HAARLEM'S DAGBLAD.
VIERDE BLAD.
Simieaiand
FEUILLETON
De Roode Pimpernel
ZA.TERDAG 21 NOVEMBER 1908
OM ONS HEEN
No. 839.
Bosnië en Oostenrijk.
Oostenrijk trekt in de politi'ek zoo
t weinig de aandacht, dat iédép verwon
derd was toen eonlge woken, geleden
Keizer Franz Joseph kalmweg Bosnië
err de Herzegowina inlijfde bij zijn
grondgebied. Toen de eerste verba
zing wat voorbij was bleek langza
merhand, dat met uitzondering van
Turkije en Servië niemand der mo
narchie deze daad kwalijk nam, wat
een. zeer merkwaardig verschijnsel Is,
daar de groote mogendheden in hun
alg*meenem Iandhonger, gewoon zij"
elkander geen hap zon dei- brommen'
en grommen to gunnen. Precies als
horden, die de begee.rlge oogen op
©en. kluif hébben geslagen.
Wat van die kalme instemming de
rvden is verklaart Aug. Fournier lm
een artikel ln de Gprtenlaube^ Oos
tenrijk, zegt hij, beheerde Bosnië en
da Berzegowina reeds sinds 1878,
n*w,r formeel stonden de beide lan
den nog ooider de sou\ ereiniteit van
den Sultan. Onder de toestanden, zoo
als die zich in den loop der jaren ge-
vornd hadden, was niets natuurlij
ker, dan deze Inlijving, die. niet al
leen in 't belang was van Oostenrijk-
Hongarije, maar oók gevorderd werd
door de belangen van Europa, even
als indertijd noodig geworden wa,s.
dat Oostenrijk zich het lot van deze
twee landen aantrok. Had Oostenrijk,
het niet gedaan, dan zouden zich, nu
de Jong Turken and-erer inmenging
in Turkiie beslist afwijzen, allerlei
moeilijkheden hobbem. kunnen voor
doen en de mogelijkheid had bestaan,
dat de vruchten van Oostenrijks 30-
janlge pogingen om Bosnië tot bloei
te brengen verloren war® geraakt.
In vroeger tijden, van de 12de tot
de 14de eeuw. was Bosnië afhankelijk
van Hongarije, maar had zich onder
eigen koningen aan die overheer-
echtng onttrokken, totdat de Turken
het land met de Herzegowina onder
wierpen. De meesten van de Slavische
Inwoners behoorden toert tot de Bogö-
mi-en of Godsvrienden, een Christe-
li.ke secte, maar naderhand zwoeren
de adellijke grondeigenaren dit ge
loof af en gingen over tot den Mo-
hai nm e da ansohen godsdienst, stre
den ook in de veroveringsoorlogen
van de Turken mee, zonder evenwel
hun taal aan te nemen; in Bosnië
werd bij voortduring 'Servisch ge
sproken. De kleine boeren, en pach
ters, die Christenen waren gebleven,
haddeux van deze aristocraten veel te
lijclen, vooral nadat de strooptochten
van de Turken door het Oostenrijk-
sche leger,weiden gestuit, waarmeo
den adellijken Bosniërs ean groote
bron van inkomsten ontnomen was.
Zij verdrukten evenwel niet alleen
hunne Christelijke medebewoners,
maar stonden weldra ook op tegen
den Turkschen heer en zijn viziers,
die namens hem belastingen eisch-
ten. Zoo ontstonden ca" eindelooze on
lusten. waarvan (ook Oostenrijk te
Lijden, had, daar ook vluchtelingen
daar bescherming en een bestaan
kwamen zoeken en onrust brachten
Wider de stamverwante inwoners. De
Europeesche machten namen daar
om op het congres van Berlijn deze
zaak ter hand en droegen aan Oos
tenrijk op, de weerspannige provin
cies te bezetten en te besturen, wat
Oostenrijk des te liever deed omdat
het in Duitschland en Italië gebied
had verloren.
Toch ging deze bezetting niet glad
van de hand. Eerst na een strijd van
maanden hadden dé keizerlijke troe
pen de landen ver mees terd, maar
toen 'ook wisten zij spoed,ig de veilig-
he/d te herstellen, door in verbinding
niet een nieuwgevprmdo gendarme
rie den talrijken rooverbenden hun
handwerk ónmogelijk te maken.
Daarna kon de Oostenrijksche regee-
ring er aan denken, allerlei andere
verbeteringen in te voeren.
Zij deed dat voorzichtig en met ln
acht neming van de geloofsverhou-
dingen, die ln 't land bestonden. De
godsdienstige gebruiken der Moham
medanen, dé grootste vijanden der
regeering, die In den Sultan hun
geestelijk opperhoofd hadden, werden
onaangetast gelaten. Zij kregen een
opperpriester (oeierna) in Serajewo en
behielden geheel het beheer over dé
sommen, die noodig waren voor het
instond houden van moskeen, scho
len en hospitalen. Tegelijkertijd kwa
men de beide Christelijke richtingen,
de Griekseh orthodoxe met 600.000
de Roomsoh Katholieke met 340.000
zielen tot do vrijheid, die zij, in weer
wil van alle fraaie wetten en voor
schriften onder de Turksche heer
schappij nooit genoten hadden. Het
groote succes; dat het nieuwe bewind
hier behaalde was, dat de hartstoch
telijke vijandschap, die In het gan-
sche Oosten tusschen Mohammeda
nen en Christenen bestaat, wel niet
geheel opgeheven, maar toch zeer ver
zacht weixl, daar de regeering leden
der drie richtingen in besturen en
commissies benoemde ter verwezenlij
king van gemeenschappelijke belan
gen. Wel waren de Mohammedanen
aanvankelijk zeer gevoelig over het
varlies van hunne alleenheerschappij,
tengevolge waarvan 17000 het land
verlieten, maar allengs Leerden zij het
nut van het nieuwe beheer inzien. De
bevolking is dan ook in dó laatste
dertig Jaar van 1.158.000 tot 1.700.000
gestegen.
Een tweede daad van de nieuwe re-
geering was het nemen van maatre
gelen voor een betere volksopvoeding.
Onder de Turksche heerschappij was
van een geregeld schoolwezen nage
noeg geen sprake geweest, ofschoon
een zeer uitvoerige schoolwet op het
zelfde papier stond, waarop alle an
dere hei-vormingen vermeld waren,,
die de Porte onder den druk van
Europa had moeten beloven. Staats
scholen waren er alleen voor de Mo
hammedanen en deze waren nog
alleen godsdienstscholen. Zij bleven
ook na 1878 bestaan en kwamen niet
boven een lagen trap van ontwikke
ling. Daarnaast werden evenwel 250
nieuwe volksscholen gesticht, waar
van het alleen te betreuren is, dat er
;een leerplicht aan verbonden ls,
omdat het van nature trage landvolk
er nog te weinig gebruik van maakt,
zoodat er nog heden ten dage veJen in
Bosnië zijn, die lezen noch schrijven
kunnen. In de steden daarentegen is
zulk een leergierigheid ontstaan, dat
men genoodzaakt is geweest, een ge-
heele reeks van scholen in 't leven te
roepen eenlge gymnasia, handels
scholen, een schooi voor opzichters,
houtvesters en bergbeambten, voor
aanstaande rechters, voor opleiding
van officieren, een paar meisjesscho
len, kweekscholen" voor onderwijzers,
ambachtsscholen, een instituut voor
veefokkerij, ooft- en wijncultuur, een
school voor kunstnijverheid en een
museum.
Met dé zorg voor het geestelijke en
verstandelijke ging ook die voor het
lichamelijke welzijn gepaard. Zoo
nam de regeering tal van maatrege
len ter bevordering der openbare ge
zondheid. Onder de Turksche gou
verneurs was daarvan zoogoed als
geen sprake geweesteenige voor-
schriften voor doctoren, waaraan de
hand niet gehouden werd, een paar
hospitalen en een enkele apotheek.,
dat was alles. Van jaar tot jaar war
ren dan ook allerlei epidemiën, voor
al cholera, vaste bezoekers. Het nieu
we gezondheidstoezicht, dat in 1879
gesticht werd, had dan ook zoogoed
als alles te doen. Het nam kloeke
maatregelen en thans bezit Serajewo
een naar het paviljoensysteem inge
richt hospitaal, dat ook reeds door
Mohammedanen bezocht wordt, een
aantal provinciale en gemeentelijke
hospitalen, meer dan honderd van
staatswege aangestelde doctoren en
een vijftigtal openbare apotheken, be
nevens talrijke huisapotheken.
Wat evenwel de bevolking het meest
ophief en tot zekeren welstand
bracht, was de steun der Oostenrijk:
sche reigeerlng bij den landbouw.
Vóór de bezetting werd deze hoogst
primitief uitgeoefend, met slechte ge
reedschappen en onvoldoende bemes
ting. De onverschillige boer verge-
'noegde zich met wat de bodem op
die manier opleverde, wanneer hij
niet liever den grond braak liet en
zich uitsluitend toelegde op de vee
teelt. Dat werd, toen eenmaal de vei
ligheid in 't land gewaarborgd was.,
beter. Toen de Oostenrijkers met niet
onbelangrijke geldsommen de boeren,
die tot dusver met tegenzin ander
mans grond bebouwd hadden, ln
staat stelden een stukje voor zichzelf
te Verzorgen, toen zij een behoorlijk
kadaster invoerden, allerlei onder
richt gaven en zaden ter beschikkin;
stelden, konden de goedé gevolgen
niet uitblijven. De oogsten namen toe
en breidden zich uit.
Daarnaast legde het nieuwe beheer
zich met succes op veredeling van
dan veestapel toe, bevorderde de groo
te - industrie, zoodat er nu ijzer- en
staalfabrieken, sodafabrieken, een
papier- en een teerfabriek bestaan en
verbeterde de verkeersmiddelen door
den aanleg van sporen. De Turken
hadden 100 kilometer spoorwegen
aangelegd, tegenwoordig bestaat er
een net van 1300 kilometer. De mooie
wegen, die die Romeinen reeds had
den aangelegd, waren door gebrek
aan onderhoud vervallen. Ook deze
werden hersteld.
Noem ik nu nog Oostenrijks goede
zorgen voor boschwezen en mijn
bouw, dan heb ik een overzicht gege
ven van wat het voor goeds in Bosnië
heeft verricht. De financiën zijn bo
vendien in goeden staat, zoodat de
groote meerderheid der bevolking (on
tevredenen zijn er overal) de zegenin
gen van het Oostenrijksche beheer
gaarne erkennen en dit ze leer niet
zouden willen ruilen voor het avon
tuur van een nieuwe, onzekere toe
komst.
Het is dan ook begrijpelijk, waar
om de andere groote rijken in Euro
pa de daad der Inbezitneming goed
keuren. Oostenrijk heeft genomen,
wat het zelf gesticht heeft-,
J. C. P.
Stadsnieuws
Bouwkunst.
De heer J. H. W. Leliman, ingenieur-
architect te Amsterdam, heeft gister
avond voor de Haarlemsche afdeeling
der Maatschappij tot bevordering der
bouwkunst een lezing gehouden over
Italïaansche villa's en tuinen der Re
naissance.
Toegelicht door een groot aantal
mooie lichtbeelden schetste deze spre
ker de prachtige architectuur van de
Italiaansche villa's, die zich vooral
onderscheidt, omdat het bouw- en
beeldhouwwerk alsook de tuinaanleg
uiting is van één kunstzin, waardoor
deze harmonie een zeldzaam schoon
geheel vormt.
Bij elk op 't doek gebrachte foto gaf
de spreker een beschrijving of toe
lichting. zoodat de aanwezigen een
duidelijk beeld kregen van deze uit
nemende bouwwerken.
Inzonderheid kwam daarbij uit, hoe
men in Italië omtrent villa's geheel
andere opvattingen heeft, dan
hier in ons land; 't zijn meest groote
buitenverblijven, ware lusthoven. Bij
den in strenge lijnen uitgevoerdentuin
aanleg is een ruim gebruik gemaakt
van de toepassing van water. Uit
prachtig gebeeldhouwde fonteinen
die'scherp afteeke-nen tegen liet donke
re groen der boomen springt overal
het water op, wat in den zonnegloed
een schoon effect maakt.
De majestueuse gebouwen, ook ln
rijken stijl ontworpen en smaakvol
met beeldhouwwerken versierd, ma
ken een zeldzamen Indruk. Alles
wordt opgeofferd om den aanblik van
het geheel te volmaken, zoodat voor
den kunstminnaar ln Italië zeker
veel schoons te genieten is.
De in de bovenzaal van de Kroon
gehouden bijeenkomst werd door on
geveer 50 personen, waaronder enkele
dames, bijgewoond.
DE POSTZEGEL-AUTOMAAT,
't Is Vrijdag omstreeks 11 uur...-
In de hal van ons postkantoor ls 't
druk. Geen wonder, want... de post
zegel-automaat is ln gebruik gesteld!
Daar, tegen de grooto schrijftafel,
staat de „ijzeren man", die na ont
vangst van 5 centen, twee 2 F2 cent
stukken of een stuivertje, een postze
gel afgeeft.
Wat gaat dat mooi! zeldzaam
mooi!
Elk die een postzegel van 5 .cent
noodig heeft stelt de verdiensten van
den „Ijzeren man" op de proef. Als de
bezoeker er géén noodig heeft, offert
hij toch zijn vijf centjes alleen om ook
eens 't wonder-machtne te laten wer
ken!
Zoo Is 't altijd met iets nieuws!
De poslzegelverkooper van vleesch
en bloed In z'n knusso kantoortje,
verkoopt er geen enkelen meer en ziet
met Jaloersche blikken naar z'n ijze
ren concurrent, die zooveel klanten
trekt...
's Avonds komen we weer even in
't postkantoor, 't Is er akelig leeg! De
zaalwachter zit voorover gebogen bij
de tafel en schrijft wat in rustige-rust.
Waar is onze automaat?...
O, ja, daar staat hij zielig-al'een-en
verlaten. De „ijzeren man" heeft een
linnen zak over 't hoofd, zoodat alleen
't houten onderstel te zien is. Precies
een Sint-Nirolaas-surprise...
We spreken don zaalwachter aan.
Is onze automaat al stuk?...
Ja, Jammer genoeg wel. 't Ging
zoo mooi esn nu in eens kapot... ka
pot!...
- Hoe kwam 't?...-
Wat de dienstman vertelde zullen
we maar niet stenografisch weeree
ven, want 't zou minstens 1 1/2 kolom
worden.
Een verhaal van... ja 't voornaam
ste was, dat er een kromme cent en
een hardhandige slagersjongen aan
te pas kwamen. Die domme Jongen
had er een kromme cent in gegooid
en die lust de „ijzeren man" niet... hij
erg kieskeurig... wat een zwakke
maag verraadt!, en toen wild den han
del overgehaald... Krak... krak...
krak... de ijzeren man was bezweken!
Dat was 't „drama" dat de zaal
wachter ons vertelde. Hij schilderde
nog in „geuren en kleuren" hoe mooi
de automaat werkte en besloot: „ik
had zoo'n medelijden met den uitvin
der, dat ik er wel bij kon huilen..."
Nog vera a men we, dat de uitvinder
den geheelen middag bezig geweest
is, het defect te vinden, maar na ein
deloos probeeren den arbeid maar
staakte Jot den volgenden dag. Toen
werd „de ijzeren" met den linnen zak
bedekt hij mocht eens koud wor
den I...
We keken nog even naar den zegel-
\orkooper van vleosch en bloed, die
weer ijverig Koningnneportretjes van
vij fcent verkocht...
Conclusie: de postzegel-automaat
zal bewaakt moeten worden door
wachters één om te zien, dat nie
mand er kromme centen ingooit, en
één, om de wilde klanten te wéren!...
Maar... dan zal de automaat ook
perfect werken!..
Had Fidelio ongelijk, toen hij aan
den levenden mensch de voorkeur
gaf?
Museum van Kunstnijver-
heid.
Zondag 22 November zulten ln de
rotonde van het Museum vain Kunst
nijverheid alhier ten toon gesteld zijn
©enige toeken in gein van Toorop. voor
stellende liet leveai en bedrijf in de
kaarsenfabriek Apollo to Gouda.
Zondag is de toegang kosteloos.
Uit de Omstreken
GEDACHTENISVIERING
van hot 50-jarig bestaan dor Neder
landse tie Zending-voreenigLng, door
de afd. Hoemstede.
Vrijdag vierde onze afdeeling hel
50-jarig bestaan der vereeniging, in
he: vrij goed bezette lokaal voor Chr.
Belangen. Als sprekers traden op Dr.
A. II. de Har tog, predikant to Heem
stede, de heer C. Albers. de oudst-
nog levende zondeling der vereeni
ging, en de heer J. I.. Zegors, oud
zendeling der vereeniging.
Ds. de Hartog sprak naar aanlei
ding van Jesaja 12 1—17 eenigé zen-
dingsgedachten uit.
De oude zendeling Albers, die he'
woord bevestigt
„Het hart blijft jong en wordt nie;
oud,
Zoolang 't zich frisch en vroolijk
houdt",
betreedt nu he<t podium. Hij zal niet
in het a.lgemeen spreken over de zen
ding. Hij wil e'en greep doen uil
eigen ervaring, in het verleden dus
Hij geeft aan, in aansluiting aan wal
Ds. die Hartog zeide, de zendeling is
niet alleen tot vreugd, doch ook tot
oordeel. Hij schetst ons de moeit
van den beginneling, door diens on
ervarenheid en wijst op de waarde
van d-.it woordIk (Jezus) bon met u
Hij geeft on9 aan, hoe zij het op Java
vonden, toen zij daar pas aankwa
men. Hoe de menschen aanpakken
wat is er te doen voor de kinderen 5
Scholen in den zin, waarin wij dit
kennen., zijn er niet. Wel wordt de
„langgar" en de „pesantren" gevon
den. Wel geeft de „goeroe" les in hel
spellen va.n de Koran, ijverig gebruik
inakende van een stok voor wat hard
leersche discipelen. Wel verklaart <te
goeroe'al wandelende langs de stu
diecellen der „santri", hun de Koran
doch welk nut heeft dat
Het nut is groot, zegt de Mohamme
daan, want de Koran gelezen in juis
te cadans is muziek in de ooren van
Allah. Met begrijpen zal 't niet gaan,
neem het onbegrepen aan, is de leus
En dan de santri schrijven brochu
res, dio onder het volk vee-spreid wor
den. Het voorlezen geeft aflaat, het
laten voorlezen, of hot bewaren van
het boekje eveneens. Op Java alleen
waren pi. min. 300 pesantren.
En nu konit de zendeling d-aar. Hij
begint met. schoten te stichten, waar
in L. O. gegeven wordt. Lezen. De
Heilige Schrift Ln de landstaal wordt
verspreid, gelezen en verklaard,
waardoor dan de mensch uitgedreven
wordt tot denken, wat tot bewonde
ren en aanbidden voert.
Op dit thema bouwt de volgende
spreker, de heer J. L. Zegers voort,
nadat het zangkoor Ex Animo eenige
liederen, schoon en juist vertolkt
had. Een zeer goed geslaagd voor-'
proefje voor de komende Kerstuitvoe
ring.
De heer J. L. Zegers spreekt meer
over het heden en ziet een gloren v-a.n
een nieuwen dag.
Uitgaande van dé langgars cn pe-1
san-trem spreekt hij over den muur,
door liet Mohammedanisme opgetrok
ken. Een muur, waarop liet Christen
dom zich schier te pletter loopt.
En toch schonk God ons zegen. Op
West-Java zijn nu 26 gemeenten met
pi. min. 4000 leden. Daarom Zaaier,
zaai in Gods naam voort. Opmerking
verdient, dat tot nog toe slechts de
eenvoudigen bereikt konden worden.
De hoogere standen, do geleerden
keerden zich af. Eu nu spraken wij
van een glorenden dag. Onder die
hoogex-e standen, onder die geleerden
gaat iets woelen. Een geestesontwa-
king gaat daar door het dal met
doodsbeenderen. Er komt een vragen,
een verlangen naar meer, naar hoo-
g-ei'. Er is een streaming in theosofi
sche richting. Wat zaJ het brengen
misschien kwaad misschien goed
Met de vier gedachten, die de eer
ste voorzitter der Nod. Zend. Ver. tel
kens lierixaalde, n.l. 1. God werkt, 2
God werkt naar een vast plan, 3. God
werkt door middelen, 4. Alleen
God werkt, sluit spreker zijn gloed
volle rede.
Na een welverdiend dankwoord
aan de Chr. Zangver. Ex Animo, gaat
de vergadering na gebed en dankzeg,
ging uiteen.
HOUTRIJK EN POLANEN.
Tot Leden van hét kiescollege der
Ned. Heuw. Gemeente alhier zijn her
kozen dé heeran A. Vink en A. Ba-
rendregt en Ls gekozen de heer G.
Gravenmaker.
Tot directeur der muziekvereeni-
ging Eensgezindheid" alhier is be
noemd de heer F. D. Masman te Am
sterdam.
TWEEDE KAMER.
REGEERINGSANTVVOORD. BUI-
TENL. ZAKEN.
N 0 o rd zee-ve r kl a r i n g.
In g-cenen dee ie moet worden veron
dersteld, dat uit de strekking der
Noordzee-verklaring zoude voortvloei-,
on, dat de mede-onderteekenaren dier
verklaring, bij de beuntwoording der
vraag, of wij de bepaling der verkla
ring naleven, het recht zouden heb-
l>en, te treden in een beoordeeling van
ile wijze, waarop wij voor ons kustge*
bied waken.
De derde Vredesconferentie.
Tot voorbereiding der derde Vredoa-
:onferentie, zal de regeering te zijner
lijd medewerken tot het bijeenroepen
van een internationaal comité van
voorbereiding, als bedoeld aan het slot
der „acte final" van de tweede confe
rentie.
Berner-conventie.
Een voorloopig rapport der Néder*
landsche delegatie ter Brusselscho
onventie, ter herziening der Berner
conventie, toont aan, dat niet zonder
:oeden uitslag zijn gebleven hare po-
jingèn, om te doen uitkomen, dat de
-.ogenwoordige stand der publieke opi
nie niet in Nederland 'n eventueeie toe
treding tot de conventie niet als be
paaldelijk uitgesloten moet voorko
men, mits niet nog meer verscherpen
de voorwaarden zouden worden ge
steld.
De minister en de pers.
Ten aanzien van het plaatsen van
berichten, omtrent ons land Ln de bui-
tenlandsche pers, wenscht de minister
elk geval op zichzelf te beschouwen,
naar gelang der meerdere of mindere
waarde van zulke berichten. De in
richting van een bepaald persbureau
acht de minister niet aanbevelens
waardig. De minister wil door preven
tief optreden het kwaad zooveel mo
gelijk voorkomen.
INBRAKEN TE LEEUWARDEN.
Toem Donderdagmorgen ongeveer 5
uur de koopman en winkelier T. v. d.
VVeij in de Weeterstraat te Leeuwar
den, van een bruiloft terugkeerende,
thuis kwam, ontdekte hij, dat een
aanzienlijk bedrag aan geld uit een
kistje was gestolen, naai' men zegt
eein waarde van 300 A 400 gulden.
Ook kwam dien morgen te ongeveer
halfzes do directeur der Leeuwarder
stoomzuivelfabriek bij do 2e Kanaals-
brug toen hij zijn kantoor binnentrad
t.ot de ontdekking, dat de buitendeur
open stond. Bij voed ore waarneming
bleek, dat nachtelijke bezoekers zich,
naar het schijnt., behoorlijk den lijd
hadden gegund voor een generale in
spectie. Er werd echter niets vermist;
4 kwartjes, die in een der kastjes van
het bureau Lagen, schijnen niet te zijn
opgemerkt, ze werden althans niet
meegenomen. De brandkast stond op
de gewone plaats en bleek niet gefor.
ceerd.
EEN STRANDING.
Donderdagavond te 7 uur is in de
Noordergronden gestrand de Itali
aansche driemast-schoener „Roina",
thuis behoorende te Genua, kapitein'
G Antonio. Het vaartuig was gela
den met ceder- en mahoniehout, ko
mende van Cuba en bestemd naar
Bremen. De equipage, bestaande uit
10 man en een particulieren Engcl-
schen loods, is Vrijdagmorgen te 10
uur gered en te Nieuwediep geland.
De schoener had zijn tuig overboord
gezeild. Hot schip zit hoog op den
Ltazenden Bol.
DE SPEELHOLEN IN AMSTERDAM.
Het optreden der politie tegen dé
nachtkroegen in buurt IJ IJ, die even
zoovele speelholen zijn, begint tech
effect té sorteéren. Hier en daar ver
dwijnt zoo'n affaire, maar het ge
beurt ook vaak, dat ze op een andera
plaats in de Pijp weer verrijst.
De politie laat dan niet na de
meest scherpe contróle te oefeneai,
waartoe de Drankwet haar de be
voegdheid geeft. Gewaj[)end met een
machtiging van den Burgemeester
geleit op artikel 54 punt 4 der Drank
wet treedt de politie des nachts
binnen om te controleeren, welk con-
tróle-bezoek dan gewoonlijk nogal ge-
ruimen tijd in beslag neemt.
Naar het Engelsch door
- Barones Órczy.
8)
Zeker, zeker, mijnheer, ant
woordde zij, ik heb. het volste er-
trouwen in u en uw vrienden. U is
door geheel Frankrijk heen beroemd
geworden, dat verzeker ik u. De ma
ntel. waarop eenige van mijn eigen
vrienden ontsnapt zijn aan de klau
wen van dien afschuwelijken, revolu
tionairen volksleider, was niets min
itel" dan een wonder en geheel het
Werk van u en uw vrienden...
Wij waren niets meer dan de
werktuigen, Gravin
Maar mijn echtgenoot, mijnheer,
tel do Gravin, terwijl onvergoten tra
nen in haar stem klonken, verkeert
dn doodsgevaar ik zou hem nooit
hebben verlaten, maar.... mijn kinde
ren.,.. ik werd hoen en weer geslin
gerd tusschen mijn plicht voor hom
in .voor mijn kindoren. Zij weigerden
Zonder mij te gaan.... en u en uw
Vrienden verzekerden mij zoo. plech
tig,-dat mijn echtgenoot In veiligheid
^bracht zou worden. Maar, ol nu
ik hier ben bij u allen in uw
mooi vrij Engeland nu denk ik
aan nem, hoe hij vluchten moet om
zijn leven te redden, opgejaagd als
een wild dier... in doodsgevaar... Oi
Ik had hem niot moeten verlaten....
Ik had hem niet moeten verlaten I....
De arme vrouw was totaal gebro
ken vermoeidheid, verdriet en aan
doening hadden haar de strenge,
aristocratische kalmte doen verliezen.
Zij schreide zacht voor zich heen, ter
wijl Suzanne opsprong en trachtte
haai" tranen weg te kussen.
Lord Antony en Sir Andrew had
den niets gezegd, terwijl de Gravin
sprak. Ongetwijfeld voelden zij diep
medelijdén met haar; juist hun stil
zwijgen bewees dat maar alle
eeuwen door en zoolang Engeland be
staat, heeft een Engelschman zich
ieitwat geschaamd over zijn eLgen
aandoening en medegevoel. En daar.
om zeade.il de belde jongelieden niets,
en trachtten alleen hun eigen gevoe
lens te verbergen, dat hun een heel
schaapachtig voorkomen gaf.
Wat mij betreft, mijnheer, zei
Suzanne plotseling, terwijl haar
o ogen van onder een overvloed van
bruine krullen Sir Andrew aankeken,
ik vertrouw u volkomen, en ik w eet
dat u mijn dierbare vader veilig In
Engeland zal brengen, evenals u het
ons vandaag heeft gedaan.
Dit werd met zooveel vertrouwen.
zooveel onuitgesproken hoop en ge
loof gezegd, dat het als door een teo-
verslag do oogen van de moeder
scheen te drogen, en een glimlach op
Ieders lippen bracht.
Nu maakt u mij beschaamd,
Mademoiselle, antwoordde Sir An
drew: ofschoon mijn leven tot uw
dienst is, ben ik niets dan een nede-
rig werktuig geweest in de handen
van onzen grooten leider, die uw ont
vluchting op touw zette en uit
voerde.
Hij had met zooveel warmte en hef
tigheid gesproken, dat de oogen van
Suzanne zich ln onverholen verba
zing op hem vestigden.
Uw leidér, mijnheer? zei de
Gravin belangstellend. O natuurlijk,
u moet een leider hebben. En daar
aan heb ik heelemaal nog niet ge
dacht Maai' zeg mij waai" hij ls Ik
moet hem dadelijk opzoeken, en wij
zullen ons aan zijn voeten werpen,
en hem bedanken voor alles, wat hij
voor ons gedaan heeft.
Helaas, Madame, dat is onmoge
lijk 1 zei Lord Antony.
Onmogelijk? Waarom?
Omdat de Roode Pimpernel ta.
het donker werkt, en zijn identiteit
alleen bekend ls bij zijn vertrouwde
volgelingen die er een plechtigen
eed van geheimhouding voor hebben
gedaan.
r— Dé Roode Pimpernel j?el Suzan
ne, met een vroolijk lachje. Waaron\?
Wat een grappige naam Wat ls Ie
Roode Pimpernel voor Iemand, mijn
heer
Zij keek Sir Andrew met groote
nieuwsgierigheid aam. Hét gelaat van
den jongen man kreeg een geheel an
dere uitdrukking; ee<rbLed voor den
held, liefde en bewondering scheen
zijn gelaat to doen gloeien.
De Roode Pimpernel, Mademoi
selle, zei hij eindelijk, Ls do naam
van een nederig Engelsch bloempje,
dat aan den kant van den weg groeit;
maar het is ook de naam gekozen om
de identiteit te verbergen van den
bestem en dappersten man op de ge
heeld wereld, die daardoor de edele
taak, die hij zichzelf heeft opgelegd,
des te beter kan verrichten.
O, ja, zei nu de jongo Vicomte,
ik heb over dien Rooden Pimpernel
hooren spreken. Een klein bloempje
rood niet waar 1 Men zegt in Parijs
dat ieder qn keer, wanneer een ko
ningsgezinde naar Engeland ont
snapt, die duivel, Foucquicr Tiavil-
ie. de president van dat monsterach
tig comité, een briefje ontvangt,
waarop dat bloempje ln rood getee-
keaid.... NLet waar
Ja, dat is zoo, stemde Lord An
tony toe.
Dan zal hij vandaag ook wei
zoo'n briefje hebben ontvangen
Ongetwijfeld^
O I Ik zou wel eens willen we
ten, wat hij dan zeggen zalzei Su
zanne vroolijk. Ik heb gehoord, dat de
teekening van dat bloempje het eeni
ge is, wat hem schrik aanjaagt.
Wees er dan van overtuigd, dat
hij nog vaak genoeg gelegenheid zal
hebben den vorm van dat kleine, roo
de bloempje te bestudeeren.
Och mijnheer, zuchtte de Gra
vin, dat alles klinkt als een roman,
en ik begrijp er niets van.
Och, waarvoor zou het noodig
zijn, mevrouw?
Maar, zeg mij, waarom waagt
uw leider waarom waagt gij allen
uw geld en uw leven want het is
uw leven, dat gij waagt, heeren, als
gij in Frankrijk voet aan wal zet
en dat alles voor ons Fransche man
nen en vrouwen^ die niets voor u
zijn
Sport, Gravin, sport, verzekerde
Lord Antony, met zijn joviale, luide
on aangename stemwij zijn een
volk van sportlui, zooals u weet, en
nu i9 het mode den haas tusschen de
tandon van den hond uit te trekken.
O, neen, neen, niet enkel sport,
mijnheer... U hebt een edeler motief,
daarvan ben ik overtuigd, het ls het
goede werk, dat u doet.
Welnu, Madame, het kan ons
niet anders dan aangenaam zijn, dat
u zoo goed over ons denkt, wat mij
betreft, ik moet bekennen, dat ik het
spelletje liefheb, het is de mooiste
sport, waaraan ik ooit heb meege
daan. Van die ontsnappingen op
het nippertje.... onnoemelijk veel ge
vaar te loopen I Hé, ho 1 en weg
zijn wij I
Maar de Gravin schudde nog onge.
loovig met het hoofd. Het kwam haar
ongerijmd voor, dat deze jonge lieden
en hun groote leider, allemaal rijk,
van hooge geboorte en jong om geen
ar.der motief dan sport, zooveel ge
varen zouden trots ooren, als zij wist,
dat zij voortdurend deden. Hun na
tionaliteit zou geen vrijgeleide voor
hen zijn, als zij eenmaal voet aan
wal gezet hebben ln Frankrijk. Ieder
een, van wien men ontdekte, dat hij
verdachte royalisten herbergde of
hulp verleende, zou oxuneedoogend
veroordeeld en eenvoudig tenechtge-
steld worden, van wolke national'*
teit hij ook mocht zijn.
En deze bond van jonge Engelschen
had dien ohvermurwbaren en bloed-
dorstigen volksleider van de revoiu*
tie getrotseerd binnen de muren vaü
Parijs zelf, en had do ter dood ver
oordeelde slachtoffers bijna van demi
voet der guillotine weggehaald.
(Wordt vervolgd/
