HAARLEM'S DAGBLAD. WEEOtBLA.['-.
Stadsnieuws
Binnenland
Onze Lachhoek.
FEUILLETON
Eindelijk gewonnen
VOLKS- EN SCHOOLBADEN.
(Vervolg).
In cle middagvergadering van de
Zaterdag in het Brungebouvv belegd,
6de conferentie van de Nederland
se vere«?nig:r.g voor Volks- en
Schoolboden, werden verschillends
voordrachten gehouden.
De heer J. C. M. Fischer, gep. ma
joor der genie, gaf een algemeen
overzicht van de volks- en schoolbo
den in ons land. Spreker betreurde
bet, dat de voorhanden zijnde gege
veris nog slechls gering zijn, waar
om het wenschelijk zou zijn, als een
enquete werd ingesteld, en deze ge
gevens verwerkt werden in ëep. bro
chure
Op voorstel van het bestuur en na
bereidverklaring van den spreker,
werd den heer Fischer opgedragen,
die enquete in te stellen en de bro
chure te bewerken.
Dr. \V. P. Ruysch, inspecteur der
Volksgezondheid, zette nog eens het
doel der vereeniging uiteen. Spreker
schetste op medische gronden het nut
sn de noodzakelijkheid van het ge
regeld baden. Reinheid is de vijand
van vele, vooral van besmettelijke,
.ziekten. Volks- en schoolbaden zij:i
noodig, en het beginsel moet steeds
meer gepropagandeerd worden. In de
eerste plaats moeten de schoolbaden
bevorderd worden, opdat de kinderen
aan die reinheid gewennen, zoodat
ze ook als- volw assenen geregelde ba
ders zullen worden, 't Spreekwoord
zegt immers ,,die 't kind heeft, heeft
de toekomst'1
De Russische voiksbaden werden
besproken door den heer B. J. Paav-
dekooper. Deze liet uitkomen, dat ons
land, wat baden betreft, veel bij
Rusland achterstaat. Is het hier nog
noodig de mensclien aan te toonen,
dat het baden noodzakelijk is, ir
Rusland is het baden inheemsch en
een volksgebruik. In de fabriekswet-
ten heeft de overheid het baden voor
de werklieden zelf verplichtend ge
steld.
Door den heer W. van Boven wer
den alsnu eenige mededeelingen ge
daan over het nieuwe Ilaagsche
Volks- en Sehoolbad, hetwelk een
model-inrichting zal worden.
Als plaats voor de volgende verga
dering- werd 's-Gravenhage aangewe
zen.
De voorzitter richtte eenige waar-
deerende woorden tot de aftredende
bestuursleden de heeren Jolles en
Ritter.
Hierna werden nog eenige bespre
kingen gehouden over contröle-mid-
delen aan de badhuizen, waarna de
vergade'ring werd 1
De middag-vergadering werd door
enkele Haarlemsclie raadsleden bij
gewoond, o.a. de heeren Gravestein,
Thijssen en Schram, terwijl als leden
reeds tegenwoordig waren de heeren
De Breuk en Van den Berg.
Na afloop der vergadering werd,
onder leiding van den heer Joh. de
Breuk een wandeling door de stad
gemaakt. O.a. stond een bezichtiging
van 'i gemeentelijk museum en het
douche-badhuis op het Leldscheplein
op het programma.
Na deze wandeling vereenigde men
zich aan den maaltijd.
AKTE-EXAMENS L. O.
Haarlem, 9 Mei, Geslaagd de da
mes: A. Greuter, Bergen; G. de Moei,
Bergen; G. Krom, Bergen; M. de
Groot, Noordwijkbinnen; W. S.
Overbeek, Zaandam, J. de Wijn,
Zaandam: E. van der Mark, Haar
lem.
MIDDELBAAR TECHNISCH
ONDERWIJS.
De af deeling Haarlem van den Bond
van Technici had Zaterdagavond in
Café Neuf eene vergadering uitge
schreven. waarin de heer H. J. C. Ha
ver uit Amsterdam een lezing over
bovengenoemd onderwerp hield.
Tegenwoordig waren een 20-tal per
sonen, waarondex- de heer Mr. J. H.
Thiel, wethouder, en W. L. Schram!
raadslid.
De voorzitter, de heer Boersma, be
treurde deze geringe opkomst. De re
geling van het Middelbaar Technisch
Onderwijs is toch een belangrijke
zaak, vooral voor Haarlem. Het heeft
indertijd niet veel gescheeld, of onder
het Ministerie-Kuyper was hier ter
stede een Middelbare Technische
School gesticht. Haarlem was toen
zelfs zoo royaal, een terrein kosteloos
aan te bieden.
Hierna werd het, woord gegeven
aan den heer Haver. Deze ving aan
met het stellen der vraag, waarom
de zaak van het M. T. O. zoo weinig
belangstelling ondervindt'? Het ant
woord isIe. omdat de groote massa
niet weet, wat een technicus is, en
2e. omdat de vakorganisatie der
technici nog niet voldoende ontwik
keld is. Dit laatste is weer te betreu
ren, omdat de laksche technici zich
zelf en hun collega's benadeelen. Met
de vakorganisatie staat ook de vak
ontwikkeling in verband, en eerst
moet de ontwikkeling der technici
verbeteren, vóórdat de materieele po
sitie verhoogd kan worden.
Het Midd. Tech. Ondei'wijs is in
ons land zeer stiefmoederlijk bedeeld.
Op de begrooting voor 1907 stond
f 1.330.000 uitgetrokken voor Tech
nisch onderwijs 54 was hiervan
bestemd voor Hooger Technisch On-
derwijs, 40 voor Lager Technisch
Ondei-wijs en slechts 6 voor Mid
delbaar Technisch Onderwijs. Deze
6 bestaan uit eenige subsidies aan
enkele scholen.
Spreker verdedigde achtereenvol
gens eenige stellingen
le. Goed geregeld Middelbaar Tech
nisch Onderwijs is een eisch des
tïjdser bestaat een di'ingende be
hoefte aan.
De voordeelen komen zoowel den
technici als 't land in 't algemeen ten
goede. Thans ziet men wat de revo
lutie-bouw brengt en hoe de klein-
industrie in ons land slechts gering
succes heeft
2e. Het Middelbaar Technisch On
derwijs moet, wil het vruchtdragend
zijn, voorafgegaan worden d'oor eeni
ge jaren werken in de practijk. Over
dezen eisch bestaat volgens spreker
wel eenig verschil van gevoelen. Som
migen meenen, dat de Hoogere Bur
gerschool aangewezen is, voor de
eerste opleiding van den technicus.
Spreker acht dit niet juist gezien, de
H. B. S. is te veel een Manusje-van-
alles, en men zou er dan toe moeten
komen een speciale afdeeling aan de
ze school te verbinden voor de voor
bereiding van technici. Wel is het
gewenscht, dat de aanstaande bezoe-
kei*s der Middelbaar Technische
School, een goede algemeene oplei
ding ontvangen. Hoe het echter zij,
noodzakelijk is het, dat de leerlingen
eerst eenigen tijd in de practijk
werkzaam zijn. De practijk doet als
3en zeef dienst, en leert welke jonge
lui geschikt zijn voor technicus.
3e. Wat is de beste oplossing tot
regeling van het Middelbaar Tech
nisch Onderwijs
Het is gewenscht, dat het Rijk een
Middelbaar Technische School op
richt.
Spreker ging nu de geschiedenis
van deze zaak na, memoreerde hoe
de Tweede Kamer het ontwerp van
Minister Kuyper te duur vond, en
meer lust had in het ontwerp van
Minister Rink, die 50.000 vroeg voor
de uitbreiding der Machinistenschool
te Amsterdam. Dit plan zou volgons1
spreker echter niet voldoende geweest
zijn. De tegenwoordige Minister heeft
zich geheel niet uitgelaten over deze
zaak. Daarom is de wenschelijkheid
gebleken, dat de voorstanders van
het Middelbaar Technisch Onderwijs
zich aaneensluiten, om op den Minis
ter en de Volksvertegenwoordiging,
als :t ware een overtuigenden drang
uit te oefenen. Het Rijk zal toch de
eerste school op moeten richten. Van
particulier initiatief is dit werk niet
te verwachtenhet Rijk is er voor
aangewezen.
4e. Ten gerieve van de personen,
die in afgelegen streken wonen, is
het noodzakelijk, dat aan de school
een inrichting wordt geopend voor
correspondentie-onderwijs.
Spreker achtte persoonlijk onder
wijs wel vruchtbaarder, maar toch is
't voor jongelui met doorzettingsver
mogen wel met veel succes te volgen.
In Amerika en Parijs is zulks be
wezen.
Na de lezing werd gelegenheid ge
geven voor het stellen van vragen.
De heer Schram meende, dat de in
leider te weinig verwachting heeft
van dezen Minister. Minister Heems
kerk is hinnentijds opgetreden en als
dit Ministerie een nieuwe 4-jarigepe-
riode is gegeven, zullen er zeker ook
wel toezeggingen komen voor de re
geling van het Middelbaar Technisch
Onderwijs.
Ten tweede verwacht de heer Schram
niet veel succes van het correspon
dentie-onderwijs. Dit moge in het bui
tenland succes hebben, hier heeft
men andere toestanden en andere
eischen.
Ten derde meende de. heer Schram
dat 't particulier-initiatief niet te
veel vergeten mag worden. Huishoud
en Industriescholen en Ambachts
scholen zijn ook door het particulier
initiatief opgericht. Waarom heeft de
Bond van Technici zelf niet de hand
aan de ploeg geslagen Zou het niet
gewenscht zijn, als de Bond zich met
andere vereenigingen in verbinding
stelde om de zaak op touw te zet
ten. De Regeering zou zeer zeker een
subsidie willen geven.
De heer E. von Saher had niet juist
begrepen, hoe de spreker zich de theo
retische en practische ontwikkeling
voorstelde. Een tegelijke practische
en theoretische opleiding zou wel 't
gewenschte zijn. Ook de heer Von
Saher meende, dat de inleider het
particulier-initiatief te veel achteraf
gedrongen heeft.
De heer Boersma vroeg, hoe de in
leider zich voorstelt, dat niet-gegoede
ouders hun kinderen het onderwijs
zullen laten volgen
De heer Haver antwooi'dde den
heer Schram, dat hij de verwijzing
naar een volgende verkiezing en be-
ginselvex-klaring wel wat al te veel
toekomstmuziek vindt.
Het correspondentie-o-nderwijs kan
wel vruchtbaar zijn. Nu zijn er
reeds veel jongelui in Holland,, die
het in een vreemde taal gegeven cor
respondentie-onderwijs volgen. Werd
dit onderwijs in 't I-Iollandsch gege
ven, dan zou de deelname nog veel
grooter zijn.
De Bond van Technici is niet rijk
genoeg om zelf een Technische School
op te richten. Nu heeft de Bond zich
in verbinding gesteld met andere ver
eenigingen, om de Zaak van het Mid
delbaar Technisch Onderwijs aan te
pakken. Wil de Regeering niets doen,
misschien, dat deze organisatie van
vereenigingen dan de zaak ter hand
zal nemen.
Den heer Von Saher beantwoorden
de, merkte de heer Haver op, dat hij
het particulier-initiatief voor deze
zaak niet sterk genoeg acht. E/en
school door het Rijk opgericht kan
beter ingericht worden, want een
particuliere school heeft altijd met
veel moeilijkheden te kampen.
De opmerking over de theorie en
practijk is juist, 't Zou een ideale toe
stand'zijn, als de theorie en de prac
tijk samen konden gaan, en het on
derwijs geregeld kon worden, als nu
de opleiding van mijn-ingenieur ge
schiedt.
Het bezwaar van den heer Boers
ma dat sommige ouders het onder
wijs wellicht niet zullen kunnen be
kostigen, blijft altijd bestaan. Voor
deze minder-gegoeden, is het corres
pondentie-onderwij s aangewezen.
De voorzitter, de vergadering slui
tende, bracht een woord van hulde
aan den spreker, en bedankte de aan
wezigen voor hun tegenwoordigheid.
HET DASHONDJE VAN DE
KOMINGTN
Men meldt uit 's-Gravenhage:
Op een dezer dagen, dat onze Ko
ningin van het Paleis uitreed, was
het publiek, dat zich gewoonlijk te
genover het gebouw voor het ruiter
standbeeld in dichte rij schaart, om
H- M. te zien, getuige van een aar
dig tooneeltje, waarbij het bekende
zwarte dashondje, dat bijna altijd
door de Koninklijke Meesteres in het
rijtuig meegenomen wordt, de hoofd
rol speelde.
Toen het laagpootige, zwarthartige
beestje als naar gewoonte reeds
in het Koninklijk rijtuig was
neergehurkt, begaf den taks plotse
ling de lust om op zijn plaats te blij
ven. Met een vluggen sprong wipte hij
.over den rand van het rijtuig het
voorplein op, maar even gauw waren
de hofbedienden er bij om het dartele
diertje na te loopen en te trachten
op zijn plaats in het rijtuig terug te
brengen.
In het begin was de kleine vier
voeter zijn vervolgers, versterkt door
de voor het Paleis geposteerde poli
tieagenten, nog te vlug af, maar ein
delijk viel de deserteur in handen
van een hunner.
Toen hij weer in het rijtuig naast
,de vrouw" was gezet, bleef hondje
op den verderen rit gedwee gezel
schap houden.
Maar de heele escapade en de kron
kelingen van het beestje om te ont
snappen, dat alles zag H. M., van
uit haar rijtuig, luide lachend aan
en schonk ook aan de vele toeschou
wers oogenblikken van groote pret.
i RAAD VAN DEFENSIE.
Bij Koninklijk besluit zijn benoemd
i tot cniet-militaire leden van den raad
van defensie, ingesteld bij Koninklijk
besluit van 16 April;
mr. J. D. Veegens, oud-minister
van Landbouw, Nijverheid en Han
del;
mr. P. C. 't Hooft, lid van de Eer
ste Kanier der Staten-Generaal, raads
heer in het gerechtshof te Arnhem;
F. B. 's Jacob, oud-burgemeester
van Rotterdam, en F. J. H. Evers,
Roomsch-Katholiek pastoor.
ATJEH.
Bij Koninklijk besluit is ter beloo
ning van personeel van het leger in
Nederlandsch-Indië, dat zich onder
scheiden heeft bij de krijgsverrichtin
gen in Atjeh en onderhoorigheden,
hoofdzakelijk gedurende het eerste
half jaar 1907:
I. benoemd tot ridder 4de klasse
van de Militaire Willemsorde:
De inlandsche koi-poraal Semod jo
jo (algemeen stamboek 32827);
de inlandsche tamboer Ganden (al-
meen stamboekno. 57128, beiden Yan
het wapen der infanterie, benevens:
de Amboineesche marechaussees J.
Pattipeluhu (algemeen stamboekno.
56738);
II. begiftigd met de eeresabel met
het gebruikelijk opschrift:
de eerste-luitenant van het korps
marechaussee J. van Braam Mor
ris;
III. bepaald, dat bij afzonderlijke
dagorders, zoo in Indië als in Neder
land, eervol zullen worden vermeld:
de tweede-luitenant J. J. Jenae;
de onder-luitenant N. J. van Hoge-
zand (algemeen stamboekno. 26222);
de sergeant-majoor H. A. Wartena
(algemeen stamboekno. 57531 2989 dei-
koloniale reserve),
allen van het wapen der infanterie;
de sergeanten van het korps mare
chaussee J. A. Schamelt (algemeen
stamboekno. 42675), Ch. L. de Coo
ker (algemeen stamboekno. 45397), F.
Di-oege (algemeen stamboekno. 49791)
A. Strijbis (algemeen stamboekno.
50275) en P. A. Herrenauw (alge
meen stamboekno. 50702), en
de sergeanten der infanterie P. Stof
fels (algemeen stamboekno. 39513), A.
A. Niels (algemeen stamboekno. 49973)
H. C. F. H. Wiljes (algemeen stam
boekno. 52176), J. H. Cramer (alge
meen stamboekno. 54187) en P. D. H.
Gerla (algemeen stamboekno. 61249);
IV. in de orde van Oranje-Nassau
benoemd:
a. tot officier, de sedert tot majoor
■der infa/ntoric bcvoidcrdc La/pi-beiux
van den generalen staf P. A. MoÏÏin-
ger;
'b. tot ridder de kapitein der infan
terie J. M. Baretta.
MOORDAANSLAG.
Zondagnacht kwart over een is er
te Hoek van Holland ingebroken bij
mej. S., die een zaak drijft in manu
facturen en achter haar winkel woont
De dader is over de heinig achter het
huis geklommen en na het forcee-
ren der tuindeuren, binnengekomen.
De bewoonster, die te bed lag, werd
door den inbreker bij de keel gegre
pen en verscheidene verwondingen
aan den hals toegebracht. Op haar
hulpgeroep kwam de heer C., die op
de bovenverdieping woont, naar be
neden, waarop de dader de vlucht
nam. Men denkt hier te doen te heb
ben met moordaanslag, daar ex niets
vermist wordt. De justitie is den
vermoedelijken dader reeds op het
spoor.
Dr. C. A. H. WESTHOFF.
Men meldt aan de N. Ct:
Dr. C. A. H. Westhoff, oogarts ta
Bandoeng, in Nederlandsch-Indië, is
Zaterdag door H. M. de Koningin in
particuliere audiëntie ontvangen. Dr.
Westhoff is de oprichter en direc
teur van het eerstdaags te Bandoeng
te openen gesticht voor ooglijders van
alle nationaliteiten in Indië, ten be
hoeve van welk gesticht Hare Majes
teit heeft bestemd het restant der gel
den, in onze Oost bijeengebracht voor
het huldeblijk H. M. bij Haar huwe
lijk door Indië aangebodefi.
KINDERLEED.
Als in den arbeidersstand moeder
als weduwe achterblijft en er dan
van die kleine kleuters zijn, die toch,
evenals toen vader leefde, mondjes
hebben en kleertjes behoeven, och,
dan is 't zoo'n uitkomst als moeder
hertrouwt en er weer iemand is, die
alle weken geld inbrengt en als vroe
ger in die dingen voorziet.
Als vroeger? Kleine, twaalfjarige
Marietje kreeg zulk een tweeden va
der maar met haar zacht, droomerig
gezichtje kon zij hem zoo vreemd en
met zulke schuwe amgstblikken aan
zien en ze voelde 't wel, dat er tocli
zoo'n groot verschil was met vroe
ger.
Moeder deed haai- best om haar tot
andere gedachten jegens den stiefva
der te brengen. Hij zorgde immers
voor allemaal en daar moest zij nu
dankbaar voor zijn, niet meer zoo
stug en onaardig tegen hem wezen,
misschien dat vader dan ook wel ver
anderde. Zij was immers zijn eigen
kindje niet, dat moest ze nu toch be
grijpen....
Maar dat juist begreep zij niet, be
grijpt geen enkel kinderhart, dat als
de plant aan zonneschijn, behoefte
heeft aan koestering en lief
de, zonder te vragen van waar die
komen. En nu moeder de „schuld"
aan haar gaf, en dus ook al veran
derd was sinds die vreemde man in
huis was gekomen, nu gevoelde zij,
dat zij te veel was geworden, dat zij
als een last werd beschouwd....
Gisteravond tegen donker sloop
het kind het huis uit. Een dier lange
straten van buurt IJ IJ te Amsterdam
die op den Arnstel uitkomen, liep zij
af dwaalde den Amsteldijk op, tot
dat zij een heel eind van de stad af,
op een plek, waar zij zich onbespied
waande, in het water sprong.
Maar 't werd gezien. Een paar wan
delaars, die het vreemd doende we
zentje laadden nagestaard, snelden
toe en grepen haar, vóór zij naar het
midden van den stroom was afge
dreven.
In het gras aan den walkant lag
een coui*ant met een steen bezwaard,
waarop het arme schepseltje, in pot
lood, met groote kinderletters, een
afscheid geschreven had: „Moeder,
zoo kan ik niet leven, want het eten
wat ik krijg is mij toch niet gegund.
Zeg u allen maar goeden- dag, ik heb
mij in den Amstel verdronken. Ma-
rietje."
Het kind is door de politie liefde
rijk van droge kleeren voorzien, en
nu ligt het in het Gasthuis, waar de
zusters, als zij haar kribje voorbijko
men, het bleeke gezichtje streelen....
(N. v. d. D.)
INBREKERS GEARRESTEERD.
Zaterdagmorgen is ter beschikking
van de justitie naar het huis van
bewaring te Rotterdam overgebracht
de vijfde verdachte in zake de ge
ploegde. inbraak bii den heer J. P.
Helmer, op het Weenaplein. Dit is
de recidivist S. G., wonende in de
Eerste Lombardstraat en voorgeven
de koopman te zijn. Bij zijn kornui
ten is hij bekend als Chef de Gans.
Deze Chef de Gans heeft, zoo min
als een van de vier andere verdach
ten, eenige bekentenis afgelegd. Geen
dezer lieden was bij de arrestatie in
het bezit van geld. Wat zij bezaten,
Jiep van 7 1)2 cent tot 25 centéén
had er f 10 bij zich, welk geld aan
zijn vrouw toebehoorde. Nog is ge
bleken, dat een boor, bij een van de
in den laatsten tijd gepleegde inbra
ken achtergelaten, vermoedelijk ge
kocht is bij de firma Zuurdeeg, op
de Gedempte Botersloot aldaar, maar
de kooper daarvan is nog niet ge
vonden. Alles bijeen genomen, heeft
de justitie, ondanks de vele huiszoe
kingen, die gedaan zijn, alleen nog
maar aanwijzingen, zonder meer.
Vier van de vijf nu ingesloten ver
dachten, werden reeds meermalen op
de politie-bureaux gehoord, nadat
een inbraak gepleegd was, maar tel
kens moest men hen weder vrijlaten.
Thans heeft men aan de schoenen
van een dezer krijtsporen ontdekt.
Men weet, dat de achterwand van
een brandkast meermalen met gips
is opgevuld.
HONDENTROUW.
Schipper Cornelissen, van Edam,
stond zijn hond (terwijl hij in Haar
lem vertoefde) af aan een inwoner uit
Velsen. Maar het beest stond onver
wachts weer te Haai-lem voor hem.
Dezer dasren, toen hij te Amsterdam
vertoefde," gaf hij het beest aan een
inwoner van Haarlem, en weer kwam
het trouwe dier aan boord van zijn
schip in de hoofdstad, terug. Nu
houdt hij den hond.
WAARACHTIG BEROUW.
Directeur der gevangenis: „Je straf-
tijd is om; je zult dus in vrijheid ge
steld worden. Ik hoop, dat je den tijd
je ten nutte hebt gemaakt en tot ifi-
keer zijt gekomen, zoodat je voortaan'
zult trachten om door eerlijken han
denarbeid in je levensonderhoud te
voorzien."
Arrestant: „Ja, meneer, zoowaar al»
'k hier voor je sta, 'k zal nooit van
m'n leven weer stelen!"
Directeur: „Ik mag 't lijden. Zoo"
ga dan; de cipier zal je je kleeren en
het verdere, wat je toebehoort, ter
hand stellen."
Arrestant: „Mijn loopers en mijn
breekijzer ook? De rest kan me min
der schelem"
EEN VERONTSCHULDIGING.
Vrouw: „Je hebt gisteravond een
verkeerde jas mee naar huis gebracht
overschoenen, die je veel te groot zijn
en een slappen hoed in plaats van je
cylinder. Was je dronken?"
Man: „Weineen, wijfjelief! Hoog
stens kan de kellner dat geweest zijn
die heeft mij bij het aankleeden
geholpen!"
ONGELUKKEN.
Een met 1 Mei te Nieuwerkerk, hij
Zierikzee. als paardenknecht ia
dienst getreden persoon, kreeg be
gin der vorige week van een paard
een trap tegen den buik. Kort daar
op vertoonden zich verschijnselen!!
van inwendige kneuzing, die zijn op
neming in het Ziekenhuis te Noord-
gouwe noodzakelijk maakten, Na
een aldaar ondergane operatie is de
man Donderdag j.l. overleden. De
ongelukkige was gehuwd en vader
van twee kinderen.
Men meldt uit Enschedé
Toen Zaterdagochtend de arbeider
Bai'encl Timmer, in de fabriek Kre-
mersmate, van de firma Van Heele
on Co., een riem om de as wilde leg
gen, werd hij door de machine ge
grepen en meegesleurd. Zijn lichaam
werd deerlijk \ei*minkt. Stervende
werd de ongelukkige opgenomen.
Een gedeelte van de fabriek werd
terstond stopgezet.
De schipper A. Scheen, uit Dalfsen,
en zijn knecht zouden bij Gramsber-
gen met een bootje een anker laten
vallen. Opeens kantelde het bootje en'
beide mannen geraakten te water.
De schipper verdronk, doch de
knecht wist zich zwemmende te red
den. De man laat een vrouw met 4
jeugdige kinderen na.
Op de Dominale Mijn te KerKrade
geraakte een ongehuwd mijnwei'ker
onder afvallend gesteente, zoodat hij
werd verpletterd.
Het dochtertje van den heer AL
Breuers, te Venlo, is met baden in
de Maas verdronken.
EEN GEVAARLIJK PERSOON.
De politie te Leeuwarden heeft eetf
gevaarlijke vreemdeling aangehou
den die zich uitgaf voor stoomboot
kapitein der Amerikaansche vaart en'
verdacht wordt van ernstige mis
drijven in Duitschland gepleegd, o.a.
het door oplichting verkrijgen van'
gouden sieraden van aanzienlijke
waarde.
DE VERMISTE f2000 VAN DE GE
MEENTE IDAARDERADEEL.
In besloten zitting heeft de burge
meester eenige mededeelingen gedaan
betreffende de f 2000, die uit de ge
meentekas vermist worden. Het raads
lid De Boer wilde dit gedaan heb
ben in eene openbare zitting, doch
de burgemeester en wethouder Sjous-
stra ontrieden dit ten sterkste.
ONTVREEMD.
Bij de weduwe Van IJzendijk, te
Rotterdam, te wier huize een bezoek
van inbrekers werd gemeld, worden
voorloopig vermist48 zilveren le
pels en vorken, een aantal gouden
flaconstoppen en gouden sloten van
kerkboeken, benevens eenige antieke
horloges.
Uit het Engelsch.
40;
Mannen en vrouwen in avond
toilet en terzelfder tijd, dat deze
inenschen, met wie wij zooeven
gedineerd hadden, de verschillende
theaters opzochten, kropen wij weer
in onze gebarricadeerde villa met
haar kale vloeren, en zochten in don
ker onzen weg naar unze slaapsteden.
Ik vei-beelöde mij dan altijd, dat er
in iedere kamer een mensch achter
de deur stond, en den geheelen nacht
door hoorde ik een zacht ademhalen
in mijn kamer en na zulk een
nacht ben ik er ten slotte van door
gegaan. Is u er van door gegaan?
Ja, en ik verstopte mij in Lon
den ik verdiende mijn onderhoud
zoo goed en zoo kwaad als hel ging.
Als men alles wil aanpakken, valt
niets zoo heel moeilijk. Ik bezorgde
couranten en deed diensten als loop
jongen.
U hebt toch misschien ook niet
met een blad met sandwiches rond-
geloopen riep Miranda ijverig. Zeg
toch alsjeblieft neen
Neen, dat heb ik niet. antwoord
de Chamock, een beetje verwonderd
over haar ijver.
Zoo'n klein ventje als ik was zou
men zooiets niet hebben toever
trouwd.
Eindelijk werd ik loopjongten op
een kantoor, en mijn chef gaf mij
verlof de nachten in een leegstaand
huis door te brengen, dat in een der
kleine stegen van de Westminster-
abdy lag. Tapijten waren daar ook
wel niet op den vloer, maar iK was
onafhankelijk en spaarde de uitgave
voor mijn"logies uit.
Ongelukkig heb ik" mij in elk geval
in die drie jaar niet gevoelddat
kwam mij zoo duidelijk voor den
geest, toen ik op het balcon van Lady
Donnisthorpe de groote klok twaalf
uur hoorde slaan. Het was voor het
eerst, dat ik haar weer hoorde, sinds
ik in dat leege huis gewoond had.
Toen boorde ik haar iederen nacht,
en de klank behield voor mij iets
aangenaams en vertrouwelijks.
Wanneer ging u uit Londen van
daan? vroeg Miranda.
Na drie jaar. Ik was intusschen
klerk geworden, maar mijn zeven
tien jaren voelden zich door die be
zigheid niet- bevredigd. Ik had altijd
lust gehad in het machinevak, en nu
probeerde ik mijzelf teekenen te l€e-
ren. Dat was echter niet toereikend,
ik voelde dat zelf wel.
En wat deed u toen? vroeg Mi
randa.
Ik ging naar het Noorden, naar
Leeds. Daar was een firma voor
spoorwegondernemingen en locomo-
tievenbouw. De heer John Martin is
de directeur van die zaak: ik had
hem een paar maal bij mijn vader in
huis gesproken, want hij interesseer
de zich levendig voor de kerkelijke
zaken in Yorkshire.
O, nu begrijp ik 't. U ging naar
hem toe en vertelde hem, wie u was,
zei Miranda vol warmte. Steeds meer
belangstelling begon zij voor hem te
voeten, het interesseerde haar zijn
jeugd te leeren kennen, misschien des
te meer omdat zij zoo geheel verschil
lend van de hare was. En hij daar
entegen had zich van het eerste
oogenblik af tot. haar aangetrokken
gevoeld omdat zij hem 'als het schoo-
ne resultaat van een in vaste tradi
ties opgevoed teven voorkwam, wier
bijzondere kenteekenen haar een
voudige voornaamheid, haar volko
men gebrek ten minste dat had hij
tot op heden gedacht aan behaag
zucht waren.
Neen, antwoordde Charnock, het
zou verstandiger geweest zijn, als ik
het gedaan had, maar ik deed het
niet, ik nam zelfs een andereu naam
aan en bood mij voor een opengeval
len betrekking van teekenaar aan. Ib
kreeg haar ook en hield de betrekking
drie weken lang, en nog heden is
het mij een raadsel, waarom zij mij
drie weken lang dié betrekking lie
ten behouden; want ik, had eigenlijk
geen flauw idéé van teekenen. Na
drie weken kreeg ik mijn ontslag. Ik
vroeg of zij mij voor dertien shilling
in de week niet wilden houden. De
heer Martin sprak zelf met mij. Hij
zei, dat ik tocli van dertien shilling
in de week niet kon levenik beweer
de van wel en toen vroeg hij mij, hoe
ik dat wel wilde aanleggen.
Chamock lachte.
Ik maakte het hem duidelijk,
ging hij voort, ik had feitelijk zoo
goed als niets voor mijzelf noodig.
Hoe kwam dat? vroeg Miranda.
Vertel toch verder 1
Chamock lachte weer.
Och, u moet weten, ik was drie
weken in de fabriek en voortdurend
wisselde daar het personeel. Ik woon
de in een soort pension voor werk
tuigkundigen en had bijna niets te
betalen, als ik er voor zorgde, dat
het huis altijd vol was, wat mij niet
heel moeilijk viel, daar ik met alle
menschen uit de fabriek op heel goe
den voet stond. De heer Martin lach
te, toen ik hem dat vertelde en- gaf
mij werk op zijn bureau, eu nu moest
ik dus weer schrijfwerk doen, waar
op ik maar weinig gesteld was. Dit
werk heb ik echter maar heel kort
verricht.
Eens -qp Jsen IZondag kwam de
heer Martin in ons pension en vroeg
naar mij. Het was juist etenstijd en
men bracht hem in de eetkamer, waar
ik, stel u dat alstublieft eens voor,
in mijn overhemd aan het hoofd
van de tafel zat en voor het geheele
gezelschap vleesch voorsneed. Hij
ging tegen de deur staan leunen en
lachte uit vollen borst„Je zult het
zeker nog tot iets groots brengen",
zei hij, „maar ik wou je wel even
alleen spreken." Ik trok vlug mijn jas
aan en ging met hem naar buiten
op straat.
„Heet je Charnock?" vroeg hij mij,
en ik gaf een bevestigend antwoord.
,,Je gezicht kwam mij al dadelijk! be
kend voor, en daarom heb ik je ook
op mijn bureau genomen, ofschoon ik
mij je naam niet kon herinneren. Als
jij je dus soms mocht verbeelden',
dat ik je om jezelfswille genomen
heb, dan vergis jij je Je hadt mij
in elk geval je waren naam wel kun
nen zeggen, dat zou tijd bespaard
hebben. Kijk eens hieren hij gaf
mij een courant en wees op een ad
vertentie. Een rechtskundig bureau
in Londen zocht mij door middel van
een advertentie en toevallig wist ik,
dat het dezelfde firma was, die de
belangen van mijn tante behartigde.
Nog dienzelfden avond ging ik
naar Londen. Mijn tante was ander
half jaar geleden gestorven en ha<l
mij een rente van 7200 gulden per
jaar nagelaten. Van dat oogenMIS
af ging alles langs een leien dakje.
Ik volgde den raad van den heer
Martin op „Spoorwegen had hij
gezegd, „SpoorwegenZij zijn de
voelhorens van den beschaafden!
mensch. En bij den heer Martin vond
ik mijn eerste werk als ingenieur.
Miranda zweeg een heele poos, na
dat Charnock zijn verhaal al geölS-
digd had. Hij zelf voegde er niets
meer bij, want het was nu haar
beurt te spreken, niet de zijne om
te vragen. Zij had den handschoen'
gezonden, zij wist, waarom hij geko
men was. Miranda echter liep het
geplaveide voetpad langs, ging over
den lialfhoogen muur staau leunen,
wees op een gier, die juist over het
dal vloog en babbelde op haastigen
onzekeren toon over onverschillige
dingen.
Charnock veronderstelde, dat zij
tijd wilde winnen om na te denken'
over hetgeen hij haar zooeven ver
teld had. Hij stond van zijn stoel op.
(Wordt vervolgd.)
