HAARLEM'S DAGBLAD.
Onze Lachhoek.
Binnenland
Haarlemsche
Handelsvereeniging
Jjhjt.-gabti Lou. ke*i. \xu 12 Kov. lStw,
be Haarlemsche Handelsvereeni
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heeit in den loop van den tijd
wel haar recht van bestaan bewezen.
Jn zeer vele gevallen, zaken van ver
schillenden aard betreflende, is tij
opgetreden en dikwijls met groot
succes. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeit, dit te
Waardeeren, door als lid der Vereenl
ging toe te treden. Er zijn wel meer
San 600 leden, maar dat is niet vol
doende. Elk handelaar, neringdoen
de, ja zelfs particulieren, moesten lid
worden, om tenminste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat de Haarlemsche Handelsvereeni
ging steeds opneemt, als doende, wat
tare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereenlging
Jiuiten hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlij ksche
contributie van 3.5Ü, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereeni
ging bemoeit zich ln de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan te
manen en informatiön voor hen in te
Winnen. Bovendien hebben de leden
bet recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereenlging te vragen,
die ook ln proceduren en faillisse
menten gratis voor hen optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en het bedrijf der leden.
Hel biykt in den iaatgtea lijd
das men fioie beiüagryke raordee-
len begint te waardeeren want
neder I Mei meldden ziuk (37 nieuwe
leden aan.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
gekomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April)
ad 11.75 de halve contributie.
Becht8geleerde adviseurs der Ver-
«enigiug zijn de heeren Mrs. Th. de
Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens,
Bpaarue 04, alhier, die voor de leden
eiken werkdag van 2—4 uur des na
middags zijn te spreken.
Het bureau der Vereeniging is ge
vestigd Jansweg 11.
Voor incasso 8 door bemiddeling
der Vereeniging wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
Bovendien moet 10 cent voor port
Steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van Informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per Informatie, plus
Vijf cents porto-vergoeding. Informa
tiën naar binnen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden niet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informatiën en rechts
geleerde adviezen werden in het afge-
loopen jaar gegeven.
In December 1908 en Januari 1909
zijn 55 vorderingen tot een bedrag van
1099.96 1/2 betaald 13 vorderingen
worden afbetaald, 17 vorderingen zijn
uitgesteld.
Men wordt geraden alvorens te le
veren aan W. F. F. van Engelen, Ba-
kenessergracht 98, zich om inlichtin
gen te vervoegen aan het kantoor.
Volgens art. 7 'dient liet geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
seerd aan het bureau, dat geopend
is dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur
en *8 namiddags van 2 tot 4 uur,
Waar dan ook verdere inlichtingen
zijn te bekomen.
Nieuwe leden voor 1909/10 kunnen
nu reeds tot de vereeniging toetreden
en geiheten alsdan tot 1 Mei e.k. alle
voorrechten als een gewoon lid.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V.. toch van haar infor
matiën kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniging
Informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor Informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
HET BESTUUR.
Antwerpsche Koot.
CCXIX.
Le Bonheur des dames 1
Maandag la de 95-cexitimen week
bij Tietz begonnen, op Maandag wel
te verstaan want de Antwerpenaars
zijn echte Maandaghouoers. Als Ik
vroeger al eens schreef, da/t in de
Schelde-stad hard wordt gewerkt,
dan geloof ik toch, dat ten opzichte
van den Maandag hierop eene uitzon
dering moet worden gemaakt. In
str&atdrukte schijnt deze dag den ge-
bruikelijken uitgaansdag nog verre
te overtreffen, tegen den namiddag
is bij schoon weer op de Meir en aan
grenzende winkelstraten een pan
toffelparade als waren we Parijs
in de volksbuurten wemelt het van
skijaren, die in zich zelf loopen te
mopperen over de maatschappelijke
misstanden, en 'Ader eigen wankel
baar evenwicht dat der maatschappij
schijnt te overtreffen, maar grooter,
opmerkelijk grooter is nog het aantal
vrouwen en meisjes, dat winkels kijkt
en een versnapering gebruikt in ca-
fé's of bij den koekbakker.
De grootste trek is echter naar
Tietz.
Wat Ttetz fcs zal ik wel niet behoe
ven te deftnieeren. Vaag zullen mijn
lezers er wei een vermoeden van heb
ben, en vrij vaag zal ik ook in' mijn
beschrijving blijven. Ik weet niet, of
liet wei voldoende interesseert als Ik
cijfers voor ga 'eggen van het leger
employé's van de uitbetaalde salaris
sen, den omzet
Vijftien jaar geleden heb ik toen
als Parijsch briefschrijver van „De
Spaarnebode" al eens een uitvoe
rige beschrijving gegeven van Au
Louvre te Parijs, en het schijnt mij
toe, of ik eerdgszins in een herhaling
zou vervallen, wanneer ik thans
weer der» Tietz-schen winkel tot heel
den inhoud van deze „Kout" zou ma
ken.
Want een winkel is het en gegeven
de handige wijze, waarop de groote
zaken door gem-xedelijke, vaak ge-
illustreerde causeriên reclame weten
te maken, meen ik den schijn te moe
ten mijden als onbezoldigd reclame
maker voor dit warenhuis op te tre
den. Doch aan den anderen kant is
deze winkel te interessant, dat ik,
hem geheel als particuliere zaak be
schouwende, buiten mijn penkrassen
kan laten liggen.
Tietz is een markt, maar geen
winbelmarkt van louter inferieure en
gebruikte artikelen, maar waar het
kostbaarste weelde-artikel is te krij
gen, Tietz is een museum, "waar
kunstschatten en veel meer nog
kunstnijverheidschatten zijn tentoon
gesteld, Tietz is een publieke verma-
keliikheid, waar je heen gaat om
nissen te ontmoeten en automati
sche muziek te nooren, Tietz Is eene
reuzen-onderneming, waar alles ge
daan wordt in 't groot, wat Cocado-
rus met zijn trompet tn 't klein doel.
menschen lokken, omdat men weet,
dat, dank zij allerlei ingenieuse
trucs, daaruit zeker een bepaald
percentage koopers zullen voortko
men.
J.l. Zaterdag, terwijl lk door de
rayons liep te slenteren, ontmoette
ik 'n oud-Amsterdammer, één van de
tienduizenden. „Als je me soms eens
treffen wil," zeide hij, „ik ben alle
middagen hier in de bar." Want mid
den of Juister achter In den winkel
bevindt zich een automatische bar,
op dezelfde wijze Ingericht als het be
kende exemplaar ln Neerland'e hoofd
stad, maar veel goedkoopeir. De
meeste dranken of sandwiches zijn
er voor 10 centimes verkrijgbaar,
waarbij natuurlijk een Elixir Tietz
vieel overeenkomst vertoonende
met het bekende Elixir d'Anvers
niet ontbreekt. Daar speelt de auto
matische piano en hebben juffrouwen
handen vol werk om wafels en speci
ale Antwerpsche gebakjes te verkoo-
Wat was 't er vol J.l. Maandagmid
dag tegen een uur of zes. Geen zit-
plaatsje was er meer te krijgen, want
heel Antwerpen, rijk en arm, jong
en oud, vrouw of man, alles was als
muggen op die flikkerende kaars
vlam; de week van 95 centlmen af
gevlogen. Daar zat de dandy met z'n
boog-zijden en slobkousen, de dame
uit de groote en de halve wereld,
waartusschen het verschil hier niet
zoo gemakkelijk zichtbaar is als el
ders, want beiden dragen reuzenhoe-
den, beidien kleeden zich volgens de
laatste mode, beiden veremaden niet
de geheimen der toilettafel, poudre
de rlz, parfums!
Maar vlak daarnaast zat ook de
fatsoenlijke (hier zegt men „deftige")
werkman met vrouw en kroost. Het
Jongste kind ligt op de moederschoot
en doet zich te goed aan de zuig-
flesch, de andere kinderen aan een
flink stuk gebak van 10 centimes, dat
het midden houdt tusschen brood en
taart. Want voor de meesten is de
nacht van 12 uur diner tot 7 uur
souper te lang, en gebruiken zij om
dezen tijd een stukje brood. Daar
naast jougelui van 't type neiziger-
winkelbediende, die zwaar zitten te
boomen onder 't genot van een glaas
je cidre (appelwijn) waar men zich
ook al voor een stuiver op kan ver
gasten en wat verder drie meisjes,
werkstertjes op een atelier zonder
twijfel. Zij dragen hoed noch man
tel, om den hals een soort wollen
doekje. In de burgerklasse is dit hier
zeer gebruikelijk, zelfs dames die
naar de Criée 1) gan, loopen, hoe
smaakvol ook gekleed... hoedeloos.
Dat heeft twee dingen voor: we blij
ven veelal gespaard voor de vaak
smaaklooze hoofdbedekkingen van een
deel der burgervrouwen en meisjes,
die ten onrechte raeenen, dat de
kleeding in casu de hoed de „dame"
maakt, e<n bet vrouwelijk geslacht
voelt zich geprikkeld alle zorg aan
het opmaken van 't hoofdhaar te be
steden.
Hollandsche vrouwen, die voor 't
eerst hier met dezp mode kennis ma
ken, beginnen met te verklaren, dat
zij niets met dien opgedirkten baar
dos te maken willen hebben, daarna
px-obeeren ze het stilletjes na te doen
en zuchten als zij erg eerlijk zijn, dat
zij niet kunnen begrijpen, hoe zij het
zoo kunnen krijgen en zij eindigen
met vol vreugde tot de overtuiging te
zijn gekomen, dat het bijna net zoo
mooi zit. Wat verder wordt gepro
fiteerd van „de week van 95 centimen
in de bar". Voor dit kapitaal krijgt
ge deze week1/2 fiesch champagne,
1/2 dozijn oesters, citroen, brood, bo
ter. Je zult je maag aan dit souper
niet overladen, maai' een fijn hapje
ie 't toch wel
Laten we nu de magazijnen eens
door wandelen, wat makkelijker ge
zegd, dan gedaan is. Want al gaat
allee ook ordelijk toe, de drukte Is
niet te vergelijken met die op enkele
avonden vóór Sinterklaas in de Am
sterdamse be Bazars. En dat over die
reuzenoppervlakte, waar je ternau
wernood in één dag alles af kunt
zien. Hebt u lust de galerijen te gaan
•bezichtigen, vier, vijf, ze« hoog trap
pen te klimmen 't Is alleen reeds
de moeite waard om van daar af een
overzicht te hebben op die golvende
menschen massa. Doch boven of be
neden zien we aan alle toonbanken
artikelen aangeboden, die anders Iets
duurder zijn, doch nu alleen of ln
combinatie voor 95 cents worden ver.
kocht Tafelkleeden, handschoenen,
pakjes sigaren, loeren bedekkingen
voor kinderstoelen, lampjes, flesschen
wijn. Edammer kaas per pond, een
busje tomaten, een busje sardines en
een busje spinazie te zomen, een
blik Bismarck-haringen en een flesch
picoaliily, een hoed, een portemon-
nale, drie paar gekleurde kousen voor
Carnaval, de meest heterogene za
ken, allee kost een dubbeltje.... par
don, 95 centimes.
Langzaam naderen we een der uit
gangen, 't wordt ons wat te benauwd
en buiten is het zoo lekker Februari-
frisch. Maar ook daar verdringen
zich de menschen voor de vitrines,
waarachter uitsluitend 95-cts. koop
jes, in aanlokkende keuze zijn uitge
stald.
Die sprekende étalage, hel verlicht
door tal van booglampen, zegt ge
noeg. Die 't aanlokkende van buiten
gezien hebben, verlangen ook binnen
te kijken die perzik smaakt naar
meer. En één koopje, al is 1 er- maar
één, willen ze toch meedragen.
Le Bonheur des Daroee I
Ziedaar een „Kout" ven iemand,
die maar een paar woorden over
Tietz wilde schrijven, wiens schrijf
tafel vol ligt van aanteekeningen
over te behandelen punten, maar
wiens pen hem te machtig was. Mijn
excuses 1
H. HENNING Jr.
Stadsnieuws
1) Een overdekte markt tan Levens
middelen, die ik later zaJ beschrij
ven.
OPLEIDING TOT MILITIE
OFFICIER.
Men verzoekt ons 't navolgende te
plaatsen:
In verband met het naderend tijd
stip, waarop die lichting 1909 zal
worden ingelijfd, is het wellicht niet
ondienstig de gunstige bepalingen
betreffende de opleiding tot militie-
officier der infanterie door middel
van de pers onder de aandacht van
belangstellenden te brengen.
De voornaamste bepalingen zijn:
Jaarlijks kunnen bij elk der regi
menten Infanterie hoogstens 16 ad-
spiranton-militie-officier tot den rang
en militie-luitenant worden opge
leid.
Om voor bedoelde opleiding in aan
merking te kunnen komen, moet de
ingeschrevene of ingelijfde, krachtens
het bepaalde bij art. 9 van de mili-
tiewet 1901, eene verbintenis hebben
aangegaan als adspirant-militie-offi-
cier.
De kiei-bedoelde verbintenis loopt
tot den dag, waarop de lichting,
waartoe belanghebbende behoort of
geacht wordt te behooren, uit den
landweerdienst wordt ontslagen.
De verbintenis kan door den inge
schrevene hij de militie tie land wor
den aangegaan vóór den 25en Febru
ari van het jaar, waarin de lichting
waai'toe hij behoort, onder de wape
nen moet komen of de werkelijke
dienst van den adspirant zal aanvan
gen.
Zij, die zich tot het sluiten eener
verbintenis hebben aangemeld wor
den door den korps-comm., waarbij
zij zich aanmeldden tot het afleggen
van het vex-eischte examen, dat
overeenkomt met dat voor toelating
tot adspirant bij het reserve-kader
opgeroepen.
De adspirant-militie-officier hier-
voren bedoeld is gehouden tusschen
1 en 5 Maart van het jaar, waarin de
verbintenis wordt aangegaan onder
de wapenen te komen en gedurende
twaalf achtereenvolgende maanden
le rekenen van 1 Maart af, onder de
wapenen te blijven.
Alvorens tot het aangaan van eene
verbintenis te worden toegelaten,
moet worden overgelegd een bewijs
van Nederlanderschap en een bewijs
van goed zedelijk gedrag; bovendien
door minderjarigen een bewijs van
toestemming van hem of haar, die de
ouderlijke macht of de voogdij uit-
oefent.
De adspiranten-militie-officier be
wonen afzonderlijke vertrekken, kun
nen aan de onderofficiersmenage
deelnemen en verrichten geen huis
houdelijke diensten of corveeën.
Hun kari worden toegestaan onder
voorwaarden, door den regiments
commandant te stellen, buiten de ka
zerne het middagmaal te gebruiken
en wanneer zij den rang van serge
ant bereikt hebben te overnachten.
Zoodra de adspirant den rang van
militie-luitenant bereikt heeft, is hij
verplicht in het jaar der benoeming
of het daaropvolgende jaar tusschen
1 Juli en 31 Oct. gedurende 6 we
ken en daarna om het andere Jaar
totdat de lichting waartoe hij behoort
of geacht wordt te behooren, naar de
landweer zal zijn overgegaan, tus
schen 1 Juli en 30 September gedu
rende 4 weken, dan wel telkcnjare
in dit tijdvak 2 weken onder wape
nen te komen.
Bovendien kan door den Minister
van Oorlog aan den militie-officier
worden vergund, vrijwillig onder de
wapenen te komen.
Als tegemoetkoming in de kosten
van aanschaffing van eerste uitrus
ting, ontvangt de militie-officier bij
zijne benoeming een som van 150.
Voor verdere inlichtingen kunnen
belanghebbenden zich dagelijks aan
melden ten bureele van den comman
deerenden officier ter plaatse hunner
inwoning.
WELDADIGHEIDSCONCERT.
Men schrijft ons:
Wij komen te kort. Dit bleek aan
het bestuur van de vereeniging Huis
verzorging, afd. „Het Witte Kruis",
maar al te duidelijk, helaas! Wilde
hot bestuur aan de vele dringende
aanvragen voldoen, dsn was het wiel
verplicht naar middelen uit te zien
om hieraan te gemoet te komen.
De keus viel op het geven van een
concert, waartoe de welwillende me
dewerking werd verki-egen van Me
vrouw S. Breda Kleijxienberg-Laui-11-
lard (Haarlem) voordracht, Mevrouw
Geertruida Vogel—van Vladeracken
(Amsterdam), sopraan, Mejonkvrou-
we M. de Jonge (den Haag) alt, den
heer Willem Andriessen (Haarlem)
begeleiding, en het Mandoline-ensem
ble „Con Amore" (Haarlem).
Eerstdaags zal dit plaats vinden in
de concertzaal de Kroon. Gaarno ho
pen wij dat de vele concertbezoekers
door flinke opkomst hun hulp aan de
vereeniging niet zullen onthouden, nu
het bestuur zich geen moeite heeft
ontzegd om een werkelijk schoonen
en genotvollen avond te organiseeren
DE BEDRIEGER BEDROGEN.
Volle coupénegen vatx de tieak
plaatsen bezet. Om nóg erger te ver
hoeden zet één der negen zijn valies
onder bijval der mede-inzittenden op
de eenige ledige plaats tegenover
hem, vóór 't raampje.
Een heer op de treeplank uIs et
nog plaats hier
De vernuftige heer van T valies
„Nee meneer. /Vlies bezet."
„Ja maar, ik moet toch méé En
die plaats dan
,0 daar heeft 'n meneer gezeten,
die eveai is uitgestapt. „Belegt."
De medepassagiers glunderen en
knipoogen. En de conducteur fluit af.
Mèt springt de heer van de tree
plank naar binnen, grijpt 't valies,
gooit het de coupé uit, en gaat vol
daan op de vrijgekomen tiende plaais
zitten.
Hevig alarm van den vemuftigen
heer. „Meneer, w&arom gooit u dat
valies eruitHei, ho Conducteur
Conducteur
De trein zet zich in beweging.
„MeneeiT waarom dóét u dat:
hè r
„Wel, ik wou dien meneer die zich
blijkbaar verlaat heeft, niet zonder
zijn bagage laten."
De medepassagiers glunderen en
knipoogen weer. En meer. Op één na!
HET HYPERMODERNE KIND
Een vijfjarig Amsterdamsch jonge
tje. dat op reis geweest is, tot zijn
moeder„Moeder, moeder, weet u
at ik n u gezien heb Een trém met
een péard 1''
DE ROTTKRDAMSCHE HAVEN
FEESTEN HERDACHT.
Vrijdag is in de Kamer van Koop
handel te Rotterdam nog eens herin-
nei-d aan de welgeslaagde scheep
vaartfeesten van den afgeloopen zo
nier. Het bleek toch, dat zich uit de
buitenlandscho gasten reeds dadelijk
een commissie had gevormd, met het
doel op een of andere wijze aan de
toenmalige gastvrouwe een blijk van
erkentelijkheid te geven. De keuze
der commissie, bestaande uit de hee
ren Alphonse Aerts, agent généralde
la Compagnie Beige Maritime dn
Congo, C. R. Poensgen, president der
K. v. K. to Dusseldorf en Arthur Se
rena, lid der K. v. K. to Londen, was
gevallen op een ontzaglijk bronzen
beeld, voorstellende „La Vérité", om
geven door de emblemata van han
del, industrie en scheepvaart, en de
opdracht bevattende„A la Cham-
bx*e de Commerce de Rotterdam, les
invités étrangers, tëxnoiguagne de
sympathie. Juiliet 1908."
Dit beeld is Y'rijdagmidag in de ver
gaderzaal der Kamer van Koophan
del onthuld door den heer Aerts. die
uit een fraai bewerkt album de hem
gegeven opdracht voorlas.
TWEEDE KAMER
VERKIEZINGEN.
De Christelijk Historische Kies ver
eeniging in de gemeente Haskerlaud,
kiesdistrict Sneek, heeft, naar de
..Standaard" meldt, eene motie aan
genomen en ter kennis gebracht van
iet centraal-comité, waarin de wen-
schel ïjkheid wordt irtgesproken, om
bij de a.s. Kamerverkiezing een eau-
didaat te stellen, die in het district
woont.
Sneek wordt nu vertegenwoordigd
door den heer II. "ollemu, anti-revo-
lutionnair.
Blijkens een mede deel Ing ltf „Het
Volk" heeft de S. D. A. P. Rotterdam
III candidaat gesteld dr. Jan yan
den Brink.
Haarlemmer Halletjes
£EN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Sommige menschen hebben de gaaf,
om allerlei kleine en groote ongeluk
ken bij te wonen. Ik zeg een gaaf en
dat is geen schrijffout. Wouter bij
voorbeeld komt altijd juist ergens,
wanneer er pas iets gebeurd Is of ge
beuren gaat. Hoe komt het, dat hij
juist daai- op dèt oogenblik tegen
woordig ie st Moet een gaaf wezen,
een soort van zesde zintuig, dat een
ander niet bezit, want terwijl hij al
tijd weet fe vertellen van een jongetje,
dat in de Bakenessergracht raakte
teen hij juist voorbijkwam maar tij
dag kon worden gered, of van een
•vrachtwagen, die door een -onvoor
zichtige beweging van den bestuur
der door een spiegelruit schoof, over
komt mij zooiets zoogoed als nooit.
Niemand zal het dus verwonderen,
wanneer ik zeg, dat ik <le«e week óók
mijn onheil heb meegemaakt, al was
het dan ook niet een met ernstige ge-
rolgen.
De electrische tram, die Maandag
je drie uur uit Haarlem vertrok, bleef
een poosje te Haifweg staan. Nu heeft
deze plaats als afwisseling van den
Ietwat eentonigen weg tusschen
Haarlem en Amsterdam zonder twij
fel haar verdienste, maar veel Is er
niet te zien, zoodat we dan ook wel
goed konden keuren, dat de wagen
zich op een oogenblik weer in bewe
ging zette en verder reed.
Ongelukkig duurde dit genoegen
Hiet lang. Vijf minuten later verrnin-
•derdo de vaart, nam meer af, ein
digde ten slotte geheelde wagen
Ptond stil.
Op den weg was niets te zien, dat
deze gebeurtenis verklaren kon.
De conducteur keek verwonderd
naar voren, tuurde op den rug van
den wagenvoerder alsof hij daar de
reden van het oponthoud dacht te
vinden. De wagenvoerder evenwel
keeixle zich om en tuurde in de rich
ting van den conducteur. Wij passa
giers gevoelden, dat er Iets niet in
orde was.
In de groote niet-rook afdeeling
zaten we met ons vieren een man,
een juffrouw, een dame en ik.
De juffrouw bleek technisch te zijn
geschoold en stelde den conducteur
vragen, die hij onbeantwoord Met.
Wel draaide hij aan de knop voor 't
electrisch licht. Geen vonkje gloorde
in den wagen op. Er was geen stroom
op de lijn.
Elektriciteit is nog altijd een ge
heimzinnig ding. Verdei- dan de om
schrijving, dat ze „een storing in
den aether" is, hebben we het altijd
nog niet gebracht» Ze is dus iets on
wezenlijks, maar toch aan den ande
ren kant werkelijk genoeg, dat wan
neer ze afwezig blijft, een motor, die
ze in beweging brengen moet, stil
staat.
Haar aanwezigheid is een raadsel,
haar afwezigheid het tegendeel van
een oplossing.
De juffrouw en de conducteur had
den er dan ook blijkbaar dezelfde
deskundige meening over. Evenwel
werd deze door den man in 't hoekje
niet gedeeld. Zijn meening, die mij
minder deskundig toescheen, maar
daarom dan ook met des te grooter
nadruk ten beste werd gegeven, was
dat ear stroom genoeg zou wezen.
Waarop dit oordeel berustte, verna»
men we niet..
Ik maakte een praatje met den con
ducteur en de dame zweeg en keek
voor zich. De zaak moet haar onge
twijfeld eveneens geïnteresseerd heb
ben, maar daar de maatschappelijke
orde meebrengt, dat een dame geen
gesprek begint in een tramwagen, die
overigens in geen enkel gevaar ver
keert, bleven wij van hare indrukken
onkundig. Was de Haarlemsche
straatweg een zee geweest en de tram
een lekke schuit, dan zou waar
schijnlijk de toestand andere gewor
den zijn.
Met een beetje verbeeldingskracht
hadden we ons trouwens wel kunnen
verbeelden, dat we op zee waren,
want de straatweg golfde. Ik heb van
mijn Leven, zelfs in Haarlem in de
ergste tijden, zoo'n ongelijken straat
weg niet gezien.
Drie menschen uit de rook-afdee
ling gingen loopen. Ze moesten toch
naai- Sloterdijk, dat we op eenige
honderde meters afstands zagen lig
gen. Ik had met het mooie, heldere
weer hun voorbeeld wel willen vol
gen, maar ook wou lk niet graag
mijn eersten trambreuk, tegen
hanger van schipbreuk, missen.
Twee arbeiders, die er langs kwa
men, lachten. Er moet iets koddigs
wezen in zoo'n machteloozen tram
wagen, die futloos op den weg staat.
Daar op eens begonnen de lichten ln
den wagen te gloren, eerst zwakker,
toen sterker. De man ln den hoek
keek voldaan, alsof hij nu gelijk ge
kregen had. Wij zetten ons tot rustig
vei-der ondergaan van de reis, toen
de wagen opnieuw bleef staan. Maar
nu werd dan ook de bemanning van
oog voertuig door den een of anderen
geheimzinnigen invloed van buiten
Ingelicht over de oorzaken yen het
ongeval. Er was kortsluiting in een
mast ontstaan wij leeken zeggen
paal, zooals we ook van wagen
spreken, maar de deskundigen pra
ten van mast en rijtuig. En jawel,
niet ver voor ons uit, zaten er men
schen als neuzenviiegen in den mast,
waar ze het ongeval hersteld had
den.
Ik wees den conducteur op den
grooten broer, die met luid gedraver
langs den spoordijk voorbijsnelde.
jiAla Je in den trein wat gebeurt",
zei de conducteur zeer van. pas, „ben
je nog veel erger af, want daar mag
je niet eens uit."
Hulde aan dit zijn antwoord, dat
bovendien een kleine uitnoodiging
scheen te bevatten, om wanneer het
je niet beviel, maar uit te etappen.
De gelegenheid was er. Evenwel
maakte ik er geen gebruik van, want
op de gezichten van al de deskundi
gen stond te lezen, dat er nu wel
gauw een oplossing komen zou. En
inderdaad, vijf minuten daarna ging
er een groot gerommel door den mo
tor, de wagenvoerder had den stroom
ingeschakeld en met een vaartje sto
ven we op Amsterdam af, dat we een
half uur te laat bereikten.
De dame had er volhardend het
zwijgen toe gedaan.
Het belangrijke punt van gesprek
is deze week zeker het besluit ge
weest van 't gemeentebestuur van
Bloemendaal, om voortaan geen toe
stemming meer te geven voor het
houden van wedstrijden op Zondag
op de baan te Woestduln.
Ik tal daar verder niet op in gaan,
maar moet toch eens vei*tellen, wat
lk bijwoonde op de Cruquius-baan te
Heemstede Er was jui6t oen nummer
geëindigd. De paarden waren binnen
en keerden naar den stal terug, maar
een van de dieren scheen daar nog
geen lust in te hebben, 't Stond t© hij
gen van de inspanning van den rit.
Op eens viel het om. 't Beest was
dood.
Misschien zal deze baan, wanneer
Woeetduin gesloten moet woixten,
weer in eer© komen. Vroeger werd ze
minder geschikt gevouden, omdat ze
zoo moeilijk bereikbaar was. De be
zoekers moesten eerst per stoomtram
tot het Wapen van Heemstede gaan
en daarna te voet een kwartiertje de
Meer ln.
Bovendien is de vraag, of het ge
meentebestuur van Heemstede wel
vergunning zou geven voor het hou
den van courses op den Zondag.
Maar dat ls een andere zaak. Wat
ik nog van de courses vertellen wou
is dit.
Een oude vader ging eens om te
zien met zijn zoon mee naar Woest-
duin en kocht een of twee kaartjes bij
den totalisator. Of hij won of verloor
ls me ontgaan, maar dit ls zeker, dat
het eerste bezoek hem zoo goed vol
deed, dat hij een volgenden keer weer
meeging en opnieuw voor een paar
rijksdaalders speelde.
Bij den terugkeer zei hij„hoor
eens jongen, ik ben nu twee keer mee
geweest, maar ik blijf voortaan
thuis."
„Bevalt het u dan niet, vader
„Ja, het bevalt me te goed. 't Lijkt
me zoo aantrekkelijk, dat lk er teveel
aan wennen zou. 't Windt me te veel
op, het ls niet goed voor mij."
Dit was een man op leeftijd, op
wien het gevaar geen vat meer had,
omdat hij het zag.
Maar op jonge menschen
In de volgende maand moeten ver
schillende Kamers van Arbeid op
nieuw benoemd worden. Ze zijn in
den loop van de jaren merkwaardig
onvolledig geworden. Wanneer er
iemand overleed, bedankte of uit de
gemeente vertrok, dan mocht de va
cature niet tusschentijds worden
aangevuld, maar moest liet wachten
tot den dag van de algemeene aftre
ding.
Wonderlijke regeling I Want voor
iederen patroon, die aldus uitviel,
verloor volgens de wet een arbeider
zijn recht om mee te stemmen en om-
ge keeid.
Nu kunnen de Kamers weer volle
dig benoemd worden. Zoolang totdat
er opnieuw personen uitvallen, die
dan weer na een paar jaar eerst mo
gen worden vervangen.
Wanneer het Rijk zulke commis
sies instelt, moet het toonen daaraan
ook waarde te hechten, door tus-
schentijdsclie verkiezingen toe te la
ten.
En nu ik dan toch over kiezen
spreek, wou lk wel even melding ma
ken van een firma, die voor bepaald
omschreven kantoor, en loop werk
zaamheden een jongen zoekt, die een
rijksdaalder per week zal verdienen,
maar geen voetballer wezen
mag.
Zou deze patroon uit een groot aan
tal sollicitanten kunnen kiezen? Zijn
er eigenlijk nog wel jongens, die ik
zeg niet mogen voetballen, maar
die niet voetballen
FIDELIO-
