HAARLEM'S DAGBLAD. TOEa«£i^_
Een dappere Vrouw
OM ONS HEEN
No. 930.
Vat het onderwijs benadeelt-
Nu de Raad besloten heeft tot de
invoering van een zevende klasse, die
herhaling en uitbreiding zal zijn van
het in de zesde klasse geleerde, ls ar
meer reden dan ooit, om na te gaan
welke injvloeden buiten de school het
onderwijs kunnen beuadeek® en wat
©r gedaan moet worden, c«n ze an
schadelijk te maken.
Een van die ongunstige invloeden
is zeer zeker het werken van school
gaande kinderen. Ik weet wied, dat dit
kwaad schijnbaar met de zevende
klasse geen verband houdt, candat de
wet op den leerplicht die klasse niet
kent en alleen vordert, dat de zesde
klasse met goed gevolg afgeioopen
zij. Uit zuiver formeel, wettisch oog
punt is daar niets tegen te zeggen,
maar daar we ten slotte niet in de
eerste plaats naar wetten, maar veel
meer onder den Invloed van maat
schappelijke omstandigheden leven,
bestaat er wed degelijk een practisch
verband tusscbe® deze zevende klas-
ge en het euvel van den vroegen kin
derarbeid. Het is dit, dat met de ver
beterde gelegenheid cm cxnderwijB te
ontvangen, noodzakelijk een ver
scherping van wat de maatschappij
aan bekwaamheid eischt, gepaard zal
gaan. Een van de Raadsleden deelde
mee, dat op zijn fabriek geen kinde
ren beneden veertien jaar werden
aangenomen, welnu zoodra de zeven
de klasse allengs zal xijn ingevoerd,
zullen veèe werkgevers, kleine en
groote, dat voorbeeld volgen en de
kinderen die na hun twaalfde jaar an
middellijk aan 't werk gaan en zeker
door de ouders geen dag langer op
school worden gehouden dan de leer
plichtwet voorschrijft, in ongunstige
conditie komen.
Voor de allerarmsten, die hunke
ren naar het oogenhlik waarop hun
ne kinderen iedere week enkele stui
vers thuis zulten kunnen brengen, is
dan ook de invoering van de zevende
klasse oppervlakkig beschouwd geen
voordeel. Zij staan voor de keus om
of die winst, voor hun bestaan soms
wel van overwegend belang, te der
ven of hunne kinderen te belemmeren
in het veroveren van hunne levenspo
sitie. Hardie keus voorwaar, die men
zelf dient te hebben ondervonden cm
te weten wat ze beteekent en waarover
men niet al te hard mag oordeelen,
wanneer ze volt naar den fimanciee-
len kant Het is eenmaal een feit, dat
.Wie hunne gedachten altijd hebben te
bepalen op pijnlijk practisch© vra
gen aangaande stuivers en centen,
verloeren die poëzie dier ouderlijke
verplichtingen in al hun omvang te
©verzien.
Ik zou daarmee niet wallen zeggen,
dat niet nu en dan op de paar kwar
tjes der verdiensten van het school
gaande kind ook daar gretig wordt
geloerd, waar zie eigenlijkniet drin
gend noodig zijn. Het is geen fanta
sie, dat de een© huisvrouw en
waarlijk niet in den arbeidersstand
alléén voor een gulden veel meer
tot stand weet te brengen, dan haar
buurvrouw. Dat is een quaestie van
overlteg en van ijver. Gelukkig maar,
dat de kinderen het niet opmerken,
wanneer zij in dat opzicht een minder
goed© moeder getroffen hebben. Even
wel blijven de gevolgen voor deze
stumpers dezelfde.
De menschen die er van nabij miee
te maken hebben, de Commissies tot
wering van schoolverzuim, hebben
opgemerkt, dat het lijdelijk verzet te
gen de wet op den leerplicht voorna
melijk uitgaat van de moeders. Ge
deeltelijk mag dat warden geweten
aan overdreven en zeker onverstan
dige liefde voor haar spruiten, wan
neer die onder of zonder ©en voor
wendsel aan de dwang van dien dage
lijkse toern schoolgang weruschen te ont
komen. Het kan ook 't gevolg wezen
van een soort volksgeloof, dat het best
aldus wordt weergegeven: „ik kan
met mijn kinderen doen wat ik wal."
Het toppunt van deze opvatting vin
den we in de historie van een vader,
die, zonder van iets te weten, op een
morgen met den sterken arm werd
gehaald, om de bechtenisstraf te an
dergaan, die da boete moest vervan
gen welke hij niet betaald had. Alles
wat daaraan was voorafgegaan, had
zijn vrouw verdonkeremaand; de
oproeping om voor de Commissie te
verschijnen, de herhaling daarvan,
de dagvaarding om zich te verant
woorden voor den kantonrechter, de
mededeeiLing omtrent de opgelegde
boete en den dag, waarop die betaald
moest zijn, alles, alles had zij koel
bloedig in die kachel laten verdwij
nen. Ik denk, dat de arme man, na
dat hij uit het Huis van bewaring
was teruggekeerd, het zijn vrouw niet
vriendelijk gemaakt zal hebben, maar
wie hierbij het meest werden gedu
peerd, zijn zeker de kinderen ge
weest, dfo itndipirhji-nd met ©en voel
baar tekort aan kennis de wereld
werden ingestuurd.
Door B. en W. wordt ik consta
teer het met genoegen ernstig
meegewerkt om deze dingen in bet
redme te brengen.
In deze courant ls vermeld,
dat zij aan de hoofden van schoten
vergunning hebben gegeven, inlich
tingen te verschaffen op door de wak
kere Commissie C. gestelde vragen
betreffende de Leerlingen, die buiten
de schoaLanem werken moeten. In
1906 heeft die Commissie den strijd al
aangebonden, tegen dit kwaad, voor
zoover het de broodbakkerij betrof,
in. haar verslag over 1907 lees ik, dat
ten Stadbuize 22 arbeidskaarten wer
den afgegeven aan kinderen, die nog
leerplichtig waren.
't Is dus geen strijd van vandaag of
gisteren. En het cijfer van 22 schijnt
geen juiste® maatstaf te geven van
de hoeveelheid arbeid, die door
schoolgaande kinderen voor, tus
schen en na de schooltijden wordt
verricht. Te oordeeden naar de in de
Commissi èn opgedane ervaring, staat
hot te vreezen, dat de enquête bij de
hoofden van schoten geen reden tot
verhieugjnig opleveren zaL
Nu al zijn verschillende gevallen
bekend geworden van dezen slecht
betaalden kinderarbeid.
Wat zegt men bijvoorbeeld wel van
een jongen, die buiten de schooluren
ongeveer 25 uur arbeid verrichtte in
een tabaksfabriek, voor... vijf en veer
tig centen per week!
Of van een medestumper, dia, aan
het eene einde van de stad wonende,
aan het andere einde wezen moest,
om tegen een zeker stukloon, op een
sigarenfabriek te werken van 's mor
gens zeven uur tot kwart over ach&en
en 's middags van vier tot zevianl Wat
voor dezen jangen van het onderwijs
overschoot kan ieder zich wel voor
stellen.
Aan de meest uiteenloopiecadie beroe
pen wijden deze kinderen hun waar
lijk zwakke krachten. Natuurlijk
vooral aan de bakkerij: de een ver
dient met het rondbrengen van brood
van 's morgens zes tot hall negen
vijftien stuivers per week, een ander
van half zeven tot aoht uur een gul
den, een derde van zeven tot half ne
gen en dan bovendoen nog van des
avonds vijf tot zeven... vijf en zestig
cents, let wel: per week. Schiet daar,
zoo vragen we ons met verwondering
af, na aftrek van de kosten voor ex
tra 9choenreparatiet nog iets van
over?
't Kan wezen, maar het onderwijs
smelt er natuurlijk bij weg. Hoe wil
men verlangen, dat een kind van
twaalf of dertien jaair, opgestaan om
half zes of vroeger, na eenige uren
vermoedend ronddoopan, nog frisch
genoeg zal zijn om het onderwijs be
hoorlijk in zich op te nemen? Dat is
waarlijk te veel gevergd. Wat moet er
dan ook terechtkomen van het ventje,
dat van vijf tot zeven en van half vijf
tot half negen doorbrengt in die
schoenmakerij voor de somma van
vijf en zeventig centen?
Hierbij vergeleken is de kleine lood
gieter, die van 12 tot 1 en van 4 tot
6 werkt (wanneer krijgt dat kind zijn
middagmaal?) nog goed af en d© jon
gen, die van 's middags vier tot ze
ven voor f 1.25 por week boodschap
pen doet, een hJeel heer.
Maar in elk geval, men voelt het,
is deae kinderarbeid verderfelijk
voor de hoeveelheid kennis, die zij
in t teven meekrijgen en die veelal
het ©enig houvast is, waaraan zij
moeten trachten boven water te blij
ven. Van openbaarmaking van het
kwaad in zijn vollen omvang ver
wacht lk dan ook veel goeds. Niet
enkel omdat patroons er toe zulten
komen, geen diensten aan te nemen
van kinderen, die d© schrale verdien
ste zóó duur moeten betalen, maar
ook omdat ouders tot inkeer zuilen
komen en van hunne kinderen geen
zoo nadeeidgen arbeid meer vergen en
ten slotte, omdat de wetgever, naar
te hopen staat, de Logische noodza
kelijkheid zal loeren inzien om geen
arbeidskaarten te doen verstrekken
aan kinderen, die nog in hun leer
jaren zijn.
Wanneer de daarvoor venedschte
leeftijd van 12 op 14 jaar gebracht
werd, zou stellig ook het zevende
teer jaar beter tot zijn recht komen.
J. C. P.
Baitenlandsch Overzicht
DE DREIGENDE STAKING VAN DE
FRANSCHE POST-, TELEGRAAF-
TELEFOON-, SPOORWEG- EN
NOG ANDERE DIENSTEN.
Buiten verwachting werken de
postiiers nog 1 Dat wil evenwel niet
zeggen, dat zie hun staMngsplannen
hebben opgegeven integendeel 1 de
beeren en dames vergaderen en be
raadslagen ©Lk uur van den dag en
houden als 't ware krijgsraad, om da
beweging zoo schitterend mogelijk te
maken.
De regeerkag doet hetzelfde, zoodat
een spannende strijd verwacht kan
worden. De spanning zit er trouwens
al lang in
Vooral na den Zaterdag.
Onze lezers weten, dat de raad
van Lucht zich met algemeen©
stemmen heeft uitgesproken voor *t
ontslag van cl© zeven geschorste amb
tenaren, die in openbare vergaderin
gen sterk gekleurde redevoeringen
hebben gehouden. Voor een juiste be-
oordeeling van d'iit vonnis, is 't noo
dig, na te gaan, hoe deze rechtbank
wordt samengesteld. De raad bestaat
uit zes ambtenaren van het hoofdbe
stuur, den directeur van 't kabinet
van den onder-minister Simyan, den
chef van het kabinet van den minis
ter van openbare werken, en uit zes
leden van het gewone personeel.
De zes vertegenwoordigers van het
personeel wilden den raad onbevoegd
verklaren, om over deze aangelegen
heid t© oordeelen, omdat het den raad
niet past een oordeel uit te spreken
over de daden, die 't 7-tal ten laste
gelegd waren, wijl die daden het pri
vate leven van de beambten rakenen
de raad. van tucht en,Kei bevoegd, is
te oordeelen over dtenstvergrijpen.
De hooge ambtenaren gingen met
deze uitlegging niet acooord, zoodat
niet 8 tegen 6 stemmen beslist werd,
dat de behandeld zou worden.
Hierop verlieten eenige Lage ambtena
ren de zitting en de andere personeed-
vertegenwoordigers hielden hun
mond. Zoo werd natuurlijk met alge
meen© stemmen (alleen de 8 stemmen
der hooge ambtenaren) besloten, om
tot ontslag te advisee ren.
De regeerimg hield zich aan dit ad
vies en sprak 't ontslag uit.
Zooals reeds gezegd de postiers be
raadslagen druk over de algemeene
staking. Ook de spoorbeambten en
mijnwerkers nemen aan deze overwe.
gingen deel. Elk uur kan dan ook de
tijding verwacht worden„algemee
ne staking".
De ex- en toekomstige stakers heb
ben een eeuwig-durende® haat aan
hun chef Simyan gezworen. Ze willen
zijn val 1 Daarvoor wordt nu zelfs
zwaar geschut opgesteld. De vereen i-
ging 't pas opgerichte syndicaat,
waarvan de regeering een afschuw
heef tverspreidde dezer dagen een
biljetje, waarin wordt verklaard, dat
bij de post en telegraph!© onregel
matig- en oneerlijkheü
te constateer©® zijn van deuzeLfden
aard ais bij de marine. Ten bewijze
van de beschuldiging wordt verklaard
dat de onderstaatssecretaris Simyan
na den brand in het een traai-bur eau
der telephonie voor 700.OOI) fres. nieu
we toestellen heeft aangeschaft, die
echter onbruikbaar waren en thans
voor oud. vuil in den kelder van het
gebouw Liggen..... Den leverancier
zouden eenige honderdduizenden van
zijn oorspronkelijke vordering wor
den afgetrokken, maar Simyan liet
den man het volle bedrag uitbetalen.
Dit ig ©en stellige en krasse beschul
diging. 't Parlement zal zich zeker
verpLLcht gevoelen een commissie van
onderzoek te benoemen.
En wat zal dan blijken?
De postiers willen bet ontslag
van Simyan. Gisteren gaven we
een overzicht van 't manifest, door
hen verspreid, waarin de minister
president beschuldigd werd van
woordbreuk. Hij zou namelijk in
Maart tegenover de stakers beloofd
hebben, dat Simyan's dagen geteld,
waren.
CLemenceau komt nu met een ver
dediging en zegt, dat de ex-stakers
onwaarheid spreken. Hij herinnert
aan z'n verklaringen in de Kamer,
waar hij o. a. zei
,,Ik heb aan de afgevaardigden der
beambten geantwoord, dat als de
heer Simyan mij heden zijn ontslag
kwam aanvragen, ik het zou weige-
De regeering neemt een standvasti
ge positie tegenover de stakingsbewe
ging aan. Gisteren heeft de minister
raad. onder voorzitterschap van pre
sident Fallières vergaderd. Besloten
werd de aangevraagde interpellaties
over de postambtenaren onmiddellijk
in behandeling te nemen. Meteen werd
evenwel (met 't oog op de beschuldi
ging van knoeierijen) besloten, dat de
regeering zich zal kanten tegen elk
voorstel, dat op een commissie van
onderzoek aanstuurt. Wanneer zoo'n
voorstel komt, zal 't minisierie de
quaestie van vertrouwen stellen. Ook
werd de quaestie van de nieuwe vak-
vereeniging besproken. Overeengeko
men werd, dat het parket van de Sei
ne over de wetugiieid van dit syndi
caat zal hebben t© beslissen, daar dit
alleen 't noodige kan doen om tot ont
binding van deze vereent ging te ge
raken.
Men ziet't gaat tusschen regeering
©n oroeidera hard tegen hord. En dit
zijn nog slechts de voorloopige maat
regelen
EEiN REVOLUTIE IN VENEZUELA
Gisteren kon men onder de tele
grammen een sensatie-bericht leizen,
dat deed vermoeden, dat heel Vene
zuela in revolutie is en verlangt naar
't oogenhliik, dat de ex-presment Cas
tro weer zal kumen, can de teugels
van het bewind in handen te nemen.
We geloovea met, dat 't zoo'n vaart
zal Loopen.
Toch moet 't in Venezuela niet hee-
lemaal in den haak zijn. Dit blijkt ook
weer uit de verklaringen van passa
giers, die met mevrouw Castro de reis
naar de Venezolaan sch© wateren
maakten. Een journalist heeft cLezc-
menschen ondervraagd en geeft als
z'n oordeel weerGomez, die zich
voor het Leven Lot president van Ve
nezuela verkozen meende, heeft pas
een rondreis door het land gemaakt
om zijn op 19 Mei bepaalde herkie
zing voor te bereiden.
Er heeft niet, zooals het gerucht
ging, een omwenteling in Venezuela
plaats gehad, maar de partij van Cas
tro heeft de wapens niet neergelegd
en werkt in stilte en veie Venezola-
nen vreezen, dat de dictator terug zaj
keer au. Zijn vrienden willen hem
caiididaat stellen 1
Te La Guayra, waar scherp het oog
op de „Guadeloupe" gehouden werd,
stond een groote menigte menschen
opgehoopt en eerst toen zij zeker wa
ren, dat Castro niet aan boord was,
riepen ze „Leve Gomez 1" Maar ik
ben er zeker van, zoo zeide een passa
gier, dat, indien Castro tot La Guay
ra had kunnen komen en zich verton
nen, het uit zou geweest zijn met Go
mez en zijn partijgenootengeen en
kele der soldaten, die daar aanwezig
waren, zou geaarzeld hebben„Leve
Castro I" te roepen.
Amerika en de andere mogendhe
den zullen wel oppassen, dat Castro
niet in Venezuela kan komen I
NIEUWTJES UIT 'T TURKENLAND.
Gisteren is de nieuwe Sultan als
Mohammed V plechtig geïnstalleerd.
Een der voornaamste ceremoniën was
de omgording van t zwaard van
Othman. 't Was een girootsche plech
tigheid met veel militair vertoon. Een
groote menigte juichte den nieuwen
heerschar toe.
En Abdoel Hamid treurt in z'n vil
la-gevangenis in Salonika...
Toch is 't in Turkije nu geen eeuwig
durend© vrede. Er heerscht nu al ver
schil van meaning tusschen de mili
taire regeering van Sjefket-pasja en
de meerderheid der Jong-Turksche af
gevaardigden. Men gelooft aan demo
gelijkheid van een Kamer-ontbinding.
14 Juni eindigt deze Kamerzitting,
dus dan kunnen meteen nieuwe afge
vaardigden gekozen worden.
STAKING TE BUENOS-AYRE3.
D© algemeen© staking is geëindigd.
Ook is de rust teruggekeerd.
EEN ONTPLOFFING.
In een fabriek te San Eusebio heb
ben ontploffingen plaats gehad10
personen zijn gedood en velen ge
wond.
Stadsnieuws
„Kunst na Arbeid."
Zaterdagavond gaf dit mannenkoor
een uitstekend geslaagde uitvoering
ka de Vereeniging. De zaal was geheel
bezet, een bewijs dat de belangstel
ling voor deae vereen iging nog met
verflauwt. Dat zou dan ook werkelijk
jammer zij®, want Kunst na Arbeid
doet haar naam alle eer aan. De
kunst na den arbeid zoo te dienen als
dit koor doet, kan niet anders dan
met goeden uitslag beloond worden.
Onder de degelijke leiding van den
heer W. A. Kwantes gaat zij nog
steeds vooruiit, e© het is ome aange
naam te kunnen melden, dat wij Za
terdagavond evenals het zeer dank
bare auditorium ons uitstekend ge
amuseerd hebben.
Na vtier mooi uitgevoerde koorwer
ken werd ©e<n operette uitgevoerd, ge
titeld „Meester Tutenhach" of „Een
avontuur op bet Zangersfeest". In dit
voor eon mannenkoor alleszins ge
schikte werkje hoorden wij zelfs zeer
be roemen krachten. Wat de beeren
betreft, noemen wij in de eerste
plaats Zeisig (een ver loopen genie),
die met mooi geluid en zeer los, (wat
dit laatste betreft in tegenstelling
met eenige anderen), zijn partij ver
vuld». Ook Staar, lid der zangver. ,de
Nachtegalen", was zeer goed, vooral
waar hij in nachtgewaad de vermeen
de Serenade gaat boeren. Niets min
der was Eule, de nachtwacht, mede
een zanger met uitstekend geluid.
Maar wat actie aangaat was mees
ter Tutenhach degeen, di» in dit op
zicht het eerst genoemd moet wor
den. Uitstekend was deze heer gegri
meerd, het gaf den indruk of hij needs
meermalen de pi anken heeft betre
den, zij het dan niet als componist,
maar als... humorist!?
Haar partij ten zeerste waardig
was „Liset.te", dienstbode bij GrLm-
pol, een pracht sopraangeluid die
haar meesteres „Eulaiia" in dit op
zicht overtrof, hoewel van de laatste
%ok met lof ken gesproken worden.
De muziek uit deze operette was
uit opera's etc. hij elkaar verzameld,
zoodat wij plotseling in het slotkoor
van het eerste bedrijf het Miserere uit
de Troubadour hoorden. Jammer dat
het met dit koor eemgszins misère
was! doch de totaal indruk ging niet
verloren.
Een en ander te zamen genomen
komen wij tot de conclusie, dat deae
operette mede ais uitstekend ge
slaagd mag worden aangemerkt
Kunst na Arbeid kan dus ook in dit
opzicht tevreden zijn en niet minder
de persoon die dit damies en heeren
dilettanten heeft ingestudeerd.
De heer Vrugt trad ook nog met
eenige aardige voordrachten op en
de aanwezigen werden in de gelegen
heid gesteld om na de uitvoering een
dansje te maken en wat na te pra
ten over den, dunkt ons, wel ieder
goed bevallen avond.
Kr
E x a me n s L. O.
Haarlem, 10 Mei. Geëxamineerd 8
vrouwelijke candidate®. Geslaagd de
dames G L. Mouwen, A. A. J. Ru
dolph, T. Zwanenburg, C. M. Bontje,
W. C. Segaar, G. Ch. van Tertholen
en G. 1- van Rinsum, allen van Led
den P. N'erstrasz, van Leiderdorp.
Gev. V o or w.
Een boa, bij J. v. <L Loo, Linsoho-
teitstr. 16.
Een R. K. kerkboekje, bij A. Vogel,
Brouwerskade 31.
Een wiVzwai'Lharlg hondje, bij G.
Booting, Rozeupriee-Lstr. 33 rood.
Een kinderzak iuh. een zakdoek, bij
H. Rouwenhorst, E Wijngaardstr. 27
rood.
Re® notitieboekje, bij J. v. Wierin-
ger, N. Kruisstraat 16.
Een zwartharig hondje, bij P.
Kléinhout, Lange Vlamingatr. 4.
Twee gordijnombrassen, bij F. J.
v. Seggelen, Scheeprnakersdijk 2.
Eten boekje, waarin gebruikte post-
zegels, bij C. Lam ars, liannesteeg 7.
Een zilveren armband, bij C. Mid-
dedorp, Warmoesstraat 20.
Een stofbril, bij A. J. v. Kooton, L>
Molenstraat 14.
Een kerkboekje, bij A. Scheffcr,
Burgwal 48.
Een zilveren armband, bij R. v. d.
Wateren, Roosveldstr. 14.
Een kinderzak waarin oen zakdoek,
bij J. Verzijiberg, L. Wijngaardstr,
18 rood.
Een handwagen, aan het politiebu
reau.
Een gonjeeak, bij J. de Koe, K. L»
kenstr. 7.
Een bril, bij H. Roozen, Bate.
markt 10.
Een stalen spoor, bij J. Verzijiberg,
L. Wijngaardstr. 18 rood.
Aangifte is gedaan van het verlte.
zen van een bankbiljet van 10, het
verliezen van een zilveren armband,
het. verhezen van een kussen van
blauw laken.
Rubriek voor Vragen
Q**boaneerd«ii licbbeu Het voorracht
rr»g«n op v*r»ohilUnd gobUd, mita roor
beantwoording vatbaar, In U Maden bij d«
EledaotU «tu Haarlem'* Dagblad, Groot*
Houiairaai 68
AU* aQlwoord«u worden g«h«*l hoiUioo*
gtgavan on, voor «ooreol niogolljk la, dozr
dag na d* Intending.
Aan viagan, die nlat volledig naam en
woonpl&ata rau den lusender vermelden
wordt geen aandacht gasehonken.
VRAAG. Kan ïk een rechtsgeleerde
kosteloos spreken
ANTWOORD. Wend u tot Mr
Thiel, die des Zaterdagsavonds te
acht uur zifting houdt in hot gebouw
van Toynbee, Donkere Spaarno.
VRAAG. Iemand die zich beslist
uitgeeft voor bekwaam naaistor heeft
van mij goed gekregen om een japon
te maken, maar die verknoeid. Be:i ik
verplicht te betalen
ANTWOORD. Indien het verknoei
en vaststaat niet. Wanneer do naai
ster u dan tot betalen laat dagvaar
den, zal de kanten rechter beslissen.
VRAAG. Wanneer Iemand trouwt
met een vrouw die een onecht kind
heeft, mag dat kind dan ovcrgoschre
ven worden 'op den naam van don
aanstaanden man
ANTW OORD. Die met do vrouw
wenscht te Louwen ,©n de vrouw zei-
ve, kunne® dat kind als het hunne
kannen voor den ambtenaar van den
burgerlijken stand, hetzij bij nota
rieel© akte, waarvan de kosten ge
ring zijn. Het kind wo-rdt dan door
het opvolgend huwelijk een wettig
kind, dal den naam draagt van den
man, die met de vrouw trouwt.
VRAAG. Waaneer men wegens ach
terstallige schuld iemand's eigen
dom aanpakt, voor wien zijn dan de
kosten
ANTWOORD. Voor dengeno wiens
eigendom aangepakt wordt, want die
is bij liet vonnis ook in de kosten ver
oordeeld. Degene, die de vervolging
instelt, moet evenwel de kosten voor
schieten.
VRAAG. Kan een meisje van 23 ja&*
trouwen zonder toestemming haret
ouders? Er is reeds toestemming ge-
geven, maar de moeder kan wegens
ziekte niet meegaan naar het raad
huis.
ANTWOORD. Dan moet do moeder
een notarieel© akte van huwelijkstoe
stemming laten opmaken. Dc notaris
komt dan bij haar aan huis. Wil zij
dat niet, dan zou liet moisjo <1© tus-
schenkomst van den kantonrechter
moeten inroepen maar hot is beter
om dat te vermijden.
VRAAG. Wanneer beglrut en e'a-
digt de opera te Amsterdam B©
staat er vaofliitie
AN I WOORD. Operagezelschap
pen beginnen m den regel 1 of 15 Sep
tember en eindigen in April. In dien
tusschentijd is er dus vacantic.
VRAAG. Kunt u ruij inlichting
geve®, hoe ik als arbeider na at Bra
zilië of een ander land kou gaan Ik
ben onvermogend bij wien moet ik
mij vervoegen
ANTWOORD. Schrijf eens aan
hei hoofdkwartier van het Leger des
Heils, Prins Hendrikkade te Amster
dam liet Leger heeft velen naar
Canada geholpen.
FEUILLETON
8)
Iedereen vervolgde mevrouw
Jlassall verlangt er naar, u te ont
moeten nriet anders dan twee da
mes en vier heeren ik zorg er altijd
voor, dat alle dames kunnen dan se®.
En een aanstaande bruid is natuur
lijk de heldin van het oogenhlik.
Een kille huivering ging mij door
de Leden, terwijl zij sprak. Zes men
schen, die allen vol verlangen waren,
mij te ontmoeten
En u moet mij niet meer mevr.
Hassall noemen, maar Tm ie, de af
korting va® Elizabeth. Over een week
ben ik je nicht. Nu moet ik echter
vlug voortmaken en mij verkleed©®
na het eben ftrok ik mijn feestdos
aan en wat je plannen ook zijn, speel
rnij als 't u belieft niet de poets, je
bit te kleeden en naar bed te gaan.
Terwijl zij sprak, dreigde zij mij
lachend met de vuist en het volgend
oogenhlik zag ik de knikkende rozen
*>n d© mooie rose japon achter de
<teur verdwijnen.
HOOFDSTUK V.
Pëbetbovering verbroken
Het diner was voorbij, ik had mei
succes piano gespeeld, de gasten wa
ren vertrokken en zoo gauw ik de
vroolijke stemmen hooide ven®'!®de
ren en daarna de rijtuigen wegrollen,
ging ik naar de piano terug.
Ik voelde, dat zij hier mijn eenige
vriendin was, en dat ik nooit meer
zooveed behoefte aan een vriendin en
vertrouwde had gevoeld.
Terwijl ik onbeweeglijk voor de
piano zat, kwam er onhoorbaar een
bediende binnen, van plan om de
lichten uit te draaien sommige
ware® al uit toen hij mij opmerkte.
Maar die groote lampen midden in
de kamer gaven ruimschoots vol
doende lichtik hield meer van sche
mering en ik speelde zonder mu
ziek.
Ik gaf hem een toeken en wist hem
met wat moeite te kennen te geve®,
dat ik genoeg licht had. Hij begreep
wat ik bedoelde, boog diep voor mij
en blies sti! de® aftocht.
Ik zal zoo ongeveer een uur lang
gespeeld hebben, toen de zilveren pen
dule tien sloeg. Ik was door de mu
ziek ©enigszins tot kalmte gekomen
en stond op het punt de piano te
sluiten, toe® ik voetstappen hoorde
naderen een vlugge, flinke stap
h'; kwam de trap op en de verandah
door. Hij was gekomen eindelijk zou
ik toch Walter ontmoeten
Ik luisterde met bijna pijnlijke ver
wachting luisterde naar den voet
stap van het mij wachtend lot.
Vlug werd het Japansche gordijn
opgetrokken en een doordringende
Stem kondigde aan
Mijnheer Thorold
Ja, hij was het. Wij waren ee® heel
eind van eikaar af, ik aan den tegen
overgestelde® kant van de groote ka
mer, en ik naderde langzaam van
uit mijn weinig verlichte hoekje de
door de met rose kappen behangen
lampen verlichte ruimte, om het ori
gineel van het portret te ontmoeten.
Walter 1 fluisterde ik, half bin
nensmonds en toen bleef ik plotse
ling staan. Hij scheen zoo zoo ge
reserveerd en verbaasd. Ja, zijne
oogen drukten onbegrensde verba
zing en, kon het zijn, bewondering
uit? Natuurlijk, Walter vond mij
heel erg veranderd. Ik was geen bak-
visch meer, maar ee® volwassen jon
ge dame met opgestoken haar, een
bekoorlijke witte japon aan en een
mooie collier om (die van mijn moe
der was geweest).
Ik zag mij zelf lang en wit in den
spiegel weerkaatst. Maar waarom zei
hij niets Er ware® nog maar enkele
seconden verloope® sinds de bediende
„Mijnheer Thorold" had aangekon
digd, en het scheen uren. geleden.
Plotseling kwam hij naar mij toe.
Zeker mejuffrouw Ferrars, niet
waar zei hij.
En toe® was Ik overtuigd, dat
ja dut deze man een vreemdeling
was Hij was ouder.' dónkerder, lan
ger oan mijn aanstaande man zoo'n
flinke® oogopslag, zulke streng© lij
nen ©m den mond, zoo'n beslist op
treden was Walter nooit eigen ge
weest.
Ik ben bang, dat ik een groote
teleurstelling voor u ben, zei hij,
met een, héldere stem, terwijl hij een
telegram in de vingers ronddraaide
en voegde er toen met ee® glimlach
bij u verwachtte iemand anders...
mijn neef Walter.
Ik stak mijn hand uit en groep do
leuning vain een stoel vast, want ik
beefde va® het hoofd tot de voeten e®
de kamer scheen met mij rond te
draalen.
Het spijt mij werkelijk heel erg,
ging hij voort. Ik zie, dat u zich on
gerust maakit, maar hij zal morgen
met den trein van hierna keek hij
in het telegram in zijn hand om
11.20 uur hoer zij®. Hij zal bij mij
logaaren, zooals u misschien weet.
Dit was dus de door Tizzae zoo
opgehemelde neef I Dit was ook de
man, dien ik dacht te zullen trouwen!
Hij zag er ouder uit dan op hei por
tret want de rimpels op zijn voor
hoofd waren daar zorgvuldig verdwe
nen vijf of zes jaar ouder dan Wa1-
ter maar het was hetzelfde knappe,
edele gezicht, dat mij had be too v er d.
Hoe had ik mij ooit kunnen verheel
den, dut Walter zoo zou zijn opge
groeid En toch geleken de beide
neven op elkaar evenals twee omtrek
ken. waarvan de een zorgvuldig is
afgewerkt, de ander slordig e® onver
schillig daarheen geworpen.
Ik ging eenige stappan achteruit,
weer naar de piano toe.
Mij® eerste aandrift was een don
kerder plekje op te zoek©®, waar ik
kon ontsnappen aan den onderzoe
kend vragende® blik van deze door
dringende oogen. O, als hij de waar
heid eens raadde dat Lk, Pamela
Ferrars, de zee ben overgestoken om
hem te trouwen, en niet zijn neef
Walter I /Vla hij het ooit wist., zou ik
van schaamte sterven. Ik moest mij
zelf een riem onder het hart steken,
al mijn trots en z<beheersching, die
mevrouw Evans bij mij veronder
steld had, bijeenroepen en dan dezen
toestand dapper doorstaan.
Ik beet mijzelf op de Lip, tot ik het
warme bloed langs mijn kin voelde
loopen, toen haalde ik vlug mijn
zakdoek te voorschijnmaar het
was mij onmogelijk een enkel woord
te zoggen.
Intusschen deed mijn bezoeker, die
dacht, dat lk gee® raad wist van
verlegenheid, zijn uiterste best om
mij op mijn gemak te brengen mij,
zijn aanstaande nicht, die hij thee
kopjes e® lampen cadeau had ge
daan de uitverkoren bruid, de hel
din van het oogenhlik I
Hoe kon ik nu op dit oogenblik aan
zoo iets als theekopjes denken Wat
een onmogelijk idéé 1 Stond ik óp hét
punt mij door de zenuwen te laten
overheerschen Was dit daar een*
voorteeken van Begon dat op deze
wijze
Hij was nu aan liet woord en zei
Ik heb het laatste kwartier b
ten de deur staan luistere®, meege
sleept door uw wonderlijke gav H<
was een zeldzame bozigheid, dat ka.
ik u verzekeren. Ik houd zooveel va*
muziek en ik hoor het tegenwoordig
zoo zelden. U kan die piano doen
spreken o, en zingon, cn fluisteren,
on zuchten.
Ik fluisterde iets onverstaanbaars,
wat hij genadig als ©en opmerking
aannam.
Buiten in de tuinen schenen de
melodiën uit de stralen van de maan
te komen zij klonken niet als a&rd-
sche tonen. Ik durfde het niet wagea
binnen te komen ik raadde, dat u
bet was, want "lizzie is niet muzikaal
en ik was bang de betoovering te
verbreken.
Maar de betoovering van iets an
ders was verbroken.
Ik hoop, dat-At re® goed© noli
had, ging hij beioete \"Or£".
Ja niet weinig stoffig, ant
woordde ik.
Ik zag hem voor zich uit staren ea
hij voegde er haastig bij
Ik bedoel, amusant.
(Wordt vervolgd).
