AARLEM'S DAGBLAD. tweSL'HEL
OM ONS HEEN
Stadsnieuws
Binnenland
Odzq Lachhoek,
FEUILLETON
No. 829.
Brief van een ouden
Scheepskapitein.
Waard© Vriend,
Ln zoolang lieb ik nileits van mij
u hooren, dat je stellig wel ge
nt zult hebben, dat ik den hoek
was gegaan. Ik zal niet zoggen,
die inihouten erg deugen en zoo
ik dan op de helling geweest om
opgekalefaterd te worden. In die
ja was mijn kompas van de pen,
t beste vriend, als je daar zoo
in, dag uit te kool ligt en de chl-
gyn een gezicht zot, of je wed
iw afgetuigd zult wezen, dan heb
jeefl plezier in schrijven en spreekt
ar liefst de visschentaal. Mijn
üw keek dan ook al belabberd,
ir ik zed brave ziel, je maakt me
ping om niets, alle tijen hebben
Ir weertijon en je moet het lood er
l bij neerleggen, dan zal ik over
Idiag of veertien wed weer aaniko-
h in behouden haven,
lou, ik weet wel tij te kavelen,
at precies binnen veertien dagen
bht ik weer aan land gaan (ik he
il uit mijn bed stappen) en den wi
lden dag wandelde ik weer ln de
oer, dat Is te zeggen zooveel als
»t en kiel konden lijen, want ik
oof over den vloer, als een scheeps.
gen, die nog geen zeebeenen
ft, op een schip.
[order zal ik hot wel weer zien te
euwen.
k denk alleen, dat je het kabeltje
i mijn ziekte nou wel lang genoeg
jponnen zal vinden en wal weten
van de andere huisgenooten. Alle
is is op dek. Moedor de vrouw ma
rlij k, mijn oudste dochter met
ir kleintje, want haar man is 't
gat weer uit, zoon Willem en neef
,'rit Man, man, als je wist, hoe ik
)r d'ien Gerrit over" stuur kon ra-
l, Toen ili hoon voor 't eerst in de
tert kreeg, mocht ik al zoo den-
li die kan zeilen, noch drijven,
ar wat zul je doen, als een oude
end. Je op zijn sterfbed vraagt, zijn
n in de haven te loodsen!
la® den eersten dag ai aan merk-
jk al. dat hij zijn eigen garen wou
iken. Nou, daar heb ik niet tegen,
at een goeie schipper moet niet
«ogen wezen can als 't noodig is,
1 aan 't roer te gaan staan. Alles
It hij ai bij de haad gehad en ik
hem af en toewelke aai heb
ïou weer bij de staart? zoo zeker
Ik er van, dat het wel weer ver-
rd zal uittoepen.
•iemaal is scheepsrecht, zei hij'
maar en dat is ook zoo, maar op
iaisle raak jo van al dat koersver.
eren je bestek kwijt en zit, voor-
je het weet, aan den grond. En
ln kromsteven, zoo'n onplezierige
el, waar je geen land mee kunt
e-ilen is hij niet Gisteren dacht Lk
cht maat, ik zal j.ou den fok eens
ïouden en heb hem gevraagd, of
soms van plan was» ballast te we-
i zijn leven lang. Daar kwamen de
jterlandere en ik vroeg„hoe is 't
u,krijgen we zeewater?" „Nee",
hij, „ik trapte bij abuis op mijn
En toonen."
Hoor eens", vertelde ik hem, „mij
et je niets wijsmaken, lk ben de
ie ai gepasseerd. Wat scheelt er
Voor den dag er rneo. Denk jij
or de kajuitsraampjes aan boord te
men De handen1 uit de mouwen
je steken, anders kan iik slecht
je varen en zedl je eenmaal ach-
uit, dan koon je van de boot in het
lap en gaat 't van kwaad tot erger."
Ik wou", zied ie, „zeeman worden
als mijn vader,"
lou moet je weten, dat zijn vader
wel tien keer gevraagd had, om
m ndet op zee te laten gaan. De
man is niet altijd boven wind,
de .oude man en wie weet, hoe '5
hem tegenloopt. Toen hij zoo
praatte had ik wei gedachteen land
rot moet ook zijn ankertouw wxal-
eens kappen en gaat toch soeü3 naar
den grond .maar ik zei niet veel. Als
een vader zoo'n Idee heeft, dan kom
je hem met een praatje zoo niet aan
boord.
Zoo kwam het, d'at ik dien jongen
van alles wou laten worden, behalve
zeeman. En daar werd ik me op die
marnier door den jongen gepraaid.
Allo, zei ik, ik ben totaal uit de lijken
geslagen, heft moet er dan maar on
der of over. Denk er om, dat ik me
geien barkas voor een brik laat ver
koop en, maar als je dan niet anders
wilt, zeil lk zien, dat ik je help, onder
één voorwaardealle riemen te
boord, dat ik eer met je inleg en geen
zelfverwijt heb voor da nagedachte
nis van je braven vader.
Dat heeft bij me op handslag be
loofd en we zullen zien, hoe dat
schaapje koers zal houem. Als hij oou
maar vaart waar de groote mast
vaart en die tong van hem binnen
kan houden als 't pas geeft, dan zal
het verder wel vlotten. Jullie land
rotten weet dat zoo niet,, maar als het
regent in de kajuit, dan druppelt het
ln de hut, dan moiet een jongmaatje
wat inbinden en zijn muts een.
beetje naar den wind zetten.
Mijn Bchoonzoon en mijn dochter
varen wed. Dat ia een jongen van sla-
vast, die heeft wat in zijn mars. Geen
golf komt hem te hoog of te na, 't is
er een om mee uit zeilen te gaan.
Voor een verkeerden koers hoef je bij
hem niet bang te wezen en nu ze een
kleintje hebben, zijn hij en zijn
vrouw den admiraal ie rijk. Maar
toch. Oost West, thuis best, de zee
ma-g je element wezen, het Is altijd
ptozieirig weer terug to keeren in be
houden haven.
Willem maakt het goed als leeraar,
oen werkzame Jongen is hij zooals je
weet, niet een, die doet aan boot-
afhoudiem, zooals do tegenwoordige
jongelui maar al to graag willen pro
beeren. Hij heeft een vast inkomen
en al is het nu Juist n'iet zoo hoog,
ik zeg toch maar onder een staand
zeiltje is het goed roeien.
In den laatste® tijd deed hij anders
wat vreemd, er was geen bouw aan
vast to knoopen. Hij kreeg, als
iemand vroeg waarom hij toch zoo
zat te soezen, den eenen keer een
kleur als een boei en dan weer werd
hij zoo wit als de maan. Krijgt de
jongen, rare streken op zijn Kompas
't Is net of hfi met verzegelde orders
zeilt en hij is tegenwoordig zoo mooi
opgetuigd, daar heb ik het ook niet
op. Zoo zei lk tegen mijn vrouw.
Maar wat denk Je, dat die d'oet? Ze
begint to lachen en zeit zooveel, dat ze
hem wel In de peiling heeft. Op mijn
woord, ze had poolshoogte genomen
en Willempje was verliefd. Had je
d'at ooit gedacht, dat zoo'n ernstige
schipper zoo gauw lek zou voren
Enfin, het eind van 't lied is, dat Je
binnenkort wel goede tijding krijgen
zult. We zijn er blij mee, want zijn
aanstaande is niet zoo'n mooi opge
tuigd galjoot, zooals je die tegen
woordig door de straten ziet lavee-
ren, maar een aardig, klein brikje,
die weet waar ze heen zeilt. Wat won
den we toch oud, beste vriend, dat
onze kinderen zoo de een voor en de
ander aa hun scheepje uitrusten en
ondiar eigen vlag van wal steken.
Over liet algemeen dus goede be
richten, alleen heeft onze buurman,
je weet wel die Van dar Stroom, diecn
je wed bij ons aan huis ontmoet hebt,
de vlag moeten strijken. Hij was ali
lang don winti kwijt. Zijn zaken gin
gen niet al to best, jo weet er is geen
scihudit zoo dicht of er komt licht een
lek in en da concurrenitde weet wat
in dieze dagen. Hij zou de kaap nog
wel gehaald hebban, ais hij niet drie
malle zee-schapen van een vrouw en
twee dochters te besturen had gehad.
Je wastéén vrouwenhaar trekt
meer aan dan een marszeil. Groot
schip, groot water en hooge masten
vangen veel wind. Ze hadden zooveel
noodig, dat hij eindelijk in dood
stroom gekomen en op de klippen ge
dreven Is. De volgendle week wordt
alles verkocht.
Zoo is het maar dikwijls hoiterto-
pa in die wereld.
Nu, mijn waarde vriend, zeil Ik
weer af. Mijn hursgenooien laten Je
vriendelijk groeien als wind en tij
gunstig zijn, kom dan eens hierheen
koersen, je zult ons welkom wezen.
Ik zou zelf wel eens willen overko
men, maar ik heb na mijn ziekte een
roefje moeten inbinden en zal hier
maar liever den winter rustig voor
anker blijven liggen.
Gegroet van je vniend
Kapitein Zeevast.
Voor copie conform
J. C. P.
Rubriek voor Vragen.
Geabonneerden 1 hebben bet voorrechi
vragen op verschillend gebied, ruit» voor
beantwoording vatbaar, in to zeodoii bij de
Redactie van Haarlem'» Dagblad, Qrooie
HontBtraat 63.
Alle antwoorden wórden geheel kosteloos
gegeven en, voor zooveel mogelijk ia, den
dag ua de inzending.
VRAAG: Een meisje, wier lot ik
mij aantrek, is door haar stiefmoeder
op straat gezet zonder middelen van
bestaan. Zij is 22 jaar en heeft een
lichaamsgebrek waardoor zij niet in
staat is onder de menschen te ver-
keeren. Is haar vader niet verplicht in
haar onderhoud te voorzien?
Waar moet het meisje zich nu ver
voegen om recht te zoeken. Het zal er
van moeten komen, daar vader en
stiefmoeder beiden weigeren iets aan
haar te doen?
ANTWOORD: De ouders zijn ver
plicht hunne kinderen, wanneer zij
behoeftig zijn te onderhouden, kan
dat meisje den kest niet verdienen,
dan is de vader tot alimentatie ver
plicht of anuera om haar in huis te
nemen en daar van het aoodige te
voorzien.
Zij moet ten raadhuize een bewijs
vragen om kosteloos te mogen proc-e-
deeren tot alimentatie. Met het bewijs
gewapend moet zij zich vervoegen om
kosteloozen rechtsbijstand aan het
oureau van consultatie, netwelk ver
gadert in het paleis van justitie, den
len en Sen Vrijdag van iedere maand,
des namiddags 1 1/2 uur.
VRAAG: Mijn moeder ligt voor ei
gen kosten in een gesticht in de Jans
straat. Nu heeft zij een polis van le
vensverzekering, die zij zelf betaalt,
en een aan mijn halve zuster gege
ven, die zi] pl. m. anderhalf jaar de
premie betaalt. Indien mijne moeder
komt te overlijden heb ik dan nog
recht op de polis, die mijne moeder
bezit en van mijn halve zuster?
ANTWOORD. Uwe vraag is niet ai
te duidelijk in elkaar gezet. Als de
verzekerde sterft wordt het geld eener
levensverzekering uitgekeerd aan de
persoon in de polis aangewezen en
anders aan de gezamenlijke erfgena
men, die er recht op hebben naar
evenredigheid van hun erfrecht.
VRAAG: Kunt u mij iemand noe
men, die de huiden van konijnen en
andere dieren bereidt?
ANTWOORD: C. H. Prins, Roos-
veldstraat No. 43, alhier.
VRAAG: Hoe lang kan men liet
kleinste van de twee kook toestellen,
die de gemeente in bruikleen geeft
aan de houders van muntgasmeters,
laten branden voor een 2 1/2 cents
stuk?
ANTWOORD: Dit toestel verbruikt
per uur 200 liter, in vijf uur dus een
Kub. M. U kan nu zelf wel berekenen,
hoelang bet brandt voor 2 1/2 cent.
VRAAG. Ik heb van een dienst
meisje de wasch op de drie maanden,
daar lk voor aangenomen ben. Me
vrouw gaat voor een maand de stad
uit en wil die maand niet betalen.
Zou zij daar recht op hebben
ANTWOORD. U hebt zeker geen
goede afspraken daaromtrent ge
maakt maar als u maar twee maan
den van de drie voor het meesje
wascht, dan Is een billijke korting
zeker niet onrechtmatig. Maak ln '1
vervolg betere afspraken.
VRAAG. Ik ben gehuwd met uit
sluiting van alle genieenschap. Alle
meubelen van mijn vrouw zijn in ge
bruik. Als dat goed versleten is en er
komt ander voor in de plaats, van
wie zou het dan zijn, en als er meer
bij gekocht wordt, van wie zou dat
dan wezen
ANTWOORD. net Is altijd raad
zaam bij bet huwelijkscontract te
doen blijken, welke meubelen leder
aanbrengt. Ieder kan dan later zijn
eigen goed terugkrijgen, als het niet
verbruikt of versleten is.
Bij gebreke van eenig bewijs zal
men bij de ontbinding des huwelijks
eenvoudig moeten aannemen, dat
aan leder de helft behoort.
VRAAG: Kunt u mij het adres op
geven van Prof. Mullens dochter?
ANTWOORD: Vraag dat in het blad
voor kermisreizigers enz. de Komeet,
uitgaaf van B. M. Zuikerberg te Win
schoten.
VRAAG. Als de huurder van een
huis gaat verhuizen en bij de week
heeft gehuurd, zoodat Maandag de
'nieuwe'huur weer ingaat, en niet
eerder dan Woensdag of Donderdag
er uit gaat, heb ik dan recht op een
volle week huur
ANTWOORD Ons dunkt, uw
recht is onbetwistbaar.
CORRESPONDENTIE.
Den Heer W. R. alhier. Wend u tot
den Heer D. C. Kruijmei, rijksveearts,
Ged. Oude Gracht 41, die u wel zal
willen Inlichten.
Den Heer P. J. S. U kunt het Conge-
lot van 1888 accepteeren tegen den
door opgegeven prijs.
Voor annuleering behoeft u nog
niet bang te zijn, daar hij uitloting de
prijzen 30 jaar opeischbaar zijn.
De in eerste trekking uitgelote
nummers (in 1889) zijn dus pog tot
1919 opeischbaar.
Om te w e t e. n of het eventueel los
baar is, moet u zich op een Kassiers-
en Effectenkantoor vervoegen, waar
dit voor een kleinigheid voor u wordt
nagezien.
Onze H. B. S.
In 't voorloopig verslag van 't be
handelde in de afdeelingen der Twee
de Kamer lezen we:
Men stelde er prijs op 's Ministers
inzichten te Ieeren kennen met betrek
king tot overneming door liet Rijk
van gesubsidieerd - gemeentelijke hoo
gere burgerscholen, met name van
die, welke in hoofdzaak bezocht wor
den door leerlingen uit andere ge
meenten. Verscheidene gemeenten
verkeeron in het geval, dat zij, wan
neer zij alleen financieel© overwegin
gen lieten gelden, het Rijkssubsidie
zouden moeten prijsgeven en gebruik
zouden moeten maken van hare daar
door verkregen vrijheid, aan leerlin
gen uit andere gemeenten den toe
gang tot de hoogere burgerschool te
weigeren. Met liet oog op de groote
schade, welke daardoor aan de volks
ontwikkeling zou worden toegebracht,
hoopten verscheidene leden dat de Re
geering in zake de overneming van
dergeiijke hoogere burgerscholen van
bereidwilligheid blijk zou geven.
Ook Breda, Haarlem en Schiedam
vonden warme pleitbezorgers en men
hoopte, -dat de Regeering de zaak van
deze hoogere burgerscholen, welker
teerlingen voor het meerendeel van
elders komen, ln welwillende overwe
ging zou nemen. Wat Haarlem be
treft, had men vernomen, dat het ge
meentebestuur reeds heeft te kennen
gegeven, met het oog op den te groo-
ton omvang der klassen, do toelating
van leerlingen uit andere gemeenten
te moeten beperken. Men verzocht
daaromtrent inlichting en zou tevens
gaarne vernemen, welke maatregelen
de Regeering, indien zij deze hoogere
burgerschool niet overneemt, denkt te
treften om te verhoeden, dat de in
woners van de buitengemeenten Itier-
door in ernstige verlegenheid gera
ken.
Vrije- en Orde-o efeni nge®.
Amsterdam, 4 November. Geslaagd
de hoeren C. Bak en J. II. J. de Bruin
van Haarlem, en de dames C. L. M.
Wegerif, C. J. Poelenjee, en II. J. E.
M. Moerburg van Haarlem, J. M.
Pfundt, van Overveen.
ORGELBESPELING
in die Groote- of St.-Bavo-ke.rk te
Haarlem, op Dinsdag 10 Nov., des
nam, van 12 uur, door den heer W.
Ezerman.
Programma
1. Einileitung und Fuge, W. T.
Best.
2. Andantino, W. Volckmar.
8. Sonate, Th. Krausse.
a Allegro moderato.
b. Adagio.
c. Menuet.
4. Communion, A. Guilmant.
5. Aria uit Lobgesang, Mendels
sohn.
HOFBERICHTEN.
Gisterenavond om 8 uur 17 vertrok
Z. K. II. weder naar Den Haag tot
Maandag, om Woensdag weder op
reis te gaan naar Mecklenburg.
Z. K. H. de Prins der Nederlanden
is. voornemens heden den kunstavond
bij to wonen, welke ten bate van het
Kinderhuis wordt gegeven in do lo
kalen van het restaurant de „Twee
Steden", te 's-Gravenhage.
Ilare Majesteit de Koningin heeft
het voornemen, Donderdag 12 dezer,
voor het jaarlijksch verblijf naar do
Residentie terug te keeren.
Do Koqingin-Moeder komt Woens
dag 11 dezer van het Loo in de Resi
dentie Yoor het winter- en voorjaars-
verblijf.
WERKLOOSHEID IN DE METAAL
INDUSTRIE.
Men schrijft aan Het Volk o.m.:
Aan de Alkmaarsche IJzer- en Me
taalgieterij, directeur Th. van Spall,
hebben jl. een 40-tal arbeiders aanzeg
ging gekregen dat hun wc.rk met 14
dagen is afgeloopen, terwijl 't schijnt
vast te staan, dat er nog binnen en
kele weken een 40-tal op straat zullen
komen,
Er is aan deze fabriek hoegenaamd
geen werk, men had den arbeidsdag
reeds Ingekrompen op 7 uur per dag,
maar ook dit heeft niet mogen baten.
AFSCHAFFING BAKKERSNACHT-
ARBEID.
Ln de te 's-Hage gehouden en druk
bezochte openb. vergadering ten gun
ste van afschaffing van nachtarbeid
in bakkerijen werd met algemeen©
stemmen en onder luid applaus een
motie aangenomen, waarin de verga
dering volle sympathie betuigt met
het ingediende voor-ontwerp tot af
schaffing van den bakkersnachtar-
beld, den Minister verzoekt in het
ontwerp de wijziging aan te brengen,
dat ook de nachtarbeid in het koek
en bosclïuitbakkarsbedrijf worde ver
boden, terwijl den Minister gevraagd
wordt niet in te gaan op het verzoek
noch op het dreigement der 88 groot-
induslrteelen, om den nachtarbeid
niet af te schaffen en ten slotte bij Z.
E. krachtig wordt aangedrongen, om
do regeling zoo spoedig mogelijk aan
de goedkeuring der Tweede Kamer te
onderwerpen.
DE NIEUWE MMLBOOTEN DER
„ZEELAND".
Een correspondent meldt
Hedenmorgen heb ik getracht een
onderhoud met de directie der „Zee
land" te krijgen, om te vernemen !n
hoeverre de nu in omloop zijnde be
richten betreffende den bouw van de
nieuwe mailbooten waarheid bevat
ten. Waar de eindbeslissing binnen
kort zal vallen en dan van zelf blijkt,
wat van deze geruchten waar Is, was
de directie thans niet bereid aan een
vertegenwoordiger der pers inlichtin
gen to verschaffen.
Uit goed bron vernemen yne, dat
het gerucht, als zou de bouw der dre
nieuwe mailbooten voor de maat
schappij „Zeeland" toch nog ln Hoi
land plaats hebben, beslist on
juist ia.
C.Tel.')
LEUK.
Een der getuigen in een strafzaal
werd onlangs door den advocaat van
beklaagde, tot ergernis van velen,
aan minder aangename vragen on
derworpen, om zijn getuigen te ver-
iwakken.
Ja dat zou ik nog vergeten Dobbs
Jij heet immers Dobbs en geen
Dob?
Ik heet Dobbs meneer,
Johannes?
Ja meneer.
Johanues Gerardus Augustinus?
Zooals u zegt.
Ben jij dezelfde Johannes Gerar
dus Augustinus Dobbs die acht dagen
heeft gezeten voor bclcediging?
Neen.
Ben jij dan die Johannes Gerar
dus Augustinus Dobbs die tot tweo
jaar veroordeeld zijt voor diefstal met
inbraak?
Neen, dat ben ik ook niet!
Dus je durft beweren nooit in do
gevangenis te zijn geweest.
Ja wel twee maal.
Ha zoo! En hoe lang voor de eer
ste maal?
Een heelen achtermiddag.
Wat! en den tweeden keer?
Maar één uur!
Zeg er eens, mannetje, wat voor
een wandaad had je gedaan om maar
zoo'n onbeduidend straf je te hebben
gehad.
lk was naar de gevangenis ge
stuurd om de cel 1e witten van een
advocaat die zijn cliënt had onbe
licht,
OPENHARTIG.
Ik ben zeer gevoelig voor de eer,
die u rne aandoet, meneer Spoons, om
me ten huwelijk to vragen, doch er
zijn omstandigheden, waaraan ik
niets veranderen kan, die mij dwin
gen uw aanzoek af te wijzen,
Welke zijn die omstandigheden,
mejuffrouw Jover, vroeg de jongeman
met fierheid.
De uwe, meneer Spoons.
Mag ik u om de hand van uw
nicht verzoeken? sprak de jongeling.
Welke hand? vroeg de oom van
het rijke meisje o ja, ik begrijp het
al; de hand waar ze chèques mee tee-
kenti
VLIEGENPLAAG.
Men schrijft uit Winterswijk aan
de Tel.
Eén onzer ingezetenen is door een
vliegenplaag bezocht. Achter hot be
hang van verscheidene vertrekken
hebben zich honderden nesten van
vliegen gevestigd. Allé tot dusver
aangewend© middelen, om de diertjes
te verdrijven, zijn vruchteloos geble
ken, zoodal de bewoners ten slotto
moestem besluiten al het behangsel
papier weg te nemen, de muren af te
krabben en dan opnieuw mot dooden-
d© specie te bestrijken. Daarmee zijn
ze thans begemriem en een heele kist
vol vliegen hebben zij nu reeds ver
zameld. Alle s'eenen van den muur
zijn vel zeer kleine gaatjes, precies
wormgaatjes in hout en die gaatje®
toopen door dein gclwelen steen. Nooit'
werd zoo'n verzameling vliegen bij
elkaar gezieu.
Of men het juiste middel tot ver
delging nu gevonden heeft, zal het
toekomend jaar moeten uitmaken.
DE BRAND VAN IIET HOTEL
„BELLEVUE
Gisterenmorgen is door de justitte
te Arnhem een onderzoek in loco in
gesteld, op liet terrein van den brand
van het hotel „Bellevue". Aanwez;g
waren o.a. dc officier van juslitte, do
commissaris van politie, en een afge
vaardigde van de brandassurantic-
maatschappij. Onder toezicht van -la
justit'e is men daarna begonnen hel
puim weg te ruimen.
(„Tel."}
POLITIEKE PARTIJEN IN
LEIDEN.
Naar aanleiding van het geschil bij
de laatste verkiezing voor dan Ge
meenteraad tusschen de anti-revolu-
tionnairen en de kiesvereeniging Do
Ned. Heiw. Kerk", werd eene bijeen
komst gehouden van Chr.-Historb
schen, waar besloten werd eene af-
deeling van de Chr.-Historische Urne
op te richten.
Naar het Eugelsch,
•r door
Arthur W. M a rc h m o n t.
107)
Toen werd zij kalmeren weer he-
'n zij er over te denken of er ook
gelijkheid zou bestaan te ontsna.p-
Hevig gekweld door die pijn im
ar hoofd tem va® haar gehrok'oni
m, kroop zij over den vloer met
ar wamig, zoekend naar de geheime
ur, die naar de brap leidde. Als zij
deur kon vinden en openen, dan
u zij ich daar kunne®, verbergen,
zij kracht had om weg te ko-
)uim voor duim bewoog zij zich.
>t groote moeite en pijn, iedere ze-
l\y gespannen door dilt laatste
rankj o van hoop. Zij wreef haar
mg legem ieder plekje van dan
uur, dat binnen haar bereik was.
Haar voeten waren vrijen zij
aide, dat als zij maar kon staan,
kans op succes veel grooter zou
U- Toe® zij in eten hoek gekomen
[3, besloot zij, dat te probeeren.
'ömaal kwam zij halverwege over
eind, om telkens weer te vallen., den
laatste® keer op haar gebroken arm;
waardoor zij bijna weer bewusteloos
was geworden van pijn.
De hoop redde haar echetr. Zij werd
sterker, em bij de laatste poging ge
lukte hot haar op haar knieën te
komen. Maar doordat zij haar hoofd
nu opgeheven hield, begon het klop
pen weer opnieuw, Duizelig van pijn
duurde hst eenige minuten vóór zij
zich weer opnieuw kon bewegen.
Maar haar moed was niet uit be
hlusschen. Iedere seconde was kost
baar. Merridew zou terugkeerem en
boe vreieseilijk haar toestand nu ook
al was, ayn komst zou zeker den
dood fcetaclionea Waarom hij nog
niet teruggekeerd was, begreep zij
heelemaal nilet
Door dezo gedachten aangevuurd,
wisit zij rneit moeite op haar beene®
ta komen en moest toen ee® poos te
gen die® muur staan teune® om weer
wat bij te komen. Maar zij hield vol
en eindelijk gelukte het haar te vim-
de®, wat 7jj zocht.
klaar helaas, ook nu was da in
spanning vergeefs geweest. Hoe zij
ook baar best deed, het was haar on
mogelijk krachtig genoeg op de veer"
to di'uk ken, waardoor de deur moest
openspringen. D.eze teleurstelling
was de grootste va®, alle®. De midde
len om te ontvluchten waren binnen
haar bereik en zij was te machteloos
om er gebruik van to make®.
Eau laatste wanhopige poging, die
zij dood, liep weer op niets uit. Zij
viel weer, stootte haai' hoofd daarbij
hevig e® werd opnieuw bewusteloos.
Toe® zij weer bijkwam, voelde zij
tomand aan haar gebroken arm voe-
lecrt en trekken aan hot bouw. waar
mee zij was vastgebonden. Zij dacht,
dat het Morradew was e® begon te
schreeuwen.
Maar het was Purvis. Hij was tot
zichzelf gekomen, en had, kruipende
over de® vloer haar gevonden, tor-
wijl hij nu zijn beet deed haar weer
bij te brengen.
Ssit, zei hij, zijn hand op haar
mond leggend. Gelukkig, dat u nog
leeft, lk dacht, dial hij u vermoord
had.
Mijn arm is gel>roke®, fluisterde
zij zwakjes. O, die pijn diie pijn.
Hij legde de® arm zachtjes naar, e®
kroop aa® haar andere zijde.
U is ee® dapper meisje. Houd
moed. Zou u 't kunne® verdragen,
dat ik pro boar uw anderen arm los
te make®
Ja.
Zij ktornde haar tarnde® opée®, ter
wijl hij pogingen in 't werk stelde
om haar va® het touw te bevrijde®.
Van. pijn stond haar het zweet op
hert voorhoofd, maar zelfs geen zucht
ontsnapte haar, terwijl hij trok ew
nog eens trok. eerst a an het touw eau
dan weer aa® haar arm, tot del hij
haar eindelijk bevrijd had. Toe® werd
zij weer duizelig em zou stellig weer
in zwijm gevalle® zijn, als hij haar
arm niet had gewreven e® haar ge
smeekt om hun beider wil toch de®
moed ndet te verliezen.
Er is nog ee® ander© uitgang
kan u hem vinden? Yroeg hij.
Ik ka® mij nog niet bowegem.
Mijn lampje is ergens op den vloer.
Kijk er eons naar, fluisitencte zij in
antwoord.
Hij ging aan 't zeeke® en zij hoor
de hero o var den vloer kruipen.. Zij
wachtte een tijdlang, het sc-heen haar
wel ure®, totdat ee® kreet va® hem
haar ziia succes moede-elde. Hij kwam
teu'ug m itet het licht op tiaar gelaat
vallen.
Arm meiisje, arm meisje; fiuis-
'terde hij meewarig.
Maair dat lilncterde haar. Het was
tijdverlies.
Hedp mij om op te staan, zed ze
haastig. Vlug I
W<e»r was de pijn ondragelijk bij
dat overeind komen. Maar nu was do
ka®s om te ontsnappen tot zekeirluaid)
overgegaan j en zij liet hem haar op
tillen, terwijl zij geen kreet uitte, die
zou verraden hebben, wat zij leed en
leunde vlak bij den weg, waarlangs
zij kon ontsnappen togen den muur.
Als wij daar door kunnen ko
men, kunnen wil daar wachten. Het
i sec® geheime trap. Geef mij het
Licht.
Zij hield het i® de hoogte e® wees
hem do veer, die i® beweging ge-
bradlii moest worden; plotseling
schrok zij geweldig e® hield haar
adem in.
Er was iemand de aangrenzende
kanver binnengekomen. Dat kon nie
mand anders zijn dan M-arridew, die
■terugkeerde orn zijn werk af te ma-
kan.
De opwinding gaf haar nieuwe
krachten. Haar arm opheffend, druk
te zij op de veer, juist boem zij hoor
de ihoe iemand probeerde het andere
paneel te openen,
Zij wankelden ©r door en terwijl
Olive de -denr nchteir hen sloot, ver
loor Purvis zijn evenwicht en rolde
de trap af.
Het o ogenblik, waarop zij i® be
trekkelijke veiligheid was, verlieten
Olive haai' kunstmatig opgewekte
krachten. Zij zonk uitgeput neer e®
lag met haar hoofd op do bovenste
trede vlak bij dan drempel va® da
deur.
Zij hoorde Merriaew de binnenka
mer ingaa®, die zij juist verlaten
hadden e® zijn vloek van teleurstel
ling, toe® hij haar leeg vond. Hij
stampvoette va® woede en zij hoor
de heen allerlei wraakzuchtige uit
roepen tegen hen slaken, terwijl hij
probeerde te ontdekke®, hoe zij hem
omfanapt konden zijn.
Hij begon tegen de wanden te klop»
pen om te ontdekke®, waar het hol
klo-nk ,en toen Olive dat hoorde,
kroop zij de trap af om Purvis to
bereiken. Zij moest óf trachten ham
uit hert huis te krijgen, óf hem eenigo
bedienden te hulp zenden.
Toen zij hem bereikt had, klonken!
de slagen va-n Merridew op hei pa
neel va® de deur, en hij begon er
hevig aa® te schudde® als wilde hij
zich zoo zij® weg naar ben belden-'
banen.
Purvis was bij zijn val gekwetst.,
e® te2 kermend on hulploos op het
portaaltje, halverwege de trap.
Zij boog zich over hem heen, out
troohlte hem overeind te helpen.
Hij zal óns hier vinden. Span u
nog eens goed in, zei ze met alle
kracht, waarover zij nog te beschik
ken had, terwijl zij hem wanhopig
aan d-e® aim trok.
Hij gaf geen antwoord, behalve ee®
zuchton de tranen sprongen haaf
i® de oogeiu
Als wij hier beneden kunnen
komen, dan zijn wij gered, zei ze
maar hij scheen totaal niert in staat
om maar de minste poging daartoe
te doem
(Woxr't vervolgd).
