HAARLEM'S DAGBLAD.
FEUILLETON
Het Vergaan van de
„Lady Jermyn."
Onze Lachhoek
OM ONS HEEN
No. 1018.
Inkrimping der Zomervacantie
aan de scholen voor M. en fl. 0.
in.
Was hot een heel werk, een ©enigs
zins juist overzicht te geven van de
verschillende redenen, waarom men
de lange zomervacantie wenschte te
behouden, de stof bij de voorstanders
van Inkrimping is minder uitgebreid.
Toch worden ook hier diverse be
schouwingen geleverd. Van den va
der af, die mij laconiek meedeelt
goedgekeurt, waaruit zou kun
nen blijken, dat hij een leertijd met al
te groote vacanties heeft doorge
maakt, tot een ander gezinshoofd, dat
mij niet korter dan in vier bladzijden
fijn crèmekleurig papier van zijn oor
deel kon doen blijken.
Ik voeg de bijzonderheden over dat
papier er opzettelijk bij, om te kun
nen komen tot een tegenspraak van de
weerlegging der meermalen geuite
meening, dat voorstanders van de
lange vacantie rijke en van de korte
re minder bemiddelde heden zouden
zijn. Natuurlijk zijn menschen, die
met hun kinderen „buitenlandsche
reizen gaan doen" voor de lange va
cantie, maar hun aantal is zeer ge
ring. Tot de liefhebbers van de lan
ge vacantia bahooren zeer velen, die
niet op reis gaan.
Onder de argumenten voor een ver
korte vacantie behoort allereerst ge
noemd te worden de verveling. Die
hebben tal van ouders bij hun kinde
ren aangetroffen. De minder ontwik
kelde kinderen vergeten hei geleerde,
ze worden traag en raken het gere
geld werken ontwend, zijn andere mo
tieven.
Bovendien hebben de leerlingen",
zoo schrijft men, „zoo de voorgeno
men regeling wordt ingevoerd, elk
jaar 2 weken meer om de leerstof te
verwerken." En een andere vader
schrijft over „een belangrijk deel van
den schoonen leertijd", die door de
lange vacantiee voor de jeugd verlo
ren gaat. „Het lange metsuoen kweekt
luiheid en demoraliseert..
Dit thema wordt door een moeder
uitgewerkt. Zij schrijft o. a.
Maar ik acht het èn voor de
kinderen èn voor de leeraren en
leeraressen een ontzenuweud
ding, zoo'n „langen tijd achter el
kaar" verstoken te zijn van „ver
plicht werk." Hoe anders moet ik
mg 't verschijnsel verklaren, dal
nóch leermeesters nóch kinderen
met frissche, opgewekte krachten
het werk weer opvatten I En 't is
toch juist met deze bedoeling, du.
de vacantie gegeven wordt, l« oen
nog al eens in de gelegenheid met
kinaeren zoowel als met hunne
leermeesters te praten en zoo heeft
t me altijd getroffen, soms zelfs
wel eens geërgerd, dat er nooit
Iemand zei„He, wat heeft me die
rust goed gedaan, nu ga ik weer
met moed aau den gang". Integen
deel, 't eenige, wat men zoo in 't
eind van Augustus te hooren
krijgt, is zuchten, dat de vacantie
ai weer om ia Nu meen ik daar
uit te moeten afleiden, dat me
patiënten over 't punt van uitrus
ting heen, te lang hebben rondge-
loopen met het gevoel, ik kan doen
en laten, wat ik wil, iets, wat ver
slappend op alle menschen moet
werken, laat staan op kinderen.
Ik spreek deze meening met te
meer vrijmoedigheid uit, waar ik
persoonlijk van de vacantie's der
kinderen hoegenaamd geen last
heb.
Op deze inzendster past dus niet de
klacht van andere ouders, dat zij zoo
veel moeite hebben, om de kinderen
bezig te houden. Toch zou ook zij mis-
door
E. W. H o r n u n g.
8)
Weer aan de oppervlakte gekomen,
merkte ik tot mijn vreugde op, dat
de hoenderkorf weer overeind geko
men wasdaarom klom ik er nu weer
op, maar ditmaal heel langzaam en
behoedzaamde mand bleef in even-
wicnt en ik strekte mij behoedzaam op
mijn maag uit.
Onmiddellijk kwam er «en goed
idéé bij mij op. Natuurlijk was ik in
flanel gekleed, het gewone costuum in
de tropen, in 't water gesprongen. Aan
mijn lichte kleeren dankte ik mijn le
ven al. maar de gewone cricketgordel
die deel uitmaakte van dit costuum,
had er het grootste aandeel in.
Terwijl ik dezen gordel losmaakte,
•tak ik mijn teenen onder den laatsten
hoepel door. Ik deed den gordel af en
•tak de twee einden o ndar een dar
schlen niet zoover willen gaan, als de
vader, die met den grootsten ernst
schrijft: „een vlijtige leerling gaat
met tegenzin de zeven weken vacantie
te gemoet."
„Ik wou, dat de vacantie maar om
was", heeft een andere vader door
leerlingen hooren zeggen.
Het programma wordt te haastig
afgewerkt, meenen sommigen, de ver
deeling kan doelmatiger zijn door In
krimping der vacantie. „Geef dan lie
ver wat minder huiswerk", raadt er
een, terwijl een ander becijfert, dat
er een extra vrije middag op kan over
schieten, maar dan zonder huiswerk
asjeblief. En een geheel nieuw argu
ment is het volgende, dat
waar In het afmattende tropische
klimaat een zomervacantie van
vijf weken als rustperiode voor
leerlingen en ouderwijzend perso
neel ruimschoots voldoende blijkt,
zeker in het koelere NederLand-
sche klimaat een zomervacantie
van vier weken met nog een na-
jaarsvacantie van één week ook
voldoende mag worden geacht
Over die najaarsvacantie evenwel
zijn, merkwaardig genoeg, de voor
standers van inkrimping der zomer
vacantie het volstrekt niet eens. Ve
len wenschen die niet eens en houden
dus de vier weken in den zomer voor
voldoende, anderen noemen die week
een aangename afwisseling. Een ge
dienstige vader brengt zoonlief» mee
ning over „je kunt 's winters soms
meer plezier hebben dan 's zomers",
waarbij het jonge mensch, denk Ik, uit
het oog verliest, dat het geen winter
maar een najaarsvacantie wezen zal.
Een van de inzenders wil, met een
edelmoedig gebaar, een vacantie in 't
laatst van October wel goedkeuren,
wanneer die voor de leeraren
noodig is.
Deze vriendelijke gezindheid is,
moet ili zeggen, niet algemeen Velen
hebbeL beseft dai d< ii-krlmping
strijdt met de belangen der leeraren,
maar menigeen trekt zich daar weinig
van aan.
De quaestie of de leeraren met
een verkorten vacantieduur toe
zouden komen en daarmeae genoe
gen zouden kunnen nemen, aorit
ik van secundair belaag. De mees
te leeraren werken in hunne va
cantia hard voor verschillende
doeleinden, en hebben dus blijk
baar zoo'n lange rust niet noodig.
Aan geen ander mensch buiten
het onderwijs, die ook met herso-
nen inspannend werk den strijd
voor het bestaan moet voeren,
wordt zulk oene lange vacantie
verleend.
Op deze snaar tokkelen er meer
Hoevele vakken In handel, In
dustrie, kunst, enz., die zeer
veel Inspanning, zorg, enz. ver-
eischen kunnen op dergelijke
rusttijden bogen
vraagt een ander. En een derde voegt
er aan toe
Het komt mij bovendien voor,
dat de taak van de onderwijzers
der lagere school even afmattend
is ais die van de leeraren der H.
B. S., zoodat het m. i. niet billijk
is het verschil in vacantietijd voor
beiden te groot te maken.
Een ander© inzender gaat nog ver
der, hij meent, dat de taak van een
onderwijzer zwaarder is, dan die van
leeraar, en weet bij ondervinding
dat het onderwijzen moeilijker is,
naarmate de leerlingen jonger
zijn. Als de zwaarte van den ar
beid den doorslag gaf, moest een
juffrouw in de laagste klasse de
langste vacantie hebben. Eu een
bewaarschooljuffrouw heeft nog
moeilijker taak. Ook is het niet
waar, dat het voor een leeraar
moeilijker is een stelling van
Euler te onderwijzen, dan het voor
een onderwijzer 13 om de deeling
der breuken aan zijn jongens te
leeren. Of laat een leeraar maar
eens een 2-stemmig liedje onder
wijzen. Daarbij komt nog, dat een
leeraar steun vindt in hot huls-
werk der leerlingen of ln de vrees
voor slechte rapporten.
Als we zóó doorgaan, moet de ba
ker, die het allerjongste kind behan
delt, levenslang vacantie hebben I
Maar ik eindig, met twee opmerkin
gen.
Deze vooreerst, dat een van de in
zenders wijst op bet wenschelijke van
éénstemmige regeling door het gehee-
le land.
En vervolgens met de verklaring
van een inzender, die een geheel©
maand vacantie een nog te grooten
rusttijd vindt, ln het afgeloopen cur
susjaar, zoo becijfert bij, werd van de
365 dagen de school gedurende 199
heele dagen van 5 a 6 uur bezocht,
waaronder gymnastiek en teekenen,
die niet zoo heel veel van den geest
vorderen.
ln een vierde en laatste artikel zal
ik afwijkende meeningen en tusschen-
voorstellen in 't kort vermelden en
met een korte beschouwing over het
nut van aeze kleine enquête eindigen.
J. C. P.
•jjiutejiiandscli Overzicht
't Heeft de laatste dagen ln de
Spaansche Kamer wel geducht ge
stormd 1 De liberale, republjke>nsche
en socialistisch. partij deden krasse
aanvallen oj het mimsterie-Maura.
Toch werd nog aan geen aftreden der
Excellenties gedachu De bestuurder
van binnenlandsche zaken zei nog
Woensdagmiddag. „Wij vree zen noch
bedreigingen, noch gewelddadighe
den, en zijn vast besloten hier te blij
ven, wam heengaan zou een lalhe.d
znn.
En nu kwam gistermiddag uit Ma
drid het telegFam
HET MINISTERIE IN SPANJE
HEEFT ONTSLAG GEVRAAGD.
Dit draadbericht werkte als de be
kende donderslag in Keulen. Dadelijk
kwam de vraag op door welke motie
ven is het kabinet-Maura nu zoo plot
seling tot aftreden gedwongen En
hoe de inconsequentie van de uit
spraak van minister De la Cieva te
verklaren
De nadere berichten, die nu uit
Spanje gekomen zijn, geven al eenig
licht in de zaak. Nadat de minister de
bewuste woorden zei. is er in de
Spaansche Kamer nog veel voorgeval
len. Toen Donderdagmiddag de zit
ting geopend zou worden, begonnen
de republikeinen al met schreeuwen
,,Leve de vrijheid 1" en „de dood aan
Maura Zelfs werd om doodkisten
Q.n waskaarsen geroepen blijkbaar
moet dit als woordspeling opgevat
worden en was het de bedoeling, op
den aanstaanden politieken dood dor
ministers te zinspelen.
Het moet een vreeselijb lawaai In
de Kamer geweest zijn, want ook de
regeeringsgezlnden lieten zich nW
onbetuigd, zoodat het een soort wed
strijd in Ijel lawaai-maken werd
De voorzitter kon geen stilte krij
gen. Eindelijk waren de heeren blijk
baar moe en kwam er even een kleine
pauze. Daarvan maakte de voorzitter
gebruik om mede te deeleu, dat hel
Kabinet zijn ontslag had aange
vraagd.
Deze meaedeeliug lokte weer lawaai
uit, dat duurde voort ook uadat de
zittiug al officieel gesloten was.
Bij 't aanbieden van 't ontslag heeft
de minister-president nog eenige toe
lichting gegeven. Hij zei, dal de be
slissing w<is uitgelokt door de verkla
ring der liberalen en democraten, dat
zij alle betrekkingen met de regee
ring verbreken en weigenen deel te
nemen aan de behandeling van de
ingediende wetsontwerpen.
De Koning heeft het ontslag aange
nomen en is dadelijk aan het confe-
reeren gegaan, om
EEN NIEUW MINISTERIE
te vormen. Reeds zijn enkele porte
feuilles toegewezen Moret, president
en minister van binnenlandsche za
ken, Perez Gaballero van buitenland
sche zaken, Alvaredo van financiën,
generaal Lugue van oorlog, admiraal
Concas van marine, Cassel van open
bare werken, zoodat alleen nog de ti
tularissen voor onderwijs en justitie
benoemd moeten worden.
Wat zullen de
GEVOLGEN VAN DEZE
KABINETSWISSELING
zijn. 1
W a t het precies aal wezen kunnen
we natuurlijk niet met zekerheid zeg
gen, maar durven wel veronderstel
len, dat de gevolgen vrij belangrijk
zullen zijn.
Allereerst wat hot pnoces-Ferrer be
treft Wel ligt de veroordeelde nu al
een week onder de aarde, en Is hem
het leven niet meer terug te geven,
maar het kabinet-Maura had beloofd
aan de Kamer de bewijsstukken over
te leggen, dat Ferrer inderdaad
schuldig was.
Nu ls Moret, de leider der liberalen,
die ln de Kamer zoo heftig tegen het
beleid van het ministerie Maura in
zake den Marokko-oorlog en 't procos-
Ferrer, toornde, aan het bewind. Wat
zal er nu gebeuren
Een nieuw onderzoek ln de Ferrer-
zaak Een openbaarmaking van de
stukken
Hoe zal het gaan mot de andere
verdachten De berichten verzekeren,
dat er in de gevangenissen van Bar
celona nog vele gevangenen zitten.
Zullen dezen nog verder vervolgd
worden
Ook tegen den senator Sol y Ortega,
den republikein, is een vervolging
aangekondigd. Zal deze ook nog
voortgang hebben
En hoe zal het met den
MAROKKO-OORLOG
gaan De partij, die nu aan het be
wind gekomen ls, heeft tegen den ooï-
log geprotesteerd. Moret keurde 0. a
in de Kamer de groote troepenzen-
dirgen af. Zal van de zijde van Span
je nu naar een beëindiging der Vij
andelijkheden gezocht worden
We schreven het al op deze vra
gen kunnen we nog geen antwoord
geven We moeten afwachten, wat de
komende dagen ons zullen brengen.
Maar toch ls zeker, dat de Kabinets
wisseling voor Spanje van groote be
teeken is is.
EEN LID VAN DEN KRIJGSRAAD
VERMOORD
Te Barcelona loopt het geruoht,
dat de fiscaal, die in den krijgsraad
de doodstraf voor Ferrer eischte, ver
moord zou zgn.
ln den laten avond van Vrijdag
over straat gaande, moet hij door een
man zijn aangevallen, die hem met
twee revolverschoten ernstig ver-
woudde. L»e aanrander maakte zich
met drie kameraden, die op een af
stand waren big ven staan, onmiddel
lijk uit de voeten. Den volgenden
middag is de getroffen© overleden.
De politie bewaart het stilzwijgen
over de geheele geschiedenis, zoodat
nog geen zekerheid bestaat. Maar wel
staat vast, dat de huizen der leden
van don krijgsraad sinds eenige da
gen streng bewaakt worden.
TEGEN HET DEENSCHE
MINISTERIE.
Namens de rechterzijde werd in de
Folkething de volgende motie inge
diend
„De Folkething betuigt wantrou
wen in den minister-president graaf
Holstein-Ledreborg, als leider 011 lid
van hot ministerie en gaat over tot
de orde van den dag."
Do minister-president trachtte aan
te toonen, dat er geen grond was
voor de tegen hem gerichte aanval
len en dat zijn houding volkomen cor
rect was geweesL
Nu hij zijn taak om de nieuwe wet
ten op de verdediging te doen aanne
men had ten einde gebracht, was het
hem onverschillig, welke meening
men verder koesterde, maar toch
wenschte hij er de aandacht op te
vestigen, dat het geheele ministerie
te dezer zake met heart solidair is.
DE TSAAR OP REIS NAAR ITALIS.
Uit een telegram, meldende dat de
Tsaar gisteravond met een specialen
trein te Posen is aangekomen, om
door te reizen naar Frankfort, blijkt,
dat Z. M. toch per trein de reis
maakt. Vandaar de uitgebreide veilig
heidsmaatregelen, die langs den ge-
heeleu spoorweg genomen zgn.
De ontmoeting zal plaats hebben in
Bari, (dicht bij de stad Po, 40 K.M.
bezuiden Turijn).
De volgende feestelijkheden zullen
plaats hebben. Zondag een jachtpartij
in het park, daarna een receptie op
het kasteel, gevolgd door een gala
diner, waaraan behalve de koninklij
ke familie ook de provinciale en ge
meentelijke autoriteiten deel zullen
nemen.
Maandagochtend weder een jacht
partij of een uitstapje naar de omstre
ken per automobiel.
Voor de veiligheid van den Tsaar
is behoorlijk gezorgd. Tusschen Bar-
doneche, Turijn cn Racconigi is een
troepenmacht bijeengetrokken van
niet minder dan 11,000 man en een
groot aantal vreemdelingen, Fran-
sclien, Russen en Duitschers, die men
met of zonder reden wantrouwt, xljn
bij wijze van voorzorgsmaatregel
voorloopig achter «lot en grendel ge
bracht
MINISTERCRISIS IN SERVIë.
Ook daar I De koning aanvaardde *t
ontslag van het kabinet NovakowitsJ
en belastte VasjitsJ en Ljoeba Stojano-
witsj met de vorming van een nieuw
kabinet
VROUWENKIESRECHT IN
ENGELAND.
Minister Churchill heeft te Dundee
weer eens overlast gehad van de kies
rechtdames. Hij zei toen aan de ver
gaderden „Die arme vrouwen beder
ven een zaak, die goed geleid, gemak
kelijk met succes zou kunnen worden
opgelost."
Stadsnieuws
Uit de Kechtszaai
MISHANDELING.
Toen de arbeider G. L. zijn slaapje
•n do herberg van me]. R. M. de
Pauw, te Haarlemmermeer, uit had,
kwam hij tot de minder aangename
ontdekking, dat hij zijn beurs miste
Woedend ging hij naar beneden, want
natuurlijk was hij er vast van over
tuigd, dat hem zijn geld in de herberg
ontnomen was.
Het was nog zeer vroeg, half vijf,
en het dagleven in het logement was
nog nauwelijks begonnen.
Dadelijk begon hij ruzie te maken,
en wond zich na een paar minuten
zóó op, dat hij'mej. De Pauw eerst
een klap op haar oog gaf, zoodat het
een week lang dik-opgezwollen bleef,
en haar daarna een trap tegen de
heup gaf, die haar deed neerstorten.
De dochter, mej. De Feber, die op het
gillen van haar moeder afgekomen
was, werd ook al niet heel vriendelijk
ontvangen zij kreeg een trap tegen
haar borst.
Donderdag werd het mishandelings
zaakje behandeld. Beklaagde was
niet verschenen, maar de feiten wa
ren duidelijk genoeg.
De officier vroeg rijf dagen gevan
genisstraf.
TOUWDIEFSTAL.
Op een goeden avond hebben A. J.
S. en J. de W., beiden varensgezellen,
uit het ruim van de „Titan" een rol
touw weggenomen toebehoorende aan
de gebroeders Zur Mühlen, reeders te
Dmulden. S. heeft zich liiermede nog
niet tevreden gesteld, maar en pas
sant nog een stuk koperen pijp op
den kop getikt.
Beide beklaagden staan ongunstig
bekend en hebben al eenige vonnissen
achter den rug.
Viif getuigen zijn gedagvaard, uit
wier verklaringen zonneklaar de
schuld van beklaagden blijkt.
De officier vroeg voor S. zes maan
den gevangenisstraf en voor De W.
vier maanden.
VECHTPARTIJ.
P. van D., los werkman te Monni
kendam, heeft bij het vlsschen ruzie
gekregen met Joh. H., die herbergier
aldaar ls, en hem bij die gelegenheid
een pak slaag gegeven. Van D. staat
te Monnikendam zeer ongunstig be
kend en zoo iets als het bovenstaande
komt bij hem wel meer voor.
De ambtenaar vraagt wegens mis
handeling vijf dagen gevangenis
straf.
ORGELBESPELING
op Dinsdag 26 Oct., des nam. van
tot 2 uur, in de Groote of Sint-Bavo-
kerk alhier, door den heer W. Ezer-
man.
Programma;
No. 1. Preludium Eroica, G. B. van
Krieken.
No. 2. Offertoire, L. Welij.
No. 8. Sonate No. 8. A. Guilmant.
a. Allegro maestoso,
h. Pastorale,
c. Fuga,
No. 4. Offertoire, Th. Dubois.
No. 5. Fluit-Concert (2e deel), Rinck.
Uit de Omstreken
HILLEGOM.
De najaarspakker ij is in de bloem
bollenstreek begonnen. De voornaam
ste artikelen, die op dit oogenblik ver
zonden worden, zijn spirea's, gladio
lussen, Irissen, enz.
HIJ HAD GELIJK.
OnderwijzerWaar ligt de Noord
pool
LeerlingIk weet het niet.waar de
Noordpool ligt?
Schaam je je niet over zooveel
onkunde
Maar mijnheer. Franklin, Hoorns-
kerk, Nansen en zooveel anderen kon
den ze toch ook niet vinden.
NIET NIEUWSGIERIG.
Hulsvrouw Mevrouw G. zegt mij,
dat ze je wegzendt, omdat je altijd aan
de deuren staat te luisteren
Dienstbode Maar mevrouw I
HuisvrouwIk zal je huren op een
conditie: je moet mij alles vertellen,
wat je bij mevrouw G. afluisterde.
MODERN.
Vindt je niet, dat jullie dienstbo
de onbeschaamd familjaar is
Wel, dat komt doordat ze zoo'n
oud familiestuk is. Zou je 't willen ge-
looven Dm meisje is al over de zes
weken bij ons.
BOOSAARDIG.
Zanger (nu aan lager wal eu die nu
een engagement zoekt bij een concert-
ondernemer).
Men zeide mij vroeger, dat ik een
millioeu in mijn keel had.
Ja, maar 't schijnt, dat u het nu
naar beneden gespoeld hebt.
BEDELAARSHUMOR.
Een bedelaar werd uit de gracht ge
haald door een keurig uitziend heer.
Meneer, zei de bedelaar, ik ben u zóó
dankbaar, ik zal u mijn heele verdere
leven onderhouden I
Hij Ik heb daareven gelezen, dat er
weer een bestuurbaar luchtschip ge
maakt wordt
ZijO, ik wou dat 't reeds klaar
was.
HijDan zou je zeker eens mee wil
len, om je luchtkasteelen meer van
nabij te gaan bekijken
Een Amstexdamsche conducteur
roept de straatnamen of Jan Luyken,
Bikte rdijk, Jan Steen, Frans Huls, en
telkens stapt er iemand uit. Einde
lijk zegt een oud vrouwtje lk hiet
Grietje Bos, conducteur t
VELSEN.
„De Bouwwereld'" schrijft
De Hervormde Kerk te Velsen zal,
mede met Rijkssteun, worden her
steld. Reeds eerder is de toren, nadat
de (door den bliksem gehavende) spits
was verwijderde in goeden staat gé
bracht.
De Velser kerk is een der oudste
bedehuizen van Kennemerland. Door
den moedwil der Spaansche soldaten
is het koor in 1573 van zijn balken
beroofd. Nadien is dit ingestort.
Op een teekening der kerk van het
jaar 172S kan men de overgebleven
brokken muur aan den achtergevel
nog zien.
De „Noord-Hollandsche Oudheden"
vermelden omtrent deze kerk het voL
gende
De kerk schijnt in de 13de eeuw in
Romaanschen stijl van tufsteen ge
bouwd te zijn. Het oude koor is niet
meer aanwezig ook van een euidelij
ke zijbeuk ls niets meer over. Men
ziet evenwel nog de korte achtkante
pijlers, met vlakke spitsbogen daar
boven. die vroeger dien zijbeuk van
den hoofdbeuk afscheidden. Deze pij
lers hebben zeer eenvoudige lijstkapl-
teelen. De intercolumnien zijn thans
dichtgemetseld. Het thans aanwezige
koor, zonder kunstwaarde, schijnt uit
de 18de eeuw afkomstig. De oorspron
kelijke vensters der kerk waren zeer
klein, gelijk nog te zien is aan de
noordzijde, waar er nog een, zij het
dan ook dichtgemetseld, bestaat.
Aan de westzijde der kerk staat een
toren, van onderen \an tufsteen, die
kleine rondboog vensters heeft en niet
lisenen en roadboogfriezen versierd
is. Het bovendeel van den toren is van
gebaaken steen, met hoekblokjea van
gehouwen steen. In den toren ziet
men oen steen, die naar men wil met
een afbeelding van St. Engelmundus
versierd zou zijn het schijnt even
wel, dat het relief eeu zegenenden
Christus voorstelt, zooals dit in den
Romaanschen tijd dikwijls voorkomt.
De onderste vensters van den toren
schijnen oorspronkelijk schietgaten
geweest te zijn. De toren wordt door
eeu lage houten spits met leien afge
dekt en is gerestaureerd
middelste hoepels door, terwijl ik de
gesp aan den anderen kant vastmaak
te. Als ik nu omsloeg, wel, dan zouden
wij sameu naar den bodem gaan an
ders konden wij het samen een heele
poos uithouden en ik dacht, ik voel
de, dat hij zou blijven drijven.
Uitgeput als ik wos en voor het
oogenblik betrekkelijk veilig, zal ik
niet zeggen, dat ik sliep; maar mijn
oogen vielen dicht en al mijn leden
rustten, terwijl ik met de golven op en
neer ging. Of ik werkelijk stemmen,
vloeken, kreten hoorde, kan ik tot op
den huidigen dag niet zeker zeggen,
lk weet alleen, dat ik mijn hoofd op
hief en scherp alle kanten uitkeek be
halve den kant, dien ik niet op durf
de kijken uit vrees voor slechte gevol
gen. En weer geloof ik, dat ik eerst
een dunne vlam zag en daarna een
nog dunner gloeden terwijl ik mijn
hoofd liet vallen en mijn oogen zich
weer sloten, geloof ik, dat ik tabak
rookmaar dit was natuurlijk mijn
phantasie, die later alle schakels
aanéén reeg.
HOOFDSTUK IV.
De stille see.
De hoenderkorf was ongevear zes
voet lang bij achttien of twintig duim
booa. braad ad diaxL Hel was eenvou
dig een lange doosdie heel stevig
in elkaar zat.
Ik herkende hem als een van de
twee korven, die tegen de borstwering
van het voordek der Lady Jermyn go-
staan hadden.
En terwijl iedeTe hoepel zijn indruk
achterliet in mijn vermoeid lichaam,
brak er een nieuwe dag aan.
De sterren waren verdwenende
zee had een zilvertintde zon was op
gegaan.
En 0de wreedaardige glorie van
dien zonsopgang. Het was vreeselijk
het was aangrijpend mijn zinnen
dreigden mij te begeven.
Door de zon verlichte golven, zacht
en somber, zonder schuim, zonder ge
weld mijlen en mijlen in den omtrek
niets dan golven als ik boven kwam,
een eenzaam graf als Lk onderdook.
Heuvels van afschuw, dalen van wan
hoop I De waterspiegel in gelijkmatige
maar eeuwige beroeringen nu glim
lachte de zon over dit alles om mij die
rustelooze verlatenheid des te duide
lijker te laten zien.
Hoe diep was de zee Ik kwam er
toe mij dat af te vragen. Niet dat het
eenig verschil maakte of men ln éen
dan wel tien duizend vademen ver
dronk, of men uit een ballon dan wel
uit een zoldervenster vieL Maar de
grootste diepte of afstand is het erg
ste om te aanschouwen; en lk was ais
't ware een man, die aan zijn handen
zoo hoog boven de wereld hing, dat
zijn slingerende voeten landstreken,
vastelanden bedekten een man die
heel spoedig moest vallen, en zich af
vraagt boe lang hij zal vollen, vallen.
Intusschen raakte ik meer gewend
aan het zonnelichtik was minder
verschrikt als een kind, dat went aan
een angstverwekkend schouwspel. En
ik heb nog den indruk, dat na verloop
van eenige uren de wind wat bedaar
de en daarmee de golven minder hoog
wordoiL
Ik scheen niet zoo omhoog gedreven
en omlaag gesleurd te worden; de
dalen hadden zachter glooiing, een
hooge golf smolt weg voor mijn
oogen.
lk weet nog, dat het mij niet weinig
moeite kostte mijn rank schip over
eind te houden, ofschoon dit langza
merhand door gewoonte en practijk
ook wel gekomen zou zijn. In het be
gin moest altijd een van mijn beide
beenen in zee hangen, om den hoen
derkorf te weerhouden om te slaan,
precies zooals in Canada de toboggan
bestuurd wordt, zoo bestuurde ik mijn
scheepje. Nu werd dit langzamerhand
onnoodigwat ook de reden mocht
zijn, het was de grootste die de dag
mij tot nu toe had gebracht Met min
der lichaamsinspanning deed de geest
4ob «phter weer meer gelden, NW
langer gedwongen sommig© spieren
twee- of driemaal in een minuut
krachtig te gebruiken, had ik tijd mij
heel zwak te voelen cn tijd om na te
denken. Ik was niet langer een zwak
wezen in ongelijken strijd met de ele
menten ik werd niet langer alleen
door mijn instinct tot handelen aange
spoord. Ik was mijzelf weer, ik leef
de weer mijn eigen leven en toch had
ik een vaag gevoel, dat er iets spe
ciaals was, waarvoor ik wenschte te
leven, iets dat nog niet heel lang in
mijn bezit was iets dat misschien mij
al die uren kracht en moed had gege
ven. Wat kon het dan zijn
Ik kon niet deuken. Telkens weer
vroeg ik mij onnoozel en duizeiig als
ik was, af, wat het kon zijn. Toen her
innerde ik het mij on de tranen
kwamen op in mijn oogen. Hoe kon
ik dat ooit vergeten hebben Ik ver
diende het alles, alles, alles 1 Te be
denken, dat wij dikwijls samen op
deze mand moesten hebben gezeten 1
Ik streelde bet mandenwerk bij die
gedachte, en mijn tranen stroomden
opnieuw, alaof het nooit zou ophou
den.
O 1 hoeveel dacht ik aan haar dien
wreed en dag, toen de zon al hooger en
hoogor in liet heldere hemelgewelf
kwam te staan.
Van alles wat in mijn broekzak had
gezeten, was alleen een zakdoek ge
spaard gebleven ik knoopte hem op
de oude kinderlijke manier tot een
mutsje, en hield het doorweekt van
water op mijn hoofd, dut koortsachtig
heet was. Eva Denison I ICva Denlsoh I
lk sprak tot haar in liet verleden en
ik sprak tot haai' in do toekomst, en
o hoe geheel anders waren de woor
den, was de Loon I
Zij was gered in het bootje. Goil zij
gedankt daaroverMaar ik ik
stierf een langzamen dood midden in
den oceaanzij zou nooit weten hoe
zeer ik haar liefhad, ik, die haar al
leen de les kon lezen, toen ik nog aan
haar zijde was.
Sterven Neen neen nog niet I
Ik moest leven teven leven om
mijn lieveling te vertellen hoe zeer ik
haar altijd had lief gehad. Zoo wekte
ik mijzelf op uit mijn diepen wanhoop
en smarten deze gedachte, de dier
baarste gedachte van mijn geheele le
ven, mag vóór dien tijd wel of niet
mijn onbewuste drijfveer zijn geweest:
zeker was het in hot vervolg tot hei
einde mijn meest bewuste en aanhou
dende aansporing.
(Wordt vervolgd).
