HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
Stadsnieuws
Rubriek voor Vragen
Uit de Omstreken
gsitenlandsch Overzicht
FEUILLETON
Een dappere Vrouw
VRIJDAG 21 MEI 1909
plaatsen te soboteeren en een staking
tot liet uiterste vol te houden, totdat
den postbeambten volledige voldoe
ning zal zijn geworden-
Na afloop der meeting hadden er
heftige tooneele® plaats. Toe® eene
talri'ke politiemacht, die de orde had
te handhaven, een duizendtal grond
werkers, die baloedigende kreten aan
het adres van Clemenceau (den minis
ter van binnenlandsche zaken en lei
der van de actie dei- regeering tegen
de staking) uitten, wilde uiteen ja
gen, werden de agenten gebombar
deerd met steen en, glazen en stoelen
werden weggenomen van de terras
sen der calé's, verschillende agenten
werden getroffen en 5 hunner ge
kwetst door steen'worpen.
Er kwam eindelijk versterking van
politie en cavalerie opdagen, waarop
de bettoogera uiteen wei-den gedreven
en de orde hersteld werd.
Er werden een groot aantal perso
nen in hechtenis genomen.
UIT HET ENGELSCHE LAGERHUIS.
Dit zit ook in de beLasting-myste-
rle'a verward.
Een motie Strekkende tot verdub
beling van de zegelrechten, van de
rechten op overdracht van grond en
op aandeelen aan to oner, en die wel
ke beoogden het gezel recht op con
tracten te verhoogen werd aangeno
men, hiettegenstaarwle de oppositie
beweerde, dat deze vehhooging van
rechten den handel zou verplaatsen
naar Amsterdam, Brussel en New-
York.
Naar toezegging van den minister
zal een wetsontwerp worden inge
diend tot oprichting van arbeidsbeur
zen ter bestrijding van de werkloos
heid. De beurzen zullen zijn natio
naal, maar vrijwillig.
De kosten worden in den beginne
op 24 millioen gulden geschat.
Gedwongen verzekering tegen
werkloosheid zal voorloopig alleen in
enkele bedrijven worden toegepast.
Werkgevers en werklieden zullen
moeten bijdragen.
UIT T TURKENLAND.
Gisteren begaf de nieuwe Sultan
zich naar Stamboel om den eed af te
leggen, 't Publiek juichte Z. M. harte,
lijk toe.
In het parlement werd hij met
geestdrift begroet <joor senatoren en
afgevaardigden. De plechtigheid had
geheel en al plaaLs volgens het pro
gram. Do troonrede werd levendig
toegejuicht.
Later legden de afgevaardigden de®
eed af.
VREDE EN OORLOG.
De Italiaansche Kamer heeft te be
slissen over belangrijke uitbreidingen
van leger en vloot. Bij do debatten
herinnerde de socialist Trevese er
aan, dat het juist tien jaTen is gele
den, dat de Haagsche Vredesconfe
rentie werd gehouden. Hij zeide, dat
het Italiaansche proletariaat met
vreugde den vooruitgang van deze
burgerlijke instelling begroet en hoop
te,, dat zij steeds krachtdadiger zal
kunnen medewerken oti handhaving
van den vrede tussclien de volken.
De president sloot zich namens de
Kamer bij dezen wen6ch aan.
Minister-president Giolitti zeide, dat
d« regeering bewust is van de volle
grootheid van het toen genomen ini
tiatief. dat, volgens den wenech der
staatslieden en mannen van groot
moedig karakter, voor de toekomst
grootsche verwachtingen wekt. Hij
voegde erbij, dat deze merkbare voor
uitgang waarschijnlijk daaraan was
te danken, dat langzamerhand over
de geheele wereld de meening wortel
heeft geschoten, dat de Rede en niet
de Macht moet beslissen in de ge
schillen tusschen de naties.
En toch 100 millioen uitgeven voor
4 lyreadnoughts te bouwen...,
ONGELDIGE VERKIEZING.
Het Pruisische Huis van Afgevaar
digden verklaarde, overeenkomstig 't
voorstel van de commissie van onder
zoek der geloofsbrieven, de verkie
zing van de vier eociaal-democrati-
sche afgevaardigden voor Berlijn on
geldig.
Aanbesteding.
Bij de Woensdag te Amsterdam ge
houden inschrijving, ten behoeve van
het Departement van Koloniën, was
evenal3 vorige jaren laagste inschrij
ver voor circa 2.000.000 kilo diverse
machineoliën, de firma Noë en Ca,
alhier.
ALG. NED. OPZICHTERS- EN
TEEKENAARSBONR
Donderdag werd in de Karaeboom
alhier de zesde jaarvergadering van
dezen bond gehouden.
Alle afdeelingen, behalve Ensche
dé, Amsterdam (deze door bijzondere
omstandigheden), Dordrecht en Apel
doorn hadden afgevaardigden gezon
den.
De voorzitter, de heer Z. Gulden,
schetste in zijn openingsrede met
welke moeilijkheden de bond dit jaar
had te kampen. De algemeene malai
se*, die zich deed gevoelen door werk
loosheid, had ook invloed op die orga
nisatie.
De leden hadden mindser lust om
voor de organisatie ijverig te werken,
de contributies kwamen ongeregeld
binnen. Nu zijn in een Woensdag
avond gehouden huishoudelijke ver
gadering besprekingen gebonden, om
't vereenigingsieven te bevorderen.
Volgens den voorzitter is 't noodig
om 't politieke element in den strijd
te betrekken. Bij de interpellatie
TroeLstra over de werkloosheid is t
gebleken, dat van de regeeringstafel
geen enkel middel is genoemd tot be
strijding Yan de werkloosheid, alleen
kwamen er eendge moppen van mr.
Heemskerk. Ook noemde spreker tot
staving van zijn betoog de behande
ling der motie-Schaper voor den 10-
urigen arbeidsdag, en de wet op het
Arbeidscontract, die z. 1. huichelach
tige bepalingen bevat.
Hierna besprak de voorzitter het
drievoudig ontslag van gemeente
ambtenaren te Amsterdam. Hij wees
op den organisatie-vorm van de amb
tenaren, z. i. staan de ambtenaren te
veel aan de zijde der burgerlijke de
mocraten of ijveren als verkierimgs-
agenten voor de anti-revolutionaire
partij. De ambtenaren moeten mee
gaan In de algemeene organisatie
van die arbeiders. Toen de Amster-
damsche ambtenaren daarvoor gin
gen ijveren werd aanmerking ge
maakt op den goeden toon en volgde
hun ontslag.
Wat hier gezien is, kan men ook in
Duitsohlaud vinden, en nu weer in
Frankrijk.
Br meet pal gestaan worden voor
&9 vrij La id van organisatie. Ook
moet geijverd worden voor algemeen
kiesrecht. Miet de komende verkie
zingen mogen de technici hier wei
aan denken.
De voorzitter hracht hulde aan den
o mgezondheidsredienen afgetreden
secretaris, den heer A. H. Jansen.
Uit 't door den heer Jansen uitge
bracht Jaarverslag blijkt, dat 't leden
tal steeg van 345 tot 447.
Bij 't Informatie-bureau werden
309 sollicitanten ingeschreven, 32
personen werden geplaatst.
De ondersteunings- en weerstands-
kas keerde dit jaar 100 uit.
Bij de algemeene beschouwingen
over 't jaarverslag werden aanmer
kingen gemaakt op 't feit, dat de
bond niet vertegenwoordigd is ge
weest op de vergadering van 't Ned.
Vakverbond. De heer Gulden, aange
wezen als afgevaardigde, zei verhin
derd te zijn geweest.
De afgevaardigde van den Haag
waarschuwde tegen de actie voor al
gemeen kiesrecht. Wanneer de bond
zich voor deze beweging uitspreekt,
is 't te vreezern, dat er alleen sociaal
democraten in den bond kunnen
plaats vinden.
De voorzitter antwoordde, dat niet
het plan is, onverwacht een voorstel
in behandeling te brengen. De afdee
lingen moetan dit vraagstuk dit jaar
eens goed overwegen, 't Orgaan zal
daarbij voorlichting geven.
Aanmerking werd gemaakt, dat
Amsterdam geen jaarverslag heeft
ingezonden.
De begrooting voor 1909 opge
maakt tot oen bedrag van 4511.75 1/2
werd goedgekeurd.
't Orgaan werd besproken, 't Werk
van den redacteur den heer Keur-
schot werd over 't algemeen goedge
keurd. Alleen werden eenige aanmer
kingen gemaakt, waarop de 'redac
teur antwoordde.
Hij zei o.a. dat van hem geen 1 Mei-
artikel is te verwachten, omdat hij
voor deze beweging niets gevoelt.
De voorzitter stelde daartegen
over, dat hij wel waarde hecht aan
de 1 Mei-feesten.
De heer Keunschot ward als redac
teur herkozen.
Te Arnhem heeft H volgende con
gres plaats.
Als hoofdbestuursleden werden her
kozen de heeren J. L. B. Keurschot
te Arnhem, A. H. Jansen te Water
graafsmeer en EL Tweehuyzen te
Schoten. Als secretaris zal optreden
de heer J. B. M. Lamers te Rotter
dam.
Bijna dte geheele vergadering werd
besteed aan de behandeling der wij
zigingen van de statuten en t huis
houdelijk r&glememt.
De contributie werd gewijzigd. De
ze bedraagt nu bij een salaris van
600 an minder 0.50, 601—/ 800
0.80; 801—/ 1000 1.10; 1001—/1200
1.45, 1200 en meer 1.75.
Met Juni treedt deze wijziging in
werking.
Op voorstel van dien Haag werd de
volgende motie aangenomen:
„Het congres, kennis genomen heb
bende van de verrichtingen van het
hoofdbestuur in zake de fusie met
den Bon dvan Technici, keurt deze
houding goed."
Het hoofdbestuur deelde mee, dat
het zal ijveren voor 't sluiten van een
collectief arbeidsoontracL
Na een opwekkend woord van den
voorzitter werd 't congres gesloten.
Kennemerland.
Woensdag werd in Café Brinkmann
de jaarlijksclie algemeene vergade
ring van aandeelhouders gehouden
van de Algemeene Maatschappij van
Verzekering op het Leven „Kennemer
land", onder voorzitterschap van den
president-commissaris mr. F. R.
Crommelin.
Uit het verslag der directie over
1908 bleek, dat de toestand der Mij.
gunstig genoemd mocht worden. Het
verzekerd bedrag op uit. December 1.1.
bedroog 1013,431,70, zijnde 1012.828
verzekerd kapitaal met een jaarlijk-
sche premie van 32952,481/2 en 64
premievrije polissen met een verze
kerd bedrag van 603.70.
De reserve, welke is toegenomen
met 4040.95, bedraagt thans ƒ26438,55
De gekweekte rente was niet onder
de voor de berekening aangenomen
rentevoet
Uit de overgelegde tabel van bere
kende en waargenomen sterfte bleek,
dat 40 sterfgevallen met 1935,12 min
der zijn waargenomen dan berekend,
terwijl door de Mij. in het afgeloopen
boekjaar uitgekeerd isaan uitkee-
ringon bij overlijden 10207,21, aan
ULtkeeringen v. d. afdeeLing Ongeval
lenverzekeringen /200, aan commu
nie- en uitzet-verzekeringen 849.57 1/2.
Totaal 11256.78 1/2.
Het vermogen der Mij. bedraagt
28338,55.
De balans en winst- en verliesreke
ning werd goedgekeurd.
Vervolgens werd met algemeene
stemmen tot mede-directeur benoemd
de heer H. L. J. Gabriëls, thans adj.-
directeur der Mij.
Aan de beurt van aftreding was als
commissaris de heer B. M. Serné,
welke als zoodanig werd herkozen.
Examens L. O.
Haarlem. 19 Mei. Geëxamineerd 7
vrouwelijke candidaten. Geslaagd de
dames J. J. Kerkmeyer en C. Bruyn,
beiden te Hoorn M. F. Duyn, Ber
gen M. F. Menning, LeidenC. G.
Bol, Alkmaar.
Personalia.
De „Staatscourant" meldt de be
noeming van onzen oud-stadgenoot,
den heer Jac. J. Meijerink, leeraar
aan de H. B. S. te Almelo, als leeraar
in de gymnastiek aan de Rijksnor-
maalschool aldaar.
Geabonneerde» hebben het voorrecht
rragen op versohilUnd gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te aeudeii by de
Redactie van Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 63
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven en, voor sooreel mogeltyk is, den
dag na de incauding.
Aan vragen, die niet volledig naam en
woonp ants van den iuiender vermelden,
wordi geen aandacht geschonken.
VRAAG: Ik was op Hillegom aan
genomen als timmerman bij een
baas, waar ik een beitel in de hand
kreeg, zoodat ik 14 dagen niet wer-1
ken kon. 's Woensdag zei de dokter,
dat ik 's Maandags weer aan 't werk
mocht gaan. Toen ben ik naar den
baas toegegaan en die zei dat ik
Maandags weer kon komen werken,
maar 's Zaterdagsavonds kreeg ik 'n
briefkaart dat hij mij niet plaatsen
kon en dat hij een ander genomen
had. Had hij daar recht toe'?
ANTWOORD: Jawel, maar hij heeft
u de dienstbetrekking opgezegd zon
der Inachtneming van den wettelij-
ken termijn en moet u dus een week
loon betalen.
VrU-Uberalen in 't District
Beverwijk.
Woensdagavond kwamen in *t ho
tel „Welgelegen" te Bloemendaal
eenige heeren samen om te luisteren
naar de redevoering van mr. dr. J.
H. W. Q. ter Spill, tar aanbeveling
zijner candidatuur.
De spreker werd ingeleid door den
heer A. Menalda, die wees op 't geen
de heer Ter Spill gedaan heeft voor
de oprichting van deze afdeelimg van
de Vnj-Liberalen en prees hem voorts
aan op grond van zijn verleden in
den Bond der Vrij-Liberalen.
Mr. Ter Spiil, thans zijn redevoe
ring aanvangende, verzekert de ver
gadering niei te zullen beloven, wat
hij niet kan nakomen. Veel meer
acht hij 't gewenscht, dat de alge
meene denkbeelden van den candi-
daat zullen beslissen over het al of
niet verleenen van steun door de
kiezers.
De beginselen van de vrije libera
len, dezelfde beginselen, die eens
Thorbecke was toegedaan, berusten
op gezond verstand en eenige mate
van nuchterheid, maar gedragen
door een sterk idealisme. Die begin
selen hebben Nederland in 1848 de
politieke vrijheid verschaft en tot
schitterende resultaten geleid voor de
ontwikkeling van ons land. Die begin
selen staan de vrije liberalen voor,
dezen z'"m 't ook, die den modernen
tijd kunnen begrijpen.
't Kinderlijk geloof, dat door
Staatsvoogdij, naschrijving van aller
lei Duitsclie wetten, een nieuwen,
goeden tijd kan aanbreken, ander-
vindt reeds teleurstelling. Zeker, er
zijn wisselingen in 't maatschappe
lijk leven, maar er is e8n blijvende,
bijna eeuwige ondergrond. De begin
selen van de vrije liberalen zijn uit
gedrukt in het beginsel-program, dat
weer is samengevat in art. 1, name
lijk dat de Staat gehouden is de per
soonlijke vrijheid van allen te eer
biedigen en te verdedigen.
De persoonlijke vrijheid is geen
bandeloos anarchisme, maar een
recht om zijn plicht te doen. Die per
soonlijke vrijheid wordt bedreigd
door rechts en door uiterst links.
Het beginselprogram verweert zich
tegen beïnvloeding door kerkelijke
leerstellingen. Deze term is met opzet
gekozen, omdat de vrije liberalen
niet anti-godsdienstig zijn, gelijk
vaak beweerd wordt, o. a. door Kuy-
per, den geweldigen hater dergenen,
die aan zijn leiding zijn overgeleverd,
dezen mochten wei bedenken, dat zij
aan de liberalen te danken hebben,
wat zij aan vrijheid bezitten. Maar
de vrije liberalen kunnen niet dul
den, dat bepaalde kerkelijke leerstel
lingen inplaats het algemeen belang
het wetgevend deel onzer regeering
beïnvloeden. En juist die kerkelijke
leerstellingen doemden onder Kuyper
tot onvruchtbaarheid.
Spreker herinnert aan de kwesties
over doodstraf, eed. vrije universi
teit.
Die onvruchtbaarheid wordt ver
oorzaakt door de uiteenloopende be
grippen van de coaLitie-partijen. Dat
moge een verwatering van 't religieus
leven zijn, *t is een verderf voor het
staatsleven, 't Krachtig cement, dat
de partijen samenhoudt, Ls niét de
zuurdeesem van 't geloofmaar een
plat eigenbelang. Dat bewijzen de
klachten van rechts, over de liberale
burgemeesters-benoeming. Met onbe
schaamd egoïsme wordt gesproken
over de verdeelIng van den buitver
deeling van baantjes en eereambten.
Zoo wordt de coalitie een zaak op
aandeelen, waarvan men alleen kan
zeggen, dat deze zaak dient te ver
dwijnen uit ons vrije land.
Men heeft dan voor één ding te zor
gen, namelijk dat op de aandeelen
geen dividend wordt uitgekeerd. Se
dert de coalitie is gaan doorwerken,
heeft men meer en meer de huichela
rij zien opkomen, een haken naar ne-
geeringsgunst. Dat is ergmaar het
allerergst is de antithese, waardoor
de nationale eenheid wordt doorge
sneden. Gode zij dank heeft de ge
boorte van het Koningskind doen
zien, dat deze antithese nog niet yet
is doorgewerkk.
Spreker wijst echter op het strewn,
om liet toekomstig geslacht in bijzon
dere scholen, afgescheiden van de
volksgemeenschap, van de jeugd tot
dan volwassen leeftijd op te voedou.
Dr. Kuyper heeft in Utrecht als het
hoogste gebod van Christus verkon
digd, dat hij gekomen was om twee
dracht ie zaaien. Daarmede wilde hij
den strijd voor de antithese goed pra
ten. Laten wij echter als één man
front maken tegen deze heillooze
Kuyper-politiek.
Als andere vijand staat uiterst-
Links, in de eerste plaats het Staats
socialisme. Dat stelsel was aanvan
kelijk wel te begrijpen. In den tijd,
dat de techniek rich volmaakte, wer
den veel misstanden geboren. Dat
veroorzaakte schrille maatschappelij
ke tegenstelling, verwaarloozing, ja,
ontaarding van het leven In zedelij
ken an stoffel ijken zin. Daardoor
moest de man, die voorheen voor zijn
gezin zorgde, gedwongen worden ook
zijn vrouw en kinderen aan de fa
bric kte geven.
Dat men aan den nood-toestand oen
eindte wilde maken, is begrijpelijk.
Ondanks de toeneming van de volks
welvaart, als de mensoh nog nooit
gekend heeft, blijft bij sommigen nog
het dankbeeld bestaan, dat de werk
gever is een Paus, die allee regelt
naar eigen zin en werklieden ver
drukten en zwakke® zijn.Sprekers er
varing hij is daar trotsch op is
dat de arbeider heel goed weet, wat
hij wiL
Dat cte leerstukken van de vrije
concurrentie en particulier initiatief
uit den tijd zijn, bestrijdt spr. Dat de
Vrije liberalen tegen sociale wetge
ving zijn, is kortweg een leugen. Men
heeft integendeel een omlljuid pro
gram. Maar, waar de Staat ingrijpt,
moet niet het kind met het wasch-
water weggeworpen worden. Spr
laakt hierbij de Rijksverzekerings
bank. Geen nieuwe maatschappelijke
bouw is mogelijk zonder beter mate
riaal, de individu zelf.
De Ongevallenwet.
We hebben in ons recht een nieuw
beginsel noodig. Wie de voordecten
heeft van een economische zaak,
moet daarvan ook voor de nacteelen
aansprakelijk zijn.
Dat is een oud-Germaonsch begin
sel aangepast aan onzen modernen
tijd. Daaruit volgt, dat een ongeval
aan een arbeider overkomen, ten
nadeele komt van het bedrijf, dat is
in laatste® termijn het voorwerp dat
geproduceerd wordt Dat is een ge
zond beglnseL Had men ons recht in
deze® zin gewijzigd, dan zou men al
heel eind op weg geweest-zijn,
hoewel men dan maatregelen moest
treffen, dat de werkgever ook in de
toekomst in staat zal zijn, z'n ver
plichtingen na te komen.
Toezicht op den assuradeur op dit
gebied, zou natuurlijk van staatswe
ge kunnen uitgeoefend worden. Maar
in plaats daarvan heeft men één Cen
trale Verzekeringsbank gesticht, ge
vangen in de Duitsche theorieën.
Men heeft nu een inrichting met
800 man, die elkaar in den weg loo-
pen, men heeft een inrichting, waar
mee enen oen tekort heeft bereikt van
4.200.000 in 5 jaren tijds. Minister
Tal-ma blijkt ook onmachtig om ver
betering te brengen. Daardoor is ook
de uitbreiding van de verzekering
voor tuinbouw- en visscherij onmoge
lijk. De ongevallenverzekering willen
de Vrije liberalen duchtig reorgani
seer en.
De Woningwet.
Er zijn ergerlijke woningtoestan
den, dat kan niet ontkend worden. Do
oorzaak is dien dure grondprijs. I)e
radicalen, 't is een aigenieene foot
van 't radicalisme, hebben verzuimd
de fout bij den wortel aan te pakken.
Waarom heeft men niet gedacht aan
de denkbeelden omtrent grondpMI-
tiek van Van Houten?
De huurprijzen worden nu een 50
pet. verhoogd.
Daardoor wonen de menschen, die
eerst slecht woonden, heelemaal niet.
De oudefdomsverzekeriiig.
Ook daarmee is men Duitsche pro
fessoren gaan naschrijven en deze
naschriften weer gaan naschrijven.
DE STAKINGSBEWEGING IN
FRANKRIJK.
In den stand der postters-staking
is nog geen verandering gekomen, 't
Getal stokers vermeerdert niet en be
paalt zich dus (volgens de o f f i-
c i e e 1 o mededeelingen) tot enkele
honderden. Er is geen reden om deze
mededeel ingen van regeeringszijdie
absoluut voor onwaar uit te maken
inaai-er wordt gejokt, wanneer
gezegd wordt, dat de post- en tele
graafdienst geheel normaal werkt
Integendeel 1 particuliere corres
pondenties uit „de stad des lichts"
vertellen, dat alles nog zeer ongere
geld aaat.
Wat van deze vertraging de oor
zaak i,s
De afwezigheid van de weinige sta
kers Dit ls niet aan te nemen, want
in verhouding is diit getal al zeer
kle'n.
Er zijn twee mogelijkheden
lo. Of het aantal stakers 'ls belang
rijk grooter, dan de regeering wil
weten.
2e. Of de werkende postters plegen
sabotage en bevorderen met opzet, dat
de dienst in de war loopt.
Het tweede lijkt ons nog waarschijn
lijker don 't eerste.
Een belangrijk deel der stakers is
door de regeering ontslagen.
Nu gaat de strijd in de allereerste
plaats, om dit ontslag vernietigd te
krijgen. Daartoe krijgen de stakers-
uitgeslotenen hulp Yan de arbeiders,
wier vereenigingen aangesloten zijn
bij den Algemeenen Bond van den
Arbeid.
In ons vorig nummer konden we
juist nog een 'telegram opnemen, dat
het bestuur de georganlseerden op
wekte tot de ALGEMEENE STA
KING.
In diezen oproep wordt gezegd':
Voor de postbeambten. Aan de ar
beiders van Frankrijk. Kameradon I
Gij weet, met welke ontembare wils
kracht uw kameraden, de postbeamb
ten, sedert eenige dagen strijden.
Moede van het klagen tot hun Staat-
fiatroon altijd teruggezonden en be-
oedted moede van het wachten op
bet recht om zich tot vakvereenigin-
gen te vereenigen zooals de andere
arbeiders, zijn zij opgestaan om
hunne eischen te doen zegevieren. Zij
hebben de werkstaking afgekondigd.
Aan hun eigen krachten overgelaten,
zullen zij misschien niet bij machte
zijn, allen tegen hen samengebrach
ten weerstand van den Staat te over
winnen.
De Algemeene Bond van den Ar
beid heeft naar middelen gezocht om
de dappere stakers der posterijen te
helpen en hij acht de algemeene
werkstaking het beste middel om te
protesteeren tegen de schandelijke
houding dei' regeering, om de weder
aanstelling van de ontslagenen af te
dwingen, en om het vakvereenigings-
recht van onze vriendeD, de prole
tariërs m -loondienst van den Staat,
op afdoende en snelle wijze te ver
overen.
De Algemeene Bond van den Ar
beid noodigt dus al de aangesloten
vereenigingen en alle arbeiders uit,
zich onmiddellijk te voegen bij de
stakende postbeambten. De overwin
ning der postbeambten moet de over
winning van gansch liet proletariaat
zijn, zooals hun nederlaag de neder
laag van het gansche proletariaat
zou zijn.
Het proletariaat zal niet te kort
komen in zijn plicht van solidariteit
Alle oneenlgheïd, over zaken, beleid
en personen wordt opgeschort. Als
één man zal het proletariaat ant
woorden op de oproeping van den
Algemeenen Bond van den Arbeid.
Kameraden, allen aaneengesloten
voor de algemeene werkstaking.
Wat deze oproep zal uitwerken
We moeten afwachten, maar dur
ven toch wel de veronderstelling uit
spreken, dat niet meer dan een
deel der georganiseerde® aan dit
stakingsbevel zal voldoen. Ook onder
de aangesloten werklieden zijn er,
die niets Willen weten van het revo
lutionaire drijven van de leiders. Al
leen de leiders kunnen bij zoo'n sta
king niets verliezen, want zij zijn in
dienst van de organisatie.
Iets zal het manifest zeker uitwer
ken.
Dit blijkt al uit een telegram uit
Parijs, dat melding maakt van een
Ernstige botsing.
7000 arbeiders woonden Donderdag
middag de meeting bii, bijeengeroe
pen door de bouwvakfederaüe. Er
werden heftige redevoeringen gehou
den tegen de regeer ing en de arbei
ders, die het werk niet hadden ge
staakt. Verschillende sprekers spoor-
den hunne makkers aan, op de werk
16)
Ik ben overtuigd, dat zij eerst
dacht, dat ik krankzinnig was en
wie zou zich daarover verwonderen
Maar toen ik mijn handen liet val
len, aandachtig luisterde en naar de
veranda keek, begreep zij met de lis
tigheid aan haar ras eigen dadelijk
wat er aan de hand was.
Alles is nu afgeloopen, zei ze ver
trouwelijk. Mijnheer Thorold is woe
dend heel woedend heenge
gaan. Mijn meesteres zendt u dit, en
zij gaf mij een klein briefje. De gom
aan de enveloppe was nog niet droog;
!het was in de laatste drie minuten
Cltreven. Ik maakte het open, en
„Waarde Juffr. Ferrars,
„Daar ik niet twijfel of de onver
wachte verandering in uw plannen
zal u eenige last veroorzaken, en om
dat treinreizen in Indië zeer kostbaar
«zijn, verzoek ik u doze twee briefjes
Van vijftig gulden ieder wed to willen
.Aannemen,
„Uw toegenegen
..E. IIASSALL."
„P. s. Uw trein vertrekt om ze
ven uur precies.
Ik had de hinderlijke overtuiging,
dat deze twee briefjes van vijftig guL
deu niet een gevolg waren van de
milddadigheid van Tizzie, maar mij
worden toegezonden door haar eclel-
raoedigen neef. Wat een dankbaar go-
voel had ik dat ik die gave niet be
hoefde aan te nemen Ik had voor
zichtig wat geld bewaard, dat voor
mijn uitzet bestemd was geweest met
liet pion er een piano voor te koopen,
en nu stonden deze dertig pond tus
schen mij, de grootste vernedering en
onmiskenbare behoefte. Hoe sdecht
mijn toestand ook was, hij had nog
erger kunnen zijn. Mijn val zou nog
grooter geweest zij® als ik gedwongen
geweest was geld aan te nemen uit
de handen van Maxwell Thorold.
Toen ik dit veelbetec kenend briefje
goed doorgrond had, ging ik naar de
schrijftafel en schreef een antwoord,
ofschoon mijn hond zoo beefde, dat
ik maar éón woord achtereen kon
schrijven maar eindelijk slaagde ik
er toch in es® duidelijk, leesbaar
briefje in elkaar te zetten, dat luidde:
„Waarde Mevr. HassalL,
„Ik zend u ingesloten de twee
banknoten ieder van vijftig gulden,
die u zoo vriendelijk was mij te stu
ren, terug, daar ik genoeg ge Ld heb
om zelf mijn reiskosten te betalen.
Ook beda.nk ik u voor uw woord van
herinnering aan mijn uur van ver
trek morgen en ik beloof u te zullen
zorgen op tijd te zijn.
„Hoogachtend,
PAMELA FERRARS."
HOOFDSTUK IX.
In de Bosschen.
Van een groote garnizoensplaats
met haar krijgshaftig vertoon, galop-
peerende eskadrons, sierlijke equipa
ges en drukke wegen naar een afge
legen huis in de wouden van Midden.
Indië, is een verandering even groot
dan dat men plotseling van het druk
ke Londeinsche straatgewoel overge
plaatst wordt naar een stille, afgele
gen laan. De reis naar Lohara bleek
zeer vermoeiend en ingewikkeld te
zijn en toen ik aan het Laatste station
arriveerde, werd ik opgewacht door
Mijnheer Evans, een magere ma®
van middelbaren leeftijd, met een
enorme® zonnehoed op en voorzien
va® ©e® patriarchalen baard- Maar
tusschen bood en baard ontdekte ik
een vriendelijk gelaat, en een paar
oogen, die mij hartelijk welkom heet
ten. Mijnheer Evans schee® mij®
plotseling verschijnen in zijn huis
houding als de natuurlijkste zaak van
de wereld te beschouwen, en verzeker
de mij, dat zijn vrouw verlangend uit
zag naar mij® komst en zelf naar
Merpur gekomen zou zijn, maar dat
zij nog te vermoeid was van de groo
te reis.
Wij moeten veertig mijl in een os
senwagen rijden, vertelde hij, terwijl
hij mij het kleine station uitbracht.
Waarschijnlijk heeft u zoo'n wagen
nog nooit gezien maar daar is hij
en hij wees op een tweewielig ver
voermiddel waarboven een enorm,
wit zeil en een dissel, waarvan aan
iederen leant een groote roode os kalm
lag te grazen.
Deze dieren werden dadelijk door
hun voorman overeind gedreven, wij
klauterden op de voorste bank, mijn
bagage werd achter ons opgestapeld
en na eenige minuten hobbelden wij
werkelijk dank zij eenig geschreeuw
en zweepgeknal, het station uit in een
gangetje van vijf mijl in het uur.
Over 't algemeen, moet ik bekennen
dat ik mij op dezen tocht amuseerde
de wagen zat gemakkelijk, al kwam
hij dan ook heel langzaam verder, en
hier was ik nu eindelijk Ln het echte
Indië I hst primitieve land, dat er
nog ongeveer zoo uitzag als duizend
jaar gelede®geen fietsen of victo
ria's, die voorbijschoten, maar ont
moetten hobbelende wagens miet hou
ten wielen, alle Ln hetzelfde gange
tje menschen op ezels of te voet, die
kudden schapen en gelten voor zich
uit dreven.
Mijnheer Evans was zeer vereerd
met de belangstelling voor zijn dis
trict, en ik kreeg menig belangrijk les
je, terwijl wij langzaam voorlhobb©!-
den over de namen van verschillende
planten, boomen en vogels. Ik wist
heel gauw ee® tamarinde van andere
boomen te onderscheidenen met
anecdotes en kleine verhalen over de
dorpen en gehuchten, rivieren en tem
pels, ging de tijd voorbij. Mijn gast
heer vertelde mij, dat hij al bijna
twintig jaar ambtenaar bij liet bosch
wezen was, dat hij veel hield van zijn
beroep, van zijn kinderen, de boomen
en hun kwee kei ingen het tee re, jonge
hout
Wat kan u te doen hebben?
vroeg ik. Mij dunkt, de bosschen
kunnen het heel bost zonder ons stel
len.
Wij kunnen echter niet buiten de
bosschen. Wat dunkt u van den re
genval vroeg hijen wat van het
brandhout? Ik heb mijn handen vol,
zooais u spoedig zien zal Ik voorkom
en blusch branden. Ik kijk naar mijn
kweekerijen van jonge boomen
plant, beschut, snoei ze en hak ze om.
Aan menig oude eik ben ik evenzeer
gehecht alsof zij mijn persoonlijke
vriend was, en het gaat mij aan het
hart als ik order moet geven er een
om te hakken. Wij kampeeren nu zee
maanden op dit oogenblik kampee
ren wij. Ik hoop, dat u het niet al te
saai zal vinden.
Nee®, volstrekt niet, antwoord
de ikik weet zeker, dat ik het lieel
amusant zal vinden.
U moet weten, wij hebben geeo
kennissen bohalve enkele distnctb*-
ambten wij gaan nooit naar eeu d«r
steden, waar men uitgaat als wij
van hier gaan. gaan wij naar huis.
Het is een eenzaam lev*nt vooral voor
mijn vrouw, en zij zal dankbaar rij®,
als zij u tot gezelschap heeft.
Het was vriendelijk van Mijnheer
Evans mij dit te zeggen, het bracht
mij op mijn gemak, maar ik had geen
plan-lang van de gastvrijheid van de
ze menschen gebruik te maken.
Iedere vijf mijl stopten wij in een
dorp om van ossen te verwisselen.
Hei nieuwe koppel stond altijd te
wachten, en hun eigenaars vreem
de, wilde menschen holden meest
al ais honden naast ons voort, toi wij
bij de volgende pleisterplaats aan
kwamen. Het was negen uur Ln den
avond, toen wij op onze besteni®..ng
aankwamen, die bestond uit ee® pla
teau waarop var»cheideno witte ten
ten tegen een achtergrond van zwa
re boomen sterk afstaken, Voor het
kamp brandde vuur van groote
houtblokken, pomes o® koeien liepen
er om heen te grazen en Mevrouw
Evans stond in haar gernberkieurige
shawl aan den kant van den w**g op
ons te wachten.
(Wordt vervolgd)»
