NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
SJaitenlantlsch Overzicht
HOe Jaargang. No. 7838
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
ZATERDAG 9 JANUARI 1909
ABONNEMENTEN
PER DREG MAANOBNl
Woot Haarlem 1.2b
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der
gemeente)1.30
Franco per post door Nederland1.65
Afzonderlijke nummers0.024
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.374
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lonrens Coster. Directeur PEEREBOOM,
Tot de plaatsing van advertentiSn en reclames van buiter. het Arrondissement Haarlem :n dit blad is uitsluitend gemachtigd het Alge.neen Binnen- en Buitenlanasch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
ADVERTENTJËNi
Van 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts Bulten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels /V elke regel meer ƒ0. Sis Reclames 30 Cent per regel
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
AdvertentiSn van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing
50 Cts. voor 3 plaatsingen k contant
Redactie eo Administraties Groote Routstra.;' 55.
(f^ercommunaal Telefooaoommer der Redactie 600 eo der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Bultenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
DIT NUMMER BESTAAT UIT
VEERTIEN BLADZIJDEN.
EERSTE BLAD.
AGENDA
ZONDAG 10 JANUARI.
Schouwburg. Tooneelgez. .Dir. Ber-
Jé: Roze Kate/8 uur.
De Kroon: Het Ned. Toon. en Ope
rette-ensemble: Een vrouw die de
broek aan heeft, 8 uur.
Soc. VereenigLng: Benner's Bioscoop
8 uur.
KI. Vereeniging: Specialiteiten
voorstelling, 8 uur.
OM UNS HEEN
No. 865.
Ruwheid eu orde.
Het is geen nieuw onderwerp, dat
ik hier even bespreken wil de ruw
heid van de jeugd en de noodzakelijk
heid van orde. Maar er is aanleiding
om daarop nog even terug te komen,
daar een dag of wat geleden een ge
val van ruwheid s voorgekomen,
dat verschrikkelijke gevolgen heeft
gehad. Een ventje van. eein jaar of
tien, rustig wandelend op de Boter
markt, is plotseling en zonder eenige
«vanleiding aangevallen door een groo-
ten jongen, die hem op den grond
geworpen en zoo heftig op den buik
getrapt heeft, dat de arme jongen, na
een lijden van eenige weken, er aan
gestorven is.
De beleediigde openbare veiligheid
zoekt nu naar wraak: de polit'e tracht
den jongen, dien het slachtoffer niet
eens kende, op te sporen. Het is te
hopen, dat hij de hem toekomende
straf niet ontgaan tal, maar daarmee
heeft het ongelukkige kind het leven
zviet terug. Zoo doet voor de zooveel-
Bte maal de vraag zich voor, of er
geen middelen zijn aan te wenden tot
verzachting van zeden en to«t verhoo
ging van de orde. Preventieve midde
len, dat wil zeggen middelen, die het
kwaad voorkomen, en die oneind'g
beter zijn dan de repressieve, waar
mee men tracht het kwaad te onder
drukken, wanneer het eenmaal ge-
BChied is.
Ik geloof, dat er hier inderdaad
aanleiding is om aan te nemen, dat
het kwaad in Nederland grooter is,
'dan in eenigen anderen beschaafden
staat van Europa. Hoewel het mij in
andere opzichten onjuist en verkeerd
voorkomt, om wat buitenlandsch is
in de hoogte te steken, ten koste van
het eigen land, een feit is het,
dat de orde op straat ginds over het
algemeen heter is, aan hier, en de
toon minder ruw.
Ik heb dit verschijnsel hooren ver
klaren, zelfs hooren vergoelijken mei
een beroep op den alouden vrijheids
zin, die de Nederlanders in 't bloed
zitmaar ik vraag aan hen, die al
dus redeneeren is dat vrijheid, wan
neer de een de vrijheid neemt om de
vrijheid van den ander te verkorten
Is dat vrijheid, wanneer het op
groeiend geslacht door ruwe taal,
door handtastelijkheden soms, den
rustigen burger afschrikt om eon
bepaalden weg te gaan, zooals de
Groote Houtstraat des avonds en
vooral des Zondagsavonds door velen
wordt gemeden Is dat vrijheid, wan
neer diezelfde aankomende jeugd den
.vreemdeling aangaapt, uitlacht, hin
dert op allerlei wijze
Ik zeg, dat dit geen vrijheid, maar
bandeloosheid is, die behoort te wor
den tegengegaan.
Op welke manier Moeten er door
geheel Nederland „comités van waak-
z aamheid" worden opgericht, zoo als
ei", naar mij is meegedeeld, een moet
bestaan te Rotterdam Daar bestaat,
naar ik vernam, een soort van veree
niging van ernstige en bezadigde per-
Bonen, die zich hebben voorgenomen
,om, wanneer zij wanorde of balda
digheid op straat opmerken en er
geen politie in de nabijheid is, zjlf
'krachtdadig op te treden en gebruik
jte maken van het recht, dat ieder
heeft om wie kwaad doet naar een
politiebureau te brengen. Gevaarlijk
bedrijf 1
Want de Nederlandsche burger
duldt zoodanige inmenging niet. Zon
der te vragen naar den ondergrond
van de handeling loont hij te hoop,
wanneer hij een jongen Ln verzet ziet
tegen een volwassene en keert zich
tegen den laatste. Meei nog dan de
officieele ordebewaarders in uniform
zullen de vrijwillige handhavers der
veiligheid dat ondervinden. En zelfs
waar dit al niet geschiedt, zullen
deze particulieren in voortdurend ge
vaar verkeeren om te worden ge-
j daagd voor den strafrechter. Een
oogenblik van drift, één flinke slag
om de ooren, hoe dubbel en dwars
ook verdiend, en een proces-verbaal
wegens mishandeling is daar en
wordt ongetwijfeld door een veroor-
deelend vonnis gevolgd. Moge de
rechter dan ook al rekening houden
met de lofwaardige bedoch'r tot
straffen van den vrijwilligen hand
haver der c 3 zal hij verplicht zijn.
Wel zal hij zich tegelijkertijd voor
onze gebrekkige rechtsbedeeling op
dit stuk hebben te schamen. Maar
vóórdat ik hierover iets doe opmer
ken, dient eer9t de hoofdzaak in het
licht te worden gesteld. En die is de
opvoeding door de ouders. Er zou zoo
ontzaglijk veel gewonnen zijn, wan
neer in de gezinnen meer werd gelet
op ruwe taal en op verkeerde gewoon
ten. Ruwe taal, waarbij vooral het
vloeken op den voorgrond komt. Tot
versterk'ng van de tracht der woor
den, dikwijls alleen ook uit gewoon
te worden de afschuwelijkste vloeken
gebruikt. Kleine jongens en meisjes
kan men soms op straat, wanneer ze
elkaar luidkeels een verhaal doen,
hooren vloeken -op een manier, die
niet alleen aan zeer velen ergernis
geeft, maar die ook, afgescheiden nog
daarvan, totaal onnoodig is. Geen
opmerking, geen meening of verkla
ring van een eerlijk man wordt door
dergelijke ruwe woorden versterkt,
integendeel elk betoog wordt er door
verzwakt, omdat ook de slechte, de
j onvertrouwbare, de laaghartige vloe-
i ken gebru'kt tot bevestiging van wat
hij meent te moeten zeggen. Daarom
zou ik eiken braven huisvader willen
toeroepen vloekt niet, want ruwe
taal draagt 't stempel der onwaardig
heid, geeft een verkeerd voorbeeld
aan uwe kinderen, wekt hen op tot
navolging, leidt hen ox> tot ruwheid.
Want de vloeker wordt licht de vech
ter en de drinkeral deze ondeugden
samen hebben al menigeen ten onder
gang gebracht en moge het ook
overdreven klinken bij eenig na
denken zal ieder moeten toegeven/dat
menige vader, die het lot van zijn
onder slecht volk verdwaalden zoon
betreurt, menige moeder, die in haar
aan drank verslaafd kind den vroolij-
ken jongen van voorheen niet meer
herkennen kan, den aanvang van die
afdwaling kan vastknoopen aan de
gewoonte, om zonder nadenken ruwe
taal te uiten in den kring van het
gezin.
Misschien werd ze juist gebruikt
om de orde in het gezin te handha
ven. Welnu, dat heeft ruwe taal nooit
kunnen doen. Daartoe is ze volkomen
machteloos. Wel met een ernstig
woord, maar nooit met een vloek
wordt invloed op het gemoed van een
kind verkregen. En daarom nog
maals „ouders, vloekt niet, gebruikt
geen ruwe taal, want uw gezag wordt
er door verminderd en uwe kinderen
worden er door geschaad."
Ik ben er zeker van, dat wanneer er
in vele gezinnen een minder ruwe
toon heerschte, het ook gemakkelijker
zou wezen, de kinderen 's avonds in
huis te houden. Als men nu aan
vaders of moeders vraagt„waarom
laat u uw zoon of dochter avond aan
avond op straat loopen dan is ioi
den regel het antwoord „ik vind het
verkeerd, maar ik kan het niet tegen
houden. Of ik het al verbied, ze gaan
toch I Ik kan ze toch niet bij hun
kleeren vasthouden of als kleine kin
deren naar bed sturen I"
Volkomen waar, maar als het zoo
ver gekomen is, dan ts het kwaad ook
al geschied. Het gezag is dan al ver
loren gegaan. Niet het gezag dat ver
biedt, maar het gezag dat verzoekt
na te laten is hei ware. Het
dat alleen verbieden kent, is juist hetnoch vernederd, doch het staat,
bij eenige vastheid zijner diplomatie,
sterker dan Ln de dagen van Alexan
der III, wijl geheel Europa voor Rus
land zal opkomen."
gezag van de groote woorden „ik
verkies bij den hier en ginder niet,
dat je gaat, je blijft thuis, kwajongen
die je bent...." met een paar vloeken
nog er achteraan, om den indruk te
j versterken. Zeker; de indruk wordt
versterkt, maar in de verkeerde rich
ting. De zoon of dochter, onaange
naam getroffen door deze toespraak,
is daardoor geneigd tot verzet en
wordt door de vloeken aan het slot
daartoe nog meer geprikkeld. 'tWordt
een strijd van hard tegen hard, waar
bij de eigenliefde van weerskanten
op 't heftigst wordt geprikkeld en
de jongen ten slotte de deur uitloopt,
met een brutaal ,en ik ga toch", niet
zoozeer misschien on.'dat hij in het
op straat slenteren zooveel plezier
heeft, maar omdat hij niet toe wil
geven.
j Het gezag dat verzoekt legt het an
ders aan. „Zou je niet liever thuis
blijven vraagt vader of moeder
riendelijk. En als de zoon aarzelt,
half gewonnen al door den toon „we
zijn nu juist zoo gezellig bij mekaar.
Ston eens een pijp, ;k heb juist een
mooi boek voor je. Of zullen we eens
een spelletje doen dan moet het
een buitengewone jongen wezen, die
daaraan weerstand biedt en tóch
gaat 1
Neen, hij blijft en brengt een rusti-
gen avond door, veilig voor de scha
delijke invloeden van straatkornui
ten, veilig ook voor net booze tooneel,
dat anders bij zijn terugkeer van de
verboden wandeling zou zijn afge
speeld. „Ben je daar weer, lamme
jongen, beroerde straatslijper, maak
voor den hier en ginder maar gauw,
dat je naar bed komtals ge
woonlijk weer door een staart van
vloeken gevolgd.
Voor hun eigen rust, voor de toe
komst van hun kinderen is het zoo
goed, dat ouders in hun huis alle
ruwheid tegengaan, bij zichzelf en bij
hun kroost, 't Is wel mogelijk, dat er
buren zijn, d'ie daarmee'spotten, maar
die spot is dan geen minachting,
maar een teeken van verborgen af
gunst. Ten slotte voelt ieder, die niet
diep gezonken is, zich immers aange
namer in een rustige, vreedzame, dan
in een schelderige, ruwe omgeving
Zulke spot behoeft dus waarlijk zich
niemand aan te trekken.
J. C. P.
't Nieuwe jaar heeft zich voor keizer
Wilhelm niet voordeelig ingezet! Zijn
beraadslagingen over den toestand
van Duitschland, op 2 Januari met do
generaals gehouden (gisteren schre
ven we al uitvoerig over deze zaak)
heeft een storm van verontwaardiging
doen opgaan.
In Duitschland en daarbuiten
Bladen als de „Kreuzzeitung" schrij
ven een streng onderzoek is ge-
wenseht, en de „Germania" (anders
even tam In de critiek op de regee-
ring)
EEN TWEEDE DAILY-TELEGRAPH-
GESCHIEDENIS
is het.
De „Berliner Zeitung" denkt, dat de
keizer ook door generaal von Schlief-
fen geïnterviewd is, maar... dit is wel
wat Al te brutaal I
Een natuurlijk gevolg van dit schan
daaltje is, dat men in het buitenland
vooral Ln Rusland, Engeland en
Frankrijk 1 geheimzinnig lacht. Er
klinkt zoo iets van „ja, jelui Duit-
schers zit nu in de misère, docii
eigen schuld I"
De Russische „Nowoje Wremija"
schrijft o. a.
„Het is jui6t, dat de Duitsche staat
kunde en de uitdagende redevoerin
gen (natuurlijk van den keizerdie
in Duitschland worden gehouden,
veel ontevredenheid veroorzaken, en
dat zich om Berlijn feitelijk een ijze
ren ring vormt. Daaraan hebben de
Duitscliers zelf scbuld. Voor onze
oogen komen natuurlijker combina
ties dan die van het Drievoudig Ver
bond. ^Bedoelt 't blad wellicht den
vierbond Rusland, Engeland, Frank
rijk en ltalié tegenover den tweebond:
DuitschlandOostenrijk?). Wij ge-
looven niet aan de mogelijkheid, dat
Duitschland eenige Europeesche mo
gendheid den oorlog zou verklaren,
omdat men in Berlijn weet, dat iede
re botsin" Duitschland met een crisis
bedreigt, zooals de wereld nog nooit
beleefd heeft. Van dit standpunt is
de toestand van Rusland uiterst voor.
doelig. Want Rusland is noch gesla-
Nu is er weer een excuusje geko
men 1
De Reichsanzeiger bevat de volgen
de officieele mededeeling
De keizer hield den 2den Janua
ri, zooals alle jaren, een bespre-
kind met de hier voor de Nieuw
jaarsaudiëntie bijeen zijnde com-
mandeerende generaals. De uitin
gen van Z. M. waren niet
voor publiciteit bestemd
en mochten geen onder
werp voor openbare be
sprekingen vormen. Des
ondanks zijn daarover berichten
in de ners gekomen. Tegenover de
aanvallen in de buitenlandsche
pers stellen wij vast. dat de be
sprekingen uitsluitend liepen over
militaire quaesties. In aansluiting
aan een opmerking over de tac
tische ervaringen bij de jongste
manoeuvres opgedaan, wees de
keizer op een onlangs verschenen
academische studie, waarin de
vorm van den modernen oorlog
en de uitwerking van de moderne
wapens op het gevecht werden
ontwikkeld. De politieke gedach
ten, die in dezen militairen ar
beid eveneens werden opgenomen,
kwamen bij de beschouwingen
van den keizer niet in aanmer
king.
Dit is dus 't excuus I
We kunnen niet anders zeggen,^in
dat 't wel laat komt. Eerst wanheer
de binnen- en buitenlandsche pers
haar oordeel heeft uitgesproken, komt
dc regeering met de bewering, dat de
critiek op onjuiste mededeelingen be-
rust.
Nu is 't kwaad al gedaan en wordt
j door dit excuus niet te niet gedaan,
i Ook doet het excuus denken aan ons
spreekwoord„berouw komt na de
zonde". Wilhelm heeft weer een fout
gemaakt en nu moet Von Bülow weer
een zijsprongetje nmken om hte treu
rige figuur een beetje te redden.
Wat zal de rijkskanselier boos geke
ken hebben 1
Dan is t niet verstandig van Wil
helm, om dingen, die niet voor pu
bliciteit geschikt zijn, te vertellen aan
een kring van menschen, op wier
stilzwijgendheid hij niet volkomen
kan rekenen (dit is nu toch bewezen''
althans wanneer een generaal voor
Verklikker gespoeld heeft.
Ook is er nog iets anders wat in 't
excuus bevreemdend '3. Er wordt ge
schreven. dat alleen het militaire ge
deelte van het artikel door den keizer
besproken is, en dus niet 't politieke.
Nu doet zich echter 't eigenaardige
geval voor, dat de militaire beschou
wing al heel weinig te heteekenen
heefteen de kracht van het artikel
juist'in 't politieke deel zat.
De Fransclie senator generaal
Langlois een der erkende autori
teiten op militair gebied verklaar
de Van zuiver militair standpunt be
zien, bevat het artikel van von
Schlieffen slechts banaliteiten en Is
absoluut onbelangrijk.
Heeft Wilhelm al weer pech gehad
door nu juist een onbelangrijk arti
kel te kiezen Hoe de keus van dit
onbelangrijke artikel te verklaren,
wanneer 't politieke gedeelte voorbij
gezien is?
Neen, 't is en blijft weer een echec
voor Duitschland ook na dit halve
excuus I en voor de bestrijders van
't absolutisme van den keizer een
goed wapen 1
De politieke meeningen van het be
wuste artikel zijn volkomen juist, wat
de verkoeling van
ITALle VUUR DEN DRIEBOND
betreft.
Nu komen er weer feiten om dit te
bewijzen, maar.... niet alleen van
Italië.
Enkele Oostenrijksche bladen de
„Volks Zeitung", de „Montags Re
vue" en het „Grazer Tageblatt" ver
heugen zich over de ramp, die Italië
trof, en schrijven, dat de catastrophe
voor Italië een oorzaak zal zijn van
langdurige zwakheid, waarvan de
Donau-monaxchie voordeel kan trek
ken.
Voor deze handelwijze kunnen we
slechts éen woord vinden't Is
schandelijk 1
De Italiaansche bladen stuiven dan
ook geweldig op. Eén hunner schrijft:
„Al die dieren schreeuwen, op ver
schillende manieren, maar zeggen
hetzelfde. Het zijn de Oostenrijksche
jakhalzen, die beweren, dat Italië zich
gelukkig mag rekenen, wanneer Oos
tenrijk van dit oogenblik geen ge
bruik maakt om de grenzen over te
steken en Lombardije en Venetië te
rug te nemen.
Welnu 1 Laten deze hoeren niet ver-
ge ten, dat Italië geen Boenië-Herzego-
wina is, en dat de Oostenrijkers, zoo
hun de lust mocht bekruipen, de
grens over te gaan, dra zouden be
merken, dat wij althans het noodige
lood hebben overgehouden, dat voor
ben bestemd is."
Dit is bittere, uitdagende taal, maar
die te begrijpen, bijna te verontschul
digen is, tegenover de onmenschelijke
juichkreten der genoemde Oostenrijk
sche persorganen.
De gespannen toestand tusschen
OOSTENRIJK EN SER VIS
is weer voor een oogenblik een beetje
geweken. In Weenen was men zeer
boos over de voor de Donau-monar*
chie beleed igende rede van den Servi-
schen minister en richtte tot Belgrado
heftige vertoogen.
Oostenrijk heeft evenwel te vroeg
geschreeuwd.
't Is nu gebleken, dat de Serviër
geen beleediging heeft geuit, maar
dat de vertaler een flater heeft ge
maakt.
Nu maakt 't O.-H. rijk ook een fla
ter en baron Aehrenthal neemt mot
een zuur-zoet gezicht met de uitleg
ging genoegen.
Maar vrede tusschen de twee ie 't
nog lang niet 1
Ook in Bosnië en Herzegowina is
de kalmte ver te zoeken. Een Engelsch
journalist heeft deze provincies be
reisd en is tot de conclusie gekomen,
dat de bevolking niet onder heer
schappij van Franz Jozef wil komen,
en rijp is voor een opstand om de on
afhankelijkheid onder opperbestuur
van den Turkscben Sultan te eischen.
De sterke bezetting van Oostenrijk
sche soldaten houdt de ongeregeldhe
den nog tegen, maar wanneer Servië,
Montenegro of 'lurkije aan Oosten
rijk oen oorlog verklaart, zuilen de
bewoners van Bosnië en Herzegowina
dapper meehelpen.
Aldus schrijn de Engelsche reiziger.
Onwaarschijnlijk klinkt dit trou
wens niet.
Hoe 't zij, de Balkancrisis is nog
even ingewikkeld ais voorheen.
In het
GE'IEISTERD ITALlë
komt een beetje rust. 't Reddingswerk
is nu geregeld, de roovers en plunde
raars zijn in de gevangenissen ge-
slopL of dadelijk dood geschoten, zoo
dat nu alle aandacht gewijd kan wor
den aan de verzorging der gewonden
en geredden, de begrafenis der lijken
en de plannen om de dakloozen te
helpen.
Gisteren vergaderde de Italiaansche
Kamer. Staande werd een rede van
den president aangehoord, die de
treurige ramp schetste, den moed van
het koninklijk echtpaar en de vele
redders huldigde.
Minister Giolitti pleitte, dat de sle
den op dezelfde plaatsen herbouwd
moeten worden.
Deze rede werd luide toegejuicht.
De president constateerde, dat het
ongeluk van grooter omvang is dan
eenig ander, waarvan de geschiedenis
gewaagt. Geen woorden vermogende
matelooze smart uit te spreken van
het Italiaansche volk.
Verder wijdde de president eenige
woonden aan de nagedachtenis der 4
afgevaardigden, wier wreede dood
thans zeker is.
Hij verklaarde verdei', dat ten spoe
digste moet worden voorzien in de be
hoefte van het oogenblik met een
sterk vertrouwen in de toekomst van
het vaderland, welks majesteit nieu
wen luister ontleent aan de algemeene
deelneming, die ten deel valt en tot
troost strekt.
De president benoemde een com
missie, die heden een rapport zal uit
brengen over de ontwerpen.
Het in de Kamer rondgedeelde wets
ontwerp machtigt de regeering 80
miliioeu van het overschot der bo
grooting te besteden ter voorziening
in de noodzakelijkste behoeften en tot
herstelling der gebouwen en legt een
bijslag van een twintigste op de di
recte belastingen.
Dinsdag werden er nog vrouwen le
vend onder het puin vandaan ge
haald. Allen hadden aardkleurige ge
zichten en wezenlooze trekken, ter
wijl zij slechts met moeite konden
ademhalen.
Een ongelukkige, door soldaten uit
gegraven, richtte zich op en zeide toen
tot den bevelvoerenden officier
„Dank u, luitenant 1" Toen viel zijn
hoofd op zijn horst en bliee hij den
laatsten adem uit....
De toestand in de kleinere plaatsen
is nog treurig. Eerst werd alle aan
dacht aan Messina en Reggio gewijd,
zoodat de slachtoffers in de dorpen
bijna van honger en ellende omkwa
men.
Nu zijn er evenwel eenige oorlogs
schepen vei-trokken, om ook in deze
dorpen levensmiddelen te brengen.
In de geteisterde plaatsen zijn gi»
teren weer aardschokken gevoeld.
Slachtoffers werden daarbij niet ge
maakt, wel vielen enkele huizen in el
kaar en werden eenige schepen be
schadigd.
IN VRIJHEID GESTELD.
Het Assisenhof te Versailles, besloot
op requisitoir van den procureur-ge
neraal, dat de beklaagden, die deel
hebben genomen aan de ongeregeld
heden te Draveil en Vïgneux, onmid
dellijk in vrijheid zouden worden ge
steld. De jury toekende een verzcek
om gratie fen behoeve van den hoofd-
beklaagde, die wegens de misdaad
van Etampes ter dood was veroor
deeld.
Wat zullen FaiLlières en Clemen-
ceau nu doen
ONLUSTEN IN TURKIJE.
Ernstige onlusten zijn voorgekomen
te Mosul, als gevolg van de arrestatie
van een soldaat, die een vrouw op
straat had lastig gevallen. De kame
raden van den schuldige deden een
aanval op het wachthuis der gevange
nis de poorten werden geopend en
de gevangenen in vrijheid gesteld.
Dezen begonnen de stad te plunderen.
De groote Sjeik, zijn gezin en zijn be
dienden werden vermoord. Ongeveer
30 soldaten en inwoners werden ge
dood, 40 gewond. Vijf bataljons troe.
pen zijn van Erzinjan naar Mosul ge
zonden.
UIT CHINA
komen zonderlinge berichten. Zoo
wordt o. a. gemeld, dat de nu afge-
zetto Joean-sji-kai oeschuldigd wordt
van vergiftiging van den onlangs
overleden keizer.
Gezegd wordt, dat Joean-sji-kai
aan een geneesheer 40.000 taels heeft
betaald voor het vergiftigen van den
Keizer. Joean, bemerkende, dat de
dood der Keizerm-VVeduwe aanstaan
de was, vreesde voor de wraak, die
de Keizer dan tegen hem (Joean) zou
kunnen nemen voor het verraad van
tien jaar geleden, welk verraad tot
gevolg had, dat de Keizerin-Weduwe
zich van het gezag mee: ter maakte.
Men vreest nog altijd een revolut'e in
China. De afzetting van Joean heeft
de kans daarop vergroot, want het is
een bewijs van de vermeerdering der
vooruitstrevende Krachten.
ROOSEVELT EN 'T CONGRES.
Roosevelt heeft onaangenaamheden
met het Congres. Gisteren vergaderde
het Huis voor de bespreking van de
zinsnede in de jaarlijksche boodschap
van don president, in welke Roosevelt
de beschuldiging uitsprak, dat liet
congres het krediet voor <len gehei
men dienst besnoeide, omdat velen
vroesden voor de werkzaamheid van
de defectieven van den geheimen
diens:.
Het huis had het verlangen te ken
nen gegeven, dat Roosevelt zijn ver
klaring zou waar maken en deze had
een speciale boodschap gezonden,
waarin hij tot zijne rechtvaardiging
redevoeringen aanhaalde van enkele
leden van het Hu's.
Het speciale comité, in welks han
den de zaak was gesteld, diende nu
moties in, waarin wordt verklaard,
dut Roosevelt's insmuatie ongerecht
vaardigd en ongegrond is en dat het
Huis weigert eenige mededeeling in
overweging te nemen, die in zijn oor
deel oneerbiedig is, verder dat de
boodschap geen antwoord is op de
vraag van het Huis en inbreuk maakt
op zijn rechten door de motieven ver
dacht te maken, die het Hu«s hebben
geleid bij de uitoefening van zijne
constitutioneele functies, en dat daar
om liet Huis weigert het in overwe
ging te nemen.
Roosevelt gaat dus niet heen in
vrede I
Stadsnieuws
Madame Angot.
De eerste opvoering door Amster-
damsciie en Ha&rlemsche dilettanten
van de vermaarde operette L a f i 11 e
de Madame Angot heeft zooveel
succes verworven, dat velen, die er
den eersten keer niet op hadden ge
let, Vrijdag voor de tweede opvoering
naar den schouwburg zullen gaan.
Onze medewerker voor muziek, de
heer Philip Loots, heeft vooral de
solisten zeer geprezen. De opvoering
Is werkelijk iets buitengewoons. Maar
de uitvoerenden, die geheel uit wel
willendheid en voor het goede doe)
der huisverzorging optreden, wen-
schen zekerheid te hebben, dat de kos
ten zullen worden gedekt en zullen
Maandag beslissen of de tweede op
voering doorgaat of niet.
Wie dus de voorstelling wil gaan
bijwonen, dient Maandag plaatsen te
gaan nemen. Hij zal zich dat niet be
klagen.
