HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
In stormachtige Tijden.
DINSDAG 80 MAART 1909
Ook toen Von Bülow do quaestie zelf
naging en constateerde, dat 't O.-H.
rijk in 't conflict met Servië 't recht
aan zijn zijde heefu
De vrienden van Servië (inzonder
heid Rusland) moesten 't even ont
gelden
„Een zware verantwoordelijkheid
rust op hen, die op de een of andere
wijze ertoe bijdragen om die Servi
sche aspiranten aan Le moedigen."
Er kwam evenwel een doekje voor
't bloeden.
„Europa's zucht naar vrede is sterk
genoeg, om een wereldoorlog te be
letten. De leiders der Russische poli
tiek, in de eerste plaats keizer Nico-
laas hebben wegens de houding, die
zij th a n s (dat thans beteeleent
hier veelhebben aangenomen, aan
spraak op den dank van alle vredes-
vrienden."
Von Bülow verklaarde, dat Duitscin
land wel bemiddelend is opgetreden,
zoowel te Woenen, Petersburg als le
Kous tan tinopel. Maar... de loyaliteit
tegenover den bondgenoot hadden
grenzen voor de bemiddeling gebo
den.
Ten slotte een klappende vuurpijl
Duitscbland blijft trouw aan Oos
tenrijk en verdedigt zoodoende ook
zijn eigen belangen. En op die wijze
verzekert Duitschland het beet den
vrede.
Hoe zal Servië doen met de verma
ning en raadgeving der mogendhe
den
't Wordt nu algemeen aangenomen,
dat Servië heel gehoorzaam zal zijn
en zonder eenig verder verzet de
vredelievende verklaringen te Wee-
nen zal afleggen
Daarmee is dit geschil dan uit de
wereld geholpen. Althans voorloopig!
We kunnen ons niet vleien roet de
hoop, dat in den Dalkan nu voor
langen tijd rust zal komen. Inte
gendeel! Servië is nu gedwongen om
voor liet 0.-11. rijk de vlag te strij
ken, maar het ondergaat deze verne
dering met een hoop op betere tijden.
vVanneer Servië eens in een gunsti
ger positie komt ^hetzij door nauwe
re aansluiting met Rusland, hetzij
door moeilijkheden, die Oostenrjjk-
Hongarije met andere mogendhe
den krijgt) dan zullen de oude wen-
schen weer opkomen, en dan zal Ser
vië eischen, wat "t nu met kan krij
gen. Dan zal Servië 't Lractaat verbre.
^en, zooals.... 't Ü.-H. rijk dit nu ook
gedaan beeft met de annexatie van
Bosnië en Herzegowina....
Maar voorloopig is de vrede verze
kerd 1
DE DUITSCHE EN ENGELSCHE
VLOOTBOUW.
Ook over deze quaestie heeft Von
Bülow gisteren gesproken. Hij zei o.
a. „De verbonden regeerixigen den
ken er geenszins aan bij den bouw
van een Duitsche vloot een wedstrijd
aan te gaan met de Engelsche zee
macht. Onze zeemacht is uitsluitend
in 't leven geroepen ter bescherming
van onze kusten en onzen handel. Het
program van onzen scheepsbouw is
bekend, wij hebben niets te verbloe
men, niets te verbergen. Een plan om
de schepen te bouwen in korteren tijd
dan wettelijk is bepaald, bestaat niet.
Geruchten, die 't tegendeel beweren,
zijn onjuist."
Omtrent de quaestie der ontwape
ning zei de rijkskanselier: „Zoolang
een bruikbare grondslag ontbreekt,
moet de regeering volharden bij ha-
ne meening, dat onderhandelingen
over beperking van den vlootbouw,
onverschillig of die tusschen twee of
meer mogendheden worden gevoerd,
geen werkelijk succes beloven."
Ten slotte kwam de verhouding
met Engeland ter sprake en besloot
Von Bülow „De keizerlijke regee
ring zal ook verder haren plicht be
trachten en vriendschappelijke be
trekkingen tusschen Duitscbland en
Groot-Britanniü bevorderen en er
naar streven die betrekkingen zoo te
maken, dat achterdocht onmogelijk
wordt."
DB BEWAPENING VAN ITALIë.
Ook Italië gaat zijn bewapening
verbeteren. De minister Tittoni zeide
guste ren in de Kamer Geen enkele
regeering kan goede Italiaansche po
litiek voeren, zonder een sterk leger
en een sterke vloot.
De regeering is van plan aan de
Kuraer de daartoe noodzakelijke
maatregelen voor te stellen.
De minister van Oorlog verzekert,
dat het Italiaansche leger de eer van
de nationale vlag hoog kan houden.
Do minister van Marine verklaart,
dat bij de nieuwe begrooting nieuwe
ertdieien zullen worden aangevraagd
om den aanbouw van nieuwe scliepen
en dioogdokken te bespoedigen, om
op voldoende wijze te voorzien in
alle behoeften der oorlogsmarine.
DE REGEERINGSPARTIJ IN
DUITSCHLAND.
't Is nog onzeker, wat het zal wor
den of er een nieuw blok zal ko-
nieu, of dat het oude hersteld zal
worden.
De partij-leiders onderhandelen
no.?
Wel is eigenaardig, dat Vrijdag in
de begrootingscommissie het nieuwe
blok al werkte, maar de conservatie
ven en de katholieken kregen den
steun der Polen.
Zullen deze ook in het nieuwe blok
opgenomen worden
Dat zal last veroorzaken, want de
Polen willen meestal van geen partij
politiek weten, en weren steeds na
tionalistische politiek.
Stadsnieuws
Dammen.
De Damclub „Haarlem" zal eerst
daags haar jaarvergadering houden.
De agenda bevat o. a. Jaarverslag
van den secretaris; jaarverslag van
den penningmeester; periodiek af
treden en verkiezen van twee be
stuursleden bestuursvoorstellen
rondvraag.
Tot viering van het vijfjarig be
staan der vereeniging zullen na af
loop der vergadering voor de leden
wedstrijden om prijzen worden ge
houden.
Kegelen.
We ontvangen het eerste nummer
van een weekblad „De Kegel wereld",
officieel orgaan van de Nederland-
sche kegelsport. Aan 't slot van naar
voorwoord schrijft de redactie
„Ons blad moet en mag niet wezen
een partijblad. Geheel vrij, geheel
neutraal moet het tegenover allen
staan. Geen twistgeschrijf, geen ha
telijkheden mogen er in. Kameraad
schappelijk moeten we zijn en blij
ven. De kegelwereld hoog
Rubriek voor Vragen
Geabouneerden hebben het ruorrech
ragen op Terschillend gebied, mits voor
jeaniwoording vatbaar, in te zenden by dt
iteilactie van Haarlem'# Dagblad, Groot.
iouiAtraa; 63.
Alle antwoorden worden geheel kosteloo
jegeven eu, voor zooveel mogelijk ia, den
lag na de inzending
Aan vrageD, die niet volledig naam en
woonplaats van den inzender vermelden,
wordt geen aandacht geschonken.
VRAAG. S Februari heb ik mevrouw
den dienst opgezegd. Heeft mevrouw
nu 't recht de nieuwjaarsfooi van 't
loon af te trekken? Wel is de opzeg
gingstermijn nu 6 weken, maar ik
heb toch 3 maanden van te voren
mijn dienst opgezegd. Mevrouw be
weert evenwel, dat dit aan de zank
niets afdoet. Was het geven van de
nieuwjaarsfooi verplichtend vóór de
nieuwe wet in werking trad, ook
zonder dat bij verhuring hierover ge
sproken was? Is men verplicht een
dienstbode, die met Mei vertrekt ean
sehoonmaakfooi te geven? Zoo ja,
hoeveel moet die fooi dan bedragen
Heeft mevrouw 't recht de waarde
van iets, dat bij ongeluk gebroken is,
van 't loon af te houden Bij het
verhuren is hieromtrent niets afge
sproken.
ANTWOORD. Wat al vragen Een
fooi kan nooit een verplichting zijn
maar in 't gegeven geval brengt
plaatselijk gebruik mee, dat mevrouw
de nieuwjaarsfooi aftrekken mag.
Uw sehoonmaakfooi is dus ook niet
een verplichting, maar een gebruik.
Hoeveel dit zijn moet, staat nergens
vo orgesch reven.
Over betaling van gebroken goed
be&taan ook geen bepalingen. Waar
om vragen dienstboden geen contract
en zetten zulke dingen er in
VRAAG. Bestaat er te Haarlem een
inrichting, waar voorwerpen als gas
kronen enz., opnieuw kunnen worden
gepolijst
ANTWOORD. Firma J. K. C. Snel-
tjes, Kennemerstraat.
VRAAG. Kunt u mij ook 't adres
geven van een bekwaam meubelma
ker, om zwarte meubelen opnieuw ie
politoeren
ANTWOORD. Dat kan elke meubel
maker doen.
VRAAG. Kunt u mij ook zeggen,
wie de eigenaars zijn van verschillen
de zaken te Zandvoort, vooral in de
Passage
ANTWOORD. Wij zouden ter be
antwoording van deze vraag een uit
gebreid onderzoek moeten instellen,
waarvoor ons de gelegenheid ont
breekt. Wanneer de vrager een mor
gen zelf naar Zandvoort gaat, en
daar b.v. bij een koffiehuishouder,
die de plaats kent, een onderzoek in
stelt, zal hij binnen een paar uur we
ten wat hij wenschL
VRAAG. Iemand is van Haarlem
naar Zaandam vertrokken. Zijn adres
heeft hij niet achtergelaten. Hij is
mij nog geld schuldig. Hoe moet ik
nu zijn woonplaats te weten komen?
ANTWOORD. Vraag het aan de
Zaandamsc.he politie, niet een postzo-
gel voor antwoord.
VRAAG. Kunt u mij ook zeggeu,
wat die twee namen op één der pila
ren in de St. Bavo Kerk beteekenen
ANTWOORD. Dit zijn de namen
van den grootsten eu kleinsten man,
die vroeger in Haarlem woonden. De
grootste was Daniël Cajanus, 8 voet
en 4 duim lang, de kleinste Simon
Jane Paap, 7ül/2 duim lang.
VRAAG. Wat stellen die gebroken
beeldjes voor, uitgehouwen in een der
muren, en uit weisen tijd zijn ze
ANTWOORD. Deze beeidjtrg stellen
waarschijnlijk een gedeelte van den
kruisweg voorze zijn m den tijd van
den beeldenstorm, omstreeks 15b6,
stukgeslagen.
VRAAG. Liggen onder de vloerzer
ken ook lijken Zijn dat alleen uien-
schen van hooge geboorte
ANTWOORD. Onder bedoelde zer
ken liggen nieusclien begraven van
verschillenden stand en rang.
VRAAG. Is de bewaarder van de
meisjesschool aan de Margaretha-
straat reeds benoemd? Zoo ja, waar
kan ik dan mijn geboortebewijs te
rugkrijgen
ANTYvOORD. Deze benoeming heeft
reeds plaats gehad. Vervoeg u, tor
terugkrijging van uw geboortebewijs,
ter secretarie, le Afd.
VRAAG. Waar moet ik mij vervoe
gen om werk te krijgen aan de
stoomtram Haarlem—Alkmaar
ANTWOORD. Te Vel sen, aan 't kan
toor der administratie.
VRAAG. Heeft een patroon hot
recht zijn strijkster op den Katholie
ken Zondag niet te laten werken en
haar 't loon van dien Zondag te ont
houden
ANTWOORD. Ja, tenzij het anders
overeengekomen of in een arbeids
contract vermeld is.
VRAAG. Kan men, in Haarlemmer.
liede wonend, zijn kinderen op de
openbare lagere school te Haarlem
geplaatst krijgen
ANTWOORD. In 't algemeen niet.
Elke gemeente moet de kosten van 't
openbaar la gei' onderwijs zelf •dra
gen. Indien er evenwel omsiandigne-
uen zijn, die aanleiding geven om
voor u een uitzondering te maken,
draag die dan eens voor bij den wet
houder van onderwijs, Mr. ThieL
VRAAG. Kent u ook een fotograaf
in Haarlem, die op porselein fotogra
feert
ANTWOORD. Wend u tot den heer
W. H. Dikkenberg, God. Oude Gracht
70, alhier.
VRAAG. Ik ben aangeloot, heb een
ouderen broer, die al gediend heeft
en nog drie broers onder mij. Moet
ik nu dienen
ANTWOORD. Noen.
VRAAG. Is hier ter stede ook een
tennisclub? Zoo ja, waar speelt zij
en is 't speelseizoen reeds begonnen
Weet u den naam van den president
ook Tot nadere aanduiding diene,
dat hier niet gevraugd wordt naar
een élite-ciub, maar naar een uit de
burgerij.
ANTYVOORD. Uw vraag is niet ge
makkelijk te beantwoorden. Wat is
een élite-club eu in welke soort club
meent u wél te passen Dat kunnen
wij moeilijk uitmaken. Meestal kom
men in een tennisclub door uitnood!-
ging van of aanmelding bij anderen,
die daarvan al deeJ uitmaken. Kent u
niemand, die tennist, richt dan zelf
een club op.
VRAAG. Ik zou gaarne een werk
kring in Duitschland willen hebben.
Waar zou ik mij hiervoor kunnen
vervoegen
ANTWOORD. Wend u tot de Ver
eeniging „Het Buitenland", Amster
dam.
OM ONS HEEN
No. 005.
Over volkeren van den Balkan
Reginald Wyon, een oorlogscorres
pondent voor Engelsche bladen, heeft
in een maandschrift een en ander
verteld van zijn ervaringen in som
mige Balkan-staten, Bulgarije, Alba
nië en Montenegro. Eigenaardig ge
noeg bekijkt hij die volkoren uit een
oogpunt van „sport", welk woord hij
aldus omschrijft„gevaarlijke of on
gevaarlijke inspanning door een flin-
ken kerel en vertrouwbaren kame-
raad".
Van de Senders houdt de schrijver
niet, evenmin van de Grieken. Ook
op de Turken schijnt hij minder ge
steld, maar de Bulgaar, de Albanees
en Montenegrin hebben zijn volle be
langstelling. Weliswaar moet het
woord sport niet in Europeeschen
zin worden opgevat, want oostelijk
van Budapest houden alle voetbal,
cricket en hockey totaal op em wor
den vervangen door de jacht op men
schen enden dans.
Nu de Balkanstaten bevrijd zijn
van het juk van den eens zoo mach
tigen Turk, is hun grootste grief, dat
de groote Europeesche rijken niet
willen toelaten, dat zij hun onderlin
ge twisten beslechten op hun eigen
manier. Maar daar ze liet vechten
eenmaal niet kunnen laten, houden
ze toch strooptochten op de grens
met benden, die voor een week of wat
gevormd en daarna weer ontbonden
worden. Wie meent, dat alleen lie
den, die niets te verliezen hebben aan
dat spelletje meedoen, zou zich zeer
vergissen.
Bemiddelde jongelui en zelfs officie
ren trekken mee uit en daar de ver
schillende volkeren alle met elkaar
in onmin zijn, is er gelegenheid ge
noeg om te vechten. Daarbij gaat het
ernstig toe kwartier wordt niet ge
vraagd en niet gegeven.
Natuurlijk zijn het midden in de
bergen geen gemakkelijke uitstapjes,
maar tochten, die veel kracht en uit
houdingsvermogen vergen. Dat is
dan ook de reden, waarom de troep
jes zelden langer dan zes of acht we
ken onder weg blijven, of het moest
midden in den zomer zijn en wanneer
zij een geschikte schuilplaats hebben
gevonden. De mannen zijn dapper tot
heldhaftigheid toe. De sterksten heb
ben handgranaten bij zich, een wa
pen, waarvoor de Turksche soldaten
buitengewoon bevreesd zijn, want
zoo zij als getrouwe Muzelman
nen den dood door den kogel
niet vreezen, toch hechten zij er zeer
aan, dat hun lichaam ongeschonden
blijft
Deze granaatwerper moet om ver
schillende redenen een koelbloedig
man wezen. Vooreerst omdat hij zijn
granaten van niet te grooten afstand
moet slingeren en dus wel gedwon
gen is, zich bloot te geven aan het
vuur van den vijand en bovendien,
'omdat de lout, die hij met zijn ciga
rette aansteekt, zeer kort is, zoodat
talmen voor hem zelf noodlottig wor
den kan.
Montenegro heeft eeuwenlang weer
stand geboden aan Turkije en dertig
jaar geleden den Sultan zelfs genood
zaakt, zijn onafhankelijkheid te er
kennen. Daarop is elke Moniteixegrijn
trotsch en het naburige Albanië >s in
zijn oogen onteerd door de aanwezig
heid van Turksch garnizoen in de ste
den. Beide volken evenwel dragen
wapenen, zooals wij een zakdoek bij
ons hebben en zijn gereed, ze bij
iedere gelegenheid te gebruiken.
Terwijl de Bulgaarsche Coraitat-
Chis meer om politieke doeleinden
over de grens hun strooptochten hou
den, gaat de Montenegrin gewoon
lijk wegens persoonlijke aangelegen
heden uit en noodigt daarbij een
paar vrienden. In den nacht sluipen
zc naar het hu's van den man, die
hun wraakzucht heeft gaande ge-
maakt, trachten hem te dooden en
FEUILLETON
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy.
39)
Het aantal werkzame leden was
zeer verminderd. Evenals de ratten
in de kelders beneden had de een den
ander verdrongen, verzwolgen, in
stukken gereten bij deze wilde razer
nij voor een zoogenaamde broeder
schap.
Marat, de stichter van deze organi
satie, was vermoord door de hand
van een meisje; maar Chardon, Mar
nuel, Osselin waren den gewonen
weg gegaan, aangeklaagd door hun
collega's, Rabaut, Custine, Bïsan.dle
op hun beurt weer naar de guillotine
gezonden waren door anderen, mach
tiger en welsprekender misschien
dan zij zeiven.
Het was louter maar de vraag, wie
het luidst kon schreeuwen op eono
vergadering van de Nationale Con
ventie.
„Pe guillotine gaat altijd door!"
Na den dood van Marat, werd Mer
lin het meest op den voorgrond tre
dende lid van de club hij en
vluchten dan weer naar huis terug,
met de bewoners van het geheele dis
trict, achter hen aan. Elke Albanees
zou trouwens op klaarlichten dag
eon Montenegrin dooden, waar hij
hein zag.
Wyon is in Albanië en Montenegro
geweest, had vrienden in de beide
landen, die hoe woest ze overigens
ook waren toch een zeer diep ge
voel hadden voor de eischen der gast
vrijheid. maar kon er nooit in slagen,
den Alhaneezen eenige waardeering
voor de Montenegrijnen bij te bren
gen of omgekeerd. Integendeel waren
beiden verbaasd, wanneer hij weer
heelhuids bij hun vijanden vandaan
teruggekeerd was.
Zelfs de meest vreedzame man
moet, wanneer hij in deze streken
reist, eon geweer en een revolver bij
zich dragen, al ware het alleen om
de bevolking eerbied in te boezemen.
Ongewapend zijn is in haar oog een
schande. „Een man zonder wapens is
eon man zonder eer", is een spreek
woord ulit den Balkan en zelfs wan
neer er niet te vechten valt, komen
de wapens voor den dag. De Monte
negrijnen hebben de gewoonte om
wanneer zij vrienden ontmoeten of
vaarwel zeggen, hunne revolvers in
de lucht af te schieten, een oorver-
doovende fusillade, waarmee de vrien
den zeer vereerd moeten zijn. Bij
zulke gelegenheden wordt niet altijd
de noodige voorzichtigheid in acht
genomen, zoodat in de hospitalen
dikwijls menschen worden verpleegd,
die bij ongeluk een kogel woud hebben
gekregen.
Daar is ook een dans, waarbij een
jonge man en een meisje samen rond
springen en de eerste zoo hoog moge
lijke sprongen doet, waarbij hij tel
kens zijn revolver afvuurt. Wanneer
diit ging gebeuren, zegt de Engelsch-
man, ging ik altijd vooraan in den
kring van toeschouwers, omdat ik op
die eerste rij moest gaan zitten.
Hij bedoelt daarmee blijkbaar, dat
het gevaar voor een zwervenden ko
gel zoodoende geringer was.
Eigenaardige dansen zijn er in die
Balkanstaten. Vier of vijf mannen
houden elkaar bij de hand. De voor
danser of leider houdt alleen een
zakdoek vast, waarvan de tweede man
het andere eind in de hand heeft, en
maakt allerlei woeste en groote
sprongen, soms zelfs buitelingen op
de plaats zelf, terwijl de anderen al
leen maar ean soort van schuifelende
beweging maken op de maat van de
muziek Is de voordanser vermoeid,
dan komt or een ander, die hem in
vlugheid en behendigheid nog zoekt
te overtreffen.
Iets dergelijks kennen de Bulgaren
in hun natlonalen dans, de Hor o,
nis ar' daaraan wordt deelgenomen
door twintig a dertig personen en de
leider geeft alleen de pas aan, zonder
eon solo te vertoonen. De muziek
daarbij bestaat uit een soort van
doedelzak, een klarinet en een trom.
De boeren dansen de Horo op Zon
dagmiddag, wanneer er reizende Zi-
geunermuzikanten zijn. Deze dans is
bijzonder vermoeiend. De schrijver
heeft er aan deelgenomen, toen hij
met Bulgaarsche officieren aan tafel
gezefen had en dezen plotseling, zon
der acht te geven op verschil in rang,
de Horo begonnen. „Binnen tien mi
nuten' schrijft Wyon, „was ik to
taal buiten gevecht gesteld."
Een anderen keer heeft hij mee
gemaakt, dat een regiment infanterie,
na een vermoeienden marsch en in
het vooruitzicht van even lang terug
te marcheeren, vroolijk en onder lei
ding van de officieren de Horo
dansten. Merkwaardig is het, dat in
wóêrwil van de strenge krijgstucht,
bij zulke gelegenheden de officieren
hand in hand gaan met hunne man
schappen.
Zelfs komen deze van top tot teen
gewapende bergbewoners, die een
nienschenleven niet hooger aanslaan
dan den prijs van den kogel, die hem
gedood heeft, tot kinderlijke spelle-
Foncquier-Tinville, zijn boezem
vriend, Publiek Vervolger, en do
bloeddorstigs/te moordenaar van deze
nicordeeuw.
Boezemvrienden zoogenaamd, maai'
die elkaar tegenwerkten en eikanders
populariteit tegenwerkten, - terwijl zij
telkens van elkaar fluisterden
Hij is een verrader
Het was een wedstrijd op leven en
uood geworden haar het onvermijde
lijke doel de guillotine.
Op dit oogenblik is Foucquier in
liet voordcel. Merlin was een taak
opgedragen, die hij niet had kunnen
vervullen. Al dagen, ja zelfs weken
lang lieoen de debatten in deze edele
vergadering hoofdzakelijk over den
val van burger-afgevaardigde Dérou-
lède. Zijn populariteit, zijn kalme
veiligheid te midden van deze anar
chie en dit schrikbewind, was een
doorn in het oog van deze woedende
Jacobijneu.
Eu nu was het toppunt bereikt. Een
anonieme beschuldiging had de hoop
opgewekt van deze dolzinnige pa
triotten Het klonk alles zoo heel aan
nemelijk. liet was juist iets voor
iemand als Paul Déroulède, om die
verraadster Marie Antoinette, de we
duwe van Louis Gapet, te willen red
den.
Hij was altijd in zijn harteen aristo
craat geweest, en het gevoel van rid
derlijkheid voor een vervolgde vrouw
was alleen een van de bewijzen van
tjos. Bijvoorbeeld een man bond zijn
schoenen om zijn hoofd bij wijze van
ooren en kroop op handen en voeten
weg tusschen de rotsen, gevolgd door
een ander, die, eveneens op handen
en voeten, blafte als een hond. De
jager met zijn geweer volgde. Opeens
kreeg de „hond" het wild in het oog,
de jager hief zijn geweer op en riep
„B a n g", om het geluid van schie
ten na te bootsen en het wild viel
overzij én hield zich dood.
Het was om te proesten, als men
zag, hoe diezelfde menschen achter
elkaar aan „kikkerden", of elkaar
achterna zaten, terwijl zij op elkan
ders schouders zaten. Nauwelijks kon
men zich voorstellen, dat dit dezelfde
Alhaneezen waren, die pas eenige
jonge Montenegrijnsche herders ge
dood hodden, omdat die hun vee op
Albaneesche weiden hadden laten
eten.
En wanneer zij, midden in hun
'kinderlijke spelletjes, de knal van
vijandelijke geweren hadden gehoord
dan zouden ze in twee seconden zijn
veranderd in woeste menschendoo-
ders.
Van zulke uitersten beeft een Wes
terling geen begrip.
J. C. P.
duitenlandsch Overzicht
'T OORLOGSGEVAAR VOORBIJ
DE VREDE VERZEKERD.
Eindelijk na een half jaar
dreigend gespookt te hebbenis
't oorlogsgevaar bedwongen. De diplo
maten hebben den strijd gewonnen
dus kunnen de generaals, officieren
en soldaten rustig naar huis gaan....
Een blijde tijding
Europa verademt, want overal (cp
oen enkele uitzondering na) is men
verheugd, dat er geen bloed zal
vloeien.
't Is wel onverwacht gegaan. We
leefden nog volop in de spanning,
toen" als bij verrassing 't bericht
kwam, dat Rusland de annexatie van
Bosnië en HerMigowina onvoorwaar
delijk erkende. b<x>r deze eenvoudige
verklaring was de sleutel gevonden,
om 't geheele probleem verder op te
losson. 't Een moest op 't ander vol
gen.
'L Geeft te denken, dat Rusland een
half jaar noodig gehad beeft, om tot
de erkenning te komenEn nóg
eigenaardiger is 't. dat Rusland nu
onverwacht met deze verklaring
kwam.
We vragen ons afwaaraan dan
ken we deze onverwachte oplossing
der Balkan-crisis? Wanneer we de
rede van den Duitschen rijkskanse
lier gisteren in den Rijksdag ge
houden lezen, dan.... dan krijgen
we zoo den indruk, dat we Von Bü
low moeten danken 1 Zijn betoog is,
dat Duitschland door 't O.-H.
rijk krachtig te steunen Rusland
en lieel Europa, heeft bang gemaakt,
zoodat de kwade voornemens, tegen
de dubbel-Monarchie gesmeed, niet
uitgevoerd zijn.
Von Bülow heeft dit gegeven in zijn
rede ruim uitgewerkt, 't Is onrecht
vaardig zoo zei de rijkskanselier
Duitschland te verwijten, dat het de
zaak van Oostenrijk-Hongarije met
onnoodigen ijver zou hebben onder
steund en zich daardoor voor vreem
de belangen onnóodig in gevaar be
geven.
Op Bismarck kan dat verwijt niet
steunen. Deze toch heeft in 18S8 ge
zegd: „een staat als Oostenrijk-Hon
garije zal, als men hem in den steek
iaat, van ons vervreemden en zich bij
den tegenstander van den onver-
trouwbaren bondgenoot aansluiten."
De steun aan Oostenrijk verleend, is
Duitsch belang. Hadden wij Oosten
rijk niet ondersteund, dan zouden
wij spoedig tegenover dezelfde groe
peering van mogendheden staan,
waarvoor Oostenrijk nu zou hebben
moeten wijken, zoo Duitschland door
een minder duidelijken steun aan
moediging had gegeven aan pogin
gen, om Oostenrijk een diplomatie
ke nederlaag toe te brengen.
Zulk een nederlaag zou ook de po
sitie van Duitschland in Europa ver-
zuakt hebben en het gewicht, door de
beide verbonden mogendheden ge
meenschappelijk vertegenwoordigd
hebben \erininderd.
Juist door stevig saam verbonden te
blijven met Oostenrijk, verzekeren
wij op vaste wijze den vrede."
Hierop klonken luide bijvalskreten.
zij-i geheime neiging voor de zoo ge-
ha re klasse der maatschappij.
Merlin was gezonden om liet huis
van den afgevaardigde te doorzoe
ken naar bewijzen van schuld.
Eu Merlin was met leege handen
teruggekomen.
De arrestatie van een vrouwelijke
aristocraat waarschijnlijk de ver
loofde van Déroulède, die hem blijk
baar had aangeklaagd was maar
een kleine vergoeding voor het gemis
van de veel belangrijker arrestatie.
Zoo gauw Merlin bij zijn vrienden
kwam in de lage, slecht verlichte,
kwalijk riekende kamer, werd hij
zich bewust van een vijandige hou
ding tegenover hem.
Timille, tronende op een van de
wemige stoelen, waarop het Blinde
Paard kon roemen, was omringd
door een groep norsche aanhangers.
Op de ruwe tafels gaven een aantal
glazen, half gevuld met onversneden
brandewijn, den grondtoon van de
stemming in de vergadering aan.
Allen daar vertegenwoordigd wa
ren gekleed in het ruige zwarte wam
buis, een versleten zwarte broek, en
de afgetrapte schoenen, die erkend
werden als de uniform van de partij
der sansculotten.
De onvermijdelijke roode muts met
haar driekleurige cocarde stond op
het hoofd van alle aanwezigen in al
lerlei graden van vuilheid en verval.
Tinville had verkozen tegenover
zijn voorntaligen boezemvriend, Mer
lin, een sarcastischen toon aan te
slaan. Met bedde ellebogen op de ta
fel leunend, stak hij met een stalen
vork zijn tanden uit en gaf kitus-
scher zijn inzichten ten beste over
de hoofdlijnen van tiet patriotisme.
Zij die om hem heen zaten, voel
den, dat zijn ster aan 't rijzen was en
namen de houding van aanhangers
aa»
Toen Merlin binnen kwani had hij
grommend „Goedenavond" gezegd en
ging hij in een afgelegen hoek van
de kamer zitten.
Zijn groet was beantwoord met en
kele juichkreten en eenige sombere,
dreigende blikken. Tinville zelf had
roet spottend sarcasme en een on-
aangenamen grijns voor hem gebo
gen.
Een der patriotten, een enorme
kerel, bijna een reus, met zwarte,
ruwe vuisten en breede schouders,
die aan een kolendrager deden den
keu, had na eenige satirieke opmer
kingen een van de leege wijnvaten
naar de tafel van Merlin toegetrok
ken en ging tegeno\er hem zitten.
Pas op, burger Lenoir, zeide
Tinville met een boosaardig lachje,
burger-afgevaardigde Merlin zal jou
nog arresteeren, in plaats van afge
vaardigde Déroulède. dien hij zich
door de vingers heeft laten glippen.
Laat hij maar opkomen, ik ben
niet bang, antwoordde Lenoir met
een vloek. Burger Merlin lijkt te
veel op een aristocraat, om iemand te
be'ecdlgenzijine handen zijn te
schoon, hij zal zich met liet vuile
werk van de republiek niet afgeven.
Nietwaar, mijnheer Merlin voeg
de de reus er hij, met een spottende
buiging en grooten nadruk op liet
woord mijnheer, dat in die dagen
van gelijkheid geheel in onbruik ge
raakt was.
Mijn patriotisme is te goed be
kend, zei Merlin ruw, om eenigen
aanval van jaloersche vijanden te
vreezen en wat mijn huiszoeking op
dezen middag in het huis van den
burger-afgevaardigde betreft, men
had mij gezegd, dat er bewijzen te-
ge 'i hem gevonden zouden worden,
en ik vond er geen.
Lenoir spuwde op den vloer, legde
zijn donker behaarde armen kruise
lings op tafel en zei kalm
Waar patriotisme, zooals de
echte Jacobïjn het verstaat, weel
zich de bewijzen te verschaffen, die
het noodig heeft, en laai niets aan
het toeval over.
Een koor van schorre kreten „T.e-
ve de Vrijheid 1" begroette deze toe
sprak van den ruwen kolendrager.
Voelende dat hij het oor en den
bijval der vergadering kreeg, scheen
Lenoir het er op toe te leggen zich de
leiding van dit gezelschap ontevrede
nen te verschaffen, die teleurgesteld
in hun verlangen, om Déroulède te
zien vallen, klaar waren zich schade
loos te stellen voor dien van Merlin.
Je waart een dwaas, burger
Merlin, zei Lenoir op langzamen
toon, om niet te zien, dat de vrouw
haai- eigen spel speelde.
Merlin was onder het vuil op zijn
gelaat lijkkleurig gewqrden. Met dien
vuileu reus tegenover hem, had hij
bijna een gevoel, of hij al voor die
afschuwelijke, geen genade kennende
volksvergadering stond, waar hij zoo
veel onschuldige slachtoffers heen-
gesleept had.
Hij had nu al een gevoel, of hij
daar achter die tafel in den versten
hoek van het vertrek een gevangene
was voor de rechtbank, die zich moest
versnt woorden over hetgeen hem
mislukt was.
Zijp eigen wetten en theorieën
stonden nu in bloederige letters voor
hem. Had hij niet den stoot gegeven
aan het vonnis tegen generaal Custi
ne, mdat het hem niet gelukt was
de steden van het Zuiden te onder
werpen togen generaal Wester-
mau on Brunet en om
dat ook zij telkens niet get-i «*<1 war
ren
En nu was hot zijn beurt Dezen
bloeddorstigen jakhalzen was hun
prooi ontgaan zij zouden hem in
stukken rijten als vergoeding voor
huu verlies.
(Wordt vervolgd).
