HAARLEM'S DAGBLAD
TWEEDE BLAD.
Onze Lachhoek.
MAANDAG 3 FEBRUARI 19JS
Haariemsche
Handelsvereeniging
Qoadjek. hij Kon. Besl. ran 12 Nor. 1889
De HaarlemiscJhe Handels veree-
aiging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeft in den loop van den tijd"
wel haar recht van bestaan bewezen,
In zeer vele -gevallen, aaiben van ver-
soliillenden- aard betreffende, ia tzdj
opgetreden- en dikwijls met groot
succès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waaixleeren, dioor als lid der Vereetnii-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 -leden, maar dat is niet vol»
doende. Elk /handelaar, nerkugxtoeai-
de, ja zefls particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat da Haarlamsohe HandieLsvereemdr
ging steeds opneemt, als doende, wat
bare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniging
buiten lm/re bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlijiksohe
contributie vain f 8.50, djie gevraagd
wordt.
'De Haamlemsche liankielsvereeni-
ging bemoeit rich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, (dioor onwillige beta»
Iers voor hen 'tot betaling aaln te
manen en information voo-r hen in te
wannen. Bovendien- hebben de ledten
bet reaht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgel eerden
adjviseur der 'Vereeniging te vragen,
die ook in proced'uren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaïken betreftende
den handled en heit bedrijf dér leden.
Rechtsgeleerde adviseurs dier Ver
eeniging zijn de heeren Mrs. Th. die
Haan Hugenhol tiz en A. H. J. Merems,
Spaurae 94 alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 24 uiur dies na
middags aijn te sprekern.
Het bureau der Veve-eniigjing is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso's door bemiddeling
dier Vemeniglng .wordt een A-aet
recht van 5 pat. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd', bij inaen-
ding van vorderingen- door bemidder
lin-g der advocaten te innen-.
De kosten van informatiën naia/r
buitten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ota. per informatie, plaids
vijf ets. porto-vergoeding. Informal
tiën -naar binnen- de stad wonende
personen wonden gratis verstrekt.
Pretentie® op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 cte. voor porto
vergoeding te .toegevoegd.
Ruim 1748 infomxatiën en rechts
geleerde adviezen werden- in het afge-
ioopen- jaar gegeven.
Voor bet vereeniginlgtsjaair il9O8/0
kunnen nu reeds nieuwe leden toetre
den, die ailsdlan tort 1 Mei a.e. -alle
voorrechten genieten aüs gewoon ltd.
In October en November 1907 zijn
62 vorderingen tot een bedrag- van
f 2017.61 betaald; .14 vorderingen wor
den afbetaald!, '15 vorderingen rij©
uitgesteM.
Me® woedt geraden alvorens te le
veren aan A. L. Corver, Kennemer-
plein No. 3, J, van Kammen, Leid-
scheplein 47 -rood, ook wel adres op
gevende Van Kranenburg, Schouw-
tj-eslaan 25, N. Wiebes, vrachtrijder,
Bloemendaalische Weg 209, Bloemen»
diaal, Mejuffrouw De Rooiji, Lange
Lakenstraat 7, zich om inlichtingen
te vervoegen- aan het kanltoor.
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat -ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend
is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur,
en 's namiddags van 2 tot 4 uur,
waar dan ook verdere inlichtingen
zijn te bekomen.
-Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haarlnfor-
matiën kan bekomen en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis,
dat alleen aan leden, dier Vereeniigilng
tnformatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevorderd.
«ET BESTUUR
PARIJSCHE BRIEVEN.
XIV,
De laatste bladzijde van „Comoedia"-
van heden sla ik open. Daarop komt
het grootste gedeelte van de lijst dexi
publieke vermakelijkheden van he
den voor. Men l'eze wat ik daaruit
Opsom
„Faust" woorden van Jules Bar
bier en Michel Carré.
,,Mignon", woorden van Jules Bar
bier an Michel Carré.
„Madame Sans-Gêne", van Victo-
rien Sardou en Emile Mor eau.
„L'Eventail", van Robert de Fiers
en G. A. de Caillavet
„La Princesse Sans-Gêne", van
Henri Kéroul em Albert Barré.
„La Belle au Bois dormant", van
Jean Richepin en Henri Cain.
„Coralïe et Cie", van Aibin Vala-
brègue et Maurice Hennequin.
„Le grand Mogol", woorden van
H. Chivot en A. Duru.
„Le Satvre", van Georges Berr en
Guillemaud.
„Le milTième constat", van Herui
Gorsse en Louis Forest.
„Les deux orpheltoes", van Denno-
ry en Cormo®.
^Mission diplomatique", van L.
Rozenberg en Boniriet.
„In mouten", van Pierre Véber en
Gerbidon.
„Ce veinard de Bridache", van Hu-
gues Delorme en F. Gally.
„TiTe au flanc", van Sylvane en
MauézyEon-.
,,La petite fille", van André de
Lorde en- Pierre Chaine.
„Le bon gite", van Louis MaJ'sol-
leau en Henri Francois.
..La feuille de présence", van An
dré Mycho en Nordève.
„La revue l'eau de.... Rosse", van
Rouvray en Wilned.
„Mathurins.... k déclarer", van
Des Berries en G. Rousseau.
„Veux tu basculer", van Henry Mo-
reau en Charles Quined.
Alt, sapristi ik scheid er mee uit
er komt «reen eind -aan. De lezer be
grijpt, .welke stukken ik uitgekozen
hebdie. waarvan bet auteurschap
dubbel is. Wel, er zijn zelfs .tooncel-
stu'kkep, waarvan het vaderschap
door drie. een enkelen keer dioor vier
schrijvers openlijk woirdt erkend.
Mij dunkt, dat de oogst op een
gadétaiilleerde lijst van publieke ver
makelijkheden met korten inhoud
en rolverdeeling bijzon-der groot
is. Doze collaboration", deze samen
werking tusschen twee of meer
schrijvers is 'buitendien bijkans uit
sluitend Frariscii. In andere landen
komt ze sporadisch voor.
Overigens is het wel opmerkelijk,
dot een dergelijke „collaboration"
bijnia uitsluitend op het gebied der
dramaturgie plaats vindt. In de ro
mantiek en de novellistiek is het be
kendste schrijverspaarErckmann
Choirian. Deze samenwerking hield,
helaas, geen stand en liep ten slotte
o-p groote geschillen uit. Gh'atrian
stierf in 1890, terwijl nog het gerucht
makende oroces aan -den gang was,
dat Erckmami hem had aangedaan,
naar aanleiding van eenige artikelen
van de hand van Ghatrian's secreta
ris, verschenen in „Le Figaro" en
waarin Erckmann- zeer hevig was
aangevallen.
.•Vndere beroemde schrijverSparen
op liet gebied der romantiek zijn Eg-
monid en Jules de Goncourt, en Paul
en Victor Margueritte. Laatstge
noemd, nog levend broederoaar heeft
onlangs ook to on eel roem trachten, te
behalen tevergeefs evenwel met
,,L'autre" dat door die ComédieFrlan-
qai-se- is opgevoerd.
Wat de muziek betreft, ken ik maar
één voorbeeld' van „-collaboration"
diult van de gebroeders Piaul en Lu-
cliön HlllemaCher, die gezamenlijk et--
telij'ko opera's en opéiras-coaniquies
hebben .geschreven.
Menigeen -te Holland, die belang
stelt in toonee-laamgel egenhedenzal'
■zich hebben afgevraagd, boe het toch-
föigenll i.|ik met -die „coillaboratiü-n" van)
'teoueaisoh-rijvers te Parijs gesteld is.-
Walt zijin die redenen, wat die didjfv-ee-
men van zulk -een samenwerking Hoe
iop welke wijze geschiedt die? Wat
/doet de een, wat de ander Welk deel
,is van A.. wolk van B., iln een stuk
V-an A. en B.
i Laat me begmmeln met -te v-erikla-
ren, „qu'ill y a faigoits et fagots", en
-dat er du-s ook verschillende manie
ren van samenwerking zijn.
Stel u voor, dat twee litterair ont
wikkelde vrienden, die veel omgang
■met elkander hebben en wier smaak
-onderling overeenkomt, neiging ge
voelen om als dramaturg roem te be
halen en... geld te verdienen 't is
er tegenwoordig zoo mee gesteld, dat
men. met één tooneeilstuk, dlat pu
bliek trekt, gewoonlijk meer verdient
dan met vijf superieure romans te
aam en stel u verder voor, dat
g'eon van heiden vertrouwen genoeg
i nzich zalf beeft, g rootendeels uit be-
(sef, diat elk hunner zijn geest eerst
in de onderlinge gedachtenwteseling
«voelt vaardig wol'den. Immers
Du choc dies sentiments et dies
opinions
La vérité s'élaWce et jailMt en
rayons.
Welnu, die twlee schrijven dan ge
zamenlijk een tooneelstuk. Hebben zij
daarmede succes, dan \gaan zij op
don -ingeslagen weg voort. Oogisten zij
,geen bij-val, dan gebeurt het wel, dat-
elk hunner zich een anderen mede
werker zoekt, waarmede hij meent
zich meer en heter te kunnen „aan
vullen". Zoo gaat het. Totdat elk, ge
rugsteund door langzamerhand ver
kregen zelfvertrouwen en bouwende
op routine, het durft ondernemen, al
léén de gevaren van het voetlicht te
trotseer ert.
Nu een andere samenwerking. Een
romanschrijwr zou gaarne tooneel-
(Stultken uit zijn roman „trekken". Hij
,heeft echter geen genoegzame studie
voïi liet tooneel gemaakt en voelt zach!
deswagen n:et zeker genoeg van zijn
(zaak. Dab voegt hij zich een teoneel-
fjchrijYer foe, die hem dan. het too-
ineeLmatig werk helpt verrichten. Zoo
Ureeft, voor de omwerking van zijn
homairts tot to oneeistukken Al-phon-
ise Daudet achtereenvolgens sanien-
jge'wenkt met Lépine, Belot, Paul Arè-
'ne, Pierre Elzear, P. Delair en- Léon
(HcnniqueBraile Zola met Roux,
/Bnsnach en Céard. Voor het overige
hebben Daudet en Zol'a ook wel zon
der „collaboration" tooneelstukken't
•licht doen tien.
Dergelijke gevallen van samen wer
king liggen mijns bedunkens voor de
•hand en behoeven geen verwondering
tte baren. Dat ze niettemin buiten
Frankrijk zelden voorkomen, moet
imaar mijn inzien louter worden toe
geschreven aan de omstandigheid,
dat in de andere Landen het tooneel-
leven minder, veel minder fel is dan
in Frankrijk. „Au thé&tre", soh-reef
•ons Eugène Fourniène, ,,-le contact
avec la vie et ses préocoupations s'im-
fpose". Als men nu w-eet, dat het Fr ari
sche volk één en al levendigheid is....
Er is echter nog een andere wijze
vah „collaboration", een. waar men
niet achter komt, als men d)e Parij-
sche tooneeltoestanden uiet voldoen»-
de ken-t.
Een jong schrijver, een homoao
viis, heeft een tooneelstuk klaar,
waar hij al zijn hoop op bouwt. Hij
ziet zich iin de toekomst al als een
met roem beladen dramaturg, wien
schouwburgdii'ecteuren en tooneelspe-
lers zullen smeeken om stukken voor
hen te willen schrijven. Vaagjes stelt j
hij- zich ook, reeds zijn toekomstige
villa voor. In- welken stijl zulten de
meubels zijn?
Hij gaat met zijn pennevrucht naar
'n schouwburgdirecteur. Deze scheept
hem af zonder zelfs het stuk te lezen.
Hij gaat er mede naar een tweeden,
en derden, ear vierden, enz. Precies
hetzelfde resultaat. Eindelijk vindt hij
er een, die zich de moeite getroost,
zijn werk door te lezen.
De theater-Cerberus erkent met
reserve altijd dat er veel goeds in
is. Maar het stuk. al dan niet gewij
zigd, ter opvoering aannemen mor
gen brengen, hoor Ach. er is te Pa
rijs, vooral te Parijs, veel meer aan
bod. nog dan vraag. En een onbeken
de, een begjinnelfing.... wie durft er
mc-e aan Anteine, ja, Antoine is een j
ontdekker van talenten en heeft durf, j
initiatief. Doch de redt der schouw
burgdirecteurenNamen willen, zo
hebben, klinkende namen. Dan liet
ding bij Anto'ne onder dak brengen.
Maar de goede man heeft zijn han
den vol, en een theaterseizoen duurt
toch waarachtig geen duizend dagen
Wat nu Goede raad is duur, dik-
derf duurder nog dan goede schilde
rijen.
„Wel", zegt hem een gewikste di
recteur, „als u uw stuk laat mede
onderteekenen door een dramaturg,
die „en vogue" is, dan bestaat er
misschien kans, <lat
De jonge schrijver moet toch leven,
zich -eeai bestaan trachten te verze
keren. Als hij- nu maar opgevoerd
wordtdan komt, hij is er zeker
van overtuigd, de rest wel van zelf.
En al krijgt zijn trots een min of
meer gavoetigen knak, hij volgt den
raad op. AprèsQui vivra, verra
Niet alle dramaturgen, die beroemd
of „en Vogue" zijn, zijn genegen om
,op die wijze liet patronaat over een,
jongeren colieiga op zich te nemen.
Maar ler zijn er,, in elk geval. De be
kende auteur leest dan heit werk van
den nieuweling, en, als hjet liem be
valt, aanvaardt hij de „collabora
tion", brengt, met zijin grootere er
varing, zoo niet tevens mat zijn bete
re inzichten, hier en daar wijzigm-
^etu -aan, verzorgt „les effetjs" en
nu verschijnt het stuk onder beider
namen,.
Thams zijn er genoeg schouwburg
directeuren, di.e het werk met graag
te aaunemen. Da naam van dien
éenienDe koers van de koopwaar
is beduidend gestegen.
Natuurlijk eigent de beroemde
Puderiing zich een goed deel van de
recette toe. Is hiji -geen „hoinme géné-
ateux", dan laat hij zich zelfs heft
leeuwendeel in de za-kikea glijdexv. Dë
jjotngefei Jiaat Ihiet ,zdch. we]!geva.llen,
heeft er vr-cdie mede. Zijn weg is nu,
inanlers gebaand. Zijn naam prijkt op
affiches len programma's, wordt in
dagbladeai' en tijdschriften genoemd.
Hij hieellt een voet in -den stijgbeugel.
En iis; Avelbefechouwid, buiten dat al
les om de „collaboration", het geldie-
lijk offer, de gedeeltelijke winstder
ving waard? Heeft hij niet geleerd)
van de samenwerking, hoe vluchtig
misschien ook, met den bekenden au
teur? Heteft zijn stuk er niet naar
alle waarschijnlijkheid bij gewon
nen?
Er steekt niiëts oneervols in samen
werking,. -Beide -auteurs 'hebben -in-dler-
daad aan het Stuk gewerkt; be-ikter
namen worden genoemd. Aan die rsvaar-
heidl wordt niets te kort gedaan.
(Slechts Imet betf^rtekking tot «die gdl-
delijike regeling der zaalc kan dP ou
dere (zach een geMwo/lf 'betoonm ter
wijl het overigens, uit een -sociaal-
economisch Standpunt beschouwd, te
betreuren is, 'dlat het jonge talent zich
Op dlit gebied' beziwaariHijk, in niet al'
te langen tijki althans, een weg kan
banen zonder het patronaat van een
anderen Collega, die (bereids naam
heeft gemaakt.
Men zou zich dus niet behoeven te
verwonderen, -indien te eeniger tijd
een tooneelstuk verscheen onder de
namen van Telle-Célébriité en bijivoor-
beeld- mdjn persoontje. Waarmede ik
parole d'honneur volstrekt niet
zeggen wil, dat het oodt zal gebeuren',
noch, dat lik een „jong talent" ben.
Dat is, hoop ik, -goed begrepen-. Om
kracht 'bij te zetten aan een bewe
ring, da het w steens noodig, dat men
zichzelf in het geding mengt, zonder
nog een „oratio pro domo te houden.
Gaan hij een „collaboration" twee
of meer schrijvers in hetzelfde dtoel
op, het gebeurt 'daarentegen weieens,
dat één en dezelfde schrijver tegelij
kertijd twee doeleinden najaagt.
Tn „Le Matin" schreef de tooneelre-
censent G-uy Launay over „Les tribu-
iaJtions de Gudgnoi" van Au-gaste Gu-
entleur onder meer:
„....Zoo is dit stuk, dat oris is voor
gesteld geworden in harmonieuze dé
cors. Diep en eenvoudig, van een on
middellijke menschelijkheïd heeft T
ons verscheidem-e malen dben den-!
ken aan Daudet, aan Dictoente, a-an
Tristan Bernard, aan Jules Renard
en aan Léon Fra.pié. De handeling is
vlot en zal het publiek zeker beval
len. Het betaamt ons, den schrijver
ten zeerste geluk ta wenschen met dit
kleine tooneelstuk. Hij heeft de be
zoekers weten te ontroeren zonder
zijn toevlucht te nemen tot grove trucs
van het mélodirama of den vaudevil
le, en heeft ons een fijn en- zeldzaam
genot doen smaken, waarvoor wij
niet erkentelijk genoeg kunnen zijn."
Als men nn weet, dat -Guy Launay
in „Gil Bias" -ondier rijn eigenlijken
naam Nozière schrijft, dan leest
man niet zonder ontsteltenis het vol
gende ooixleel van Nozière:
„...Zoo -is dlit stuk, dat ons is voor
gesteld geworden in vervalondo dé
cors. Vulgair en verward!, heeft het
ons die grove prentjes van (E-pinai in
herinnering gebracht, waarvan de
'kinderachtige kakelbonrthieiki' onze
jeugd vermaakte. Laten wij er verder
over zwijgen."
Wat is „La Matin" toch een serieus
blad en wat is Nozière, ali as (Guy Lau
nay toch een eerlijk tooneelrecensent!
OTTO KNAAP.
Stadsnieuws
Haarlemsch Dagboek
XI.
31 Januari.
Zoo nu en dan eens in dé rechts
zaal komen is toch soms heel leer
zaam. Vandaag ben Ik er een» even
heen geweest.
Daar stond een zeer fatsoenlijk
misdadiger i,n de beklaagdenbank. Ik
zeg niet, dat hij goed deed. doch ik
teweer, dat hij een fatsoenflijk man
is. 'sMans misdaad wend door mr.
Moutbaam. don Rijks>-advocaafc op
déze manier gekenschetst: „Hier is
weer een vain die menschon. die "wij
zer willen zijn en "t beter willera we
ten don de administratie van d-e be
lastingen
Gev-olg dnaivan waS, dat hij nu
wel veroordeeld zall worden wegens
't niet inleveren van zijn belasting
biljet. En zeker terecht. Maar over de
woorden vari desn Rijksadvocaat heb
ik ine toch wel verbaasd. Advokaten,
d:at weet ie nou eenmaal, praten- id
les goed dat is hun valk. Maar 'n
Rijks-advokaat
ïleusch. ik dacht dat zoo hoog een
functionai-is zich niet bezig zou hou
den met de verdediging vun een zoo
•kwade zaak als de administratie der
belastingen. Versta me wel... ik be
taal graalsr belasting, 'hoe meer hoe
liever. Maar ik betaal toch niet graag
meer dian ik schuldig bon.... En de
■administratie, wier "wijsheid v'e dan'
als grooter d'an de onze moeten er
kennen, vergist rich öog wel eens.
Tot onze schade meestal. Wie dat er
vaart zal tevens ervaren, dat liij nog
nooit met zulk een lastige, chicanee-
iten-de, spi jlcers-op-l aag-wpter-zoeken-
dg, gelijk-willen-ihcbbende ladminiis-
tratie te maken beeft gehad.
Ik bedoel niet dte Kleine Houtstraat-
sche, maar de Bel asWngradministrar
tie in 't algemeen.
Wie zich tegen haar bureaucratie
verzet, die Wil, volgens den Rijks-ad
vokaat Mout/haan, wijzer wezen diari
deze administratie. Oöh,. beste heer,
dat is geen groote kunstDe wijs
heid der belasting- adiministrati e is
er een van don kou den igrond, bemest
met weLs-uit 1 eggingen, en overgoten
mot officteell'.ghe(KLs-saus 1
Een ongure schotel 1
En -dat verdedigd door een Rijks-
advokaat FoeiFoei-1
OBSERVATOR.
iMAlRKT-STANDJE.
Wat w-as er? Een ta:am gedhi-ail»
leerd? 'Een vufilriiakar omvergereden?.
Er stonden wat wagens bij elkaar op
die Rivterviaohmarkt, en wat lawaai
ende anenschian er om heon... Uit den
groep inaa-kte zich eindelijk een klei
nere los, -die naar voren diro-ng on rich
in beweging zette maar de Visdhmairkt
'Zij- bestand1 uit een ka/r vod viscib,
getrokken door een drUk geestiaulee-
renden vi'schveilkoipper, en daarnaast
een kleine dito, glad jongetje met
scherpe tong, die (tegen d-en man fce-
r ugbwehbelde.
Da men gebruikte heel wat kracht
termen om den jeugdigen collega aan
t verstand te brengen, dat hij een
„donderslag" was, en een opschepper
en dat (hij zich niet liet uitmaken voor
een kerel die een mandje met visdh
steelt, en dat-ie terug zou gaan om ze
tellen... (En de jongen bekte weer te
rug: als dat-ie één mand geko
had, en dat er nou -twee op die kar
waren....
Dan die man weer: „En voor m'n
broer en m'n sdheunaeun heb iik toch
ook gekocht, en -ik heb jou toch neu-
ge gul-die betaald, en nou mot ik 'r
twee van jau terug... voor det mand>-
je hèring...
Daar stonden ze; de kar werd voor
de visdhmairkt -neergeplompt, de beele
bende, ruziemakers en nieuwsgieri-
gen, drong naar binnen. Daar begon
"t spektakel opnieuw, totdat de markt
meester kwam aanstappen, waart"
als een vrederechter met rijn: Wat
is dat nou...."
..Hour meneer," begon de baas.
„Bij het twee manties visch'..."
schalde de jongen-.
„Houdfcnau tooh je sm..., beroerd
jong.,..' nijdigde de koopman.
„O, maar je ken je zeuve kwartjes
terugikrijge..." begon nu de jongen uit
een ander vaatje te tappen...
,,'t Zei diène... Ik het ze jou toch
betaald, en jij neemt twee maal cen
to an... Ben jij....?'
De jongen gaf twee gulden.. Maar
toen stond er op eens nóg een gega
digde op, een ander vischtoooper, die
beweerde de twee gulden te moeten
hebben voor den mand visch dien hij
kwijt was.
Dat bleek wed zoo te rijtn, want Öe
ander gaf de twee gulden over.„En
nou krijg jij je kwartje" zei hij' toen
kalm tot den nog altijd sputterende»
jongen, „en as "k het vandaag nie'
heb, don krijg jij 't morgen...'
De ruzie was daarmee bijgelegd en
de menschen bepaalden hun aan
dacht weer bij; kabeljauw, schol en
sdheivïsoh. De vrederechter stapte
jg. DICK.
Rubriek voor
Rechtsvragen
Abonné's van dit blad mogen KOS
TELOOS vragen doen, betrekking
lubbende opBURGERLIJKE RECH
TEN en VERPLICHTINGEN, of over
HANDELS- EN PROCESRECHT,
STAATKUNDIGE RECHTEN en VER
PLICHTINGEN, ECONOMISCHE EN
SOCIALE AANGELEGENHEDEN, als
mede de RECHTEN en VERPLICH
TINGEN inzake ZEGEL, REGISTRA
TIE, SUCCESSIE, HYPOTHEKEN e®
dergeLijke onderwerpen van dage
lijks voorkomenden aard.
Wanneer deze vragen KORT en
DUIDELIJK rijn gesteld, van genoeg
zaam belang worden geacht, en voor
oplossing vatbaar schijnen* worden
zi] zoo'spoedig mogelijk, beknopt
en duidelijk, beantwoord.
Naam en woonplaats van den vra
ger worden niet genoemd van de
stipste geheimhouding kan men zich
vei-zékard houden en wanneer de ge
dane vragen naar de meaning deT re
dactie niet bij haar, doch- elders
thuis behooren, wordt zulks medege
deeld.
Vraag. Het boekje van een be
grafenisfonds is na den dood der
moeder overgenomen, door den zoon.
Do zuster wilde, er niet aan meebe
talen. Heeft nu die zuster recht op een
gedeelte als de vader komt te ster
ven
Antwoord. De verzekering
strekt con daaruit de kosten der be
grafenis te voldoen. Het vril ons voor
kom-en dat, wanneer daarna geld
overschiet, dé zoon recht heeft om de
d-oor hem betaalde contributies terug
•t? eischen. Zondier die betaling toch
zou de verzekering vervollen zijn ge
weest. Schiet daarna nog iets over,
dan behoort dit overschot tot de nala
tenschap en -is dus van bedden.
V r a a g. Iemand huurt een huis,
•doch heeft een deel in onderhuur af
gestaan. Hoe gaat liet nu met de per-
sor-eeie belasting?
Antwoo r d. Iedier, zoowel
huurder als onder-huurder, die im
mers beiden voor de wet huurders
■zijn, wordt op zich zelf aangeslagen,
indien en voor zoover hij we
gens de huuBsom in1 de termen der be
lasting valt.
Christ. Zangv. „Soli Deo
Gloria".
't Is ons aangenaam te kunnen
melde®), dat di-t gemengd koor Woens
dag een- zeer gelukkige avond heeft
gehad1-
Waanneer wij vroeger, tot ons leed
wezen, nogal -eens eenige aanmerkin
gen moesten- molken* volstaan wij
thans alleen miet deze e® dat kan
noch dia directeur, no.ch het koor hel
pen dat die mannen-partij' wat te
zwak is. Daarom vestigen wij die
aandacht op de openingsrede van dén
eer e-voorzitter, Ds. A. J. Montijn,
Waarin hij de. aanwezige jongelieden
opwiekte tot dit (koor, dat nu al reeds
ti-m jaar (bestaat, ander de degelijke
leiding vaai -den heer A. W. Weêse»
lius, itoe te -treden.
No d-eize rede werd de uitvoering
geopend met het (koomumaner „Bede"
van J. Verhulst„Heer, laat mij in
Uwe lieflijkheid, Bij dag e® nachten,
juichen"hetgeen zeer zuiver en
stemmingsvol gezongen werd.
Ook No. 2 „Motet" van Ph. Spon-
heimer mocht een uitstekende vertol
king genieten, -alsmede No. 3„Ver-
trcuwie®", van E. J. Otto.
Als No. 4 stond vermeld:„Rondo
Capricioso" (piano-solo), van- F. Men
delssohn, uit te voeren -door mejuffr.
H Stoetzer, doch dit nummer verviel
daar genoemde dame het reeds te
drulk -had met de begeleiding.
Dit was jammer, doch mej. Stoet
zer gaf alle gelegenheid bij de ver
schillende door haar begeleide num
mers, haar uitstekend! pianospel te
bewonderen.
Bij die begeleiding was het ook.
dat m*j Johanna Corver, alt uit!
Botterdam, die vroeger hier ook een
groot -succès had, zich wederom deed
kennen als eene begaafde zangeres,
me; mooi rond alt-geluid en expres
sieve voordracht, 't Is ons altijd aan
genaam geweest deze zangeres te hoe
ren Zij -had ook een gelukkige keuze
met „Aria" uit EliaSi. Wiegenlied,
Busslied', Biblische Lieder en .Geluk
kig Vaderland, respectievelijk, va»
Mendelssohn, Schubert, Beethoven,
Dvórak en Valerius.
Als glanspunt van dien avond mee-
neai wij ook te moeten aanmerken:
de voordrachten voor Cello door den
heei Jos. Messias, cellist aan het
Concertgebouw-orkest te Amsterdam.
Reeds eerder (op een uitvoering van
het Haarierasch ChristteKjk k Capella
Koor) hadden wij het genoegen met
het uitstekend geschoolde sped van
den heer Messias kennis te maken.
Bewonderden waj toen rijn gave tech
niek, thans vermocht hij in „Kol Ni-
ctrei" (Hebreeuwsch Gezang) van Max
Brucli, ook de aandacht te vragen
voor rijn sonoren toon, warm tempe
rament en motie voordracht. Dat hij
met dit heerlijk mooi muziekstuk, als
mede met de later door ham gespeel
de „Berceuse" van Godard en „Ga
votte" van D. Popper veel succès
had, behoeft geen betoog. De heer
Messias is een waardig lid van ge
noemd orkest.
Uit al het bovenstaande volgt dat,
zooals reeds gezegd is, Soli Deo Glo
ria (Gode alleen zij de eer) een zeer
mooi concert heeft gegeven, waarvan
de vele aanwezigen ten zeerste heb
ben genotenen dat succès mag ze
ker wel voor -een groot deel toege
kend worden aan haren intelligenten
directeur, den heer Wesselius, die in
10 jaar tijd zijn koor aan de spits der
Christelijke zangvereenigingen alhier
heeft geplaatst.
K.
(Wegens plaatsgebrek eerst heden
opgenomen).
Men kan de dingen op verschillen*-
de manieren zeggen. In Amerika zou
feen gevangene zijn vonnis kooren.
„Je hebt een- aardig tehuis en een
Vroolijken haard, met gelukkige kin
deren er omheen geschaard, niet
Waar vroeg de rechter.
„Ja Edelachtbare", zei die beklaag
de, die hoopte dat dit kam nog tot
Voordeel zou kunnen strekken».
„Welnu" hernam de rechter, die
indruk op zijn gemoed wilde maken,
wanneer rij daar blijven tot aan uw
terugkomst, zullen zij er juist zee
sweken zitten."
„Ja", zei de belangwekkencte jon
ge man, naderhand, „een bond dien
ik eens bezat, heeft eens mijn leven
gered."
„Vertel mij daarvan", zei de jonge
dame nieuwsgierig.
„Ik verkocht heon voor vijf en twin
tig gulden, toen ik op 't punt was
van honger om te komen.
CliëntZou u mij even kei oor wil
len leenen
Bankier (verstrooid)Jawel, maar
tegen zes procent en mei twee bor
gen.
Zij waren bezig een naam voor da
jonge wereldburgeres te bedenken.
„Hoe zou Esmeralda klinken f'
stelde een sentimenteel e tante voor.-
„Alfredo, lij'kt me beter en minder
tgewoon", vond de tweede.
„Ik zou Alvina willen voorstellen
zei dè derde.
„Hoor eens", zei de jonge vader,
„jelui schijnt te vergeten, dat we het
over een klein kind hébben etn niet
over een nieuw merk sigaren."
DE GELEGENHEID AANGRIJPEN.
Onlangs raakte een groote, goed»
koope kleerenwinkel in een bekendd
Btad iin brand. Weldra was da brand
weer op de plaats aanwezig en be
gon, onder de oogen van een belang
stellende ntenjgte, hare pogingen om
het vuur te blusséhen-.
Na drie uren hard wérken slaag
den -de brandweermannen er an, het
vuur van de® voorgevel terug te drij-
vem Nauwelijks was dit, geschied, of
de eigenaar van de® winkel kwam
laangesneld, gevolgd dóór twee man-
me®, dae een lange ladder droegen.
Dezo wérd zoo goed als het ging
$egem de® voorgevel geplaatst en zoo
vlug mogelijk klom de eigenaar naar
boven alsof -zijn leven er van afhing*
De menigte keek nieu wsgierig -toe bij
telken stam die® hij deed.
Wat gaat Mj doe®? Welke kost-
jbaarhed'en zal 'hij -trachten te red1*
den vroegen de manschem elkander.-
Koelbloedig een groot papier' mei
reusachtige letters aan een uitge
brand raam bevestigend, 'keek hij er,
toet welgevallen naar en daaldb
daarop de ladder weer af. De ver
baasde toeschouwers loze® er op
Vóór den bratad verkochte® wij
goedkoop. Maar let nu eens op, wan
neer het vuur uit is e® zoek dan
koopjes
De familie Smit gaat uit de buurt,
Wéét je 't al?
Dat is vreemd* juist du de men-
séhen hen wat lee-ren kennen.
Juist daarom
U schijnt veel van boekten te hou
den, zei een oude heer to-t ee® jonge®
anan in een tram, die veel boekon bi|
rich had en telkens dla-oirtn las. Wié
js, naar uw meening, tegenwbordSfl
dte beste romanschrijver
_0, van Miggele®, zed -de jonge man,
niemand schrijft als (hij e® de boek
handelaars kunnen niet genoeg va®
Eiiii werken' leveren.
Op dit oogesWik stopte die tram en
kwam iemand binnen, die den ion-
gén man, vriendelijk begroette
het?" 6ien<^1^ V£m biggelen, hop gaaf
Tableau.
Inbr eiker si
Het Gerechtshof te Leeuwarden
heeft uitspraak gedaan In de zaak
van de inbrekers G. C. Pool, sigaren»
maker te Amsterdam, en Joh. Kie
kens, los werkman te Haarlem, door
do Rechtbank te Groningen veroor
deeld ieder tot 31/2 jaar gevangenis
straf wegens inbraak in den nacht
van 10 op 11 Mei j.l. ten huize van
mevrouw MeesGookinga aan den
Heerensingel te Groningen, gevolgd'
door diefstal van gouden e® zilveren
voorwegge© en een aantal gouden
tientjes en zilveren geldstukken.
Het Hof heeft het vonnis der Recht
bank vernietigd, en, opnieuw recht
doende, beklaagden schuldig ver
klaard aan de hun ten laste gelegde
straf1 8n veroor<ie6ld tot dezelfde
KATHOLIEKENDAG 1908.
Zuad-Hoilandsch Koffiehuis te
s-Gravenhage vergaderde Donderdag
middag het Alg. Comité voor de Iva-
tholiekendagen in het diocees Haar-
lem. De voorzitter, mr. J. Tliajssen',
heette de aanwezigen, uit alle hoeken
[va® 't diocees opgekomen, welkom
Jen zette uiteen hetgeen op den a.g,
Katholiekendag zal beliandeld wotr-
den-
j Wij hebben zoo nu on dan rood»
een en ander meegedeeld cn roepen
hier slechte enkele feite® in herinno-s
ring. De Katholiekendag wordt gehou
den te Haarlem o-p Woensdag 20 M-cd
'a.s. Behandeld wordt het onderwerp
I Lectuur, dat zal geplitst worden la
4 secties: volksblbliotoeken, kunst,
goedkoope lectuur, dagbladpers. Da
voorzitter deelde nog mee, dlat dia
I fucüën ön het hoofdbestuur verdeeld
'aijn als volgt: voorzitter mr. Thijs-
jsen, secretaris P. Bos, peiraïn-gnwés-
I ter Dh. Gillissen,
Allereerst word' overgegaan tot he-
