KWARTJES
ADVERTENTIEN
VRAACEN-AANBODS
ADVERTENTIEN:
1-6 REGELS 25 CENTS
3PLAATSINGEN f 0.50
RIJ VOORUITBETALING
Verschijnt degelijks, behalve op Zmr ©n Feestdagen
NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
[Onze Lachhoek.
Uit de Omstreken
Binnenland
FEUILLETON
jndelijk gewonnen
m BS* Jupgang, No. 7608
DINSDAG 14 APRIL 1908 B
HAARLEM'S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIB MAANDEN:
Vaor Haarlem 1.20
Vvot de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) a 1.30
l=Yï3nco per post door Nederland w 1.65
Afzonderlijke nummers 0.02 H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem s 0.37 H
w de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
i'N:
AD VEE
Van 1—5 regels 50 Cts.iedere reg^i meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels elke regel meer 030. Reclames 30 Cent per regel.
Bij Abonnement aanzienlijk rabat.
Advertentiën van Vraag" en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing j
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie ee Administraties Groote Houtstraat 55.
iaÊspcommuaaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724
Drukkerijs Zaider Baitenspaaree 6. T ^'«onnummer 122.
^>1 de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon inferc. 6229.
ÏWJffl SLA®.
Wonderman uit Califomië,
volgende bijzonderheden zijn
igen tijd geleden verschenen in
igressive Thought". Ze betreffen
[lain Goddard Diamond uit San
icisco, die geboren is op 1 Mei
te Plymouth in Massachusetts
LA.)'dus 111 jaar oud. Zij zullen
lei' twijfel velen van onze lezers
inboezemen. Er bestaan por
iën van dezen merkwaardigen
waarop we hem zien boksen,
in en gymnastiseeren op den
[tijd van 106 jaar.
ben hij bijna 107 was, was hij
Aker dan de meeste menschen, die
7.00 oud zijn.
(edurende langer dan 40 jaar leef-
;hij gewoon, het eenige ongewone
i, dat hij geen koffie, thee of an-
prikkels gebruikte en dat hij
getrouwd is. Toen hij bijna 50
begon het hem duidelijk te wor-
dat er nog heel veel van het le-
te maken was.
•De meeste menschen verwachten
nerven, als ze zoowat 70 zijn, dan
ken ze zichzelf klaar voor den
;d en verwachten niets meer van
i leven. En hun heéle verdere le-
J is dan als het ware vervuld van
_3|edachte aan het einde. Doordat
zoo sterk aan dat einde denken,
fit liet dan ook meestal op dien
§P|:zeide hij.
Bfening en matigheid in alles heb-
Hiet leven van Captain Diamond
pngd. Hij beweert, dat doeltref-
le lichaamsoefening en daarbij
l^oge gewoonten een sterk lichaam
'ouwen en onderhouden,
jjjij zegt. ,,Ik ondervond op mijn
f jaar, dat mijn gewrichten stijf
•Ijken. Daarom deed ik een gymna-
kkuur. Eerst was het een moeilij-
Sfen pijnlijke oefening, maar lang-
aevhand ontspanden mijn spieren
en mijn gewrichten werden buig
pi; de behandeling eindigde, en
g|A voelde ik me werkelijk weer op-
jiw jong?
|ij was in San Francisco geduren-
_Jle vreeselijke aardbeving, en het
waarin hij woonde, werd ver-
ld. Nu woont hij in Oakland, waar
[welbekend is, niet alleen als de
f Iste blanke aan de kust der Stil-
suidzee, maar ook in veel opzichten
de wonderlijkste man, die op aar-
Beeft.
jij was verkenner en koerier in
l_(cico gedurende den oorlog met de
1jj Staten. Hij was tegenwoordig
oen aanleg van de eerste spoorwe-
J en kanalen in de Ver. Staten en
tijdlang vervulde hij de betrek-
van hoofdopzichter bij planta
in het. Zuiden. Hij doorstond de
lemie van gele koorts in 1852 te
alaclucola.
edurende 10-1 jaar was hij op een
toor te Boston, want hij wilde
itsgeleerde worden, maar hij gaf
op.
u doet hij niet anders dan korte
I jkels over gezondheid en voedings-
zenden aan tijdschriften en cou-
ten en hij heeft ook een boek ge
schreven: „Het Geheim van een veel
langer Leven." De eerste uitgave ver
scheen, toen hij 105 was en de laatste
dateert van zijn 110e jaar.
Hij verkondigt niet slechts theo
rieën over het leven op bepaald voed
sel, maar hij brengt precies in prak
tijk wat hij predikt. Hij maakt zelf al
zijn eten klaar. Lachend zeide hij:
„Na mijn 70e jaar ben ik geheel on
afhankelijk van de vrouwen geweest,
dat is dus de laatste 41 jaar be
halve in den tijd van aardbevingen
en branden in San Francisco en toen
waren de vrouwen ware engelen voor
me. Daar zal ik ze altijd voor zege
nen.!"
Captain Diamond is een verstokte
oude vrijer. Hij stopt en repareert
zijn kleeren zoo handig als een jong
matroos.
Nooit vertelt hij een zelfde verhaal
twee keer. Hij weet het nog, als hij
u iets 5 of 6 jaar geleden vertelde en
datzelfde verhaal zal hij u geen twee
de maal doen.
Zijn gezicht is zoo goed, dat hij al
leen een bril hoeft te dragen bij het
lezen of schrijven. Hij heeft hem op
straat niet noodig, en zijn heldere,
grijsblauwe oogen schitteren vroolijk,
terwijl hij door de drukke straten
loopt. Hij heeft heel weinig rimpels
en is een groot voorstander van li
chaamsoefeningen. Nooit laat hij een
dag voorbijgaan zonder zijn wande
ling, zijn ademhalingsoefeningen,
bad en gymnastiek. Met.de vlugheid
van een 40-jarige klimt hij de trap
naar zijn kamers op.
Blijkbaar heeft hij geen dokters
noodig. Hij zegt, dat hij ze allen heeft
laten varen, toen hij zich op z'n 42e
jaar oud begon te voelen. Toen is hij
gaan leven zooals hij nu doet, en van
dien dag af is hij nooit meer ziek
geweest, behalve dat hij eens kou
heeft gevat verleden jaar April. Maar
toen had hij ook op den vochtigen
grond moeten slapen in Frisco" (S.-
Francisco) na de aardbeving.
„Ik genas mezelf al gauw met olijf
olie," zei hij, „en door bijzonder voor
zichtig te zijn met mijn voedsel. Ik
ben streng vegetariër. Geen druppel
bloed is er gedurende 66 jaren vergo
ten, om mij te voeden. Ik genas me
zelf van rheumatiek en andere ouder-
domsplagen, toen ik 42 jaar was,
doordat ik geen vleesch meer at, thee
en koffie naliet en in mijn voedsel
overvloedig olijfolie gebruikte, terwijl
ik ook mijn lichaam daarmee inwreef
na 't bad. Ik gebruik ongeveer 11 liter
olijfolie in de maand, meest inwen
dig. Ik gebruik ongeveer 1 liter per
maand uitwendig. Men heeft maar
heel weinig olie noodig om de huid
zacht en glanzig en de gewrichten le
nig te houden.
lederen morgen vlak na 't opstaan
wrijf ik mezelf met koud water. Ik
doop een flink stuk flanel in koud
water, wring het gedeeltelijk uit en
wrijf mijn heele lichaam er mee. Dan
wrijf ik hard met een ruwen drogen
handdoek, tot ik zoo warm ben als
een geroosterd brood en daarna ge
bruik ik de olijfolie maar een klein
beetje en wrijf ze goed in bij de
gewrichten. Ze houdt deze buigzaam
eri het gelaat blijft er glad en onge
rimpeld door."
Captain Diamond gebruikt nooit ee
nige prikkels en ook nooit vleesch.
Hij drinkt zuiver water, melk en zoe
te ongegiste vruchtensappen. Hij ge
bruikt weinig eieren en als hij ze ge
bruikt, let hij er streng op, dat ze
heel versch zijn. Hij neemt zijn eie
ren in olijfolie. Hij eet een weinig
kaas en dan altijd roomkaas. Bij al
les gebruikt hij zout. Hij zegt, dat
men maar weinig noodig heeft om
het lichaam te voeden, als men maar
altijd het geschikte voedsel nauwkeu
rig uitzoekt. Hij heeft geen vaste re
gelen omtrent den aard van zijn voed
sel; hij verandert dikwijls van spij
zen en hij gebruikt er niet meer dan
twee verschillende bij één maaltijd.
Hij bereidt zijn eten altijd met olijf
olie en hij als hij eten bakt gaat er
ook altijd olijfolie in. Nooit gebruikt
hij eènig dierlijk vet. In zijn voeding
zijn alle eetbare granen, vruchten,
noten en groenten inbegrepen.
„Op deze manier zegt hij heb
ik 66 jaar geleefd en gedurende al
dien tijd heb ik geen last van pijnen
en kwalen gehad en ik heb me al
door gelukkig gevoeld. In vergelij
king met nu was ik op mijn 42e jaar
een zenuwachtige, zwakke oude
man. Maar toen at ik ook vleesch en
vulde mijn lichaam met zuren en
rheumatiek. En dan moesten de dok
ters mij maar weer uit mijn ellende
helpen!"
Hij rookt niet en slaapt nooit ever-
dag.
Dr. Wm. Evelyn uit S. Francisco,
gepromoveerd aan de Hoogeschool te
Edinburgh en directeur-geneesheer
van St. Luke's Hospitaal, Califomië,
heeft na een grondig onderzoek van
Captain Diamond de volgende feiten
opgeteekend:
„Hij is 1.68 M. lang en weegt 69 ki
lo. Zijn spijsvertering is uitmuntend.
Zijn pols telt geregeld 76 slagen,
ademhaling 18, en vol, zijn gelaat is
niet gerimpeld, zijn haar grijs en
overvloedig. Borst 90 c.M. met 5 cM.
uitzetting. Zijn oogen zijn onver
zwakt, zijn verstand helder, zijn
gang veerkrachtig, zijn houding
recht en zijn schouders vierkant. Om
kort te gaan, hij is een merkwaardig
samenstel van onbedorven weefsels
en alle organen zijn goed werkzaam.
Niets doet een nadering van den dood
veronderstellen, en men kan alleen
gissen hoe lang hij nog wel leven
kan!
Er was een roman in zijn jeugd en
onder het stof der jaren ligt het graf
van een jong meisje. „We waren
engageerd, zei hij, „en we zouden al
gauw zijn gaan trouwen, maar, pre
cies twee weken voor den bepaalden
dag," stierf zij plotseling aan een
gevatte kou en blies haar laatsten
adem uit met haar armpjes om mijn
hals. De herinnering aan die armen
om mijn hals heb ik altijd behouden
en niemand heeft die herinnering
kunnen wegnemen of zal dit ooit
kunnen."
Wij laten hier eenige van zijn wijze
uitspraken volgen.
„Ik heb er een levensregel van ge
maakt, geen zorgen te hebben en niet
driftig te worden; ik heb altijd ge
tracht vriendelijk jegens allen te
zijn.
„Ik heb het geloof, dat God zal
zorgen voor wie in Hem vertrouwen,
maar Hij verwacht van ons, dat we
voor ons zelf ook een beetje zullen
strijden. En dat heb ik gedaan: ge
streden en moedig en vroolijk geble
ven.
„Ik heb verscheidene goede gezon
de tanden in mijn mond, en ik ver
onderstel dat ze zoo goed zijn, door
dat ik ze goed geoefend heb. Ik kauw
mijn eten altijd langzaam, en besteed
heel veel tijd aan mijn maaltijden.
En dan richt ik het meestal zóó in,
dat er een heeleboel tusschen door
gelachen wordt. Dat is het beste mid
del voor goede spijsvertering, veel
lachen aan de maaltijden. Soms was
ik in hotels en op de groote zee-
stoombooten, en daar zag ik velen
die aten met gezichten alsof ze er
voor opgehangen zouden worden, 't
Is heusch geen wonder, dat ze slech
te spijsvertering hebben. Ik zou stik
ken, als ik op die manier moest
eten.
„Ik heb in 3 eeuwen geleefd en ben
niet van plan om vooreerst dood te
gaan. Ik geniet van het geleven zoo
veel als ik altijd heb gedaan en ik ge
loof, dat, zoolang we pleizier in het
leven hebben, er genoeg levenskracht
in ons is, om het bestaan nog langer
de moeite waard tevinden. Menschen,
die niets meer hebben om voor te le
ven, beginnen aan doodgaan te den
ken."
Wat Captain Diamond volbracht,
kan iedere gewone man of vrouw be
reiken, zonder dat ze nu precies al
zijn methodes in alle kleine bijzon
derheden behoeven na te volgen.
De moderne levenswijze is eenvou
dig een langzame manier van zelf
moord begaan. Deze dappere, eenige,
wonderbare man, alleen staande te
midden van de eeuwen, heeft bewezen
dat de mogelijkheid van een lang le
ven bestaat voor alle menschen.
Vert, door C. H.
(The Herald of the Golden Age).
UIT EEN OPSTEL.
Eén jongen, die een opstel over den
ezel moest maken, schreef„De ezel
is een zoogdier en een scheldwoord.'
Zijn ooren vind je dikwijls in de boe
ken."
WAAR HIJ ZAT.
Wonderlijk, mijn vriend, hoe dik
wijls ik je ook kom halen om mee
naar de soos te gaan, altijd laat je
vrouw zeggen, dat je niet thuis bent.
De laatste maal meende ik je duidelijk"
te zien zitten.
Waai- dan
Onder de pantoffel.
REGENMACHINE.
Een boer beschouwt in de stad een
sproeiwagen in rust.
„Wat zou dat weer voor een nieuws
machine zijn?" mompelt hij.
De koetsier brengt den wagen plot
seling in werking en de boer krijgt de
volle laag.
„Hé", zegt. hij, „dat is nou zeker
zoo'n nieuw regenmachien uit Ame
rika.
STIJLBLOEM.
„In verstrooidheid liep de hoogleer-
aar maar steeds door; hij was in ge
dachten en in het moeras verzon
ken."
GETROEFD.
Knaap„Wat is dat een klein
brood, bakker 1"
Bakker„Bekommer je "daarover
niet, mijn jongen zooveel te minder
heb je te dragen
De knaap legt den halven prijs op
de toonbank en loopt heen.
Bakker„Hé, ventje, dat is geen
geld genoeg I"
Knaap „Dat maakt niet uitzoo
veel minder heb je te tellen 1"
IJMUIDEN.
Bij Koninklijk besluit is benoemd tot
een der vertegenwoordigers der Ne-
derlandsche Regeering op het inter
nationaal congres voor afkoelingin-
dustrieën te Parijs in 1908, de heer J.
M. Bottemanne, directeur der Vis-
schershaven te I.Tmuiden.
HOFBERICHTEN.
H. M. de Koningin denkt met den"
Prins van Dinsdagmorgen tot Donder
dag in de residentie te vertoeven.-
ONDERWIJZERS IN INDIë.
Ter beschikking van den gouver
neur-generaal van Ned.-Indië kunnen
worden gesteld onderwijzers, om te
worden benoemd tot. onderwijzer der
3e klasse bij het openbaar Europeesch
lager onderwijs daar te lande.
Voor inlichtingen en bijzonderhe
den wende men zich tot de afdeeling
„Personeel" van het departement van
koloniën.
(St.-Ct.)
RECHTERLIJKE MACHT.
Bij Kon. besluit is:
le. aan mr. Th.Heemskerk, minis
ter van Binnenlandsche Zaken, eer
vol ontslag verleend als secretaris
Uit het Engelsch.
U begrijpt, dat wij allen blij
flaxen, toen het eindelijk tot een breuk
Twee jaar na het huwelijk be
de oude Allan Bedlow ziek te
,'den. Miranda kwam naar huis om
1 te verplegen. Ralph kocht een
oener. Allan Bedlow stierf; Miran-
erfde en de geheele bezitting ging
haar over, Ralph mocht over geen
t. ft van het kapitaal beschikken en
s daar natuurlijk woedend over.
amanda ging naar Gibraltar terug,
p- de toestand werd al erger en
Mer- eerj jaar kwam toen de ca-
jrophe. Van welken aard zij was
nooit precies opgehelderd, in elk
""P moest Ralph weg en wel zoo
,e(ug mogelijk. Gelukkig lag zijn
joener iuist in de haven van Gi-
ltar. Hij kwam nog voordat de
nd viel aan boord en zoodra het
ker was, stak hij in zee, nog
t ter rechter tijd. Van dat oogen-
af bleef hij verdwenen en het
ge, dat wij van hem te weten
kwamen, was, dat men twee jaar
daarna ziin lijk op Rosevaer vond.
Charnock luisterde vol aandacht
naar het verhaal van lady Donnis-
thorpc, in de hoop een verklaring te
hooren voor het verdriet, dat heden
avond duidelijk op het gelaat van Mi
randa te lezen was geweest Maar hij
ontdekte niets. Een andere vraag
drong zich ook aan hem op
Waarom woont mevr. W'arriner
dan in Ronda? Ik ben er wel nooit
geweest, maar ik begrijp niet, waar
om er Engelschen zouden gaan wo
nen.
Misschien was dat juist een re
den voor haar, antwoordde lady Don
nisthorpe. Ik denk dat maar zoo,
want zij uit zich nooit daarover, en
als zij niet spreken wil, kan niemand
haar daartoe dwingen.
Het vergaan van Ralph werd ver
zwegen. Hij was éen dier menschen,
die men maar het liefst doodzwijgt
te meer omdat hij zich door de vlucht
aan zijn straf onttrokken had. Maar
dat hij iets gedaan had, dat in strijd
was met de eer, was bekend. Zijn
naam werd van de legerlijst ge
schrapt. Miranda was zeker hang èn
om de schande èn om een begrijpelijk
medelijden, dat zeker ruimschoots
haar deel geworden zou zijn. Daarom
nam zij het besluit, niet naar Enge
land terug te keeren, maar zij liet
haar vroegere gezelschap, Jane Holt,
uit Engeland komen en bleef in
Ronda.
Lady Donnisthorpe wierp Charnock
een aarzelenden blik toe.
Misschien had Miranda ook nog
andere redenen, voegde zij er bij.
Zij was nog aan het overleggen of
zij goed deed hem deze andere rede
nen uitéén te zetten, toen haar gas
ten begonnen afscheid bij haar te ko
men nemen en de gelegenheid voor
een nadere verklaring afgesloten
was.
Charnock ging naar zijn hotel te
rug in een gemoedsstemming, die hem
zelf volkomen vreemd en nieuw was.
Hij begon te philosopheerenallerlei
verklaringen vond hij uit om ze
daarna weer te verwerpen en dan
lachte hij om de woorden van de cri-
tische weduwe.
De vrouw, waarde mevrouw,
zei hij in gedachte tot haar is het
groote geschenk van den Hemel voor
den man om hem rein en humaan te
houden. Nog andere en niet minder
diepzinnige volzinnen vormde hij, en
te midden dezer overpeinzingen over
viel hem plotseling etn groote schrik
over zijn eigen vermetelheid en over
zijn hardnekkigheid, die hem nu gro-
!ve vrijpostigheid toescheen.
Maar zijn gemoedstemming van dit
oogenblik was weinig geschikt om on
aangename gedachten op den voor
grond te laten komen.
Terwijl hij voortliep, werd de lucht
overtogen door het matte rood van
de ochtendschemeringde vogels rit
selden in dc takken, een lijster begon
zich te oefenen en schalde weldra zijn
hoogste lied uit. De merels riepen el
kaar toe en een matroze licht lag
over de stad,
Het was morgen geworden. Char
nock bleef staan en vroeg zich af of
Miranda zou slapen. Maar Miranda
zat voor het open venster, luisterde
naar het roepen van de vogels in het
park en iets van de rust, die over wei
den en boomen lag, sloop ook in haar
hart.
Telkens wierp zij een blik over haar
schonder naar de tafel, waarop de
verscheu rde witte handschoen lag,
als vreesde zij, dat hij door een of
andere tooverij plotseling verdwenen
kon zijn.
Den volgenden dag echter pakte Mi
randa haar koffer; en toen Charnock
bij lady Donnisthorpe zijn kaartje af
gaf, hoorde hij, dat mevrouw Warri-
ner naar Ronda vertrokken was. Dit
bericht bracht Charnock niet weinig
in verbazing, want Miranda had zelfs
haar twijfel geuit, of zij wel ooit
weer naar Ronda zou terug keeren
en hij vroeg zich af, wat er wel ge
beurd mocht zijn, dat haar zoo plot
seling van plan had kunnen 'doen ver
anderen. Maar verbazing en teleur
stelling werden spoedig vervangen
door een bevredigend gevoel van ze
kerheid, dat Miranda en hij nu toch
spoedig' buren zouden worden.
HOOFDSTUK VII.
Het was een maand later in Ronda
en nog vroeg op den middag. In de
koele schemering van de kathedraal
knielde Miranda onder den hoogen,
steenen koepel achter het koor voor
een verlicht altaar. Dit altaar had zij
zooals een opschrift aantoonde,, laten
oprichten ter herinnering aan Ralph
Warriner en sinds haar terugkeer uit
Engeland had zij een groot deel van
haar tijd daarvoor doorgebracht.
Vandaag echter voelde zij zich al
heel weinig op haar gemakzij pro
beerde dat gevoel door een verdubbel
de vroomheid te overwinnen, maar al
waren haar knieën gebogen, in haar
ziel en op haar lippen kwam geen
gebed. Haar onrust werd grooter en
spoedig vond zij de verklaring daar
voor. Zij werd achter haar rug door
iemand bespied.
Nu kon zij zelfs den schijn van bid
den niet meer ophouden. Het hart
sloeg haar tot in de keel. Eindelijk
schaamde zij zich over haar lafhartig
heid, stond op en keerde zich om.
Dadelijk trad haar iemand tegemoet
en zij herademde, toen zij bemerkte,
dat het een onbekende was.
Hij boog en overhandigde haar met
zijn verontschuldigingen, dat hij haar
lastig viel, een kaartje. Zij wierp er
niet eens een blik op, want de vreem
deling sprak dadelijk verder, met
koele, beleefde stem en zij had een:
gewaarwording, of haar daarbij het
bloed in de aderen bleef stilstaan.
Ik kende kapitein Warriner vaü
uit Gibraltar, zei hij, of liever gezegd
ik ken hem, want hij leeft'.
Miranda merkte vaag, dat hij een!
antwoord verwachtte en dat hij haar
zwijgen met een spottende opmerking
zocht te verklaren
Zulk een aangenaam bericKi
moet u natuurlijk geheel in de war
brengen. Ik wilde het u zoo vlug als
maar mogelijk was overbrengen,
want gisteren pas kon ik mij van de
ontwijfelbare waarheid overtuigen.
Tot haar eigen verbazing hoorde
Miranda zichzelf zeggen
Dan heb ik een maand vroeger
als u die ontdekking gedaan.
Het eerste, wat zij daarna met be
wustzijn waarnam, was een dikke#
gouden nevel voor haar oogen. Deze'
gouden nevel was niets anders dan
het heldere zonlicht op het plein vóór
de cathedraal.
(Wordi vervolgd.)
