HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Een liönéslesliier
It
li
OM ONS HEEN
Stadsnieuws
Onza Laehhck fc
FEUILLETON
DONDERDAG 6 NOVEMBER 1908
No. 828.
Ge Zeveiiöe Klasse.
Aanhankelijk heb ik gemeend, dat
B on W. de bedoeling hadde® oin
den leertijd'aam de twee bestaande on
aim de nieuwe derde opleidings
school tot middelbaar en hooger on
derwijs, gebieJenid tot zevem jaar uit
te breiden. Dat niet andere woorden
de leerstof zou worden uitgebreid,
zoodat ze alleen im zeven jaar zou
kunnien worden afgehandeld, of an
ders de bestaande hoeveelheid kennis
over een jaar meer dan vroeger zou
worden verdeeld.
Zooiets zou, haai* ik me kan be
grijpen, ouders van kinleren die voor
dit onderwijs Ln de termem vielen,
niet aangenaam hebben getroffen. De
weg van liet onderwijs is voor zoove
le® toch al zoo lang en wordt er niet
aangenamer op. wanneer hij met tel
kens struikelen cm weer opstaan
wordt afgelegd .Zooals bij velen het
geval is.
Kindoren uit deze familibn, die
met hun zesde jaar op school komen,
met hun twaalfde naar do H. B. S.
of het gymnasium gaan. op hun
achttiende of negentiende aan de stu
die 'komen en aan de academie niet
met al te veel tegenspoed hebben te
kampen, kuhnten gewoonlijk niet vóór
hun 25ste jaar de wereld ingaan en
hebben dan nog maar enkel de theo
rie bemeesterd. De practijk staat hen:
nog te wachten. Met het zevende jaar
van de opleidingsschool zou dan de
jaronreeks der voorbereiding precies
op twintig zijn gekomen.
Twintig jaar van het korte leven op
da schoolbanken 1 Of wij ook beteeke-
jnis toekennen aan de ontwikkeling
Ivan het verstand 1
Maar de ouders kunnen gerust we
zen. Het zevende leerjaar behoeft niet
onafwijsbaar te worden doorge
maakt. De bedoeling is meer, dat er
gelegenheid voor wezen zal, ten nut
te van de zwakke broeders (en zus
iers) die'het noodig hebben. Geschikt
heid tot het volgen van middelbaar
Ba booger onderwijs wordt niet alleen
bepaald door de mate van kennis,
maar ook door andere eigenschappen,
die met de school wetenschap weinig
te deen hebben. Deze bijvoorbeeld, of
de leerling de noodige zelfstandigheid
heeft, om het gansch andere onder
wijs, dat hem wacht in zich op te ne
men. Do zevende klasse nu, die B. en
W aan alle drie de opleidingsscho
len wenschen, is in zoover niets
nieuws, dat ze aan de school van den
heer Hubnegt.se al bestond.
De practijk zal, wanneer de Raad
de nieuwe regeling goedkeurt, nude,
ze zijn, dat hét schoolhoofd aan de
vlugge en geschikte leerlingen na de
iesdo klasse een bewijs geeft, dat zij
naar zijn rnieen.ing bekwaam zullen
zijn om het middelbaar of hooger on
derwijs met vrucht te volgen, terwijl
hij de anderen, die bier of daar zwak
in waren, of misschien te speelscb
voor moeilijker onderwijs, nog een
jaartje houdt-, om het geleerde nog
eens met lien door to maken. Zoo
wordt het zevende jaar in hoofdzaak
een gelegenheid tot herhaling en tob
;het verkrijgen van den ernst, die noo
dig is, om in de eerste klasse van
middelbaar en hooger onderwijs een
redelijk figuur te maken.
Moge, zoo wensch ik er dadelijk
bij, die ernst ook niet M te groot we
zen!
Daarom is het ook niet al bevreemd,
dat B. en W. voorstellen, deze zeven
klasse in to voeren, voordat- de
nieuwe plannen voor ons middelbaar
onderwijs zijn vastgesteld. De aan
sluiting van lager tot middelbaar on
derwijs wordt door deze klasse niet
noemenswaardig veranderd. Alleen
zit liet geleerde op de lagere school er
na zeven leerjaren allicht wat stevi
ger in.
Maar iets anders is, of nu deze ze
vende klasse voor lager onderwijs-
noodig gevonden wordt voor kinde
ren, die in hun onderwijs vender
gaan, de noodzakelijkheid niet on
eindig g rooter is voor de leerlingen,
diie diaarmee hun onderricht eindi
gen-. De leerlingen van de kostelooze
en -tussOhenseholen moeten het vooir
hun Leven met zes jaar onderricht
z,ien te stellen. Er is werkelijk wel
een treffend verschil tusschen den
leerling, dien ik zooeven beschreef en
die'twintig jaar o.p de schoolbanken-
zit en dien ander, die zich door de
wereld moet slaan met wat er aan
kennis in den tijd van een hal-f do
zijn jaren kan wordeiu vergaard.
Laat ik aj dadelijk tot verduid el ij
king zeggen, dat ük niet wen-schen
zou, dat iedereen of bijna iedereen
kon stu-deeren. Zelfs lijkt het me dik
wijls toe, of ar o.p dit oogehblik al
veel te veel menschen een academi
sche opleiding genieten. Het is met
de wetenschap als met een flescli,
waar je edel vocht ingietwat er in
gaat, moet er ook weer uitkomen. En
nu worden er van die hoogesöhool
wiel onbekwame leeraren, onscherp-
ainnige advocaten en onhandige doc
toren afgeleverd, waar de mensch-
heid niets aan heeft, of het moest-ver
driet ein nadeel wezen. Als we op de
e.on of andere manier bepalen kon
den, dat alloon de werkelijk zeer be
gaafde personen voor een academi
sche opleiding in aanmerking kon
den komen, dan zouden dé gymna
sia wel heel wat minder bevolkt zijn,
de maatschappij er evenwel bij win
nen en niet een heele rij van teleur
gestelde® zijn aan te wijzen ,die wan
neer het te laat is, gevoelen, dat zij
moer succes zouden hebben gehad,
wanneer zij een bescheidener taak
hadden aangevat, die hun beter
paste.
In dat opzicht zijn we waarlijk
niet vooruitgegaan bij vroeger, boen
alleen de meest begaafden studeer
den.. Tegenwoordig loopen de middel
matige® college bij dozijnen-.
Maar dit in 't voorbijgaan. Tus.
schen hen, dié 20 en lie®, die 6 jaar
lang op de schoolbanken doorbren
gen, is nog een middenweg. Zonder
nu aan elk kind talen te willen lee-
ren, natuur-, plant- en scheikunde,
zal toch wel iedereen het noodig vin
den., dat do elementaire kennis, die
het op de lagere school opdoet, dan.
'ook flink en stevig in zijn hersons is
vastgelegd. De vraag is, of een. tijd
vak van zes jaar daarvoor toereikend
kan worden geacht. Als we die aan
onderwijzers stelle®, zal het ant
woord wel ontkwncicmd wezen. Zij doen
wat zij kunnen en zij kunnen voort
durend meer, nu ons lager onder
wijs telkens verbeterd wordt: door
betere verdeeling der schoolwijken,
door opruiming van de noodlottige
gedetacheerde klassen, door vermin
dering van het aantal leerlingen per
klasse vooral. De omstandigheden,
waaronder het kind leert, worden
gunstiger, maar toch zal geen onder
wijzer ontkennen, dat het beter, oa-
eancLig beter zou zijn, wanneer hij
een zevende leerjaar had, om met de
kinderen nog eens duchtig te repe-
teoren.
In het verslag van. de Commissie
van toezicht op het lager onderwijs
over 1907 vindén we dan ook dezen
volzin
„Aan kinderen, die na het examen
ten vorigen jare te hebban medege
maakt, nog een jaar op school zijn
gebleven, is in overleg ameft het hoofd
der school een afzonderlijk getuig
schrift uitgereikt, waarin vermeld
staat, dat zij, na de zes school jane®,
te hebben doorloopen, nog met vrucht
een jaar lang het schoolonderwijs
hebben genoten."
Daaruit blijkt, welke .groobe be tee
kenis de commissie aan dat zevende
jaar hecht, een beteekenis, zoo groot,
dat daarvoor een bijzonder diploma
wordt verleend.
Het is niet te verwonderen. Ik
vraag aan allen, die op hun kantoor
jongetjes krijgen, die pas van school
zijn gekomen, of kennis maken mot
hun bekwaamheden op andere ma
nier, of de grens van die capacitei
ten hun ni&t veelal nauw is toege
schenen. Op ons rodaoliebureau ko
men tal van briefjes en berichtjes,
vaui vragen én verzoeken, waaron
der, sedert de sport haar weg in do
couranten heeft gevonden, wiet wei
nig van jongelui. Ze zijn maar al te
vaak een ware oacographie. De ver
buigingsvormen worden niet in acht
genoinie®, het bezwaar van d on dt is
maar zelden overwonnen, hij werdt
én zij word zijn volstrekt geen onge
wone schrijfwijzen. De stijl is-vaak
gebrekkig, het geheel zelfs niet altijd
begrijpelijk. En dat van jongens, die
nog op school zijn, of deze pa.s \orla-
ton hebben. Als liot er dan al zoo
slecht inzit, wat moet or dan na tien
of twintig jaar van overgebleven
zijn
Niet do schuld aan de school. Wel
aan haar te korten duur. Kinderen,
die later niét, zooals meer bemiddel
de® hun weten kunnen opfrisschen
aan regelmatige, lectuur, moeten de
grondibegiuselén wel onwrikbaar vast
Ln hun. hoofd meekrijgen. Daartoe
kan de zevende klasse goeden dienst
doen, 't Is waar, de ouders kunnen
er nieit toe gedwongen worden, hun
kinderen ei-van te laten profileeren,
da leerplichtwet gewaagt alleen van
het afloopen der zes klassen of het
voleindigen van liot dertiende levens
jaar.
Er is evenwel goede hoop, dat de
méeste ouders het belang va® hun
ne kinderen zullen begrijpen en hen
die zevende klasse zullen laten door
maken zoodra die er is. Zal de
Raad haar aanvaarden, indien B.
en W. daartoe mettertijd het voor-
steil doen Geld zal het koste® en
veel overleg, want ouzo meeste scho
ten. zijn voor uitbreiding ongeschikt,
maar er staat dan ook een volksbe
lang tegenover, dat bij de leden van
onzen Raad zwaar moge wegen.
J. C. P.
EEN EIGENAARDIGE ZAAK... OF
ONDANK 13 's WERELDS LOON.
Ons wordt het volgende verhaal ge
daan:
De heer J. do V. in de Kamper
straat, voorheen Ln de Vooruitgang-
straat, heeft in Juli, toen hij voor zij
ne werkzaamheden op de Brouwers
vaart was, een hond aangetroffen,
die zijn baas kwijt was, en met hem
medeliep. De V. deed daarvan toen
medodeeling op het politiebureau,
waar hem werd geradeu het dier (een
rashond) te bewaren tot de eigenaar
zich zou aanmelden, daa.r het dier an
ders na 3 dagen zou worden afge
maakt.
Tevens werd hem gevraagd of hij
niet een advertentie in een courant
zou plaatsen, waaraan hij voldeed,
door in ons blad van 28 Juli 1908, het
volgende te plaatsen.
GEVONDEN.
Gevonden een mooie langharige
hond, rashond.
Adre3 te vernemen aan het Bureau
van dit blad.
Op deze annonce kwam echter geen
eigenaar opdagen en een paar dagen
na de plaatsing der advertentie is de
heer de V. nog eens aan het Bureau
van Politie gaan informeeren, of er
soms iemand aangifte van de vermis
sing had gedaan, maar ook toen was
ex niemand geweest.
Hem werd toen onder meer nog ge
zegd, dat hij voor voeding enz. van
het dier 25 cents per dag kon bereke
nen, en dat als de eigenaar niet spoe
dig kwam, hij dan ook niet komen
zou, omdat de kosten dan te hoog zou
den worden.
Sinds dien had de Vr. het dier in
zijn bezit tot het op 13 October, ter
wijl de Vr. zich even in een woning
in da Gen. Cronjéstraat bevond, mee
ging met een bakkersknecht naar
de Boogaardstraat en daar werd het
opgepakt door een persoon, die het
beest verkocht voor 50 cent aan zeke
ren S. alhier.
Deze verkocht den hond weder voor
4.50 aan iemand van IJmuiden en
nu doet zich het eigenaardige geva
voor, dat deze laatste het dier voor
10 aan de. eigenlijke eigenares, die
aldaar woonde; verkocht.
Nu schijnt de eigenares de zaak
aangegeven te hebben om de oorzaak
van de vermissing op te sporen en nu
wordt de Vr., die den hond het eerst
in zijn bezit had na de vermissing,
verdacht van diefstal van het dier,
wat toch al zeer eigenaardig is, als
men weet wat hij er voor gedaan
heeft.
De eigenares was het dier te Zand-
voort kwijt geraakt en nu werd aan
den heer de Vr. gevraagd of hij niet
met een broodwagen op Z. liep, wat
r.iet zoo is, daar hij agent is eener
verzekering-maatschappij of begrafe
nishos.
En dat nu waarom?
Omdat de politie nu verklaart niet te
weten, dat hij aangifte van zijn vbndst
komen doen.
De heer de Vr. had, zooals ieder be
grijpen lean, met deze verklaring niet.
veel op en is dus aan 't werk gegaan
om zijn goed recht te bewijzen.
Hij vervoegde zich hij ons om een
exemplaar van ons. blad, waarin die
advertentie voorkwam en een kwi
tantie voor de advertentie, welke wij
hem natuurlijk verschaften, ons zeer
goed alles herinnerende, daar de
hond bij het opgeven der advertentie
ook aanwezig was. Het was een prach
tig dier; met zwart krullend lang haar
en bruine pooten, een zoogenaamde
Gordon Setter.
Oolc heeft hij nu reeds een 2-tal
agenten, die zoo noodig willen ver
klaren, dat zij bij het aangeven van
het dier door den heer de Vr. tegen
woordig waren..
Wij zijn benieuwd hoe dit zaakje
zal aflo-open on hopen dit eventueel
mede te doelen!
Onzerzijds hebben wij dit gepubli
ceerd, om Iemand die ons volmaakt
onschuldig voorkomt.te zijn, voor on
aangenaamheden te vrijwaren.
Het geval doet overigens weer dui
delijk zien, dat gevonden voorwerpen
eenig en alleen op het bureau van
politie behooren te worden bewaard,
onverschillig of 't een hond, een gou
den ring "of een onbeheerde broodwa
gen is.
Wanneer de politie daarop niet is
ingericht, don moet zij haar inrich
ting .maar veranderen.
Van 't Kantongerecht
UITSPRAKEN.
Gister werden de navolgende uit
spraken gedaan:
A. A., W. J. en G. M. v. Z., te Haar
lem, overtreding Woningwet, ieder
r 10 boete of 3 d. hecht.
K. K., 2 maal, W. K., 3 maal en L.
L., te Velsen, J. de K., te Haarlem, 3
maal, H. V., zwervende, 2 maal en
A. S., zwervende, overtredingen jacht
wet, 7 dagen hecht, en 10 boete of 4
dagen hechtenis, 10 boete of 4 da
gen hechtenis en 2 maal 5 boete of
2 maal 4 dagen hechtenis, 10 boete
of 4 dagen hechtenis en 7 dagen hech
tenis en 10 boete of 4 dagen hecht,
en 7 d. hecht, en 10 boete of 4 da
gen. hechtenis.
C. S., te Heemskerk, en 8 anderen,
overtreding Leerplichtwet, f 3 boete
of 3 d. hecht., 5 boete of 3 dagen
hechtenis, f 4 boete of 3 dagen hech
tenis, 2 boete of 2 dagen hechtenis
e® 1 boete of 1 dag hechtenis.
A. M. W. en J. de W. te Haarlem,
no. 1 een boksbeugel, no. 2 een ge
weer dragen, no. 3 boete of 3 dagen
hechtenis, no. 2 5 dagen hechtenis.
C. W., te Haarlem, en J. B., te Wijk
aan Zee en Duin, overtredingen IJk-
wet, no. 1 5 maal 0.50 boete of 5
maal 1 dag hechtenis, no. 2/3 boete
of 2 dagen hechtenis.
R. M., en J. K. te Beverwijk, appe
len wegnemen, no. 1 /10 boete of 8
dagen hechtenis, no. 2/5 boete of 2
weken tuchtschool.
G. M., te Haarlem, een dier (hond)
op een mensch aanhitsen 5 boete of
dagen hechtenis.
J. de B. en 5 anderen, te Haarlem,
nachtrumoer verwekken, elk 3 boe
te of 3 dagen beclit.
J. D., te Heemskerk, en 12 anderen,
ioopen op eens anders grond, 2 boe
te of twee dagen hechtenis, 3 boete
of drie dagen hechtenis en 5 boete
of drie dagen hechtenis.
G. J. V., te Schoten, A. P. te Haar-
Icmmerlicde, en C. van D., te Haar
lem, overtreding melkverordening
Haarlem, no. 1 en 2/3 boete of 1
dag hechtenis, no. 3 twee maal 1
boete of twee maal een dag hechte
nis.
W. B.f te Haarlem, overtreding Al-
gemeaue Politie Verordening Bever
wijk, vrijgesproken.
F. L., te Haarlem, e® 9 anderen,
overtreding Algemeens Politie Veror
dening Haarlem, twee maal 10 boe
te of twee maal twee dagen hechtenis,
5 boete of dxie dagen hechtenis, i
boete of 1 dag hechtenis, twee maal
/0.5Ó boete of twee maal een dag
hechtenis, en 0.50 boete of een dag
hechtenis.
P. II., te IJmuiden, te Velsen tegen
een kozijn van een perceel leunen,
f 5 boete of tvvee dagen hecht.
J. B. H., te Beverwijk, overtreding
Algemeens Politie Verordening Be
verwijk, 1 boete of een dag hech
tenis.
W. J. v. d, M., te Zand voort, twee
overtredingen Algëmeene Politie Ver
ordening Zandvoort, /3 boete of twee
dagen hechtenis, en 2 boete of een
dag hechtenis.
J. O., te Amsterdam, en 25 ande
ren, rijden zonder licht, no. 1 5
boete of drie dagen hechtenis, de
cAerigen allen, f 1 boete of een dag
hechtenis.
Voorts werden er nog 37 personen
veroordeeld wegens openbare dron
kenschap, respectievelijk tot 3 dagen
hechtenis, drie maal drie dagen
hechtenis, f 5 boete of drie dagen
hechtenis, f 3 boete of drie dagen
hechtenis, e® 2 boete of twee dagen
hechtenis.
KINDERWETTEN.
C. S., te Haarlem, aalbessen pluk
ken, vrijgesproken.
Rubriek voor Vragen.
Geabonneerden hebben liet voorrechi
vragen op verschillend gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te Kenden bij de
Kedactie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 53.
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven en, voor zooveel mogelijk is, den
dag na de inzending.
VRAAG. In sommige winkels en
cafés hangt een waarschuwing
Hebt u niets vergeten?
Moet hét eerste woord niet zijn
heeft?
ANTWOORD. Men kan beide ge
bruiken.
VRAAG. Wanneer ik geld te leem
heb dioor mid-del van borgtocht e® de
borg betalen moet, omdat ik daartoe
niet bij machte be®, heeft deze borg
d>an hst recht op mijn goederen be>-
slag te laten leggen.
ANTWOORD. Natuurlijk.
CORRESPONDENTIE.
Een van onze lezers zendt, naar
aanleiding van de vraag van een da
me, hoe zij haar dagmeisje hot
's morgens geregeld te laat, komen
kan afloeren,, eenagè opmerkingen in,
die .hierop neerkomen.
Het is mogelijk, dat het meisje
lang e® hard werkt, niet enkel thuis,
maar ook bij haar moederlaat haar
dan 's morgens wat langer slapen.
Het kan ook zijn, dat het meisje
's avonds in do - Groote Houtstraat
loopt iaat zij e>r dan over dag ook
maar Ioopen 1
Don Hear R. Wend U tot den
boekhouder-kassier van do Ne-derl.
Staatseouramit te 's-Hage. Hij kan u
opgeven, of het gewenscMe nummer
afzonderlijk te verkrijgen is e® wat-
het kost.
Den Heer J. II. de V. Wij zijn U er-
keu itediijk voor do genomen moeite,
n;uar onze' plaatsruimte is inder
daad ontoereikend voor het opne
men yan uitvoerige verslagen over
alle voetbalwedstrijden. Wij bepa
len ons dus tot uitvoerige mededee-
iiinige® over die van die eerste klasse.
Naar aanleiding van een antwoord
in een vorig nummer maakt men er
ons op aandachtig, dat er sedert 189G
rijksklerken bij do registratie be
staan.
Uit Santpoort ontvingen wij een
ingezonden stuk, dut niet duidelijk
onder kokend was, betreffende onaan
genaamheden ondervonden op eer
uitvoering.
Daar hiermee o. 1. geen enkel
openbaar belang gemoeid is, kunnen
wij het stuk tot ons leedwezen niet
opnemen.
REDACTIE.
Arme man, sprak de medelij
dende dame tot den blinden bedelaar,
wanneer is u blind geworden
Ik merkte het, mevrouw, toen ik
voor het eerst naar werk omzag
Ee® der le-erhartigste menschen
die ik ken, is m'n vriend X.
Hoezoo?
Gisteren, in de tram, sloot hij
ds oogen en hield zich of hij sliep,
omdat het hem zoo aan het hart ging
.e aie® dat er in de kou dames bui-
óenop moesten staan.
Heer (tot bedelaar) Je loopt daar
letterlijk in flarden.... Waarom zoek
je geen werk
Bedelaar Dan scheurt de boel im
mers nog meer
Op een groot diner werd het zoon
tje van de® ijdelon gastheer bij het
dessert binnen gebracht. Nadat ma
ma de® knaap wat confituren had
gegeven, en papa het steeds niepr
eischenöe zoontje nan het verstard
poogde te brengen, dat hij niet? nv-er
kreeg, riep het. bederve® kind, lot
groote verbazing van de gaster.:
Als u me niets'meer geeft, zal ik
iets ver Ida ppe®.
Op een wenk van den vertoornden
vader brengt de kindermeid hem
gauw dé kamer uit, maar op duu
drempel schreeuwt hij, tot groot er-
maak van alle aanwezigen, behahu
van papa en mama: „Mijn nieuwe
broek is van mama's oude bedgor
dijn I"
Kapitein Als je nog één keer
je mond opendoet, vlieg je er ""i
s'lrie dagen in 1 Iicb je me version" 9
Heb je me verslaan zeg ik Als
je je mond niet opendoet vlieg je er
voor drie dagen in I
Bedelaar (als een dame ec® li'd
lang naar klein geil zoekt) Opschie
ten, mevrouw, Lijd is geld.
Heer (tegen cc® koopman, die h-c?n
al te lastig wordt). Als ik niet
bang was mijn handen aan je vu.! 'o
maken, dan gooide ik je de -deni u.:.
Koopman (doodbedaard) -Een paar
handschoenen koopen, mijnheer
Q u i nt i l i a.
Gisterenavond zou in den schouw
burg op den Jansweg door Mevrouw'
M. ArntzenWafelbakker een nieuw
Romeïnsch tooneelspel in drie bed rij
ven van A. Dubarton, „Quin'il a" ge-
heeten, worden voorgedragen. Toen
zich om kwart over achten dertien
menschen in de zaal bevonden - on
geluksgetal! verscheen de heer Van
Gasteren ten tooneele, om mede te
deelen, dat wegens gebrek aan be
langstelling de voorstelling niet door
ging.
V r ij c- en Orde-oeieuia gen.
Voor dit examen slaagde te Amsicr-
dam de heer W. Havik, van Haar
lem.
Hinderwet.
Doer B-. én W. is aan de firma Mar-
tens Zoon vergunning verleend lot
uitbreiding van de inrichting voor
machinale houtbewerking, door bet
plaatsen van een electromotor van 10
paardenkrachten, ter vexvauging van
den gasmotor va® 4 paardenkrach
ten, in het perceel Gedempte Oude-
gracht na. 135.
Uit de Omstreken
HAARLEMMERMEER.
Vernietigd is door de Kroon een
besluit van Ged. Staten van Noord-
Holland, waarbij word beslist dat
geen termen bestonden om terug to
komen op hun besluit tot weigering
eener logoments-vergunning voor den'
kleinhandel in sterken drank aan ie-'
mand te Haarlemmermeer, toen deze
daarna opnieuw een verzoek om zoo
danige vergunning indiende.
Naar het Engelsch,
door
Arthur W. M a rch tn o at.
106)
Tot haar verbazing was de deur
biet gesloten en de sleutel verdwe
nen. Zij hechtte daar echter geen be
teekenis aan, en liep snel-door den
geheimen ingang naar de binnenka
mer, den toegang zorgvuldig achter
drh sluitend.
Purvis- was meer dan dankbaar,
dat zij wear kwam.
Ik begon bijna te vreezen, dat u
mij verlaten had, v.A hij. TTij was nu
zc-over hersteld, dat li ij zich weer had
kunne® aankleedou, on liep onrus
tig de kamer op en neer.
Ik kon niet eerder komen, ver
klaarde zij; on \c. teldo wait haar
Weerhouden had, terwijl zij er bij
voegde, dat liet beter was maar da-
lelijk het huis te ver';atem
Maar hij had ee:i ander plan.
Neen, zei hij, ik /ai mijn woord
tegenover u houd-® en de gehc-;le
ivaarheid vertellen maar ik zal het
zoggen in tegenwoordigheid van de
andere®.
Wat is do waarheid vroeg zij.
Ik brand van ongeduldig verlangen
haar lo hooren.
Die vrouw is mijn eehtgenoote.
zei hij, langzaam, terwijl e.r een woe-
-cien.de uitdrukking op zijn gelaat
kwam en hij op de lande® knarste.
Maar laten wij uaar hen tce-
ga-an. Ik z: 1 he® hier in huis en te
genover iedereen aan de kaak stol
len.
Zon, zul je dat klonk eon stem
en zij koorde® zich om e® zagen dat
Merridev. "door de geheime deur was
binnengekoa'-en.
Vóórdat Purvis nag iets kon zog
gen,, werd hij neergeveld met een,
zware® slag van hetzelfde wapen,
dat hem den vorige® nacht had be-
w u s teio o s ge ma a k L
Olive schreeuwde en trachtte te
onlsnapjK® maar Merridew groep
haar c® deed haar kreten verstem-
me® door zijn hand roeit geweld te.
gen haar mond te drukke®.
Bij heit gevecht, dat nu ontstond,
viel die pruik, die zij droeg af o;i toon.
herkende hij haar.
Ik moest begrepen hebben, da'
d-i't jouw werk was, riep hij met
oogen, die vonken schoten va® woe
de. Jij zult mij niet weer ontsnappcci,
duivel:®, die je bent, om hier le ko
men spiohneeren I Nu weien wij wat
hior gebeurd is. en hebben wij mcit-
oen den sleutel voor het geheim van
do verruilde papieren. Dat was na
tuurlijk jouw werk.
Hij sdhuddo haar kwaadaardig
heen on weer.
Hij keerde zich cm en wenkte naar
Purvis.
Natuurlijk heb je ook gezorgd,
dat hij hier kwam. Do waarheid zeg-
gj -zal hij 1 Ja, maar niet in deze
wrivki. Do waarheid! Ik zal jou de
waarheid zeggen, ais je haar zoo
graag wilt weten. En de waarheid is
dat jelui allebei in plaats van geio-
gerkoid te hebbcin iéts te zeggen,
nooit weer ec® onkel woord, hotte ij
waarheid of leugen, over jelui lippen-
zullen krijgen.
Moor zij® woed© meegesleept schud
de hij haar nog woester door elkaar
en wierp haar eindelijk mot groote
heftigheid va® zich af.
Duizelig en zwak door die ruwe be
hind cling, wankelde Olive en viel te
gen don tegen over gesteld on wand,
wnar zij bevond en hijgend in elkaar
gekrompe® bleef liggen en ec® vurig
g-'t-cd ten Hemel opzond. Zij had in
zijn ooge® gelezen, dat hij met plan-
non tot moond bezield was, en wist,
dat haar laatste uur gek urnen was.
Toevallig was zij gevallen op het
wapen»; waarmee hij Purvis had'
neergeveld; an zoo gauw hij dat zag,
trok hij het wég, c® velde ook haar
terneer.
HOOFDSTUK LI.
Ee® gewaarwording van hevige li
chamelijke pijn was het eerste, wat
Olive onden-vond, toe® zij weer tot
bewustzijn kwam. Iedere polsslag
sdheen wel ee® honderdtal slagen
van voorhamers op haar hersenen,
en iedere spier c® zenuw in haai- li
chaam scheen daarop te reageer on.
In weerwil van haar sterken wil,
kwamen er kermende zuchten over
haar lippen en a-lle herinnering en
nadenken ging op in dat) een© gevoel
van kwellingen het gaf haai* ec®
groot gevoel van verlichting, toe® zij
va® de pijn weer in bewusteloosliédd
wegzonk.
Toe® zij weer bijkwam, was de pijn
niet zoo overweldigend meer, maar
toch nog well zoo - hevig, dat zij
smeekte om verlichting door den,
docxl eve® ernstig als zij tot nu toe
altijd om het leven gesmeekt liad.
Langzaam kwamen haar gedach
ten en herinnering terug, die her-
nieuwe ellende en wanhoop mee
brachten. Het zou beter geweest zijn,
als Merridew haar maar dadelijk ver
moord had. Zij had alle pijnen ver
dragen en zou ze nu weer hebben
door te maken. Hij zou terugkeeren
en haar 'in leven vinden, zuu weer
andere kwellingen bedenken om toch
zijn moorddadig plan te kunnen uit
voeren.
Terwijl haar gedachten helderder
werden, voelde zij steeds meer in
welk een wanhopigen toestand zij
verkeerde. Wat oen ironie Juist op
het moment, dat haar zoeken naar
waarheid met succes bekroond scheen
te zullen worden, was zij ontdekt en
verslagen. Zij zag nu duidelijk de
domheden, die zij begaan hadx den
weg, dien zij liever had moeten be
wandelen, en de middelen, waardoor
zij aan haar vijand zou hebben kun
nen ontsnappen. Haar grootste fout
was geweest, om weer naar Purvis
te gaan, toen zij had gemerkt, dat zij
gewantrouwd werd. Niets zou gemak
kelijker geweest zijn, dan het huis
uit te gaan en om mijnheer Case-
inent te telegrafeeren. Dari zou Pur
vis ook gered zijn.
Zij was vvoedend op zichzelf, lat
nu alles verloren was.
Had zij maar
Bij die gedachte fiikkerde er weer
een straaltje hoop bij haar op. De
geheime trap was er immers nog,
waarlangs zij kon ontsnappen 1
Maar helaastoen zij zich trachtte
te bewegen, kwam zij tot de ontdek
king, dat haar linker arm machte
loos neerhing, terwijl de rechter zoo
stijf togen haar zijde was gebonden,
dat het touw in haar vleesch was ge
sneden.
Zij lag hi elkaar gekrompen tegen
den muur, waar Merridew haar had
neergegooid, waarna hij haar met het
touw had vastgebonden en haar
wanhopige maar vergeèfsche pogin
gen, om- zichzelf te bevrijden, deden
haar zóóveel pijn, dat zij het.moest
opgeven.
Nu herinnerde zij zich het oogen-
blik, waarop zij neergeveld was, en
begon zich er over te verbazen, dat
zij daaraan ontsnapt was. Haar arm
moest haar beschermd hebben hij
had de krocht van den slag vermin
derd en was daardoor gebroken.
Zij begon nu zoowat te begrijpen,
hoe het gekomen was, dat Merridew
haar gevonden had. Dawleigh moest
verteld hebben, wat hij wist' en het
voorwendsel van het overhoort - ver
trek was gebruikt om haar minder op
haar hoede te doen zijn.
Merridew was baar toen gevolgd,
en had nog juist gezien, hoe zij het
paneel naar de binnenkamer opende.
Zoo was hij haar geheim te weten
gekomen.
Al die gedachten maakten haar el
lende en wanhoop maar des te groo-
ter. En terwijl zij daar hulpeloos m
de stikdonkei-e duisternis lag, gaf zij
zich moedeloos aan haar rampspoed
over, totdat zij die gewaarwording
met inspanning van al haar krachten
van zich wierp en heil zocht in go-
bed om moed en kracht.
(Wordt vërvolrd'.
