HAARLEM'S DAGBLAD. TVVEEI£«f^L Oaiteulaadsch ©verziekt Stadsnieuws Binnenland FEUILLETON Een dappere Vrouw VON BüLOW GAAT. Von Billow IS nog rijkskanselier, enaar.... liquid ateur Dit is een geruststelling voor zijn geweten, 't Is immers lekend, dat hij eieh niet kan vereenigen met de be lastingplannen van het nieuwe „blok" en nu is het toch zijn taak, om zooveel mogelijk van deze voor- stollen aangenomen te verkrijgen (zij 't dan ook na eeaiige wijzigingen meer voor den vorm Von Bülow Voert nu de zaakjes voor rekening ,van den bondsraad en heeft dus met eigen principes niet meer te maken. Hij zal nu nemen, wat te krijgen is, om de 50 miliioen mark bij elkaar te brengen, die het land noodig heeft <en hij heeft daarbij alleen rekening te houden met de meeningen van den Bondsraad met heit beginseldat de belastingvoorstellen niet schadelijk mogen zijm voor het Rijksbelang, en dus voor de verbonden regeeringen aannemelijk zijn. Er is iets zonderlings in de hou ding van den Bondsraad en den Rijkskanselier. Een vraag is. of de voorstelling, die Von Bülow altijd door in den Rijksdag heeft gegeven over de overeenstemming, dia tus- schen hem en de verbonden re-ge erte gen aangaande de volstrekte noodza kelijkheid van de erfdeel-belasting, als aandeel van de bezittende® in de algemeens bolastingverhooging, lieersclite, juist kan geweest zijn. W ant terwijl Von Bülow een aan blijven als rijkskanselier na de ver werping van die belasting onmogelijk acht, wil de Bondsraad zich on danks de verwerping nog laten vin den voor een vergelijk over die belas tingen, die eerst van regeeringswege onaannemelijk zijn genoemd. Misschien heeft de overtuiging, dat het rijk, hoe dan ook, aan geld moet geholpen worden, den Bondsraad be wogen, haar vroeger standpunt te .verlaten en, over Bülow's „lijk" heen, de hand tot verzoening uit te strek ken. De politiek van een regeering is gericht op het voor liet oogenblik be reikbare toen er nog kans was op de aanneming van de erfdeelbelas ting (er hadden maar 10 afgevaar digden naar de regeering over behoe ven te loopen, om haar mogelijk te maken), was het misschien verstan dig van don Bondsraad, met liet zwaarste geschut te dreigen, al is dit later ongebruikt gebleven. Maar vreemd blijft het RUSSISCHE AMBTENAREN. 't Is weer Russisch Senator Garin wien opgedragen was, .Ie handelingen der ambtenaren te onderzoeken is na een confe rentie n et Stolypin en den minister -van justitie tot de conclusie geko men, dat hij zijn rapport zal beslui ten met het verzoek, alle ambtenaren te Moskou, die zich aan verduistering of medeplichtigheid daaraan schul dig maakten, of die zich lieten om- koopen, naar de militaire rechtban ken te verwijzen. In de kringen der ambtenaren heeft" dit besluit groot,e ongerustheid veroorzaakt, daar de bepalingen der militaire strafwet zeer streng zijn, en in ernstige gevallen zelfs de doodstraf bedreigen. Stolypin lis verder voornemens alle in deze quaestie betrokken Moskousche groo- te kooplieden em fabrikanten, die door slechte Leveringen liet land be nadeeld hebben, eveneens voor den krijgsraad te brengen, waardoor een aantal der meest bekende en oudste firma's in Moskou in een uiterst pijn lijke positie worden gebracht. Wij bebbern reeds vroeger op deze merkwaardige opeenstapeling van knoeierijen en omkooperijen gewe zen. Garn heeft duidelijk doen uit komen ia zijn rapport, - dat -in den loop van dertig jaren slechts vier (zegge vier ambtenaren niet schul dig waren geweest aan verduistering en knoeten*] De overige 4000 ambtenaren, die in 30 jaren in Moskou werkten in an dere grootc steden in Rusland zal heit bij onderzoek wel net zoo blijken te zijn hebben allemaal dezelfde le vensgeschiedenis „Zij kwamen arm in dienst, werden geleidelijk rijk, en hebben in hun diensttijd zoo-en-zoo- veel gestolen." Tijdens den strijd in OosteAzië bet- reikten de misdaden het toppunt. Se nator Garin ontdekte te de kelders der intendantuur een half miliioen pelsjassen, bestemd voor de troepen deze pelsjassen waren gekocht en be taald, maai- nooit verzonden. Zij zou den in hec leger ook niet kunnen worden gebruikt. Voor kinderen van 5 jaar zullen ze misschien groot ge noeg zijn, voor mannen niet. In de kelders der intendantuur vond Garin eveneens groote hoeveelheden laar zen, die uit elkaar vielen als men ze aanraakte. De hoofdambtenaren wis ten dat alles zij spraken er spottend over met hunne ondergeschikten want allen wisten, hoe liet er toe ging. Van den hoogste tot den laagste kende hot geheim, waarom de ambte naren vaak meer wonanghuur konden betalen, dan hun geheete inkomen bedroeg, schitterende feesten konden geven, rijpaarden en luxe rijtuigen, automobielen en renpaarden konden houden. Doöh allen dekten ook elkan der, kwamen voor eikaars fouten op, en werkten mee, om het te laten zoo als het was. Begrijp wel, dit alles wordt in i officieel rapport geschreven. DE KRETENSER QUAESTIE. De Turkscbe regeering heeft aan haar gezanten last gegeven, aan de vter beschermende mogendheden be kend te maken, dat zij nimmer haar protest tegen de tegemoetkomingen aan de eischen der Kretensers onder de bestaande regelingen heeft opge geven en dat het haar onmogelijk zal zijn eenig voorstel te aanvaarden, waarin erkend wordt, dat Grieken land zelfs indirect belang bij de aan gelegenheden in Kreta heeft. Deze eerste lastgeving is dadelijk door een tweede gevolgd. Daarin ver klaart de Turkscbe regeering den in druk te hebben gekregen, dat de be schermende mogend lieden de aan de Kretensers in den laatsten tijd ver leende tegemoetkomingen wil be schouwen als verkregen rechten, hoe wel zij (Turkije) steeds hiertegen met klem heef' geprotesteerd. De Porte is verplicht haar standpunt te blijven innemen en herinnert, dat onder den druk dar openbare meaning de Ka mer, tie door de herhaalde schen dingen der Turkscbe rechten geprik keld was. besloot de rechten van Turkije op Kreta uitdrukkelijk vast te stellen. De Turk houdt dus voet bij stuk. Dólt is vooral verontrustend, omdat hij meteen koortsachtig werkt, om voorbereidingen voor den oorlog te treffen. Mag men de berichten geloor ven, laai staat het geheele Turksche leger al marschvaardig, om naar de Grieksche grenzen te vertrekken. BETOOGING DER SUFFRAGETTES. De Londensche suffragettes deden Dinsdag avond, na een vergadering in Caxton Hall, verschillende pogingen om het Lagerhuis binnen te komen om den premier te spreken. Een poli tiemacht van 4000 man en 200 bereden agenten had groote moeite om de ontzaglijke menigte in bedwang te houden. De hekken van het plein van Westminster Palace wanen gesloten. Te negen uur waren reeds mee r dan twintig suffragettes gearresteerd, on_ der wie mrs. Pankhurst, die aan een inspecteur van politie, welke haar mededeelde, dat ze heen moest gaan, daar de eerste minister haar weiger de te ontvangen, twee klappen in het gelaat gaf, o-in toch maar gietwr-es- teerd te worden. STAKING FRANSCHE HANDELS MATROZEN. Toen de macritg maritimes zich Maandag te Marseille voor de hervat ting van den arbeid aanmeldden, bleek, dat de op verschillend© etoom- booten tijdens de staking aangemon sterde bemanningen nog aanwezig waren en dat de reederijen weigerden deze lieden te ontslaan. Do equipage van twee van die booten verklaarde zich met de niet weer aangenomen zeelieden solidair en gingen van boord. Het syndicaat van do „inge schrevenen" beklaagde zich telegra fisch bij den minister van marine, dat de reederijen de ge troffen over eenkomst niet nakwamen en dreigde met een hervatting van den strijd. Vele schepen konden echter zonder incident de haven verlaten. 900.000 STAKERS. Het schijnt dat de groote staking ouder de arbeiders in de Engelse lie kolenmijnen werkelijk zal uitbreken. De „Daily Chronicle" berekent, dat in geval van een conflict, niet minder dan 900,000 menschen hetzij door staking, hetzij door uitsluiting den arbeid zullen moeten neerleggen. DE BELGISCHE LEGERQUAESTIE. Antwoordende op een desbetreffen de vraag, verklaarde de minister-pre sident, de lieer Scholiaert, dat de re geering de verwachting koestert, bin nen zeer korten tijd een wetsvoorstel te kunnen indienen tot leger-reorga- nisatie, hetwelk de kamer nog in deze zitting zal kunnen behandelen. PEST IN CHINA. Uit Amoy wordt geseindVolgens de officieel© opgave zijn er in de af- geloopen veertien dagen 117 lijders aan de builenpest bezweken. 't Is niet duidelijk of dit alleen voor Amoy of voor geheel China geldt. BOND VAN TECHNICL Men schrijft ons: Het was blijkbaar eene gelukkige gedachte van het bestuur der afdee- Ling Haarlem van den Bond van Technici om een excursie te maken naar de nieuwe stichting voor krank zinnigen „Duin en Bosch" te Castri- curn, getuige het flink aantal deel nemers, dat zich eergisteren te c.a. half een op t perron aldaar verza meld had» komende uit verschillen de plaatsen in de provincie Noord- Holland. Na eerst vooir den mensch te hebben gezorgd, werd on der leiding van den heer architect Poggenbeekj en den hoofdopzichter, den heer Van Vliet, de wandeling naar de stichting ondernomen langs een nieuwen aan weerszijden beplan ten weg en wij zagen al spoedig de daken der verschillende gehouwen uit het geboomte te voorschijn ko men. Een ieder was getroffen door den majestueusen indruk, welke de omringende natuur maakt met haar boog en laag, zoo hij uitstek goed uit gekozen ter bevordering van de noo- diige rust voor de daar verpleegd wordende patiënten. Allereerst betraden wij het hoofd gebouw, dat, eene flinke oppervlakte beslaande, twee étages hoog, alles in zich bevat wat tot de directie, admi nistratie en 't huishouden behoort, speciaal de keukens. In een der tal rijke vertrekken waren door de wel willende zorgen van onze kundige geleiders de diverse teekaningeu neergelegd en was er gelegenheid om in korten tijd een algemeen overzicht te verkrijgen van de wijze, waarop Duin en Bosch is gesitueerd en hoe de diverse gebouwen zijn geplaatst ten opzichte van eene denkbeeldige lijn, welke de vrouwelijke patiënten scheid! van de mannelijke. Voorts werden door den heer Poggenbeek op eene zeer bevattelijke wijze de diver se inrichtingen, welke zich in deze kleine stad bevinden, besproken en we kwamen al meer en meer tot het inzicht en de overtuiging, dat daar op die schoon gelegen plaats een be langrijk werk is volbracht, waarbij partij is getrokken van de nieuwste vindingen op 't gebied der techniek en deze eendrachtig heeft samenge werkt met kunst en w-oLwnc^Hap. tot het vei'KTijgen van een zoo harmo nieus geheel, waarbij op zulk een on bekrompen wijze tevens voldaan is aan de tegenwoordige edschen der hygiëne. Het gebouw doorwandelende be traden wij de verschillende localitei- ten, waarin eene flinke hoeveelheid licht en lucht overal disponibel is, terwijl vooral de ruime, heldere keu ken met hare t-alrijke hedendaagsche toepassingen, onze aandacht trok. Vandaar werden we in het tweede gebouw geleid, alwaar wij in de gele genheid waren om al de onderdeelen der verwanudngs- en vertLchtingsin- stallaties te bezichtigen^ welke al daar zijn ondergebracht. Ook hier was zeer veel bezienswaardigs tot stand gebracht, dat als 't ware het middelpunt, de bron is, welke de stichting voorziet van water, warmte, licht en kracht tot het in beweging stellen der vele huishoud el ijle© in richtingen, zooals vooral in de wasch- inrichting kon worden bewonderd. Ook de ontijzertngsin r i ohting trok aller aandacht en daarna werden we naar een der drie paviljoens geleid, n.l. naar dat, hetwelk bestemd is voor onrustige patiënten. Overal de voor zulk een gebouw zoo prijzens waardige soberheid en eenvoud, ter bevordering van rust en reinheid. Ook de cellen, werden in oogen- schouw genomen. Nadat we een bezoek hadden ge bracht -aan de bevloeiingsvelden, aangelegd door de NederLandsche Heidemaatschappij, en waarin het verbruiks'water wordt opgevangen en gereinigd, betraden we een der pa viljoens aan de zijde, voor vrouwen bestemd. Een gedeelte der patiënten ziende in de buitenlucht, waren we ons meer nog dan te voren bewust welk een zegen het voor ons land is, zulke inrichtingen te bezitten, waar door de zoogenaamde gezinsverple ging, welke zeer zeker zoo vaak te wenschen overlaat, belangrijk zal verminderen. Wij betraden de recreatiezaal en konden ons voorstellen, hoe goed het voor de patiënten moet zijn, zich daar van tijd tot tijd te kunnen ont spannen. Ook de kerk gingen wij binnen en vernamen, dat deze be stemd is om voor de Katholieken zoo wel als voor de Protestantscho bewo ners dienst te doen, nl. door middel van, een voor het altaar te hangen gordijn, dat voor den Katholieken dienst wordt weggeschoven. Na nog een gebouwtje te zijn ge passeerd, bestemd voor "t uitnemen der inwendige deelen van overleden patiënten, ten doel hebbende om daarmede de medische wetenschap, vooral op 't gebied van 't hersenon derzoek te bevorderen, togen wij on der een geanimeerd gesprek over datgene», wat we gezien hadden, sta- tionswaarts en was onze afdelings voorzitter, de heer Boersmat zeer ze ker ons aller tolk, toen hij onze no bele geleiders met ©enige toepasselij ke woorden hartelijk dankte voor de welwillendheid, waarmede onze be langstelling in alle opzichten was be vredigd. Allen waren tegen den tijd om te middagmalen weder ter plaatse hun ner inwoning en zeer zeker voldaan ovetr de aangename wijze, waarop de ze dag gedeeltelijk was doorgebracht. Moge een da capo spoedig volgen. Oh de Ömsts-skeiB BLOEMENDAAL. Gisteren zijn officieel candidaat ge steld in de drie vacatures wegens pe- •iodieke aftreding, de hoeren W. an Ho off (aftr.), C. J. Roozen Wan, (aftr.), A. Menalda, C. J. van Tien- novem, P Biankevoort. In de vacature Jhr. Boreel werden isteld de heoren A. A. G. de Petit en Jhr. Mr. P. Teding van Berkhout. Mede aftredend was Dr. Van Len- uep, voor enkele maanden gekozen, die om gezondheidsredenen niet meer in aanmerking wensclite te komen. ZANDVOORT. Vermeulen^ Amsterdam, Zeestraat 47, 6 pers. j. J. Groenewegen, Amsterdam, Haarlemmerstraat 28. 9 pers. L. wibgajid, Amsterdam, idatu, o pers. J. Draijer, Amsterdam, Pension de Roos, 2 pers. G. H. Stuart, Dwingelo, Pension ter Braake. H. Dittrich, den Haag, idem, 3 p. W. LakemaMeesvier, Enkhuizen, Pens. Buckmann, 2 pers. StroinkSchollen, Enschedé, Pen sion Jacobus, 3 pars. O. Kircliner, Burgersbave, id. 4 p. Prof. mr. D. J. Sitta, Amsterdam, Hotel Beau Site, 3 pers. Mej. G. J. J. Schükker, Idem, Ho tel Driehuizen. T. Weierman, Deli, idem. G. von Spiegel, Krassbuirg, idem, 2 pers. J. S. Veder, Brussel, Grand Hotel. Mevr. Lingeman Braets, Haarlem, Groot Badhuis. W. Verkoutere®, Epe, idem, 2 p. F. Heljnen, Bremen, idem, H. Schumacher, Essen, idem. C. Kesslar, idem, idem. P. Lammen, Voorburg, idem. 2 p. W. Braeksieck, Bremen, Pensdon Vallo. Neubert, Bxemetn, idem. F. F. M. R. Barije, Amsterdam, Ho tel d'Orange. Frau S. Hainema®®, Berlijn, idem. Ftrau B. Krotoschuier, Berlijn, id. J. A. Stroinck, Enschedé, id. W. J. H. Geertsema, Groningen, Pensdon Paula, 9 pers. W. F. Albarda, Leeuwarden, idem, 5 pers. M. Jaffé, Posen, idem, 4 pers. Fam. Hermann, Berlijn, idem, 5 De beschuldiging tegen Dr. A. Kuyper. „Het Volk" bespreekt 't antwoord van Dr. Kuyper ia de „Standaard" en schrijft o. m. „Wat dit antwoord zelve betreft het bevestigt, op één enkede kleine bijzonderheid na, volkomen de feiten, die door inr. Tideman zijn medege deeld. Gepoogd wordt echter liet ver band tusschen die feiten, door me juffrouw W est mie y er nadrukkelijk gelegd, te ontkennen. Een pogen, dat echter gansch en nl 'is mislukt on mislukken moest, omdat het in strijd is met de werkelijkheid. Een onzer redacteuren heeft zich nog gewend tot mr. Tideman, om zijn oordeel over het stuk in „de Standaard" te vernemen. Dat oordeel was kort e® duidelijk. Ik meen, zei hij, dat dx. Kuyper cr uiet in is ge slaagd zich te zuiveren van hetgeen hem is ten laste gelegd. Wat mij door mej. Westrneyer in deze zaak is medegedeeld vind ik voor een deel reeds bevestigd door wat verzwegen wordt. Voor een ander deel worden de fei ten in onomwonden taal toegegeven, liet verband wordt ontkend. Maar die ontkenning zonder nader bewijs heeft geen waarde, tegenover de overtuiging, die uit de feiten is op gebouwd. Meer meende mr. Tideman niet to behoeven te zeggen. Hij hoopte, dat ieder die nog nieuwe bijzonderheden zou kunnen mededeelen die, in het algemeen belang, niet zou achter houden. En hij legde daarbij nadruk op den plicht der pers om daartoe mede te werken. En daarmeé was liet gesprek afgeloopem" Voorts bespreekt „Het Volk" do 12 punten, door Dr. Kuyper gesteld. Over punt 3 wordt geschreven Dr. Kuyper Wist niet, dat de aan- zoekster van den gedecoreerde f 25. per week ontving. Het lijkt niet zeer waarschijnlijk. Want er zijn aanwijzingen te over voor de meeiiing, dat Dr. Kuyper pre cies op do hoogte was van don toe stand van mej. Westrneyer en van hare verhouding tot R. Lehmann. Dat blijkt b.v. uit dezen brief „Plonibières, 2 Aug. 1906. Geachte Mejuffrouw Westrneyer. Het is mij gelukt den heer L. te Parijs te ontmoeten en over uwe be langen te spieken, maai' ik mag mij niet ontveinzen, dat hij tengevolge van uw bezoek te Parijs reeds vast voorgenomen had niets to doen. IIij grondde dit besluit hierop lo. dat hij reeds op onderscheidene wijzen een f 25.000 voor u gegeven had. namelijk waarvan hij zeide be* wijzen im zijn boeken te hebben 2o. dat zoo goed als zeker over een paar jaar betzelfde geval zich zou voordoen, en 3o. dat Of do zoKea-noKl, die de ii/coi Bijvoet wil geven, goed is, en dat dan een Bank het doen kon, öl dat een Bank liet goen zekerheid acht, en dat het dan ook geen zekerheid is voor hem. Desniettegenstaande heb ik sterk bij hem aangedrongen, om althans f 15.000 te verschaffen, en Ik geloof wel, dat als gij hem zeer drin gend on op zijn hart werkend vraagt, dat alsdan niet alle hoop verloren is. Hij was niet ongenegen tegen u ge stemd en toonde uw energie te waar- deeren, maai- hij hield vol dat men als men geen geld heeft, men zulke hulp als "ij boodt, niet bieden mag, want dat het dan helpen is van andermans gold. Tot een stellige belofte kon ik hom niet bewegen. Mij blijft het voorko men, dat uw heer oom, de heer Bij voet, het verstandigst zal handelen, door u ui! den nood te helpen. Het wordt anders voor u een onaangena me positie. Het doet mij leed, dat ik u geen gunstiger bericht zenden kon, maar ik kan u niat anders dan de waarheid mededeelen. Met vriendelijke groeten, Uw dn., KUYPER." Zoo héél vreemd stand Dr. Kuyper tegenover de zaken van mej. West rneyer dus niet, merkt liet blad op. 'len slotte schrijft „Het Volk" „Uit alles blijkt, dat bier- eon ge streng onderzoek noodzakelijk is. Het „Handelsblad" sLelt vqor eene „onpartijdige commissie"' te benoe men. Dal is onzin. Wie moot haar benoemen Welke kiumen haar be voegdheden zijn Neen, do justitie dient hier op te treden. Aan het Wetboek van Straf recht kan zij de bevoegdheid ontlee- nem dr. Kuyper te vervolgen. Uit iiet justitieel onderzoek kan dan blijken wat de waarheid is." DE KONINGIN. Men schrijft uit Apeldoorn Sin-ls haai' verblijf op hei Loo rijdt de Koningin bijna dagelijks uiL doorgaans naai- de Hoog-Soerenschè en Wiössfclsclie bosschon. Slechts bu uitzondering strekt H. M. hare uit- stapjes, die gewoonlijk niet langer dan oen of twee uur duren, uit tot het dorp. De Prins vergezelt veelal H. M. op deze rijtoeren. Dan gaat geen gevolg mede en ment do Prins zelf de schimmels. DE EERSTE KAMER is gisteren na beëindiging barer werkzaamheden, tot nadere bijeeüi roeping uiteen gegaan. Te varen was do Schepenwet afge handeld uu aangenomen. Het bleek daarbij, dat de hoer v. d. Feltz het bezwaar deelde van den heer Rahu- sen, dat vaststelling van straffen bij Kon. Besl. f« strijd moest worden ge acht met ons Staatsrecht. Doch mi* nister Talma beriep zich op een aan tal voorbeelden uit de wetgeving ten betooge, dat de gevolgde wijze van handelen niet in strijd moest worden geacht met de Grondwet. Bij het wetsontwerp tot wijziging van enkele artikelen der Ongevallen wet had nog eenig debat plaats. De heer Havolaar gaf nl. een overzicht van hot incident met do hoeren Bok en Rahusen. Hij meende, dat de aan val des Min., in de Tweede Kamer, op deze heoren gevolg was van een misverstand, dat de Min z. i. moest betreuren. Aannemende, dat de lieer Üavelaar gelijk had en de heoren item niet gedreigd hadden met ont trekking hunner medewerking, ver klaarde de Min. dat hij aan hun woorden vroeger een andere be teeke nis had toegekend. De Min. had overigens ©enige op merkingen te beantwoorden, speciaal over de werking der wet en van do Rijksbank. Hij gaf toe, dat gelet moest worden op arbeiders, die niet bij patroons doch bij particulieren ar- •idden. Ilij deelde mede dat met ernst werd gewerkt aan een algehee- le herziening der Ongevallenwet. Aangenomen word ook het wetsont werp tot reorganisatie der Arbeids inspectie, terwijl de Kamer ten slotte in oomité-generaal haar huishoude lijke raming vaststelde. Dat wil zeg gen, dat we tot Sept. afscheid hebben genomen. ONGELUKKEN. Toati de 1ste afdeeling van het 1ste regiment veld-artallarie uit Utrecht, Nijkerk binnentrok, om daar te wor den ingekwartierd op do reis naar de legerplaats van Oldebroek, had een stukrijder het ongaiuk op twee plaat sen zijn been te breken tusschen bot wiel v»n het stuk, waarop hij geze ten was. Per brancard werd de man naar het stedelijk ziekenhuis in de nabijheid overgebracht MOORD Dinsdagmorgen in de vroegte is te Tilburg op de straat het lijk gevon den van oen 60-jarig man, J. Gijzen, met vei wondingen op het lichaam. Een paar personen zijn op liet politie bureau in arrest. Er moeten zware vermoedens van moord bestaan te gen D. VLIEGEN IN DEN HAAG. In verhand met den tweeden vlieg tocht, welke gisteren bij Leur zou plaats vinden, is de eerste dag van opstijging in Den Haag, in plaats von Donderdag 1 Juli, Zaterdag 3 Juli geworden. HOLLANDSCHE IJZEREN SPOOR WEG-MA ATSCH A PPI.1 In de te Amsterdam gehouden ge wone algemeene vergadering van aandeelhouders der Hollandsciie lj. e- ren Spoorweg Maatschappij werden de balans en de winst- en vuiliesreke- ning over 1908 goedyokeuid en het dividend vastgesteld op 3 pet. Als commissaris werd li er kozen de heer jhr. P. Hartaen cn als Lid van den Raad van Administratie do heer jhr. mr. W. F. van der Wijck. terwijl ter voorziening in de vacature, ont staan door het overlijden van rte» heer R. van Hasselt, tot tid van dco Raad van Administratie werd gei'" zen de heer J. A. Kalff, thans 'F* van tiet Mouvemomt van genoe 9 Maatschappij. OOK EEN REDEN Bij de opneming der stem0?? w lid van de Tweede Kam£ö°p nct eiland Marken is (de op <7ge week) 49) WatJuffr. Ferrarsriep hij op schrille® toon uit, terwijl hij overeind sprong. Hoe is u hier gekomen? Dat is een gevaarlijk spel. Wat brengt u hier? Groote moeilijkheden, antwoord de iik, terwijl ik Moonasawmij een tee. loc-n gaf heen te gaan, hetgeen hij blijkbaar met tegenzin deed, terwijl liij boven aan de trap bleef staan. Mijnheer Thorold is vergiftigd ik ge loof, dat zijn uren geteld zijn, tenzij U hem kan redden. De Engelscli© dok ter weet niet, hoe hij met inlandsche vergiften moet handelen. Dus dat is de reden, waarom u dit gewaagd heeftriep hij uit. Zijn levendige oogen vlogen over mijn sarong, mijn bevlekte armen en han den. Wat womscht u van mij Dat u hem een tegengif geeft en bet leven redt. Zijn leven is niets voor mij, ant woordde hij schouderophalend Wij moeten oliën sterven. Ja; maar niet zoo vóór onze® tijd door de liand van een ander, hield ik met aandrang vol. Denk aan Mijnheer Thoroid en zijn edele voor nemens. Hoe schitterend hij voor de armen werkt en de zwakke® en ver drukten beschermt Ik zal u op uw woord gelooven, zei Ibrahim, met een ongeduldig ge baar. Ik weet, dat hij een achtens waardig man is door de gunst van juffr. Ferrars, en ai zijn werken zal in de pers beleend gemaakt worden, als hij is heengegaan. Maar hij zal niet sterven ais u hem het tegengif geeft, drong ik aan. En wat zal u doen ais ik uw ver zoek toesta? vroeg Ibrahim, terwijl hij mij met zijn doordringende oogen aankeek. Ik zal voor u op mijn knieën val len, verklaarde ik beslist. U zial zeker uw macht gebruiken ter wille van do humaniteit en uit liefde voor God Neen; ook niet-uit liefde voor Thorold voegde hij er hatelijk glim lachend bij. Ik hehanded zaken nooit op die wijze. Gevoel is goed voor de vrouwen maar ik wil evenals olie mannen er iets voor hebben. Zoo wilde dus deze schurk de tra gedie lot zijn eigen voordeel aanwen den. Ik voelde een koude rilling langs mijn rug, toen ik mij plotseling do gevleugelde woorden herinnerde: „Hier beneden krijgt men niets ca deau, alles moet betaald worden." Wat wil u hebben? Noem het dan, drong ik ademloos aan. Uzelf, antwoordde hij. Natuur lijk moet u dat begrepen hebben mijn beiooning is Pamela Ferrars. Plotseling scheen alles om mij heen te leven e® met mij rond te draaien ik voelde mij ziek en duizelig, e® hield mij aan de lage tafei vast, om niet to vallen. Maar hij en ik kon den beiden zien, hoezeer die hand beefde. Ik huiverde, teen Ik keek naar dien man, aan wien ik een hekel had, maar die beweerde dat hij mij beminde die man dien Max had gebrandmerkt als een bedrieger, 'een lage, gewetenlooze schurk. Ik dacht er aan, hoe Max nog maar enkele oogenblikke® te leven had, aan zijn mooie, edele plannen, zijn achtens waardig vlekkeloos leven. Hoe zou hij de arme® verdedigen, de zwakken steunen, de Rani beschermen ais hij gespaard bleef. Welnu, ik zou mijn leven geven in ruil voor het zijne; het was dat waard. Ik moest nu kalm en krachtig zijn, en later och, er was nog meer vergif. Neen, er was geen andere keus; het moest Max zijn of ikzelf. Ik las dat duidelijk in de oogen van Ibrahim Ik stem er in toe, zei ik en Ik verbaasde mij over hot geluid van mijn eigen stemliet scheen de stem van een vreemde te zijn omdat er geen andere keus is. Er is maar één middel op u zal mijn wouw wonden, ais ik Tho rold red. Zal de koop gesloten wor den Ik boog mijn hoofd zonder op te kijken. Ik heb van het geval gehoord. Wensokt u niet te gaan zitten hierbij schoof hij mij oen stoei toe. Ik zonk er in neer, want ik voelde mij niet in staat nog long er te blij ven staan. Mijnheer Thorold heeft stellig een doodeiijk vergif ingekregen, merkte hij op zakelijke® toon op. De gevolgen zijn duidelijk, groote slap te, geen slaap, geen geheugen, geen eetlust een uitputtende koorts; en het ergste van alles, hij sterft den hongerdood. Iemand, die een voet© te gen hem heeft, is ongetwijfeld hier van de oorzaak, want hij is een streng ambtenaar. Die inlanders zijn al te verzot op het werken mat vergiften, besloot hij luchthartig. Ik wensch niet over vergiften te hooren alleen over een tegengif I riep ik plotseling hartstochtelijk uit. Geef zonder uitstel het tegengifde o ogenblikken zijn kostbaar. Wij u mij da® bij voorbaat een kus geven vroeg hij, zich naar mij overbuigend en zijn oogen schitter den begeerig. Neen u weet wat ik gezegd heb, antwoordde ik trotsch. En u wist dus, da! hij stervende was t Ja, ik wist dat hij ziek was. Maar u verwacht toch zeker niet van mij, dat ik mijn best zou doen mijn me dedinger te redden? Ik houd niet van hemIk zou blij zijn als hij stierf. Ik zal tien duizend pond verlie zen, ging iiij voort, commissieloon op de parelen, want Thorold zal zoolang hij leeft, nooit toestemming geven tot den koop. Ik zal een klant en ©o" goede vriendin in de Rani Sundp^™ verliezen. Zij zal woedender öi'ü011 dan een hongerige tijger te* twee jonge® hee/t verloren.., Nu ruoet u dtv*31^ ga®31114 ongeduldig. Da^ijk vermond ais een phiianteoop, diep aangedaan o vei' dit vreemde en geheimzinnige geval. Maar de EngeAsche dokter zal niet toestaan, dat ik er mij mee be moei, on toch kan ik het ©enige ge neesmiddel toedienen dat uit af treksel van kruiden bestaat Kruiden I Ik kan een rnengsd maken, dat hem zal redden e® uit de armen va® den dood rukken. Als u mij oen velletje papteT - geven ,<Lan zal ik na aan Dr. ming schrijven, zei ik, en hot briefje iuMiie.n<m dls aaabeve. 11Heel goed, luid Z''siieMtwani S pen, die een tfrnj en hij met KbrWw»«H«l«» terug M snel kraMx>M> wat taU" W&ardo Dr. Fleming, jk'neb gehoord, dat Mijnh. Ibo- rol'il /revaurtijk ziet is, on ik zend u it* oriofje door middel von Mijnh. rorahim, <üc ©c® specialist .s m ge vallen van ernstige malaria. Ik ter- zoek u als een groote gunrt hem toe te staan uw patiënt to zien. „Hoogachtend, „PAMELA FERRARS." Te laat merk te* Lk op, dat liet par pier voorzien was va® hot monogram van Ibrahimmaar wat deed dat er ook eigenlijk toe? Wat kwam eigen lijk alles cr op aan, als Max maar i.-.n den dood onLsnapie. Dit was niet d« eerste keer, dat u© Rani ha/1 hem te vergevendr val va* gelijke

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1909 | | pagina 5