Zij bo greep niet, omdat sa van eeö
andere opvoeding en een ander ras
dan hij was, dat hij weigarde te aan
vaarden wat rij zonder twijfel slechts
als een eenvoudige daad van moed
beschouwde...
HIJ bemerkte dat zijne schreden
hem naar de villa Palmiari leid-
den; oh» zonder de minste bedoeling
om op het buitensporig ultimatum in
te gaan. Neen» geheel machinaal en
bedrukt ging hij den kant van Caba-
racel op, het hoofd gebogen..,
DB VILLA BIJ NACHT,
Hij stond voor de villa, die blonk
iu de maan, omringd door het duis-
tere park.
Een wazige no vol breidde rich uit
over Nice, drong door in de holten
-Van de begroeide heuvels.
Georges klom over het hek, dat
geen geluid gaf, en volgde den weg
naar het huis, In de stilte lag het
groote huis duidelijk kon hij «r de
buitenzijde van tien.
Weldra stond hij voor het weer
spiegelende venster ven de collectie
saal.
Vlak bij hem. tegen een boom, stond
een tuinmansladder 1 Twee minuten
tan energie, en Ofélia la de siJne I
Het grootste geluk hangt slechts van
eone kleine beweging af
Hij weet immens hoe de kluis te
openen.... Hoe jammer, datOf
schoon, als de roos den volgenden
tri ar gen terug gezonden *ou worden,
is er niet de geringste oneerlijkheid
bij.... 0, die verleiding de mar
kies is alleen met een ouden knecht.
Beiden slapen ver weg van het ate
lier. Ingeval van alarm zou hij het
hooren, hij zou zich op zijn gemak
uit de voeten kunnen maken. Als de
glazen balcondeur niet gesloten was,
zou het gevaar zelfs onbeduidend te
noemen zijn.
Hij haalde de ladder, zette haar
.tegen het huis en schrok plots van
den zonderlingen vorm van zijn scha
duw op den muurToch was hij
piet bang I Zijn tanden klapperden
nauwelijks. Op het balcon draaide hij
langzaam den knop om".... de deur
week.....
Nu zou hij niet teruggaan I Werd
h'i verrast, dan zou hij er zich uit
weten te redden, «ene explioatie ge
ven.... En dan zou do markies geen
klacht kunnen indienen, want dan
Wao er de wrekende rajah....
Hij waagde een stap op den parket-
Vloer het zwakke gekraak scheen
hem geweldig toe bij wachtte eene
minuut, net niot wagende zich te
verroeren, gereed voor de vlucht.
De tweede stap ging beter. Voet
,voor voet, met eindeiooze voorzorgen,
ging hU voort. Na lederen etap loerde
nii in de duisternis vóór zich....
Plotseling raakten zijn handen den
harde®, kouden wand van de metalen
kluis aan. Zij zochten de twee veeren,
waarvan de behandeling duidelijk in
zijn geheugen stond gegrift.
De deux week. Hij doorsnuffelde die
kluis
In een violet ten schijnsel ver
scheen de hal voor eone- seconde.
Daarna heersebte weer de rust der
duisternismaar de scherpe lucht
van magnesium hing ln de zaal.
Een geschuifel werd hoorbaar.
Georges vloog naar het venster en
plootte zich tegen een soort van
pcherm, dat zijn haastig tastende
handen verrieden het hem d» ge
heels glazen deur versperde.
De hal werd bij achtereenvolgende
gedeelten verlicht Op enkele passen
af stands hief de markies een zware
revolver omboog.
Toen hij den indringer herkende,
uitte hij een kreet van verbazing en
*P— Mijnheer Georges Illiers l..« Gij 1
Gij zijt het
Mijnheer, ik zal u uitleggen....
Ik betrap u hier, trachtend mij
te bestelen en u spreekt nog van
uitleggingen 1
Georges hijgde wild, zijn keel was
droogblanke zweetdroppels parel
den op zijn gelaat.
Mijnheer, ik zweer u, dat het
Hiet om een diefstal ging, dat dit ju-
we ei u morgen weer ter hand zou ge
steld zijn.
Is dat alles wat u weet te ver
tellen
Ik zweer u bij mijn eer, dat
Zwiig L... Ik verbied u van eer
te spreke®, onderbrak de oude edel
man hem ruw.... Op het oogenblik,
dal u heit hek aanraakte, wekte een
electrische schel ons, mii en mijn
knecht En door uw hand uit te ste
ken om de roos te grijpen, hebt u, al
weer electrisch, de bedekking verwij
derd van een fotografietoestel, daar
ginds ln den muur bevestigd en een
magnesiumlicht-opneming gedaan
Een ingénieus denkbeeld, nietwaar
lederen avond brengt een eenvoudig
omdraaien van een knop dat alles in
orde. En nu bezit ik in ieder geval
een afdruk, voorstellend den heer
Georges Illiers, bezig met stelen. De
yechtbank zal u, dank zij een der ge-
lij bewijs, zonder omslag veroordee-
len, zonder dat er eenige kwestie zal
zijn van de roos van den rajah, die
DP den afdruk onzichtbaar ik.
DE TOEGEEFLIJKHEID VAN DEN
MARKIES.
De rechtbank Mij veroordee-
fea U gaat toch niethijgde
Georges.
Een inbreker niet doen arres
teeren U bent hier in een ware
gevangenis, sinds die ijzeren scher
men zijn neergelaten. Eén vijandige
beweging en ik schiet u neer. Als de
tochtend aanbreekt zult u met de po
litie in kennis komen.
Ik smeek u
De afdruk moet klaar zijn.
Beneit, doe den ketting op de deur en
laat dezen inbreker, ja, dezen inbre
ker. zien hoe hij gelijkt.... Kom kij
ken. mijnheer
Een deur ging eenige centimetere
©pen. De oude bediende toonde door
do vorsperring aan den verdwaasden
blik van Georges een pmahtlgen af
druk. De jonge sportsman zag er
aichzelf op, in de houding, die hem
beschuldigde.
Ik zweer u nogmaals, mijnheer,
dat het niet om ee® diefstal te doen
was
Zwijg, u zult het uitmaken met
fter. rechter van instructie, schreeuw
de de grijsaard, wiens gelaat paars
«nn opgewondenheid werd.
|a terwijl hij Georges steeds met
zijb revolve? öïrtför bedwang
trok hij zich naar de deur terugf.
De arme jongen barstte in snikken
uit. Alles danste op en neer voor zijn
gesicht, in zijn hereon en. Op hee ter
daad betraptGearresteerd De
waarheid onmogelijk om te vertellen 1
De oneer I
Hij verloor alle koelbloedigheid en
alle gevoel van vormen. Hij sleopte
ztcli tot vóór de wrekende gestalte
van den grijzen markies. Honderd
maal bepleitte hij met wanhopige
smeekbeden zijne onschuld. Hij jam
merde met heesche etem...,
Weldra, niet in staat meet te spre
ken, bleef hij kreunend op den vloer
li"^en, jammerend met het hoofd ln
de handen.
Toen liet da markies zich eindelijk
vermurwen.
Uw berouw schiint oprecht en
treft mij. mijnheer. Ik wens oh niet,
dat uw aead van dwaasheid uw ge
heel bestaan vernietigen zal.... Of
schoon ik niet toesta, dat zij onge
straft blijft U bezit naar men mij
verteld heeft, dank zij eene aardige
erfenis, ongeveer 5- 6.00.000 francs.
Welnu, mijne geboortestad Messina
Is dezer -lagen door eene aardbeving
geteisterd men sterft er van honger
en ellende. Ik veroordeel u tot eene
boete van een half millioen ten gun
ste van de ongelukkigen, die zich
daar bevinden.
Een half millioen francs!..* Maar
lk zal weldra trouwen.... De oudere
sulion niat meer willen...., dat te
mijn leven verwoeste® I
Zwijg I Het staat aa® u hoe u
dat leven weer eerlijk wenecht te be
ginnen
O, het is alles goed, maar laat
deze kwelling eindigen
Het la in orde, mijnheer 1
De markies wees in een hoek een
klein schrijfbureau aan, waaraan
Georges IUiere zijn dictée. ziek van
smart en schaamte, schreef
,,Ik verklaar in den nacht van
19 Maart bij den markies Di Pal-
mierl ingebroken te hebben, ten
einde hem te bestelen, en op
heeterdaad betrapt te zijn, zoo
als dat eene fotografie aantoont,
die ik voor juist erken.
GEORGES ILLIERS."
Zijn uwe geldswaarden te Parijs?
Drie dagen zulle® voldoende voor u
zijn om ae te gaan halen, ik zal u
dus Zaterdagmiddag om twee uur in
de club Masséna afwachten, in de
oorrespondentiezaal, die op dat uur
verlaten ia Als Inwisseling voor de
overeengekomen som, met wier be
stemming ik mij belast, zal lk u dit
papier en ae cliché ter hand bellen.
U kunt gaan.
Buiten koelde de koude morgen
lucht de brandende oogen af van
Georges, die wegsukkelde....
Alvorens den ochtend-express te ne
men, legde hij in een langen brief
a&n Ofélia al de ontzettende gebeur
tenissen van den nacht bloot. Hij ver
weet haar niets, maar hij smeekte
haar met aandrang hem trouw te
Wijven. Den brief liet hij door een
kruier wegbrengen.
Op het station, toen hij ln den trein
wilde stappen, bemerkte hij plotseling
do Engelsche gouvernante, die Ofé-
liavs antwoord in de hand had
„Mijn Geo. Houd nauwkeurig
de belofte, die je den markies Di
Palmieri hebt moeten doen. Ik
heb je lief.
Deze brief verhinderde nfet, dat de
reis, het verblijf bij den bankier,
een oud vriend der familie, die op de
historie van een speelschuld met een
eindeiooze preek antwoordde en
de haastige terugreis met een nacht
trein, allerellendigst waren.
Vast en zeker zou de kleine Créool-
sche niet onmiddellijk haar (dank tij
haarzelf) verarmden verloofde opge
ven. maar de heer en mevrouw San-
disoz, reeds vijandig tegenover dat
huwelijk, zouden er langzamerhand
wel een einde aan weten te maken.
Niemand ln de cluh. Stilte en
een kerk-ochtig halfduister. Een kou
de geur van tabak.
De markies Di Palmieri stond op
van een tafel, gekleed in licht kos
tuum en witte handschoenen, eene
roos in het knoopsgat
Georges plaatste 'net pakket op de
tafel. Hij nam er het bruine omhulsel
af de papieren va® waarde lagen
daar.
Ziehier de lijstWees zoo
goed. het te verifieeren, zeide hij
tot den markies.
Deze zette kalm een schildpadden
lorgnon voor zijn kleine, levendige
oogen en zonder haast te maken, op
zijn gemak, met de nauwkeurigheid
van den kassier van eene bank. las
hij de lijsten door. Twee maal greep
hij de „Figaro", om een koers te ver
gelijken.
Eindelijk pakte hij de papieren bij-
:n en maakte ze weer vast En uit
zijn zak haalde hij den afdruk en het
papier.
Ziehier, mijnheer, hetgeen ik be
loofd heb u terug te geven.Hó,
maar wat is dat
Twee mannen, plotseling van ach
ter een portière te voorschijn geko
men, grepen den markies bij de ar
men. De half geopende jas van één
hunner Het de sjarp van een politie
commissaris zien.
En de heer Sandisoz en Ofélia kwa
men binnen.
Gesnapt, mannetje, hoonlach-
te de commissaris. Ee® boel aardig
geval van chantage 1.... Oh, eene
schitterende mise-en-scène.... Valsch
is zij, de diamanten roos, die men
kan stelen en verhandelen zonder ge
vaar, valsoh Maar zij heeft al sinds
lang, en zonder twijfel ook te Nice,
de kinderen van rijke families ver
leidDe verleiding Door middel
van dit zoo gemakkelijk te verkrij
gen juweel hoopt men zich te redden
uit een toestand, dien men zijne
ouders niet bakennmen wil. Of wel een
tot nu toe eerlijke jongen besluit,
plotseling tot wanhoop gebracht, om
een diefstal te bedrijven. Het slacht
offer is altijd goed gekozen. O, het is
een verschrikkelijke valstrik I Men
ontsnapt er niet aan dan door eene
groote som af te staan, of door zelf
moord. En dit was het geval, schurk,
met den broeder van mejuffrouw
hier, die op Cuba zelfmoord gepleegd
heeft.... Je zegt van neen Kom
aan nu 1 Om een groote speelschuld
te voreffenen, hrak hij 's nachts bij u
in Daarna kon hij het losgeld niet
bü elkaar krijgen, en sloeg de hand
b&ij zfchïea^* dij ail{ tóen Vêrdwé-
nen, dat is Jaren geleden. Mejuffrouw
heeft u voor eenige dagen toch har
kend, en zij heeft mijnheer miers
overgehaald, om zich ln den val te
laten vangen.
Ofélia die, in de kussens van
stool gezeten, haar woede en haat
met moeite had opgekropt, wierp zich
plotseling op den gevangene. sl<
ban. In het gezicht. Slechrta i
krocht kon haar voogd haar van de®
markies verwijderen.
Een knal weerklonk. De markies,
die dezelfde revolver op zichzelf ge
richt had, waarmee hij voor drie an
ger) Georges dreigde, viel zwaar neer.
Ofélia barstte in een vreeaelijken
schaterlach uit en gilde
Evenals mijn broeder.
Toen scheen zij als uit een daroom
te ontwaken, bracht de hand aan
haar gelaat als iemand, die ln zijn
geheugen zoekt, herkende Georges en
drukte hem innig de hand.
Terwijl de politiemannen hun pro
cesverbaal opmaakten, zei de heer
Sandisoi slechts, met een sterk
Spaansch ««cent
Ik wensch u geluk met uwe ver
loving.
(Naar het Fransch van J. Joseph
Renaud).
Het Kaasje.
Een doorloopende waggon.
De trein houdt juist stil te Llvarot,
een plaatsje in Frankrijk, beroemd
om de sterkriekende kaasjes, die er
vandaan komen.
Mevrouw Dupont, portier openend
Gaaimir, Gasimir I Dew waggon is
leeg.
Caaimir, die na z'n vrouw instapt
Ik had daar juist een waggon met
twee onbezette hoekplaatsen.
Mevr. Dupont, teleurgesteld Ik heb
me vergist 1
Gasimir Hoe zoo
Mevr. DupontIk heb niet goed ge
keken. De waggon tg niet leeg... ten
minste daar ligt bagage.
Gasimir Laat ons dan overstappen.
Mevr. Dupont-: Daarvoor is 1 te
laat.
Caslmir-: Och kom
Mevr. DupontDe trein vertrekt
binnen de minuut.
Caslmir, gelaten Dan blijven we
zitten.
Mevr. Dupont, snibbigBegin je
alweer
CasiinirIk En ik zeg niets.
Mevr. Dupont Neen, je zegt niets,
maar je doet alsof ik 'k weet niet wat
gedaan heb
Casiinir Is Wel neen I Houd je
alsjeblieft kalm, Alpbonsine I
Mevr. Dupont, die pruttelend baar
tascbje in bet netwerk legtMen-
schen, die in de gang op en neer gaan
loopen, verdienen dat bun plaatsen
worden ingenomen.
CasiinirJe bent wel aardig van
morgen, dat moet ik zeggen. Een gang
in ee® doorloopenden waggon dient
toch om er op en neer te loopen.
Mevr. DupontNiet wanneer de
trein aan een station stilhoudt
Gasimir, verwijtend Er is niet eens
een leeg hoekje in deze aideeilng.
Mevr. DupontNou, huil maar niet
CasimirVoor mij Is 't minder,
maar voor jou.
Mevr. DupontWerkelijk Ik wist
aatet, dat je zoo voorkomend kon zijn.
Casiinir Moet dat een bedankje var-
beelden
Een poosje later. Hij glimlachte.
Mevr. DupontWaarom lach jij
Gasimir Ik lach niet
Mevr. DupontDenk je dat ik blind
ben
rjt«dmirIk lachte niet, ik glim
lachte slechts.
Mevr. Dupont, de schouders opha
lend En waarom glimlachte je
Caaimir Als ik 't zeg, word je
boos.
Mevr. DupontZeg 't dan niet (Na
een poosje) Nu, waarom
CasimirWU je T graag weten
GoedIk glimlachte bij de gedach
te, hoeveel Ik van jou had moeten hoo
ren, wanneer i k dezen waggon had
uitgekozen. (Doet de 6tem van zijn
vrouw na). Je blijft toch altijd dezelf
de 1 Je kijkt nooit. verder dan je neus
lang is! Natuurlijk moest mevrouw
een waggon voor zich alleen heb
ben I
Mevr. DupontJe yind jezelf zeker
verbazend, geestig
Gasimir Geestig Hoe kom je er
bij
Mevr. neemt een strijdvaardige hou
ding aan, en wil losbarsteneen mi
litair verschijnt, en mevrouw verge
noegt zich ermee, haar echtgenoot «en
woedenden blik toe te werpen.
De soldaat legt zijn ransel ln 1 net
werk e® gaat in T gangetje een sigaret
rooken.
Casrimir We hebben tijd genoeg oen
over te stappen.
(De stoomfluit klinkt De trein zal
zich spoedig in beweging zetten).
Mevr. Dupont, zenuwachtigDat
dacht ik juist ook bij mezelf.
Casimir, opstaandAlpbonsine,
kijk eens gauw. Daar gaat een regi
ment cavalerie voorbij.
Mevr. Dupont, zich verheffendDat
herinnert je aan je jonge jaren.
Casimir Ja (droefgeestig) Als
huzaar was ik niet zoo zwaarlijvig
als nu
(De afcdeeling blijft een oogenblik
leeg, alle reizigers in den waggon zijn
in t gangetje gaan staan, om naar de
huzaren te kijkende Duponts treden
bun compartiment weer binnen, ge
volgd door de Durands, een Engelsch
echtpaar, Way-Out genaamd, en een
in zijn soort bijzonder mooie, zwarte
Een oogenblik is 1 stfL De Duponts
en de Durants bestudeeren elkaar.
Mevr. Way-Out verdiept zich in lec
tuur. De beer Way-Out kijkt onver
schillig rond.
De neger lacht en' toont zijn fraai
gebit I
Mevr. Durand werpt een wantrou
wenden blik op den heer Dupont, en
zegt togen haar man
Hector, ruik Je niets
Hector, de lucht opsnuivend: Ja,
waarlijk. Zijn dat do geuren van het
stadje Llvarot, die we ln t voorbij
gaan opvangen Je weet, dat de be
roemde kaasjes er vandaan komen.
MeVr. Duïand T Lieve hemel» daar
ligt er AI een in 't netwerk 1
Hector A juist Nu te olies opgehel
derd. (Maakt zich gereed om éen
raampje te laten zakken). Wat frla-
sche lucht
Mevr. Durand (verontwaardigd) t Je
denkt hoelemaal niet aan m'n zenuw
pijnen (met een boossen blik op de Du
ponts). Wat een onaangenamo toe
stand.
(Eenig stilzwijgen).
Mevr. Dupont, zachtjes tot haar
man Zij schijnen te denken, dat dat
kaasje ons toebehoort
CasimirVerlang je, dat ik de zaak
ophelder? Hindert de reuk jou ook?
Mevr. DupontNeen.
(Meneer Dupont denkt bij zich zelf,
dat z'n vrouw zoo toegevend is uit
zucht tot tegenspreken, en glimlacht
Wanneer Mevr. Durand zich niet be
klaagd had, zou mevr. Dupont zeer
zeker krachtig geprotesteerd hebben).
Mevr. Durand, tot haar man Hec
tor, wat een onv-erdragelij ke lucht I
Ik word er ziek van.
Hector, wanhopigZullen we wat
in de gang gaan
Mevr. DurandJij hebt goed spre
ken. Je weet toch, dat lk dood moe
ben.
Hector Wat wil je dan toch Van
twee kwaden moet je 't minste kiezen.
Mevr. Durand Het moest verboden
zijn, om in een waggon voor reizigers
dergelijkegeurende bagage mee te
nemen. (Tot de Engelsche dame) t
Hindert die onaangename lacht u
niet?
Mevr. Way-Out: Neen, ik weet er
niets van.
Mevr. DurandDan bent u zeker
zwaar verkouden
Meneer Way-Out: Ja, en ik ook.
Mijn vrouw heeft mij aangestoken.
Mevr. Durand Daar boft u hij.
Eenig stilzwijgen.
Mevr. Durand :Hector, ik kan niet
meer.
HectorArm vrouwtje. (Tot Caslmir
met een gereserveerd lachje) Pardon,
meneer, maar gaat u nog vennee
Casimir Wij gaan tot Mesrul-Mau
ger, meneer.
Mevr. DurandO wee 1
Casimir, tot HectorMag ik u op
mijn beurt vragen, waarom u zooveel
belang stelt in mijn reis?
Hector Kunt u 1 niet raden
CasimirNeen.
HectorWelnu meneer, omdat lk
gaarne wou weten, wanneer wij ver
lost zuilen worden van die onaange
name kaaslucht.
CasimirMaar ik begrijp het ver
hand niet tusschen
Hector Is die kaas dan niet van u
Caaimir Nfet van mij.
Hector Toch wed toevallig, dat die
kaas tegelijk met u in den waggon is
gekomen
GasimirToch is ze niet van mij.
Mevr. DupontAan t station van
Livarot is tegelijk met ons een mili
tair ingestapt.
Hector Dat had u wel wat eerder
kunnen zeggen (klopt tegen 't be
schot) Hé, soldaat
De militair, dte zich zoo vrijpostig
hoort roepen, fronst de wenkbrau
wen, en staat op zonder zich te haas
ten.
De militair Wat wenscht u?
Hector Wat ik wensch Dat u ons
onmiddellijk verlost van die gemeens
kaas. Wat bezielt jou, om ons kalm
in den stank te zetten, terwijl jij dood
leuk in een andere afdoe Ling gaat
zitten Heb je van je leven Vooruit!
Haal die kaas weg, en leg haar in de
gang.
De militair, die doodkalm staat te
luisteren Welke kaas
HectorWelke kaas Hou jij me
voor den gek? Pas op hoor, want ik
heb kennissen onder de officieren
De militair, die boos wordtWie
geeft u 't recht op die manier tegen
me te spreken Ik maal wat om uw
kennissen bij 't leger. Met uw kaaa
ben ik niet bekend, begrepen I
Hector Is die kaas dan niet van u
De militairNeen.
Hector, die niet weet, wat te den
ken, tot Ca9imir Meneer, u heeft me
tc-ch gezegd....
Casim:r Pardon. Ik heb gezegd,
dat tegelijk met ons te Livarot een
militair is ingestapt, maar ik heb
geenszins beweerd, dat dia da eige
naar van de kaas is.
De militair, die schik krijgt In 1
gevallk zweer bij den kop van Jose
phine, dat die kaas niet van mij ia.
Josephine mag breken, als ik lieg
Mevr. Durand Josephine
De militair Zoo heet m'n pijp.
Hector tot CasimirMeneer, ik
vind, dat u de grap te ver drijft.
Casimir De grap
Hector Die kaas niet van dezen
militair, dat blijkt duidelijk uit z'n
optreden.
Casimir Ja, hij drukt zich militair
duidelijk uit
Hector Ik vind, dat u een eind
moet maken aan uw onverkwikkelijke
tractatie. U bent toch een fatsoenlijk
man.
CasimirIk verzeker u nogmaals,
dat dte kaas niet van mij is, en trek
me dus niets aan van uw toespe
lingen.
Way-Out: lk weet een middel, om
den eigenaar te ontdekken. Houd die
kaas buiten 't portier 1
HectorDa's een idee I (tot CasL-
mir) Hoort u 't, mijnheer? Ik gooi
die kaas 't portier uit
Caaimir, koelGa uw gang I
De militairOm mij hoeft u 't niet
te laten.
Hector Goed. (Hij .wli de kaaa uit
't netwerk nemen).
Casimir, vestigt de aandacht op een
biljet aan den wand, en leestHet is
verboden op straffe van f 8 tot f 1500
boete, om voorwerpen uit het portier
te gooien.
Hector, tot CaaimirU weet zeer
goed, dat die kaas van u is. U leest
dat, om indruk op ons to maken I
Caslmir U vergist u (Tnaai I
Hectorzal ze niet 't raam uit
gooien, maar bij 't volgend station
roep ik een beambte en geef de kaas
eg l
CasfhürU doet maar.
Mevr. Durand t We nadere®, een
station.
HectorPrachtig.
Maar op t oogenblik, dat hij de
kaaa op wil pakken, verechjjnt een
hoer, dfe In da gang a£ een poosje het
gesprek gevolgd heeft).
De mijnheerGeef u gee® moeite,
toeneer. Ik zal u va® mijn kaas ver
lossen. Ik mee® verstaan te hebben,
dat de reuk u onaangenaam is, en
daarom la 't niet zneer dan billijk, dat
ik haar wegneem. Ik kan die lucht
ook nte£ uitstaan, en wanneer ik een
kaasje voor m'n vrouw meeneem, dan
leg ik het altijd in de afdoe ling naast
de mijne. Op die manier heb ik geen
last van den reuk, en krijg geen moei
lijkheden met m'n mede-reizigers.
Maar aangezien ik merk, dat u er ook
last van hebt, zal ik haar direct weg
nemen.
De gezichten klaren op* Dankbare
blikken*
Een stemMesnü-DurSnd, drie ml*1
nuten oponthoud
De mijnheerU hooft me niet te
danken, 't Is heelemaal geen opof
ring. Ik ben waar lk wezen moei
(De meneer stapt uit, na zeer b*]
leefd gegroet te hebben).
Mr. DuTand is bleek va® woeden
en kon geen woorden vinden om tl
antwoorden. Mevr, Durand waait
met haar zakdoek frissche lucht to*.
De Duponts lachen. De Engelsche®,
die den vreemdeling niet good ver
staan hebben, kijken elkaar aan. ft#
neger spert z'n mond wagenwijd open
en toont z'n hagelwitte tanden. De mi
litair slaat op z'n dijen van plezla*-
Zwart
DAMRUBRIEK.
HAARLEMSCHE DAMCLUB.-
'Alle correspondentie deze rubriek
betreffende, gelieve men te richten
aan den heer J. Meyer, Kruisstraat 34.
Telephoon 1543.
PROBLEEM No. 84.
No. 1 voor den Wedstrijd
motto: „Tip Top I"a
Zwart schijf op 25 en dam op 9
Wit schijven op 21, 22, 23, 26, 29, 43 e® 45
Het korte eindspel van dit probleem moet ook ontleed worden*
PROBLEEM No. 85.
No. 2 voor den Wedstrijd
motto „Tip Top II"
Zwart
Zwart «chjjven op 1, 3, 5. 6, 7» 8, 10, 12, 13, 16. 17, 18, 19, 20, 21 23. 24
en 30
Wit schijve® op 26, 28, 31, 32, 33, 35, 37, 38, 39, 40, 42, 44, 47 48 en 50
De oplossingen van bovenstaande
probleenia moeten uiterlijk Dinsdag28
dezer ingezonden zijn aan bovenge
noemd adres. Oplossingen na dien tijd
inkomende, geven geen punten in den
wedstrijd voor oplossera
Oplossingen van probleem No. 80
va® de auteursWit 49 - 43, 35 - 30,
24 - 19, 22 - 18, 45 - 40, 50 10, 25 1,
1 45!
Goed opgelost door de heeren L.
F. Wiegman te Scheveningen, Joh. H.
Blom, R. Bouw, J. Jaoobson Azn., D.
G. Koning, Patrizio Ottolini, W. J. A.
Matla, C SerodinL
Oploseing van probleem No. 81 Yan
den auteur Wit46 - 4L 38 - 33,
47 - 42, 29 - 23, 45 2 I
Goed opgeAost door de heerenli.
F. Wiegman te Scheveningen, R»
Bouw, J. Jacobson Azn., D. G. Koning,
Patrizio Ottolini, W. J. A. Matla, G<
Serodini.
„GEWIJZIGDE CENTRUM
OPENING".
(Vervolg van vorige Rubriek).
In de vorige rubriek jtlaatoten wij
achter den zet 13 - 18 van Zwart een
A, omdat op dit moment ook afgewe
ken kon worden deze variant zullen
wij thans uitwerken*
Stand na 89 - 34 van wit
Zwart
46 47 48 49 60
Wit
34
12 - 17
23
25 34
40
29
17 - 22 of?
£8
17
19 39
43
34
24 33
S8
29
11 22
27
18
13 22
Hierna zal zwart veel moeite hebben
om de schijf 22 te behouden, terwijl
zijn positie alles behalve krachtig is.
Nu gaan wij do variant 21 - 26 be
handelen. (Zie vorige rubriek).
Stand na 37 - 31 van wit
Zwart2. 3, 4, 5, 6, 8, 9, 10, 12, 13,
15, 16, 18, 19, 21, 23, 24, 25
Wit27. 28, 30, 31, 32, 33, 34, 35,
36, 38, 42, 43, 44. 45, 47, 48, 49, 50
42 -
21 - 26
Wtt mag in deze stelling, die afrui
ling niet toelaten, terwijl zwart hier
na vrijwel verplicht is voort te gaan
met
2-7
47 - 42 7 - 11
44 - 39 10 - 14 of*
49 - 44 23 - 29
om niet in de vorige varianten terug
te vallen,
34 23 18 29
Wij zien nu, dat zwart verplicht te
geweest, zoo snel mogelijk een stand
in te nemen, waardocr hij in staal
ie bijtijds de inalu'ting te verbreL'eu.
Dat echter in de moeste gevalien,
het sjjpl van zwart er niet beter op
wordt, bewijst ook deze afruiling.
Immers indien wit nu laat volgen
44 - 40 25 34
39 30
neemt het spel van zwart een zeer
zwakken stand in, hetgeen duidelijk
is te zien.
En, dat hierin zelfs vele gevaren
dreigen, zullen wij in de volgende ru
briek nog even aantooneu.
'Wordt vervolgde)
