HAARLEM'S DAGBLAD. TWE™Sf^,-„ OM ONS HEEN aluïteniandsch Overzicht Stadsnieuws FEUILLETON Een dappere Vrouw Ne. 054. Het oud'Haarlemsch Marktplein IL Op het stuk van kleeding mogen wij dus zijn achteruit gegaan (en dan nog maar aileetn wij, mannen, daar de vrouwen in haar modes kleur en afwisseling genoeg vinden), de wo ning Is beter geworden en het gebruik dat er van gemaakt wordt, verstan diger. En op nog een ander onder deel van m aatechappel ijk bestaan kunnen we op vooruitgang wijzen de verlichting binnen- en buitenshuis. „De verlichting", schrijft Prof. Muller over de zeventiende eeuw, „was nog altijd primitief de was kaars voor den rijke, de vetkaars voor den minderen man, wanen nog yrijwel de eenige middelen om kunst licht te verspreiden. Lantarens op Straat moesten dan ook ontbreken, iwant zij konden slechts korten tijd branden, omdalt rich in de lantaren geen olielamp, maar een kaars be vond wie 's avonds uitging, nam een handlantaren mede, of liet zich met een fakkel voorlichten bij het hobbelige plaveisel, dat echter meest al dat van elk ander land in de schaduw stelde, waarlijk geen weel de 1" In 't voorbijgaan vernemen we dus, 'dat er ook geen aanleiding is, de zeventiende eeuwsche bestrating te rug te wensohen. Eén voordeel had de onvoldoende verlichting zeker de menschen gingen vroeg naar bed, waarschijnlijk omdat het voortdurend kaarsengesnuit hen verveelde en lang nog niet zooveel vereenlgingmn hun avonduren in beslag namen. Ik ben niet vreeand aan de gedachte, dat het Oud-Haarlemsche Marktplein onder anderen daarom de kaarsverlichtnig maar niet heeft nagebootst, omdat een bezoeker, die vroeg naar bed wil, daar nu juist de meest gewenschte gast niet is. Wie in de zeventiend.» eeuw des avonds op straat kwamen-, „waren" zegt Muller, „drinkebroers, die te lang in do taveernen hadden gezeten, of menschen, dte niet te veel goeds in den zin hadden, straatschenders bp zijn best. De nachtwachten, meestal werklieden, die hunne ver diensten wilden verbeteren en daar om dien dienst voor de burgers waar namen, vermochten daar niet veel tegen." Misschien zoi deze of gene er op Wijzen, dat wij in dezen tijd ook wel meer willen dan de gewone bewaking door de politie, (waartoe anders bou de particuliere aachtvellli gheids- diienst onder den heer Pothoven zijn 'opgericht maar dit is toch wel zeker, dat niemand er thans, zooals toen, tegen opzlett om 's naohts te een of twee uur, als 't moet, nog over straat te gaan. Van dieven of straat- roovers loopt hij geen gevaar. Neem waarlijk, het is niet goed mo gelijk, in deze zeventiende eeuw din gen aan te treffen, die aangenamer, voordeeliger, beber geregeld wanen dan tegenwoordig. Van hygiëne destijds geen sprake. Opzettelijk bouwde men bij de voor naamste slaap- en woonkamers pri vaten, de keukens met de kelders in het onderhuis. Riolen Liepen door het geheele huis, stallen waren er dik wijls onmiddellijk bij gebouwd. Zelfs werd het water van Amstel, Spaarne en Rijn gedronken. Maar de men schen werden dan ook veel meer door besmettelijke ziekten geteisterd. Was de plaag van de middeleeuwen, de melaatschheid, in de zeventiende eeuw tot sporadisch voorkomende gevallen verminderd, de pest kwam telkens uit het oosten over en deed de menschen sneuvelen bij duizen den. Armoede bedelarij ze zijn waar lijk geen kwalen van den niteuweren ■tijd. Alleen verbood drie eeuwen ge leden de overheid niet het bedelen, controleerde haar. 'Aan de poort kre gen de bedelaars een looden penning of een bewijs van vergunning, om drie dagen aan de deuren te bedelen. Wie zonder vergunning bedelde, werd de eerste maal zes weken, den twee den keer drie maanden aan het werk gezet en de derde maal gegeeseld en verbannen. Uitgezonderd die lijfstraf doet de overheid In deze dagen a* niet anders. De opsluiting in Veen- huizen ia Immers niet alleen een werkverschaffing, maar tegelijk een verbanning uit de geregelde maat schappij. Merkwaardig, dat bij veel wat veranderd is, de basis toch de eeuwen door dezelfde is gebleven. Gelijk- en gelijkvormigheid vinden we ook hierin, dal er zelfs toen, even goed als nu, een waning-vraagstuk bestond. En nog in veed scherper vorm. Toen ter wille van de uitbrei ding van de steden muren moesten worden afgebroken, werden daarmee vele schamele lieden uit hun woning verjaagd. Die huisden namelijk In de ruime bogen van die muren, of in de torens, „hetzij door begunstiging van de overheid of door de m'Mdhedd der meer gegoeden, die een gedeelte van deze bogen daartoe van de stad in pacht namen." Toen dus de muren gesloopt wer den, moesten de menschen er udft. Waar kwamen ze terecht? In de kelderwoningen, die natuurlijk wei nig beter waren. Onwillekeurig denk ik hierbij aan wijlen liet Raadslid Groot, die er in de Raadsvergadering op wees, hoe moeilijk arme lieden, d'Le afgekeurde woningen moesten verlaten, een nieuwe konden vinden tot een huurprijs, die hun paste. Hier mag waarlijk van verscheiden heid en overeenstemming worden ge sproken. Van zooveel overeenstemming zelfs, dat terwijl we meermalen lezen van misdrijven, die in den donker in 't Haagsche bosch worden uitgespookt, uit de zeventiende eeuw de mededee- ling is overgekomen, dat ditzelfde bosch berucht was om de herhaalde aanrandingen, die er voorkwamen. Toen al was het daar, zeker meer dan nu, om het leven, maar in geval het liefst om de beurs te doen. En nu ik dan toch van de beurs spreek, is het gepast een kleine ver gelijking te maken tusschen de uit gaven van toen en nu Zeker, een geldstuk reikte toen verder dan te genwoordig er was meer voor te krijgen, maar Ioonen en tractemen- ten wanen dan ook veel lager. Die genen, die op heit nieuwe bedasting- ontweirp van de Regeerinig mochten willen wijzen als een bewijs van machteloosheid op wetgevend gebied, moeten nliet vergeten, dat onze voor ouders evenmin met hun belastingen wanen Ingenomen. Evenals nu wer den groote sommen voor oorlog besteed. Na 1672 had Holland, dat het meeste aan den oorlog betaald had, veel geld noodig. Er werden allerlei nieuwe belastingen verzonnen, maar de verpachting waardoor te veel aan de maat en den strijkstok hangen bleef, J'et men be staan. Slechts voor sommige belastin gen werd de rechtstreeksche heffing, door middel van collecteurs, toege past, hoezeer men overtuigd was, dat deze manier veel voordeeliger wezen moest Traagheid in verbete ringen, neiging tot sleur zijn dan ook waarlijk niet bij de regeeringem van de twintigste eeuw voor het eerst ontstaan. Zoo kwam de fiscus tot onzinnig heden als het morgendrankgelddat een belasting was op dranken, die in herbergen of koffiehuizen werden ge bruikt, nog wel verdeeld in twee soorten, een hal ven stuiver vóór 12 uur en een heeJen daarna. Natuur lijk waren de inning en de conlró'e even bezwaarlijk, zoodot de heele belasting al spoedig weer werd afge schaft-O ok voor schoenen, karossen, speeljachten, koffie en thee moest be lasting worden hertaald. De buiten lander placht dan ook te zeggen, dat in Holland niets onbelast was, be halve de lucht. Eind en slot was, dat bij het eindo yan den Spaanschen sucoessie-ooriog, „het rijkste land van Europa, bank roet ging en de general!te»takantoren gesloten werden, omdat er geen geld was." Zoo diep zijn vrij in dezen tijd dan toch niet gezonken. Al klagen we vooral ndet minder over de belastin gen, dan de menschen toen deden 1 J. C. P. DE FINANCIEELS MISERE IN DUITSCHLAND. Eindelijk zijn de Lang verwach te (en lang-gevreesde dagen geko men,- dat de Duitsche volksvertegen woordigers moeten beslissen. Daarom is er veel spanning I Er staan immers zulke belangrijke ken op 't spel we noemen een waar schijnlijke omkeering van den gehee- len politiekon strijd door verandering van 't „blok" een mogelijke ontbin ding van den Rijksdag en de kans, dat Von Bülow als rijkskanselier af treedt. Wat zal 't worden Reeds zijn er de voorteekenen, die er op wijzen, dat er van de ftnanciee- le plannen van Von Bülow niet^ te recht zal komen en dat deze 't zullen moeten afleggen tegen do voorstellen van liet nieuwe „blok", dat gevormd wordt door de conservatieve en cen trumleden. Daarop duidt Immers, dat de Rijks dag met 203 tegen 155 stemmen de door dit nieuwe „blok" ontworpen effecten-belasting (Kotierungssteuer) heeft aangenomen. Von Bülow en de regeering hadden verklaard, dat ze op deze belasting niet gesteld waren en ze ook ontraadden. 't Heeft niet geholpen Deze eerste stemming heeft evenwel niet veel invloed op de andere stem mingen, want nu zijn de sociaal-de mocraten en een deel der liberalen met de voorstellers meegegaan. Dit rijn partijen, die bij de groote stem ming (over de erfenissen-belasting) vermoedelijk in de oppositie zul len rijn. Deze erfenissen-belasting is giste ren in de financleele commissie van den Rijksdag verworpen met 14 tegen 14 stemmen (Conservatieven, Cen trum en Polen tegen de anderen). De ze staking van stemmen beteekent evenwel nog niet veel, want de vrij- Conservatieven die ricb bij het nieu we „blok" handen aangesLoten (en dus ook tegon stamden) bobben be langrijke bedenkingen gemaakt. De zaak is dus nog onzeker, 'fc Groo te, eigenlijke gevecht, zal eerst in den volledigen Rijksdag geleverd worden. De natlonaoiliberale fractie van den Rijksdag heeft besloten, om, zoo de successiebelasting mocht worden verworpen, het hervormingsplan der conservatieve meerderlieid in al rijn onderdeelen te verwerpen. Maar.... zal hun dit veel baten? DE KRETENSER QUAESTIE. Turkije deelde aan de beschermen de mogendheden mede, dat het zich. met deze wil verstaan over de wijze van organisatie der autonomie van Kreta, als de troepen dier mo gendheden van het eiland worden te ruggeroepen- Wil Turkije aan Kreta dus een autonomie verleenen? 't Zal er dan in elk geval een zijn, waarbij Turkije haar oppermacht over Kreta hand haaft. Hiertegen zullen èn Kretensers èn Griekeiilanders zich verzetten, want Kreta wordt er niet mee geholpen. Een hunner bladen schreef„Het ontbeert alles wat het eiland welva rend maken moet. Br zijn geen ha vens, geen wegen, geen handel, geen industriehet is belast met de hooge kosten voor een complete regeering. Zoo het niet bij Griekenland wordt gevoegd, is het gedoemd te sterven van uitputting l Wat zal 't worden t Is weinig be moedigend, dat zoowél Turkije als Griekenland o orlogsmaatreg a 1 e n nemen en hun grenzen belang rijk versterken. We hebben evenwel hoop, dat 't zóó ver niet zal komen. Is er een quaes tie die door arbitrage geregeld kan worden, dan la het deze. DE CRISIS IN HONGARIJE. Minister-president Wekerle deed den keizer-koning bet voorstel, om te trachten het Hongaarsche parlement te bewegen tot goedkeuring der nieu we militairs lasten door het doen van sommige concessies aan Hongarije. Do ke:zer-koning weigerde echter. Wekerle verzocht nu van zijn ambt te worden ontheven, waarop Z. M. den wensch uitsprak, dat het kabinet de zaken nog eenige dagen gaande zou houden. TROEBELEN IN MAROKKO. 't Is weer zoover.... Eenige maanden is H goed gegaan en nu is alles weer in de war. Sultan Moeloy Hafid heeft ruzie met een deel van zijn onderdanen, die onder aanvoering van eenige roghis tegen hem ten strijde trekken. Over deze gevechten zijn de bijzon derheden nog schaars. De berichten verzekeren echter, dat de stad Fez bijna geheel verwoest is, en dat ook de omliggende dorpen in brand ge stoken zijn. Waarom er gevochten wordt? Ook daarover ligt nog een geheim zinnige sluier, 't Noemen van een naam als opvolger van Sultan MoeXey Hafid (Moeley Mohammed) zegt even wel reeds veel. De toestand wordt nog hachelijker, omdat Spanje voornemens schijnt een expeditie voor te bereiden, blijkbaar om 't uitvoeren van mijnconoessies te bewerken. Zal 't onlangs gesloten Marokko- verdrag tusschen Duitschland en Frankrijk ons nu bewaren voor nog meer ongewensebte buitenlandsche inmenging We hopen het EEN HEVIGE BRAND. In het gehucht Floiz, in Italië, brak brand uit, waarbij tien arbeiders in dan rook omkwamen. MUNONTPLOFFINO. Een ontploffing van mijngas In de mijn „Vulkaan" te Deix, in Spanje, doodde 7 arbeiders, 8 werden gewond. DE CHOLERA IN PETERSBURG. In de laatste 24 uur rijn 61 perso nen door cholera aangetast an zijner 15 aan die riekte bezweken. De epidemie breidt zich dus gere geld nog uit. Inkwartiering. B. en W. van Haarlem brengen ter kennis, dat de lijst van inwoners, die Yoor het verleenen van inkwartiering en onderhoud in aanmerking komen, is herzien en dat die lijst gedurende veertien dagen ter inzage is nederge- legd op de gemeente-secretarie (2e afdeel ing) en bij afschrift is aange plakt. Bezwaren tegen die lijst kunnen van 6 Juli 1909 tot 20 Juli 1909, op on gezegeld papier worden ingediend. Zij, die mochten verlangen dat voor hunne rekening de inkwartiering worde uitbesteed, kunnen een daar toe strekkende aanvrage ter gemeen te-secretarie (2e afdoe lLng) ondertee- konem. Vooir het Lighalfonds. Onder bartel ij ken dank is ontvan gen voor de verpleging van minver mogende tuberculoselijders uit Haar lem en Omstreken van het Ned. Herv. zangkoor „Harpe Davids" ƒ32.80, van het bestuur van H. F. C. Haarlem 10 en opbrengst van verkoop oude boe ken /3. Faillissementen. Bij vonnissen der Arr.-Rechtbank alhier van 22 Juni 1909 zijn in staat van faillissement verklaard: C. G. van der Does, wed. L. van der Werff, zonder beroep te Zand voort; D. Grcenerndaal, groentehandelaar te Haarlem, (Breestraat). H. Vallentgoed, brievengaarder te Houtrijk en Polaaen. A. W. Hollander, behanger te Haarlem, (Ged. Oude Gracht). Rechter-Commissaris in olie Mr. P. J. G. van der Muelen. Candldatuar Jbr. Mr. Frank K. van Lennep. Gisteravond werd in de Soc. „Verv eeniging" do aangekondigde bijeen komst gehouden ter aanbeveling van de candidatuur-Van Lennep. Om de bestuurstafel namen plaats de besturen van de drie kiesvereeni- glngen, behoo rende tot de rechterzij de, benevens de drie sprekers van den avond en de candidaat Jhr. mr. Frank K van Lennep. Mr. i. N. J. E. Thijssen opende de vergadering mot eon toespraak, waar in hij mr. Van Lennep schetste als een man van groote bekwaamheden, een man van veel studie, die gereed staat allo de hem gegeven krachten te besteden om de Regeering te steu nen, zoo men hem naar de Kamer af vaardigt Dezen avond zou den niet overtalrijkeii toehoorders, aldus merk te de voorzitter op, op heldere en kla re wijze worden uiteengezet, wat hun wachtte. Mr. Thijssen gaf daarop, nadat hij onder bijvalsbetuigingen de hoop had uitgesproken, dat Gods zegen op deze bijeenkomst zou rusten, het woord aan den lieer SNOECK IiENKEMANS, van 's-Gravenhage, die het woord voerde als lid van den Raad van Ad vies der ChrlsL-Hist. Unie. Hij wees er in den aanvang onder applaus op, dat de Christ.-HLst. Unie van gan- scher harte staat aan de rechterzijde, ofschoon de Unie nu tot tweemalen toe niet is vertegenwoordigd in het Kabinet. De Unie streeft daarnaar niet. Im mers, hel is den Christen niet geoor loofd te trachten de politieke macht te veroveren. De verschillende groe pen van de rechterzijde worden ge bonden door één band, nl. deze grondgedachte, dat de Christelijke grondslagen geëerbiedigd worden in liet volksleven on de eeuwige rechts beginselen ons in Gods Woord ge openbaard, toegepast moeten worden op de Staatsinstellingen des lands. Er beetaat tusschen links en rechts een groot verschil In beginsel. Het duide lijkst wordt die .sciveldingslijn aange wezen door Prof. Van der Vlugi, die opmerkte, dat links stonden, allen, die het recht beschouwden ais iets, door den menscli geschapen terwijl rechts stonden, degenen, die betracht achten als tets, dat rij niet zélf schep pen, doch waaraan zij zich te onder werpen hebben. Er wordt beweerd, dat links niet ingaat tegen de Chris telijke beginselen. Spreker betwist, dat met een beroep op eenige alge- meene Christelijke grondstellingen, nl. het :„Gij zult niet echtbreken" en „Gij zult Uw naasten liefhebben als Uzelf". T-inks gaat men meer en meer mee met de stelling, dat het huwelijk gemakkelijker zal kunnen worden ontbonden. Dat druisckt tegen liet beginsel van het Christelijk huwelijk in. Vandaag gaat 't tegen het huwe lijk morgen wellicht tegen den eigendom. De sociaal-democraten gaan met hun leer van den klaseen- strijd in tegen het„Gij zult Uw naasten liefhebben". Spreker herinnert aan de verdien sten van de ministers uit het huidige Kabinet, als dio van den minister van Buitenlandsche Zaken ten opzichte van de Veneaolaansche quaestie, en die van minister Talma met zijn ontr werpen voor sociale verzekeringen en sociale wetgeving, waaraan deze mi nister hand werkt. (Applaus). Men verwacht, dat Haarlem zal worden gewonnen. Spreker wekt daarom op tot toewijding, ijver, be langstelling en werkzaamheid bij Je stemming op morgen, teneinde een stem te winnen voor het ministerie, dat de belangen van het Nederland- sche volk in alle gelederen wil bevor deren. Opdat dit ministerie de taak, die het zich voorgesteld heeft» kan volvoeren tot heil van het Nederland- sche volk. (Applaus). Mr. THI.1SSEN dankt den heer Snoeck Henkemans voor zijne rede voering. Hij heeft getoond een ChrisL- Hist. in den rechten zin van hel wooid te zijn, die zich niet laat leiden door gedachten aan vroegeren onmin met de Roomsch-Katholieken. Daarna verkrijgt PROF. Mr. DIEPENHORST van Amsterdam liet woord. Herinne rend aan de „gebeeldhouwde zinsne de in de monumentale troonrede" van 1905, namelijk „Reactie wil hier niemand", bestreed spreker, dat de rechterzijde reactionair is. Zij heeft steeds vooraan gestaan in den strijd voor vrijheid op geestelijk gebied, ge tuige o. a de schoolstrijd. Daarna besprak prof. Diepenhorst in een schitterend gestyleerd proza de religie van het socialisme en ver oordeelde daarbij den klassen-strijd, die oorzaak is, dat de sociaal-demo craten tegen verschillende hervorm irv- gen zijn, omdat deze arbeider en pa troon nader tot elkaar broei gen. Hier van getuigt de strijd van de sociaal democraten tegen het collectief con tract, arbeidscontract, het participia- tiestelse!, deelneming in de pa troonswinst door den arbeider en hot stukloon. Spreker bestrijdt thans de actie voor den tien-urendag, daar deze door de sociaal-democraten gewild wordt om een sterk on ontwikkeld nageslacht te vormen tegen den pa troon, door de betere opvoeding. Ook de vrijzinnig-democraten goau mee in den strijd voor den 1 O-uren dag, omdat ook zij voorstaan cc-d staals-absohvtismc. Ook zij ontkennen elke autoriteit boven de individu en willen alles regelen van bovenaf. In dit opzicht bestrijdt spreker de staate- peusioneering als een verkapte staats armenzorg. Spreker wijst op de opvijzeling van de bekwaamheden van mr. Thiol. Dat is een zeer eenzijdig gedoe. Mort mag mr. Thiel's verdiensten niet ver- heffen ten koste van die van den beer Van Lennep. Dezen candidaat schetst spreker als een zeer eminent man, een fijnen, scherpen geest, een sieraad van de Amsterdamsche balie getuige zijn optreden in de Erfgooiers-qunestia waarin hij degelijke rechtskundi ge adviezen gaf en zich in het juri disch steekspel toonde een meester op alle wapenen. Mr. Van lennep is een waardige nazaat van de roemrijke familie. (Applaus). Woensdag is het niet een wedstrijd van genieën en capaciteiten, 't Is de vraag maar, tot welk doel die capaci teiten worden aangewend. Voor wel ke beginselen zullen zij worden aan gewend En als men die vraag zoo stelt, dan is *t geen oogenblik twijfel achtig hoe men die beantwoorden zaL Want het landsbelang eischt geen radicale oppositie maar in 's lands waarachtig belang is het, dnit dit Ka binet op krachtige wijze wordt ge leund. Dit Kabinet is genoemd een .Kabinet op hoop van zegen". Spre ker hoopt dat op dit Kabinet zegen zal rusten. Hij eindigt met het uitspreken van het „Onze Vader", dat hij aldus ein digt „Uw wil geschiede in de hemo- len en op aarde en ook in het Parle ment. (Apolaus). Mr. THIJSSEN dankte dezen spre ker voor zijn heerlijke redevoering, die de aanwezigen, ook de anders denkenden heeft weten te bezielen' en wijding heeft, geneven aan deze vergadering. Daarop was liet woord aan Mr. D. A P. N. KOOT.FN, van Utrecht. Deze spreker wees de beschuldiging af, dat de rechterzijde den val van' Mr. Va.n Styrnm veroorzaakt had. Dat is de schuld van de linker par tijen zelf, die verdeeld zijn en een te- gencandidaat stelden. De overwinning rechts is al op 11 Juni behaald. Waar nog geen beslissing viel, moet Woensdag de strijd worden uitge streden, ook te Haarlem, waar de reohteche kiezers de meerderheid van 55 moeten trachten te vergrooten. Daarna besprak mr. Kooien in don hreede de drie grieven door links to ten rechts ingebracht, namelijk, dat iet rechts te doen is, om a. meer dere mlUioenen voor helt. bijzonder on derwijs, b. baantjes voor partijgo- nooten, en c. duurder brood door verhooging van het tarief. De schoolkwestie De openbare school en bijzondere school struin in dit opzicht gelijk, dat ze thans beide uitgekeerd krijgen de mLn'mum sala rissen der onderwijzers. Verder krijgt de openbare school 25 pot. in de bouw kosten en de bijzondere per jaar 4.6 pet. von een kwart gedeelte der bouwkosten DM is staatsgeld. Maar het open baar onderwijs wordt vei "der geheel bekostigd door de gemeente uit do belastingen, waardoor dus ook Roomsch-KnüioliekenC hriste I ij k-11 is- torischen en Anti-revolutionaireu aan de openbare school moeten meo.l>eta len, terwijl zij bovendien voor hun eigen onderwijs moeten zorgen. Dat is een rechtsonbillijkhoid. De partijdige benoemingcai. Wan neer rechte onder de beidé ministe ries uit zijn midden had willen pro- li teeren van de gelegenheid, zouden de colleges, die thans nog voorname lijk door liberalen zijn bezet, er wel heel anders uitzien. Spreker wijst daarbij op de vele linksche benoemin gen onder de rechtsche ministeries, tegenover de houding van links, die vroeger altijd linksche benoemingen deed. Dat men eigen geest verwanten en kennissen benoemt, kan spreker zich wel indenken. Die kent men im mers en weet wat men aan ze heeft. 43) Eindelijk werd er een gordijn op zij getrokken en bevond ik mij in tegenwoordigheid van de Rani Sun- darom. De kamer was klein en rijk met vloer kloetten bedekter stond een divan met veel kussens en een koffietafel, waarop ik zeker welbe kend zilveren kistje zag staan. De toovenaar was present en een afschuwelijke pokdalige man met eene onaangename uitdrukking op het gel aait, dien ik nooit te voren had gezien, en die mij op ondraaglijke wijze aankeek. Toen ik de Rani begroet had, zed- do ze Ik wil met die vrouw alleen «preken. Later zal u er van hooren. De beide mannen, die op deze wijze weggezonden werden, bogen en gin gen heen toen keerde zij zich naar mij om en zei Sta daar niet zoo, alsof ge een paal hadt doorgeslikt, maar ga rit ten. Luister, o gealharige vrouw. Ik heb behoefte aan uw hulp. Hoe kan ik de Rani Simdaram dienen zei ik aarzelend. Zwijg nu, en ge zult het dadelijk hooren. Ge hebt de Jasr a-pare ton ge zien Ik boog het hoofd en ging gehoor zaam ritten. Zij zijn zonder weerga in Indië. Die kleinodiën te bezitten, geeft we reldberoemdheid, om ze te dragen doet machtige koningen bijna stik ken van woede en Jaloezie. Ja, ik kan liet wel gelooven. Weer boog Ik mijn hoofd. Onze familie is, dank zij uw volk. onbeteekeuend en verarmd ge worden. De oorlog 1® ons tegen gel oo- pen. Nu heffen wij ons hoofd weer op. Wij hebben door mijn zorg nu elf kanonnen. Wij hebben een e ere wacht, en onze zonen en dochters zijn gezocht voor een huwelijk. Hebben wij nu nog de Jasro-parelen in ons bezit, dan stijgen wij zeer in de achting. Deze wil ik zien te krijgen miet uw hulp. Ik zonk achteruit tegen den muur en staarde haar onnoozel aan. Ik had een gevoel of ik een konijn was, be- toovord door een ratelslang. Ja, zij zou haar wil doorzetten, mij mét die oogen hypnotdseeren en figuurlijk verslinden. Mijnheer Thorold, de Resident, ts een hard mens ah, onbuigzaam als een speer. U kent hem an u kan in vloed op hem uitoefenen. Uw mocht is oneindig grootu moeit haar eens op de proef stellen. Ik Hoe Och, heel eenvoudig omdat hij u bemint. Neem dat doet hij niet, ant woordde ik dapper, terwijl ik rechtop ging zitten. Bedaar. Ben ik dan een aap een idioot? Ik wee* waar ik over spreek. Ik zne het aan zijn gericht als hij naar uw gezondheid vraagt, en zijn kleur verandert als hem gezegd wordt, dat u heel riek is. O, ik heb heel veel gelaatskennis het is mijn vak. Neen, neen hierbij wuifde zij met haar magere handen, gij moeit luisteren en ik zal spreken. Ik vraag den hoer Thorold, de parelen te koo- pen en onze familie er gelukkig mee te maken. Andere staten geven veel meer uit dan wij. Een Radjah heeft geweren van zuiver goud en een vloerkleed van juweelen, en ik vraag alleen om deze parelen. Als Thorold het toestemt, ben ik bereid om te sterven. Maar hij wordt al boos als er maar over gefluisterd wordt en praat dwaas over schulden. Wat be- teekenen schulden voor ons Neen, hii wil niethij spreekt over uitspat tingen, belastingen, hevige regens en geen oogst. Ik verlang niets te hooren over regen of oogst ik wil van de parelen hooren. Ik heb mijn zinnen op die parelen gezel Ik spreek er met hem over en mijn broeder Durigoda- na doet dathest helpt allemaal niets. Het is alles aan doovemansoor ge klopt. De Rani Gindia en haar broe der zijn zoo zwak als kleine kinderen. Zij zoggen zelfs„Wacht toch, moe der, wacht 1" haar stem ging nu In een geschreeuw over en de Radjah van Oolov zal ze koopen en de kans is voor ons verkeken. Er is geen uur te verliezen. Bedenk goed, dat het in uw eigen voordeel zal zijn, als ge er bij Thorold op aandringt. Luister. Ik zal u als huwelijkscadeau een ton gouds geven dan behoeft ge niet moer te werkenkunt van uw leven en jeugd genteten, en laat uw schoon heid aan de wereld kijken, zooals dat bij u gewconfte is. Ik zal geen huwelijkscadeau aannemen, antwoordde ik het is dwaasheid daarvan te spreken. En ik heb hoegenaamd geen invloed op mijnheer Thorold, Denkt u. cfat hi| zou kunnen verdragen, dat ik mij met de staatszaken bemoeide Ik ben luier om de kind eren te onderwijzen, niet om mij in de financiën te mengen. U is hier om mijn bevelen te ge hoorzamen. Denk niét, dat ik, de Rani Sundoram, die dezen grooten staat veertig jaar lang heb geregeerd, dat ik van mijn stuk ben te brengen doe» een dwaas met een. blank ge laat'? En groot, dwaze I ts uw macht Ge hebt niets anders te doen dan het eens te probeeren, zacht met hem te spreken en uw armen om zijn hals te leggen. Wat is hij anders dan een man een man, die bemint en liefde en varstand behoo ren niet bij elkaar. Een kus van u op zijn lippen zal hem het leven redden en zijn leven is do prijs van do Jasra-pare- leiu Bovendien, of ik moest mij al zeer vergissen, zou hij zijn leven wil len geven voor een van uw kussen. Ik deed wanhopige pogingen, om ook wat te zoggen, maar deze ver schrikkelijke vrouw praatte maar steeds door. Ge moet mijn orders spoedig uit voeren. want lhrahim wordt ongedul dig hij zal <le parelen we eer meene men. Zij hebben de begeerte opgewekt van Seder hof In Indiië en hij zinspeelt er op, dat hij nog andere lieflicbbera heeft. Hij is slim, die rotGij moet dm Resident over deze quaestie spre ken en aLs hij zijne belofte gegeven heeft, is het geld gauw te vinden, en bohooren de parelen aan ons. En even vloog er een trek van ware verrukking over het haviksach- ti.ge gelaat, en zij verviel in een ge peins, waarin zij mogelijk aanstaan de triomfen berekende. Maar als mijnheer Thorold nu en voor altijd weigert vroeg op schorren toon, want mijn lippen wa ren droog en mijn koel verschroeid. Dan en zij draaide zich om en keek mij met een doordringenden blik aan dam kome zijn bloed op zijn eigen hoof i ja, en op uw han den. U moogt hem wel waarschu wen. Als het ja is, dan krijgt hij tien duizend pond en u is bot daarente gen neen hter zweeg zij even, en haar oogen glinsterden als brandde er een l«cht in welnu, er zijn nog andere residenten op de wereld 1 Ik wankelde overeind van tie kus sens op den vloer, en leunde, snak kend naar adem, tegen den muur. Dus leven of dood hing er van af ik las dat in die oogen. Uwe Hoogheid, stamelde ik, ik weiger uw e e aanbod, en ik heb geen macht om mijnheer Thorold zijn woord te doen intrek ken. Hij kent m ij, voegde dn oude vrouw er bij. Heeft hij niet gezegd, dat hij mij tegenwerkte, dal wij strijd zoudën voeren Ik heb veel strijd go voerd, on nooit ben ik vqrslagen. Heeft hij ook niet gezegd, dat ik klauwen had de klauwen van de oude vrouw zijn gevaarlijk Ge zult hern spoedig langen tijd zien, juffrouw Ferrars zeg hem alles wat uw hart u ingeeft vertel hem van uw angsten en vertel hem vooral, dat de klauwen van de oude vrouw den dood kunnen ver' -aken. Ga na heen I (Wordt vervolgd)

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1909 | | pagina 5