HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Onze Lachhoek.
Stadsnieuws
FEUILLETON
Db Roode Pimpernel
MAANDAG 21 DECEMBER 1908
TWEEDE KAMER.
De Kerstvacantie nadert. Reeds
heeft de Kamer haar verhaast, d.oor
het besluit, op voorstel van den heer
Nolens, om de accljnsv er hooging op
het gedistilleerd eerst na de vacantia
endenhanden te nemen. Daarentegen
zijn, o schrik, nog enkele weteontwer.
pen aan de agenda toegevoegd en
kwam men Zaterdag met waterstaat,
ofschoon tot zes uur vergaderend, niet
verder dan tot afdoening van het
hoofdstuk spoorwegen.
Bijna den geheelen dag is Minister
Bevers aan het woord geweest, op nog
enkele voorafgaande redevoeringen en
de replieken na. Met terzijdeÜating
van al datgene, dat wij voor onze le
zers als van geen belang onderstellen,
vermelden wij uit 'b heere® Bevers
antwoord het volgende
Met Minister Heemskerk en den
heer Van Doorn was hij van mee
ning, dat men ten onrechte gevallen
was over de inanguvale rede van den
Voorzitter der spoorwegstaatcommis-
sie; spot tegenover staatsexploitatie
lag niet in diens bedoeling. Mocht de
staat op eenigerlei wijze tot naasting
van liet bedrijf komen, dan zou er, be
halve hetgeen reeds was voorbere'd,
tijd genoeg wezen om wettelijke en
andere maatregelen te treffen voor
bet Staatsbedrijf. De heer Lely, die
dat punt ter sprake bracht, had ook
zijn meening omtrent eventueele over
name van personeel geuitde Minis
ter had een andere meening, doch
ging daarop nu niet in.
Op het rapport der Staatscommis
sie wachtte de Minister ook tot nade
re regeling der positie van het perso
neel. Hij was geenszins van meening,
dat men de maatschappijen geen
nieuwe lasten mocht opleggen. Het
Kon. Besl. van 1905 maakte de positie
van het personeel niet slechter dan in
1S99. De klacht over revisie-afkeurin
gen bij de Centrale Werkplaatsen was
ten zeerste ongemotiveerd; het gold
vier werklieden, op wie nog al wat
was aan te merken. De houding der
H. IJ. S. M. tegenover de Ned. Ver.
va.Ti Spoorwegpersoneel was een huis
houdelijke aangelegenheid, die de Re
geering niet aanging. Wel wilde de
Minister het instituut dei- groepsverte-
gen woord! ging meer gewaardeerd
trachten te krijgen hij achtte ditvan
zeer veel belang.
Dat de spoorwegzaken een tragen
gang hebben, betwistte de Minister
in elk geval zou hij zijn best doen den
aanleg van nieuwe lijnen, in ontwerp
gereed, te ^vorderen. Van een be
toog van den heer Marchant over de
veiligheid op de spoorwegen in ver
band met de plaatsing van seinlichten
en het met te groote snelheid rijden
van treinen, beloofde de Minister ge
zette kennis te zullen nemen.
De Minister passeerde vervolgens
overwegen niveau, nieuwe stations,
haltes, dubbel spoor, nieuwe lijnen.
Omtrent de concessie voor de nieuwe
electrische lijn den Haag—Voorburg
deelde de Minister mede, dat hij niet
bereid was om tegenover de bestaan
de stoomtramlijn naar Voorburg een
nieuwe conöessie te verleenen, omdat
die tramlijn anders in gevaar kon ko
men en dan de verder liggende plaat
sen van gemeenschap verstoken zou
den zijn. De Minister' had dus de
Haagsche Tramweg ter onderhande
ling verwezen, naar de IJ seist o om-
tram-Mij.
De maatschappij voor de Haarlem
mermeer! ij nen zou er wed toe mede
werken, om die lijnen spoedig in ex
ploitatie te brengen.
Na duplieken en een jeremiade van
mr. Marchant over het station te De
venter, waarvoor het Rijk minder wii
geven dan de gemeente gaarne zou
zien, werd de verdere beraadslaging
verdaagd tot Maandag 11/2.
HET KAMERLID DE BOER.
Men meldt aan rle ,,Ted."
„Het Centrum" beeft het glad ver
keerd. Wanneer de heer De Boer zich
niet meer beschikbaar stelt voor
Zaandam, ligt dit niet aan gebrek
aan overeenstemming omtrent het
kiesrecht, doch eenvoudig aan liet
niet eens worden t.usschen hem en het
bestuur van de centrale liberale kies-
vereeniging over de tactiek, die gedu
rende de verkiezingscampagne zal
worden gevolgd.
De heer De Boer oordeelt zijn poli
tieke beginselen en -inzichten voldoen
de bekend en hoewel hij met ongene
gen is, zich voor zijn kiezers uit te
spreken over zijn ideeën, waai' het
nieuwe onderwerpen aangaat, is hij
niet genegen z.g. „den boer" op te
gaan, en verplicht te worden telkens
en telkens weer te moeten debattee-
reli.
Dit is de heele quaestie 1
Het sociaal-democratisch weekblad
„De Voorpost" deelt mede, dat de
heer J. E. W. Duijs door de S. D. A. P.
camdidaat Is gesteld voor de Tweede
Kamer.
OPSPORING VERZOCHT.
De commissaris van politie der 6e
sectie te Amsterdam verzoekt opspo
ring en bericht van een wit linnen
enveloppe, verzegeld met 5 lakken
waarin de letters Corns. E., geadres
seerd aan de Enschedésche Machine
fabriek en Ijzergieterij to Enschedé,
inhoudende 290 aan bankpapier.
EEN MERKWAARDIG
VERSCHIJNSEL.
Men schrijft aan de Tol.
Jarenlang wist de landbouwer J.
Koeman, wonende te Oosthuïzen,
Westeinde, dat zich op het erf achter
zijn woning een plekje gronds be
vond, waaruit warmte opsteeg.
Sneeuwde het 's winters, dan was dit
stukje altijd van sneeuw bevrijd.
De man scheen het niet der moeite
waard te achten, hierover eens met
anderen te raadplegen. Later echter
was de grond al heeter geworden en
begon zelfs te rooken. Wederomeeni
gen tijd daarna scheurde deze en
spoot het water bruisend en kokend
uit de diepte, terwijl nu de rook
rondom het water een uitweg zocht.
Door nieuwsgierigheid gedreven,
beproefde de man daar ter plaatse 'n
kuil te graven, doch moest dit on
middellijk staken wegens de geweldi
ge hitte.
Ook heeft hij meermalen 'n onder-
aardsch gerommel gehoord, als van
een ver verwijderd onweer.
Nu maakte hij de zaak ruchtbaar,
zoodat den burgemeester dit weldra
ter oore kwam, die zich door per
soonlijk bezoek van het feit over
tuigde.
Nog vreemder echter wordt de zaak.
Men heeft een kachelpijp genomen en
deze door het kokende water gedeel
telijk in den grond gedrukt-. Nauwe
lijks was dit geschied, of onmrddollilk
vlnoe er een vlam hnog boven de nijn
nit. De burgemeester liet een deskun
dige komen, die verklaarde, dat het
een gasbron was. Men kan echter
moeiliik dit advies aannemen, omdat
men bij ntet ééne bron, noch in den
polder de Zeevang. wo-«raan Oosthni.
zen grenst, noch in "Reprnpter. Pur-
mer, Wormer of waar ook, uit de
bronnen, welke gas bevatten, en dat
nu sedert eenige jaren als- lichtgas
wordt gebruikt, dergelijke waarne
ming heeft gedaan. Wel is dit water
iets minder koud dan het polderwa
ter, doch nergens is sprake van ko
kend heet water of zelfontbrandend
gas.
Meer een meer stroomen belangstel
lenden toe, om dit voor ons land on
getwijfeld merkwaardig natuurver
schijnsel te bewonderen. Men is be
ducht, da.t de g.rorid inwendig brandt,
zoodat een mogelijke instorting te
eeniger tijd niet 13 uitgesloten en
een ware ramp daarvan het gevo'g
kan zijn.
We achten 't dringend noodig, dat
deze zaak zoo spoedig mogelijk aan
een nauwgezet wetenschappelijk on
derzoek wordt onderworpen, óók ter
geruststelling dor omwonenden.
VAN EEN EZEL EN
EEN STUDENT.
Een aardige verrassing wachtte
gisteravond de bezoekers van Carré
te Amsterdam. Toen de wilde, ieder
een afwerpende muilezel zijn entrée
gemaakt had en een aantal bezoekers
der bovenste rangen, belust op de uit
geloofde belooning van f 10, vruchte-
looze pogingen hadden aangewend 't
dier te berijden, trad een jongmensch
in den circus, die den clown verzocht
hem met den muilezel alleen te laten.
Toen werd het verraste publiek een
aardig staaltje van dressuur ver
toond. Met de grootste kalmte toch,
zachtjes fluitende en het dier toespre
kende, naderde deze amateur "den
ezel, streelde hem en besteeg hem
daarna zeer bedaard, waarop de ma
nege drie malen werd rondgereden,
zonder dat het dier zich tegen dezen
berijder ook maai' het minst ver
zette.
Het spreekt van zelf, dat het publiek
oorverdoovend applaudisseerde, ter
wijl er boven in de loge, waar de
vrienden van den jongen amateur za
ten, met luider stenmie het „Iö Vivat"
werd aangeheven, waarop toen on
middellijk de muziek inviel. Het.meest
verbaasd zal echter wel do eigenaar
van het dier geweest zijn, die nog
nooit had gezien, dat een vreemde'm
staat was het ezeltje te temmen, ter
wijl hij bovendien de uitgeloofde be
looning kon behouden.
(Hbld.)
Meester: „Wat doe je daar toch,
kinderen?"
Kinderen: „W© toeken hout,
meester 1"
Meester: „Ma«.r dat breek Je hier
to--r. niet van het hek af?"
Kinderen: „Neen, meester, daar
voor heeft Piet juist c-sn bijl meege
bracht."
Engelschman: Laat mij eens een
stof zien van een zeer schitterende
kleur."
Winkelbediende haalt allerlei zijden
wollen en andere stoffen in alle moge
lijke kleuren voor den dag die de
Brit allen opmerkzaam onderzoekt,
tot hij eindelijk op een prachtige bro-
caatstof wijst.
Wat kost dat?
Twaalf gulden de meier.
Wel, geef me dan een centimeter,
please, 't is om te visschenl'
Zuster: Frits, In Amerika zijn
huizen, die wel veertig verdiepingen
hebben.
Kleine broer: Hé, wat moet het
heerlijk zijn daar langs de trapleu
ning naar beneden te glijden!
Zij (in de comedie): „Prachtig stom
spel van de actrice!
Hij: „Ja. Neem er een voorbeeld
aan.
DE ROMANSCHRIJFSTER.
„Is die dichter getrouwd? Met. een
goudvïschje?"
„Neen. Let een Inktvisch!"
Zij: Maar, Frits, heb je er nu
heelemaal niet aan gedacht, dat ik
vandaar jarig ben?'
Hij: „Vergeef het me ik heb hee
lemaal niet opgemerkt, dat je een
jaar ouder geworden bent."
Een onderwijzer gelastte zijn leer
lingen een opstel te maken over het
thema „gevolgen der luiheid". Toen
het opstel moest ingeleverd worden,
overhandigde een dor leerlingen een
onbeschreven schrijfboek.
AFSCHAFFING NACHTARBEID
BAKKERS.
Omtrent de conferentie door den
Minister van Landbouw, N. en H. ge
houden met de comité's, die zich ge
vormd hebben uit de voor. en tegen
standers van de afschaffing van deii
nachtarbeid in het bakkersbedrijf,
verneemt de „N. Ot." nog, dat daar
ter zake van een der belangrijkste be
zwaren tegen do afschaffing, de drei
gende prijsverhoogi ng van het brood,
eenstemmigheid onder de voor. en te
genstanders zich openbaarde. De voor
standers van de afschaffing vreesden
wel niet in die mate prijsverhoogi ng
als de tegenstanders, maar zij moes
ten toch erkennen, dat dit kwaad van
de afschaffing het gevolg zal zijn.
MISHANDELING.
F. Bos. de man. die te Emmer-Com-
pascuum ernstig werd mishandeld, is
in het ziekenhuis te Groningen aan Ue
gevolgen overleden.
ONDERSCHEIDINGEN.
De heer Lovink, directeur-generaal
van Landbouw, is door den Groot
hertog van Baden benoemd tot com
mandeur der orde van den Zahringer
leeuw.
De Koning van Griekenland heeft
mr. A. E. II. Goekoop te 's-Graven-
hage de onderscheiding verleend van
ridder der orde van den Verlosser, ter
erkenning van zijne verdiensten, be
toond bij de archeologische opgravin
gen.
EEN AANVAL OP HET
„KASTEEL VAN AEMSTEL"
In „De Morgenpost" van Vrijdag
ochtend kwam een uit- „Do Tijd"
overgenomen bericht voor betreffende
de werkloozen-oustooljes van -Donder
dag, met de opmerking aan bet slot
„Zoo zijn <lus we>er enkeleanxr-
„chistlsche woelwaters en beken
de straatindividuen bezig te zaak
der noodlijdenden te bederven.
Die blijkbaar rake opmerking heeft
Vrijdagavond aanleiding gegeven tot
een aanval op het gebouw van dat
blad.
Wij lezen daarin het volgende
Enkele anarchistische „ridders" voor.
zagen zich van straatklinkers en to-
In het Parm. Weekblad echrljft
onzen stadgenoot, de heer Dr. M.
Greshoff over „vergiftiging door Mei
doornhessen?"
In de Haarlemsche dagbladen las
men in Sept. j.l. het volgende bericht:
„Een knaapje van 8 jaar was Donder
dag (17-IX-'9) plotseling ziek gewor
den. Hij was met xljn broertje uit
school gekomen en heeft toen bessen
gegeten die aan den Doodweg (in den
Aerdenhout) groeiden. De knaap werd
zóó ongesteld dat hij niet verder kon
loopen en met veel moeite naar huis
werd gebracht. Van het bessen-eten
werd daar eerst niet gesproken. Niet
tegenstaande medische hulp, la het
ventje Zaterdag (19-IX-'08) overleden.
Het broertje van 13 jaar is Vrijdags
ziek geworden en naar het gasthuis
gebracht (hij is daar na ernstige en
vrij langdurige ongesteldheid her
steld).
Het gebeurde is niet erg duidelijk,
en 't moet ook niet bepaald zeker zijn
dat de dood van den eenen en de
ziekte van den ander het gevolg is
van het eten van giftige bessen. Ei
genaardig is, dat de jongens reeds ee-
mlgen tijd te voren niet geheel in orde
waren. De jongste (die nu overleden
ls) moest reeds de vorige week de
Bchool verlaten, omdat hij onwel was.
't Is echter niet onmogelijk, dat de
knaap ook toen reeds bessen gegeten
had. Natuurlijk verwekt hét gebeurde
in de buurt veel ontsteltenis, 't Is een
zware slag Yoor de ouders, en tevens
een les voor de kinderen om geen on
bekende vruchten te eten.
Na lezing van dit krantenbericht
heb ik mij gewend tot den arts, die
den gestorven knaap behandeld had,
en die de waarheid van het bericht
bevestigde. Door zijne welwillende
tusschenkomst ontving Ik een takje
met de giftige bessen, die schuld zou
den zijn aan het treurig ongeval. Het
bleek te zijn meidoorn of hagedoorn,
Crataegus oxycantha L. De herstelde
knaap zelf heeft deze bessen aangewe
zen. Dat hij en zijn overleden broer
tje veel en lang meidoorn-bessen ge
plukt en gegeten hebben, staat vast.
Ik heb mij in 't laboratorium aller
eerst overtuigd, dat van blauwzuur
vergiftiging bier geen sprake kan ge
weest zijn. Wel bevat Crataegus dit,
maar in 't vruchtvleesch dezer bessen
kon ik het niet aantoonen en in de
steenharde, bijna niet door te bijten,
pitten waren hoogstens sporen. Van
andere giftige bestanddeelen schijnt
er bij deze plant niets bekend; ook had
de smaak der bessen niets opvallends.
Ik heb voorts bij verschillende perso
nen in mijne omgeving o.a. bij den
bekenden tuinaanlegger L. A. Sprin
ger navraag gedaan of zij iets ten
nadeele van meidoorn-bessen wisten?
Het antwoord van allen was, dat de
ze bessen vaak op 't land gegeten wor
den zonder' schadelijke gevolgen:
vooral als de bessen eenmaal flink be
vroren geweest zijn, wordt de (anders
droog-melige) smaak aangenamer,
zoetig. In de literatuur heb ik slechts
één plaats gevonden die op mogelijke
schadelijkheid van Crataegus-bessen
wijst, nl. in ons oude, maar nog altijd
zéér bruikbare handboek van A. W.
M. van Hasselt, Handleiding der ver
giftiger (1855), Dl. II, 361: „Men heeft
gezien dat onmatig gebruik van de
miswassene vruchten (kwetsen) eener
wilde Prunus-soort, lichte verschijn
selen van blauwzuur-intoxicatie te
weeg brachten. Iets dergelijks zou ook
door het eten der vruchtjes van Cra-
taegus-soorten kunnen plaats vinden.'
Het kan zijn dat dr. van Hasselt hier
wèl uit ervaring spreekt, maar zich
vergist in de oorzaak eener Cratae-
gus-vergiftiging
Bij allen twijfel, of werkelijk de
knaap door 't eten van meidoorn-bes
sen overleden is, scheen het mij toch
nuttig het geval in dit weekblad vast
te leggen. De mogelijkheid bestaat,
dat Crataegus een giftig bestanddeel
kan bevatten, dat nog aan onze waar
neming ontgaan is. Men denkt hier
als van zelf aan een zéér verwant ge-
Naar het Engelsch door
Barones Orczy.
34)
Welnu, een van die personen, dien ik
straks in de eetkamer zal zien, zal
morgen naar Calais vertrekken, en ik
zal dien persoon volgen, totdat ik te
weten ben gekomen, waar de voort
vluchtige aristocraten hem afwach
ten want die persoon, waarde me
vrouw, zal de man zijn, naar wien ik
nu bijna al een jaar zoek. de man,
wiens energie mij wanhopig heeft ge
maakt, wiens scherpzinnigheid mij in
de war heeft gebracht, wiens brutali
teit mij verstomd heeft doen staan
ja ik 1 die toch al zooveel heb mee
gemaakt in mijn leven, ben totaal in
de war gebracht door dien geheimzin.
nigen en gladden Pimpernel.
En Armand? vroeg zij.
Heb ik ooit mijn woord gebro
ken Ilc beloof u, dat op den dag,
waarop de Roode Pimpernel en ik sa
men naar Frankrijk vertrekken, ik u
zijn onvoorzichtigen brief per spc-oia-
len courier terug zal bezorgen. Nog
val, nl. de lijsterbes (Sorbus aucupa-
ria L.3, die eveneens gewoonlijk niet
als giftig bekend staat, ja waarvan
de giftigheid op grond van dierproe
ven ontkend wordt, maar toch ernstig
verdacht wordt somwijlen vergifti-
gingsgevallen veroorzaakt te hebben.
Ik verwijs naar de mededeeling dien
aangaande van den heer A. Otto (een
doodelijk geval van gastro-enteritis
betreffend) in dit weekblad, en voeg
er aan toe dat, was vroeger reeds in
Duitschland een enkele maal vergifti
ging door lijsterbessen geconstateerd,
onlangs ook van Engelsche zijde een
soortgelijke vergiftiging is bericht
Trouwens, de mededeeling dat lijster
bessen gastro-enteritis somwijlen ver
oorzaken kunnen, is reeds oud, zij
werd al In 1688 door Ray gedaan; la
ter is het feit in twijfel getroklfren, al
treft men ook eenige malen gevallen
van „koliek" vermeld door schrijvers,
die overigens van de giftigheid niets
willen weten.
Mocht iemand ten opzichte van mei
doorn mij eenige inlichting aangaan
de waargenomen vergiftigingen kun
nen geven, dan zou dit zeer kunnen
bijdragen om het nog duister Haar-
lemsch geval toe te lichten.
Akteexamens M. O.
's-Gravenihag©- Staatsinrichting (K
XI). Gesl. de heer J. Kostelijk, Velsen.
Boekhouden (K XII). Gesl. mej. P.
J Hessen, Haarlem.
V ac ature Rechter Leeuwar
den.
Door de arrondissemenits-rechtbank
te Leeuwarden is, ter vervulling
eener vacature van rechter in dat col
lege, opgemaakt de navolgende alpha-
betische lijst van aanbevelingmr.
J. van Binsbergenmr. P. C. J. A.
Boeles mr. L. R. van Sloterdijck
allen substituut-griffier, respectieve
lijk bij de arr. rechtbank te Amster
dam, Leeuwarden en Haarlem.
Tooneelwedstrijd Brorge-
bouw.
Van heden af zijn in 't piano-maga
zijn van den heer C. Heemskerk, in de
Zijlstraat, ten toon gesteld de medail
les en zilveren lauwerkrans, uitge
loofd voor den tooneelwedstrijd, die
gedurende de maanden October, No
vember en December in 't Bronge
bouw is gehouden en waarvan de uit
reiking op 26 December zal plaats
hebben.
Rubriek voor Vragen
Geabonneerden hebben het voorrecht
vragen op yerBchlllond gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te zenden by de
Redactie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 53.
Alle antwoorden worden geheel tOBteloos
gegeven en, vopr zooveel mogelyk is, den
dag na de inzending.
VRAAG: Iemand is op een vast week
geld aangenomen. Heeft de patroon
nu het recht, hem het verzuim, door
een Christelijken feestdag ontstaan,
van het loon af te houden.
ANTWOORD: Daaromtrent bestaan
geen vaste bepalingen. De eene pa
troon betaalt de algemeen erkende
Christelijke feestdagen uit, de ande
re niet. Dat wij het met den eersten
eens zijn, spreekt van zelf. Verzuim
op zoo'n dag is immers geen opzette
lijk verzuim. In een arbeidscontract
behooren zulke zaken te worden gere
geld.
VRAAG: Ik wü teekenen bij de ca
valerie. Moet ik nu toestemming heb
ben van beide ouders? Ik heb name
lijk een tweeden vader.
ANTWOORD: De toestemming van
de moeder-voogdes ls voldoende. Het
bewijs moet echter door den burge
meester uwer woonplaats worden ge
legaliseerd. Tot het aangaan der vrij
willige verbintenis kunt ge u melden
ten garnizoensbuxeele Groote Markt,
alhier.
VRAAG: Kan ik niet een afdruk op
wit papier van de dam problemen in
uw blad bekomen?
ANTWOORD: Als 't mogelijk was,
zou ik zeer gaarne aan uw verzoek
voldoen. Maar 't gaat niet, 't is te
kostbaar. In het stukje wit papier zit
het 'm niet, maar in het arbeidsloon,
dat belangrijker is, dan u wel meent.
meer, ik wil u het woord van Frank
rijk geven, dat den dag, waarop ik de
hand leg op dien bemoeizieken En
gelschman, St Just hier in Engeland
veilig in de armen van zijn bekoor
lijke zuster zal zijn.
En met een diepe en overdreven
buiging en nog eens een blik op de
klok, gleed Chauvelin do kamer uit
Het kwam Marguerite voor, of zij
door alle drukte der menschen, van
de muziek, het dansen en lachen heen
den katachtigen tred door de groote
receptiezalen kon hooren glijdendat
zij hem langs de massieve trap kon
hooren gaan, daarop de eetkamer be
reiken en de deur openen. Het lot had
beslist, zij bad gesproken en zij had
■daarmee iets heel leelijks, iets af
schuwelijks gedaan ter wilLe van den
broeder, dien zij lief had. Zij lag ach
terover in haar stoel en bewoog zich
niet, terwijl die meedoogenluoze vij
and steeds voor haar scheen te staan
en haar slapen deed kloppen.
Toen Chauvelin in de eetkamer
kwam, was daar niemand. Zij maakte
dien verlepten, slordigen en vei'waar
loosden indruk, dien men ook krijgt
van een baljapon, nadat zij den
- avond te voren gebruikt Is.
Half leege glazen stonden hier en
daar op tafel, verkreukte servetten
slingerden rond ,do stoelen in
groepjes van twee en drio naar el-
'iaar toegekeerd schenen als zetels
VRAAG: Wie geeft te Haarlem les
in stenografie, systeem Riënts Balt?
ANTWOORD: Wij kennen geen
adres, hebben er vroeger in deze ru-
'briek al eens vergeefs naar gevraagd.
Kan thans misschien een van de le
zers ons helpen?
VRAAG: Als ik mij als lidmaat der
Ned. Herv. kerk laat schrappen, word
ik dan bet volgende Jaar nog In- de
kerkelijke belasting aangeslagen?
ANTWOORD: Neen, wanneer n
maar tijdig opzegt, hetgeen per aan-
geteekenden brief geschieden kan.
VRAAG: Ik ben al eenige maanden
zonder werk en, daar ik pas uit
Duitschland gekomen ben, ook niet
aangesloten bij een vereeniging. Mijn
moeder kan mij niet te eten geven,
waar moet ik nu van leven?
ANTWOORD: Wanneer u vakarbei
der is meld u dan voor nadere mede-
deeiingen aan bij den heer J. Gerxitsz,
secretaris van bet werkioozenfonds,
Kenaupark alhier. Is u los werkman,
vervoeg u dan bij Weldadigheid naar
Vermogen,' Proveniershuis.
VRAAG: Kunt u mij het adres opge
ven van den provincialen adjudant?
ANTWOORD: Luit.-kol. J. J. E.
Francken, Koninginneweg 12.
VRAAG. Heelt een gemeente het
recht, om van Leerlingen, die reeds op
de H. B. S. zijn toegelaten, hooger
schoolgeld te eischeu Is het niet
eenigszins gelijk aan 't huren vaneen
huis, waarvan in den tusschentijd
ook de huur niet verhoogd kan wor
den
ANTWOORD. De gemeente sluit
geen contracten met de ouders, dat zij
de leerlingen tot en met de vijfde
klasse ƒ60 per jaar middelbaar on
derwijs zal doen geven. Deed ze lat,
dan ging uwe vergelijking met een
huurcontract op.
Integendeel behoudt zij zich zelfs
het recht voor een leerling midden
in den cursus de school te ontzeggen.
Laat dat een huisheer eens met zij a
huurder doen 1 Wij gelooven inder
daad, dat uw opmerking ongegrond
VRAAG. Ik heb een Jas laten ma
ken, die al een paar maal veranderd
is-en blijkt geheel verknipt te zijn.
Ben ik verplicht, diie in ontvangst te
nemen?
ANTWOORD. Wat iemand levert
moet goed zijn en volgens overeen
komst, anders leunt u de aanneming
weigeren. Wij nemen aan, dot u da-
dei ij k na bet ontvangen van de jas
uw klacht ter kennis van den leveran
cier heeft gebracht en niet na de jas
■een poosje te hebben gedragen?
CORRESPONDENTIE.
Den Heer R. te Z. Bedoeld faillisse
ment is geëindigd in Juni 1904. Alleen
de preferente crediteuren hebben een
uitkeering gehad.
Den Heer C. D. Wij begrijpen, dat
de zaak voor het meisje hoogst on
aangenaam is. Het eenige middel is,
zoo spoedig mogelijk te vertrekken.
Een waarschuwing in de courant ra
den we u niet aan. Daar kunnen moei
lijkheden uit voortkomen van allerlei
aard.
Den Heer S. R. Wanneer tn uw wa
terleiding een lek achter den meter'
ontstaan is, dan moet u het wegge
vloeide water betalen. Dat is wel beel
onaangenaam, maar bet kan wegens
de contróle van de administratie, niet
anders geregeld worden.
Komt er een lek vóór den waterme
ter, dan wijst deze natuurlijk het ver
lies niet aan, zoodat u er dan niets
mee te maken heeft.
Uit de Omstreken
IJMUIDEN.
De schipper A. Stam van den stoom
trawler „YM 113 Walvisch", werd
door een stortzee van de brug op dek
geslagen en zoo ernstig gewond, dat
men genoodzaakt was naar IJmuiden
terug te keeren teneinde geneeskun
dige hulp in te roepen.
Binnenland
HOFBERICHTEN.
De Koningin ontving den Minister
van Binnenlannsche Zakent Mr.
Heemskerk, ter conferentie.
van geesten druk met elkaar in ge
sprek. Hier stonden twee stoelen in
een hoek van de kamer heel dicht bij
elkaar, zij spraken van heel intieme,
gefluisterde conversatie daar weer
getuigden drie of vier stoelen samen
van een heel geanimeerd, aangenaam
discours over de laatste schandalen
dan weer eenige stoelen vlak naast el
kaar in een rechte lijn zij deden den
ken aan critische, zure. stijve oude
vrijers; ook zag men eenige stoelen
op zich zelf vlak onder de tafel staan,
zij spraken van liefhebbers van smul
len, die het oog steeds gericht hielden
op de meest uitgezochte schotels, en
andere omver gegooid op den vloer
spraken boekdeel-en over de kelders
van My lord Grenville.
Het was zeker een spookachtige
plaatsvervanger voor dat deftige ge
zelschap boven; een spook dat ieder
buis bezoekt, waar bals en goede sou
pers worden gegeveneen schilderij
met wit krijt op een grij3 schoolbord
geteekend, somber en kleurloos, nu
die vroolijke zijden japonnen en rijk
geborduurde jassen er niet meer wa
ren om den voorgrond leven te geven
en nu de laatste eindjes kaars flikker
den ln do kandelaars.
Chauvelin glimlachte toegevend, en
terwijl hij zich in de magere, groote
handen wreef, keek hij in de verla
ten eetkamer rond, waaruit zelfs de
laatste kellner verdwenen was om
zich bij zijn vrienden te voegen in de
dienstbodenhal beneden.
Er heerschte doodelijke stilte in de
flauw verlichte kamer, terwijl de mu
ziek van de gavotte, het gezoem van
verwijderd praten en lachen, en het
rollen van een rijtuig buiten, alleen
dit oord van slapende schoonheid
scheen te bereiken.
Alles zag er zoo vredig, zoo weel
derig en zoo kalm uit, dat zelfs de
scherpste opmerker, nooit zou heb
ben kunnen gissen, dat hier op dit
oogenblik in die verlaten eetkamer
een val werd gezet voor den soherp-
zinnigsteii, brutaalsten intriguant,
die men in deze woelige tijden' nog
gezien had.
Chauvelin dacht na en trachtte de
onmiddellijke toekomst te doorgron
den. Wie zou die man zijn, dien de
leiders van een gcheele revolutie ge
zworen hadden ter dood te zullen
brengen Alles wat met hem in. ver
band stuud was geheimzinnig en
vreemd; zijn persoonlijkheid, die hij
zoo knap verborgen wist te houden,
de macht die hij had over negentien
Engelsche gentlemen, die al zijn beve.
len blindelings en met enthousiasme
uitvoerden, de hartstochtelijke liefde
en gehechtheid, die hij in dezen klei
nen bond had opgewekt en boven al
les zijn verbazingwekkende scherp
zinnigheid, zijn grenzelooze onbe
schaamdheid- waardoor hii ziin ge
vaarlijkste vijanden binnen de mu
ren van Parijs zelf om den tuin had
geleid.
Geen wonder dat in Frankrijk defL
guur van dien geheimzinnïgen En
gelschman een bijgeloovige huivering
had opgewekt Zelfs Chauvelin had
een eigenaardige gewaarwording als
of er iets tegen zijn huggegraat op
kroop, toen hij rondkeek in de verla
ten kamer, waar straks de gevreesde
held zou verschijnen.
Maar zijn plannen waren goed uit
gevoerd. Hij was overtuigd, dat de
Roode Pimpernel niet gewaarschuwd
was, en wist zeker, dat Marguerite
Blakeney hem niet bedrogen had. Als
zij dat gedaan had een wreed©
uitdrukking, die haar zou hebben
doen huiveren, schitterde in de scher
pe, bleeke oogen van Chauvelin. Als
zij hem een poets gebakken had, zou
Armand St. Just de ergste folteringen,
moeten doorstaan. Maar neen, neen I
natuurlijk had zij hem niet bedro
gen 1 Gelukkig was er niemand in de
eetkamer, dat zou Chauvelin zijn taak
verlichten, als straks dat niets ver
moedende natuurwonder alleen bin
nenkwam. Er waa hier nu niemand
behalve Chauvelin zelf.
Stil 1 terwijl hij met een tevreden
glimlach in de eenzaamheid van de
kamer om zich heen keek, werd de
listige agent van de Fransche regee-
rine zich bewust van de kalme, ge
regelde ademhaling van een der gas
ton van Lord Grenville, die ongetwij
feld na goed gegeten en gedronken
te hebben zich wijselijk had overge
geven aan het genot van een.rustige
slaap ver van de drukte en het dan
sen boven.
Chauvelin keek nog eens om zich
heen, en daar in den hoek van een
sofa Ln het donkerste deel van de ka
mer, met open mond, gesloten oogen,
vredig snorkend lag de prachtig uit
gedoste, langbeenige echtgenoot van
de talentvolste vrouw uit Europa.
Chauvelin keek naar hem, zooals
hij daar lag, kalm, onbewust, in vre
de met de ge heele wereld en met
zichzelf na een goed juper,. en een
glimlach als van medelijden ver
zachtte voor een oogenblik de harde
trekken van het gelaat van den
Franschman en het sarcastisch schit
teren van zijn bleeke oogen.
Blijkbaar zou de man, die daar ln
een diopen slaap verzonken lag, hem
niet hinderen in zijn plannen om
trent den knappen Rooden Pimper
nel. Weer wreef hij zich in de han
den en het voorbeeld van Sir Percy-
Blakeney volgend, strekt hij zich ln
den hoek van een andere sofa uit,
sloot zijn oogen, opende zijn mond,
liet een geregelde ademhaling hooren
«o..- Y7achtte.
(Wordt Tervoürd).
