HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEE^ BLAD.
In stormachtige Tijden.
Onze Lachhoek
Rubriek voor Vragen
FEUILLETON
DONDERDAG 8 APRIL 1909
OM ONS HEEN
No. 911.
Een vak, dat ln de knel komt?
Voor zoover als hij niet al begon
nen is, komt binnenkort weer de
merkwaardige periode, waarin de
vrouw des huizes gaat of laat schoon
maken en, omdat het toch één moeite
Is, meteen menschen van buitenshuis
opeischt om te komen behangen,
schilderen of stuk ado oren. Zijn deze
hulptroepen eenmaal binnen de mu
ren, dan wordt er gewoonlijk niet wei
nig over hun aanwezigheid geklaagd,
't Is zoo lastig, ze komen zoo vroeg,
je moet er zoo met alles op rekenen,
ze morsen zoo ziedaar eenige van
de veelal onbillijke klachten, die over
hun hoofd, maar achter hun rug,
worden uitgestort.
Kan de behanger het helpen, dat
hij 's morgens te zes uur ai begint en
dat de dagtaak bij de klanten niet
roept vóór twee uur later? Kan de
stukadoor het gebeteren, dat er van
zijn kwast kalkdroppels afvallen,
juist op plekken, die de doeken, door
de zorgzame huisvrouw gelegd, niet
bedekken? Mag het aan den schilder
worden geweten, dat de huisgenooten
op de portalen struikelen over zijn
verfpotten, die bovendien een door
dringende geur door het heele huis
verspreiden
Nog geen tweemaal vier en twintig
uur geleden heb ik een huisvrouw
hooren zuchten„als er werkvoLk in
huis is, zou ik met mijn heele gezin
wei uit logeeren willen gaan." Had
de man, die boven druk bezig was
met de kamers te behangen, het kun
nen hooren, dan zou hij zeker gezegd
hebben„van 't zelfde, mevrouw 1"
Want voor hem is een van de bezwo
ren tegen den arbeid in particuliere
huizen zeker dit, dat ze niet onbe
woond zijn l
En wat moet het nu met de stuka
doors Patroons en gezellen zijn nog
aan 't kissebissen over het arbeids
contract. We hebben over die quaestie
zóóveel verteld, dat de lezer- er wel
niets meer van zal weten. Zoo gaat
het gewoonlijkals je twee- driemaal
in de week stukken leest over een ar
beidsgeschil, waarin telkens een
kleine wijziging komt, dan zeg je ein
delijk „waar ging 't ook weerover
Nu is er bovendien niets moeilijker i
voor den buitenstaander te beoordee-
len, dan juist dergelijke quaestïes
van arbeidsovereenkomst. En daar
om durf ik alleen met groote voor
zichtigheid opmerken, dat het ge
schil hoofdzakelijk nog loopt over de i
vraag, of er een collectief arbeidscoiv- c
tract zal wezen of niet.
Terwijl men daarover strijdt, loo-
pen vele stukadoors langs den weg.
Niet alleen bekwame vaklui Zooveel
heb ik er wel van gehoord, dat m *1
voorjaar menigeen als stukadoor
komt optreden, die tot dusver op 'ele
vens schouwtooneel een gansch ande
re rol vervuld had. „Gaat dat dan
maar zoo heb ik gevraagd, toen mij
dat verbeid werd. Een antwoord
daarop vind ik in het orgaan van de
stukadoorspatroona Ons Belang,
waar Criticus onder het opschrift
In de knel uiteenzet, dat het vak
er lang niet plezierig voorstaat.
Bouwmeester en architect, zoo
klaagt hij, interesseeren zich Yoor
stukadoorswerk niet meer.
„Wanneer ge nog eens per ongeluk
«en stukadoorwerk ontdekt, waar
smaak en stijl domineer en, dan wordt
dit als een bijzonderheid uitge
kraamd. Het is een witte raaf.
Vereenvoudiging van profileering,
het liefst geheel geen profielen, af
schaffing van alle versieringen en or
namenteering, vlak, en nog eens vlak
is de eisch van den tegenwoordigen
bouwmeester, wat van zelf ook trouw
gevolgd wordt
Tot zelfs de meest eenvoudige plin
ten aan de plafonds moeien het ont
gelden, zoodat er tusschen plafonds
en muren een volmaakte harmonie
ontstaat, waarLn alleen eenige afwis
seling komt, doordat in kamer en sa
lons hel stukadoorswerk der muren
achter enkele rollen behangselpapier
pleegt 6Chuil te gaan.
De gevolgen bleven dan ook niet
uit, waar vroeger maanden arbeid
noodig was, zijn nu amper weken
noodig. Monumentale gebouwen, des
noods heele straten van in aanbouw
zijnde huizen, zijn voor den stuka
door geen knip voor den neus waard.
Immers het groote kwantum mate
rieel verwerken voor al die eenvou
dige bepleistering, soo spoedig en ge
regeld mogelijk, eischen de meeste
zorg en in een ommezien ie de zaak
in orde.
Met de wi/ttarij staat het al niet veel
beter. Tot in de groote steden toe
neemt deze branche zienderoog af en
een vergelijking met den omvang van
dezen arbeid met een 25 jaar terug,
heeft de meest ontmoedigende resui-
tata* tengevolge."
Ziedaar de half spottende, half
weemoedige beschouwing van Criti
cus. En dan wijst hij den grooten vij
and aan, het schilderwerk.
„De schilder werd hoe langer boe
meer de baas Overal wordt de verf
kwast opgezet. Reeds lang hadden wij
het moeten aanzien, da; bij de aristo
craten «n de meergegoede burgerij de
verfpot in eere kwam, waardoor me
nig mooi stukadoorwerk in salons en
gangen door het lood- en zinkwit
wem gemaskem, om in stede van le
ven en frischheid, er het sombere en
zwaarmoedige voor in de plaats te
brengen wat nu eenmaal het schilder
werk eigen is."
Wanneer deze laatste beschouwing
wa. overdreven is mogen wij dat
oan schrijvenden stukadoorspatroon
niet nahouden Hij ziet liever het
smetteloos wit uit zijn, dan welke
kleur ook uit andermans kwast.
En bovendien ziet Criticus de me
dedinging van den verfpot droevig in.
„En waar nu ten slotte, de verver,
trots zijn kostbare materialen, voor
prijzen onbeduidend hooger dan de
stukadoor, zijn waar het geachte pu
bliek aanprijst, daar zien wij over de
geheele linie, de schilders steeds pro
motie maken, niet het minst ten ao&te
van de indertijd zoo belangrijke wit-
branche. En of dit nog niet voldoende
is werd het publiek ten overvloede
nog lastig gevallen, met nieuwe pro-
cédé's ais „Sneiwit", diamantkalk,
monopol e. a. en welke in elk geval
ook her', hunne -er toe bijdragen om
het reeas tanende vak nog meer om
zeep te brengen."
Het geval is tragisch en we mogen
ons er niet over verwonderen, dat
Criticus in dezen stand van zaken
bang wordt voor de stijging van ne
loonen in zijn vak.
„Daarom is het zoo te betreuren,
dat de laatste weken het juist de stu
kadoors waren, die de kat de bel aan
bonden, en een contract weigerden te
teekenen, dat m de andere branches
van het bouwvak gril aanvaard wer<L
En of het er om te doen is het vak ge
heel te nekken, komen daar nog bij
de vaak in onbekooktheid ongeëven
aarde looneischen. ln den Haag ver
langden de stukadoors reeds 35 CL per
uur, terwijl oe witters nota bene 28
ot. per uur eischten.
In schier alle plaatsen van ons land
staat het loon van den schilder be
duidend lager dan van den stukadoor
of witter en dat terwijl de belangen
dier bedrijven precies het tegenover
gestelde zou doen verwacnten. tiener,
zijds women de looneu opgevoerd,
zonder eind, waaraan geen enkele pa
troon ontkomt. Maar anderzijds zijn
dezelfde gezellen, zoo gauw ze maar
kans zien, uw concurrenten, wat in
ons bedrijf geen cent waard is. En
de afgeLoopen winter heeft het her
haaldelijk bewezen, dat deze nieuwe
concurrenten voor prijzen werk aan
nemen, waarvoor niet eens het ar-
beidaloon kon betaaM wordon, terwijl
de materialen dan zeker cudeau ge-
maakt werden."
Ik vertel dit natuurlijk op gezag
van Criticus, die het weten kan. Wan
neer het zoo is, dan ziet het er juist
voor de ervaren arbeiders slecht uit,
want in geen enkel vak wordt zóo ge
liefhebberd als juist bij de stuka
doors en hert. spreekt van zelf, dat hoe
meer de qualïteit van het werk daalt,
hoe gemakkelijker ongeschoolde
krachten kunnen worden aangenomen
en aan 't werk gezet. Ten nadeeie,
eindelijk, ook van den patroon, die er
waarlijk niet beter op wordt, wan
neer het aanzien van zijn vak gaat
dalen.
Minder eischen aan 't werk gesteld,
mindere krachten aan dat werk ge
zet twee factoren, die te zauien een
achteruitgang in 't kwadraat betee-
kenea.
Daarom zegt don ook Criticus, in
ernstig vermaan
„Dat bij dezen stand van zaken
heel wat noodig- is om verderen ach
teruitgang te verhoeden, verstaan wij
allen. Zeker moeten wij vooral door
het te maken werk, reclame maken.
Er kan niet genoeg zorg aan be
steed worden en hoewel de felle con
currentie tusschen medestanders, tus
schen vakgenooten verscherpt wordt
door de kwakzalvers in ons bedrijf,
toch moet liet a. b. c. van ons aller
t parool zijnniet knoeien, niet afrof
felen, maar so Lied en deugdelijk
werk. Doch dit belang geldt niet al
leen de patroons, doch ook de gezel
len. Zij moeten ook doordrongen
worden van de situatie waarin ons
vak zich thans bevindt en dat alles
vermeden moet worden, wal het be
drijf in opspraak brengt en den tegen
zin van het publiek zou verergeren."
Inderdaad ik meen wel eens ge
hoord te hebben, dat er hier en daar
slecht stukadoorwerk werd geleverd I
En hoe moet dat nu tusschen Pa-
schen en Pinksteren
Kan de kloof tusschen patroons en
gezellen overbrugd?
Of moet het publiek, dat den stu
kadoor niet of niet op tijd krijgen
kan, naar den schilder worden ge
jaagd?
J. C. P.
Suitenlandsch Overzicht
DE ZONDERLINGE REIS VAN
CASTRO.
De bekende maarschalk Mac Ma-
hon heeft nu 54 jaar geleden ('t was
in den Krimooriog, bij de bestorming
van den Malakof) gezegd „J'y suis,
j'y reste" ik ben er, ik blijf er.
Nu gebruikt de ex-president van
Venezuela, m'nheer Castro, deze ge-
vleugeide woorden. Hoonend klinkt 't
uit den mond van dezen geelhuid
ik ben er ik blijf er
De reis van m'niieer Castro heeft
iets zeer zonderlings. Men weet. dat
de regeerders van zijn land hem
onder beschuldiging de bcramer van
den moord aanslag op den vice-presi
dent Gomez te zijn in staat van
bescnuidigiJig gesteld hebben, zoodat
de gevangenis voor hem open staat,
ln Berlijn en Dresden was de ex-pre
sident veilig. Toch gaat Castro naar
't hol van den leeuw en stoomt, over
de groute wateren naar Venezuela.,..
U a ar om
Er is voorloopig niemand (behalve
Castro zelf) die deze vraag kan beant
woorden. Alles wat men vermag is te
raden. En zoo worden de zonderling
ste vei onderstellingen gemaakt. De
een zegt, dat de geheele Venezolaan-
8Che president-wisseling een komedie
is, en dat Gastro bij aankomst in
zijn geboorteland weer met gejuich
als president begroet en geëerd zal
I worden de ander vermoedt, dat
Gastro naar Venezuela'komt, om een
ijevoiutie uit te lokken, om daardoor
den verloren presidentszetel te her
winnen de derde beweert, dat het
den reiziger alleen te doen is, om z'n
in Venezuela verstopte spaarduitjes
te halen zoo zijn er nog een serie
ver onderste Hingen.
Vermoedelijk is één van deze gis
singen juist. Maar welke
De onverwachte reis van den ex-
president heeft in Europa eri ook
in ons land, dat in den laatsten tijd
veel belang heeft bij den gang van
zaken in Venezuela niet weinig
verrassing gewekt. Castro heeft vroe
ger wel vaak gezegd ik keer naar
Venezuela terug, maartoen dacht
ieder aan grootsprekerij en onzin-
praat1
Europa was al zoo blij van den
lastpost af te zijn. Venezuela zon
der Castro is zonder gevaar. Vene
zuela m r. t Castroo, wee i
t Eigenaardige is, dat nu ineens
de van vice-pres'dent tot president
verheven Gomez verdwenen is. Waar
hij is, wat hij doet, wordt geheim ge
houden. Alleen wordt gezegd, dat
deze aangelegenheid in verband
staat met de reis van Castro. Ook 's
er nog een raadselachtige omstan
digheid. Eerst wilde de Venezolaan-
sche regeering met dulden, dat Cas
tro in Venezuela zou landen. Later
toen ile boot al Ln zee was werd
bericht, dat er geen bezwaar was te
gen de landing maar Castro moest
im dat geval afwachten, of hij al of
niet in hechtenis genomen zou war
den.
Wat zou Costro doen
Europa toonde zich zeer bezorgd
zeker denkende aan de waarheid uit
een van La Fontaine's fabelen „het
wantrouwen is de moeder der veilig
heid"
De Engelsche regeering besloot niet
te dulden, dat Cn^ro op Trinidad
zou landen. Daardoor werd het reis
plan van den ex-president 't zeggen
was, dat hij eerst naar Trinidad zou
gaan in de war gestuurd.
Castro is weer Ln z'n elementHij
heeft den Engelschen consul 'n krach
tig protest doen toekomen tegen het
verbod zijner ontscheping op Trini
dad. Castro is ook zeer gekrenkt door
de tegenwoordigheid van een Ameri-
kaanschen kruiser, die hem overal
escorteerde Venezuela aldus
schreef Gastro zou zeker de tus-
schenkoinsi van de Vereenigde bla
ten inroepen, wanneer een revolutie
te Caracas dreigt.
Nu wordt geseind, dat Castro te
Fort de France (op 't eiland Marti
nique, dus op Fransch gebied) geland
is. Hij heeft daar zijn intrek geno
men 'u een hotel. Zijn familieleden
zijn éven wei doorgestoomd naar Ve
nezuela. (Misschien om de spaardui-
ten op te zoeken
Wat moet Gastro op Martinique
doen
De Fransche regeering is al zoo
verstandig geweest, om hem te laten
weten, dat zij niet zal toelaten, dat
hij op 't eiland eenige oorlogszuchti
ge-, militaire- of revolutionaire nei
gingen aan den dag legt.
Castro heeft bekend laten maken,
dat hij voorzijn gezondheid naar
Mart'iiique Ls gekomen. We hebben
nooit iets van de gezonde lucht van
Martinique gehoord. Was van Ber
lijn uit geen gezonder oord te kie
zen
Er is in deze zonderlinge Castro-
reis ieis, dat ons niet bevalt. Mis
schien is 't ongerechtvaardigd pessi
misme, maar toch
DE DREADNOUGHTS-KOORTS.
I Beef, Engeland beef I
j Een bericht u't Weenen, om het
beangste hart van menig Engelsch-
man nog meer te verontrusten. Ook
1 Oostenrijk Duitschlands bondge
noot bouwt Dreadnoughts. Binuen-
1 kort zullen op de Ousteiwijksche wer-
i ven drie schepen van dit type op sta
pel gezet worden. De Marine-begroo-
ting, die in dit jaar 63 millioen be
draagt, zal in 1910 ongeveer 110 mil-
j lioen bedragen, ongerekend de kosten
van uitrusting.
t Eenige zaJ zijn, dat de Engelschen
nog eenige extra zee-monsters op sta-
1 pel zetten. De Engelsche regeeruig
kan nu voor de marine alles gedaan
krijgen. De Dreadnoughts-koorts
maakt alles aannemelijk, vooral nu
het Duitsche rijksluchtoorlogsschïp
de Zeppelin I weer eenige welge-
I slaagde vluchten gemaakt heeft.
We hebben nog enkele nabetrach-
I tingen over deze verrichtingen van
hot luchtschip gelezen. Daaruit blijkt
evenwel, dal het nog een zeer onbe-
trouwbaar vervoermiddel is. Vrijdag
scheen het alsof de ramp van 1908
1 herhaald zon worden en de Zeppelin
weer door een beetje sterken wind
zou vergaan. Heel Duitschland was
Ln angst en vreezen. Alles is geluk
kig afgeloopen en liet schip bleef ge
spaard, maar het gebeurde heeft weer
getoond, hoeveel de luchtschepen
verbeterd moeten worden om in de
praktijk diensten te kunnen bewij
zen.
Inderdaad, de Engelschen behoe
ven zich nog niet beangst te maken
over de Duitsche luchtvloot
'T BALKAN-PROBLEEM.
De mogendheden beraadslagen nog
altijd over de vraag, of een conferen
tie noodig is. De beslüssing is nog
niet gevallen.
Aan de Servische grens heeft weer
eens een incident plants gehad, dat
in de dagen der oorlogsstemming ge
vaarlijk had kunnen zijn. Drie rui
ters, rijdend aan den Servischen
oever van de Drina, schoten op een
Oostenrijksche patrouille, dae terug
schoot. Een paard werd gedood. De
Serviërs vluchtten. Niemand werd
gewond.
DE SERVISCHE EX-KROON
PRINS.
Volgens den corresoondeot van de
..Daily Mail" te Belgrado heeft prins
George van Serv'ë zich zeer openhar
tig tegenover hem uitgelaten. Na vier
of vijf jaar zoo zou de prins dan
gezegd hebben of misschien al eer
der zal'liet geschil met Oostenrijker
weer zijn en het een Europeesche
zank wezen Servië en Montenegro
zullen dan ruim 300.000 welgeoefende
en welbewapende soldaten ln het
veld kunnen brengen.
Van zichzelf sprekende zei de prins
dat de Oosten r ij ksclie per? hem stel
selmatig heeft belasterd. Ik heb mijn
fouten, vervolgde hij, als de meeste
jongelui, ik ben iieet gebakerd en un
smiling. ik kan mei altijd mijn woor
den wegen en mijn daden bebeer-
sctien. Maar in vergelijking niet de
uitspattingen van zesere uosteiirijk-
sclie aartshertogen ben ik zoo on
schuldig als een lam.
REGEERINGSCRISIS IN
PORTUGAL.
Er is een nieuw ministerie gevormd
ander voorzitterschap van Sebastian
Telles.
REVOLUTIE IN PERZIë.
De strijd tusschen Sjali en volk om
een grondwet en een parlement duurt
nog onverzwakt voort.
Uit Teheran wordt gemeld, dat de
Sjah den bekeudeu Duitschen gene
raal Von der Gaitz gevraagd heeft,
de anarchistische beweging in Per-
zië te onderdrukken, eu dat de gene
raal eerlang naar Perzië zal vertrek
ken.
Nu enkele berichten om den toe
stand te schetsen
De door de Perzische regeering be
noemde gouverneur van Tebris is
door de coustitutiouneele partij in
arrest genomen.
Een soldaat uit de krijgsmacht der
opstandelingen heeft te Tabris met
een bom Ain-ed-Douleh, den opperbe
velhebber van de troepen van den
sjah, gedood.
DE SCHEEPSRAMP DER
„OAKBANK".
De Londensche eigenaars van de
„Oakbank", het schip, dat 5 dezer in
de straat van Magelhaen schipbreuk
leed, hebben bericht ontvangen, dat
de vermiste kapitein en 30 man door
een ander stoomschip zijn opgepikt.
NOODLOTTIG ONGELUK.
Uit Riga (Rusland) wordt gemeld,
dat een reusachtige ijsschots, waar
op zich een 1500 visscliers bevonden,
in de buurt van de kust is losge
scheurd en weggedreven. Een bark
kon 37 man opnemende overigen
worden nog vermist.
Stadsnieuws
STUKKEN VAN DEN RAAD.
De kermis.
Bij dtn Raad is thans, gelijk ge
meld, ingekomen het adres van den
heer G. J. van Gasteren c. s., verzoe
kende niet over te gaan tot afschaf
fing der kermis.
Volgens het Raadsstuk is dit
adres geleekend door den heer G. J.
van Gasteren en 66 anderen, terwijl
1503 hand tee ken ingen zijn gesteld op
ongezegelde veilen.
Af- en Overschrijvingen.
B. en VV. stellen voor, het Burger
lijk Armbestuur te machtigen tot het
doen van eenige af- en overschrijvin
gen op den dienst 1908, wegens te laag
geraamde posten.
Personalia.
12 April is de vleeschhouwersknecht
J. Stoelman 25 jaren werkzaam bij de
Gebr. Daudeij, in de Groote Hout
straat.
VADER EN ZOON.
Een veelbelovend zoontje komt 's
avonds laat thuis, eenigszins aange
schoten; papa opent voor hem de
deur.
Papa. Jan, Jan, wat moet er toch
van je terecht komen; je moest...
Jan. Och pa, laten wij daar lie
ver morgen over spreken.
Den volgenden morgen.
Papa. Jan, nu moet ik nog een*
een ernstig woordje met je spreken
o\er gisterenavond.
Jan. Kom pa, haal nu geen ouwe
koeien uit de sloot.
VERTROUWEN.
Gastheer. Heb je de huwelijksca
deau! al gezien, kerel?
Gast. Neen, nog niet.
Gastheer. Wacht dan even. Dan
zal ik een van de detectiefs met je
meegeven!
GEMEENSCHAPPELIJKE UIT
GAVEN.
Hij. Maar Lieve vrouw, onze klee-
dingspost op het budget is al met 150
gulden belast!
Zij. Maar lieve man, dat zijn
toch gemeenschappelijke uitgaven.
Hij. Ja, waarachtig!... Voor mij
een das van veertig een tl
EEN RUIME BRON.
Bejaarde juffrouw (tot een kennis,
een eerste klappei): Wat u me gis
teren van den postdirecteur vertelde^
Juffrouw, moet heelemaal niet waar
wezen.
Klappei. O, dat maakt niets uit,
ik weet alweer iets nieuws.
IN 't GEBERGTE.
Waarom heb je gevlagd?
Het seizoen is geopend gister
is de eerste vreemdeling in gindschen
afgrond gestort.
SPECULANTEN-WIJSBEGEERTE.
Kom ik over den kop, dan kom ik
ook over den staart. En als ik niet
over den staart kom, dan ga ik maar
over den kopt
NUKKIG!
A. Mijne vrouw is kolossaal gril
lig en weerhaanachtig. Jarenlang
heeft ze me om een automobiel ge
plaagd en nu, nadat ze er eens mee
uit is geweest en haar neusbeen en
vier ribben gebroken heeft, heeft ze
er alweer genoeg vanl
üeabouneerdeu hebben het voorrein,
vrageii op verschillend gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te aeuden bij de
Kedaciie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 68.
Alle antwoorden worden gabeei kosteloos
gegeven en, voor zpoveel mogelijk is, den
dag na de inzending.
Aan vragen, die niet volledig naam en
woonplaats van den inzender vermelden
wordt geen aandacht geschonken.
VRAAG: Wanneer een meisje 3J
jaar in betrekking is geweest en nu
1 April j.l. haar dienst heeft verlaten,
heeft mevrouw dan het recht de
nieuwjaarsfooi van 't verdiende loon
af (e houden?
ANTWOORD: Ja, door het aanne-
meu daarvan verbond zij zich stil
zwijgend tot Augustus te blijven.
VRAAG: Kunt u mij ook naam en
woonplaats van 't bestuur van Vreem
delingenverkeer mededeelent
ANTWOORD: Secretaris is de heer
J. J. Verwijnen, Badhuisstraat 4, al
hier.
VRAAG: Aan wien moet ik schrij
ven voor een betrekking aan de
Staatsspoorwegen in Ned.-Ind'ë'
ANTWOORD: Schrijf aan u .a-
corumissaris der Mij. tot exp. alia
van Staatsspoorwegen, den heer Jhr.
M'r. W. Th. C. van Doorn, te 's-Gra-
venhage.
VRAAG: Heeft iemand, die in inter
ne betrekking is, ook recht op ge
neeskundige hulp voor rekening van
de dame waar zij Inwoont?
ANTWOORD: Art. 1638ij zegt, dat
Naar het Engeisch, door
Barones Orczy.
47)
Maar ter wille van haar was hij
gedwongen te luisteren, en vóór al-
los kalm. bedaard en naar den vorm
to handelen om haar zaak niet erger
ie maken.
Daarom luisterde hij, terwijl de
Publieke Vervolger sprak
Juliette Marny, u is beschuldigd
van een valschen aanklacht tegen een
volksvertegenwoordigeru heeft de
revolutionaire volksvertegenwoordi
ging door deze zelfde daad gedwon
gen een aanklacht in te dienen tegen
den volksvertegenwoordiger, een
huiszoeking bij hem te doen en kost-
haren Lijd voor den dienst aan de
republiek verloren laten gaan. En dit
deed u niet uit een gevoel van plicht
tegenover uw land, maar om bevrijd
te zijn van iemand, die uw welzijn
op het oog had. Daarom eisch ik uit
naam van het Fransche voLk wiens
vertegenwoordiger ik ben, dart. u uit
de rechtzaal gebracht zal worden
naar de Place de Ia Révolution, om
daar tegenover het Fransche publiek
gegeeseld te worden door burger
Samson, den beulwaarna u naar de
gevangenis van de SaJpêtrière ge
bracht zal worden en daar verder
overgegeven aan de genade van het
Comité van Algemeen Welzijn. En-,
nu, Juliette Marny, hebt ge de be
schuldiging gehoord, die tegen u is
ingebracht, hebt u nog iets te zeggen,
dat tot uw verontschuldiging kan
dienen
Gelach, gejuich en gevloek begroet
te deze speech van den Publieken
Vervolger.
Alles wat laag en beestachtig was
in dit ongelukkige, misleide volk, dat
streed voor de Vrijheid en voor een
utopie, scheen voor den dag te komen,
terwijl zij luisterden naar het voor
lezen van dit schandelijk document.
Het genot van deze mooie, etheri
sche vrouw in 't publiek te hooren be
kladden was een waar buitenkansje
yoox deze ontaarde wezens.
De vrouwen schreeuwden op schor
ren toon haar bijval uitde kinderen,
die er niets van begrepen, lachten met
vreugdeiooze vrooiijkheidde man
nen toonden door Lulde vloeken hun
ingenomenheid over hetgeen Fouc-
quier Tinville gezegd had.
Wat Dérouiède betreft, de geestelij
ke kweilingen, die hij te verduren
had, overtrof alle lichamelijke pijn.
Hij kreunde, zooveel moeite kostte het
l*üin zienzelf te beheerschenhij
drukte zijn nagels van de eene hand
Ln het vleesch van de andere, om door
lichamelijke pijn zijn zielepijn wat te
verzachten. Hij dacht, dat zijn ver
stand beneveld werd, dat hij krank
zinnig zou worden, als hij nog meer
in dezen geest te hooren zou krijgen.
Het schreeuwen en tieren van dit
ontoerekenbaar gepeupel klonk hem
als de kreten vun verloren zielen in
de ooren. Al zijn medelijden voor hen
was weg, zijn menschenliefde, zijn
trouw aan de lijdende armen was ver
dwenen.
Een groote, een onmetelijke haat
tegen deze ellendige revolutie, en het
voik, out zij beweerde vrij te wiLlen
maken, vervulde zijn geheele wezen,
le zanten met een krankzinnig, af
schuwelijk verlangen om hen allen
ten onder te zien gaan.
Alleen Juliette bieef onder dit alles
kalm, zwijgend, onbewogen. Zij had
de beschuldiging gehooid, haar blee-
ke wangen waren langzamerhand
aschgrauw geworden, maar geen
oogenbiik verloor zij haar houding
van trotsche kalmte.
Niet eenmaal keerde zij haar hoofd
om naar het gepeupel, dat haar be-
leedigde. Zij wachtte met volkomen
bedaardheid tot het schelden en
schreeuwen zou zijn opgehouden,
haar vingertoppen alleen tikten een
ongeduldigen rnarsch op het hekje
voor haar.
Het Bulletin zegt dat zij haar zak
doek te voorschijn haaide en zich het
gelaat daarmee afveegde. De hitte
was drukkend geworden.
De atmosfeer was oververzadigd
met de vochtige, doordringende dam
pen van natte, vuile kleeren. Of
schoon het vertrek heel groot was,
was het er benauwd en snikwarm,de
vetkaarsen flikkerend in de vochtige,
warme lucht wierpen schaduwen van
den president en zijn klerken in al
lerlei grillige vermen op de muren.
De petroleumlamp boven het hoofd
van <ie beschuldigde vlamde op en be
gon te walmen. Eindelijk wist de Pu
blieke Vervolger zich hoven het ru
moer verstaanbaar Le maken.
Juliette Marny, heeft u iets te
zeggen in antwoord op de beschuldi
ging, die tegen u is ingebracht en ol
er een reden is, waarom de eisch te
gen u ingebracht niet kan doorgaan.
De vette walm van de lamp zweefde
in kleine, zwarte vlokjes naar om-
LaagJuliette sloeg met haar slanke
vingertoppen kalm een van die stof
jes van haar mouw, toen zei ze
Neenik heb oielg te zeggen.
Heeft u een advocaat aangeno
men, om u te verdedigen volgens uw
rechten als burgeres bij de wet toege
staan voegde de Publieke Vervolger
er plechtig bij.
Juliette had dadelijk willen ant
woorden haar mond had het Neen
al gevormd, dat daarvoor moest
dienen.
Maar nu eindelijk was voor Dérou
iède het oogenbLik gekomen. Daarom
had hij gezwegen, geleden en zich
kalm gehouden, de twee maal vier en
twintig uur, die er verloopen waren,
sinds de vrouw die hij Lief had, was
gearresteerd.
In een oogenbiik was hij overeind
en stond tegenover hen allen, gewoon
te spreken, te heerschen, te bevelen.
Burgeres Juliette Marny heeft
mij haar verdediging toevertrouwd,
zei hij, even voordat het Neen aan de
bieeke lippen van Juliette ontsnap Le,
en ik beu hier om de beschuldiging
tegen haar ingebracht, te weerleggen
en uit naam van het Fransche volk
volkomen vrijspraak en rechtvaardig
heid voor haar te vragen.
HOOFDSTUK XXV.
De Verdediging.
Groote opgewondenheid, die zich
uiitte in luid applaus, begroette deze
woorden van Dérouiède,
Mooi zoo mooi zoo ga je gang
maar Dérouiède! klonk het van de
volle bankenen mannen, vrouwen
en kinderen, die zich verveeld hadden
bij de eentonigheid van hetgeen zich
tot nu toe in de rechtzaal afgespeeld
had, gingen goed zitten, om een uur
lang te kunnen genieten.
Als Dérouiède er bij betrokken was,
kon men zeker zijn van groote opge
wondenheid. En de menschen waren
altijd 'bereid naar hun grootsten fa^
voriet te luisteren.
De burgers-afgevaardigden, slape
rig geworden na den langen, snikhee.
ten dag, schenen weer nieuwe belang
stelling te toouen. Lebrun schudde
als een groote hond ziju Lichaam heen
en weer, om zijn slaperigheid te be
dwingen.
Hooespierre glimlachte tusschen
zijn dunne lippen, eu keek naar Mer
lin om te zien hoe het iioiu aanstond
De vijandige verhouding tus&chen
den minister van justitie en burger
Dérouiède was welbekend en iedereen
merkte met voldoening op, dat de eer
ste een triomfantelijke uitdrukking
op het gelaat had.
(Wordt vervolgd)*
