NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
26e Jaargang. No. 7775
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
WOENSDAG 28 OCTOBER 1908 B
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN
PBR DRIE HAANDENl
Voor Haarlemf 12B
Voor de dorpen in den omtoelt waar een Agent gevestigd Is (kom der
gemeente)1.30
Fr.-nco per post door Nederland1.65
At-onderlljke nummers0.02 H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 M
de omstreken en franco per post 0.45
l'ltgave der Vennootschap Loarens Coster. Directeur 3. 0. PEEREBOOM.
ADVERTENTTËNi
Van 1—5 regels 50 Cts.j Iedere regel meer 10 Cts, Buiten het ArrondlssemenS
Haarlem van 1—5 regels /t-, elke regel meer ƒ0. fö Reclames 30 Cent per regel
BIJ Abonnement aanzienlijk rabat,
Advertentiön van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsingg
50 Cts, voor 3 plaatsingen k contant,
Redact!© m Administraties Groot© Houtstraat 55»
HBtef communaall Telefoonnummer der Redactie 600 m der Administratie 724
Drukkerijs Zuidef Bultenspaarae 6. Telefoonnummer 122.
Toü de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem .'n dit blad is uitsluitend gemachtigd hei Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon lnterc. 6229.
TWEEDB BLAD.
OM ONS HEEN
No. 822.
Een praatje over Spoorwegen
Hoe vervuld dé wereld oolc wezen
mag van het gerucht van vliegma
chines, er is wel niemand,' die meent,
dat zij in afzienbarea tijd voor alge
meen vervoermiddel zullen kunnen
dienen. Het kan zijn, dat de rijken
der aarde over tien jaar hun vlieg-
schip bezitten, zooais nu hun auto
mobiel, en af en toe arme vrienden
mee laten opstijgen. De meerderheid
van 't publiek zal nog wel voor vele
jaren aan de aarde gebonden blij
ven.
Daar blijven de vervoermiddelen
hunnerzijds nog gebonden aan de
rail. Pogingen om treinen in te voe
ren op den weg, zonder afzonderlijke
ijzeren baan, hebben geen succes ge
had. De Henard-treinen in ons land
hebben er het bewijs van geleverd. Op
de lange trajecten blijft de stoom nog
oppermachtig. Wel doet de electrici-
teit hem concurrentie aan, maar zoo
lang de electrische spoor nog gebon
den is aan centraal-stations, die haar
de kracht leveren, welke de wagens
voortdrijft, zoolang nog niet gevon
den is de lichte en goedkoope accu
mulator, waardoor de trein zijn
stroomvoorraad zelf mee kan voeren,
zoolang is do locomotief de baas op
den ijzeren weg. Verbeterd weliswaar,
vergroot, versterkt want de beden-
daagsche Amerikaansche locomotie
ven, reuzenmachines in den waren
zin des :woords, c lijken haast niet
meer op het onnoözele ding, dat in
dertijd Stephenson1 bouwde.
Maar de spoorwagen dienen niet
alleen tot vervoer van den eeuwig
zich verplaatsenden, rusteloos jagen-
den mensch, zij zijn ook een middel
tot het voeren van een vreedzamen,
maar daarom niet minder feilen, oor
log, den strijd der belangen. Wanneer
een volk ten voordeele van zijn han
del den Brennerpas doorboort, graaft
een ander een tunnel- door den Mont
Cenis. Dan komen de St. Gothard en
ds Simplon aan de beurt.
Soms ook spreekt de politiek een
woordje mee. Daarvan is de Trans-
sibenlsche spoorweg een bewijs. Rus
land ha/1 behoefte aan een groofce ha
ven, beter gelegen dan ln de Balti-
sche zee. Daarom legde het den spoor
weg door Siberië aan en maakte
mooie havens in Wladiwostok, Port
.Arthur en Dalny.
De moeilijkheden aan deze lijn (zoo
Lees ik in een artikel in een Fransch
tijdschrift) verbonden, zijn reusach
tig geweesti Handwerkslieden waren
er niet, daarvoor is de bevolking er
niét dicht genoeg. Soldaten, gevange
nen werden er aan 't werk gezet en
toen dezen niet voldoende waren, liet
de regecring met groote. kosten uit
Midden Rusland arbeiders komen,
voor wie huizen moesten worden ge
bouwd en winkels, opdat hun het be
staan er .mogelijk werd gemaakt.
Een groot gedeelte van den spoor
weg is aangelegd dwars door de
Taiga., een soort van Siberisch
oerwoud, waarvan de bodem een
moeras is met 70 centimeter water
en vol rottende planten. In den win
ter bevriest bij een kou van 40 graden
de bodem zóó diep, dat allé arbeid er
onmogelijk werd.
De financieele zijde van het vraag
stuk was vooral niet de geringste.
De Transsiberische spoorweg zal
vijftienhonderd millioen kosten.
En dit alles, al dat geld, al' die ar
beid om dezen reuzenarm van 9600
kilometer door Azië te leggen, heeft
de geweldige nederlaag te den Rus-
sisch-Japanschert oorlog, het verlies
van Port Arthur en Dalny, niet kun
nen beletten. Op dit oogenblik wordt
er in Rusland, om de beteekends van
Siberië tot haar recht te brengen, ge
dacht aan 't leggen van dubbel spoor.
Men zegt, dat Japan, opnieuw onge
rust geworden, alweer de tanden laat
zien.
Dit voordeel heeft hij evenwel nu
al opgeleverd, dat de reiziger naar
het Verre Oosten dertien vijftien
dagen op den tijd en vier- k vijfhon
derd gulden op den prijs bespaart,
vergeleken bij de boot.
Een andere reuzenspoorweg, die
van de Kaap naar Alexandrië, een
ontwerp van de Engelschén, heeft te-
:elijkertijd de politiek en den handel
als doel. Wanneer de lijn er eenmaal
is, zal ze voor de Engelschen groote
voor doelen afwerpen, maar hoe vee] I
politieke bezwaren zullen niet moeten
worden overwonnen vóór dat zij zich
van het eene einde van Afrika uit
strekt naar het andere, over een af-
stan d van 8000 kilometer, waarvan
nog maar 2000 zijn aangelegd
Cecil Rhodes, de bewerker- van -den
Boeren-ooriog, een man die voor niets
terugdeinsde,-maar een Verstand en
energie zonder gelijke bezat, is liet.
geweest, die. het eerst de gedachte
van dit grootsche werk heeft geuit.
Tal van bezwaren zijn reeds over
wonnen. De mededinging van Frank
rijk in Egypte is voorbij, de Boeren
werden verslagen, de Portugecoen op
ruwe wijs tot wijziging van de grens
van Mozambique gedwongen. In het
Noorden heroverde Kitchener Soudan
on de Derwishen en verdreef den
Franschen kolonel Marchand uit Fa-
schoda.
Reeds zijn de Engelschen de Zam
besi met hun spoorweg over. Daar
bouwden zij een viaduct hoog boven
den stroom, die een wonder van bouw
kunst wezen moet. Verderop moet een
brug worden gebouwd van 1700 voet
lang: Maar vóór zij Khartoum herei
ken, moeten zij door grondgebied van
Portugal, België, Duitschland, Frank
rijk, Abyssinië. Op het geheele tra
ject is rekening te houden met meer
dan honderd rassen. Neen, waarlijk,
de band van ijzer tusschen de Kaap
en Caïro is nog niet gelegd.
Éen derde lijn, die Duitschland
voornemens is te bouwen, heeft gods
dienstige-, politieke- en handelsbetee-
kenis. Die moet de Muzelmannen van
Constantinopel naar Mekka brengen
en tegelijk afzet geven aan allerlei
spoorwegmaterleel, dat de Duitschers
niets liever willen, dan verkoopen.
Maar dat gaat niet gemakkelijk. Wel
is de Sultan een voorstander van het
plan, daar hij er zijn voordeel in ziet
en een se'-. one gelegenheid om de
groote mogendheden tegen elkaar ln
't harnas te jagen (twee dingen, die
hij liefheeft), maar de lijn moet min
stens 62.5 miillioen kosten en waar
haalt de Sultan een dergelijke som,
vooral in deze troebele tijden, van
daan Zoo staat deze aanleg stil.
In Australië maakt men plannen
voor een spoorweg van Adelaide naar
Palmerston dwars door de woestijnen
van Midden-Australië heen. En wie
weet, hoe gewaagd dat denkbeeld
schijnen mag, of het nog niet eens ten
uitvoer wordt gelegd. De rail heerscht
in de wereld I
Maar nergens meer, dan in de
Vereenigde Staten. Misschien zouden
wij, Nederlanders, indien we niet zul
ke droeve ervaringen hadden van ge
vaarlijke .aandeelen, nog beter in
staat zijn om te bewonderen de ener-
;gie van de Amerikanen, die al deze
groote ^spoorlijnen hebben gesticht.
,Van de 860.000' mijlen spoorlijn ln de
wereld rekent men, dat de Vereenigde
Staten" er 830.000 bezitten.
De groote maker van sporen was
Cornelius Vanderbilt. Toen ai mil-
lioénen ryk) kocht hij met Ameri
kaansche handigheidjes de aandeelen
van drie kleine spoorlijntjes voor een
prijsje op en maakte daar een groote
lijn van. Zoo begon hij aan zijn mil
liard.
Jammer genoeg, dat de geschiede
nis van de Amerikaansche sporen
niiets ander3 'is, dan een lange rij
van soeculatiën tusschen financiers,
vam een omvang, waarvan wij ons
geen denkbeeld kunnen maken. En
toch is misschien juist het feit, dat er
fortuinen in gewonnen (en verloren)
konden worden, de oorzaak geweest
van deze buitengewone energie der
Amerikanen ln het aanleggen van
sporen. Nu ze er eenmaal zijn heb
ben ze een reusachtig vervoer. Een
bewoner van New-York gaat middag
malen in- Chicago, alleen voor 't ge
noegen, om een vriend te zien. Hij
telt de afstanden niet meer. Er zijn
er, die voor hun zaken onophoudelijk
heen en weer reizen tusschen New-
York en San Francisco, een afstand
van 5412 kilometers, die afgelegd
wordt in zes dagen.
Tegenover de stoutheid van de plan
nen vergeten we het bedenkelijke van
den financieelen ondergrond, zien
over 't hoofd, dat een van deze specu
lanten, Jay Gould, een tijdlang niet
uit kon gaan zonder het geleide van
twee vuistvechters, die hem tegen de
verontwaardiging van het publiek
moesten beschermen, en glimlachen
slechts over het feit, dat de mededin
ging zulke afmetingen aanneemt, dat
zelfs de arbeiders van twee concur-
reerende maatschappijen, bij het aan
een van een stuk spoorweg, elkaar
slag geleverd hebben.
De Amerikaansche energie is waar
lijk op 't stuk van spoorwegen nog
niet uitgeput. Over niets minder pein
zen de Yankees, dan over een tunnel
onder de Behringzee, die Amerika en
Rusland, Alaska en Siberië, zou var-
binden.
Misschien komt die tegelijk met de
onderzeescha verbinding tusschen
Frankrijk' en Engeland, waarover
zooveel 'gesproken is, maar die de En
gelschen om hun veiligheid'nog.altijd
niet aaindurveny
J. C. P.
Stadsnieuws
HET TOONEEL
„DE GROOTE VLUCHT' VAN
HE1JERMANS.
Bij een temperatuur van een dus
danige tropische hitte, dat men ge-
wenscht zou hebben vleugels te bezit
ten, cm buiten den schouwburg een.
afkoelingsvluchtje te kunnen maken,
is Maandagavond het grapje van
Heijermans, de „Groote Vlucht", ge
gaan.
We willen aannemen dat veten on
zer Lezers de schets van Heijermans
kennen, die indertijd ais een serie
Falklandjes in het Handelsblad is
verschenen, en waarin de avonturen
van eeai paar menschen werden be
schreven, die een vliegmachine had
den uitgevonden; ze heette „Gevleu
gelde Daden".
Daar de kwestie der vliegmachines
tlians actueel is, en er met de bewer
king van die stof dus wel geld te
maken vatlt, omdat het publiek naar
een stuk, dat ze behandelt, wel zal
kunnen kijken, heeft Heijermans dit
reeds door hem gebruikte gegeven
nog eens opgerakeld on voor zichzelf
rendabel gemaakt.
Zoo is zijn grapje „Da Groote
Vlucht" in de wereld gekomen,, wat
dus niet anders is dan 't trekken, van
een tweede rente van een oud kapi
taaltje.
In hat rijk van Ossip VII, vorst
van Pannonië, is door een eenvou
dig man een vliegmachine uitgevon
den. Maar Ossip tusischen twee
haakjes een type, dat niet van Heijer-
mans is, maar dat hij heeft afgeke
ken van heit Seresissimustype, dat
door een Duitsch gezelschap hier met
succes is geïmporteerd maar Ossip,
de malle kered, die gekant is tegen al
les wat nieuw is, is zoo woedend
daarover, dat hij bij decreet ver
biedt, dat er in „zijn" lucht gevlogen
wordt, en laat dan uitvinder der
vliegmachine gevangen zettenzij,
die 't toch wagen te vliegen, worden
naai- beneden geschoten.
Ais de kroonprins echter met zoo'n
vliegmachine het vorstelijk paleis
ontvlucht, en verliefd wordt op de
dochter van den uitvinder, moet hij
zijn decreet wel weer intrekken en
eindelijk zelfs zijn toestemming tot
het huwelijk geven.
Dat is alles.
Dit grapje ware goed geweest om.
er een voor- of nastukje Ln één be
drijf van te maken, dat men voor of
na een groóter stuk „pour la bonnet
boucho" gekregen' had om den avond
te vullën en dan had mm om heit
mopje gelachen. Maar Heijermans
heeft het uitgerekt tot vier lange,
veel te lange, bedrijven, die Maandag
bovendien nog gescheiden werden'
door vier eüenlange pauzes, die het
publiek zoo ongeduldig maakten, dat
't telkens zat te stampvoeten .Natuur-1
Lijk kwamen er wel kwinkslagen in,
die amuseerden, en koffiehuis-
woordspelingen, die bij de goedkoo-
pere rangen insloegen Heijermans
is een veel te handige jongen, die een
goeden kijk heeft op de handelswaar
de van een stuk, om dat niet te doen
maar het langgerekte stuk deed 'fc
slechts matigjesen naar wat we zoo
opmerkten en hoorden, waren er veei
teleorgesirieten in de zaal.
Moser, Schöntau of een andere
Duitsche grappenschrijver had van
diit gegeven wat onderhoudends gefa-
brceerd, want deze luitjes overtref
fen Heijermans toch nog altijd in
handigheid en tooneelrouttne, of
schoon die in „De groote Vlucht"
toch ook niet ontbraken.
Het stuk werd echter kostelijk ge
speeld door de „Nederlandsche Too-
iteejvereeniiging"en dat vergoedde
weer veeL
De heer Ternooy Apèl was een
prachtig type van den mallen vorst,
natuurlijk eenigszins gechargeerd,
maar ook weer niet te veelhij deed
no geeois lachen om zijn Seresissimus-
grappen en opmerkingenen hij red
de veel van de langgerekttieid van
het stak. De heer Gilhuys was een
leuk, vief kroonprinsje, dat nog nooit
tets van de wereld heeft gezien, en
Wolkers had een goed, snoaTdbaardig
type van Duiisch allooi van den slot
voogd gemaakt; Van Warm el o had
zich een magnifieken kop als de uit
vinder Hildebrand gemaakt en ty
peerde dit kereltje opperbestVan
der Veer, een oud-lid van de letterlie
vende vereendging „Cremer", vol
deed heed goed als Lasso, het lid der
uiterste linkerzijde van detn Land
raad.... Maar we kunnien alle mee-
spotenden niet noemengenoeg zij
hiermee gezegd, dat zij met hun spel
liet stuk van Heijermans redden.
FRANS NETSCHER.
Gevonden voorwerpen:
Een keeshond, een gouden oorknop
je, een parapluis, een ledige porle-
monnaie, een abonnementskaart der
E. N. T.
Obz© L&chhoek.
Willy, die onlangs in het Journal
Amusant eenige goede grappen zei
over het congres voor het zuivere
voedsel, dat te Genève gehouden is,
vertelt nu een en ander over de ver-
valschte levensmiddelen, dat ons een
beetje onaangenaam stemt in de
maag.
De vervalschers, zoo betoogt hij, ne
men, in weerwil van de straffen die
hen wachten als zij gesnapt worden,
hun' toevlucht tot een eindelooze reeks
van handigheden. De waarde van hun
bedoelingen moet evenwel niet wor
den onderschat. Of tracht niet de bak
ker het beschadigd meel, dat hij ge
bruikt, te verbeteren met aluin sul
faat van zink of koper, potasch, mag
nesia, pijpaarde, krijt, borax, saleb,
Irispoeder, mais- of havermeel?
Er bestaat ook een fabriek van
kunstmatige eieren. Niet zoo een,
waar men alleen natuurlijke eieren
in kokend water legt, maar een in
richting, waar. geheele eieren worden
vojrvaardigd. Het geel, kunstig sa
mengesteld uit meel en stijfsel, wordt
omhuld met albumine, dat het wit
verbeeldt, het geheel wordt zeer snel
rondgedraaid, zoodat het een ovalen
vorm verkrijgt en ten slotte gerold in
een dun laagje pleister, dat den dop
moet vervangen. Een kip zou er zich
in vergissen!
In onze eeuw van vooruitgang
wordt er honig gemaakt, waarmee de
bijen niets hebben uit te staan en
waar aan allerlei stroopsoorten, mis
lukte suiker, stijfsel, gom, melasse,
gelatine, krijt en zand, vernuftig ge-
fnengd, te pas zijn gekomen.
Voor de fabricage van chocolade
Worden cacaoboonén gebruikt. Tot
Ai ertoe praat alles regelmatig, zooals
't behoort, maai* dan worden er pot-
asch-zouten bijgevoegd, die er de zoo
genaamde cacaoboter aan ontnemen.
Deze wordt duur verkocht en vervan
gen door raapolie, kalfs- of schapen
vet.
Bij den kruidenier kost de thee
maar een derde gedeelte van wat ze
kust in China zelf, een feit,
waarover de Chinee zen heel verwon
derd moeten zijn.De goedkoopste soor
ten zijn namelijk niets anders dan
thee... die al eenmaal gebruikt is. Die
wordt bewerkt met gom en stijfsel,
met andere stoffen verzwaard en nog
smakelijker gemaakt met een hoe
veelheid laurier- of plataanbladeren,
gebrand en fijngesneden.
Toen er onlangs een tentoonstelling
van voedingsmiddelen gehouden
werd, bleek aan een deskundige, dat
al de bekroonde koffiesoorten ver-
valscht waren. De eene soort bevatte
heel weinig koffie, maar veel tarwe
en allerlei boontjes; een andere soort
bestond uit gebroken pruimepitten en
kleine steentjes en de derde wendde
voor, een smakelijk mengsel te kun
nen leveren uit de samenvoeging van
tarwe, vijgen en cichorei.
Ten slotte worden er onder den
naam van truffels voorwerpen ver
kocht, die ik met niets beters dan
met stukken zwart doek vergelijken
kaai.
Och, zegt Willy, schertsend, leder-
een moet. leven en ik ben te goedig om
den dood van den Vervalscher te ver
langen. Alleen vraag Ik: waarom zet
hij niet op zijn fabrikaat: VERGIF.
Dan weten we ten minste, waar we
aan toe zijn.
Tot zoover Willy. Mochten er onder
de lezers zijn, die na de lezing van
zijn opmerkingen angstig naar hun
levensmiddelen kijken, dan herinne
ren wij hen aan de omstandigheden,
dat al die verhalen betrekking heb
ben op Parijs en dat in het brave Ne
derland natuurlijk niet geknoeid
wordt!
Dezelfde Willy vertelt, hoe het or
gaan van de brandweermannen lai
Frankrijk kostbare raadgevingen
doet ten aanzien van het redden van
drenkelingen.
Wanneer gij iemand in 't water
ziet liggen en geen boot onder de voe
ten hebt, zie er dan van af den dren
keling te redden zoo gij niet zwemmen
kunt: het zou den toestand noodeloos
ingewikkeld maken.
Als gij wel zwemmen kunt, waag
't dan, maar trek eerst uw schoenen
uit. En hier, schrijft Willy, haal ik
het brandweer-orgaan aan:
„Trek vooral uw schoenen uit. Zijt
gij eenmaal in de rivier of In zee ge
sprongen, schreeuw dan het slacht
offer gebiedend toe: gij zijt gered."
Grijp het daarna bij de haren en
houd het daarbij vast, tot het aan
land gekomen is."
Personen, die er over denken, men
schen op te visschen, kunnen met de
ze verstandige raadgevingen hun
voordeel doen. Anderen, die bl] voor
komende gelegenheid opgevlscht
wenschen te worden, zullen ook goed
doen, met ze te overdenken. Zij zullen
er uit zien, dat hun eventueelred
ding maar aan een haar hangt. Allen
derhalve, die in het bovenstaande ge
val wenschen te worden gered, moe
ten dus afzien van het genoegen hun
haar kort te laten knippen, maar zul
len het voortaan als pianisten behoo-
ren té laten giroeiecn, Zij, die hun
haar al versleten hebben, zijn. naar
ik vrees niet meer te redden, en wie
gewoon is een pruik te dragen, kan
volgens de raadgevingen der goede
brandweerlieden, niet meer voor red
ding ln aanmerking komen.
Het is duidelijk en zeer te betreuren,
wensch ik er aan toe te voegen, dat
de veiligheid van de dames daarmee
ook op bedenkelijke wijs wordt ver
minderd. Ik zou niet durven beweren,
dat dezen heur eigen haar niet dra
gen, maar het schijnt toch zeker, dat
om dat haar goed te laten uitkomen
en ook omdat de kapper toch leven
moet, allerlei kuifjes en zij stukjes
aan de ooiffure worden toegevoegd,
omdat anders het hoofd niet past bij
den tegenwoordigen hoed. (Er is wel
eens beweerd, dat het tegenoverge
stelde logischer zou zijn, maar dat
gescliiedde door iemand, die in 't ge
heel geen denkbeeld had van de mo
de). Hot eenige redmiddel wanneer
een dapre te water raakt, is dus: haal
•een kapper. Die weet, welke haren
hij kan aanvatten en welke niet. En
wanneer er nog kappers zijn, die niet
kunnen zwemmen, laten zij dat dan
voor rekening van de Fransche brand
weer leeren.
DE BRILJANTEN OORKNOPJES.
De heer Frederlk Slap zit Ln gezel
schap zijner vrouw onder de waran
de van zijn villa, zijn zomerverblijf
buiten de stad, bij het ontbijt. Hij ge
niet van het mooie najaarsweer.
juist heeft zijn vrouw hem een kop
thee ingeschonken, als ze zegt:
Zeg, Freek...
Ja?
Gisterenavond heb Ik je heele-
maal vergeten te zeggen, dat Ik in de
stad ben geweest.
O, weal
- Waarom-; o, wee?
Omdat M, altijd mijn zak' Sost, als
je naar de stad gaai
Dien onnoozelen gulden voor den
trein?
Neen, dat niet
Wat dan?
■*- Ik durf het niet zoggert
\Vaarom niet?
Nu dan, tk houd mYi hart altijd
vast. omdat Je gewoonlijk het eerste
het beste stuk, aai )e in een uitstal
kast ziet Liggen, koopt en ik het moet
betalen.
O, wat dat betreft...
M'n hemel, je hobt toch weer
niet...
Wees maar gerust, ik heb geen
domme dingen gedaan. Integendeel,
ik heb een prachtigen koop gedaan...
Prachtig? Goede genade, wat zal
ik nu weer te hooren krijgen?
Ja zeker, prachtig. Een paar oor
knopjes...
Oor...kn...knopjes? Knopjes? Heb
je die gekocht? Waarom? Je hebt toch
oorknopjes?
Natuurlijk heb ik die, maar niet
voor drie duizend gulden, terwijl die,
welke ik kocht...
Kosten die dr... drie duizend gul
den?
Neenl
O! Hoeveel dan?
Vier duizend!
(Meneer valt sprakeloos achter
over in zijn stoel).
Maar, man, bedaar toch! Ik heb
zo nog niet betaaldl
Dat... dat is wat andersl
(Hij rijst weer overeind).
Jij zal ze natuurlijk betalen.
(Hij wil weer achterover vallen,
maar zijn vrouw verhindert hem
daarin).
Maak nu geen scènes. Ik ben
vrouw, en ik zal wel in onmacht val
len, als dat noodig is. Een man, die
ln onmacht valt, is geen man...
Goed, ik val niet in onmacht.
Maar nu kan jij dat doen, want van
Je knopjes komt niets!
Laat dan maar aan mij over...
Overigens be teekent de heele zaak niet
zooveel als je denkt.
Vier duizend gulden! Noem je dat
niets?
Ik zal het je bewijzen. Ik ben na
melijk bereid voor de knopjes van ee
nige dingen af te zien. In de eerste
nlaats wil lb dit laar niet naar de
Riviera, Dat is, bescheiden gerekend,
vijftienhonderd gulden. Is liet niet
zoo?
Dat is zoo!
Ik zal dezen winter maar tien
„jours" hebben. Wij besparen dus 10
avonden 150 gulden, dus opnieuw 1500
gulden. Is het niet zoo?
Dat is zool
Tot dusver bespaar je dus drie
duizend gulden, zoodat de knopjes
slechts nog duizend gulden kosten.
Maar luistér verder. Je klaagt er al
tijd over, dat ik elke week van dienst
boden verwissel, Goed, ik doe dat. niet
meer en spaar elke week twee gul
den advertentie-geld, wat per jaar
ook honderd gulden uitmaakt. De
knopjes kosten dus nog maar 9-hon-
derd gulden. Is 't niet zoo?
Ja.
We zijn echter nog niet klaar. Ik
wil dit jaar geen verjaarscadeau heb
ben. Die besparing zal (wil ik hopen)
ook wel tweehonderd gulden bedra
gen. Nietwaar!
Ja.
Do knopjes kosten dus nóg maar
zevenhonderd gulden. Maar ook ik
zal je geen verjaarsgeschenk geven,
wat toch ook minstens honderd gul
den kost. De prijs der knopjes is dus
nog maar zeshonderd gulden, niet
waar?
Ja... ja!
Betaal ik ze a contant, dan laat
de winkelier tweehonderd gulden val
len. Maar daar staat tegenover, dat
ze onder dames wel vijf duizend gul
den waard zijn. Je verdient dus zui
ver zes-en-veertighonderd gulden.
Ik ver... verdien?
Vier duizend zes honderd gulden
ja! En ik heb bovendien de knopjesl
Nu vraag ik je, of je me nu nog ver
wijten kunt lichtzinnig te zijn! Kon
jij maar zoo rekenen!...
(R. N.)
