HAARLEM'S DAGBLAD.
Buiienlandsch Overzicht
Stadsnieuws
FEUILLETON
De roode Pimpernel
in Gevaar.
OIU l>lj -Liöt uiimtsAtiii yuu ocu uuiiu
een militaire regeering van national
verdediging in te stellen, Men vei
^eemt thans, dat een bij het lege
DE GEBEURTENISSEN IN
GRIEKENLAND,
Omtrent de jongste gebeurtenissen
te Athene wordt nu het volgende ge-
iüold
Zoolang het conflict met Turkije
dreigde hadden de officieren gewacht
met het stellen van hun eischen om
trent de hervorming van het leger,
maar intusschen hadden zij hun or
ganisatie over hot geheeLe land uit
gebreid en waren zij vast besloten,
om bij het uitbreken van een oorlog
j van nationale
ver-
legér
zoor gezien generaal tot opperbevel
hebber zou worden benoemd, terwijl
men den kroonprins zou dwingen
zich tevreden te stellen met het com
mando over éón regiment. Bij de offl-
ciorsorganisatie zijn thans aangeslo
ten 450 officieren van hei landleger
jn 150 zee-officieren, die op hun eere-
ivoord hebben beloofd de bevelen van
het centrale comité onvoorwaardelijk
op te volgen. Toen het oorlogsgevaar
geweken was, besloot dit controle co
mité den Koning en den minister
president met de eischen van het le
ger in kennis te stellen. Binnen 40
dagen zou de regeering het parlement
bijeenroepen na een wetsvoorstel te
hebben opgesteld, waarin aan de
eischen der officieren tegemoet werd
gekomen. Voor het geval, dat de Ko-
iilpg niet gezind mocht blijken de
eischen der officieren Ln te willigen,
zou er een gewapende betooging
plaats hebben. Tweehonderd officie
ren waren aangewezen om zich met
geweld toegang te verschaffen tot de
plaatsen, waar men hen niet wilde
gelaten en de overigen zouden met
de manschappen en met gewapende
6tudenten en leden van genootschap
pen de hoofdstad en den Piraeus be
zetten, terwijl de marine-officieren
zouden zorgen, dat de vloot in de ha
ven verscheen om met hare kanonnen
de hoofdstad in bedwang te houden.
De trouw gebleven stedelijke com
mandanten en de Koning waren vrij
wel op de hoogte van deze plannen,
maar namen desniettegenstaande
geen maatregelen. De Koning liet door
zijn adjudant Messale en door hof
ambtenaren Indirect aan de bladen
mededeelen, dat de uitsluiting der
prinsen uit het leger voor hem een
aanleiding zou zijn, om af te treden
en dat hij, bijaldien de officieren hun
eischen bleven handhaven, met zijn
goheele familie het land zou verlaten.
Het officierscomité antwoordde we
derom in de bladen dat de prinsen
de pLaatsen in het leger konden Inne
men, waarop zij volgens hunnen
diensttijd aanspraak konden maken,
maar dat hun geen enkel bijzonder
voorrecht kon worden toegestaan.
Maar in de eerste plaats eischten zij,
dat de betrekking van hoofd van het
legerbestuur, die den kroonprins be
kleedt, zou worden afgeschaft, want
de minister von oorlog mocht niet de
mindere zijn van den kroonprins.
Toen daarop minister Rhallys weiger
de de officiersdeputatie te ontvangen,
ging men over tot de betooging.
MINISTERCRISIS IN GRIEKEN
LAND-
Nu is 't kabinet compleet 1 Kolonel
Lorathiosiz heeft de benoeming tot
minister van oorlog aangenomen.:
DE OORLOG IN MAROKKO.
Over de krijgsbedrijven van de
Spaansc-he legermacht in Marokko ko
men nog al tegenstrijdige berichten.
Terwijl een Engelsch blad meldt,
dat de Spanjaarden wederom ernstige
verliezen geleden hebben, verzekeren
do Spaansehe en Fransche bladen, dat
de oorlog feitelijk reeds ten einde ge
bracht is. Het bezetten van Zoco el
Arba en Cobo el Agua wordt door
hen ais een den strijd beslissend voor
deel beschouwd.
De Parijschc editie der New-York
Herald" beweert, dat het opperhoofd
dor Rif-Kahylen, generaal Marinas
om een wapenstilstand verzocht
heeft. Het blad verzekert, dat te Mar
drid een buitengewone ministerraad
gehouden werd, om te beslissen, of
tiet voorzichtig en wenschelijk zou
lijn, met de Mooren in onderhande
ling te treden.
Hoe groot het te Madrid heerschen-
de optimisme is, blijkt uit het ge
rucht, dat koning Alfonso voornemens
is, zich voor het einde van September
wederom naar zijn buitenverblijf te
Son Sebastian te begeven.
.•VI te optimistisch moeten de Span
jaarden o. i. niet zijn. 't Kon nog wel
eens tegenvallen, „nog eens verkee-
reqM, zou Breero zeggen.
Nu wordt al uit Meliila gemeld, dat
do Rif-ICabylen Dinsdag weer actiever
zijn opgetreden en weer heviger werd
geschoten, waarop de forten ant
woordden. Vijandelijke ruitergroepen
die zich op de markt van El Arba ver
toonden, werden door snelvuurge-
schut verdreven.
Verscheidene doears in de huurt
van Meliila, die den Mooren tot
schuilhoeken dienden, zijn plat ge
schoten.
EEN TURKSCHE EXCELLENTIE.
We hebben al gemeld, dat eenige
ministers een soort staking hielden,
omdat ze weigerden langer samen te
werken met den minister van Publie
ke Werken, den heer Noeradoen-
ghian. Nu heeft de bedoelde minister
maar zijn ontslag aangevraagd, wat
hem zonder verwijl is gegeven.
De oorzaken, waarom Noeradoen-
ghian zoo weinig geacht is bij zijn
collega's, zijn voor den minister in
quaestie weinig eervol. Het schijnt,
dat hij van de te Konstantinopel ge
vestigde „Deutsche Bank" voor een
concessie geld ontvangen heelt De
Fransche, Amerikaansche en Brlt-
sche concurrenten der Duitsche in
stelling hebben daarop tegen Noeror
doenghlan een campagne geopend, die
ten slotte den minister gedwongen
heeft, zich uit het openbare leven te
rug te trekken.
EEN ZONDERLINGE DIEFSTAL.
Uit de welbewaakte kazerne te Po-
rijs is een.... machine-kanon gestolen!
Wie zou dat gedaan hebben De pu
blieke opinie veronderstelt, dat hier
een Duitsch spion aan 't werk ge
weest is.
De couranten melden deze veronder
stelling en wijzen er op, dat de capa
citeit van dit nieuwe geschut, 't over
eenkomstige Duitsche kanon verre
overtreft, daar het 30.000 sch.oten ach
ter elkaar kan afvuren, en het Duit
sche kanon slechts 15.000. Men kan
met het Fransche stuk 8000 schoten
lossen, voor de loop al te zeer verhit
is, en na 7 of 8 minuten afkoelen kan
weer opnieuw geschoten worden.
Hoe 't zij, 't is een zonderlinge dief
stal I
LEGERSCHANDALEN IN RUSLAND.
Natuurlijk weer in Rusland.)
Een officier uit Turkestan heeft
onthullingen gedaan, die ongelooflijke
feiten behelzen.
Zoo heette het gebied een batterij te
bezitten, die in werkelijkheid slechts
op papier bestond, doch waarvoor de
eommandeerende generaal geregeld
de fouragegelden en soldijgelden
trok. Jaarlijks werd de staat voor
eenige honderdduizenden roebels be
stolen. Uit de gelden, die voor de am
bulances bestemd waren, schafte de
generaal zich paarden en rijtuigen
aan.
Hij werd door een collega dapper
geholpen.
Alle aanklachten, die tegen hen wer
den ingebracht, wisten de beide hee-
ren handig te smoren. Een officier,
die het hun mot zijn herhaalde aan
klachten te lastig maakte, Heten ze
voor krankzinnig verklaren. Herhaal
delijk kwamen klachten bij den mi
nister van Oorlog in, die echter steeds
zonder gevolg blovent daar generaal
Ussakowski steeds valsche documen
ten. overlegde, die alle klachten logen
straften.
Wat zal er nu gebeuren
ZWITSERLAND EN HET O.-H. RIJK.
De keizer der Donau-monarchie is
in Zwitserland aan 't reizen. Hij heelt
nu in 't stadje Rorschach een deputa
tie van den Zwitserschen Bondsraad
ontvangen. Flans Jozef zei daarbij o.
a., dat hij groot gewicht hecht aan de
ontwikkeling van de goede betrekkin
gen tussehèn Zwitserland en de Oos-
tenrijksch-Hongaarsehe monarchie.
De keizer werd geestdriftig toege
juicht.
DE VERDEDIGING VAN
DENEMARKEN.
Ook al toornt een deel der publie
ke opinie tegen 't optreden van mi
nister Christensen als minister van
oorlog, 't Folkething heeft toch diens
wetsontwerp op de landsverdediging
aangenomen.
Konden de volksvertegenwoordigers
anders
Na 't kijkje achter de schermen
dat bewees, dat Duitschland zich met
de verdedigingsplannen van Dene
marken bemoeide moest men de
voorstellen wel voor lief nemen 1
DE OVEREENKOMST TUSSCHEN
JAPAN EN CHINA.
Deze twee Oostersche rijken hebben
de onderhandelingen over de Mand-
sjoerijsche quaestie ten einde ge
bracht en zullen binnenkort een over.
eenkomst ondorteekenen, waarin o. a
Japan zich enkele mijnrechten verze
kert en China belooft, dat, wanneer
de Kirin-spoorweg wordt doorgetrok
ken tot de Koreaansche grens, de
helft van het kapitaal aan Japan zal
worden geleend, terwijl Japan Chi
na's souvereine rechten in Chlontao
erkent en bovendien nog andere con
cessies doet Japan heeft echter ge
weigerd in discussies te treden over
het toezicht op do Antoeng-Moekden-
lijn.
't Laatste lootje weegt 't zwaarst.
China moet dus toestaan, dat Japan
in Korea een eigen spoorweg heeft,
die ('t blijkt uit de aanleggingsplan-
uen) meer dienst moet doen voor mi
litaire, dan voor handelsdoeleinden.
China stemt in deze onvoordeelige
overeenkomst natuurlijk niet met
sympathie in. Japans overmacht
maakt toegeven op dit oogenblik even
wel noodzakelijk.
CHOLERA-VREES IN HET
BUITENLAND.
We hebben er reeds op gowezen,
dat men in 't buitenland zeer beangst
is voor de cholera in ons land en vrij
wel overdreven maatregelen tegen de
besmetting neemt, wat natuurlijk in
't nadeel van onzen handel is.
Vooral de Belgen zijn angstig. Gis
teren stierf te Mons (bij Brussel) een
kind aan een plotselinge ziekte, eu al
gemeen werd cholera als de doodsoor
zaak opgegeven, 't Onderzoek heeft
evenwel uitgebracht, dat het cholera
nostras (dus*niet de gevaarlijke cho
lera uit Rotterdam) is geweest.
Gelukkig, want anders zou 't bui
tenland zeker nog scherper tegen ons
optreden.
DE TERUGREIS VAN ZEPPELIN.
Na den succesvollen tocht naar
Berlijn, heeft do Zeppelin III op de
terugreis naar Frledrichshafen weer
veel te doorstaan van het gure weer.
De machines zijn dan ook defect, zoo
dat de iuchtvaarders te Bülzig geland
zijn, om de schade te herstellen. Zijn
de ijzeren hersens weer gezond, dan
gaat het weer of geen weer toch
naar huis. Dlo worsteling tegen de
elementen schijnt men als een goede
oefening te beschouwen. Goedmaar
ook plezierig
AARDBEVING IN ROME.
De oude wereldstad had weer eens
een aardbeving te doorstaan. Geluk
kig geen ernstigeToch werd de
schok door bijne de geheelo bevoL-
klng gevoeld. In de gevangenissen en
ziekenhuizen ont6tond zelfs een pa
niek. Het personeel moest tusschen-
beide komen, om de gevangenen en
zieken tot kalmte te brengen. Bij den
schrik is 't vrijwel gebleven. Er werd
geen schade aangericht, behalve aan
de kerk Santa Annetta, waarvan de
voorgevel gescheurd is.
HEVIGE BRAND IN RUSLAND.
Te Kriwoy Rog zijn 450 boerenwo
ningen een prooi der vlammen gewor
den. 5000 menschen zijn zonder dak
en broodeloos. De schade bedraagt
meer dan een millioen roebels.
PEST TE CASABLANCA.
Onder de troepen te Cassablanca
zijn eenige gevallen van pest gecon
stateerd. De bevolking maakt zich on
gerust.
Koninginnefeest 1909.
Hat Waterfeest.
Wanneer een simpele stalen pen
last had van de gemoedsaandoenin
gen, die daar kunnen rijzen in een
menschelijk wezen, zouden de jour
nalistieke pennen, wier naastbijlig-
gend plichtje vandaag Is het beschrij
ven van het Waterfeest wrevelig
sputteren op het papier en aarzelen
in haar snellen schrijfloop.
Want hoegaarne zouden we schrij
ven van een schitterend feest welge
slaagd als geen!
En hoe onaangenaam is 't te moe
ten erkennen, dat het feest ditmaal
beneden gemiddelde verwachting is
gebleven. Dat het Bestuur van „Ko
ninginnedag" vrij uitgaat, behoeft
geen betoog.
Nog onprettiger dan voor degenen,
die te kijken stonden, is voor de leden
van bestuur en commissies de erva
ring geweest, dat dagen lange arbeid
geen resultaat heeft opgeleverd ge-
ëvenredigd aan al dat werk. Daarom
mag dengenen, die aan het feest mee
werkten een woord van waardeering
niet onthouden worden.
Zoo ongeveer als gister is het weer
den 3lsten Augustus nog niet geweest,
naar we ons meenen te herinneren,
zoolang Koninginnedag feesten uit
schrijft.
Vooral in den avond stroomde het
regenwater. Nu eens in dikke stralen,
dan in een langdurigen, alles door
dringenden mistregen droop het
vocht. In mantel- en jaskragen weg
gedoken en onder watergladde para-
pluies zat men te kijken en te luiste
ren.
Wie op de niet-overdekte getimmer
ten beschutting van regenschermen
mistekrooponder de tri
bunes. Het dak van de overdekte tri
bune bleek ook al niet waterdicht en
ook hier gutste het water neer.
En toen de wind aanwoei tot een
halven storm...
Maar laten we geregeld vertellen.
IIET KINDERFEEST.
Het waterfeest voor de kinderen
begon 's morgens om half elf aan "t
Spaarne met het nummer Hindernis-
zwemmen, waaraan 10 jongens van
de volkszwemschool deelnamen. Het
was wel een aardige zwemmer ij, dat
25 M. baantje onderbroken door het
aantrekken van een hemd en witte
muts in een boot, 't duiken door een
hoepel en 't wortelhappen. No. zes
tien werd eerste. De uitslag was:
le. W. Goedhart ln 53 3/4 sec.
2e. L. Klees, in 54 sec.
3e. N. Klees, in 56 1/4 sec.
4e. J. Brandt, in 59 sec.
5e. P. J. Wensink, in 1 m. 5 2/5 sec.
6e. J. Houtkamp, in 1 m. 12 sec.
7e. F. Zwollo, in 1 m. 19 3/4 sec.
8e. K. Koeman, in 1 m. 21 3/4 sec.
9e. A. A. J. Vreem, ln 1 m. 22 1/2
sec.
10e. A. Kempe, in 1 m. 23 sec.
lie. H. N. van der Vegt, in 1 m. 32
sec.
Om elf uur, onder 'n malsch regen
buitje, kwamen uit de dekschuit-
kleedkamers de spelers voor de eer
ste warterpolo-match.
H. V. G. B. I—A .Z. H, 7—1.
opduiken, 't Was wel te voorzien, dat
't Haarlemsche team, hoewel zondèr
Hulswit spelende, weinig moeite met
de A. Z.-reserve zou hebben, en zoo
kwam 't ook uit. Direct nam H. V. G.
B. door Reminelts de leiding, waar
op de Amsterdammers vlug gelijk
maakten. Dat was echte rhun eenige
succes, en zonder veel moeite brach
ten de Haarlemmers hunne score op
7, waarin nagenoeg alle spelers aan
deel hadden. H. V. G. B. speelde af en
toe verdienstelijk samen.
Onmiddellijk volgde nu de tweede
voorwedstrijd, n.l.:
HET IJ I—A. Z. I, 4-0.
De eerste klasser was natuurlijk de
baas en A. Z. werkte maair hard om
de score laag te houden, wat ook wel
gelukte. Over 't algemeen was het'
een aardige wedstrijd, bij het IJ viel
de handigheid van den International
Cortlever op.
Voor de pantomime der Haarlem
mers was 't nu te laat geworden, en
zoo werd dit nummer maar van het
programma geschrapt. Al do kinde
ren waren al vertrokken, de tribunes
waren verlaten, de regen plaste weer
Zoo eindigde 't ochtendfeest.
De wind stak meer en meetr op, het
werd hondenweer toen raakte de
oene zolderschuit los, vloog tegen de
andere op, die los raakte... En het
bestuur besloot de finale waterpolo
niet te doen spelen.
In onderling overleg werd het IJ de
zilveren plaque en H. V. G. B. de
bronzen toegekend. Zoo verdween
weer een interessant nummer van 't
programma.
HET FESTIVAL OP
DE GROOTE MARKT.
Dit is goed geslaagd, ook al zou 't
bij prachtig weer zeker nog meer suc
ces gehad hebben.
Midden op de Markt was een mooie
muziektent opgeslagen. Daaromheen
stonden de muziek- en zangliefheb
bers, die van hot gratis gebodene
kwamen genieten.
Achtereenvolgens traden verschillen
de muziek, en zangvereenigingen op,
om naar beste krachten mede te wer
ken aan het welslagen van dit pro
gram-nummer.
Om 3 uur kwamen eerst de leden
der muziekvereeniging „Lourens
Janszoon Coster", die 't festival open
den met een paar goed gespeelde
nummertjes. Vooral de „Nieuwe
Volkspoipourri", van J. Oomes, viel
blijkbaar in den smaak der aanwezi
gen.
Daarna kwam „Soli Deo Gloria"
aan de beurt, die 't meeste succes had
met „Gelukkig Vaderland", dat ook
mooi gezongen werd.
Nummer cLrie was de mannenzang-
vereeniging „Caeciiia", van Bever
wijk.
Nummer vier de jonge muziekver
eeniging dor H. IJ. S. M. „Crescen
do", nummer vijf het gemengd koor
„Polyhymnia", nummer zes de man-
nenzangvereeniging „Onder Ons".
't Kan niet in de bedoeling liggen,
van ons een critic k over deze muziek
en zang te verwachten. Volstaan we
met de mededeeiing, dat alle vereeni-
gingon „hun besie beentje voor zet
ten" en veel mooi's ten beste gaven.
Volmaakt kon 't niet zijn, want vooral
op zulke feestdagen hebben de veree-
uigingen veelal over onvoltallige op
komst van hun leden te klagen.
't Publiek betoonde zich dankbaar
en meermalen werden zangers en mu
zikanten met een applausje beloond,
't Publiek was talrijk. Rond de tent
stond een groote drom hoor-lustigen
en in de Kroon en bij Brinkmaan was
het haast vechten om een stoel.
Do regeling van dit deel van het
festival was in handen van den heer
Ed. A. van Bilderheek, die zich op
verdienstelijke wijze van deze taak
kweet.
Om ongeveer half zes waren alle
vereenigingen opgetreden en word de
muziektent rust gegeven tot 's avonds
dan zou 't festival voortgezet worden.
IIET MIDDAGFEEST.
Langs de Spaarne-oevers verzamel
den zich talloos velen, om de Gondel
vaart te bekijken, die in den middag
langs zou komen. Op het feestterrein
as liet gezellig vol. De tribunes wa
ren flink bezeL De mannetjes van het
Tiende bliezen in de muziektent op
het water de volksliederen, die door
de aanwezigen staande werden aan
gehoord.
Daarna werd het programma aan-
gevungen met de zangnummers, daar,
zooals reeds medegedeeld is, de be
slissingswedstrijd van den Water
polo-wedstrijd uitviel.
De groote boot van Zang en Vriend
schap, feestelijk versierd, en dragen
de een reusachtig bord met den regel
i Zang en Vriendschap's clublied
„Hoog de Vaan" er op, meerde bij de
muziektent en de leden sprongen
over.
Nadat de heer Robert zijn zangers
on dei- den maatstok had geschaard,
klonk de mooie maunenzang het wa
ter over. Het plechtige „Wilt heden
nu treden" maakte veel indruk.
Daarna werd het niet minder be
kende „Omhoog" ten gehoore ge
bracht.
„Onder Ons" nam thans Zang en
Vriendschap's plaats in en zong eeni
ge liedjes van Loots. De windvlagen
deden geen goed aan het klankgeheel
en maakten het ondankbare van het
op-wator-ziagen nog ondankbaarder.
Dat was jammer
Middelerwijl kwam de stoet van
versierde scheepjes in het gezicht....
De gondeltocht was opgesteld op
hot waterterrein van de Roei- on Zeil-
veieeniging „Het Spaarne".
DE SAMENSTELLING VAN DE
GONDELVAART,
s Middags tegen twee uur stond er
reeds langs den Spaarne-oever, bij de
Frlesche Varkenmarkt, een groepje
nieuwsgierigen, die 't genot van de
versierde booten en bootjes uit de eer
ste hand wilden smaken.
Aan den kant lagen treedfl enkele
vaartuigen te wachten.
De meeste waren al versierd, maar
aan eenige moest nog „wat mooi ge
maakt" worden. Hier en daar een
vlag gaheschen, een slinger sparre-
groen vastgemaakt, een lampion op
gehangen, een vaandel geplaatst,
enz.
Van tijd tot tijd kwamen ook dé'
nog ontbrekende deelnemers en na
men hun plaats in den stoet in. Op,
een der twee groote Bus-booten, die
als „sloepers" dienst deden, kwam de
Belersche kapel een plaatsje zoeken'
en kwam cr wat leven meer in de
brouwerij. Eerst werd 't plechtlgo'
Wilhelmus gespeeld en daarna eeni
ge opgewekte nummertjes.
't Motorbootje van de regeling»-
commissie scheerde geregeld over t
water, om hier en daax aanwijzingen
te geven.
Meer effect maakte evenwel 't heen
en weer varen van eenige fraai ver-
sierde motorbootjes. Een aardig ge
zicht, die kleine schuitjes met flinke
zekerheid door 't water te zien snij
den!
Ook de roeibootjes van 't Spaarne
trokken dadelijk de aandacht, want
daarop was eveneens van toepassing;
„Klein, maar rein."
Langzamerhand kwamen de perso
nen die de vaartuigen moesten be
volken.
De dames in lichte zomerpakjes ke.
ken angstig naar de somber dreigen
de regenwolken. Wat zou t worden?
Even kwam er een buitje, maar na:
dien regen kwam weer spoedig zon
neschijn.
In hoopvolle verwachting dat heC
droog zou blijven werd om drie uur
een half uur te Iaat, maar, dat is
blijkbaar bij zulke gelegenheden Iets
onvermijdelijks! de tocht aangevan
gen. Eerst gaven de leden van „God
is mijn lied" nog een zangstukje ten
beste, toen klonken de fluiten dor
stoombooten en voort ging het.
Langzaam werd 't Spaarne afge
varen. Langs den geheelen kant,
langs den Koudenhotrn, Binnen- en
Zuider-Buitenspaame stond 't overal
zwart van de kijklustigen, die vol
bewondering waren voor de zeven
tien {hebben we goed geteld?) ver
sierde vaartuigen.
Op de drukste punten, o.a. bij d«
bruggen, had de politie voor goed toe
zicht zorg gedragen.
Ook voor ongelukken op 't water
waren maatregelen genomen. Een
bootje door twee brugwachters ge
roeid vervoerde een politie-agent, mot
dreg en andere hulpmiddelen gewa
pend. 't Eenvoudige schuitje maakte
bij de andere mooie collega's wel een
vreemden indruk. Waarom was zelfs
een vlag thuis gelaten?
Onder groote belangstelling werd
naar t Buiten Spaarne gestoomd,
waar de bezoekers van 't feestterrein
al in afwachting waren.
KON. NED. BOND VAN OUD
ONDEROFFICIEREN.
Gistermiddag werd het nieuwe ge
bouw >an de afdeeling Haarlem van
bo\epgenoemden bond geopend. Te
genwoordig waren de schenkster, be
schermvrouwe der afdeeling. mevr.
Visser van Hazerswoude. vier leden
van hot hoofdbestuur, te weten de
heeren J. H. de Beuk, ondervoorzitter
J. L. A. Issols, secretaris, H. W. van
Lienden, penningmeester, en P. Valk,
commissaris, en eeu zestigtal leden,
aüspiraut-leden en donateurs van d
afdeeling.
De voorzitter van de afdeeling
Iiaorlem en Omstreken, de heer J.
H. Bouman, opende de vergadering
tegen 4 uur. en nam het woord om de
wordingsgeschiedenis van het gebouw
te me moreeren. bedankte do be
schermvrouwe uit naam der aanwezi
gen voor haar kostbaar geschenk, en
den aannemer, den heer Hagen Sr.,
voor de fraaie uitvoering.
Mevrouw Visser vau Hazerswoude
heette vervolgens de aanwezigen wol
kom en stelde een dronk in op liot
weizijn van den Boud.
De heer De Beuk herinnerde aan
hetgeen mevrouw Visser van Hazers
woude voor den Bond in 't algemeen
eu voor de afdeeling Haarlem in "t
bijzonder gedaan heeft, herdacht de
voorzaten van mevrouw, die goed en
bloeo voor het vaderland veil hebben
gehad, en drukte mevrouw ten slotte
namens den geheelen Bond de hand.
De heer Bouman stolde voor. om naz
in ens de afdeeling Haarlem bij de
opening van dit gebouw een telegram
te verzenden aan H. M. de Koningin.
Du voorstel ward onder applaus
aangenomen.
Daarna vroeg de heer A. A. Wild
schut het woord, om namens de af
deeling den heer Bouman te bedan-
Naar het Engelsch, door
Barones Orczy.
43)
Chauvelin had het ComitS" van Al
gemeen Welzijn om hulp bij deze
moeilijke taak gevraagd, maar er
metsten minstens acht en veertig
uur verloopen, eer die hulp hém kon
bereiken. Acht en veertig uur, waarin
do hond van een moordenaar op hem
zou kunnen loeren, en hem bereiken
voordat hij volkomen aan zijn wraak
zucht voldaan had.
Dut was de eenige gedachte, die
"hein werkelijk verontrustte. Hij wilde
lii it sterven, voordat hij den Rooden
Pimpernel vernederd en verslagen, in
roem en eer gekrenkt had gezien.
Op dit oogenblik was hij alleen be
zorgd voor zijn leven, omdat het noo
dig was voor het volkomen succes van
zijn plannen. Hij wist dat niemand
anders zooveel persoonlijke haat voor
dart vijand van Frankrijk zou voelen,
als noodig was om de plannen, dio
hij op touw had gezet, met succes te
volvoeren.
Robespierre en alle anderen ver
langden alleen maar de vernietiging
van een man, die tegen het schrikbe
wind, dat zij gevestigd hadden, liad
geiiurigueerd zijn dood onder de
guillotine, zelfs al werd hij dan om
geven door een stralenkrans van mar
telaarschap, zou hen volkomen bevre
digd hebben.
Chauvelin keek echter verder. Hij
haatte den man 1 Hij had door hem
persoonlijke vernederingen moeten
verdragen. Hij wilde hem zien meer
als een voorwerp van verachting dan
va.i medelijden. En om dit genot te
kunnen smaken, was hij bezorgd voor
ziju leven tijdens de twee dagen, die
verliepen tusschen de gevangenne
ming van Marguérite en de aankomst
van Collot d'Herbois te Boulogne,
verliet Chauvelin nooit zijn kamers
in het stadhuis, zonder een speciaal
geleide van eenige beproefde soldaten
van de stadswacht.
Op den avond van den 22sten, na
aankomst van Burger Collot in Bou
logne, gaf hij hevel, dat de vrouw uit
cel No. 6 voor hem gebracht moest
worden in oen dor benedenkamers
van Fort Gayole.
HOOFDSTUK XXIL
Niet dood.
Twee dagen van angstige onzeker
heid, van afwisselende hoop en wan-
hoip hadden hun indruk bij Mar
guérite Blakeney achtergelaten.
Haar moed was nog onveranderlijk.
haar voornemens beslist en haar ver
trouwen groot, maar zij had heele-
maa' niets gehoord, was totaal van
de buitenwereld afgesloten, aan Eich-
zolf overgelaten, om gevolgtrekkin
gen te maken, plannen te smeden, of
te w achten en wanhopig te worden.
De Abt Foucquet had getracht het
haar op da hein eigen, vriendelijke
wijze gemakkelijk te maken en zij op
haar beurt deed haar uiterste best om
zij i positie niet nog moeilijker te ma-
kun dan zij al was.
Tweemaal in die acht en veertig
uur kwam er een boodschap voor
hem van Francois en Félicitó, een
briefje, door den jongen geschreven,
of een teeken, door liet blinde meisje
gezonden, om den abt te "vertellen,
dal de kinderen gezond en wel wa
ren dat zij veilig zouden zijn, zoo
lang de burgeres met den onbeken
den naam veilig bewaard bleef bij
hern ln kamer No. 6.
Toen de berichten kwamen, zuchtte
de oude man en mompelde Iets en
da hoop, die misschien in het laatste
uur weer zwakjes bij Marguérite was
opgerezen, veranderde weer in de
grootste wanhoop.
Buiten de cel klonk het eentonig
heen en weer loopen van den schild
wacht els hamerslagen op haar pijn
lijk hoofd.
Wat moet ik doen O. wat moet
ik doeD Waar is Percy nu Hoe
kan Ik hem bereiken 1.... O, kreeg Ik
maar licht
De grootste angst, die zij voelde,
was, dat zij krankzinnig zou worden.
Neen dat zij nu in zeker opzicht al
krankzinnig was. Ai uren of waren
hot dagen of jaren had zij
niets gehoord dan dat regelmatig op
en neer loopen van don schildwacht,
ea de vriendelijke, bevende stem van
den abt, die troostwoorden fluisterde,
of gebeden in haar ooren mompelde,
bad zij niets gezien dan die gevange
nisdeur van ruw hout, grijs geschil
derd met een ouderwetsch slot en
rerstige scharnieren.
Zij had haar oogen op die deur
gevestigd gehouden, totdat zij onver
draaglijk brandden en klopten toch
voelde zij, dat zij niet ergens andei's
heen zou kunnen kijken, zoo bang
was zij, het heerlijk oogenblik te zul
len missen, dat de grendel zou worden
weggeschoven en dat die sombere,
grijz* deur langzaam op haar roesti
ge scharnieren zou beginnen te
draaien.
Zeker, zeker, dat was het begin
van krankzinnigheid I Maar ter wille
van Percy, omdat hij haar noodig zou
kunnen hebben, omdat hij behoefte
kon hebben aan haar moed en te
genwoordigheid van geest, daarom
deed zij haar best haar zinnen bij
elkaar te 'houden. Maar het was
moeilijk O. zoo moeilijk Vooral als
de avond begon te vallen en de vuile,
gewitte kamer met ontelbare, drei
gende geesten bevolkt scheen te wor
den
Als dan de maan opkwam en een
zilveren straal door het kleine ven
stor wierp, die op de grijze deur viel,
dan scheen zij den ingang naar een
spookhuis.
Zelfs nu, nu duidelijk het geluid
van het wegschuiven van sloten en
grendels weerklonk, zelfs nu dacht
Marguérite, dat zij aan zinsbegooche
ling ten prooi was.
De Abt Foucquet zat stilletjes in
den uitersten en donkersten hoek van
4© kamer. Zijn ernstige wijsbegeerte
en vriendelijke kalmte kon Ln geen
geval gestoord worden door het ope
nen of sluiten van een deur, of door
een brenger van goede of kwade tij
ding
De kamer scheen nu vreemd somber
en spelonkaohtig, met die zwarte scha
duwen rondom, en dien éénen witten
lichtstraal, die zoo spookachtig op de
deur viel.
Marguérite huiverde met een van
die onverklaarbare voorgevoelens va*,
naderend onheil, die menschen met
een zenuwachtig en hartstochtelijk
temperament dikwijls overvallen.
_De deur draaide langzaam op haar
hengsels, men hoorde een bevelende
stem en het licht van een olielampje
kwam fél uit ln de duisternis.
Vaag onderscheidde Marguérite
een groepje mannen, soldaten onge
twijfeld, want zij zag het schitteren
vau wapens, 3-kleurige cokardes en
sjerpen. Een van de mannen hield de
lamp in de hoogte, een ander deed
eenige stappen in de kamer. Hij wend
de zich tot Marguérite, daarbij go-
heel de tegenwoordigheid van den
ouden priester negeereud, en zei de op
gt biedenden toon tot haar
Uw tegenwoordigheid bij den
burger-gouverneur wordt verlangd,
zoi hii kortafsta op en volg mij.
Waar moet ik heen vroeg zij.
Waar mijn mannen u zullen
heenbrengen. Kom, vlug waf. De
Burger-gouverneur houdt ea* niet van
om te moeten wachten.
Op een enkel woord van bevel van
zijn kant kwamen nog twee soldaten
de kamer binnen, en gingen leder
aan een kant van Marguérite staan,
die, wetend dat tegenstand nutteloos
zou zijn, ai was opgestaan en bereid
been te gaan.
De abt trachtte een woord van pro
te»t te ttfven en kwam viug naar Mar-
gx irt te toe, maar hij werd onraiddei
lij k en zeer ruw weggeduwd.
Kom, oude, zei de eerste sol
daat met een vloek, je hebt er nieta
mee te maken. Voorwaarts, marsch 1
voegde hij er bij, tot zijn mannen
gericht, en voor u, burgeres, is het
verstandiger, kalm met mij mee te
gaan en geen grappen met mij te
beginnen, of er zullen touwen en
boeien gebruikt worden.
(Wordt vervolgd).
