NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
25e Jaargang, No. 7611
Verschijnt dagelijks, behalve op Zoa- en Feestdagen.
VRIJDAG 17 APRIL 1908
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN!
^<sm Haarlem f 1.20
Vmt de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente) „1.30
Itaaco per post door Nederland1.65
Afzonderlijke nummers0.02^
(Eë^ustreerd Zondagsblad, voor Haarlem037 Vt
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur 11'. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN;
Van 15 regels 50 Cts.: Iedere regel meer 10 Cts. Bulten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.—elke regel meer ƒ0.80 Reclames 30 Cent per regel
BI] Abonnement aanzienlijk rabat.
AdvertentiSn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing i
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 55.
Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Butteospaaroe 6. Telefoonnummer 122.
lm de plaatsing van advertentiën en reclames van buiter- het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D Y ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
ZES BLADZIJDEN.
EERSTE BEAD.
OM ONS HEEN
No. 725.
Een Hoogere BnrgeiscLeo!
te Velsen en neg wat.
In den Kaatsten tijd is de gemeente
Velsen, lang een rustig sluimerende
plattelandsgemeente, tot modern le
ven ontwaakt. Dat is voor een groot
deel te danken aan den wethouder,
den heer Frans Netscher, die bezig
is te toonen, dat de oppositie, die hij
geruimen tijd tegen het bestuur heeft
gevoerd, ook een ondergrond had van
voor Velsen nuttige plannen. Het
laatste daarvan is het denkbeeld, om
te trachten voor de gemeente eene
Rijks-Hoogere Burgerschool te ver
krijgen. Aanvankelijk ter sprake ge
bracht in de openbare zitting, is het
nader behandeld in een geheime ver
gadering, met het resultaat, dat de
aanvraag vandaag of morgen tot de
Regeering in Den Haag zal worden
geiieht.
Ik heb den heer Netscher daarover
gesproken en opnieuw een indruk ge
kregen van zijii sterke persoonlijk
heid, die, wanneer ze eenmaal een
idéé heeft vastgegrepen, dat niet los
laten wil vóór het is tot stand ge
bracht of de onuitvoerbaarheid is ge
bleken.
In de eerste plaats wees hij op de
bezwaren, die er voor leerlingen uit
de buiten-gemeenten verbonden zijn
aan het bezoeken van de school te
Haarlem. Bijvoorbeeld van die uit
Umuiden. In den winter moeten die
met den trein van 7.14 mee om te 7.52
in Haarlem aan te komen, waar zij
op tijd zijn, wanneer de school te
half negen, maar te vroeg arriveeren
op dagen, dat die te negen uur be
gint. Een kwartier vóór dat de trein
vertrekt, moeten zij de deur uit, al
licht moet er ook nog het een of an
der nagekeken, zoodat kinderen van
12, 13 en 14 jaar kwartier over zessen
moeten, opstaan.
Te twaalf uur moeten de leerlingen
van buiten in Haarlem overblijven,
om koffie te drinken, licht komen ze
dan weer op straat en na vieren gaan
ze per tram of trein terug. Wat een
bende het dan is, kun je aan den
trein zien, de Hollandsche Spoor heeft
al aparte coupé's voor de schoolkin
deren aangewezen, er wordt onder
hen een taal uitgeslagen, die alles
behalve gunstig op' de kinderen wer
ken moet.
Uit een opvoedkundig oogpunt is
dat reizen cn trekken dus af te keu
ren. De kosten zijn bovendien niet
onbelangrijk. Het reisabonnement en
de vergoeding voor koffiedrinken ma
ken het schoolgaan te Haarlem zóó
duur, dat een kleine burgerman met
een beperkt inkomen er niet aan den
ken kan, zijn kinderen van middel
baar onderwijs te laten profiteeren en
zich tot de lagere school bepalen
moet.
Ik vroeg den heer Netscher, of hij
meende, dat de Regeering voor het
denkbeeld zou kunnen worden gewon
nen. Haarlem heeft immers juist we
gens de leerlingen van buiten, een
dergelijk verzoek gedaan en nul op
het request gekregen.
Hij veronderstelde van wel. ,,Tus-
schen Haarlem en Alkmaar is in 't
geheel geen gelegenheid om middel
baar onderwijs te ontvangen. De
school te Zaandam is voor deze streek
natuurlijk ook niet bereikbaar. En
de Regeering heeft tegenover onze
gemeente wel zekere verplichting. Er
zijn in IJmuiden tal van rijks-inrich
tingen gevestigd, waaraan vele amb
tenaren zijn verbonden met beperkte
inkomens. Nu Avordt het aantal lood
sen weer uitgebreid. Het kabinet-Kuy-
per heeft dit dan ook zeer goed ge
voeld en ons extra subsidie voor ons
lager onderwijs verleend. Zelf kan
Velsen het natuurlijk niet betalen. En
de gemeente is het centrum van de
streek Bloemendaal, Santpoort, Vel-
seroord, Umuiden, Heemskerk, Be
verwijk, Wijk aan Zee, kunnen allen
hunne leerlingen naar Velsen zenden.
We hebben al een terrein gekozen,
vlak bij het slation Velsen, dat we
kosteloos aan het Rijk zullen aanbie
den."
Ik opperde de mogelijkheid, dat de
Bloemendaalsche jongelui naar Haar
lem zullen blijven gaan, dat voor hen
A-oordeeliger gelegen is, maar daar
tegenover stelde de heer Netscher, dat
vele ouders voor hun jongens eene.
kleineschool verkiezen boven een
groote. Een stelling, die ik in hare
algemeenheid wei niet anders dan
beamen kon.
Nu weten we allen wel, dat er tus-
schen het vragen om een Rijks-Hoo
gere Burgerschool en het feestelijk
openen van de lokalen een groote af
stand liggen kan. Een afstand van ja
ren somtijds. Ook kan die afstand
onmetelijk zijn, namelijk wanneer er
niet A'an komt. Maar in elk geval is
de zaak ook voor ons Haarlemmers
A an belang. Ons teveel aan leerlingen
zou belangrijk verminderen, wanneer
de school die van buiten verdwijnen
zag. En de school voor m. u. 1. o.
zou, hopen we, het overige doen om
te voorkomen, dat we een tweede
hoogere burgerschool moesten gaan
bouwen.
D?, Velscnsche plannen kunnen
daarom op de Haarlemsche belang
stelling rekenen.
Toen ik iu de stoomtram naar Sant
poort ging, had ik hier en daar iets
opgemerkt. Een juuri^caiot
eigenlijk veel méér op straat zijn. t Is
zeker Avel een kleinigheid, maar dan
toch een wonderlijke kleinigheid, dat
op het Kennemerplein twee van de
stationsdeuren, waarboven staat
Verboden ingang, wijd zijn
geopend, terwijl de deur daarnaast,
met het woord Ingang er boven,
dicht is. De Hollandsche Spoor heeft
toch zeker evenveel belang bij de
menschen die komen als bij die gaan,
en de maatregel is niet geschikt om
het publiek te leeren den weg te
gaan, dien men het wil laten gaan.
Evenmin is het van groot belang,
dat de stoomtram, pas onderweg,
stoppen moest voor een zandhoop, 't
Was op den Schoterweg No. 188, dat
de trein plotseling' ophield. Machi
nist, stoker en conducteur lieten ons
en de wagens aan onszelven over en
bekeken een grooten zandhoop, die
kalm over de rails was gespit. Een
timmerman, die beneden bezig was,
werd gewenkt om liet beletsel weg te
ruimen. Een metselaar boven op 't
dak kwam eens naar 't geval kijken,
maar daadwerkelijk geschiedde er
niets, totdat er iemand met een spa
op zijn schouder op het tooneel ver
scheen en het zand begon weg te
scheppen, af en toe betoogende tot de
omstanders, die inmiddels ook met de
onvermijdelijke, nieuwsgierige kinde
ren waren verrijkt.
Eindelijk konden we er langs en
reden verder, als het beeld van een
echt huiselijk vervoermiddel, dat zich
door een zandhoop in zijn loop moet
laten stuiten.
Maar vóór dat de tram afreed, had
ik op het Kennemerplein nog een an
dere kleinigheid gezien. Dat was een
motorrijder, die met een gangetje
aankwam, een kennis zag, dien hij
spreken wou en remde, door zijn
eenen voet over de straat te laten
slepen.
„Kijk", zei mij een deskundige,
„zijn rem is niet in orde."
„Zoo", vroeg ik, „gebeurt dat wel
meer
„O ja, daar komen de meeste onge
lukken van. Ik ken iemand, die in
de stad heelemaal zonder rem rijdt,
dat vindt hij prettiger. De politie
vraagt altijd naar je rijbewijs dat
kan iedereen krijgen, maar ze moest
er liever op letten, dat de remmen in
orde zijn en proces-verbaal opmaken
als daar wat aan mankeert. Maar ik
denk, dat de meeste politiemannen
niet weten, waar de rem moet zit
ten."
Deze laatste oneerbiedige beschou
wing schrijf ik natuurlijk met gepas-
ten afschuw neer. Maar wel merk
waardig was het, dat deze heele voet-
reiumorij gebeurde vlak bij het wacht
huisje van de politie, 't, Ivan, dacht
me, geen kwaad om de aandacht
hierop nog eens te \-estigen.
Een fiets met een rem is een zeld
zame zaak, maar een motorfiets zon
der rem is een hoogst gevaarlijk in
strument. En een met een defecte rem
is wel het ergst van alles, want daar
bij rekent allicht de rijder nog op zijn
rem
J. C. P.
In mijn vorige is een schrijffout
geslopen. De enquête onder hoog-
leeraren en doctoren is namelijk niet
door het weekblad de Nederl. Sport
gehouden, maar door „De Sport", uit
gave van de firma Willemsen Co.,
te Rotterdam, waarvan de bekende
journalist, de heer D. Hans, hoofd
redacteur is.
Buitenlandsch Overzicht
UIT RUSLAND.
Stolypin zal iii de Doema spoedig
voor een lastige taak staan. Hij zal
dan moeten optreden tegen een be
schermeling van het Verbond van het
Russische volk. Men weet, wat dit
zeggen wil. De beschermeling in kwes
tie, is een zekere generaal Doembadse,
commandant van Jalta. Dictator zou
eigenlijk een beter woord zijn, want
de man voert een waar schrikbewind.
In Februari 1907 werd een aanslag'
op Doembadse gepleegd, die echter
mislukte. Sinds dien is Doembadse
een dictator, zoo wreed en zoo gewel-
rl.icr J"1 -1" ortliAiiL- di> r> 11„i_
voor hem in zit bij de bevolking. Bij
den mislukten aanslag was er uit een
huis op hem geschoten. Dat huis heeft
hij in brand laten steken, en niet al
leen het huis in kwestie, maar ook
„voor securiteit" het huis er naast,
waarin een familie woonde, die vol
maakt onschuldig was. Het verwoes-
tingswerk werd door Doembadse's die
naren zoo volmaakt uitgevoerd, dat
zelfs de hoornen in de tuinen werden
omgehakt. Maar daar bleef het niet
bij. Doembadse matigde zich allerlei,
rechten aan, die hem in de verste ver
te niet toekwamen. Zoo trad hij in
vele gevallen op als rechter, niet be
paald ten voordeele der beklaagden,
die steeds do strengste straffen kregen
voor de geringste vergrijpen. Gevan
genen heeft hij meermalen persoon
lijk mishandeld. Ook mengde hij zich
in allerlei familie-aangelegenheden.
Verscheidene gevallen van zelfmoord
hébben zich voorgedaan, alleen uit
vrees voor den dictator. Hij wees de
burgers in grooten getale uit. Den 72-
jarigen geheimraad Passetski wees hij
uit, daar deze geweigerd had zich op
het blad van het Verhond van het
Russische volk te abonneeren
De Octiobristen zullen nu, zeer tot
ergernis der rechterzijde, een interpel
latie tot de regeering richten over
dien Doembadse.
Jalta ligt, gelijk men weet, in de
Krim, een streek waar de keizerlijke
lustsloten Livadia en Ma.ssandra als
mede tal van groote landgoederen van
den Russischen adel gelegen zijn. 't Is
dus geen acht. eraf hoek je, maar een be
kend terrein.
Het is dus voor Stolypin een moei
lijk geval, want hij komt hier weer
direct in botsing met het Verbond van
het Russische volk. Hij is op die bot
singen niet gesteld, daar de leiders
van het Verbond veel invloed hebben
ten Hove. De voorzitter werd nog on
langs door den Tsaar ontvangen en
er ging een vleiende boodschap van
den Tsaar haar het jongste congres.
Best mogelijk is het alzoo, dat de dic
tator nog den dans ontspringt of zelfs
een nog betere positie krijgt dan hij
heeft. Dat is wel meer gebeurd. Het
heet dan, dat zoo iemand voor straf
wordt overgeplaatst, maar die over
plaatsing is dan vaak meteen een
soort bevordering. Hiermede wordt
niet gezegd, dat Stolypin met een man
als Doembadse zal sympathiseeren,
maar hij moet helaas rekening hou
den met de machtige leiders der re
actie.
DE MOORD TE LEMBERG.
Naar aanleiding van den moord op
den stadhouder van Galicië hadden
Maandagavond in Lemberg anti-
Roetheensche betoogingen plaats.
Troepen Poolsche arbeiders trokken
door de straten, bedreigingen uitend
tegen de Roethenen. Tegen de Roe-
theensche academie werden steenen
geslingerd, waardoor alle ruiten wer
den verbrijzeld.
Herhaaldelijk ontstonden ernstige
hotsingen tusschen de menigte en de
politie, voornamelijk bij het Roetheen
sche nonnenklooster en het Roetheen
sche gymnasium. De politie moest van
de wapens gebruik maken, om de
steenonwerpen.de Polen uiteen te drij
ven.
Van Roetheensche zijde was overal
in Lemberg een proclamatie aange
plakt, luidende
„Wij protesteeren er tegen, dat de
moordenaar Syczinski een Roetheen
wordt genoemd en verklaren, dat hij
een gewone Heidamak is."
,,De Roethenen der stad Lemberg."
Naar aanleiding van den moord
zegt het „Fremdenblatt"
,De daad van den Roetheenschen
student is een. lage sluipmoord en bij
den afschuw voor de misdaad komt't
gevoel van de volkomen ongegrond
heid der opgegeven oorzaken. Nooit is
de Roetheensche bevolking, die de
moordenaar zeide te willen wreken,
voorkomender behandeld dan onder
het stadhouderschap van Potocki, die
er eerlijk naar streefde aan de Roe
theensche wenschen, in overleg met
de Polen, tegemoet te komen. Het kan
onmogelijk het lot van zijn volk zijn,
dat Siczynski tot den moord aanlei
ding gaf hij schijnt eer door partij-
fanatisrne te zijn meegesleept. Het
Russische voorbeeld schijnt hem aan
stoken te hebben.
„Het is onmogelijk, dat deze wijze
om den politieleen strijd te voeren zich
in Oostenrijk kan inburgeren. Op de
politiek der regeering kan de daad
niet van invloed zijn. Op zulk een
bloedig terrorisme te reageeren zou
een noodlottige fout zijn. Voor Gali
cië, zoowelv als voor geheel Oostenrijk
blijft het nationale compromis de eeni
ge gedragslijn. Slechts uit een vrije
overeenkomst tusschen de nationale
partijen kan een duurzame, wettelijke
•egeling der nationale quaesties ont
staan."
Dinsdag is het stoffelijk overschot
Cholurne wskïwas "als"
diger des Keizers tegenwoordig en oolc
minister-president Beek.
UIT PORTUGAL.
Maandagavond hebben de ministers
ten huize van den minister-president,
den heer Ferrera de Amaral, een be
spreking gehouden om een pla,n te
ontwerpen ter revisie A'an de dictato
riale decreten, dat aan het nieuwe
Parlement zal worden voorgelegd.
Uit Lissabon wordt bericht, dat de
zer dagen ongeveer alle regimenten
infanterie en ca\'alerie van het land
in de hoofdstad komen, om den plech-
tigen dienst bij te wonen, die den27en
April zal gehouden worden voor de
zielsrust van den koning en den
kroonprins.
Daarna zullen de troepen in Lissa
bon blijven tot de opening der Cortes
en de kroning van koning Manuel.
Stadsnieuws
VOLKS- EN SCI-IOOLBADEN.
De 6e conferentie van de Ned. Ver-
eeniging voor Volks- en schoolbaden
zal Zaterdag 9 Mei in het Bronge
bouw te Haarlem plaats hebben.
Zij zal te half elf worden geopend
en in den voormiddag aan de versla
gen van de secretaressen mevr. Out-
Rebenger en mej. H. Moll en van
de penningmeesteresse mevr. Fiernée-
Ruysch en aan mededeelingen gewijd
zijn betreffende de exploitatie dei-
volks- en schoolbaden te 's-Gravenha-
ge, Amsterdam, Rotterdam, Utrecht,
Haarlem, Arnhem Dordrecht, Schie
dam, enz., te doen door afgevaardig
den der besturen dezer baden.
In den namiddag zal de voorzitter,
dr. Ruysch, spreken over doel en
strekking der Vereeniging, de civiel-
ingenieur Paardekoper uit Stoepky
over Russische volksbonden, de in
specteur van de volksgezondheid W.
van Boven over het nieuw te bouwen
Volks- en Schoolbad van de gemeen
te 's-Gravenhage, dat der Vereeni
ging in exploitatie is opgedragen, de
kapitein der infanterie G. Polvïiet
over een tijdelijk zwembad te Bisley
(Engeland).
Daarna zal een rondgang worden
gemaakt onder leiding van het lid
der vereeniging, den wethouder De
Breuk, waarbij het raadhuis, de St.
Bavo en het museum Frans Hals zul
len worden bezocht, terwijl de dag
met een diner in „de Kroon" zal wor
den besloten.
IN HOOGER BEROEP.
Het Gerechtshof te Amsterdam be
vestigde het vonnis der Haarlemsche
Rechtbank, waarbij de recidivist H.
A. Stiphout werd veroordeeld tot 5
jaren gevangenisstraf, wegens dief
stal met inklimniing in het koffie
huis van Lukas te Vogelenzang.
Tentoonstelling in
de Ambachtsschool.
Wie van de gunstige werking van
onze Ambachtsschool nog niet over
tuigd is, moet nu maar eens een be
zoek aan de tentoonstelling van het
werk der leerlingen brengen en alles
nauwgezet bezichtigen. Komt hij te
rug, hij zal bekeerd zijn en met ons
getuigen „Onze Ambachtsschool is
een school, waar het ambacht geleerd
wordt
Er is op deze tentoonstelling veel,
zeer veel, te zien en natuurlijk ook te
bewonderen. Maak s. v. p. met ons
een wandeling
Eerst komen we in de afdeeling der
SMEDEN.
De aandachtige beschouwer ziet de
geheele opleiding van den smid. Eerst
blijkt hem, hoe de jongens beginnen
met haakjes, moeren en dergelijke
hoogsteenvoudige werkstukjes te ma
ken. Dan komt het moeilijke scharnie
ren, knippen, passers, sloten, geld
kistjes, kolenbakken, parapluie-stan-
daards, fornuizen:, kachels, machine-
onderdeelen enz., om eindelijk in het
dorde leerjaar over te gaan tot het
maken van kunstsmeedwerken, als
het prachtige hek voor de gefanta
seerde buitenplaats „Rust-oord", het
uithangbord voor den even denkbeel-
digen „R. Knop, poelier", en de keu
rige sierankers.
Waarlijk, de leerlingen en ook de
leeraren (de heer R. Kraakman voor
't bankwerk en de heer A. Hoetjes
voor smeden) hebben alle eer van hun
werk.
't Zelfde kan getuigd worden van de
MEUBELMAKERS,
wier leeraay- de heer S. de Groot is.
Eerst moeten de aanstaande meubel-
bel tel talsoenfifiv tcaiMMAu.&$v.-Ae.Ü
Dat er heel wat voor noodig is, om de
kort-broekjes zoover te krijgen, bewij
zen de massa's houtjes, die alle ge
diend hebben om deze oefeningen te
bewerkstelligen. Zijn de jongelui een
maal zoover, dan worden ze gezet
aan 't, bankjes maken (natuurlijk ook
van hout., valsche munters worden
niet gekweekt!), kleerhangers, vor
kenbakjes, waardoor ze de houtver
bindingen leeren en langzamerhand
tot het aangenamer werk overgaan,
het eigenlijke meubels-maken. We za
gen prachtige kasten, boekenkasten,
tafels, schrijftafels. Alles zuiver van
stijl en sierlijk afgewerkt.
De jongens, die zich 't
TIMMEREN
als ambacht gekozen hebben, ont
vangen eerst vrijwel een gelijke op
leiding in 't, hanteeren der gereed
schappen. Daarvoor zorgt de heer G.
Sturm, die de jongens het eerste jaar
onder zijn leiding heeft. Dan komen
ze onder de hoede van den heer D.
Oosterveld en leeren verschillende
eenvoudige voorwerpen maken, als
vuilnisbakken, trapjes, tafeltjes, droog
rekjes, dienbakken, om eindelijk in't
derde leerjaar (onder den heer L.
Zwikker) het fijne van 't vak te lee
ren. Dan maken ze mooie draai trap
pen met sierlijke leuningen, deuren
met, moeilijk gestelde paneelen, kozij
nen, enz. Een model van een oud-Hol-
landsch raam is een mooi stukje werk,
zoowel wat ontwerp als uitvoering be
treft. De kleine ruitjes in het boven
licht, de hol-geschaafde luiken vol
doen aan alle eischen. Dat ook met
het werken in de practijk wordt reke
ning gehouden, toonen de opgestelde
kruiskap en de gestelde kozijnen.
De afdeeling
SCHILDEREN
staat onder leiding van den heer C.
B. van Vliet. Ook daar is wat moois
te zien. De stukken geschilderd hout
en marmer men zou zweren, dat 't
echt wasHet in licht-geel geschilder
de slaapkamer-ameublement ziet er
ook keurig uit. Zeker bedenken de
leerlingen altijd wat boven het ledi
kant geschreven staat
Nog even gedommeld, nog even
gedut
Zoo verslijt ge de helft uwer dagen
onnut
Ook trekt de aandacht een mahonie
hout geschilderde kast, of 't echt
gepolitoerd en geen imitatie isDe
vele reclame-borden en sierletters be
wijzen voorts, dat de jongelui ook
het penseelschrijven verstaan.
Ten slotte komen we aan de afdee
ling
TEEKENEN.
Daaraan nemen alle leerlingen deel.
De smeden beoefenen het machine-
'teekenen, en brengen ontwerpen van
'smeedwerk op 't papier, de timmerlie-
den leggen zich toe op het bouwkun
dig teekenen, de meubelmakers ont-
►werpen de meubels op 't papier, en de
schilders het decoratie-werk. Vooral't
'teekenwerk der schilders onder lei-
ding van don heer W. Bogtman ge-
maakt is bezienswaardig. De de
coratie-plannen munten uit door
mooie ontwerpen, en de vele ontwor
pen reclameplaten voldoen aan de
eischen, die men aan zulk werk stelt
en - in vakterm gesproken -- ..spre
ken heel goed".
Zoo zijn we aan het einde van onze
wandeling gekomen. Toch zouden we
niet gaarne eindigen, zonder de her
innering, dat de school onder de al
gemeens leiding staat van den heer
P. Doorn als directeur. Uit alles blijkt
hoe hij de rechte man op de rechte
plaats is en hoe de school, mede on
der zijn bestuur, geworden is een mo
del-inrichting een ambachtsschool
in den waren zin van het woord
De tentoonstelling is gedurende
eenige dagen voor het publiek te be
zichtigen. Ongetwijfeld zullen vele
ouders, wier kinderen de school bezoe
ken, een kijkje komen nemen. Zij zul
len de overtuiging medenemen, dat
hun kindoren in goede handen zijn en
een uitstekende opleiding genieten.
Vele der tentoongestelde werkstuk
ken zijn bestemd voor de in dezen zo
mer te houden verloting. Dat het de
kosten waard is een lot in deze lote
rij te nemen, zal den bezoeker tevens
blijken.
Gewijde poëzie.
Een groote schare was Woensdag
avond in het kerkgebouw der Re-
rnonstrantsch Gereformeerde Ge
meente saamgestroomd, om daar me
vrouw B. Holtrop—Van Gelder ge
wijde poëzie te hooren voordragen.
De buitengewone gaven van deze
bevoorrechte tooneelspeelster zijn
meer dan bekend, en het was dus
geen wonder, dat. velen ook nu van'
baar „iets bijzonders" verwachtten.
En d.al heeft zij gegeven I Zij heeft
bèeidïidüwcféV TaaTvan 'dé1' profeten
van het Oude en Nieuwe Verbond, ge
zegd met kracht en gevoel de
taal werd levend Hoe donderde haar
stem, als zij den profeet Jesaja'
-21) liet Magen, ovèr het van
God vervreemde Israël, en de wrake
Jahwe's er over uitriep Hoeveel ge
voel legde zij in de bittere jammer
klacht van de klaagprofetie van Jere-
nna (hoofdstuk 8 en 19). Maar ook,
wat jubelde haar stem bij de vertol
king van .Tesaja's troost-profetie
(hoofdstuk 40), toen zij 't kon zeggen
„TroosttroostEen weg wordt door
Jahwe gebaand, opdat Hij zijn heer
lijkheid en trouw aan Sion moge too
nen
Bijna nog meer gevoel sprak uit
de voordracht van „De moeder der
zeven zonen", een gedicht van J. T. L.
ten Kate, waarin de dichter beschrijft
wat een Makkabeeër-moeder, die
Christin is, te lijden heeft, van Ko
ning Antiochus Epifanes, die de Jo
den en ook haar zeven zonen laat
vermoorden, omdat zij weigeren af
vallig van hun God te worden.
Wat teekende mevrouw Holtrop—v.
Gelder die moedersmart, en wat
maakte zij die moedertrots over
het sterven van haar laatsten zoon,
nu ook deze God heeft beleden
aannemelijk
Een machtigen indruk verwekte
dan ook de vraag Gij Christenmoe
ders, die dit hoort, wat zoudt gij NU
doen
Ook een fragment uit Vondel's
treurspel „Lucifer" waarin een'
der engelen den door God geschapen
Paradijsmortsch beschrijft, en Gods
heraut Gabriel het raadsbesluit me
dedeelt, waarbij besloten is, den
mensch te verheffen, óók boven het
engelendom, door de geboorte van
Gods Zoon. Wat maakte die reizang-
van aanbiddende engelen „Wie is
het, die zoo hoog gezeten" een die
pen indruk
Enkele reien uit Vondel's „Gys-
breght van Aemstel" werden keurig
weergegeven vooral het diep-aan
grijpende gedicht „O, Kerstnacht,
schooner dan de dagen."
Nu volgden eenige Bijbelvoordrach-
ten uit het Nieuwe Testament, de
prediking van Johannes den Dooper
(Mattheus 3 112), de prediking van
Jezus (de bergrede, (Mattheus 5 1-16}
en de lijdensaankondiging (Mattheus'
16 21-26).
Mooi sloot hierbij aan het gevoel
volle en rijk-geschreven sonnet over
Jezus' dood „O, man van smarto met
de doornenkroon", van Verwey.
Ten slotte hoorden we twee gedich
ten van den Vlaamschen priester
Guido Gezelle „O, gulden hoofd der
blijde zonne" en „Excelsior" ge
dichten, waarin de grootheid va*
Gods schepping bezongen wordt.
Wij hebben het programma hier
mede nauwkeurig gevolgd, vooral om
den lezer te laten zien, hoe moei het
gekozen was.
Ongetwijfeld hebben de vele toe
hoorders Woensdag veel, zeer veel ge
noten
Het bestuur van den Protestanten
bond, dat dezen avond georganiseerd
heeft, kan dan ook over het succès
tevreden zijn.