HAARLEM'S DAGBLAD.
Stadsnieuws
Uit üe Omstreken
Binaeiiland
Onza Lachhoek.
FEUILLETON
Beu lluaiisiscltiii
-r
Napoleon's tweede huwelijk.
Hiei'over doet een geschiedvor-
scher in het „Vaderland" eenige me-
dedeelingen, waaraan we het vol
gende ontleenen
Na Wagram en de tweede inne
ming van Weenen meende Napoleon,
dat zijn troon nu voldoende hecht
wa? om aan de toekomst te denken
én het kinderloos gebleven huwelijk
met Joséphine te verbreden. Zij
moest verstooten worden om plaats
te maken voor een Keizersdochter,
die hem wellicht dien opvolger zou
geven, maar In ieder geval hem, naar
zijn meening, voor goed tot den ge
lijks van Keizers en Koningen zou
fnaken. Napoleon's eerzucht was ster
ker dan zijn oprechte genegenheid
voor Joséphine, sterker zelfs dan zijn
bijgeloof, dat hem de overtuiging
gebonk, dat zij tot dusver zijn
èchermengel was geweest.
Twee prinsessen kwamen voor Na
poleon's doel in aanmerking Maria
Lcuise, Aartshertogin van Oosten
rijk, dochter van Keizer Frans, en
Anna, Grootvorstin van Rusland,
Zuster van Keizer Alexander I.
Napoleon rekende op de totale on
macht van Oostenrijk om aan die zij-
do zijn wil door te drijven en op de
persoonlijke sympathie van en den
politieken band met Alexander I, om
Van Russische zijde geen weigering
ie krijgen. Bij de samenkomst te Er
furt reeds had Napoleon's minister
van- Buitenlandsche Zaken, Cham-
pagny, zich tegen de Russen over
een mogelijk huwelijksaanzoek uit
gelaten, want Napoleon gaf de voor
keur aan een Russische prinses, uit
vrees, dat een Oostenrijksche in
Frankrijk nooit populair zou wor
den, dat zij den haat zou erven, wel
ke de' ongelukkige Marie Antoinette,
„1'AutrichIenne", vervolgd, had. Bo
vendien, nu toch eenmaal, van .een
gevoelsstandpunt, de keus van een
vrouw voor hem door kruis of munt
kon worden beslist, gaf hij er de
voorkeur aan te treden in een fami
lie dié, naar hij meende, hem wel
gezind was. Alexander's vriendschap
én bewondering voor Napoleon was
toen reeds aan het luwen, terwijl
Alexander's moeder, Maria -Fedo-
rowna, die veel invloed op haar zoon
had, den dlepsten afkeer voor Napo
leon koesterde. Belden hadden dus
weinig lust om hun dochter en zus
ter, de nauwelijks zestienjarige Anna
in de armen van Napoleon te voeren,
maar Alexander vreesde hem en
draalde om met eene besliste weige
ring voor den dag te komen.
Intusschen liet Napoleon de onder
handeling over dit teedere onderwerp
tegelijk te Weenen en te Sint Peters
burg voeren, in Weenen door den
Hertog van Bassano, alias Maret, in
Sint Petersburg door Caulaincourt,
welke lompe en voor beide prinsessen
even kwetsende manier van doen den
tegenzin van het Russische Hof niet
weinig vermeerderde.
Napoleon van zijn kant nam het
aarzelen van het Russische Hof even
eens zeer kwalijk. Door Caulaincourt
liet hij een ultimatum stellen, waar
in binnen tien dagen antwoord ge-
eischt werd. Maar, vóór dat deze tien
dagen verstreken waren, waren de
Onderhandelingen te Weenen, die
vlotter van 9tapel liepen, deels door
Oostenrijk's onmacht, deels omdat
Keizer Frans in deze verbintenis een
duurzamen, voor zijn Rijk zeer noo-
digen vrede zag, tot een goed einde
gebracht.
Napoleon decideerde zich voor de
„Autrichienne" en liet dit besluit in
éven beleefde als kiesche termen aan
Alexander mededeelen. Ook hierbij
had Talleyrand zijn verzuchting kun
nen slaken „Quel dommage qu'un
grand homme, sait si mal ólevó I"
Allereerst haalde Napoleon het ver
schil in godsdienst aan, dat na
tuurlijk altijd bestaan had, maar
jvaaraan hem bij het begin der on
derhandelingen niets gelegen was.
Op deze hoogst hoffelijke wijze ging
de mededeel! ng in verschillende con-
siderata voort, totdat aan het slot de
politiek er bij te pas lcwarn en Napo
leon liet melden, dat hij ih zake het,
nota bene zoo goed als gesloten, trac-
Tpat met den Russischen Keizer over
,dé geheele oplossing van het vroe
gere Koninkrijk Polen, heft toenmali
ge Hertogdom Warschau, zijn tvoord
hiet gestand kon doen.
Het huwelijk tusschen Napoleon I
én Maria Louise had te Weenen den
llden Maart 1810 plaats, bij vol
macht van den kant van Napoleon.
De reis van do jonge Keizerin naar
en in Frankrijk geleek een triomf
tocht. Napoleon, die haar in Com-
piègne wachtte, omringd door zijn
ganschen, schitterenden militairen
en civielen hofstoet, wilde zijn uit
verkorene deze eerste, officieele ken
nismaking besparen, en trok haar in
all? stilte tegemoet.
Op 1 April werd de ceremonie van
het civiele huwelijk, onder auspeciën
van den Aartskanselier Cambacérès,
in de groote galerij van St. Cloud
herhaald en den dag daarna in de
Tulllerieën de kerkelijke inzegening.
Gedui©nde het geheele voorjaar
volgden daarna de feesten in Parijs
elkander op, ter eere van de nieuwe
Keizerin. Zoo had er op den 2den Juli
een groot bal plaats, aangeboden
door den Oosrtenrijkschen gezant,
Vorst Schwarzenberg, waartoe 1200
personen genoodigd waren. Daar de
apartementen van den vorst te klein
waren om zoo'n groot aantal perso
nen te bevatten, had men een hou
ten loods doen opslaan, welke van
binnen allerweelderigst, maar hoogst
gevaarlijk met draperiën en sluiers
van gaas en mousseline was gestof
feerd. Zoo juist had Napoleon een
gesprek gevoerd met Vorstin Pauline
Schwarzenberg, die haar beide doch
ters aan Napoleon had voorgesteld,
of een dor neerhangende sluiers
kwam in aanraking met de vlam
©ener waskaars en in een oogenblik
stond alles in lichte laaie. Wat he
laas i in 1897 bij den brand van den
„Bazor de la Charitó" herhaald zou
worden, gebeurde hierer ontstond
een paniek, een niets ontziend „sauve
qui peut", maar de mannen hielden
zioh kraniger dan bij de ramp van
1897. De gastheer, Vorst Schwarzen
berg, en vooral de ijdele, pronklle-
vende, maar dappere Murat, en meer
anderen deden wat zij konden. Na
poleon en Maria Louise waren al vrij
spoedig in veiligheid gebracht. Het
aantal slachtoffers was groot en
daaronder de door iedereen geliefde
en hooggeschatte Vorstin Pauline
Schwarzenberg. Zij was reeds gered,
maar zij stortte zich opnieuw in hei
brandende gebouw, om haar beide
dochters te zoeken, die eveneens om
kwamen.
In deze ramp, welke herinnerde
aan een soortgelijke, gedurende de
huwelijksfeesten van Lodewijk XVI
en Maria Antoinette, zagen bijgeloo-
vige lieden, evenals destijds, een
kwaad voorteeken. Ook Napoleon
meende er in te zien het „Mene, Te-
ket Upharsin" van Baltazar'a feest
maal, wat wel eenigszlns verlammend
op zijn geest moet hebben gewerkt.
Niet-bijgeloovige menscheai hadden
zco'n menschen-offer niet noodig om
te meenen, dat Napoleon's ster aan
hot dalen was. In Weerwil van al den
glans en do praal van het Keizerlijk
huwelijk, waren er teekenen te over,
ook in Frankrijk zelf, waar men ge
noeg kreeg van dien voortdurenden
oorlogstoestand, dat verandering niet
lang meer zou uitblijven. Het vroor
nog, maar er zat dooi in de lucht.
VRIJZINNIGE PROPAGANDA.
VEREENIGINGEN.
Gisterenavond werd in het Loge-
gebouw een besloten vergadering ge
houden, georganiseerd door het- pro
vinciaal comité van vrijzinnige pro-
paganda-vereenigingen in Noord-
Holland.
De bijeenkomst werd door een 4ft
tal personen bijgewoond, waaronder
draadsleden ae beeron Kleynen-
berg, Modoo en Schram.
Deze aanwezigen werden welkom
geboeten door den heer G. Smits, be
stuurslid van de Liberale Unie. Deze
zette uiteenx hoe ook in onze stad be
hoefte is aan een organisatie van
onge vrijzinnigen, vooral als in ver
kiezingsdagen veel propaganda-werk
verricht moet worden.
Als eerste spreker trad op de hsei-
D M. Woudhuysen van Amsterdam.
Deze wees er op, dat het regime van
het ministerie Kuyper oorzaak is ge
weest, dat onder de jongelieden een
drang kwam, om zich te verzetten te
gen het clericaal drijven. Gelukkig
hebben deze jonge strijders zich ver-
eenlgd, en is deze organisatie, thans
na vier jaar, ongeveer 4000 man
steris.
In ons land zoo vervolgde de
spreker zijn echter veel meer Jon
ge vrijzinnigen, en kan een propa
ganda het aantal met duizenden ver
meerderen.
Zoo zal ook it> Haarlem getracht
worden een propagand a-club van
jonge vrijzinnigen op te richten. Het
doel is, als jongelieden samen te ko
men, om onder voorlichting van be
proefde leiders -de vrijzinnige begin
selen te bestudeeren. Natuurlijk zul
len de jongelieden helpen als de ver
kiezingsstrijden wachten.
De tweede spreker, de heer I. H. J.
Vos, uit Amsterdam, betoogde even
eens de noodzakelijkheid van organi
saties van jonge vrijzinnigen. Het
v/are liberale beginsel leeft weer op,
en nn moeten de vrijzinnige partijen
doen, wat voorheen wat te veel ver
waarloosd is, de jeugd opvoeden,
om straks de plaatsen van de strij
ders van heden in te nemen. Ook
moet het clericalisme be.streden
worden, evenzoo het moordende so
cialisme. Het ministerie Kuyper is
gelukkig verdwenen, en daarmede
voor even de dreigende protectie, die
doet denken aan een zwaard van
Darnocles, dat hangt hoven den va-
derlandschen handel. Nu heeft men
een ander ministerie, dat niets uit
voert ln het belang van den volks
vooruitgang. De gelederen der strij
ders moeten versterkt worden, om te
zorgen, dat straks meer vrijzinnige
afgevaardigden naar de Kaniers
zonden worden. Reeds luidt de doods
klok over het clericale regime. De
jengeliedenclubs stellen zich ten doel
cursussen te houden, debat-avonden,
openbare vergaderingen, causerie
avonden en voorts de kiesverenigin
gen te helpen bij de verkiezingen.
Beide redevoeringen werden met
applaus beloond
Op verlangen van den voorzitter
zette de heer Vos nog nader uiteen,
dat de club een organisatie zal zijn
van vrijzinnige jongelieden, waaron
der gerangschikt kunnen worden
vrijzinnig-demociaten Unie-liberalen.
vrij-Iiberalen, enz.
't Ia van Jongelieden van 18 jaar
niet te verlangen, dat zij dadelijk
partij kiezen. Zij kunnen in de club
de politieke beginselen bestudeeren,
oro daarna een besliste keuze van
partij te doen. In Amsterdam heeft
ooze wijze van organisatie geen be-
zweren ondervonden. Bij verkiezin-
gen wordt gewerkt voor vrijzinnige
candidaten. Zijn er meer vrijzinnige
candidaten, dan onthoudt de club
zich officieel maar drukt haar leden
op het hart, te werken voor den can-
diöaat, die hun 't beste voorkomt.
De heer Wagtendonk sprak een
kom woord, om zijn sympathie met
de jonge strijderb uit te spreken.
De heer Schram deed hetzelfde,
maar Waarschuwde de jongelieden,
zioh niet te veel op den voorgrond te
dringen, vooral niet was huisbezoek
voor verkiezingen betreft. Dit moet
voornamelijk overgelaten worden aan
dp ouderen.
Alsnu werd besproken, hoe de op
richting der club geschieden moest.
De heer Sorgdrager wees er op, dat
men de jongelui niet aan zichzelf
kan on mag overlaten. Een aantal
mennen, die niet meer in aanmer
king kunnen komen voor gewoon lid,
moeten zich z. 1. opgeven ais buiten
gewoon lid, om de jonge strijders te
helpen met raad en daad.
De heer Vos beantwoordde de spre
kers. Z. i. zijn de bezwaren van den
heer Schram niet gegrond, wijl de
arbeid der jongelieden bij verkiezin
gen staat onder leiding van de kies
verenigingen.
De woorden van den heer Sorgdra
ger heeft de heer Vos met vreugde
en instemming Lqgroet. Een steun
van de ouderen kan den jongeren al
leen ten goede strekken.
Op de vraag van een aanwezige da
me deelde de heer Vos nog mede, dat
ook meisjes gaarne als leden zullen
opgenomen worden.
De voorzitter vroeg nu den aanwe
zigen, wie zich als lid wilde opge
ven.
De heer Vos 't Is altijd onze ge
woonte in zoo'n vergadering als deze
te vragen, wie g e e n lid wü worden.
Dan komen er veel meer.
Het resultaat was, dat tien perso
nen zich als lid opgaven, terwijl vele
Eersonen zich bereid verklaarden als
uitengewone leden toe te treden.
De heer Vos constateerde met
vreugde, dat hier ter stede een club
is opgericht. Ook deelde hij mede, dat
da leden van een by den hond aan
gesloten club vele voordeelen hebben,
allereerst ontvangen ze het orgaan,
brochures, enz., terwijl ze ook op ge
makkelijke condities sprekers kun
nen verkrijgen.
De heer Kleynenberg bracht den
beiden sprekers hulde en wenschte
Haarlem geluk met de oprichting van
©en club. Dit succes is groot en voor
spreker onverwacht, want vroeger
zijn zulke pogingen steeds mislukt.
Mogen we het beschouwen als een
kiacbtiger opleven van de vrijzinni
ge beginselen Van de clubs kan
veel kracht uitgaan. De liberalen heb
ben dit verwaarloosd, terwijl de te
genstanders reeds veel eerder dezen
grond bearbeid hebben. De jongelie
den, die zich nu hebben opgegeven,
zijn studenten geworden, di'o willen
studeeren ln de vrijzinnige beginse
len. Het nog altijd liberale en vrij
zinnige Haarlem zal de jonge strij
ders zeker steunen.
Ook hoopt spreker, dat de oprich
ting van deze club de aanleiding zal
wezen, om binnenkort ook debatings-
ciubs te vormen, waaraan ook
onze stad behoefte is.
Spreker juichte het toe, dat een
dame als lid is toegetreden. De in
vloed van de vrouw moet meer
k6ud worden, daarom is spreker ver
heugd, dat in ons land een mannen
bond voor vrouwenkiesrecht is opge
richt.
Nadat de heer Smits nog een woord
van dank tot de aanwezigen voor hun
opkomst had gesproken, word
vergadering gesloten.
HEEMSTEDE.
IJk.
Door de politie alhier zijn in be
slag genomen zes gewichten, die
niet vtoorzien waren van het i
oischte goedkeuringsmerk.
HAARLEMMERMEER.
Bij dea landbouwer B. aan de
Hoofd va art hebben des nachts los-
loopende zwervende honden jacht op
de schapen gemaakt, die in de wieide
liepen.
Een schaap werd er des morgens
geheel vermist, terwijl er enkele
kreupel liepen. Zeer zeker zijn de
honden door een of ander voorval in
iiun bloeddorstig bedrijf gestoord,
doordat zij niet meerdere slachtof
fers gemaakt hebben, terwijl er een
groote k'idde schapen liep.
Het is te hopeui, dat do honden
spoedig opgespoord worden, opdat
onschadelijk gemaakt kunnen wor
den.
Door een meisje werd esnige dagen
geleden een gouden broche verloren.
Deze werd gevonden door een koop
man uit Amsterdam, die het gevonde
ne in een nabij zijnde herberg aan
verschillende personen te koop aan
bood zonder echter daarin te slagen.
Aangifte van zijne vondst, waai'zulks
behoort, deed hij evenwel niet, doch
nam de broche mede naar Amster
dam. De eigenares in kwestie echter,
die een paar dagen daarna van oog
getuigen het voorgevallene hoorde,
spoorde den vinder te Amsterdam op,
doch kreeg nu ten antwoord, dat hij
de broche ook weer had verloren.
Daar de politie nu in deze zaak ge
moeid is, zal dit muisje nog weileen
staartje hebben.
HOFBERICHTEN.
Het vertrek van dan Prins der Ne
derlanden naar Mecklenburg is gis
teren uitgesteld tot heden (Donder-
lag) 's morgens ta 8 u. 44.
NEDERLAND EN VENEZUELA.
Volgens dien correspondent der
.,Kötot. Ztg." op Curasao verluidt
daar, dat president Castro geweigerd
heeft van den Duitschen gezant een
tweede nota van Nederland over heft
conflict aan te nemen, aangezien de
ze slechts in het algemeen de Neder-
iandscbe belangen kan waarnemen.
De nota moet door een Hollandscben
spacialen gezant worden aangebo
den.
Het Hbld. voegt aan dit bericht de
volgende zeer juiste opmerking
Indien dit bericht juist mocht blij
ken, zou het wel bijna onmogelijk
worden met president Castro langs
minnelijken weg tot een schikking te
komen. De dwaasheid van dien eisch
springt l*n het oog. President Castro,
die niet alleen- den heer De Reus uit
zette, maai' al onze consuls 1/jt exe
quatur ontnam, die dus op dit oogen
blik geen vertegenwoordiger van Ne
derland in zijn land duldt, zou nu
verlangen dat een Nedei'landsch
zaakgelastigde tot hem kwam, op ge
vaar af, dat ook deze uit het land
werd gezet I Zoolang de betrokkim
gvm niet officieel weer aangeknoopt
zijn, waartoe in liet volkenrechtelijk
verkeer van de wedwlLlendle diensten
van een vertegenwoordiger van een
onder land gebruik pleegt te worden
gemaakt, kan geen vertegenwoordi-
van ons land rich naar Venezuela
Tenzij een andere mogendheid als
nog haar vriendschappelijke tus-
8chenkoinst aanbiedt, en beide par
tijen geneigd zijn daarvan gebruikte
maken, schijnt een minnelijke oplos
sing van het geschil, wij herhalen H,
niet wel meer mogelijk.
Aangenomen natuurlijk, dat het
bericht der „Kölnische" juist is.
DR. A. KUYPER IN DE KAMER
Naar wordt medegedeeld, heeft dr.
Kuyper d'e candldatuur voor Ommen
aangenomen.
ONTSLAG VAN EEN GEHUWDE
ONDERWIJZERES.
Voor den Raad van State, afd. voor
de geschillen van bestuur, werd
Woousdae behandeld het beroep van
den raad dier gemeente Oostolbeers
e. a. tegen hiet besluit van Gedep.
Stoten van Noord-Brabant, waarbij
goedkeuring is onthouden aan het
besluit van genoemden gemeente
naad tot het verleenen van eervol
ontslag aan mejuffrouw B. ais on
derwijzeres aan de openbare lagere
school to Middolbeers.
Ln het over deze zaak door Staats
raad mr. Van Gennep uitgebracht
verslag werd medegedeeld, dat het
ontslag was gegrond op de overwe
ging, dat liet niet in het bslang van
hot onderwijs is te achten, dat de
onderwijzeres gedurende zwanger
schap er. later als moeder har©
plaats in de school behoudt
voorts dat de districtsschoolopziener
en de inspecteur het ontslag niet
wettigd achten en ook van oordeel
zijn. dat in dit geval van een nadee-
ligen Invloed op het onderwijs door
handhaving van de onderwijzeres
niet la gebleken, terwijl zulk een no-
deelige invloed zoude kunnen wor
den voorkomen door plaatsvervan
ging. Gedeputeerde Staten doden
hierbij nog opmerken, dat plaatsver
vanging niet onmogelijk is.
De bedoelde onderwijzeres zou
gelijk verder biesk indertijd zijn
benoemd onder voorwaarde, dat zij
ontslag zou nemen in geval zij huw
de, maar hiertegenover werd door
haar aangevoerd, dat zij van die
voorwaarde eerst geruimen tijd na
hare benoeming heeft kennis gekre
gen.
Als gemachtigde van den gemeen
teraad trad op Edr. Turnée, advo
caat te 's-Gravenhage, die zich o. a.
beriep op het Kon. besluit vun 17
Dec. 1904. waarbij alsnog goedkeu
ring weid verleend aan het raadsbe
sluit van Veendam tot ontslag van
een gehuwde onderwijzeres. Ook in
het onderhavige geval zou handha
ving van de onderwijzeres die in
tusschen reeds moeder is geworden
niet zonder nadeeligen invloed
zijn. voor het onderwijs, meende spr.
Mr. J. L. N. van IJsselstein, kan
tonrechter te Oirschot, kwam op voor
de belangen (ter onderwijzeres.
De Kon. beslissing volgt later,
DOODSLAG.
Te Godschalksoord bij Oud-Beier
land waren de heeren M. en N. aan
het fietsen, waarbij laatstgenoemde
in onbeduidende botsing kwam met'
eten par fiets naar zijn garnizoen te
Dordrecht terugkeerenden pontonnier
G. Deze maakte zich daarover zóó
boos, dat hij den heer N. to lijf wilde,
maar hem niet meer kunnend© inha
len, wierp hij zich op dein heer M.,
dien hij de bajonet in de zijde stak.
Bij den molenaar A. Kluit binneu-
jedragen. Is de getroffene aan de be-
iomen verwonding overleden. De
dader, die als een vechtersbaas be
kend staat-, werd ouder hevig verzet
jearrtist.eerd en naar do gevangenis
a Dordrecht overgebracht.
VAN GEND EN LOOS.
Naar men aan do Leeuw. Ct. mede
deelt, wanscht do Staatsspoor hot
contrast mot Van Gend Loos, dat 1
Januari 1909 afloopt, niet meer te
vernieuwen.
Volgens dit contract was Van Gend
Loos o. m. verplicht om haar ver
voer zooveel mogelijk over de Staats
spoor to leiden.
Het is tengevolge der vermoedelij
ke nlet-vernieuwing van het contract
mot de S'.S., dat zooals wij reeds
meldden, Van Gend Loos met de
Hollaudsche Spoor gecontracteerd
heeft.
HU WIST HET I
Wie was de moeder van Frede-
rik de Groote
Diep stilzwijgen üi de klaê.
Nu, weet dat niemand zoo,
weet jij het ventje Hier, de klein*
Tundels zal jullie allemaal be
schaamd maken.
Mevrouw do Groote, mijnheer.
ONDER DOKTERS.
Zeg eens, amice, hoe kom Je aan
die prachtige dasspeld
Van mijn eerste patiënt.
O, ik begrijp het ai. Een erfenis.
DUBBELZINNIG.
President (tot beklaagde). Gij
zi|t thans vrijgesproken hoed u ver
der voor slecht gezelschap.
Beklaagde. Ja, mijnheer de pre
sident, ik hoop hier niet weer terug
te komen.
EEN KRANIGE DAME.
En dit, zei de uitlegger in de
kermistent, is het goed geslaagd con-
terfeit-sel in was eener jonge dame,
wier wedergade op de heele wereld
tevergeefs gezocht is.
Wat is er met haar Ik zie er
niets bijzonders aan
Het is de eenige dame over de
gansche wereld, geacht publiek, die
weerstand weet te bieden aan welke
mndemankster ook, om een duurde
re» hoed te koonjn dan voor den
prijs, dion zij zelf eenmaal heeft vast
gesteld.
HIJ WIST 7ICH TE REDDEN.
-- Ik hoor tot mijn enormen spijt.
Dek, d-.t je ^'"iMperd bent.
Jn. ik v-°h geworsteld Ik
verloor a'lee b 'mlve de eer, donk zij
het etce: i.-m. lit ik dadelijk op mijn
yrouws i.iO: overschrijven, toen
;k zng .'..j Hei bi) me ging misloo-
pen.
TAALLES.
Onderwözer. Jongens, maakt
rten-t een zin, waarin acetyleen voor
komt.
Piet. .Mijn vader geeft het geld
nooit terug als ie-T-te-leen krijgt.
NIET ERG I
Ze zeggen, dat Litkins zijn ver
stand verloren heeft.
Gelukkige kerel, die in deze
harde tijden niet© anders verliest
dan dat J
ger vai
begevec
INTERNATIONAAL
PRIVAATRECHT.
Woensdag zijn aau het Departe
ment van Buiteulandsoho Zaken na-
menis België onderteekend de Haag-
sche verdragen van 17 Juli 1905 be
treffende do burgerlijke rechtsvorde
ring on het huwelijksgoedereaxrecht.
GESCHIL IN DEN RAAD.
De gemeenteraad van Weesp hield
zLöh Woensdagmiddag bezig met do
behandeling vaal een oude quaestte
nota di'. Iveyzer. Bij afwezigheid ven
den gemeente-arts verleende dr. Key-
zer geneeskundige hulp, waarvoor
hij een nota Inzond. Over 't al of niet
voldoen en dan geheel of ten deele
bestond verschil. Reeds meermalen
kwam deze zaak in den raad ter
sprake, maar tot afdoening kwam ze
niet. Nu echter werd met 8 tegen 3
stammen besloten de nota te voldoen.
Hierin vond dr. A. A. Knaap, wet
houder, waarnemend burgemeester,
aanleiding zijn functie neer te ieg-
gen, wat weer tot gevolg had, dat
ook de heer C. P. van Asselt te ken
nen gaf, dat hij eveneens als wethou
der zal bedanken
NEDERLANDSCHE-BELGISCIIE
COMMISSIE.
Men meldt, dat do tweede bijeen
komst. der Nedcriaindsch-Belgische
commissie zal plua-te hebben te
's-Gravienhag© in den loop van de
maand November. Zij zal worden
voorafgegaan door voorloopige sa
menkomsten op 12 en £6 October, te
menkorastcn Sf
houden in de localen van <io Eerste
liamea- en het ministerie van water
staat. Als onderwerpen van bespre
king zijn o. a. vóórbereidverlaging
van het posttarlef bescherming van
intellectueel© werken, en d© weder
zij dsche uitvoering vau vonnissen.
VERKIEZINGEN TE AMSTERDAM.
Officieel zijn candidaat gesteld:
voor den gemeenteraad in district 2
(vacature-de Sauvage Nol ting) de
lie»aremmr. P. A. Diepenhorst (amti-
rev.)f J. van HasseJt (lib.), mr E. M.
Meijer3 (vrijz.-dem.) en J. vau der
Tempel (soc.-dem.)voor den ge
meenteraad in district 5 (vacaturer
Schippers) ds heerenJ. G. vam
Kuykhof (soc.-dem.j, A. E. Meadell
(vrijz.-dem.). W. de Vlugt (anU-rev.)
en B. C. D. Zwart (lib.)voor de Pro
vinciale Staten in district 5 (vacatu-
Naar het Engelsch,
door
r t h u r W. MarcHmS nt
T6)
r Maar Ollve rekende er op, dat Mer-
'ridéw minstens even opgewonden zou
zijn als zij zelfen in de duisternis
kou het bedrog licht niet opgemerkt
worden.
Gelukkig had juffrouw Tisley een
shawl over het hoofd gedragen, en
Olive deed haar zóó om, dat het
grootste doel van haar gelaat er door
bedekt was.
Op dit punt had zij verandering ge
bracht in haar plannen. Het idéé van
lichaïnelijkon tegenstand door Mer-
rldew neer te slaan, had haar van
den beginne af heel gevaarlijk toege
schenen en nu zag zij een anderen
uitweg.
Zij zou haar wapen bij zich hou
der! voor het geval, dat haar list
ontdekt mocht worden maar hot al
leen in het uiterste geval gebruiken.
Haar eerste gedachte, toen zij met
inffrouw Tislev vail kleeren verwis
selde, was, dat zij Merridew des te
beter om den tuin zou leiden en dus
meer gelegenheid hebben hem aan te
vallen.
Maar nu zag zij uit ©en uitweg,
dien haar oneindig beter toescheen.
Als haar list gelukte en hij werkelijk
de oen voor de ander aanzag, dan
zou zij hem in dat geloof laten, tot
dat zij het huis verlaten had.
Weer begon zij er over te denken,
wat hij doen zou als hij kwam en
zijn slachtoffer aan zijn genade vond
overgeleverd. Hij was een sterke man
en volkomen in staat haar alleen tot
aan de mijnschacht te dragen. Men
zou niet verwachten, dat zij meegaan
zou, daar hij er waarschijnlijk niet
op gesteld zou zijn, dat zij den moord
zou zien gebeuren.
Dat zou haar kans zijn om het
huis to verlaten en te vluchten. Zij
had er dus alles bij te winnen, om
het. bedrog zoo lang mogelijk voort
te zetten.
Van die gedachte bezield, deed Oli
ve alles wat in haar vermogen was
om de kans te verminderen, dat
Merridew zou ontdekken, dat het on
gevoelige lichaam in werkelijkheid
dat van zijn medeplichtige was.
Bolialve de japon, dio zij de vrouw
had aangetrokken, trok zij haar nu
ook haar manteltje aan en maakte
een dichte voile om haar hoed vast.
Als Merridew haar als juffrouw
Tisley vi'oeg, waarom zij dat gedaan
had, kon zij zeggen, dat dit noodig
was, omdat het immers moest lijken
alsof zij wandelde vóór dat zij bij
ongeluk ln de mijnschacht viel.
Dit maakte natuurlijk, dat zij lang
zoo gemakkelijk niet herkend zou
worden en Olive hield de lantaren
dicht bij de bewustelooze gestalte en
was zeer voldaan over het resultaat.
Toen viel haar nog iets anders in.
Zij draaide de lantaarn lager, totdat
het zóó donker was, dat iemand, niet
aan de duisternis gewoon, nauwelijks
in staat zou zijn iets te zien.
Eindelijk was alles klaar. Maar
toen Merridew niet kwam, werd
Olive onrustig en ongeduldig. Hij
kon juffrouw Tisley wel gezegd heb
ben, naar beneden te komen om hem
ts zeggen, dat alles in orde was en
in dat geval zou haar wegblijven zijn
achterdocht opwekken.
Zij besteedde nog eenigen tijd voor
het armoedige spiegeltje, om haar
eigen vermomming zoo goed mogelijk
te maken, vooral deed zij de shawl
zoo ver mogelijk voor haar gelaat.
Toen werd zij nog voor iets anders
bevreesd. In dit oponthoud kon de
vrouw haar bewustzijn weer terug
krijgen en dan zou alles weer op
nieuw gedaan moeten worden, met
nog veel grooter gevaar voor ontdek
king. Zij zou dan misschien nog een
aanval op Merridew moéten wagen,
waar zij zoo onbeschrijflijk tegen op
zag.
En eindelijk boog zij zich over de
vrouw heen, luisterde naar haar
ademhaling, voelde haar zwakken en
onregelmatigen pols en hief haar
hand op om te zien, dat zij lood
zwaar weer naar beneden viel.
Toen hoorde zij eindelijk beweging
boneden.
Er werd een deur geopend en een
zware voetstap kwam door de gong.
Hoe lang ben je van plan daar
boven te blijven riep Merridew met
een vlook.
Tot haar groot genoegen merkte
Ollve op, da* de stem onvast was en
hij met dikke tong sprak. Hij had te
veel gedroilken om zichzelf moed te
geven voor het afschuwelijke werk,
dat hem dien nacht te wachten
stond.
Dos te minder kans zou er zijn, dat
hij merkte welke poets zij hem ge
bakken had en haar moed begon
grooter te worden.
Met haar wapen in de hand liep
zij naar de deur en haar zachtjes
opend, riep zij
Klaar is 'f, zjoveel mogelijk
trachtend de dronkemansstem der
vrouw na te bootsen.
Wat doe je toch, oude heks
riep Merridew. Je bent zeker weer
dronken, zooals gewoonlijk, mompel
de hiji terwijl hij de trap. opliep.
Olive zette de lantaren bij de deur
neer en liep naar het bed, zorgend,
dat zij in de schaduw bleef.
Merridew kwam in rich zelf vloe
kende langs de nauwe trap uaar bo
ven en toen hij daar was aangeko
men, viel hij met een smak tegen de
deur aan, waarop deze open vloog
en hij wankelend het vertrek binnen
kwam.
-*• Sst I fluisterde OliYe.
Loop naar den duivel met je
ge-sst I antwoordde bij. Waar ben je?
Uier.
s— is alles in orde
Olive sprak op denzelfden fluiste
renden toon, zoodat het geluid van
haar stem des te minder hoorbaar
zou zijn.
Waarom tor wereld heb je geen
fatsoenlijk licht? bromde hij.
Daarop nam lilj de lantaren op,
hield haar hoog boven, zijn hoofd en
liep dwars de kamer door naar haar
toe. Toon bleef 'pij plotseling als ver
schrikt staan en lfét een .vloek hoo-
ren.
HOOFDSTUK XXXVII.
Toen Merridew zpo. plotseling stil
bleef staan* terwijl hij het bed nader
de, waarnaast Olive in zoo hoog ge-
spaxinen onzekerheid stond, dacht zij,
niet andere, of hij had iets gezien,
dat zijn achterdocht opwekte en de
seconde, vóór dat hij wesr begon te
spreken, Bcheen haar een uur toe.
Hij verbrak de stilte met zijn la
chen.
Wel, wel, heb je haar voor ©en
wandeling gekleed, zei hij, met dron-
kemans-opgewektheld.
Hij had veel meer jLiafcronken, dan
zij gedacht had. Tei"Vijl hij daar
stond te kijken naar de onbeweeglijke
gestalte op het bed, zwaaide do lan
taren heen en weer en hij moest zich
aan de tafel vasthouden.
Is zij goed weg vroeg hij hik
kend.
Dood, fluisterde Olive.
Hij keek verschrikt op en waggeldp
zachtjes heen en weer, als begreep
hij er niets van.
Bedoel je, dat je haar hebt ver*
moord, lij oude heks
Toen besloot Olive tot iets heel g)
durfds. Zich voorover bukkende, al
wilde zij de voile van het gelaat ti<
men, fluisterde zij boos
Kiik dan zelf I
Haastig strekte hij zijn hand uit
hield haar tegen.
-r- Neen, neen. Ik wil haar niejü
zien. Houd daarmee op I riep hij uit.' -
(Wordt vervolgd).
