Gundialfl be
stookt.
Bagdad! heeft zich mla -zijn neder
laag teruggetrokken in de kazbat van
Skeidul. Hij zelf is gewond. Hij werd
aangevallen door dezelfde troepen,
die indertijd het Fransche kamp te
Casablanca bestookten.
WEER EENS IETS VAN
MACLEAN.
Uit Tanger Wordt gemeld, dat die
Engelschte regeering de volgende
voorwaarden voor de invrijheidstel
ling van kaid Maclean 'heeft
boden zij bebaalt 20,000 pond ster
ling, waarvan 5000 pond sterling in
contant geld, zoodra Maclean in vrij
heid is, die rest wordt voor drie jaar
astgezet, maar Raisoeü trekt er ren
te van. De bondgenooten en aanhan
gers van Raisoeli die gevangen zit
ten, zullen vrijgelaten worden. Zij
allen worden ondier Engeland's be
scherming gesteld.
Raisoeli moet bovenstaande voor
waarden hebben aangenomen.
DE TOESTAND IN PERZIë.
Aanvullende berichten omtrent den
ongeregelden toestand ih Perzië mel
den, d)at in den omtrek van Astra-
bu'd aan, ihet (zuid-oostelijk uiteinde
van de Kaspische Zee de toestand
hóógst ernstig is. De Turkomanen
hebben den voornaamstern pelgrims
weg naar Mes/j,ed afgeloopen en tus
schen deze bedevaartplaats en Astrra-
bad alle dorpen verwoest, daarbij
vreedzalme pelgrims en boeren ver
moordende of als gevangietnen mede-
sleepende. De gouverneurs vain As-
trabad en Mesjed waren onmachtig
om togen d»e oproerige stalm c\p te
treden.
Ook roeren de geheime vereenigin-
gen zich heel stérk. Zij willen den
tegenwoordigen Sjah van den troon
stooteai en diens oom, die 38 jaar
lang met veel succes te Ispahan heeft
geregeerd, in zijn plaats stellen. De
oom, die zijn gouverneurspost ver
loor, toen een parlement werd ihge-
stelld, heeft zidh bereid verklaard den
troon te bestijgen.
ONGELUK AAN DE LICHTFA
BRIEKEN.
De toestand van den werkman
Bouterse, die dezer dagen een been
heeft gebroken, doordat de kodenibou-
dler op dut been was terechtgeko
men, toen hij in de sdhuit bij het tos-
van steenkolen was gevallen, is
redelijk wiel; hoogstwaarschijnlijk
zal hij zijn been kunnen behouden.
Aanvankelijk was men van meeniing,
dat dit geamputeerd zou moeien
worden.
Te water.
Hedenmorgen geraakte een zoontje
van den heer v. d. D. al spelende in
het Spaame. Het mocht den vader
zelf gelukken door gekleed te water
te springen, den kleine te redden.
„MEJUFFROUW JO'SETTE, MIJN
VROUW", DOOR HET GEZEL
SCHAP VAN DEN RESI
DENTIE-SCHOUWBURG
(BRONDGEEST).
Mejuffrouw Josette, mijn vrouw"
is hier twee maanden geleden reeds
door de Rotterdammers van Van Eijs-
den gegeven, en van dae opvoering
werd door one toen verslag getoverd
in het „Dagblad" van 30 Sept. j.l.
Over het stuk zelf hebben wie hier
dus nltets mieer te zeggen. En
dat we gasteren avond toch nog eens
zijn gaan kijken naar de 'opvoering
van liet Brondgeest-gezelschap, werd
dan ook alleen gemoitLveefrd do w on
ze belangstelling in mej. Alice Platte,
die de rol van Josette zon spelen
wier naam met vette letters op da
aanplakbiljetten (stond vermeid en
van wde de roep uitging 'n opkexmtem-
de ster te wezen, maar die hier nog
niet was opgetreden.
Welnu we meenen, da(t zij, die dit
meisje zoo in de hoogte hebben, gesto
ken, haar geen dienst hebben bewe
zen. Want nu moet de teleurstelling
zooveel, te grooter wezen: We geloo-
ven wel, dat er een komediante in 4-
Jice Plato schuilt en dat ze 't echte
artistentotoed heeft, maar 1 zal nog
lang moeten duren voordat ze een
„ster" is. Voor 't oagentolik om
m/aar iets te noemen spreekt ze
nog niet eens goed op 't tooneels slikt;
ze stukken zinnen in, brabbelt ze ct
en toe, en verstaat ze de kunst nog
niet om goed' te articuleeren. Ook
haar manieren zijn nog niet be
schaafd en geacheveerd genoeg zre
die bewegingen van de handen en
armen maar eens.' Ze is nog gsen
groen artistje. Wat er in haar z'w,
moet er door een kundig en streng;
régisseur nog uitgehaald en gecivili
seerd worden. En bij Bvondgeest is
zij daarvoor in goede handen.
Vocxrioopdg zal men dus maar goed
doen de vette letters voor haar naam
op de aanplakbiljetten weg te laten.
Fr. N\
De Spanjaard slaan.
In een artikel „Historische Lanen"
in het weekblad „Buiten", geeft de
heer Leon A. Spr(inger) een kort over
zicht van die geschiedenis der Span-
jaardsJaan, met drie afbeeldingen
naar oude teekeaiingien, en een photo,
voorstellende den 'ngang van dte
laan in 1907.
Meai weet, dat de laan dagtaak ent
van 1665, zoodat de boomen dus 21/2
eeuw* oud zijn, althans van vernieu
wing der beplanting is niets bekend.
Maar juist die- ouderdom geeft den
heer Springer de sombere opmerking
in de pen „of zij 't nog zoo lang zal
uithouden, is meer dart twijfelach
tig".
Is hier geen kleine omzetting van.
woorden, die den zin anders doet lui
den, dan. hij bedoeld wordt? Wij ver
onderstellen dat de heer Springer niet
wil zeggen, dat de laan nog zoo lang
als zij bestaat, dat is 243 jaar, zal be-
'staan, maar of zij 't nog 1 a ng zoo
zal uithouden.
Nog zoo lang of nog lang zoo ts heel
wat anders.
Immers laat hij er op volgen „Zoo
af en toe ontvallen er sommige leden
aan het geselschap en allen dragen
de duidelijkste kenmerken, dat de
tand des tijcls meer en mteer invloed
krijgt."
■En aan 't slot, ietwat meer bemoe
digend
„De Spanjaardslaan gaat den weg
van alle aardsche zaken, maar het is
te hopen, dat zij nog lang aan hiet pu
bliek het genot kan verschuffen, dat
Potgieter in zijn Haartemsohe liedjes
bezong
Wat genot hier roqd te dolen,
Voor den middaggloed verscholen,
ln de koele Spanjaard/slaan."
AFWIJZEND BESCHIKT.
Door de werklieden van de Centra
le Werkplaats der H. IJ. S. M. te
Haarlem werd indertijd een verzoek
gericht aan de directie van de II. IJ.
S. M„ om in plaats van 1 pet. van
het loan, dat afgehouden wordlt voor
het ziekenfonds, waarvoor bij ziekte
half geld uitbetaald wordt, 2 pet-
af te houden, en dan bij ziekte vol
lioon uit te betalen. Door de directie
Ls hierop afwijzend beschikt, omdat
het nu de juiste tijd niet is voor be
handeling van dit verzoek.
G e v. V o o r w.
Een handzaag, twee postduiven,
een kistje margarine, een medaillon
met 'portretten, een horlogeketting,
een broche, een kat, een klndermuta,
een portemonnaie met geld.
