HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
In stormachtige Tijden.
MAANDAG 29 MAART 1909
den ten zijn en een groot garnizoen
der veldartillerie, ia 'b avonds na 9
uur de stad al uitgestorven. De stu
denten, die ik in hun talrijke eethui
zen en cafés natuurlijk op mijn ge
mak heb kunnen gadeslaan, zijn van
een zeer goedmoedig gehalte. Behou
dens een enkele strubbeling tusschen
Vlamingen en Walen bepalen zij zich
tot studeereu. De Alma Mater staat
in Belgiè dan ook aan den spits der
wetenschap, dat jaar leverde zij vijf
laureaten af tegen één in Brussel.
Opmerkelijk is het stadhuis als
bouwwerk on inwendig de grooie
kerk. Ook een uitstapje in de heu
velachtige omstreken heeft wel eeni
ge bekoring. Over eenigen tijd zal liet
verkeer met Holland drukker en be
ter worden. Immers de naaste route
van Amsterdam en L'trecht naar
Brussel ligt over Tilburg, Turnhout
eu Leuven en reizende per rondrais-
biljet is deze route dus liet goed
koopst Tot nog toe zijn de verbindin
gen echter zoo slecht, dat 't bijna
onmogelijk is, daarvan gebruik te
maken. Als men in Tilburg uit den
sneltrein stapt, vindt men daar na
eenig wachten een boemeitrein naar
Turnhout en in het gunstigst geval,
ook daar een boemeitrein naar He-
renthais. Doch nu begint de misère.
In HerenthaLa moet men vaak 2 3
uur wachten, vóór men een treintje
naar Aerschot krijgt en daar kan het
zelfde spelletje nog eens worden her
haald. Eenmaal in Leuven, vindt
men spoedig een trein naar Brussel.
Deze toestand is echter slechts een
quaestie ven tijd. Men wil een deel
der expres-tre inen AmsterdamPa
rijs langs deze route leiden, daarvoor
moeit natuurlijk dubbel spoor worden
aangelegd en in verband daarmee
wordt het grensstation Baarle-Nas-
sau (Hertog; nu reeds aanmerkelijk
vergroot. Dan zal men de reis Am
sterdamBrussel in vier uur kunnen
doen.
Wanneer het Zondagavond niet zoc
had geplaaregend, was ik toen-reeds
naar Brussel teruggekeerd om liet
Mi-Carême-feest, waarover de bladen
zooveel opwekkends schreven.
Maar ook een paar dagen later
vond ik er nog iets van terug irn de
kermis op Schaerbeek. 't ls wel een
legenstelimg die beide steaeoi.
Brussel en haar- voorsteden doem
alles vaak wat mogelijk is om de men
schen het leven zoo prettig mogelijk
te maken. Ik kan me niet voorstellen,
dat hier ooit ernstig gesproken is over
karmisafscbaffing, men betreurt het
als een kermis niet meer dat ie en
bedenkt middelen om ze weer tot
grooter bloei te brengen. Aan de ker
misreizigers worden alle mogelijke
faciliteiten toegestaan, de plaatsgel
den zijn niet te hoog en de gemeenten
wijzen gemeentegrond aan, waar ze
Ln den winter gratis met hun wagens
mogen staan.
De kermis van Schaerbeek biedt
vermakelijkheden van allerlei aard
o.a. iets wat ik in Holland nog
nooit zag: een katten-theater. Van
wanordelijkheden is geen sprake,
maar daarvan komt niet de verdien
ste toe aan de kermis, maar aan het
publiek. De menschen zijn hier ge
woon feest te vieren, zij verstaan die
kunst, terwijl ln Holland de menschen
uitgelaten zijn als er eens een enkele
maal iets te doen is. Ik denk hierbij
in 't bijzonder aan de jongste 31e Au-
gustusvierlng te Amsterdam, toen de
hoofdstad overstroomd was door een
bende geld-afdreigende ridders van
den grooten weg, die men hier weet
te weren.
Men zegt wel eens, dat er aan ker
mis geen behoefte meer bestaat in
dezen tijd wijl er net heele jaar door
vermakelijkheden genoeg zijn. Als de
ze stelling waarheid bevat is dit zeker
wel op Brussel van toepassing, want
men kan gerust een maand lang ei
ken avond ergens anders naar toe
gaan, om dan nog niet alles gezien
te hebben. (Cinéma's laat ik hierbij
nog geheel buiten rekening). En daar
bij kan men als men wil zoo
goedkoop uitgaan.
Daar hebben we bijv. de Barras
ford Alhambra, het grootste spéciali
té: tentheater van Brussel (op t oo
genblik ten minste wijl m 't Palais
d'été de Pole Nord heerscht of omge
keerd, m. a w. wijl daar nu wordt
schaataengereden). Dit theater over
treft in grootte den Stadsschouwburg
te Amsterdam, heeft vier galerijen en
is minstens even schitterend verlicht,
rijk beschilderd en luxueus ingericht.
De voorstellingen staan op gelijk
peil als bij Frits v. Haarlem, gelijk in
dergelijke groote zalen meestal het
geval is, moeten de kijknummers het
hier het meeste doen.
'k Heb er laatst een uitmuntende
plaats gehad op de derde galerij,
dicht bij het tooneel. 'k Kon zeer goed
zien en hooren, de zitplaatsen waren
zeer behoorlijk, het mij omringende
publiek was beschaafd. En weet u wat
ik daar betaalde. Een Hollandsch
kwartje! Men gaat hier van de stel
ling uit, maak 't goedkoop, dan
gaan de menschen dikwijls uit. En
omdat dit laatste het geval is, is 't
Zondags en in de week overal even
druk in die tallooze theaters en varié
tés, terwijl in Amsterdam, waar in
verhouding, maar zoo bitter weinig
te doen is, de meeste directies nog
zulke slechte zaken maken.
H. HENNING Jr.
Juitenlandsch Overzicht
'T BALKAN-PROBLEEM
OPGELOST?
't Heeft er eenige dagen bijzonder
slecht voorgestaan I Dat was, toen de
mede-deeling werd gedaan, dat de be
middeling der mogendheden mislukt
was. Op de beurzen te Weenen en te
Belgrado ontstond een paniek de
beste papieren wenden „voor een ap
pel en een ei" van de hand gedaan,
terwijl de graanprijzen enorm ste
gen. Algemeen werd gedachtn u
is de oorlog onvermijdelijk
Gelukkig is dit denken te pessimis
tisch geweest! 't Blijkt thans, dat de
mogendheden op 't allerlaatste oogen
blikje nog tot een overeenstemming
vekómen zijn. Rusland heeft n.l. de
annexatie van Bosnië en Herzegow1-
aa, door het O.-H. rijk bewerkt, e r-
k e n d. Dit is 't groote nieuws van den
dag 1
Voor deze erkenning heeft Rusland
meer dan een half jaar bedenktijd
noodig gehad. Eerst had 't er veel van
dat men in 't Tsarenrijk nimmer tot
de erkenning zou kunnen besluiten,
want.... 't is zich-zelf een slag in het
aangezicht geven 1 De Balkan levert
al sinds lang een eigenaardigen
strijd, tusschen de Germanen en de
Slaven, welke rassen vijandig tegen
over elkaar staan en elkaar de ge
ringste vooruitgang beknibbelen. De
grond-uitbreiding van 't O.-H. rijk
was een vooruitgang van 't Germanis
me en een achteruitgang van 't Pan-
slavisme. Daarom was er in 't Va
dertjes-land den bekenden grooten
Slaven-vriendgroote ontstem
ming tegenover Oostenrijk-Honga-
rije en waren er velen, die propa
ganda maak oen voor een oorlog, om
'l in hun oogen beieedigde Slaven
dom te wreken.... Zoo kwam 't, dal
Busland een twee-sla chLige houding
tegenover Servië aannam en men er
slechts naar kon gissen, of Rusland
bij een oorlog tusschen Servië en Oos-
tenrijk-Hongarije al of niet partij zou
kiezen voor Servië en 't Slavendom....
Zoo stonden ook nog vóór enkele
dagen de zaken
De Donau-monarchie vond toen,
dat er eindelijk een definitieve be
slissing moest vallen, 't Zij dan oor
log of vrede.
Europa inzonderheid Rusland
werd voor de keus gesteld. En Rus-
tand heeft eindelijk partij gekozenen
wel voor den vrede 1 In combinatie
met Engeland en Frankrijk heeft
Rusland nu een raadgeving aan Ser
vië opgesteld, die ook in 't belang
van den vrede is.
„De mogendheden zullen Ser
vië aaaraaen, zich te ontwape-
„nen en het leger op voet van
„vrede te brengenop voor-
waarde, dat Oostenrijü-Honga-
„rije aan de mogendheden ver-
klaart, dat het Servië niet zal
„aanvallen."
Gewichtig nieuws! Vooral, nu be-
kana is dat 't O.-H. rijk reeds van te
voren bekend gemaakt heeft, zijn
goedkeuring aan deze actie der mo
gendheden te hechten. Servië is nu
door de mogendheden uitgenoodigd,
om in den geest van de raadgeving
te Weenen een verklaring af te leg
gen en dan.... dan is alles in 't rei
ne. Althans, wanneer Servië zich aan
den wil der mogendheden onderw-
pen zal I Wel hebben de Serviërs dit
honderd maal verzekerd, doch, wan
neer ze geweien hadden, dat de uit
spraak van Europa zoo zou zijn....
t Gevaar is nu evenwel voorbij.
Servië staat nu alleen tegen het
machtige Oostenrijk-Hongarije. Het
moet toegeven, of zal verpletterd
worden
De vrede is dus zoo goed als verze
kerd.
Nu kan de conefrentie komen. Rus
land heeft de annexatie erkend, dus
zullen Engeland en Frankrijk wel 't
zelfde doen. De conferentie zal dus aL
leen tot taak hebben, de tot stand ge
komen veranderingen in 't nieuwe
verdrag vast te Leggen, zonder deze
veranderingen te bespreken, te beoor-
deelen of te veroordeelen.
't Bezwaar dat de Donau-monarchie
altijd tegen een conferentie had, is
dus nu vervallen 1
't Gaat thans naar wensch. Nog
een gelukje en de Balkan-crisis be
hoort heeleinaal tot het verleden
Maar... of de haat der Balkan-vol
keren onderling nu ook meteen in
liefde veranderen zal
DE SERVISCHE KROONPRINS,
t Zal dan toch gebeuren...
Kroonprins George heeft de verkla
ring geteekend, waarbij hij afstand
doet van de troonsopvolging.
De quaestie zal nu eerst in de
Skoepsjtjina besproken worden,
waarna een proclamatie uitgevaar-
^•'•gd kan worden, verkondigend, dat
Alexander tot troonsopvolger is aan
gewezen.
Een vreemde historie 1 Een officieel
onderzoek moet uitgemaakt hebben,
dat de kroonprins onschuldig is aan
den dood van den poieiabediende. En
nu doet George toch afstand van den
troon
Maar of men in Servië over dü be
sluit zal treuren?
T DUITSCHE REGEERINGSBLOK
GESPRONGEN
De conservatieven krabbelen terug.
Von Nermann ig te ver gegaan,
toen hij officieel 't „blok" opzei, hij
bad er geen machtiging toe van zijn
mede-conservatieven, 't „Blok" is
dus officieel nog niet dood, wel ern
stig ziek— op officieel sterven na
dood 1
Al is Vcm Normann te ver gegaan
een niet te verklaren flater I
achteraf krijgt hij gelijk, want de
conservatieven en hun pers keuren
ie breuk met 't blok goed.
iu de begrootingscommissie werkte
al 't nieuwe „blok", want de conser
vatieven trokken één lijn met de ka
tholieken.
Nu is 'L de vraagwat er gebeuren
zal De conservatieven hebben nog
tie keus, om 't oude „blok" al of niet
ie handhaven. Willen ze met de libe
ralen en vrijzinnigen b 1 ij ven regoe-
ren, dan.... zuilen ze de belasting op
Ie erfenissen en nalatenschappen
moeten „slikken".
Wat zal 't zwaarste bij hen wegen
NA DE STAKING IN FRANKRIJK.
De regeering moet veel hooren over
haar toegevendheid tegenover de sta
kers. De verwij ters zeggen ge hebt
den stakers half hun zin gegeven, en
moet nu in alles naar hun pijpen
dansen."
Dit is de regeering evenwel niet
van plan.
Allereerst is een onderzoek gelast
naar de opstellers van een manifest,
n a de staking uitgevaardigd, waarin
onder 't veel zeggend opschrift „Mer
ci" door de stakers hulde gebracht
werd aan het publiek, dat hen zoo
goed geholpen heeft. Zeker zullen de
opstellers daarvan op de een of an
dere wijze gestraft worden.
Eerste punt voor nieuwe wrijving,
't Tweede punt is, dat de regeering
den stakers hun tractement zal in
houden en wel op grond van onrecht
matig verzuim. De regeering is blijk
baar van zins den niet-stakers een
gratificatie te geven. Dit hindert na
tuurlijk de stakers. Derde punt van
wrijving.
Ten vierde blijven de stakers 't af
treden van hun chef Sirnyan eischen.
Zij hebben verklaard, dat als Sl-
myan over veertien dagen niet ver
trokken is, de staking opnieuw zal
uitbreken.
Men ziet uit een en ander de blij
vende vrede en rust is er nog niet 1
VERKIEZINGSONGEREGELD
HEDEN IN ITALIë.
Tijdens de verkiezingen schreven
we al een en ander over de eigenaar
digheden, die er tijdens de verkiezin
gen zijn voorgevallen.
't Muisje zai een staartje hebben
misschien wel een staart I
Op advies van minister Giolitti
stelde de Kamer de behandeling van
de interpellatie van Valide de Bollis
over de door de regeering bij de ver-
kiezingen uitgeoefende pressie uit,
tot na de ontvangst van het rapport
der commissie voor de goedkeuring
der geloofsbrieven, ondanks de hevi
ge protesten van de uiterste linkerzij
de, die den voorzitter noopte de zit
ting te verdragen.
In de wandelgangen beieedigde en
bespuwde Valentino zijn mede-afge
vaardigde PalÜcano. Er zal echter
goen duel plaats hebben, daar Valenti
no, die uit de aardbeving gered is, bij
die ramp beide beenen heeft gebro
ken.
UIT MAROKKO.
Naar uit Tanger gemeld wordt ls
Kittani gevangen genomen en aan de
Maghzen overgeleverd.
Men weet, dat deze sjoriff, een van
de Marokkaanse he kroonpretenden
ten, onlangs uit Fez is ontsnapt,
waar hij ouder bewaking stond.
VORST SCHWARZBURG-
SONDEKHAUSEN.
De vorst van Schwarzburg-Sonder-
hausen, een der Duitsche staatjes, is
in een sanatorium te Dresden overle
den.
Stadsnieuws
VEILING
in het verkooplokaal „De Gouden
Leeuw" te Haarlem, op Zaterdag 27
Maart 1909, des avonds ten 5 ure.
No. 1. Een Huis en erve aan de
Tuinstraat no. 1 A.
J. Booy Czn., 1100.
No. 2. Een Heerenhuis en erve met
tuin aan het Frans Halsplein No. 4.
Opgehouden 9505.
No. 3. Een Huis met afzonderlijk
opgaande Bovenwoning en Erve aan
de Lange Hoeren vest no. 24 zwart en
rood.
Th. J. Cramer 1800.
No. 4. Een Huis en Erve met tuin
aan de Parkstraat No. 9.
Niet geveild.
No. 5. Een Huis en erve met open
plaats aan de Drossestraat no. 25.
No. 6. Een Huis en erve aan het
Nieuw Landje no. 8.
De peroeelen No. 5 en 6 gecombi
neerd, J Booy Czn., 2060.
Na 7. Een dubbel lieerenhuis en
erve met tuin en met een daarachter
gelegen kweekerij te Santpoort, ge
meente Velsen, aan den Velserstraat-
weg, G No. 40.
Opgehouden/ 17405.
No. 8. Een beneden-Winkelhuis met
vrije Bovenwoning aan de Lange
Boogaardstraat no. 1.
Opgehouden 5005.
No. 9. Een dubbel Heerenhuis en
erve met tuin aan de Oranjekade, na
G. de Vleeshouwer, f 9525.
No. 10. Een Huis en erve aan de
Gierstraat no. 46.
S. Mok, 3425.
No. 11. Een Huis waarin Café met
afzonderlijk opgaande Bovenwoning
en erve te Schoten, op den hoek van
de Reitzstraat No. 1.
Opgehouden 3705.
Nos. 1215. Vier Hulzen met afzon
derlijk opgaande Bovenwoningen en
Erven te Schoten aan de Reitzstraat,
als:
No. 12. Get. No. 11 zwart en rood.
No. 13. Get. No. 13 zwart en rood.
No. 14. Get. No. 19 zwart en rood.
No. 15. Get. No. 21 zwart en rood.
De perceelen no. 12 en 13 gecombi
neerd B. Wijnveld f 5005.
De perceelen No. 14 en 15 gecombi
neerd B. Wijnveld, f 5130.
No. 16. Een Winkelhuis, ingericht
tot Café, met woning en erve aan tfa
Korte Wijngaardstraat No. 1.
A. Vermeer, f 1830.
No. 17. Een Burger woonhuis met er
ve aan de Korte Wijngaardstraat
No. 3.
A. Witkamp, f 1250.
No. 18. Een Winkelhuis en erve met
tuintje aan de Amsterdamstraat no. 5.
Opgehouden 1935.
No. 19. Een Huis en erve met tuin
tje aan den Kouden horn no. 46.
C. A. Joekes, 4475.
No. 20. Een Huis em erve aan de
Beeksteeg no. 15.
J. de Vries, f 1880.
No. 21. Een Winkelhuis en erve met
woning aan de Lange Raamstraat,
no. 24.
H. v. d. Pol, f 1245.
Van de Residentie en baar
bewoners
IV.
Een goed deel van vrouwelijk den
Haag verkeert, terwijl ik <Ht zit te
schrijven, in een zenuwachtige span
ning, want Vanni is in stad.
Vanni Imeer dan die naam is er
niet noodig om de harten van Hage-
naarsters sneller te doen kloppen
niet alleen die, waarvan de gelukki
ge bezitsters tusschen de 16 en 20
zijn, maar ook de meer beproefde
rijperen, welke bet eigendom zijn van
dames van meer geposeerd en leef
tijd. Vanni komt 1 meer dan die twee
woorden zijn niet noodig om dagen
lang stof te geven voor thee- en ande
re sweete babbelgelegenheidjes. on.
winkels, waar Vanni's portret te krij
gen ie, goede zaken te doen maken
en om plannetjes te beramen voor
wandelingetjes in de stad en door de
straten waar Vanni mogelijk zai
voorbij komen, quasi boodschappen
te doen.
Wie Vanni is? Geen schoothondje,
zooals de naam allicht zou doen ver
moeden, maar Vanni is Vanni Mar
coux, basse-noble, voor eenige jaren
verbonden aan de Fransche Opera
hier ter stede. Waar hij zijn enorme
populariteit onder bet opera-bezoe
kend publiek aan te danken heeft?
Ik en weet bet maar ten deele en wei.
voor dat deel, dat Marcoux verschul
digd is aan zijn fraaie stem, z'n nauw
gezette weergave van z'n rol en, aan
zijn schauspielerische talenten. Als
behoorend onder de beste operazan
gers, in de latere jaren aan gezel
schappen in ons vaderland verbon
den, dankt Marcoux eon deel van zijn
populariteit aan z'n „openbaar
ambt" maar vanwaar de.... nu ja,
de rage gekomen is, die hem voor
veel menschen niet veel minder dan
een halfgod deed zijn en die hem een
„hoogere volksliefde" bezorgde, wel
ke die door Sequah indertijd genoten,
evenaarde, dat is me onbekend. Maar
de dames schw&rmden nn eenmaal
voor Vanni ein vraag aan een vrou
wenhart een logische rekening ea
verantwoording 1
Vroeger toen Marcoux nog vast
aan het Théótre Royal verbonden
was, hebben de dames heel wat stra
ten om, en weer teruggeloopen om de
kans te hebben hem tegen te komen
heel wat leugentjes gebruikt om het
aanwezig zijn in de stad te verkla-
ren. En dan als Vanni, in wien men
door liet uiterlijk dadelijk den artist
vermoedde, kwam in een druk be
zochte lunchroom, midden in de
stad, de Hagenaar store, wien het. ge
luk beschoren was dan ooi juist
daar aanwezig te zijn, geraakten
in extase. In hetzelfde lokaal als
hijzoo vlak ln zijn buurt, zoo
dicht bij den held van zooveel heer
lijke droomen I Dan zaten de dames
fluisterend te staren naar den zan
ger en o zalig, o, aten ze taartjes,
waar Vanni zoovea van hoela, veel
ta.artjes, zoete taartjes, taartjes mei
slagroom, taartjes la Marcoux, o....
zalig o.... zoo sweet....
Over Marcoux deden de dolste ver
halen onder zijn bewonderaarsters
de ronde; hij was zeer gefortuneerd
en zong alleen uit liefde voor de
kunst's zomers woonde hij op een
groot kasteei in Zuid-Frankrijk hij
was van hoogen adeL... Dit laatste
was beslist waar, zoo vertelde me
eens een Vaoni-ver eer ster, zeker was
hij van adel, want hij was toch een
basse-„noble"I
Op het oogenblik geeft de werkelijk
groote zanger hier gasivoorstellingen
en de schouwburgdirectie kan verze
kerd zijn van ettelijke uitverkochte
zalen. Op die avonden overtreft het
getal dames dat van de heeren nog
belangrijker dan gewoonlijk.
Aanvankelijk zou Marcoux al een
paar maanden geleden opgetreden
zijn, maar de strubbelingen tf Parijs
bij de voorbereiding tot de opvoering
van „Monna Vanna", beletten zijn
overkomst on dit uitstellen van zijn
bezoek heeft voor verschillende bloe
misten een aardig schadepostje opge
leverd. Vanni heeft namelijk een lie
velingsbloem paarse violen en op de
avonden, dat hij optreedt, zijn veel
dames op de duurdere rangen ge
tooid met groote touffen violen. Op 't
Plein en aan de stations kan je ze
zelfs koopen van de bioemenventers,
onder den naam „fleurs de Mar
coux". Zoodra zijn komst aangekon
digd werd, zorgden de bloemisten na
tuurlijk er voor een termen voorraad
van die bloemen in te slaan en daar
zaten ze mee, toen het optreden van
Vanni uitgesteld moest worden. De
étalage van een der grootsten was
eenige dagen daarna een en al
FEUILLETON
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy.
38)
Juliette had hem verraden, om
haar eigen gevoel van goed en kwaad,
haar wraak en haar eed te dienen
Daarom had zij hem niet lief.
Het was logisch, verstandig en ge
voegd bij zijn eigen schroom, waar
het vrouwen betrof, scheen het Lprrr.
onbetwistbaar.
Voor een man als Paul Déroulède,
©m verstandig man van de daad was
het iets absoluut onmogelijks en on
gelooflijks, dat men valsch zou kun
nen zijn tegenover degenen die men
liefhad.
Hij had nooit gehaat wat hij lief
had of bemind wat hij haatte. De ge
voelens van een man in dat opzicht
zijn veel minder ingewikkeld, veel
minder tegenstrijdig.
Zou een man zijn vriend verraden
Neen nooit Hij mocht zijn vijand
verraden, het wezen, dat hij haatte,
wiens val hem vreugde zou geven.
Maar zijn vriend Het idéé alleen was
beleedigend, onmogelijk voor een op-
paarse viool, wat haast een verwijt
leek aan Vanni, dat hij al die heer
lijkheden versmaadde....
Uitstel bleek gelukkig voor de ve
le vereersters geen afstel en nu eerst
zooveel „teleurstellingen" ondervon
den zijn, Is het „genieten" van Van
ni dubbel zalig.
SINTRAM.
Brnssebche Ko&t
CCXV.
Men sta mij allereerst toe een slip
pertje te maken buiten het program
dezer kout, in zooverre Ik ze hoofd
zakelijk bedoelde als reisbrieven. Er
is hier sinds gisteren eer „cause
célèbr*". eer. zaak waaroveo iedereen
spreekt een recotzaak, die ir zoo
verre voor Nederland ook interessant
is, wijl sommige politieke partijen op
hun programma ook de instelling van
een volksjury hebben geplaatst. Het
hier voorgevallene kan misschien
voor dezen of genen aanlefding zijn
een conclusie ten opzichte van het
voor of teger te trekken, iets waar
van ik mi] zo* onthouden-
Veertien maanden geleden werd in
Antwerpen de houdster van een café
met damesbediening vermoord en be
stolen. Verdacht van deze misdaad
werden haar .serveuse" Marie Wal-
macq en de man van deze laatste.
Beiden vluchtten naar Rotterdam,
er vervolgen#, naer Algiers, waar de
man zelfmoord pleegde en Marie Wal-
macq werd uitgeleverd.
Een positief bewijs, dat zij mede
plichtig was aan de misdaden bestond
er absoluut niet en met spanning
werd dan ook de behandeling der
zaak tegemoet gezien. Ook deze lever
de geer. feiten op. De beklaagde zelf
ontkende uitdrukkelijk en sprak zich
bli het verhoor geen enkele maal te
gen, de getuigenverklaringen waren
echter hoogst tegenstrijdig.
De Vlaamsche advocaat Sohier, die
in zijn moedertaal een tweede Labor!
moet zijn, doch in t Fransch minder
soupelheid sis redenaar tentoon
spreidt, speelde met groot talent de
getuigen tegen elkaar uit, maar
kwam door zijn hartstochtelijk tem
perament vaak in conflict met den
strengen president van de recht
bank. die zelfs dreigde hem 't woord
te ontnemen.
Als de getuigenverklaringen geëin
digd zijn, houdt niet als Lr, Holland
hei O K. eer. requisitoir tot veroor-
deeljng tot een bepaalde straf, maar
tracht hij eenvoudig de schuld aan
te 'toonen, ten opzichte van de pun
ten, die ter beoordeeling worden ge-
gever. aan de Jury-leden, gewone
bui gei* De jury sprak Marie WoT-
rnacq vrij op alle punten, uitgezon
derd eenvoudiger diefstal. De jury
ging daarbij vaD de veronderstelling
uit, dat de man alleen den moord
gepleegd had en zij, eenmaal bekend
met het feit, noodgedrongen had moe
ten stelen en vluchten. De jury meen
de ten slotte dit misdrijf voldoende
geboet mei de preventieve hechtenis,
of allerhoogst met 2 jaar gevangenis
straf
Na het verdict der jury veroordeel
de da rechtbank de rampzalige vrouw
echter tot tien jaar dwangarbeid, een
onbestaanbare straf natuurlijk voor
eervoudigen diefstal.
Groote verontwaardiging onder
jury-leden, advocaten en publiek. De
president oer jury wil het woord voe
ren de president van de rechtbank
weigert hem diit. „Dat is misbruik
van vertrouwen" roepen verschillen
de jury-leden.
hebt 3 dagen om in hooger be
roep te gaan", zegt kalm de recht-
bank-.nresiden'f
„Over drie dagen zal ik een lijk
zijn", is het antwoord der beschul
digde
Zoo'n vaart zal het vermoedelijk
wel niet loopen. De juryleden wilden
eenparig een gratie-adres teekenen,
maar vonden bij nadere overweging,
dat dit van kwaad tot erger mocht ge
noemd worden. De zaak za! nu wel
zoo goed als zeker in hooger beroep
komen, maar het opmerkelijke van de
zaak is zeker de felle wijze, waarop
in de heele pers de Antwerpsche
rechters van hun toga's worden ont
daan, („uitgekleed" zouden wij zeg
gen als 't geen Edelachtbaren waren)
en dat onder de balieleden thans een
stemmig de meening bestaatna zulk
een vonnis zal geen enkel jurylid
meer durven veroordeelen.
Ik heb eenige dagen in 't stille
Leuven doorgebracht, 'k Had gedacht
dat het nog wel eenige interessante
slof zou opleveren, maar diegene,
die België voor genoegen bezoekt, kan
dit stadje gerust overslaan. Grooter
tegenstelling dan tusschen Brussel
en Leuven, met 't spoor slechts een
half uur van elkaar gelegen, is niet
denkbaar. Hoewei er duizende stu-
rechte natuur.
Juliette's laatste daad van edelmoe
digheid door te trachten hem te red
den, toen zij eindelijk van aangezicht
tot aangezicht stond tegenover het
groote kwaad, dat zij had aangericht,
die daad schreef hij toe aan een van
haar edele opwellingen, waartoe hij
wiet dat zij volkomen in staat was, en
daarbij gaf zijn eigen nederigheid
hem nog in, dat zij het meer deed ter
wille van zijn moeder of van Anne
Mie dan voor hem.
Wat had het Leven daarom nog voor
waarde voor hem Zij was voor al
tijd voor hem verloren, hetzij dat het
hem gelukte haar voor de guillotine
te behoeden of niet. Hij had maar
weinig hoop haar te redden, maar hij
wilde zijn leven niet aan hoar ver
schuldigd zijn.
Toen Anne Mie zag, dat hij Ln eigen
gedachten verdiept was, had zij zich
stil teruggetrokken. Haar eigen ver
stand zei Lutar, dal <Le eerste stap van
Paul Deroulède rijn zou te trachten
rijn moeder buitenslands te krijgen
nu het nog tijd was.
Daarom begon rij, zonder daarvoor
orders af te wachten, dienzelfden
avond haar eigen goed en dat van
mevrouw Déroulède ui te pakken.
Zij voelde nu geen haat meer in
haar hart tegen Juliette. Waar Paul
Déroulède had opgehouden te begrij
pen, daar begon Anne Mie iets te ver
moeden. Zij geloofde zeker, dat niets
Juliette meer van den dood zou kun
nen redden, en een groot gevoel van
teederheid voor de vrouw, die rij als
haar vijandin en mededingster had
beschouwd, sloop haar in T hart.
Ook zij had geleerd, dat wraak geen
voldoening brengt.
HOOFDSTUK XX.
Het Blinde Paard.
Het was bijna middernacht.
In de grootste kamer van de her
berg „Het Blinde Paard" was het op
dit oogenblik snikwarxn, terwijl de
geurtjes van scherpen tabak, ranzi
ge boter en onvermengde alcohol hot
vertrek vervulden, dat in de laatste
vijf jaren als de voornaamste plaats
van samenkomst van de partij der
ultra-sansculotten werd beschouwd.
Het huis zelf was vies en vuil en
stond in een van die onaanzienlijke
straten, die zoo nauw zijn, dat er
nauwelijks zon, lucht en licht voor
haar ongelukkige bewoners in door
dringt.
Het „Blinde Paard" was een van
de bouwvalligste woningen in deze
straat van slechte reputatie. De ge
pleisterde muren waren overal gebar
sten en stonden scheef, als stonden
zij op het punt ieder oogenblik inéén
te storten. De zolderingen waren
laag en werden gesteund door bal
kan zwart van vuil en ouderdom.
Eens was het huis bekend geweest
om zijn uitgestrekte kelders, die eeni
ge zeldzame, oude wijnen hadden be
vat. En ln de dagen van den Grooten
Monarch waren jonge losbollen ge
woon om daar na bals en andere
partijen nachtelijke drinkgelagen te
houden.
In die dagen waren de uitgestrek
te kolders getuige van menig duister
onderhoud, van monigen geheime:le
nigen doodtoen konden de vuile
muren hun eigen geschiedenis ver
tellen, te schandelijk om in de kro
nieken bewaard te blijven.
Die tijd was nu voorbij
Alle misdaden werden bij helder
daglicht op de Place de la Revolu
tion bedrevener wag nu geen be
hoefte aan donkere, geheimzinnige
kelders, om moord en wraak uit te
oefenen.
Ratten en ander ongedierte hadden
nu vrij spel. Zij aten elkaar op en
hielden er hun moordtooneelen even
als menschen van dezelfde soort bo
ven den grond deden.
Het was een club van Gelijkheid en
Broederschap. Iedere voorbijganger
had de vrijheid om binnen te komen
en deel te nemen aan de debatten,
zijn eenige eigenschap voor zijn tij
delijk lidmaatschap was een onbe
grensde liefde voor Mevrouw la
Guillotine.
Van de sombere kamers van het
„Blinde Paard" uit kwamen de mees
te aanklachten, die onvermijdelijk
den dood ten gevolge moesten heb
ben. Eerst waren er nog maar een
paar in geheime vergadering bijeen,
de heftigste patriotten van het arme
vertrapte Frankrijk. Zij spraken
hoofdzakelijk over Vrijheid, met veel
vloeken aan het adres der tyrannen
en stichtten toen een tyrannic, een al
leenheerschappij, tien duizend maal
erger dan die van de losbandige
Bourbons.
En dit was nu de tempel der Vrij
heid, deze donkere, vochtige, kwalijk
riekende kroeg met zijn smalle, ge
barsten ramen, die maar een schijn
tje lucht doorlieten en dan nog wel
lucht van de slechtste, ongezondste
soort.
De vloer was van planken ruw in
elkaar gezetnu waren zij wormste
kig en kaal, behalve dat er een kar
pet op lag, dik van vuile stof, dat
het geluid van geschoeide voeten
dempte.
Het vertrek kon maar op twee stoe
len roemen, die tegen den wand
stonden, uit vrees dat rij zouden bre
ken, en den gebruiker op den vloer te
recht zouden brengenoverigens de
den een aantal ieege wijnvaten als
stoelen dienst, en ruwe houten plan
ken op gebroken schragen als tafels.
Eens was er behangselpapier op
de muren geweest, nu hing het aan
flarden neer en liet den gebarsten,
gepleisterd en muur zien. Het ge hee
le vertrek maakte een Indruk van
groezelig vuil behalve een scharlaken
roode muts die midden in de kamer
op een ruwen dubbelen paal in den
vorm van de guillotine stond.
Op de muren stond liier en daar liet
eeuwige devies, zoo mooi in theorie,
en zoo schandelijk in haar uitvoering
„Vrijheid, Broederschap, Gelijkheid
anders de Dood."
In een paar hoeken van de kamer
was de muur onder het devies ver
sierd met ruwe houtskoolschetsen,
meest allen van vuilen aard, het
werk van die leden van de club, die
dit middel hadden aangegrepen om
hun kunst naar omlaag te trekken.
Dezen avond wag de vergadering
maar door weinig leden bezocht.
Dat was een natuurlijk gevolg van
de lijfspreuk van deze apostelen van
Broederschap„de guillotine gaat
altijd door." Zij was de gewichtigste
factor geworden in de regeeringsma-
chinerie van deze groote revolutie, en
zij was dagelijks bijna ieder uur ge
voed door de werkzaamheid van de
ze naamlooze club, die haar schan
delijk boosaardige rittingen hield in
de vuile gelagkamer van het „Blinde
Paard".
(Wordt vervolgd).
