HAARLEM S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
üaarlemsche
Bandelsvereeniging
Onze Lachhoek.
Stadsnieuws
MAANDAG 10 FEBRUARI 1908
örfögek. by Kon. Beel. ran 12 Nor. 18»»
Die HaarlemscJhe Handelsveree-
Digiüg hier ter stede, opgericht 10 Mei
heeft in den loop van dien tijd
wel haar recht -van bestaan bewezen,
]n zeer vele gevallen, zaken van ver-
floüillenden aard' betreffende, is caij
opgetreden en dikwijls met groot
succès. Jammer echter, dat men 'alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeeren, dioor als lid der Vereena-
ging toe te treden. Er zijn wel meer
dan 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Eik «handelaar, neringdoen-
ja zefis particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dai men het werk op prijs stelt,
dat da Haarlemsahe Handelsivereand-
ging steeds opneemt, aJs doende, wat
hare ha<n<l vind/t om te doen.
De voordeel en, die de Vereeniging
buiten hare bemoeiingen van ver
zijn betalingen moeten staken
Het weekblad. „De Ware Jakob"
heeft to twee nhmmers de verscbrik-
ktoigietn van de autocmobiél opge
somd
De zuster van den vrijer van de
kamenier van de eigenares van mijn
hotel is eergisterenmiddog door eera
automobiel aangereden geworden,
Uit geen enkele loterij nog heb ik
een automobiel getrokken
Ecq toch. en toch, in weerwil, ten
spijt van dat alles ben ik nu een
heftig uutemohiliaan geworden, van
harte hopende, eenmaal een hants-
todhtelijke automobilist te mogen
zijn.
Hoe die ommekeer zoo snel is ge
komen
Dooi- Parijs, door deze wereldstad,
djo'or de stad van TiicJut eca automo
bielen.
Mijn hemel, 'de afstanden zijn hier
zoo groot, grooter bijvoorbeeld dlan
te Winterswijk en te Tietjerkstera-
deel Xu dan. als je voor je werk
aï enorme afstanden hebt afgelegd,
van een concert naar een schouw
burg, van een schouwburg naar een
aohillendien aard, haren leden aan- ccrc[f!i van e£^ eercle naar een café,
biedt, zijn zeer vele en zeer groote dan voel ie je op den terugweg naar
tegenover de geringe j&arlijksohe huis wat loom in de beanen. En als
contributie van 8.50, döê gevraagd j je dan ziet. hoe snel 'tallooze en tah
wordt. I ïooze automobielen over den weg
'De Haairtemsehe HandeJavereenib rennen, groote afstanden in een mi-
ging bemoeit ziah in de eerste plaats lJ1'rmim v^n verslindiende dan
ir mede, de belangen van liane laten f m
I Kli'L- jIa 1 net rvm in ^rwin nvpinwins ver
te bevorderen, |d{oor onwillige beta*
Iers voor hen 'tot betaling aain ,te
manen en toformatiën voor hen Sn te
winnen. BovendSen hebben de leden
t recht, toet hum gratis te verstrek
ken advies ven den rechtsgeleerden
adjviseur der Vereeniging te vragen,
i ook to prooeduren en faihiese*
menten graitis voor hen optreedt, nn-
fcaurüjk alleen voor zaken betreffende
den handled en het bedrijf dier ledien,
/Rechtsgeleerde adviseurs dier Ver-
eenlglnig zijn de heeren Mrs. Th. die
Haan Hugemholtiz en A. H. J. Merens,
Spaame 94 alhier, dlie wor de ledien
eiken werkdag van 24 uur dies na
middags zajm te spreken.
Heit bureau der Vereéhiilgfcnjg is ge
vestigd. Jansweg 11. v
Voor tocasso'a door bemidkMtog
der Vereeniging .wordt een; vast
recht van 5 pot. der vordering berei
kend.
BoveucHiem moet 10 cent voor port
steeds wonden bijgevoegd.1, bij dn/zen
ding van vorderingen door bemtddie-
ling der advocaten te innen.
De kosten van information naar
buiten die stad woonachtige personen
bedlnagem 60 otis. per informatie, pluis
.vijf ets. portjo-ivergoedlimg. Infoormai-
tiën naar binnen die stad wonende
personen worden 'gratis verstrakt.
Pretention op buiten die stad wo*
mende personen, worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voior porto-
vergoieding is toegevoegd.
Ruim 1748 Informatiën en rechts
geleerde adlviezén werden in het aifige-
Joopen jaar gegeven.
Voor het veneenigingsjaar 1908/0
bunnen nu reedis nieuwe ledien toetre
den, dlie alsdan tot 1 Mei a.s. alle
voorrechten genieten als gewoon lid.
In October en November 1907 zijn
52 vorderingen toit een bedrag, van
f 2017.61 betaald; 14 vorder Lagen wor
den afbetaald}, 15 vorderingen Zijn
uitgesteld.
Men wordt geraden 'alvorens te le*
veren aan A. L. Cocrver, 'Kenmemer-
pflean No. 8, J. van Kammen, Leid-
Bcheplein 47 rood, ook wel adres op-
gevenidle Van Kranenburg, Sohouiw-
tjeslaan 25, N. Wiebes, vrachtrijder,
Bloemendaalsotoe Weg 209, Bloemecn-
idaal, Mei juffrouw De Rooij, Lauge
Lakenstraat 7, zich om inlichtingen
te vervoegen aan heit kantoor
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend
is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur,
en '9 namiddags van 2 tot 4 uur,
waar dlaa ook verdere .inlichtingen
zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
■oms meent, diat men, hoewed geen
lid der H. H. V., toch van haar infor-
matiën 'kan bekomen en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis^
dat alleen aan leden der Viereenigiing
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden geivordiercE.
HET BESTUUR.
PARIJSCHE BRIEVEN.
XV,
Ik ben bekeerd Bij Richard
Wagner deze aanroep is weivoeger-
lijk ik ben bekeerd
In een van mijn vorige brieven
schreef ik tamelijk uit de hoogte
over da autcmobielentento onstelling
en verlustigde ik mij in de smadelij
ke uitspraken vaJn sommige beroemd
heden over de automobielen.
Toen ik hier pas te Parijs terug
"was en op straat herhaaldelijk le
vensgevaar liep, herhaaldelijk moeet
wijken voor zoo'n woedend-snel en
hijkans geruischloos de geplavei
de straten van Parijs tegenover de
klinker wegjes van Amsterdam I ik
teg bijkans geruisohloos aanrennend
mechanisch voertuig, betrapte ik
mezelf, doch ook anderen,, op het sla-
hen van verwensohingen.
Te Amsterdam, waar de autioSmo-
niel nog een luxe-artikel en geen ver
voermiddel ie, heeft uog aoo lang niet
geleden een fatsoenlijke en kapitaal
krachtige handelaar in automobielen
blik do lust om in zoo'n overigens ver-
wenischt voertuig te mogen zitten.
Een-tiwee-drie en je bent thuis, z?t
geriefelijk bij den warmem haard.
Die lust af-en-t'oe is het eerste
symptoom der bekeering. Ik woelt wel
dat <Lie lust je niet te Lekkerkerk of
te Buiksloot, zelfs niet te Amsterdam
arglistigliik zal bekruipen, maar hier
in Parijs wel, dat verzeker ik u. Te
Amsterdam gaat zoo'n ding door nau
we, hobbelige straatjes, over ho/n-
derd-en-zoovèel bruggetjes, overal op
onthoud ondervindende, overal aan
gestaard, nagekeken' en uitgejouwd'
hier vliegt het over breede, gepla
veide straten. Natuurlijk is die chauf
feur daar een kind, vergeleken bij
den Chauffeur hier. Er is in alles cul
tuur. Als in ons laind een paard
struikelt, blijft heit op den weg lig
gen totdat liet opgeholpen wordt.
Hier richt het beest zich onmiddel
lijk zélf we&r op, tenzij hlet een been
breuk heeft opgeloopen. Zoo wijkt
oen chauffeur hier in die grootste
vaart met een merkwaardige handig
heid en zichtbare koelbloedigheid
uit.
Ik was dus al op den weg der be
keer mg. Een paar ongelukjes onder
de „gemengde berichten" zouden
echter allicht weêr een amti-automo-
bfliaan van mij (hebben gemaakt-
Toen verscheen de man, die mij tot
een vollediger! bekeerling 'heelt afge
werkt. Hi i is een der typen van den
Parijschen raisonnier. Eeto type zoo
als men er in elke '.salon een paar, in
elk café minstens éen vindt. Het
spreekt met gloed eh, naar het schijnt
oo Icmet overtuiging. Hij maakt dlruk-
ke gebaren, is ni'et één oiogienblijk ini
rust. Hij nadert den aangesprokene
naarmate hij minder iinstemmiilng
verwacht. In het vuur Van zijn rede
beschouwt hij dei omslagen ten de
iknoopen van jé jas als rekbare handl-
vatten. Ziin stem modluleert in
toonsoorten1, naar gelang van d'e
sterkte va/n dien nadruk, d,ien_hij op
een woord of een zatn will
Spreekt men hem tegemi, dian zet hij
een verbaasd gezicht, gaat langzaam
twee passen achteruit, om daarna
sned twee maal twee passien vooruit
te gaan.
Onze vriend is, Iet wel, geen han
delaar in. automobielen. Evenmin is
hij in het gelukkig bezit van zulk een
voertuig. Hij noemt zich en trekt
er dian een onverschillig gezicht bij
een „précurseur d'idlées", een voor-
looper of baanbreker van denkbeel
den. Wel telt hij ettelijke vrienden
orudierr do automobilisten, aan wie hij
evenwel niets verdient- Als ik u ten
slotte nog vertel, dat bij eerst de tee-
kenstift heeft gehanteerd en nu jour
nal istieken en l'tteirairen arbeid ver
richt, en dat hui in vele salons een
welkome gast is dan begrijpt ge
allicht, diat hij niet tot de onopge
merkte Pa rijzend ars behoort. Wie
veel in Parijsche bladen lieeft gele
zen, zal ook weieens zijn naam zijn
tegetogek omen.
Ahl'automobile, mon ch'er, H
n'y a que ?a
Schiet op, monsieur rétonneur.
Luister nou eens met open ooren.
Wie houden het meest Van automo
bielen In de eerste plaats de hande
laren in automobielen. Daarna de
eigenaars en die er gebruik van ma
ken. Die allen zijn wat-men-noemt i n
de automobielen. Wie honden er het
minst van Die ea- onder zijn.
Nu, wees billijk en logisch zajn deze
laatsten niet eenzijdig in hun oor
deel Berust hun antipathie op een
voldoende rééks van experimenten?
Antwoord.
Neen, gta door, moderne Plalto.
De sociaal-economische zegenin
gen van de auto zijn legio. Eerstens
zullen langzamerhand de trekpaar
den worden afgeschaft, hetgeen de
vermindering van veeartsen ten ge
volge zal hebben. Veeartsen worden
alleen daarom geduld, omdat de die
ren niet kunnen spreken. Geen beest
kan zeggen „Dokter, je maakt me
nog' zieker dan iik al bén. Kom maar
niet weer terug." Duidelijk, niet
waar
Overduidelijk.
In de (tweede plaats zullen er
minder schoenen behoeven te worden
gemaakt. Geen v oetvervolming en
geen ekstero-ogen meer. Minder kwet
suren aan je aesthetisch gevoel dus,
en minder physieke pijn. Parbleu! je
doet je handen toch ook niet in strak
gespannen leéren foudralen? Ant
iwoord.
Geenszins, o, Aristophanes.
Ten derde gedijt de chirurgische
wetenschap. Drie menschen onder
weg aangereden en gekwetst. Die
moeten toch chirurgisch behandeld
worden. Waar of niet?
Absoluut waar.
De ingeniteuns varen er wel bij.
$Vaut het automobilisme is de sport
der ingenieurs. Kent ge. na de jour
nalistiek, een mooier vak dan dat van
den ingenieurDaar zit het stam
woord „génie" in.
Dan de ontwikkeling van den
voetganger. Deze leert langzamerhand
uitwijken. Zijn tegenwoordig
heid van geest wordt aanmerkelijk
vergroot. En als er eens een paar
verongelukken, onder een auto terecht
komen, wat beduiden een paar onge
il en bij een kolossalen vooruitgang
van de (groote massa Niets, niets,
niets. Wat jij
Ik ben het niet geheel
Niets, zeg ik. Elke evolutie heeft
een paar slachtoffers. BastaVer-
idcr brengt de auto oris een stap na
der tot den algemeenen vrede, heel
wat sneller en secuurder dan de vre-1
desconfeatentie.
- Op w elke manier dan
- De meeste ruzies berusten op'
misverstand. Een misverstand te al
tijd het gevolg van te veel spreken..
Welnu, de auto gaat zoo razend snel,
dat er geen gelegenheid is om een ge-
iTegeld gesprek te voeren. De statis
tiek heeft reeds bewezen, dat er in
rijtuigen veel meer oneenigheden
InLaats hebben dan in treinen. Quod
erat demonstrandum. Er is meer.
Spreek, o, Socrates.
De oudere generatie is natuurlijk
huiverig voor die vliegensvlugge rit
ten. Zoo heb je o.a. dus nooit kans,
dat je schoonmoeder je vergezelt op
de tochten met je bien-aimée. Is dat
nier prachtig
Heerlijk.
O ja, weat je ,wel, dat „automo
bile" een van de merkwaardigste
Frainsclie woorden is?
Hoezoo
Hoe lean men een hooge zee an
deais noemen
Eeai „haute eau mobile".
En een leening bij; een woe
keraar
Ik weet het heusoh niet.
Een leeming „au taux mobile".
En een soldatenransel
-- Zeg het zelf maar.
Een „hotte au mobile".
En het lotto-spel in een tne»h
„Loto mobile".
Juist. .En jezelf, als je uit je slof
schiet?
Dat wedt ik wel„Otto mobile".
Waaruit blijkt, dat je voorbe
stemd bent, om automobilist te wor
den.
Toen naan de baanbreker van denk
beelden anderhalve minuut rust. Hij
slak een sigarette op, deed een paar
trekken en vervolgde
Weet je, wiè ergerlijk zijn? Er
geriiik, zonder dat er ooit 'iemand
kun ergerlijkheid uitmeet?... Devoet-
gorgeTs. Ja, de voetgangers. Letwel,
dat ilfe over wereldsteden spreek en
met over stadjes als bijvoorbeeld je1
Amsterdam.
Wat is een voetganger? Een twee-
beenig dier, dat zich langzaam en on
gemakkelijk beweegt. De voetganger
is voorbestemd onruit de wereldorde
te verdwijnen. Baribleu zie je hier
Sn drukke straten ooit lcppige__ en
hardhoorige voetgangers Ze zijn al
verwezen naar stillere buurten of ge
noodzaakt om te rijden.. Dat is al een
stap in de goede richting.
Posteer je eens in zoo'n drukke
straat en kijk aandachtig naar de
voetgangers. Zoo'n voetganger wei
felt, aarzelt, talmt, draalt, neemt plot
seling een kloek beslu'it, steekt on
handig de .straat over slotver
oorzaakt stremming. Zijn ze in gezel
schap en komen ze ap een gevaarlijk
punt, dan wil de een over den ander
of de anderen waken, vice versa
zooveel menschen, zooveel mzichten
en richtingenslotheen-en-weer-
geloop, uiteenspatting, stremming,
zoo geen ongelukken.
Iemand loopt verlig op een trottoir,
wil de straat oversteken, heeft het
midden dier straat al bereikt, moet
plotseling uitwijken voor allerlei
voertuigen, en heel malsnelt
naar zijn uitgangspunt terug. De
stommeling had toch mathematisch
kunnen berekenen, dat, aangezien
twee-helften gelijk zijn, hij veel beter
had gedaan met de andere helft door
te vliegen. Slotstremming.
Geen. wonder, dat de voetganger
zenuwachtig, woest, vloekerig en
argwanend is. Een graadje erger en
hij lijdt aan vervolgingswa.anzinEn
koppig en onordelijk, dat hij isDe
politi e-agent heft den arm op alle
mogelijke rij- en voertuigen gehoor
zamen aan dat gebaar. Niet alzoo de
voetgangers. Het meerendeel is van
meening, dat het een weldaad is, een
diender te ergeren.
Souvent le piéton.
N'est qu 'un méchant coohon.
Wie veroorzaken volksophoopirtgen?
Voetgangers. Toen hier een paar
jaar geleden "n drie- of vierhonderd
•va«n uw landgenooten, koristen van
Amsterdam, over waren, ma akten zij
het verkeer onveilig. Bij massa's dren
telden zij oVer straat, langzaam, zeer
langzaam, naar rechts en naar links
en achterwaarts kijkend, altijd en a(
tijd vericeerd uitwijkend.
Was jij er ook bij
Pardon.
Bon. Wat zijn de haveiooze, on-
oogeüjke bedelaars? Voetgangers. De
gauwdieven en zakkenrollers Voet
gangers. De straatroovers Voetgan
gers. De sluipmoordenaars? Altijd en
altijd voetgangers. Wie leveren het
grootste contingent Van overredenen
en verpletterden op? Voetgangers.
Ergoin een wereldstad is een
voetganger een gevaarlijk individu.
ZiezooWillen we samen een
antomobieitochtje maken
Ik deed het gewillig.
Gelukkig hebben wij dien avond
mijn vriend fungeerde als chauffeur
niemand overreden noch zelfs aan
gereden. Alleen hebben wij op dien
tocht van bijna anderhalf uur geen
vijftig woorden gewisseld, heb ik
misschien doordat ik er niet op ge
kleed was ettelijke stofdeeltjes
de oogen gekregen, een hevige koude
gevat, en is mijn colhert-pak op een
ontstellende wijze bemodtterd gewor
den.
Maar bekeerd ben ik toch. Ik ben
een verklaard automob'liaan.
Dat kan je aJLeen maar te Parijs
overkomen.
OTTO KNAAP.
Amsterdamsche Kont
CLvrn.
Er is een variatie op een spreek
woord, diie luidt: Zeg mij wat hij Leest
en ik zal u zeggen wat hij is. Daar
op is een variatie in het kwadraat te
maken: Zeg mij wat hij eet enz. Maal
ais een vreemdeling een tiental jaren
geleden op diien grondslag de karak
tertrekken der Amsterdammers had
moeten besiudeeren zonder nadere ge
gevens, zou hij daaraan al weinig
houvast gehad hébben. Want er werd
toen zoo verbazend weinig in het pu
bliek gegeten. Er moet op dat gebied
in de historie een keerpunt bestaan.
De oude Hollanders toch, laten iwe zeg
gen van vóór 1800, waren lekkerbek
ken eerste klas, bij wie een goed en
overvloedig diner een integreerend
dèel van een gelukkig leven' uitmaak
te, dat talLooze schilders, die voor hun
werk al oven hard een goed' onder
werp noodiig hebben als een schrijver,
eetpartijen op het cüoek bradhten en
aldus, wanneer het maar een bezoek
wilde brengen aan 't Rijksmuseum,
aan het nageslacht gelegenheud gaf
het oud-H ol 1 andisahe eten te zieca en
daarnaar de eters ta beoordieelen.
Maar de Amsterdammers van '80 tot
*90 dachten daar blijkbaar heel an
ders over. In een gewoon café of in
een tapperij werd vrijwel nooit gege
ten. Café-restaurants, zeker, die vond
men zoo hier en daar door de stad
verspreid, doch (het menu bestond er
vrijwel uilisliudtenid uit biefstuk mot
gebakken aardappelen en broodjes
met vleesah of kaas. Verder waren er
bepaald1 restaurant In de Nefe
waar la carte gegeten kan -Warden,"
de Poort van Cleef specialiteit in één
mét!" (biefstuk met gebakken aardap
pelen) en erwtensoep mèt (worst) ge
geten weid; Krasnapolski met zijn
kostelijke maar. nog al eenigszïns
kostbare menu's (ten minste voor dla-
geilijtosch gebruik) en het beperkte
r-eisfcaurant diat in sommige hotels
(lang niet alle) voor. dé logeergasten
in hoofdzaak werd; gehouden.
W"as hiet .restaurantwezen hder. aoo
weinig ontwikkeld: omdat de men-
sdhen in meerderheid, de eetikurst niet
verstonden of .wisten velen niet wiat
smaakvol eten was wijl dlie kunst hoer
ouvoldJoienDdle iweaid1 gedoceerd'. Eten
was hier veedal uitsluitend' een/ k-wes-
tite van kwantiteit; je at zuuikacxl met
spek, vijf, izes, borden, ossenlappen
met aardiappellen en igroente, vooral
véél aardappelen, je at soep, diat iwol
teggen soep voor. soep, soep van hors
d'oeuvre, soep voor eerste gereclib,
soep voor tweede gerecht, soep voor
dessert maar van een samengesteld
middagmaal wtLsb dé meerderheid' wéi
nig af. Alls ze zoo iets dioor toevallige
omstand'ighedien hier of diaar hadldlen
genoten dan. heette het minaohtend:
l'ifJiafjes Waar je je maag, niet mee
vult, geef mij imaar een degelijke buir-
genpotl
Die dlégelij|k!e burgerpot bestaalt nog
altijd. Zie die advertenties er maar
eens op na, waarin kost en inwoning
wordt aangeboden. Van vier .gulden
per \Veek tot veertig gulden per maand;
toe, smullen' de commensalen aan di.e
degelijke pot. 's-Mongens botecrhamM
men (bij die eerste categorie besmeerd
met mapgarine, bij de tweede met bo-
te®( of. iets diat er veed op lijkt) belegd
met plakjes van een of andere kaas of
worstsoort, die tegenwoordig zoo mia-
oh'Lnaal „gesneden" wondt, als de ooan
mensa ai door zfn hospita, om 12 uur
iete dèngelijiks en 's middags een' mi-
niatuurstukje vleesch, liefst iets wat
alleen gebakken behoeft te worden,
omdat or in gestoofdlen toestand mis
schien. .niets van over zou blijven,
aardappelen met waterachtige jus en
groenten. Geetn HClafjes, geen pudding
of dergelijke zoetigheid jes. Nu weet
ik wel dat er onder die beter gegoedten.
(maar dat zijn kamerverhuurder ge
woonlijk niet in de eerste plaats)
grootere stukken vieesch op .tafel' ko
men en het vüeeschnat in de jus daar-
dteor op het andere „nat" domineert-,
maar overigens blijft het niet kip met
peren en ossenhaas maar „zuurkool
met spek", een weinig varieerend me-
u.
Ging de Amsterdammer uit die da
gen naar „buiten" en dat was hij al
heel gauw, want Haarlem bijv. was
al erg buiten., don werd er dioor "h
dalgjesmenscfi niet aan gedocht bij al
het ïdeeële genot van schoone natuur
of hè, hier is ook een Janstraat net
als bij ons de Sint Jansstmat of een
bezoek aan den Hertenkamp, ook htet
prozaïsch genot te volgen' van een
smakelijk maa.1. Geen denken aan. De
„burgerluidjeis" waren gewoonlijk be
last en beladen met belegde broodjes
(net of er in Haarlem niets te krijgen
was) die rij oppeuzelden op een bank
in den Hout en de deftiger menschen.
Nu, die die bestelden bii Brinkrnann
een broodje met vleesch en sneden
het, gewapend mot vork en mes in al
lerdunste neepen om er maar lang
van te kunnen proflteere®. Of zij er
daarom zoo goedkoop op uitgingen,
laat ik in het. midden,, want wat er
tie weinig aan vaste stoffen werd; uit
gegeven werd gewoonlijk in de ruim
te aan vloeibare consumpties inge
haald.
la Amsterdam zelf, de stad Waar
je .woonde, buitenshuis te gaatn eten
was Iteelemaial geen made. 't Zou de
menschen .niet invallen. Ja, en 'n'
enkele commensaal, ouwe jongen
heer bijv., die wel eens graag lang
bleef bitteren en dan kwestie kreeg
met z'n kamerverhuurster, omdatehet
eten zoo Jarag op bleef staan, en
daarom maar geen „pension" meer
nam of iemand die zich met de ka
mer-kost niet kan vereenögeri, of een
ander lastig sinjeur, maar percents
gewijs was diat aantal zeer klein. De
vreemdelingen haddten natuurlijk de
reeds genoemde groote hotels.
Maar dio vreemdelingen ik b-eb
er hier en daar in verschillende lan
den van Europa veel over moeten
hooren waren 't er allen over eens
dat t hier verbazend duur was. Ze
haddfcn hier prijzen betaald in hun
oog om van te rillen. Dit lag niet al
leen hieraan, dat wat daar op éet-
gebied met francs of manken betaald
wordt, maar hier evenveel guldens
kost, doch ook vooral wijl in *t bui
tenland een niet zoo grjjot versdhfl
bestaat tusschen hötels in groote ge
bouwen of kleinere huizen gevestigd1,
als hier. Ik heb in Brussel bijv. wel
eens gelogeerd in „Cosmopoliet", een
monumentaal gebouw vlak bij htet
Xoorderstatiorr, vo'or drie francs.
Hoog en droog natuurlijk. Maar ik
twijfel er toch aan of men voor een
daalder in het Victaria-hótel, vlak:
over ans Centraal-Stationslaapge-
legemlieid zou krijgen.
Stond het restaurantwezen tot '80
dus nag in het steentijdperk, die
tentoonstelling van '83 bradht ver
betering. Toen kwam ea- een stroom
vatn vreemdcJincven én alles wat op
eetgebiéd eenige ervaring haid, be-
goh een eetgelegenheid. De Duitsche
café's, niet die waar Duitsche bie
ren geschonken werden, want die
waren voor algemeen gebruik te duur,
maar zaken aJS „Schiller" en Zur
Gxvten Quelle, -waar Duitsche kaste
leins het "V>ede Hollandsohe bier in
halve-liters-glo^en 9chenkesn, leerdten
d!e menschen in plaats van jenever
bier te drinken en dit af te wisselen
door een halve schweilsar, een Deut
sche Leberwurst, een Knakworstje of
'n Gul ash.
En er wenden zelfs restaurants op
gericht waar je voor 70 a 75 cents,
giaheel in navolging van 't buitenland
geeai degelijke burgerpot, maar een
compleet diner kon krijgen. Dat was
de gouden eeuw de reactie kwam na
de actie nog móet zoo heel spoedig en
verschillende restaurants konden het
nog rekken tot de Tentoonstellmg
voor Hótel- en Reóswézen. Doch toen!
ook die voorbij was, moesten d.e op
groeten omzet berekendle restaura
ties 'n paar pas achteruit. Als ze mij
nu zoo vragen, waair kan ik to Anv
sterdam voor vijftien stuivers ©en
goed diner krijgen dan moet ik de
schouders ophalen.
De volksrestaurants zijn verbeterd
«n vermeerderd/. In „de Kroon" op
den N. Z. Voorburgwal en „de Zon'
op het Singel ziet 'het er thans netjes
uit, wat Van andere gaarkeukens niet
getuigd kan worden. Doch zooals ik
reeds in een vorige kout zei dekeu-
ze der gerechten, zoowel als die zorg
die aan de toebereiding .besteed wor
den, laten/ er wel iets te wenschen
over. 'n Werkelijk compleet diner,
zooals .miin Parijsche confrère, 'ml
paar maanden geleden in die „Spaar-
nebade" schilderde, met hars d'oeu-
vre en Siseh is hier soms to 't geheel
niet te krijigen. Trouwens, daar zijnt
de porties qua hoeveelheid niet op
berekend. Dankbaar erkennen wij
echtor do verbetering, dat ook gele
genheid gegeven wordt em dessert
t© gebruiken
Onder d.e restauTönts a la carte
neemt no'g steeds een eerste plaats
in De Poort van Cleef. Wat je
krijgt is urima, doch hoe verbazend
beperkt is 'hier de keuze,, de grootte
van het restaurant in aanmerking ge
nomen. 1)
Laten we hopen, dat er to Amster
dam weer spoedig kans moge komen,
dat moderne tusscli en-restaurants
hier levensvatbaarheid hebben. En
niet alleen den eters in spe, maar ook
vooral de stad, die 't zoo noodig heeft,
wensch ïk to gedachtensmakelijk
eten.
Vreemdeling Verheugt i dorp
zich niet in het bezit van een fapfa1-
rekorps
DorpelingDat niet, wij dragen
het met gelatenheid.
Nadat de dikke man een maand
lang een vermageringskuui- had om
dengaan, kreeg 'hij vaii dien medicus,
die hem behandelde, de rekening
thuis. Hii schrikte en haastte zich
naar 's mans woning.
„Dokter", riep lhij verschrikt uit,
uw rekening is net zoo omvangrijk
als ik en ik ben nog g»en pondje af-
genomem
„Tut tut" troostte hem de medi
cus, die rekening maakt deel van do
behandeling uit, u transpireert er al
van."
LANG LEVEN.
„Van oud' worden gesproken zet
de babbelaar in den trein, mijn
grootmoeder stierf op den lee-fijd van
honderd en twee jaar. Dat ie weid-
zaam, aou ik denken."
En hij keek triomfantelijk den
kring rond.
„Dat beduidt niets", zei :emandi ih
den hoek. die tot dusver gezwegen
had, mijn grootvader op 202."
Er heerschte een oogenblik stilzwij
gen. Toen zei de eerste „Wat, wou
u ons wijsmaken dat iemand in uw
familie stierf op 202 Dat is onmo-
lijk."
„Volstrekt niet", hernam de ander.
„Mijn grootvader stierf op 202, Prila-
sengraohL
MevrouwVandaag had ik een
krng gesprek met den dokter over ge
zondheidsleer. Hij zei, dat de zuige
ling van dezen tijd beter levenskan*
sesn heeft, dan de zuigeling van vóór
vijftig jaar.
MijnheerNatuurlijk, de zuigeling
van vóór 50 jaar is nu al een halve
eeuw oud'.
SLIMME PONTO.
Er Werd gesp/roken over die slim
heid van dieren. Wel, zei de jonge
landbouwer, ik heb een hond op de
boerderij, die een wonder van vor
stand is. Op zekeren diag vond ik hem
midden op den weg, de een of ande
re booswicht had hem to zijn poot ge
schoten. Ik verzorgde 'het dier en hij'
genas geheel en raakte zeer aan mij'
geheeht. Wat gebeurt er Onlangs
kom ik met Ponto, zoo heet het beest,
langs een eenzamen weg, bij avond.
Opeens begint de hond te gTommen.
Het volgende oogenblik komt er eem
roover u't dé struiken en richt een
pistool ap mijn borst.
,Aha'\ zei een toehoorder, „ik be
grijp het al. De dankbare hoftid vloog
den kerel natuurlijk naar de keel."
.Volstrekt niet, die man beroofde
mij van alles wat ik bij mij had"
„Maar Ponito
„Die liep weg, zoo hard hij maar
léppen kon. Dat is juist het slimme
begrijp je niet? Zijn dierlijk instinct
zei hem, diat hij niet weer in zijn poot
wou worden geschoten."
Mevrouw Waarvoor draag je die
zwarte band om je hoed Wat is
dat nu weer voor molligheid.
MijnheerIk ben to de rouw ge
gaan ovier jou eersten man, het spijt
mij, dat hij gestorven is.
Lijst van onbestelbare brieven over
de tweede helft Januari.
Onbekend..
Binnenland.
Brieven
Leuven, Alkmaar, Van Willes,
Schaaf, H. M. Somnans, mej. M. van
Hasselt. Semembak Cultuur Mij., A.
Visbeen, H. H. Reijnders, mej. N. van
Laar, F. Uleanan, allen Amsterdam:
mej. D. Stevtoga Kuijper, Buseum
mej. W. Krenning, S. M. wed. v. d:
Pol, allen Bussum; F. C. Bakker,
H Verstc-ee, P. v. d. Melde, H. Side-
ring 's-Hage; KI. v. Zandbergen,
Groningen; J. Ruggenberg, P. Tou-
tenberg, mej. Rozenkrans, Vergers,
Haarlem; Bruïjsen, Haarlemmermeer;
B Veldhuizen van Santen. Hillegom;
Van Til, HilLegom; J. van Leeuwen,
Schiedam of Rotterdam; J- Prenger,
mej. Pavel. Rotterdam; Brak, Uit
geest; Dr. Jonker, Velp; GipsbeeLden-
fabriek, Venlo; M. B. van Wijnber
gen, IJsselstein of BenschopA. de
Vries, Zandvoort.
Briefkaarten
Van Emmerik, W. Blahkers, Van
Groen Oostenburger, W. Kamphuis,
AmsterdamAnna v. d. Meer, 's-Ha
gemej. v. d. Groot, Haarlem; C.
Kroon, Hoorn J. B. Kleberg, Kam
pen mej. M. Schut, UtrechtS.
Ereek, Kerklaan F. Huisman, F.
Huisman, Stationstraat
Buitenland.
Brieven
C. Reyendam Langsam Canada
Tliirij Baker, Lotndenmevr. v. d,
Bos Sluis, Manbenge; J. Kramer
Mose A. B. Wagenmaker, N.-York
G. v. d. Kieft, N.-York A. A. Schwat-
zêr. Windhoek.
Briefkaarten
W. A. Klimbie, Bucarestmevrouw
Draver Londen Venlo, Rotterdam
B. A. Engelhardt, Paris.
CENTRALE' RAAD VAN BEROEP.
(Ongev allen verzekering.
In de te Utrecht gehouden openba
re terechtzitting had o .m. de mt-
spraak plaats in de volgende zaak
Hooger beroep van de Centrale
Werkgevers Risico-Banfk te Amster
dam tegen de uitspraak Van den Raad
van Beroep te Haarlem, houdende
bevestiging dor beslissing van de
Rijksverzekeringsbank, waarbij aan
II. F. Z. te Sloten (N.-H.) onder meer
genees- en heelkundige behandeling
is toegekend ter zake van een onge
val, zijnde eene verwonding van den
rechtermidden vinger, welk ongeval
hem overkwam doordat hij met
brandbluschmiddelen zijner fabriek
hielp bij de bJussching van een begin
van brand in een belendende fabriek
ter voorkoming van brandgevaar
voor de fabriek van zijn werkgever.
De Centrale Raad bevestigde de uit
braak.
Binnenland
DE DUUR DER CRISIS.
We hebben reeds gemeld, dat <Je
bladen der rechterzijde en der libe
ralen elkander verwijten doen in ver
band met den duur der crisis. Vaa
links zegt men de crisis duurt lang,
van rechts antwoordt men zoo heel
lang is U nog niet Borgesius had to
1905 nog langer werk. Op meer ob
jectief terrein wordt deze discussie
nu overgebracht door „de Residentie
bode", die een lijstje geeft van deen
duur der laatste zeven Nedèrlandsche
Kabinetscrisissen. Ziehier
Aanvrage ontslag 1888 26 Maart be
noeming 20 April, duur 25 dagen.
Aanvr. onóslae 1891 10 Juni, ben.
21 Aug., duur 72 dasen.
Aanvr. ontslag 1894 28 April, ben.
8 Mei, duur 10 dagen.
Aanvr. ontslag 1897 30 Juni, ben.
26 Juli, duur 26 dagesn.
Aanvr. ontslag 1901 1 Juli, ben. 3D
Juli, duur 30 dagen.
Aanvr. ontsl. 1905 3 Juli, ben. 17
Aug., duur 45 dagen.
Aanvr. ontslag 1907 12 Febr., ben.
5 April, duur 52 dagen.
De huidige crisis begon 24 Decem
ber j.l. en duurt dus thane 44 dagem,
dat is dus al haast zoo lang als de
crisis, dïe in 1905 door rnr. Borge
sius is opgelost. De gemiddelde duur
van deze zeven crisissen was 39 da*
gen. Zoodat rar. Heemskerk wel wat
mag voortmaken.
(N. v. 't N.)
