HAARLEMS DAGBLAD.
KWARTJES
ADVERTENTIE N
V RAAC-EN-A ANBOQS
ADVERTENTIES
1-6 REGELS 25 CENTS
3PLAATSINCEN f 0.50
BIJ VOORUITBETALING
DERDE BLAD.
Stadsnieuws
Uit de Omstreken
Binnenland
Onze Lachhoek
Haarlemmer Halletjes
ZA.TEBDAG 27 FJ5BBUARI 1909
SUIKERINDUSTRIE OP JAVA.
De heer H. J. W. van Lawick, oud-
noofd-inspecteur van cultures in Ne-
derlandsch-lDdië, heeft gisteravond
In een talrijk bezochte bijeenkomst
uitgeschreven door het Koloniaal
Museum een lezing gehouden over
de suikerindustrie op Java.
Spreker begonmet de opmerking,
dat er over dezen tak van nijverheid
in Nederland zeer verkeerde meenin
gen bestaan, die ook zelfs in de Ka
mers uitgesproken warden. Men ziet
tnenschen naar Indië gaan ah na
een 20 jaar met een aardig kapitaal
tje terugkeeren. Dan wordt al heel
gauw gezegd, „dat is in de suiker
verdiend, het is daar op Java toch
maar een goed zaakje."
Zeker, er zijn gelukkigen, die na
jaren arbeid met fortuin terugkomen,
maar tegenover die enkelen staan
velen, die niettegenstaande hard wer-
*etn geen fortuin gemaakt hebben en
arm terugkeerden of niet eens naar
het vaderland terug konden keeren.
Enkele dagen geleden trof spreker
een winkelbediende aan, die hij vroe
ger gekend heeft als mede-eigenaar
iyan een suikerfabriek op Java.
De suiker-industrie op Java is geen
goudmijn, en moet met veel tact ge
leid worden, om tot goede resultaten
te leiden. Ook moeit deze industrie
gesteund worden, waarom het ge-
wenscht is, dat in ons land juiste
denkbeelden over dezen tak van nij
verheid verbreid worden.
Om de betéekenis van de suiker
industrie op Java te schetsen, gaf
spreker eerst een overzicht van de
wereldsuikermarkt. In 1907 werd
over de geheele wereld 14.000.000 ton
suiker verbruikt. Deze suiker wordt
gemaakt uit beetwortelen en riet.
De beetwortelen suikerfabricage heeft
in den laatsten tijd in Europa eene
groote uitbreiding gekregen, zoodat
4u Europa bijna geen rietsuiker
meer wordt ingevoerd. De suiker-
fabrikanten op Java moesten voor
hun rietsu'ker dus een andere afzet
markt zoeken. Deze hebben ze gevon
den in Britsch-Indië, Noord-Amerika
Japan en Australië, en wel met zoo
veel succes, dat de suikeruitvoer op
Java in eenige jaren vermeerderde
met 250 pet. In 1907 stond Java aan
de spits van de rietsuiker-uitvoeren
de landen, met een uitvoer van
1.238.000 ton, of 1/11 van de geheele
6uikerfabricatie
Java moet evenwel alle krachten
inspannen, om deze plaats te behou
den. De Javaansche fabrikanten heb
ben hun cultuur en productie zoo
hoog opgevoerd, dat de beste suiker
gemaakt wordt, die verkregen kan
worden.
In Britsch-Indië wordt zelf veel
rietsuiker verbouwd, maar de midde
len om de productie te bewerken zijn
zóó primitief, dat nog geen 1/5 van
deze suiker terecht komt. Het gevaar
Is nu, dat Europeesche kraenten zien
in Briltsch-Indië meester maken van
.de suiker-industrie. Gebeurt dit, dan
zal Engelsch-Indië zelf zooveel sui
ker opbrengen, dat invoer uit Java
niet meer noodig is, ja zelfs, dat En
gelsch-Indië zelf suiker zal kunnen
uitvoeren, zoodat met Java geconcur
reerd kan worden op andere mark
ten.
Wat Noord-Amerika betreft, be
staat het gevaar, dat de suikeruitvoer
van Cuba zeer zal toenemen, omdat
het voornemen geuit is, de Cubaan-
eche suiker nog meer reductie te ge
ven van de invoerrechten.
Spreker ziet dit gevaar evenwel
niet zoo sterk in. Wanneer de invoer
rechten verlaagd worden, don zullen
de verkoopsprijzen in Amerika zoó
dalen, dat. de inlandsche sutker-
fabrikatie den concurrentiestrijd niet
kunnen volhouden. De Cubanen heb
ben zich voorgesteld, om de buiten
landers alle grondbezit te verbieden.
Onder deze uitsluiting vallen ook de
Amerikanen, die zich dus wel zullen
wachten, om hun geld te steken in
de Cubaansche suiker-industrie. Oou
zullen de Amerikanen niet licht hun
eigen suiker-industrie ten gronde
richten door de Cubaansche industrie
te bevoordeeleD
In Japan dreigt een grooter ge
vaar. De Japansche regeering doet
alle moeite, om de suiker-industrie op
Formosa té bevoordeelen. Het ideaal
der regeering is om van Formosa een
Japansch Java te maken, zoodat in
voer van suiker van ons Java over
bodig was. Wanneer de Japansche
regeering zoo voort gaat en de groote
geldoffers blijft geven voor Formosa,
dan is dit gevaar niet denkbeeldig.
Hierna schetste de heer Lawick de
beteekenis der suiker-industrie voor
Ihdië. Behalve 3000 Europeanen ver
dienen zeer vele inlanders hun brood
met deze nijverheid. Wel wordt soms
beweerd, dat het voor de Inlanders
een dwang-cultuur is, maar dit ont
kent spreker ten stelligste. De Inlan
der is geheel vrij en dat bij de ver
huur ongewenschte verhoudingen
ontstaan is niet de schuld der fabri
kanten, maar van de woekerzucht
der inlanders, die hen zóó in de
schuld steekt, dat ze in handen vaD
woekeraars vallen en geen baas zijn
over eigen grond. De inlandsche
werklieden in de suiker-industrie
verdienen, de levensbehoeften in aan
merking genomen, voldoende.
De regeering stelt te weinig belang
in de suiker-industrie in Indië. Het
is een zeer belangrijk bestaansmiddel
voor Java alleen wordt in een jaar
45 millioen gulden aan de inlandsche
werklieden uitgekeerd. Bovendien
bestaat ook andere industrie geheel
of gedeeltelijk van de suiker-indus
trie
Een serie mooie lantaarnplaten
werden door den spreker vertoond,
om 't gesprokene te verduidelijken.
Examen Nuttige Handwer
ken.
's-Gravenhage, 26 Febr. Geslaagd
de dames C. G. Bottelier en J. OcLer-
kerk bedden van Haarlem.
de exploitatiekosten van belde inrich
tingen zouden worden gedekt.
In hun advies aan Ged. Staten heb
ben B. en W. toen uiteengezet, dat
het koelhuis is een deel der inrichting,
de gemeente-slachtplaats, en dat der
halve aan art. 254 der Gemeentewei
wordt voldaan, als slechte zorg wordt
gedragen, dat van de gebruikers geen
hoogere rechten worden gevorderd
dan noodiig zijn ter dekking van de
uit de exploitatie voortvloeiende koe
ten.
In aansluiting daarmede heeft de
Min. van BinnenL Zaken gezegd, dat
hij voornemens is om bij het her
nieuwd onderzoek der tarieven zoo too
gelijk na te gaan, of de kosten van
die onderdeelen der slachtplaats,
waarvan het gebruik verplichtend is
voorgeschreven, niet door de speciaal
daarvoor geheven rechten worden
overtroffen en dat bij ontkennende be
antwoording de goedkeuring niet zou
worden bevorderd.
Hiermede rekening houdende, heeft
nu de slachthuiscommissie uit den
raad een tarief ontworpen, waarvan
de te verwachten opbrengst zal blij-
vsd beneden de kosten tot dekking
waarvan die opbrengst zal moeten
strekken.
Tengevolge der door de slagers
uitgelokte ministerieel© beslissing
moest de commissie nu het koelhuis
als een op zichzelf staande inrichting
beschouwen en daar thans slechts
zeer weinig slagers van het koelhuis
gebruik maken, geeft de comm. in
overweging het koelhuis te sluiten
tot zoolang er door de slagers of an
dere gegadigden aanbiedingen of
voorstellen worden gedaan, welke het
opnieuw in werking stellen van de
koalinrichtmg zullen rechtvaardigen.
B. en W. vereenigen zich hiermede
en stellen den Gemeenteraad voor
niet ingang van 1 April 1910 het voor
koelhuis met cellen te sluiten, tenzij
tegen dat tijdstip mocht blijken, dat
een zoodanige opbrengst aan koel-
huisrechten verzekerd is. dat de ex
ploitatie zal mogen worden voortge
zet, terwijl eventueel het koelhuis
niet meer zal worden geopend, voor
dat de gemeente van die opbrengst
verzekerd zal zijn.
HET NOODLOT VAN
DEN DIPLOMAAT.
Een comisch avontuur ie den Fran-
schen gezant in den Haag. Marcellin
Pellet met een cijfertelegram overko
men, dat hij aan zijn vrouw te Pa
rijs stuurde. De historie, waarover
in de kringen der Fransche diploma
ten veel wordt gelachen, luidt aldus:
Toen de heer Pellet onlangs Parijs
verliet, verkeerde hij in blakende ge
zondheid, en ook de correspondentie,
die hij met zijn in Frankrijk achter
gebleven vrouw voerde, deed niet het
geringste vermoeden rijzen, dat het
in Den Haag met zijne gezondheid
niet goed ging. Madame Pellet was
derhalve niet weinig verbaasd en ver
schrikt, toen ze het volgende tele
gram ontving: Toestand zeer ern
stig. Stel familie in kennis. Marcel
lin Pellet."
De vrouw van den gezant gaf, toen
zij deze droevige tijding ontving,
juist een diner. Dit werd in allerijl
opgeheven, en met veel moeite geluk
te het madame Pellet, voor zich en
UMUIDEN.
Doopsgezinde kerk.
Het plan tot stichting van eene
doopsgezinde gemeente te IJmuïden
is thans een feil geworden. Het con
cept-reglement van de commissie van
voorbereiding is door de stichters der
nieuwe gemeente zonder wijziging
aangenomen. Zes heeren zijn gekozen
tot leden van den kerkeraad. Binnen
kort zal met het beroepingswerk wor
den begonnen. De te beroepen leeraar
zal door de leden der doopsgezinde
gemeente èn door het bestuur van de
afdeeling IJmuiden van den Ned.
Prot Bond worden benoemd. Het
avondmaal zal met persoonlijke be
kertjes worden gevierd.
HET BEHEER VAN OPENBARE
SLACHTHUIZEN.
De Dordtsche berichtgever van het
Hbld. schrijft:
Het gemeente-slachthuis te Dord
recht is steeds geweest een doorn in
het oog der Dordtsche slagers.
Zij hebben hun actie voortgezet, ook
toon het slachthuis reeds lang in ge
bruik was genomen.
De slagersvereeii-gmg wendde zich
tot H. M. de Koningin met een ver-
zoekschrift, waarin werd betoogd,
dat koelhuis en slachthailen als twee
afzonderlijke inrichtingen in den zin
van art. 254 der Gemeentewet moeten
worden beschouwd; dat men nu wel
de slagers kon dwingen gebruik te
maken van de slachthaJJen, maar niet
van het koelhuis; dat dan ook het te
kort. dat de exploitatie van het koel
huis oplevert, niet mag gevonden
worden door de slachtrechten zooda
nig op te voeren, dat dientengevolge
mssoÊba
haar familie In den nachtexpres naar
den Haag nog plaatsen in den slaap
wagen te krijgen. Ondertusschen in
formeerden eenige vrienden van haar
bij het ministerie van buitenlandse he
zaken, en omdat daar van een ziek
worden van dezen gezant niets was
bekend, werden langs telegrafischen
weg nadere inlichtingen gevraagd.
Direct kwam van den lieer Pellet het
volgende antwoord„Vraag is mij
onbegrijpedijk. Ben heel goed ge
zond."
En de oplossing van het raadsel?
Ze werd eenige uren later op het mi
nisterie ontdekt In den diplomatie-
ken dienst van Frankrijk was zoo
juist een nieuw cijferboek ingevoerd
en Marcellin Pellet had, om de bruik
baarheid ervan te probeeren, naar
Parijs een telegram over het weer
gezonden. Ongelukkig werd het door
den ontvanger volgens de oude tele
gramcode overgezet. Het resultaat
was het aan de vrouw van den ge
zonden droevige bericht, van welks
ongegrondheid madame Pellet zich
toea den volgenden morgen in den
Haag tot hare groote vreugde zelf
kon overtuigen.
EEN HANDIG SCHULDEISCHER.
Een eigenaardig geval, dat nogal
drukte veroorzaakte, deed zich in het
Westen van Rotterdam voor, meldt
het „R. N." Het was uitgelekt, dat
een Indische vrouw de stad zou ver
laten. Een crediteur zend dadelijk
zijn kwitantie en had het geluk de
schijven daarvoor in de plaats te
krijgen. Hij achtte zich verplicht ook
de hem bekende andere schuld-
eischers met het geval in kennis te
stellen, waarom hij zijn zoon op de
fiets rondzond. In een kort oogenblik
waren allen met hun kwitantièn voor
het huis. Aan het beleefde verzoek
om morgein terug te komen, wilde
geen enkele voldoen. Inziende, dat
er geen ontkomen aan was. werden
allen betaald.
HENGELAARS EN DE POLITIEK
Zooals reeds is gemeJd, stelde de af
deeling Zaandam van den Vrijzinnig-
Democratischen Bond den heer dr.
D. Bos candidaat voor de Tweede Ka
mer.
Doch niet algemeen bekend is nog,
dat de afdeeling van den Hengelaars-
bond met een eigen candidaat uit-
komt. Zij stelde den heer J. C. H. G. i
van Deun, vrijzinnig-democraat, wo
nende te Watergraafsmeer.
De hengelaars bevelen hem tevens
aan als candidaat voor de vergun
ninghouders en post- en telegraafbe-
ambten en boden.
De aanbeveling van den heer Deun
is o.m. geteekemd door den heer A. H.
Hessels te Zaandam, die lid is der
vrijz.-dem. afdeeling.
Met het oog op dit feit, nam de af
deeling Zaandam van den Vrijzinnig-
Democratischen Bond het besluit, ge
noemden heer Hessels als lid te roy-
eeren.
(Tel.)
BAKKERS-NACHTARBEID.
Het Bakkers-Comité (voorzitter dr.
J. Roeters vau Lennep, secretaris tnr.
H. Blaupot ten Cate) heeft zich ge
wend tot de Kamers van Koophandel
en Fabrieken roet verzoek hun oor
deel uit te spreken over het door Mi
nister Taima samengesteld vooront
werp tot afschaffing van den nachtar
beid in broodbakkerijen.
WEGGELD IN NOORD-BRABANT.
Het dagelijksch bestuur van den A.
N. W. B., Toeristenbond voor Neder-
Land, heeft in zijn jongste vergade-
ring besloten, pogingen aan te wen-
den om te komen tot wijziging van
t art. 126 bis e der Provinciale Wet en
ook van art. 238 der Gemeentewet.
LACHHOEK.
GELUK BIJ EEN ONGELUK.
Heb je het gehoord: ze hebben
gisteren op sLraat een man om zija
seld vermoord 1
Ja, maar gelukkig had hij zij
ge'd niet bij zich.
'n AANBEVELENSWAARDIG
MEISJE.
Ja, mevrouw, k wou tegen 1 Mei
wel weggaan, 'k Kan bij mevrouw
Monk een dienst krijgen ais u rny
goede getuigen wilt geven.
Bij mevrouw Monk? Zeker, je
zult prachtige getuigen hebben, ^at
wijf kan ik niet uitstaan.
ONZE KINDEREN.
Grootvader (kwasi-enthousiast).
Zeg Wim, zullen wij dan vanmiddag
naar dien grooten speelgoedwinkel
gaan en al die mooie dingen gaan
kijken?
Twiutigste-eeuwsch kind (onver
schillig), Dat wil ik wel doen, als
grootvader dat zoo prettig vindt.
AANGENAME BEZIGHEID.
Onderwijzer. Waarom kom je
zoo laat Tom?
Tom. O, meester, m'n moeder
heeft waschdag vandaag, en nou was
ze de deksel van den ketel kwijt, en^
toen moest ik er boven op zitten,' om,
den stoom tegen te houden.
't BESTE MIDDEL.
Jongedame. Weet u er iets aan
te doen: in onze piano is de hout
worm.
Heer. Speel u er maar flink op,
juffrouw, spolen, altijd maar spelen.
Jongedame. Zou dat helpen'
Heer. Dat geloof ik wel: mis
schien maakt de arme worm zich dan
van kant.
„DE ZEVEN PROVINCIéN".
Harer Majesteit© pantserdekschip
„De Zeven Provinciën nadert op de
Rijkswerf de voltooiing, zoodat men
Ln de eerste helft van Maart de te wa
ter la ting kan tegemoet zien. Ondei
voorbehoud deelt 't Hbld. mede, dat
de Prins der Nederlanden deze te wa-
terlating zal bewerkstelligen.
ZEEPOSTKANTOOR.
Van 1 Maart af wordt ingesteld een
zeepostkantoor aan boord van de dag-
booten der stoomvaartmaatschappij
„Zeeland". Zoowel op de nacht- ais
op de dagbooten zijn dus voortaan in
richtingen aanwezig, om den inhoud
der toegevoerde brievenmalen van of
naar Groot-Brittannië, Vereenigde
Staten van Amerika, West-Indië enz.
reeds tijdens het zeetraject te split
sen naar de verschillende plaatsen
va.n bestemming, postroutes enz.het
geen bij groote postzendingen tot be
spoediging In de aankomst kan leJ-
den
Overigens dienen de zee postkanto
ren aan boord dier stoomschepen
niet voor het reizend publiek ter af
doening van postzaken
DE AANS1AANDE KAMER
VERKIEZINGEN.
Dt. oud-Christelijk Historische Kie-
ztrsvereeniging ta Utrecht heeft in
nare vergadering van gisterenavond
de volgende aftredende leden weder
candidaat gesteld voor de Tweede
banier voor Utrecht I jhr. mr. A.
f'. C. van Karnebeek; voor Utrecht
II jhr. mr. J. Roëll.
I WOMMELS. De vrijzinnige kiesver
eniging Wommels stelde lot candi
daat voor de Tweede Kamer dr.
l'.raus. oud-minister van Waterstaat-
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Do schilders plegen te zeggen, dat
elk schilderij zijn eigen atmosfeer
heeft. Ik wil het graag gelooven. Lan
den hebben zelfs hun eigen atmosfeer
wed. Zoo is Nederland het best in zijn
schik met een atmosfeer van winden
regen. Al hebben we nog zooveel goe
de schaatsenrijders in deze lage lan
den, het klimaat dat one past is, zoo
als ik zei, regen en wind. Wijken we
daar van af, moeten we ons schik
ken in droge vrieskou, dan vallen we
om als kegels en kruipt de een voor,
de ander na in zijn bed, om weer op
zijn verhaal te komen.
Dat was het Zalsman-quartet te er
varen gekomen. Alleen kop en staart,
wanneer ik met deze oneerbiedige be
woordingen de sopraan en den bari
ton mag noemen, waren overeind ge
bleven, de middenmoot, alt en tenor,
had er de stemvork bij neergelegd en
was ziek.
Natuurlijk gaf dat een groote ver
andering in het programma. Wat het
quartet aanvankelijk uit zou voeren,
moest nu door de sopraan en den ba
riton worden overgenomen, maar
waarom ze daarvoor liederen van
een en dezelfde componiste hadden
genomen, heeft misschien niet ieder
een dadelijk begrepen. Zestien bede-
ren van onze landgenoot© Anna Cra
mer uit Berliju des Guten zu viel,
zeggen de Duitschersder Cramer
i u viel hadden de toehoorders van
Donderdag hen kunnen nazeggen.
Daar kan Keen componist ter we
reld tegen, dat er bijna den heelen
avond niets anders voorgedragen
wordt Beethoven alléén misschien.
En dan nog!
Er is in onze dagen een ijverig
streven, om Nederlandse he componis
ten op den voorgrond te brengen.
Prachtig Wat zij in tonen gedicht
hebben, is zeker meestal even mooi,
soms wel mooier, dan veel wat we
van buitenlanders te hooren kregen.
Maar nauwelijks is het begonnen, of
't wordt overdreven. Dat het Alg. Ne-
derlandsch Verbond uit kracht van
zijn streven avonden van uitsluitend
Nederlandsche muziek geeft, laat
zich hooren. maar wanneer particu
liere concertgevers dat voorbeeld gaan
volgen, vrees ik, dat het vuurtje, pas
aangelegd, ook gauw weer gebluscht
zal wezen.
„Nederlandsche composities zul
len de menschan vragen. „Zijn dat
die uitvoeringen, waarop je niets an
ders te hooren krijgt?" En ze zullen.
aJ gauw wegblijven van concerten,
waar het gevreesde Nederlandsche
étiquet wordt opgeplakt, 't Is precies,
of de Nederlandsche liederen zwakke
lammetjes zijn, die vooral niet met
de bijtende wolven (de Duiteche of
Fransche muziek) in één hok mogen
worden opgesloten.
Kom, kom Varietas dele©lat, zei
den de Latijnen. Verandering van
spijs Matigt u, vrienden van
het Nederlandsche lied, of ge drukt
heit in Uwe onstuimige omhelzing....
dood 1
Dood ia, lijkt liet me toe, de ln den
Raad aangevangen campagne tegen
de sneeuwballen.
Of liever tegen de harde sneeuw
ballen, want ta de zachte vond
'sRaads voorzitter blijkbaar niet zoo
veel kwaad.
Maar wat is hard en wat is zacht
Onwillekeurig zal de mensch geneigd
wezen, den sneeuwbal, die een ander
raakt, zacht en het projectiel, dat
hem zelf treft, hard te vinden. Daar
bij heeft het eigenaardige bezwaren,
om naar een jongen toe te gaan en
hem te vragen „Hou me len goede,
beste vriend, maer is de bal, dien je
daar staat te kneden, hard of zacht?"
Intusschen vervalt dit onderscheid
vrijwel, waar de Commissaris van
politie aan den Raad heeft meege
deeld, dat bij het kantongerecht alle
processen-verbaal, die daarover inko
men, ter zijde worden gelegd, tenzij
blijkt, dat dit gooien is ontaard in
ergerlijke baldadigheid.
Ja, maar wanneer begint ergerlij
ke baldadigheid? Daarover kan ook
licht veirschil van meening heer-
sc-hen.
Het vreemde van de zaak is, dat de
Commissaris meent, dat leeraren en
onderwijzers het gooien met sneeuw
ballen niet zoo ernstig opnemen en
het eerder aanmoedigen.
Bij alle sneeuwpoppen en glijba
nen, hoe zit dat I
Moeten we nu een onderzoek gaan
instellen naar de graad van bande
loosheid, waarin leeraren en onder
wijzers hun leerlingen wat de sneeuw
bal quaestie aangaat, laten var koe
ren
Het geval is moeilijk. Ik kan me
een leeraar of een onderwijzer voor
stellen, die, de school naderende, den
groet van de leerlingen beantwoordt,
maar op het onverwachtst bukt en
de jongens aanvalt met een paar
flinke sneeuwballen, om daarna
bekogeld door tientallen ballen van
de een oogenblik verraste jeugd de
vlucht te nemen in het schoolgebouw.
Pat zijn grappen, waar je het jon
genshart mee wint maar het denk
beeld, dat sneeuwballen gooien op de
openbare straat verboden is, mis
schien niet bevordert.
Mairar zoover gaat het ook niet. Ik
geloof, dat we eenparig over de zaak
denken. Was ik onderwijzer, dan zou
ik de volgende toespraak houden
„Hoor eens jongens, sneeuwballen
gooien is geen schande. Dat was van
oudsher een flink en gezond jongens,
vermaak en is het nog. Als jelui het
maar goed doet 1 Geen harde ballen
gebruikt, waarmee je iemand pijn
bezorgt en ook niet mikken op oude
mensohen, op meisjes of vrouwen,
want dat is laf I Gooi je kornuiten,
die terug kunnen gooien. Dat is werk
van ferme jongens. Als je het zoo
doet, zal niemand er wat tegen heb
ben 1"
Deze zaak is, zooals de couranten
deftig zeggen, weer actueel gewor
den, daar de winter maar niet ophou
den wil en nu weer nieuwe sneeuw
omlaag heeft gezonden. Wat moet dat
worden in Maart. Als je een Neder-
landschen winter moest uitteekenen,
kon je dat niet beter doen dan met
een klein kopje, een klein lijfje, een
staart en een massa verlengstukken,
tot ta Maart, tot In April, tot in Mei
toe.
In onzen gemeenteraad is deze
week weer een lid van de tramcom-
raissle benoemd. Dat is de commissie,
die te oordeelen heeft over de aan
vraag van de E. N. S. T. om conces
sie over den Zijlweg naar O verveen
en die spottend wel eens „paarden-
tramcommissie'is genoemd, omdat
men meende, dat ze uiet al te schie
lijk werkt. Daar kun je, geachte
vrienden, evenwel niets van zeggen.
Zoo'n tramweg-aanvraag heeft een
massa halten in de gemeentelijke ad
ministratie, waar ze kan worden op
gehouden, daar hoeft de commissie
nu juist de schuld niet van te heb
ben.
Toch hoop ik, dat er zooveel moge
lijk voortgang mee gemaakt zal wor
den, want de E. N. E. T. wil er spoed
achter zetten en zoodra de lijn naar
en in Overveen klaar is, kunnen we
er zeker van wezen, dat de verbin
dingslijn tusschen deze en de be
staande lijn door het Kleverpark
niet op zich zal laten wachten.
Voorloopig doei onze goeie paar
dentram, die in deze vriesdagen wel
wat rammelt en waarin het petro
leumlampje niet heel lekker riekt,
neg opgeld. Het kan mij wel eens
weemoedig om 't hart worden, wan
neer ik be<ienk, dat zij over een paar
jaar niet meer wezen zal. Weg ook
dit overblijfsel van gemoedelijkheid.
„J&", zei een van mijn bekenden,
„vroeger heb Ik het wel gehad, dat
ik tegen den koetsier zei„och toe,
rij een beetje langzaam, wil je, want
ik moet daar in dxen winkel een bood
schap doen P Dan sprong Ik er gauw
even af, bracht ln tien woorden de
boodschap over, liep de tram op een
drafje na en sprong er weer op.
Klaar was Kees. Als de tram elec-
trisch geworden is, komt daar niet
meer van in 1"
Intusschen heb ik met genoegen
opgemerkt, dat de gemoedelijkheid
ook in ander opzicht de wereld nog
niet uit is. Te Zaandam wordt iemand
voor de Tweede Kamer gecandideerd
met de aanbeveling, dat hij voorna
melijk zal ijveren voor de henge
laars, vergunninghouders, postbe-
ambten en klerken. Zouden wij in
Haarlem niet een candidaat stellen,
die de belangen van de meubelma
kers, tuinlui, schippers en schaatsen
rijders meer in het bijzonder ter harte
neemt
Hoe ouder je wordt, des te grappi
ger dingen zie je gebeuren. Maar
wie werkelijk oud wil heeten, moet
héél oud wezen. Zoo las ik dezer da
gen, dat een Juffrouw in Bennebroek,
die wegens haar 85 jaar voor de oud
ste van 't dorp werd gehouden, de
vlag moest strijken voor menschen
van 90 en 91. De oudste te wezen is
dus niet gemakkelijk. Evenmin als
om de eerste te zijn bij een concert
of voorstelling. Zóo vroeg ben ik ©laar
van mijn leven nog niet gekomen, of
anderen waren nóg vroeger versche
nen. Waaruit volgt, dat het gelijke
lijk bezwaarlijk is om de eerste en de
laatste te zijn.
FIDoLIO.
