HAARLEM'S DAGBLAD.
DERDE BLAD.
Stadsnieuws
Rubriek voor Vragen
Uit de Umstrekoa
Binnenland
OM ONS HEEN
FEUILLETON
Be roode Pimpernel
in Gevaar.
föaiienlandsch Overzicht
ZATERDAG 18 SEPTEMBER 1909
negenheld te mogen vertolken, die de
Korfioten zoowel voor den Koning al9
voor den Kroonprins voelden, die on
ophoudelijk zijn krachten gewijd had
aan de belangen van het leger.
Op den weg naar het slot begaf zich
do Kroonprins in de kerk van den hei
ligen Spyridion. Do bevolking ver
drong zich in de nabijheid van den
Kroonprins en kuste hem de hand. De
Kroonprins weende van ontroering.
Het volk riep „Blijf bij ons I Leve de
hervormer van het leger 1" Van liet
balkon van het koninklijk slot ant
woordde do Kroonprins op de her
nieuwde sympafhie-betoogingen der
bevolking aldus „De hartelijke uitin
gen van liefde en toegenegenheid van
liet volk hebben mij diep getroffen.
Gelijk in Patras, zoo verklaar ik. ook
hier, dat de Koning op de liefde van
zijn volk kan steunen en dat -die we-
derzijdsche liefde aan het vaderland
ten goede komt." De Kroonprins be
sloot met „Leve de Koning, leve het
Grieksche volk, leve de bevolking van
Korfoe."
Men weet, dat in do sociaal-demo
cratische partijen twee groote stroo-
rnLngen zijn, wier aanhangers zich
MARXISTEN EN REVISIONISTEN
noemen. In de Duitsche sociaal-demo
cratische partij is dat eveneens het
geval en op den partijdag te Leipzig
komen die stroom in gen wper met el
kaar in botsing.
Het „Berliner Tageblatt" schrijft
daarover Het was juist andersom als
zes jaar geleden te Dresden, zegt het
blad. Toen waren de voorstanders van
de evolutie schier hopeloos in de min
derheid. Ze mochten blij zijn, niet met
pak en zak uit de partij gesmeten te
worden. Nu, te Leipzig, werden Lede-
bour, Emmel, Hoch en eenige andere
vortegenwoordigers van de revolutio
naire fraze eenvoudig uitgelachen,
en Bebel, die zes jaar geleden de re
visionisten hielp verslaan, gaf te
Leipzig de radicalen den genadeslag
door te zeggen, dat hij in derde lezing
voor de erfenisbelasting zou hebben
gestemd.
Behalve in het debat over die belas
ting ziet het blad den ommekeer dui
delijk aan don dag treden door het
verwerpen, in tweede lezing, van het
voorstel van de afdeeling Berlijn I 0111
alle samengaan met. de liberalen „een
bloedige hoon voor de soc.-dem. par
tij te noemen en te weigeren. Voor de
ontwikkeling van het politieke leven
in Duitschland acht de „Berliner" de
verwerping van dat besluit van de
grootste beteekenis. Men zal in de toe
komst nu met de soc.-dem. partij als
met een positieven politieken factor
kunnen rekenen. „Het liberalisme,
zoover het ernstig op oeconomischeen
politieke hervormingen aanstuurt, zal
in elk geval in samenwerking met
de sociaaJ-democratie niet meer door
kunstmatige hinderpalen belet wor
den." Ih theorie heeft de soc.-dem.
partij au met haar onhandelbaarheid
gebroken. Aan het liberalisme om
zijn gevolgtrekking to maken 1
Er is beraadslaagd over het Mei
feest. Verscheidene sprekers waren er
voor, de betoogingen 's avonds te hou
den. Er werd algemeen toch gewerkt.
De zaak zou later beslist worden,
maar men kwam overeen om het ar
beidsfeest in elk geval te blijven vie
ren op 1 Mei en geen anderen dag.
Te Birmingham is een groote betoo-
ging van liberale zijde ten gunste van
de
BEGROOTING
gehouden. Zeventig leden van het par
lement zaten op de verhooging. Ar-
tixur Chamberlain, broeder van Jozef
Chamberlain, zat .voor.
Minister Asqrnth legde er den na
druk op, dat de vergadering een bil
lijke verdeeling van de weelde vroeg.
De gekozen vertegenwoordiging van
het volk moest de beslissende stem
hebben.
Hij erkende den ernst der aanvallen
door den staatsman Rosebery op de
hangende voorstellen nopens de
grondbelasting gericht, echter inste-
de dat het socialisme den laatsten
tijd zijn intrede heeft gedaan, is zij
bijna ooix eerbiedwaardige antiqui
teit geworden. Asyuith eindigde met
te zeggen, dat de liberalen gaarne de
uitdaging van het Hoogerhuis aan
nemen. Een tusschenbeidetreden door
het Hoogerhuis in zake de begrooting
zou de ernstigste omwenteling zijn.
Do gebeurtenissen van den laatsten
tijd waren zeido hij van veel
dieper en ruimer beteekenis, dan het
zuivere recht van het Hoogerhuis, om
zich met de financiën te bemoeien.
Volgens de „Neue Freie Presse" is
do Oostenrijksch-Servische commissie
BOE AMARA
on last van den Sultan doodgescho
ten.
Het luchtschip
ZEPPELIN III,
dat gisterenvoormiddag boven Eet
manoeuvreterrein bij Frankfort ver
scheen. daalde bij een poging om zich
in dichten mist to orienteeren te
dicht bij den grond. Het achterste
deel van het luchtschip raakte daar
bij een eik waarbij de staalbandtrans-
missie van de rechter achterste
schroef brak vele stangen werden
ontzet In het achterste ballongedeel
te ontstonden eenige gaten.
Het luchtschip keerde gisteravond
te Frankfoi't terug en is vlot geiancL
Tengevolge van dit ongeval, waar
bij de motoren echter onbeschadigd
hieven, zal het luchtschip niet voor
Woensdag kunnen opstijgen. De reis
naar Dusseldorf is voorloopig uitge
steld, daar de herstelling te veel tijd
zal vorderen en het personeel over
vermoeid is.
De opwinding in Frankfort a. d.
Main was groot, daar de berichten in
do verschillende bladen met elkaar in
strijd waren.
HET ITALIAANSCIIE BESTUUR
BARE MILITAIRE LUCHTSCHIP
heeft Donderdag een tocht van 5 uur
gedaan, waarbij het een afstand van
239 K.M. aflegde en een hoogte van
860 M. heeft bereikt.
voor de regeling van de grens langs
de Drina
IN MOEILIJKHEDEN
gewikkeld. Servië beeft het voorstel
gedaan do regeling van de grens aan
een Internationale commissie op te
dragen. In de diplomatieke kringen
te We enen gelooft men niet, dat Öos-
tenrijk-Hongarije in dit voorstel zal
treden, maar meent men, dat de be
staande moeilijkheden wel uit den
weg zullen kunnen worden geruimd.
De Marokkaansclie sultan hoeft de
kroon op het werk gezet. Boos over
hot opü-eden der kuitenlandsche con
suls in zake de op gevangenen ge
pleegde gruwelen, is
DE ROGI BO"
Geabomioerden hebben bet voorrecht
vragen op verschillend gebied, mits voor
beantwoording vatbaar, in te zeaden bij de
Redactie van Haarlem's Dagblad, Groote
HoutGtraet 65
Alle antwoorden worden geheel koBteiooe
gegeven en, voor xooveel mogelyk ia, den
dag na de inzending
Aanvragen, die niet volledig naam en
woonplaats van den inzender vormeldeu,
wordt geen aandacht geschonken.
VRAAG: Waar is de Mij. gevestigd
van de nieuwe lijn door de Haairlem-
meer? Waar moet men zich vervoe
gen om aangenomen te worden bij
die lijn?
ANTWOORD: Bij den heer Van
Oyen, Haarlemmerhoutpark.
VRAAG: Kunt u mij ook opgeven of
er te Haarlem gelegenheid is voor
mijne dochter om zich In te schrijven
als leerling-verpleegster?
ANTWOORD: Wend u tot mevrouw
Postma, Spaara e 98 alhier.
VRAAG: Moeten reclames om
trent hoofdelijken omslag aan den ge
meenteraad of aan B. en W. gedaan
worden; en moet zulks geschieden op
gezegeld papier?
ANTWOORD: Deze stukken moeten
aan den gemeenteraad gericht wor
den en behoeven niet op zegel te zijn.
VRAAG: Kan een juffrouw die bui»
ten Haarlem woont daar trouwen zon-'
der vooraf hier ingeschreven te zijn,
of moet zij zich hier eerst laten in
schrijven? Zoo ja, hoe lang vóór den
trouwdag?
ANTWOORD: Het huwelijk moet
plaats hebben in de woonplaats van
den man of die van de vrouw.
VRAAG: Ik had mij bij een baas
verhuurd, kwam 's morgens en werd
's avonds opgezegd, omdat zijn knecht
blijft. Heb ik nu recht op 14 dageu
loon en waar moet ik mij vervoegen?
ANTWOORD: Hier is zoo geen ant
woord op te geven. Blijkbaar bent u
voor los aangenomen en hebt dan
geen recht op schadevergoeding.
VRAAG: Ik hen in de Plaatselijke
directe belasting voor f 100 aangesla
gen. Is het nu goed dat lk 4.90 b#
taal?
ANTWOORD: Volkomen goed, daal
het percentage 4.9 is.
VRAAG: Wanneer door nalatigheid
van mijn vader, die voor de tweede
maal gehuwd was, mij bij mijn meer-
derjarigheid mijn moederlijk erfdeel
niet kon worden uitbetaald, hoeveel
jaar renten kan ik dan bovendien
eischen bij het overlijden van mijn
stiefmoeder?
ANTWOORD: Dat ls moeilijk in het
algemeen te zeggen. Als het geld ar
niet was, is het ex dan wel bij het
overlijden der stiefmoeder? Dat U.
vreemd. Of wilt u die stiefmoeder in 't
bezit laten om t haar niet moeilijk
te maken? Laat haar dan een bewijs
geven, dat zij dat geld van u onder
zich heeft en daarin bepalen dat u
eene daarin uitgedrukte rente kunt
berekenen, te voldoen na haar overlij
den, van den dag af van hot overlij
den van uwen vader, of van een en
anderen daarin uitgedrukten dag.
VRAAG: Ik ben gehuwd. Mijns
vrouw kocht In der tijd eene naaima
chine op de week. Ik ben van haar af.
Moet ik nu toch door betalen?
ANTWOORD: Ja, als beheerder dei
gemeenschap, in welke gij met uwe
vrou wzljt getrouwd, kunt gij voor
die schuld worden aangesproken.
HILLEGOM.
Vrijdagmiddag omstreeks 2 uur
daalde in de Zilk achter Hillegom een
luchtballon neer, bemand met 4 per
sonen. Deze ballon was 's ochtends te
Utrecht opgestegen en stond onder
leiding van kapitein ven dor Steur,
terwijl medereizigers waren de hee-
Ten Six, van Waterschoot van dei
Gracht en Bakker.
Voor den bouw van de Christelijke
Burgerschool alhier op een terrein
aan den Rijksstraatweg over Treslong
alhier, is ingeschreven door:
A. Guldemond voor f 16623.
W. A. Philippo en Zn., voor f 16330.
J. v. d. Jagt, voor f 15748.
Fa J. Kraaij en Co. yoot 15495.
Aan de laagste Inschrljfster is het
werk gegund.
NEDERL. ZUID-AFRIK.
VEREEN IGING.
De heer G. A. A. Middelberg is ab
getreden -als voorzitter van de Neder*
landsch Zuid-Afrikaansche Vereent-
gin ff-
WAARSCHUWING.
De hoofdcommissaris van politie, te
's-Gravenhage, waarschuwt naar de
„Tel." meldt, de noodige voorzichtig
heid in acht te nemen, bij het aan
gaan van onderhandelingen met heft
advertentiebureau „Coatoopolrias",
Steinlaan No. 65, 's-Gravenhage,
vioeger Van der Venrestraat, gehou
den door Van Dolder, zich ook noe
mende Metz.
Dit bureau plaatst annonces in d*
bladen met verlokkende huwelijks
aanbiedingen, of biedt zeer voord ee-
ïige betrekkingen aan. Bij de verdere
onderhandelingen wordt storting
vooraf gevraagd voor borgstelling of
onkosten.
GELD VERMIST.
Door den heer Schotman, te Den
Helder, is 8 September j.L, omstreeks
6.50 uur des middags in de bus van
liet postkantoor aldaar bezorgd een
brief, geadresseerd aan mevrouw
Schotman-Lancq, Atjehstraat No. 1W),
te 's-Gravenhage, Inhoudende een
bankbiljet van 25 A. A. no. 2379, In
een wit couvert met gom dichtge
maakt en langs de sluitingalijn drie
rnaal gestempeld A. J. Scholman.
De commissaris van politie te Den
Helder verzoekt aanhouding en be-
richt.
ONGELUKKEN.
Te Ulecoten (N.-Br.) kreeg de boe
renzoon J. Bossers een slag van een
paard tegen de borst, ten gevolge
waarvan hij eenige uren daarna la
overleden.
No. 004,
Reisherinneringen.
(Slot).
.Wié In Zwitserland geweest is, komt
>r terug. Zoo zegt xnen, en het is
waar. In dit rijk gezegend land kan
'Wen geen stap doem, zonder iets
moois, iets treffends te zien. En ik
zou er dan ook gemakkelijk nog wat
meer over kunnen schrijven, wan
neer niet beperking geboden was. De
teruggekeerde toerist kan niet ver
wachten, dat zijn enthousiasme door
anderen wordt gedoold hij moet van
uitscheiden weten.
Daarom trek ik hier de grens, maar
niet dan nadat ik nog enkele merk
waardigheden heb vermeld, waarvoor
wellicht nog belangstelling bij de
lezers te vinden is*
We waren te Alpnachstadt, pas
terug van den Pilatus. Twee onzer
hadden behoefte aan den barbier. De
noodzaak van scheren Is een van de
inconvenienten op reisze zijn daar
zoo voorziohtig niet als de kapper
thuis en snijden er soms onvervaard
op los.
Maar er kamen oogenbllkken, dat
hot niet anders kan 1
Zoo stapten we dus ergens binnen,
waar een bordje coiffeur uit
hing. Er kwam een d'kke vrouw, met
opgestroopte mouwen naar voren
ja. de coiffeur was thuis, we konden
geholpen worden. Een oogenblik ging
zo weg, kwam terug met het mes In
de vuist.
We keken elkaar aan. Of zij zelf
le coiffeur was?
Ja, zei ze en dat we de eersten niet
zouden wezen.
Nu, dat geloofden we wel. Maar
toch, de proef leek niet aantrekkelijk.
Je laat niet graag iedereen met eem
.vlijmscherp mes zoo dicht bij Je keel
toe. Er weï-d dus afgesproken, dat da
een het zou ondernemen en de ander
zich terugtrokken, als de proef niet
beviel.
Het in zeepen ging volgens de rege
len van de kunst, het mes werd daar
na met bekwaamheid gehanteerd.
„Hoe bevalt hot je vroeg de
wachtende met verklaarbare belang
stelling.
Toen wou de man, die onder het
mes zat, eens buitengewoon listig we
zen. Hij vertelde in 't Fransch, om
niet door do barbierster begrepen to
worden, dat ze goed schoor, maar
era naar uien rook
Maar toen het afgeloopen was en
do eerste betaald had, fluisterde de
tweede hem toe
„Stommelt, ze kennen hier immers
allemaal Fransch en Duitsch 1"
Daarop is de geschorene ietwat snel
Vertrokken, dankbaar en voldaan.
Dankbaar omdat ze hem niet uit
wraak een jaap In zijn gezicht gege
ven had, voldaan omdat ze hem glad
geschoren had. De vrouwenbeweging
heeft in hem een medestander gevon
den als er ooit sprake is van 't uit
breiden der vrouwelijke beroepen,
,wll hij de aandacht op het bedrijf van
barbiores of barbierin vestigen.
Onze reis ls begonnen met den wa
terval van Schaffhausen, die evenwel
In Neuhausen is te vinden. Dat is
geen quaestie van verschuiving, maar
van spoorwegstation.
Dit schouwspel schijnt wat in on
genade te zijn geraakt. „Och, wat is
daaraan te kijken" zegt menigeen. En
diezelfde gedachte komt op bij wie
den waterval voor den eersten keer en
uit de verte zien. Maar als je dichtbij
staat, zóó dichtbij, dat het schuim je
om do ooren vliegt en het houten
plankier onder de voeten dreunt, en
je ziet hoe de loeiende watermassa
komt aanrollen, blank schuimend op
do rotsen breekt en naar beneden
spat, temvijl de zon in de bruisende
kolk allerlei kleuren toovert, dap is
het wei degelijk een mooi tooneel en
Naar het Engelsch, door
B ar ones Or eg 7,
57)
Zij zullen begrijpen, vervolgde
Chauvelin, dat u betaald wordt
door de Fransche Regeering voor het
geven van informaties met betrekking
tot Royalistische samenzweringen,
hier in het land en in Engeland... Zij
zullen begrijpen, dat uw identiteit als
leider van den zoogenaamden bond
niet alleen hekend ,s bij mij en mijn
collega, maar dat zij ook uw waar
karakter en beroep als betaald spion
Van Frankrijk bedekt.
Wonderbaarlijk noem ik hei....,
heel wonderbaarlijk, zei Sir Percy
hedaard.
Chauvelin zweeg, half ontdaan door
zijn eigen aandoening, haat en op
handen zijnde wraak. Hij veegde met
z-ijn zakdoek over het voorhoofd, dat
hevig transpireerde.
Een warm werkje, zoo iets... niet
waar, mijnheer.... e.... Chauber-
tin vroeg zijn onverstoorbare
don halven dag waard, dien je daar
aan moet besteden.
's Avonds was er verlichting van
den val. Eerst werd de omgeving, het
romantisch gelegen Schloss Laufen,
hot restaurant aan den overkant, door
eau schijnwerper verlichtdaarna
werd do waterval gezet in den hellen
gloed van rood en daarna ln den
spookaehtlgen glans van groen Ben-
gaalsch vuur. Wel wat tooneel matig
natuurlijk, maar toch treffend I En
we spraken onderweg over_ al de
moeite, die de menschen toch doen
om de toeristen te trekken en te ver
maken.
Totdat we den volgenden morgen
gewaar werden, dat de hótelhouder
voor den waterval drie francs op de
rekening liad gezet1
's"Avonds, na het Abendessen
te kwart over zeven, was er in Inter
laken weinig meer te doen. Het Is
waar, toeristen gaan niet laat naar
bed, -maar half negen is toch wel wat
al te vroeg. Dus zochten we regel
matig troost In de Kursaal, een heel-
wat grootscher en weidscher inge
richt gebouw, dan die te Luzern,
waar zeer goede concerten werden
gegeven, en het altijd vol was.
Vol ook met belangstellenden in
do speelzaal amusements
noemde het programma die dobbel-
partij. Daar zat den heelen avond do
baas van 't zaakje met zijn geldkistje
in de s m o k i n g en de punten van
de zwarte knevels opgedraaid, zijn
croupiers op le vingers te kij
ken. die maar voortdurend geld voor
hem binnenharkten. Daar vloog zon
der ophouden het goeie geld van het
publiek over de groene tafel, daar
klonk zonder tijdverlies (hier was
tijd zeker geld) de stem van den
man, die t balletje in beweging
bracht„Faites votre jeu RIen ne
plus Interlaken deux, noir waar
uit de spelers bijna altijd konden
vernomen, dat hun franken gevlogen
waren.
Ja, de kansen zijn tien tegen een,
in 't voordeel van de bank.
Maar wat een tegenstelling, niet
waar, die met goud versierde speel
zaal, vol angstige, gretige, gejaagde
menschen en daar vlak tegenover
die majestueus© J u n g f r a u, in
stille statigheid het hoofd opheffend
in eeuwige sneeuw l
Een klein, maar aardig uitstapje
is dat van Interlaken naar Thun.
Hoever de plaatsjes werkelijk van
elkaar verwijderd liggen, is niet te
zeggen, omdat de boot over het Thun-
meer telkens heen on weer schiet, om
toch maar bij het nietigste steigertje
aan te leggen. Volgens de geleerden
kan het op dit kalme meer geducht
snoken. Als de föhn losbarst, moet er
zelfs gevaar zijn voor deze groote
schepen.
Bij een van de dorpjes Scherzligen
kregen we een huisje in het oog, dat
als H ware omlijst was door groen en
bloemen, op muur en dak. Daar heeft
een dichter gewoond. „In diosem
Haxxse", zoo staat op een gevelsteen
te Lezen, „wohnte und arbeitete Hein-
rióh von Kleist, 180263". En uit onze
schoolherinxieringen komt inderdaad
na wat zoeken, de naam Von Kleist
n-og boven.
Typisch stadje, dat Thuh, met zijn
meterhooge overdekte trottoirs in do
voornaamste winkelstraat Merk
waardig, maar.... donker als 't geen
zonne-zomerdag is, zooals toen wij
er waren. -Nieuwsgierig keken we,
slenterend als toeristen doen, om
den hoek in verecheidene van die
duistere winkeltjes. Totdat de nieuws
gierigheid gestraft werd door een
kaasgeur, die alles overtrof wat we
tot dusver in dit toch aan geurende
kaas zoo rijke land hadden meege
maakt.
Den neus dichtknijpende richtten
we in de vlucht nog een wraakzuch-
tigen blik op het geparfumeerde win
keltje jawel, daar stonden ze, de
kleine, groene kegels, die daar even
vijand.
Marguérlte zei nietshet geheel
was te afschuwelijk, om er woorden
voor te vinden maar zij bleef haar
groote oogen op het gelaat van haar
echtgenoot gevestigd houden... wach
tende op dien blik, op dat teeken van
hem. dat de doodsangst in haar
hart wat tot zwijgen gebracht zou
hebben, en dat nooit kwam.
Met een groote krachtsinspanning
kreeg Gkauvelin zijn tegenwoordig
heid van geest weer terug, en of
schoon zijn stem nog beefde, wist hij
toch met zekere kalmte te zeggen
Waarschijnlijk weet u, Sir Per
cy, dat wij van plan zijn door geheel
Frankrijk heen een sei'ie xxationale
feesten to vieren.... en omdat Bou
logne toevallig de gelukkige stad is,
waarin liet ons zal gelukken den Roo-
den Pimpernel tot rede te brengen,
zal het nationale feest binnen deze
stadsmuren beginnen.
En u zal vroolijk zijn hier in
Boulogne, dat durf ik zweren....
O, vroolijk, mijnheer, zeido
Chauvelin met eon onwillekeurig en
woest gegrijns, terwijl hij een lan
gen, klauwachtigen vinger op liet
gewichtige papier voor hem legde,
vroolijk, want wij hier in Boulogne
zullon zien, wat het hart van lederen
patriot in Frankrijk met blijdschap
zal vervullen. Neen 1 niet den dood
van den Rooden Pimpernel wilden
wij.... niet het edele martelaarschap
onzen neus zoo van streek hadden
gebracht.
Wat is er nü overgebleven van onze
Zwilserscho reis
Een rij van heerlijke herinnerin
gen en een boek vol prentbriefkaar
ten.
Want die zijn in Zwitserland in
soorten te koop. We vinden ze in de
dalen en op de bergen, in do steden
en de dorpjes, ja, de gansche prome
nade van Interlaken is een ver op het
trottoir vooruitgeschoven handel in
prentkaarten.
Geen van die afbeeldingen haalt bij
de werkelijkheid, de mooist gemaak
te nog het minst, omdat ze missen de
stemming, waarin ik al die plekken
zag. Maar wanneer langzamerhand
de Indrukken door den tijd gesleten
en door andere verdrongen zullen
wezen, zal het zien van de prentjes ze
weer opwekken en daarmee een her
innering aan het vroolijk genoegen,
dat het aanschouwen van die plekken
mij heeft gegeven.
Eén tafereel evenwel is er, waar
van geen afbeelding mij meer te hulp
kan komen. In den van Basel naar
huis stoomenden r.achttrein was het
me juist gelukt, den slaap te vatten,
toen een verrukte reisgenoot me aan
't raam riep. We waren bij Binger-
brück. Prachtig lag daar de Rijn in
het volle schijnsel van de maan.
Lang hebben we vol bewondering
staan kijken.
Prentjes waren er niet van dat
schouwspel en als zo er waren, zou
ik ze niet willen hebben, oxndat ze
heneden de werkelijkheid zouden blij
ven.
Maar één herinnering is me er toch
van bijgebleven een flinke verkoud
heid, gerechte straf voor het staan
turen voor een open raam in kille
nachtlucht.
J. C. P.
DE KROONPRINS VAN
GRIEKENLAND
blijft in zijn land de oorzaak van veel
gisting. Naar men weet, was hii op
perbevelhebber van het leger, doch,
gelijk het met vorstelijke pei'sonen
wel meer gaat, bekleedde hij meer in
naam, dan in werkelijkheid die func
tie. Zoo, zonder een streng toezicht is
het leger verworden. De artillerie
mist geschut, de cavalerie had geen
paarden, de magazijnen waren leeg
en de manschappen ongeoefend en
tuchteloos. Kroonprins Konstantijn is
toen gedwongen geworden om, I11 zijn
eigen belang, het opperbevelhebber-
schap neer te leggen. Daarvan i9 de
Prins niet bijster gediend en zoekt
nu zijn troost op de Grieksche eilan
den, waar hij zich duchtig door het
volk laat bewïerooken.
Toen de Kroonprins aan het sta
tion te Patras aankwam, werd hij
door een dichte volksmenigte storm
achtig toegejuicht. Men riep„Leve
de Kroonprins I Leve de opperbevel
hebber 1 Hij moet bij ons blijven I Hij
mag niet weggaan I Wij zullen u niet
in den steek laten 1" Voor het hotel,
waar de Kroonprins afstapte, werden
do ovaties vernieuwd. De Kroonprins
verscheen op het balkon en bedankte
geroerd voor de hartelijke ontvangst.
Wanneer er voor staat of maatschap
pij moeilijke omstandigheden aanbre
ken, zoo zeide de prins, dan blijkt 't
steeds dat de Koning op zijn volk kan
rekenen. Hij, de Kroonprins, had in
dertijd in Velo gezegd „Koning en
volk zijn een". De volksmenigte ant
woordde op die toespraak met geest
driftige juichkreten voor den Koning
en den Kroonprins. Later moet de
Kroonprins nog gezegd hebben, dat 't
volk hem door zijn houding gerech
tigheid had laten wedervaren. Want
hij had niemand een onrecht willen
aandoen, hij had nooit gunstelingen
gehad 0:1 steeds slechts de belangen
van volk en leger op 't oog gehad.
In Korfoe, waar de Kroonprins den
volgenden dag aankwam en waar de
burgemeester Rollas ter zijner begroe
ting aanwezig was, hadden eveneens
sympathie-betoogingen der bevolking
plaats. Burgemeester Rollas zeide in
zijn toespraak, dat 't hem een groote
vreugde was den Kroonprins namens
de bevolking van Korfoe zonder on
derscheid van partij de groote toege-
van den uitverkoren held van Enge
land...., maar zijn vernedering en
nederlaag.... vernietiging en smaad...
verachting en minachting. U vroeg
xu ij zooeven op luchtigen toon, Sir
Percy, hoe ik van plan was, dit on-
vverp te behandelen.... Welnunu
weet u het door u te dwingen... ja,
te dwingen een brief te 6chrij-
von en te teekenen, en gold aan te
nemen uit mijn hand, die u voor al
tijd als een bedrieger en spion zullen
brandmerken, en u met het dikke, on-
uitwischbare slijk van onweerspreke
lijke schaamteloosheid zullen bedek
ken....
Och mijnheer, zei Sir Percy
vriendelijk, wat is u toch buiten
gewoon welbespraakt... Ik wou, dat
ik half zoo goed Fransch kon spro
ken
Marguérite was als een automaat
van haar stoel opgestaan. Zij voeldo,
dat zij niet meer stil kon zitten zij
had behoefte met luider stem al haar
afschuw over deze schurkachtige sa
menzwering uit te schreeuwen, die
stelling in het brein van duivels haar
oorsprong moest hebben gehad. Zij
kon Percy niet begrijpen. Dit was
weer één dier onaangename momen
ten, die zij al een paar keer meer be
leefd had, waarop de geheel e per
soonlijkheid van haar echtgenoot on
duidelijk voor haar begon te worden,
haar begrip te boven ging en haar
daardoor eenzaam en ellendig, vol
vertrouwen, maar toch verschrikt
achterliet.
Zij dacht bij zichzelf, dat hij al lang
zijn tegenstander iedere beleediging
dubbel en dwars terug had moeten
geven zij wist niet welke vooruit
zichten Chauvelin geopend had in
ruil voor dien .schandelijken brief,
welke bedreigingen hij had gebruikt.
Dat haar eigen leven en vrijheid op
het spel stonden, was natuurlijk dui
delijk maar zij gaf niets om het le
ven, en hij moest weten, dat zij er
zeker nog minder om zou geven, als
er zoo'n px*ijs voor betaald moest
worden.
Zij verlangde er naar hem alles te
vertellen, wat zij op het hart had,
hoe weinig waarde zij aan het levon
hechtte, hoeveel waarde zijn eer voor
haar had. Maar hoe kon zij dat te
genover dezen vijand, die blufte op-
ou grinnikte over zijn behaalden
triomf En dat alles wist Sir Percy
toch 1
Waarom sprak hij dan toch niet
Waarom scheurde hij dat schandelijk
papier niet uit de banden van dien
duivel en slingerde het-in zijn ge
laat
En toch, 'ofschoon haar liefhebbend
oor iedere buiging in de stem van
haar echtgenoot opving, kon zij niet
de minste hardhoid in zijn luchthar
tig lachje opmerken zijn toon was
volkomen natuurlijk, en hij scheen
werkelijk zich precies zoo te voelen
als hij zich voordeed.
Toen dacht zij, dat hij misschien
graag zou willen, dat zij nu heen
ging, dat hij alleen begeerde te zijn
met dezen man, die hem beleedigd
had in alles wat hem dierbaar was
zijn oer en zijn vrouw...., dat hij
misschien, wetende dat hij spoedig
zijn zeifbeheersching zou verliezen, er
niet op gesteld was, dat zij getuige
zou ziju van de ruwe behandeling, die
hij van plan was op dezen schurk-
achtigen intrigant toe te passen.
Ja I dat was het, ongetwijfeld I
Hierin kon zij zich niet vergissen; zij
kende zijn strenge btgrippen over het
geen beleefd en gepast was in de
tegenwoordigheid van een vrouw, esn
dat hij er zelfs op dergelijke oogen-
blikken als dit er op gesteld was zijn
daden te laten beheerschen door het
geen de vormen der Londensche sa
menleving eischten.
Daarom stond zij op om heen te
gaan en trachtte nog eens de uit
drukking van zijn gelaat te lezen
te raden wat er ln zijn hart om
ging.
Ja, mevrouw, zei Sir Percy,
terwijl hij een diepe buiging voor
haar maakte. lk vrees dat dit lang
dradig gesprek u wat heeft vermoeid.
Dit vroolijk onderhoud tusschon mijn
waarden vriend en mij had niet tot
zoo laat ln den nacht moeten worden
voortgezet Mijnheer, ik verzoek u,
bevel te geven, dat mylady naar
haar kamer teruggelegd wordt.
Hij stond nog buiten den llché-
cirkel en Marguérite ging instinctmar
tig dichter naar hem toe. Deze ééne
seconde lang vergat zij do tegenwoor
digheid van Chauvelin, zij verga*
haar trots, haar flink besluit, om stil
eu dapper te zijn zij kon het wilde
kloppen van haar hart, haar doods
angst niet langer tegenhouden, en in
een plotselinge opwelling fluisterde
zij met een gebroken stem, vol liefde
Hij ging een stap verder achteruit
ln de duisternis daardoor werd zij
zich bewust van do vei gissing om den
hittereten vijand van haar echtge
noot een blik te laten ilaan ln haar
eigen hart.
De dunne lippen von Cliauveiln
krulden van volaoening, dit was voor
hem genoeg, de snel gefluisterde
naam, de gebroken stem had hem ge
zegd, wat hij tot du toe niet precies
gewëten had, namelijk, dat tusschon
(lozen man en vouw een band be
stond, veel krachtiger, dan er ge
woonlijk tusschon echtgenooten be*
staaft*
IWordft varvolgdju
