HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
In stormachtige Tijden.
Onze Lachhoek
FEUILLETON
DONDERDAG 25 MAART 1909
OM ONS HEEN
No. 804.
Nabetrachting van den
Gemeenteraad.
Öoil 4don December 1907 werd op
voorstel van den heer Sneltjes, met
één stem meerderheid (14 tegen 13)
besloten, de poriierkelen van den Wa
genweg door klinkers te vervangen.
Al dadelijk weid na de aanneming
van dit voorstel door den heer
Sneltjeg meegedeeld, dat deze veran
dering 10.500 kosten zou, maar de
voorzitter was van oordeel, dat dit
cijfer niet zoo maar dadelijk kon wor.
den aangenomen, zoodat dit punt
werd aangehouden.
De debatten over deze zaak waren
warm geweest, de verontwaardiging
onder het publiek over het feit, dat
men een prachtige keibestrating
ging opbleken om die door klinkers
te vervangen, niet gering. Misschien
oefende een eai ander vertraging uit
op het toestaan van de benoodigde
gelden. En toen de heer Van Ros-
»um kwam met een voorstel, om een
ien directeur van publieke werken
een rapport ie verzoeken over de be
strating door de geheel© stad, raakte
vanzelf de beklink©ring van den Wa
genweg mee op de lange baan. Im
mers zoolang er geen geld voor was
toegestaan, kon liet raadsbesluit niet
worden uitgevoerd.
Het lange wachten moede steidede
heer Sneltjes voor, de zaak der be
strating van den Wagenweg te be
handelen. afgescheiden van de alge-
meene bestratingsquaestie. Daartoe
werd door den Raad besloten en
W oensdag kwam zij dus weer aan de
orde.
Was de discussie op 4 Dec. 1907
scherp, ja soms bitter geweest, op 24
Maart 1909 werd ze veeteer komisch.
De burgemeester hield er de hand
aan, dat over de zaak zelve (keien of
klinkers) niet meer mocht worden ge
sproken. Die was immers den 4den
Dec. 1907 al afgedaan Jen gunste van
de Mankers I Alleen over het geld, dat
daarvoor noodig was, f 10.300, moch
ten de leden het woord voeren.
Maar zóó scherp kon natuurlijk
het een van het ander niet worden
gescheiden. Te begrijpen is het, dat
de Raadsleden, die over de kosten
spa-aken,, meiteen ook de zaak behan
delden, waarvoor die kosten moesten
worden gemaakt. De een voor, de an
der na raakte op deze Mip verzeild en
de burgemeester had zijn oor te luis
teren gelegd en liet onverbiddelijk
den hamer vallen, wanneer de onge
lukkige spreker het verboden onder
werp aanroerde. Zoo werden achter
eenvolgens de heeren Rinkema, Las-
schuit en zelfs de wethouder van pu
blieke werken tot de orde geroepen.
Mr. Thiel wist datzelfde gevaar al
leen te ontgaan, door in de plaats
van kelen of klinkers te zeg
gen het onderwerp, waarover ik
niet spreken mag.
Misschien was het maar goed, dat
de heftige discussie van 1907 op deze
manier niet wend vernieuwd, want
het bleek toch ik moet het met
leedwezen constateren dat de
klinkervoorstanders in die vijftien
maanden nog niot wijzer wazen gc-
wcuxlen en nog altijd bereid, veel
&ekl uit te geven om eon goodo be
strating, die mogelijk alleen wat to
rond i3 gelogd, door een ander pla
veisel o n n o o d i g te vervangen. Ik
zeg onnoodig, omdat mij door bewo
ners von den Wagen weg ie verzekerd
dat de klachlen over geraas zeer
overdreven zijn en dat zij daarvan
geen binder hebben.
Evenwel, er was eenmaal partij ge.
kozen Je was kei of je was klinker.
•Wfs bleek bij de stemming, dat de
klmkerpartij in getalsterkte was
vooruitgegaan. De kolmannen bleven
®P het omineuse cijfer 13, de voor-
standers van klinkers waren van 14
tot 18 geklommen, zoodat het bedrag
van 10.800 werd toegestaan en bin
nenkort de uitstekende keibestrating
door klinkers zal moeten warden ver.
vangen.
Een jammerlijk besluit! Een van
die, gelukkig In onzen Raad zeld
zaam voorkomende beslissingen, die
bij de burgerij den indruk vestigen
en levendig houden, dat te weinig
rekening wordt gehouden met ge
paste zuinigheid.
Het voornaamste argument is ge
weest, dat men goede belastingbeta
lers, ingezetenen van zekeren wel
stand tor wille wezen wou. Ik kan
dat beginsel huldigen en heb dat ge
toond, toen ik inging tegen domme
plannen tot invoering eener progres
sieve inkomstenbelasting. Maar deze
toepassing van 't beginsel acht ik
verkeerd, om zoo te zeggen sentimen
teel. Aangenomen al, dat de keien ge.
druisch veroorzaken, staat daar toch
tegenover, dat iedereen na korten tijd
met wat goeden wil gewent aan de
geluiden in zijn onmiddellijke omge
ving. Vraag aan de bewoners van
dure villa's op Staten Bolwerk en Ke-
naupark, of zij hinder hebben van
vooirbdjdonderende treinen en zij zul
len u vei'zekeren, dat ze die niet meer
hooren. Vraag aan de bewoners van
het Spaarne, of zo niet slapen kun
nen van ratelende stoomlieren en ze
zuilen u uitlachen.
Niets gewent sneller, dan geluiden.
Of het moest wezenrequesten zen
den aan den gemeenteraad.
Ik hoop maar, dat het muisje geen
staartje hebben zal in den vorm
van andere, soortgelijke verzoeken.
Welke bezwaartjes heb ik in mijn
omgeving Soms blaft ei- een hond
heele avonden lang in de buurt van
mijn kantoorwil de politie maar
eens zorgen, dat dat uit is Dan heb
ik ook last van opgeschoten jongens,
die schreeuwen en fluitenik ver
zoek een vasten post bij de Peuze-
iaarsteeg, want het hindert me.
Dan gaat er 's morgens vroeg dik
wijls een heele optocht van steenen
karren door de Poellaan, vlak ach
ter mijn slaapkamer ik verzoek daar
asphalt te laten leggen en ten slotte
word ik soms opgeschrikt door het
gefluit van de Laatste tram uit Am
sterdam, die kwart vóór eenen over
den Kleinen Houtweg rijdt. Laat dat
nachtrumoer ophouden 1
Zulke klachten hebben we alle.
maal. We komen er alleen niet bij
den Raad mee aan. En Ik moet zeg
gen, dat ik den bewoners van den
Wagenweg het beste wenschende,
meteen aan 'aRaads meerderheid
grooter wijsheid wil toewenschen in
de toekomst.
De 24ste Maart Is geen gelukkige
dag geweest: een kritieke dag, zou
den de meteorologen zeggen, een van
zware depressie
Voor de tentoonstelling van huis
industrie schoot er geen armzalige
tweehonderd gulden over, ter onder
steuning van het goede doel. Die
zaak, zei Dr. Nieuwenhuyzen Kruse-
man, lag nieit op den weg van het ge
meentebestuur. Moorddadige dood
doener I Is in 't algemeen, volgens
nieuwere denkbeelden, de werkkring
van de gemeente niet uitgebreid en
heeft het geen belang voor Haarlem,
om wanneer in de gemeente huis
industrie bestaat, de tentoonstelling
te steunen, die deze wil tegengaan
door ze in al haar ellende te vertoo-
nen
Juist de verklaring van dear voor
zitter „ik heb geen cijfers van den
omvang der huisindustrie £e Haar
lem kunnen vinden", bewijst, hoe
noodig het is, dat we van die toestan
den iets meer te weten komen, wat
door de enquête en de daaraan ver
bonden tentoonstelling mogelijk was.
Zelfa de schrikwekkende
ling van den lieer Van de Kamp, dat
van éen klasse in een school 87 van
de 40 leerlingen al arbeid verrichten,
baatte niet. De meerderheid van den
Raad, toevallig ook juist 18 tegen 18,
spaande voor de klinkertjes.
Dieeelfde verhouding van stemmen
bracht ook het voorstel van den heer
Van den Berg, om het toezicht op de
gemeentelijke vroedvrouwen op te
dragen aan de gemeentelijke armen-
oommissie, ten val.
En daarmee is zoowat alles wat be
lang had in deze vergadering beke
ken. Nu Gedeputeerde Staten niet
wilden, dat de bepaling van ontslag
aan onderwijzeressen, die gaan trou
wen, in de salarisverordening blijft
staan, maakten B. en W. daar een
afzonderlijk ontwerp-besluit van, dat
de Raad goedkeurde. Ged. Staten
zullen daaraan wel weer hun goed
keuring onthouden, maar dan krijgt
de Raad zeker gelijk bij de Regeering,
die immers ook de Rotterdamsohe be
paling heeft goedgekeurd. Voorts
werd er nog wat geschermutseld
over de Ridderstraat, die de heer Van
Styrum breed en het dagelijksch be
stuur am al vindt, maar die ten slotte
toch voor motorrijtuigen op meer dan
twee wielen gesloten werd verklaard
en eindelijk bleek, dat de gemeente
straatnamen geeft, die de politiever
ordening niet kent. Er hangt wel een
bordje Schoolsteeg, maar in on
ze politieverordening komt zoo'n
naam niet voor.
Dat mag wed gauw in 't reine ge
bracht worden. Andere loopen pro
cessen-verbaal, die daarin worden op
gemaakt (liet komt voorgevaar
van ongeldigheid 1
J. C. P.
ÊSuïtenlandsch Overzicht
'T BALKAN-PROBLEEM.
Corneille lieeft T geleerd, „als men
zonder gevaar overwint, triomfeert
men zonder glorie". De mogendheden
in den Balkan zijn van deze waar
heid ten volle overtuigd althans
hun handelingen wijzen dit uit 1
Nu de eigenlijke Balkan-quaesties
langs vele omwegen eindelijk zijn ge
regeld, is de ontevredenheid van Ser
vië opgeblazen tot een groote Euro-
peesche zaak. En waarom Corneille
geeft het antwoord
D« crisis duurt al meer dan een
half jaar en de keeren, dat er verze
kerd werd „nu is een oorlog niet
meer te vermijden", zijn legio. Geluk
kig is hij er heden nog- met I
Het verloop van het Servische ge-
scli'l is wel merkwaardig, vooral wat
de inmenging der mogendheden be
treft. Eerst was de algemeene indruk,
dat Europa het ldeine Servië tegen 't
groote Oostenrijk-Hongarije zou hel
pen en zijn eischen tot gebiedsuitbrei
ding zou ondersteunen desnoods met
wapengeweld. Toen het evenwel op
vechten aankwam, trok Rusland zich
terug en de andere vrienden even
zoo. Geen gewapende steun, maar
diplomatieke raad kon Servië van de
groote mogendheden krijgen.
Met dien dinlomatieken raad is het
Servische probleem evenwel nog niet
opgelostNog steeds dreigt een oor
log tusschen de onderdanen van ko
ning Peter en die van Franz Joseph.
Het eigenaardige is, dat de twisten
de landen en alie Europeesche mo
gendheden stellig verzekeren, dat zij
alles zullen doen om den lieven vrede
te behouden. Zelden is men zoo anti
oor) ogsgezind geweest
't Geschil is in een stadium geko
men, dat er geen zijwegen mogelijk
zijn en een besliste keuze noodzake
lijk is. De Servische minister-presi
dent zei „ik hoop van harte, dat
deze laatste poging, om den vre
de te behouden, mag slagen."
De laatste
Europa lieeft nu zijn tussclienkomst
aangeboden. Oostenrijk-Hongarije
heeft van Servië een beslist antwoord
gevraagd, of 't zijn eischen wil op
geven anders....
Servië hoeft een antwoord gezon
den, dat niet naar den zin der Monar
chie is, en nu tracht Europa, om
Servie te bewegen, een verbeterd ant
woord te zenden. Engeland heeft de
leiding dezer onderhandelingen en
had een nieuw Servisch antwoord
ontworpen, datnog niet naar den
zin van 't O.-H. rijk was. Daarom is
Engeland nog altijd zoekende om een
J formule te vinden, die èn Servië èn
I Oostenrijk-Hongarije tevreden zal
stellen. En de wijze diplomaten der
andere mogendheden helpen dapper
mee, om de toovervvoorden te zoe
ken
Ze moeiten nóg gevonden worden
En zal men ze vinden We hopen
't van harte en zoo moeilijk is de
zaak ook niet meer. 't Gaat nu alleen
slechts om den vorm van 't Ser
vische antwoord, en waarlijk, daar
bij kuunen zich toch geen onoverko
melijke bezwaren voordoen. In hoofd
zaak is men 't eens met elkaar. Van
een uitbreiding van het Servische
grondgebied ten koste van het O.-H.
rijk is geen sprake, en 't is nu alleen
de vraag wie de economische voor-
doelen die de Monarchie aan Ser
vië beloofd heeft moet regelen en
wie 't eerst moet beginnen met het
staken der oorlogstoebereidselen.
Zoo'n regeling is toch wel te maken
vooral, waar men zich in Europa
nu zoo op vredelievendheid be
roemt.
Maar
DE ALGEMEENE STAKING IN
FRANKRIJK.
Onze beschouwing van gisteren
over het einde der staking is geheel
in overeenstemming met de oordee-
len van de Fransche pers. Algemeen
wordit aangenomen, dat de dagen van
den post- en telegraaf-chef Simyan
geteld zijn.
De andere elsch der stakers: „geen
enkele staker mag ontslagen worden"
is volkomen ingewilligd.. Zelfs de
acht ambtenaren, die wegens het uit
schelden van Simyan tot zes dagen
gevangenisstraf veroordeeld zijn, zul
len niet ontslagen worden.
De stakers juichen over het succes
van hun onderneming.
Anders is 't evenwel met de con
servatieven, die de Regeering verwij
ten, dat ze tegenover de stakers veel
te toegevend is geweest.
Vermoedelijk zal deze sir ij d wel
nader in de Kamer uitgevochten wor
den. Parijs en heel Frankrijk is in-
tusschen blij, dat de staking voorbij
is want deze bezorgde heel wat last
en onaangenaamheid.
Cher het hervatten van de werk
zaamheden worden eenige nadere bij
zonderheden gemeld. Dinsdagmorgen
hadden de stakers vergaderd en (ge
lijk we gisteren reeds schreven) met
5700 tegen 800 stemmen besloten de
staking op te heffen.
Toen deze uitslag bekend werd,
hoeft de minister-president Clemen-
ceau terstond gelast, dat de militai
ren zouden inrukken en de bureaux
zouden worden overgelaten aan de
ambtenaren.
Dezen kwamen om één uur 's mid
dags op de place Vaubau aan allen,
mannen en vrouwen met een takje
mimosa in het knoopsgat of op de
corsage gestoken.
Om twee uur zette de kolonie, in
rij en gelid geschaard, zich in bewe
ging en marcheerden de 1200 beamb
ten in volmaakte orde naar het hoofd
kantoor In de rue Grenelle onder
weg voegde zich de leider Pauron bij
hei en nam, onder toejuichingen,
zijn plaats onder hen in.
Velen der mannelijke beambten
hadden op hun hoed of pet den brief
gestoken, waarin de administratie
hen bedreigde met schorsing, indien
zij den arbeid niet hervatten.
Zonder eenig incident trok men het
bureau binnen, en terstond hervat
ten de tot de orde teruggekeerde sta
kers den arbeid.
T Werd dus opgevat als een triomf
tocht
DE VLOOT-PANIEK IN
ENGELAND
is nog altijd niet bedaard. Integen
deel, men kent in Engeland thans
alléén deze quaestie. Al 't andere is
op den achtergrond gedrongen.
D? strijd is geheel anders geloopen
dan het ministerie gedacht had. Het
Kabinet had zich aangekondigd als
voorstander van bezuiniging. Daar
om was 't bang, om met eene ver
hoogde maruie-begrooting te komen,
maar 't achtte dit nooddg in het be
lang van 't land. Om den bouw der
acht Dreadnoughts (4 in dit jaar en
4 in 't begin van 1910) te rechtvaar
digen, gaf het een uiteenzetting van
de vloottoestanden, wees op die uit
breiding der Duitsche vloot, en con
cludeerde, dat men dit jaar beslist
vier zulke zeemonsters moest bouwen
om van de opperheerschappij ter zee
verzekerd te blijven.
En 't resultaat Dat de vier sche
pen zullen toegestaan worden, maar
misschien nog wel meer dan vier. De
Balfour-partij heeft van het gebeurde
heel handig partij getrokken en voert
een campagne tegen dit ministerie,
dat vojgeris eigen verMaring te wel-
j nTg voor de landsverdediging doet.
Er moeten dit jaar minstens acht
Dreadnoughts gebouwd worden.
In enkele plaatsen moeten binnen
kort verkiezingen plaats hebben,
welke verkiezingen nu bijna geheel
door de vloot-politiek beheer scht
worden Men vraagt den candidaten:
„vier of acht Dreadnoughts
Wanneer de regeering dit politieke
spel voorzien had, dan
OVEREENKOMST OMTRENT DE
VI.001 BEPERKING.
Men weet, dat de Engelsehe minis
ters bij het vlootdebat gezegd hebben,
dat Engeland op formeele wijze aan
Duitschlond een regeling over den
vlootbouw had voorgesteld, doch dat
dit door de Duitsche regeering was
afgewezen. De Duitsche regeering is
in de begrootings-commissie van den
Rijksdag over deze quaestie geïnter
pelleerd. Haar werd gevraagd: of in
üizienbaren tijd een overeensteiifmlng
ineit Engeland zou kunnen worden
gekregen, onder vasthouding aan het
Duitsclie vlootprogram.
Daarop antwoordde minister Von
Schoen namens den Rijkskanselier
met het afleggen der volgende ver
klaring
„De Engelsehe regeering heeft op
algemeene wijze haar bereidwillig
heid te kennen gegeven voor eene
Duitsch-Engeische overeenkomst over
den omvang en de kosten der vloot-
programma's, maar geen bepaalde
voorstellen daarvoor gedaan. In de
particuliere gesprekken, die over de
ze quaestie tusschen Duitsclie en En
gelsehe officioele personen hebben
plaats gehad, is nooit een Engelach
voorstel gedaan, dat naar onze mea
ning als grondslag voor officieele on
derhandelingen zou kunnen dienen.
Ia het verkeer tusschen bevriende
regeeringen wordt gewoonlijk ver
meden, formeele voorstellen te doen,
waarvan de uitslag twijfelachtig
schijnt. De Engelsehe regeering heeft
wellicht om die reden vermeden, een
officieel voorstel aan ons te doen, en
wij hebben geen reden geliad, ons
over zulk een voorstel uit te spreken.
De gronden voor onze afwachtende
houding tegenover de gedachte aan
een aleemeene beperking der toerus
tingen ter zee zijn op 10 December
door den Rijkskanselier in den Rijks
dag uiteengezet. Zij gelden natuur
lijk ook voor mogelijke overeenkom
sten tusschen enkele mogendheden.
Onze wettelijk vastgelegde vloot
bouw ls uitsluitend gericht op onze
eigen behoefte aan bescherming en is
voor geen enkele natie een bedreiging
zooals wij reeds herhaaldelijk hebben
uiteengezet."
DE ITALIAANSCHE TROON
REDE.
De koning bracht, na herinnerd te
hebben aan de jongste ontzettende
catastrophe, een eerbiedigen groet
aan de slachtoffers, bracht dank aan
de redders en bevestigde liet besluit
tot den wederopbouw van Messina en
Reggio.
Aangedrongen werd op bevordering
van den landbouw eri de voortzetting
der sociale wetgeving. Daarna ver
volgde de koning
Het parlement zal zich hebben be
zig te houden met de uitbreiding van
leger en vloot, door welke Italië me
dewerkte aan het behoud van den
vrede. Italië is zich bewust van de
verantwoordelijkheid, die ten opzich
te van den vrede op beschaafde mo
gendheden rust, het blijft voortdurend
trouw aan de bondgenootschappen,
de hoofdfactoren van het vreedzaam
evenwicht, het heeft tot dusverre me
degewerkt aan de verzekering der in
ternationale eendracht en zal op dien
wsg voort blijven gaan, dank zij den
vredelievenden geest, die alle Staten
bezielt
Opmerkelijk is de zinsnede „Italië
blijft voortdurend trouw aan de bond-
gei ootschappen."
CASTRO NAAR VENEZUELA.
Castro is gisteren te Parijs aange
komen. Vermoed wordt, dat hij heden
naar Bordeaux en vandaar naar Ve
nezuela gaat.
De „Temps" bericht
Bij de „Compagnie Transatlanti-
que" bevestigt men, dat aan de maat
schappij namens de Venezolaansche
regeering is medegedeeld, dat het
Castro verboden is in Venezuela aan
wal te gaan en dat hij aan boord tn
hechtenis zal worden genomen, wan
neer hij Ln een der havens van Vene
zuela mocht binnenkomen.
CLEMENCEAU ZIEK.
Clemenoeau, de minister-president
van Frankrijk, is door influenza aan
getast en moet het bed houden.
Gelukkig is juist de staking afge-
Ioopen I
INTUSSCHEN..
Toen ik uwe vrouw voor het
eerst ontmoette, was zij ecai lieflijke
bloemknop.
Zij heeft zich intusschen tot een
roos van twee honderd pond ontwik
keld^
TEKORT GEDAAN.
Boertje (thuis komend van een Va
riété-gezelschap met een program in
de hand), 't Was prachtig.
Zijn vrouw. En de pauze, wét
speulen ze den?
Boertje. Bèl, de pause heb ik hei
legaar nét gezien.
JONG HUISHOUDEN.
Hij. Maar Floortje, je hebt veel
te veel zout in de soep gedaan.
Zij. Och, dat komt er niet op
aan mannetje, wij hebben het toch
maar cadeau gekregen.
PARVENU'S OPMERKINGEN.
Het is mooi hier!
Pracht igl
Wat een hoogten en diepten!
Het is enorm. Kijk dat kerkje
eens in dat dail
- Nee maai' daar dan op dien
berg, die ruine!
v— 't Is toch zonderling die ruïnesl
Ze leken wel gek vroeger. In plaats
van gave kasteelen zoo'n onbehouwen
i ruïne te bouwen.
Ja, 't was 'n onpractisch volk!
DE NIEUWSTE BEESTEN..
Werkelijk, zei de gedistingeerde
dame enthousiast, werkelijk, Leuie,
je moet eens naar den Dierentuin
gaan. Alleen de rhododendrons zijn
een bezoek aan den Tuin al over
waard.
Zoo, zei haar vriendin, wier ver-
I stand niet evenredig was aan haar
rijkdom. Zoo! Ja ik hou ook wel van
die beesten, maai- 't kan zoo leelijk
bij hen rieken.
Stadsnieuws
Voor hetlighalfonds.
Van 14—20 Maart j.l. werd in har-
tel ij ken dank ontvangen van den heer
J. A. van der Boom, gymnastiekler
aar alhier, een som van f 175.51, zijn
de de helft der opbrengst van de
gymnastiek-uitvoering van 10 Maart
1.1., 16.01 gecollecteerd op een feest
avond van D.I.N.D.U.A. en 3.50 van
den lieer Geerlof v. d. Haak Jr., secr.-
penn. der voetbalvereeniging Klein
Haarlem.
TUINBOUW-TEEKENCURSUS.
Door het bestuur der afdeeling Am-
sterdam van de Ned. Maatschappij
voor Tuinbouw en Plantkunde, werd
op de tentoonstelling van teekeningep,
in Krasnapolsky aan 5 leerlingen van
bovengenoemden cursus het diploma
uitgereikt, waaronder onze stadgenoo-
ten F. v. d. Aardweg e» A. H. van
Emmerik.
HAARLEMMEROLIE-WERPER.
Do kantonrechter veroordeelde den
I jongen uit Schoten, die de kleederen'
van verschiller 'e in Haarlem wan
delende vrouwen 'en meisjes met
Haarlemmerolie bevuilde, tot acht
maanden tuchtschoolstraf, evenwel
met een proeftijd van twee jaar. Komt
hij dus in twee jaar niiet in aanraking
j met den strafrechter, dan behoeft hij
de straf niet te ondergaan.
Uit de Omstreken
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy.
Prachtig uitgedacht, hoor 1 zei
Merlin, met een vloek, terwijl hij zich
naar die twee andere vrouwen wend
de, die bleek en angstig in een hoek
van de kamer zaten, en niets begre
pen van hetgeen er voorviel, niet we
tende wat te denken of wat te geloo-
,vem Zij hadden niets geweten van de
plannen van Déroulède voor de vlucht
van Marie Antoinette, zij wisten niet
wait er in den brieventasch geweest
was en toch voelden zij vaag, dat het
mooie meisje, dat daar zoo kalm te
genover den weerzinwekkenden Ter
rorist stond, geen lichtzinnig wezen
was, zooals zij trachtte te doen ge-
pooven, maar alleen een verdwaalde,
krankzinnige misschien of wel een
^nartelares. Wist u hier iets van
.vroeg hij ruw aan de bevende Anne
Mia
Nietq. antwoordde zij.-
Niemand wist i«ts van jnijs paï-_
ticnlicTe zaken of particuliere corres
pondentie, zei Juliette koelzooals u
zegt, het was prachtig uitgedacht. Ik
had hoop, dat liet zou gelukken. Maar
ik begrijp nu, dat burger-afgevaar
digde Déroulède een man is van te
groot gewicht om op louter verden
king voor het gerecht gebracht te
worden, en mijn beschuldiging be
rustte niet op feiten.
En weet u, mooie aristocraats
dochter, grinnikte Merlin kwaadaar
dig, dat het niet verstandig is het
Comité van Algemeen Welzijn om den
tuin te lelden, of zonder bewijzen een
van de volksvertegenwoordigers aan
te klagen
Ik weet, zei ze kalm, dat u, bur
ger Merlin, besloten is, dat Iemand
voor dezen streek zal moeten boeten.
U durft nu den burger-afgevaardigde
niet aan te vallen, en daarom moet
u zich met mij tevreden stellen.
'k Heb genoeg van zulk gebabbel;
en geen tijd woorden te verspillen
met aristocraten, zei hij lomp. Kom
nu mee, volg de mannen kalm. Te
genstand zou de zaak nog maar ver
ergeren.
Ik ben volkomen bereid u te vol
gen. Mag ik nog een paar woorden
met mijn vrienden spreken, voordat
ik heenga?
Neen.
Misschien ben ik nooit meer in
staat een woord met hen te wisselen.
Ik heb neen gezegd, en ik meen
neen. Kom. vooruit. Marsch 1 Ik heb
al te veel tijd verspild.
Juliette was te trotsch om nog ver
der aan te dringen. Zij had gehoopt
door een enkel woord het hart van
mevrouw Déroulède en van Anne Mie
tegenover haar te verzachten. Zij
wist niet of zij dien ellendigen leugen
geloofden, dien zij Merlin verteld
had zij raadde alleen dat zij haar
op dit oogenblik besrehouwden als de
verraadster van Paul Déroulède.
Maar dat eene woord mocht niet ge
sproken woiden. Zij zou haar vonnis
en waarschijnlijk haar dood tege
moet gaan, onder de zware verden
king, die zij zichzelf op den hals ge
schoven had.
Toen soheen Anne Mie plotseling
bezield door een Invallende gedachte.
Het gebrekkige meisje stond tegen
over een psychologisch raadsel, dat
haai" begrip ver te boven ging, maar
dat zij toch vaag begreep, dat een
raadsel moest zijn. Iets in het gelaat
van Juliette had haar al bitter be
rouw doen voelen over haar daad te
genover haar en nu deze mooie, fijn
pbeschaafde vrouw op het punt stond
de bescherming van dit dak te veria-
ten oen overgeleverd te worden aan
het wreeds publiek en de alschuwelij.
BLOEMENDAAL.
Ten einde de geboorte van ons Ko
ningskind feestelijk te vieren, heeft
zJioh in de gemeente Bloemendaal,
onder eere-voorzitterschap van den
burgemeester, Jhr. A. Bas Backer,
eene commissie gevormd, bestaande
uit de heeren J. Th. Bornwater, S.
P. Rijnjêrse en A. IJzerman, be
stuursleden van „Koninginnedag"#
en Mr. A. W. Jacometti, F. Hoekman
en F. J Eldering, bestuursleden van
„Bloemcndaal's Bloei".
Behalve later aan te kondigen fees-
ten steil zij zich voor, op den avond
ke kwelling van dien kwaadaardigen
man, nu voelde Anne Mie's hart een
grenzelooze sympathie in zich opwel-
Voor dat Merlin of zijn mannen het-
konden verhinderen, was zij op Ju
liette toegesneld, had haar hand ge
nomen, die lusteloos en koud neer
hing, en er een hartelijke kus op ge
drukt.
Juliette scheen als uit een droom
te ontwaken. Zij keek met een hoop-
vollen, bijna verheugden, blik Anne
Mie aan en fluisterde
Het was een eed tegenover mijn
vader en mijn gestorven broeder. Zeg
hem dat.
Anno Mie kon alleen knikken zij
kan niet spreken, tranen verstikten
haar stern.
Maar ik zal or voor boeten met
mijn leven. Zeg hem, dat ook, fluis
terde Juliette.
Kom voort, schreeuwde Merlin,
uit den weg, leelijke bochel, of je
moet lust hebben ook mee te gaan.
Vergeef mij, iel Anne Mie door
haar tranen heen.
Toen duwde de man haar ruw ter
zijde. Maar bij de deur keerde Ju
liette zich nog eens om, en zei
Petronella zorg voor haar...-
En met flinke houding volgde rij
de soldaten de kamer uiL
Even later hoorde men de voor
deur openen, toen met een luiden
slag dichtslaan, en daarop was aJJee
stil Ln het huis in de Rue Ecole de
Módecine..
HOOFDSTUK XVIII.
In de Gevangenis
„Het Luxemburg".
Juliette was eindelijk alleen ten
minste betrekkelijk alleen want er
waren nu te veel aristocraten, misda
digers en verraders in de gevange
nissen van Parijs om hen, die ver
hoord, veroordeeld en geguillotineerd
zouden worden, alléén op te sluiten.
Het jonge meisje was door de
drukke straten van Parijs gestuwd,
gevolgd door een joelende menigte,
die dadelijk in het mooie, welopge
voede meisje een welkome prooi zag,
waaraan het Comité van Algemeen
Welzijn behoefte had, om haar aan
het veelhoofdig monster van de revo
lutie te kunnen toe\veri>en.
Den laatsten tijd hadden de diep
gezonken toeschouwers van het be
ruchte schouwspel op de Place de la
Guillotine verscheidene malen zoo'n
bijzonder welkom schouwspel geno.
ten een aristocrate een werkelijk
elegante, fijn beschaafde vrouw met
blanke handen en trotsch, bleek ge
laat de trap van hetzelfde schavot
opstijgend, waar., de gemeenste mis
dadigers en laagst gezonken indivi
duen omkwamen.
Den laatsten tijd waren de terecht
stellingen bijna uitsluitend van een
politiek karakter. De Girondijnen
vochten hun laatsten wanhopigen
strijd in de bloeddorstige arena van
do revolutie. Een voor een vielen zij
nog vechtende en nog pleitende voor
kalmte, nog onheid voorspellend en
een beroèp doende op dat volk, dat
zij uit een slavernij hadden opgehe
ven om het onder een veel grooter,
veel beestachtiger tyranniek juk te
brengen dan te voren.
Er waren toen twaalf gevangenis
sen in Parijs, en veertig duizend Ln
Frankrijk, en zij waren alle voL Een
geheel leger ging- het land rond om
gevangenen onder dak te brengen.
Er was ruimte voor afgezon
derde cellen, voor eenzame opslui
ting.
Vrouwen, mannen, kinderen al
len weiden bij elkaar gestopt voor een
of twee dagen misschien, dan zoude
dood er een einde aan maken.
De dood maakte ieder gelijk, be
kommerde zich niet over rang of
stand*
(Wordt vervolgd)»
