HAARLEM'S DAGBLAD. PARIJSCHE BRIEVEN. Haarlemsche Handelsvereeniging Haarlemmer Halletjes Wekeiyk8ch Bsursav erzlcht yan Versus Tieleman. of wat ook, moeten worden geadres seerd aan het bureau, dat geopend ia dagelijks van 's morgens 9 tot 1 uur »n 's namiddags van 2 tot 4 uur, waar dan ook verdere inlichtingen zijn te bekomen. Het Bestuur heeft bemerkt, dat men soma meent, dat men, hoewel geen lid der H. H. V., toch van haar infor- miftiën kan bekomen, en brengt nu nogmaals en uitdrukkelijk ter kermis dat alleen aan leden der Vereen!ging Informatiën door haar worden ver strekt, en dat voor informatiën op hier ter stede woonachtige personen nooit betaling mag worden gevor derd. HET BE8TUUR. IC. De vliegmenschen zijn op het oogen- blik vergeten voor.... Cook en Peary. Driekwart Parijs houdt zich thans be zig met de vraag, of Cook en Peary inderdaad de Noordpool bereikt heb ben. Cook en Peary, of een hunner, ofgeen van beiden. De meeste men. schen zien èn in Coolc èn in Peary handige Amerikaansche reclame-men- schen. De meest gangbare meening is, dat Peary evenmin een echte Cook- eter als Cook een echt Peary-ver- schrikkertje is, en dat belden onder éón deken schuilen wat, welbe schouwd, ter zake van een oord als de Noordpool nog zoo kwaad niet is Doch straks meer over de belde hoe ren van overzee. Vóór het bureau van „Le Matin" hangt de vliegmachine van Blériot. Men verroert nu geen vin om er naar te gaan kijken. Hetzelfde blad maakt een reusach tige reclame voor de „aviation" ofte wel vliegerij, en vooral voor zichzelf. Weinigen schenken er thans aandacht aan. Wantzijn Cook en Peary, of is één van bedden, of is geen hunner op de Noordpool geweest that is tlle question. Men zou haast zeggen, dat er Fransch kapitaal mee gemoeid was Tusschen twee haakjes en voordat ik liet vergeetwat is die arme Blé riot er met de geweldige blufferij van „Le Matin" ingeloopen. Nog dronken van zijn succes liet hij zich door mon sieur Bunau-Varilla overhalen om zijn kunstmatige vlerken vóór hetroo- de gebouw van Varilla's dagblad ten toon te stellen. Daarna kwam de ont zaggelijke reclamej die bij menigeen, ten onrechte, do meening deed post vatten, dat Blériot geen ernstig we tenschapsman, doch slechts een sport- lustige pochhans is. Ten onrechte, zei ik. Want Blériot is een eenvoudige, bescheiden man en de aan zijn naam verbonden reclame geschiedde zijns ondanks en zelfs tegen zijn uitdruk- kelijken wil. Toen hij onlangs naar zijn werkplaats terugkeerde en een der oudste arbeiders, mot een ruiker in de hand, ontroerd een toespraak tot hem wilde houden, sprak hij „Neen, neen, niet ook jullie, asje blieft Wat ik heb gedaan is, laten wij het aannemen, erg moot. Maar dat ik het heb kunnen doen, heb ik aan jullie te danken julliet mijn mede werkers. Zonder jullie zou ik niets hebben kunnen verrichten. Geen com plimenten dus. Drukt mij de hand, als aan een ouden kameraad, die erg ge lukkig is, de corporatie eer aan te doen." Doch Blériot is thans in het vergeet hoek geraakt. Is de Noordpool ontdekt of.... uitge vonden thatisthe ques tionl Dat is zóózeer de kwestie, dat toenj dezer dagen het geruoht zich ver-' spreidde, op welke wijze de „dvia- teur" Lefèvre den dood had gevonden, iemand succes had met de onverschil lige bewering„Zijn dood is wel zijn meest beteekenende of veelbeteeke- nendste daad geweest. Cook en Llssone all Cook en Pea ry zijn nu op aller lippen; Peary en Cook zijn nu in Ieders mond. Ziehier een afgeluisterd gesprek, in een salon, waarin wetenschaps-, sport- en kxantenmcnschen. Die heele strijd tusschen Cook en Peary i3 een doodgestoken kaart van twee pientere Amerikanen. Het is een „friendly game", waarbij, intellectu eel, de toeschouwers het gelag beta len. U durft nogal wat zeggen.., Ja, natuurlijk! Let er op: over eenlgen tijd verzoenen Cook en Peary zich met elkaar, en hebben beiden de Noordpool met hun voetzolen gedrukt. Dat wil zeggen: géén van bei is er ge weest, maar door dat samen beraam de geharrewar houden ze de controle van anderen over hun beweringen weg. Wie kan trouwens oontroleeren, of ze er geweest zijn? Wie zelfs, dat ze er niet geweest zijn? Een derde liet zich nu hooren: Een raar punt, die Noordpool. Hoezoo? —Wel, daar draal je niet met de aarde mee. De as, waarom de bol wentelt, diraait zelf niet meê, en aan gezien de Noordpool een detr uitein den van de aardas is... Jawel, maar de Noordpool ls een theoretisch punt. En een theoretisch punt heeft geen enkele afmeting. Be staat dus eigenlijk niet. Nou, wat zou dat? Dan zijn Cook en Peary er niet geweest. Dan kan niemand er komen, nooit, op iets, dat niet bestaat.. Geen muggenzifterij asjeblieft. In elk geval kan je oogpunt met dat theoretisch punt samenvallen... Een vierde viel in: Curieus zou dat zijnl Waajrom? Wel, je ziet de aarde niet draai en, omdat je zelf meedraait. Maar dat oogpunt-poolpunt staat stil. Dan kun je daar op de Noordpool de aarde lekkertjes zien draaien. Ik denk, dat Peary en Cook van dat zien draaien zoo misselijk zijn geworden, dat ze... Grappenmaker! Nu, neen, ik meen het ernstig Dat is de makkelijkste contróle, of Je al dan niet op do Noordpool bent. Voor de Zuidpool geldt natuurlijk het zelfde. Een vijfde sprak: Er kan dus maar één mannetje tegelijk op een der polen staan... En zitten ook. Natuurlijk... Cook zou dus te recht tot Peary kunnen zeggen: „Ik gooi je de Noordpool af." Vice versa. Wat de hoeren dan ook gedaan heb ben. Waarachtig 1 Een gèograaf-geoloog kwam er aangeloopen. Wat zegt u er van voegden zij hern als om strijd toe. Wel, zei de geleerde, die wisso- wosjes tusschen Cook en Peary heb ben een sportluchtje. Het lijkt wel een kibbelpartijtje tusschen football- spelers, of er al dan niet een „goal" getrapt is. Overigens ditom te be palen, waar je op aarde bent, dien je den zonnestand, op een daartoe ge schikt oogenblik van den dag, te be palen. Men bezigt daartoe meestal een sextant en teekent het verschil Qoedgtk. bij Kon. Beal. van 12 Nov.1889. D0 Haarlemsche Handelsvereeni ging hier ter Btedex opgericht 10 Mei 1892, heeft in den loop van den tijd wel haar recht van bestaan bewezen. In zeer vele gevallen, zaken van ver schillenden aard betreffende, is zij opgetreden en dikwijls met groot ■uccès. Jammer echter, dat men alge meen niet meer blijk geeft, dit te waardeeren, door als lid der Vereeni- ging toe te treden. Er zijn wel meer dan 600 leden, maar dat ls niet vol doende. Elk handelaar, neringdoen de, Ja zelfs particulieren, moesten lid worden, om ten minste te laten gevoe len, dat men het werk op prijs stelt, dat de Haarlemsche Handelsvereeni ging steeds opneemt, als doende, wat hare hand vindt om te doen. De voordeelen, die de Vereeniging buiten hare bemoeiingen van ver schillenden aard, haren leden aan biedt, zijn zeer vele en zeer groote tegenover de geringe jaarlij ksche contributie van 8.60, die gevraagd wordt. De Haarlemsche Handelsvereeni ging bemoeit zich in de eerste plaats er mede, de belangen van hare leden te bevorderen, door onwillige beta lers voor hen tot betaling aan te manen en informatiën voor hen in te winnen. Bovendien hebben de leden het recht, het hun gratis te verstrek ken advies van den rechtsgeleerden adviseur der Vereenlging te vragen, die ook in proceduren en faillisse menten gratis voor hen .optreedt, na tuurlijk alleen voor zaken betreffende den handel en het bedrijf der leden. Als proef kunnen voortaan nieuwe leden voor een half Jaar worden aan genomen, doch slechts het 2e halfjaar (van 1 November tot en met 80 April) ad 1.75 (le halve contributie. Rechtsgeleerde adviseurs der Ver- eeniging zijn de heeren Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en A. H. J. Menens, Spaarne 94, alhier, die voor de leden eiken werkdag van 24 uur des na middags zijn te spreken. Het bureau der Vereenlging is ge vestigd Jansweg 11. Voor incasso's door bemiddeling der Vereenlging wordt een vast recht van 6 pet. der vordering bere kend. Bovendien moet 10 cent voor port steeds worden bijgevoegd, bij inzen ding van vorderingen door bemidde ling der advocaten te innen. De kosten van informatiën naar buiten de stad woonachtige personen bedragen 60 ets. per informatie, plus vijf cents porto-vergoeding. Informa tiën naar binnen de stad wonende personen worden gratis verstrekt. Pretentlën op buiten de stad wo nende personen worden niet behan deld, wanneer niet 10 ets. voor porto vergoeding is toegevoegd. Ruim 1748 informatiën en rechts geleerde adviezen werden in' het af- geloopen jaar gegeven. In Juni en Juli 1909 zijn 50 vorde ringen tot een bedrag van 952.81 1/2 betaald; 13 vorderingen worden afbe- iaald, 10 vorderingen zijn uitgesteld. Volgens art. 7 dient het geheim der lijsten van wanbetalers ongeschon den te blijven. Alle brieven, aanvragen, reclames EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE. Er bestaat een oud spreekwoord, dat zegt„het is een boer niet wijs te maken, hoe een soldaat aan den kost komt". Wanneer do vorige week Zaterdag toevallig een boer in Haar lem is geweest, dan zal hij het toen begrepen liebben de soldaat wordt eenvoudig ingekwartierd. En wil de J)urger, bij wien hij te gast komt, zijn logé niet hebben, dan stuurt hij hem naar een logement, maar is in dat geval verplicht, de kapitale som van vijf-en-zestig cents vergoeding te be telen. Dertien stuivers per hoofd, 't is niet veel. Als een soldaat, en nog wel een wielrijder, zóó laag getaxeerd wordt, hoe is het dan mogelijk, dat ons leger zooveel millioenen verslindt, zegt Wouter, die, daar hij zoowat tegen alles is, natuurlijk ook tot de anti militairen behoort 3k ben zoo niet. Naar mijn meening is een militair de eenige die goed gekleed is, de rest ff an het mannelijk geslacht hangt zich wel een jas, broek en boord om de botten, maar allemaal in nare kleuren eu niet ferm, strak, kortom niet militair. S o h n e i d 1 g moet je er uitzien, zeggen de Duitschers, ze bedoelen dat vóór aliea Je snijder goed moet wezen. Het andere komt van zelf. Maar wanneer Wouter eenmaal aan 1 pruttelen is, komt hij niet zoo gauw aan een eind. „'t Is wat moois", bromde bij, „in direct moeten we het leger al onder houden door onze belastingen en nu moeten wc ook nog direct de militaire wielrijders in het leven houden. .Waarom gingen ze niet naar 3e ka zerne „Daar zal geen: plaats geweest fijn", opperde Ik* „Dan maar naar de kazernes te Amsterdam. :t Zijn immers wielrij ders De generaal commandeert maai-„in den zadel.... rrrechtsom- keerrrt, de Spaaarrrnwouderrrstraat in, de poorrrt doorrr, naarxrr Am- sterrrrdam, marrrrsch 1" Dat is voor een militairen wielrijder een peule- schil." In weerwil van zijn dreigend ge zicht kon ik nu toch mijn lachen niet bedwingen. „Wouter", zei ik, „hoe kun je nu denken, dat een generaal ln hoogst eigen persoon een troepje militaire wielrijders zal gaan commandeeren. Eu dan rechtsomkeert maken op een fiets dat doen ze alleen in den circus." ,,'t Mag wiezen zoo 't wil", zei hij, „maar Ik zie niet in, dat de burgerij onderdak moet geven aan een insti tuut, dat zelf véél grooter hulzen laat bouwen. Is daar geen ruimte voor gasten in de kazernes, dan vraag ik waarom rekenen ze niet op logés En nog iets verheel je, dat andere rijks ambtenaren ook zoo maar bij de menschen om kost en inwoning wer den thuis gestuurd. Jij hebt makke lijk praten, maar ik zou jou gezicht wel eens willen zien, als er 's avonds om elf uur gebeld wordt en een vreemdeling voor de deur stond, met de boodschap „goeien avond, ik beo ontvanger van de registratie ln Maas tricht en bij u ingekwartierd"," ..Zooiets komt alleen ln het leger voor." „Ja juist", zei hij, „maar waarom? In oorlogstijd ls het al erg genoeg, in vredestijd moeten ze de burgerij met vrede laten. Dat zeg lk 1" „Wouter, er vloeit geen druppel soldatenbloed in je aderen.'4 Dat kon hij niet ontkennen, maar niettemin mopperde hij verder. „Daar kan Ik met mijn burgermen- schenverstand niet bil. Nauwe! kj er één geval van cholera te Amster dam voorgekomen, of de verlofgan gers mogen er alleen met speciale vergunning van den oommandant naar toe. Eén geval op de vijfhonderd vijftig duizend zielen, verbeeld je, dat de bacillen van één zoo'n geval juist zoo'n milicien met verlof om zijn hals Vallen „Ze loopen nogal ln 't oog", deed lk opmerken. „En manoeuvres, waarbij er dui- zende bij elkaar komen, mogen wel gehouden worden." „Juist, dan weten de bacillen niet, op wie ze het eerst zullen aanvallen en trekken onverrichter zake weer weg.'1 „Spot jij niet met ernst1 ge dingen", vroeg Wouter bars ch. Kon ik dat onder me laten „Hoor eens. Wouter", zei ik, „ik zal jou ereis vertellen, hoe mal de men schen soms doen, wanneer ze maar van cholera hooren. Er was in Haar lem een dienstmeisje, dat, met per missie, wat dlarrhee had en, alweer met permissie, een beetje braakte. Dat gebeurde bij een zuster aan huls. Natuurlijk' voelde het kind zich niet lekker, en wou wel bij de zuster blij ven. maar die had er goen z'n in. Je kon niet weten, met al die verhalen van cholera en ze had toch kinderen ook zus moest de deur maar uit. Zua vertrok, onlekker en de andere wist niet beter te doen, dan bij de politie het geval aan te geven, zoodat weldra de halve politiemacht mobiel was gemaakt en de dokter gehaald, die alleen maar kon verklaren, dat er geen sprake van cholera was. Maag- en darmcatarrhetjee konten in den nazomer zoo dikwijls voor 1" Je fiebt onzen Jubileerenden tijd lubü4a to soorten, ia dus ook afWa- aan tusschen den tijd op die plaate en dien van den .-ersten meridiaan, aangegeven door een chronometer. Nu zijn de Bextant on de chronometer zeer teere instrumenten, die onder sommige omstandigheden betrekkelijk groote afwijkingen geven. Die zonne stand moet waargenomen worden op het oogenblik, dat de zon op een ze kere hoogte hoven den horizon is. Ik zal niet Jn uitweidingen vervallen en wil alleen maar zeggen, dat aan do Noordpool de betrokken waarne mingsomstandigheden zeer slecht zijn, en in het bijzonder in de maand April in welke maand èn Cook én Peary de Noordpool beweren te heb ben ontdekt de zon zich jammerlijk weinig boven den horizon verheft. Voeg daarbij, dat 'n de poolstreken je gezicht en je handen dik omwik keld zijn, dat je verkleumd bent en je oogen allicht ook minder goed func- tionneeren wat blijft er dan over voor ernstige, nauwkeurige astrono mische waarnemingen Aangenomen dat Cook en Peary beide instrumen ten bij zich hadden, beide wel en deugdelijk bleven werken als de waarnemer „in dis-oase" is, wat hel pen je goede Instrumenten je dan nóg? Onze gezichten krompen van de in spanning, die wij 0113 getroostten om do verklaringen van den geleerde te volgen. Op één onzer na schenen al len wel iels van het savante betoog te snappen. Dio ceno nop plotseling uit Conime ils sont hêtes, ces mes sieurs Coq et Parret I Hoe bedoelt u Nou, als je naar de Noordpool gaat en je lïjcbt honger en kou en je hebt allerlei ongemakken, en als je tenslotte toch nog niet weet, of je werkelijk bent waar je wezen wilt, dan blijf IK toch maar liever te Pa rijs I OTTO KNAAP. Esperanto. XXI. DAGELIJKSCHE GESPREKKEN. Ik klop al voor de vijfde maal! Het Is niet mijn schuld* wanneer u nog te bed ligt. Jam la kvina fojo mi trapas la por- don! Ne estas mla kulpo se vi ankorau kusas en lito. Inderdaad vreemdI Ik word andere bij 't minste gediruisch wakker. Vere stranga! Ml tarnen generale vekigaa je la plej malgranda bruo. Maar ik verzeker u, mijnheer... Sed mi certigas vin, sinjoro... Goed, goed, daar twijfel ik niet aan, maar bet is toch vreemd. Bone, bone! mi ne dubas, sed estas tarnen stranga. U la misschien wat laat naar bed gegaan? Dan kan het gebeuren, dat men 's morgens niet dadelijk ont waakt Vi eble kusi^is lam malfrue? Tiam ja povas okazi, ke oni matene ne tiy vekioas. In tegendeel, ik ben zeer vroeg naar bed gegaan. Maar waar ls het dat ik niet dadelijk kou inslapen. Maar breng nu gauw schoon water, opdat ik mij kan wasschen, Kontraue mi tre frue iris en liton. Vare estas, ke mi ne povis tuj ekdor- ml. Sed nun tuj elportu puran akv.on por ke mi povu lavi min. Verkiest gij warm of koud water? Cu vi deziras varman au malvarman akvon? lk geef da voorkeur aan koud; dat is gezonder. Ml preferas malvarman£i estas pll saniga, Waar is de zeep? seling in jubilarissen. Daar is voor eerst de van eigen waardigheid wel bewuste feesteling, die zich laat be jubelen met een gezicht, alsof hij er een ander een plezier mee doet. Daar is vervolgens de jubilaris, die in geen geval wil jubileercn en dat ook meent, tengevolge waarvan hij op den feestdag ter meerdere veiligheid do plaat gepoetst heeft. Deze soort is vrij zeldzaam en ik heb wel eens den indruk, dat ze bezig is uit te sterven. Nog een andere soort is die niet wil Jubileeren, maar daar niets van meent. Deze soort is buitengewoon sterk vertegenwoordigd. Bovendien is er nog een soort, dat een jaar na dato zegt„verleden jaar heb ik ook mijn Jubilé gehad, maar niemand heeft er aan gedachtdezo soort is niet sterk in aantal, maar berust in het geval met zekere weemoedige philo sophic. En dan is er ook nog een soort, dat van pure haast hef niet kan uithouden tot de blijde dag aan breekt en, puur v^n verrukking, per ongeluk, een jaar te vroeg komt. Dit laatste, moet en wil ik volmon dig toegeven, komt hoogst zeldzaam voor. Het is gebeurd bij een man, dien ik, om hem geen displezier te doen, niet noemen, noch aanduiden wil. liet is een man, die in zijn loop baan meer keizers on koningen, gra ven en gravinnen, baronessen en kei zerinnen heeft zien komen en gaan, dan heel dè overige bevolking Yan Haarlem, een man, die met één ge baar bergen heeft verzet en bosschen heeft geveld, op wiens bevel rivieren en fonteinen zoo maar uit den grond zijn opgekomen, dio ik mag het niet ontkennen vriendelijk goeien- avond heeft gezeid tegen dieven en moordenaars, die zoo pas de ijselijksle misdaden hadden begaani Ik ga niet voort Meer dan te veel heb ik al gezegd om u niet te laten rate®. -Wi9 die man was. Welnu, bil Kle estas la sapo? Hier ls zeep, handdoek, kam en haarborstel. Jen sapo, mantuko, kombilo kaj harhroso. Waar heb ik toch mijn tandborstel gelegd? Ha, daar ls hij. Kien mi do metis mi an dentbroson? Ha, jen £i esias. Ik moet mij snel aankleeden andere kom Ik te laat op het kantoor. Mi devas rapidi min veeti, alie ml alvenos tro malfrue en la oflcejo. ESPERANTISTEN CONGRES TE BARCELONA. Twaalfhonderd Esperantisten van allerlei landaard zijn te Barcelona bijeengekomen om er dit jaar hun congres te houden onder voorzitter schap van den heer Punula. Na een korte toespraak van den voorzitter hield Dr. Zamenhof, de uit denker van de wereldtaal, een uit bundig toegejuichte rede. De Burge meester antwoordde in het Cata- laansch, dat onmiddellijk in het Es peranto werd overgezet, waarna een dertigtal gedelegeerden achtereenvol gens het hunne zelden over den staat dezer wereldtaal in hun verschillende landen. De gelijkheid van uitspraak trok weder de aandacht. Er werd een telegram in 't Esperan to gezonden aan Koning Alphonso. 'e Avonds was er een feestelijke bij eenkomst in een schouwburg. WEEKBERICHT tot 18 Sopt. 1809. Wat reeds langen tijd voorzien werd, is thans gebeurd, een der mach tigste spoorweg-magnaten, de heer Harriman, is den weg gegaan, dien wij allen bestemd zijn eenmaal te gaan. Harriman's ziekte heelt echter zoo lang geduurd, dat er zeker reeds ge- ruimen tijd geleden maatregelen ge nomen zijn, om de door zijn overlij den opengekomen plaatsen op waar dige wijze te doen bezetten, zoodat zijn dood geen al te groote leegte in de door hem beheerde Maatschappijen zal achterlaten; vooral niet in die Maatschappijen gemaakt zijn. Hij gieke ingrijpen van schijnbaar waar- delooze ondernemingen tot betalende Maatschapcijen gemaakt zijn. Hij bracht geïsoleerde streken tot ontwik keling en gaf het publiek de baste ver voermiddelen van de wereld. Ter wil le van het vele goede, wat hij deed, kunnen heel wat minder mooi schij nende daden gerust vergeten worden en zal zijn nagedachtenis nog lang in eere blijven want zeker ls 't, dat met Harriman's overlijden een der groot ste zakenmannen van Amerika is heengegaan; dit zaL zelfs voor zijne vijanden waait die had hij vele erkend worden. De beurs heeft na net bekend wor den van Harriman's dood plotseling een veel rustiger en tevens veel vas tere houding aan den dag gelegd, dan het geval is geweest gedurende de da gen, dat de elkaar steeds tegenspre kende berichten omtrent den gezond heids toestand van den thans overle dene als een perpetuum mobile op het zou jubileeren, lk weel niet over hoe veel jaar de jaren gaan ln het ge bouw waar hij werkt soms binnen een half uur voorbij, 't Doet cr ook niet toe. Wat er wel toe doet is, dat een dame, die van het geval gehoord had en door al de merkwaardighe den van 's mans persoonlijkheid ge ïnspireerd was, een gedicht heelt ge schreven helaas, alleen om te hoo ren, dat men zich vergist had en dat het jubilé pas in 1910 zou vallen. Ze heeft het vers weer in den zak gestoken. Als ze het goed bewaart, liefst in een donkere kast, want liet moderne papier is zoo slecht en de inkt weinig beter, dan kan de poëzie over een jaar ook nog wel weer te pas komen. Spontaan zal ze dan niet meer wezen, maar des te meer bele gen. Als er op straat wat gebeurt datje niet bevalt, dan wijt je dat aan de politie. Is er een standje en komt niet binnen tien seconden een agent, dan deugt de politie niet. Alsof de politie overal tegelijk kon wezen. Als je weet, dat Haarlem ruim 653 hecta re groot is en dat er over dag 53 en 'anachts 53 agenten dienst doen, waar ik de zieken en die verlof hebben niet eens af trek, dan weet je op een prik, dat er, huizen en tuinen reke nende op de helft, één agent gaat op de 61.500 meter. Toch moet overal, precies op het goeie oogenblik, een agent klaar staan. Dom idéé, maar 't zit er bij de menschen eenmaal ln. Daarom doet het goed om, tegen over de vele onrechtvaardige klach ten. ook eens een woord van lof te hooren. Ik kreeg het door de tele- phoon van een ooggstuige, lk mag ln dit geval wel zeggen van de oogge tuige, want een ander zal op 't geval wel aiet gelet hebben. koersniveau werkten, nu eeus in deze dan weder in gene richting. Misschien zal de verdeeling van het Union Pacific surplus thans voor on- bepaalden tijd worden uitgesteld, maar overigens zal het voor de bona fide-aandeelhouders weinig uitmaken of het beheer ln handen komt van den heer Morgan, den grooten bankier, of Judge Lovett. Ook de Southern Paci fic zal wel eone bestuursvergadering leunnen verdragen, maar voor aan deelhouders van Maatschappijen, dis zich in moeilijkheden bevinden en eet reorganisatie noodig hebben, zal Har riman's dood een groot verlies blijken te zijn. Vooral de Missouri Pacific, die nieuw geld noodig heeft, en de Denver Rio Grande, die heel wal goe den raad gebruiken kan, zullen de hulp van Harriman geducht missen. De koersen der verschillende shares wijzen op enkele uitzonderingen na, geen groote vorderingen aan; toch ge- looven wij, dat, indien de voorteeke nen niet bedriegen, eene reactie van eenig belang binnen korter of langer tijd, niet tot do onmogelijkheden zou behooren, ja, o.l. zelfs zeer waar schijnlijk is.. Amerika is sedert enkclo dagen geneigd, tot lagere koersen fonds aan do arbitrage af te geven. Een goeden indruk maakte dezer da gen het bericht, dat Mr. Taft een voor stel aan het Congres zou inleveren voor de oprichting van een centrale bank, welke inrichting financleele pa nieken zou moeten voorkomen. Deze uitlating werkte gunstig op de markt, zoodat voor verschillende soorten, o.a. Steels, en Amalgamated, en de Pacl- ficsoorten goede kooporders plaats hadden. De vraag naar Staal en IJzerpro- ducten begint steeds grooter af me tin* gen aan te nemen en ook gisteren werd bekend, dat weder eenige groote bestellingen bij de Steeltrust waren ingekomen. Bovendien is do derde maand van het loopende kwartaal we der half voorbij, zoodat men de resul- taien van dit kwartaal, die zeer gun stig moeten zijn, reeds spoedig geheel kan overzien. Voor Staatsfondsen, zoowel Euro- peesche, als buiten-Europeesche blijft een gunstige stemming de overhand behouden. Van de locaio markt valt van een gunstigo stemming voor do tabaks- markt melding to maken, de oaudce len van verschillende ondernemingen worden tot hoogere prijzen gezocht, om aan het einde der week weder voor eenig aanbod plaats te maken.! Voor verschillende goede soorten gelooven wij, dat hoogere koersen in een niet ver verwijderde toekomst bereikt zullen worden. Voor Oliewaar- hoogere koersen gezocht, doch Dordt- sche en Kon. Olie bleven veronacht zaamd, nu eens iets beter, dan weder tot lagere koereen verkrijgbaar. In Mijnwaarden was de handel als altijd betrekkelijk stil te noemen; al leen gelooven wij, dat voor Zuld-Afri- kaansche mijnen een betere tijd in aantocht is. Met betrekking daarop vestigen wij de aandacht op Goldflelds, Eastrands, enz. Geld was iels meer aangeboden, eu gisteren tot 2 verkrijgbaar. Donderdagmorgen vóór twaalven. Een glazenwasscher zet bij het Prove niershuis zijn ladderwagen neer en verdwijnt in de kroeg. 't Duurt vijf minuten, tien minuten. Glazenwasscher is blijkbaar ln zijn gesprek of mogelijk ook in zijn glaas je verdiept, verschijnt niet. Ooggetuige beredeueert, dat wan neer Ijet etraks twaalf uur slaat, men schen en kinderen naar huis gaan, die wagen daar buitengewoon hin derlijk wezen zal, i jl aanleiding tot gevaar kan opleveren. Kwartier, twintig minuten. Nog altijd vindt de glazenwasscher klaarblijkelijk geen aanleiding, zijn glas oim te laten wasschen. Ooggetuige neemt een kloek be sluit, belt de politie op, maakt den Inspecteur op 't geval attent en ver zoekt, den glazenwasscher op zijn plicht attent te maken, zonder hem evenwel kan het edelhartiger te straffen. Geen vijf minuten later heeft d« politie den glazenwasscher uit de kroeg gehaald en hem bewogen, zijn wagen in beweging te brengen, waar op ook ooggetuige wegens behaald succes bewogen raakt en mij telefo neert. Zoo treedt, wil lk nu in ernst zeg gen, de politie honderdo malen op. Maar dan merken we het zoo niet, of zeggen„natuurlijk, zóó hport het ook I" Of de glazenwasscher tegenover de politie zijn glazen heelt weten schoon te wasschen, of dat hem proces-ver baal is opgemaakt, vergezeld van het geduchte „onthou je dag", kan ik" niet zeggen. De politie heeft In die dingen zoo haar eigen manleren van doen en bekommert zich minder om verzoeken van ooggetuigen met g»: Boelige harten. F1DELIO.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1909 | | pagina 5