AARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDB 8LAD.
Stadsnieuws
Rubriek voor Vragen
OM ONS HEEN
rauiuLbi'Oh
Het Vergaan van de
„Lady Jerinyn."
Iriieruandscb Overzicht
DONDERDAG 28 OCTOBER 1909
gouverneur-generaal van Vereealgd
Zutd-Afrika zal -worden angebodon
aim den beer Herbert Gladstone,
thans Britsch minister .van binnen-
landsche zaken.-
OORLOG IN MIDDEN-AMERIKA,
Gemeld wordt, dat de president van
Nicaragua, Zolayla, den oorlog heeft
verklaard aan San Salvador. De vij
andelijkheden zijn reeds begonnen.
Men vreest, dat ook Guatemala en
Honduras In het conflict betrokken
zullen worden.
CHOLERA IN BELGIö.
Te Boom bij Brussel zijn volgens of-
ficieele mededeeling zes gevallen van
cholera voorgekomen. Alle personen,
die in aanraking zijn geweest met de
slachtoffers, zijn in het ziekenhuis In
observat'e opgenomen.
De minister van buitenlandsche za
ken heeft onmiddellijk aan alle re
geeringen mededeeling gedaan*
NOODWEER IN ENGELAND.
De laatste dagen hebben storm en
hevige regens verschillende doelen
van Engeland overstroomd. Het trein
verkeer is op talrijke plaatsen onder
broken. De spoorbrug over de Rother-
rivier in Sussex, is ineen gestort,
waardoor een gedeelte van een goede
ren-trein van de Southern Railway is
in de rivier gevallen.
SCHEEPSRAMP.
De vrachtboot „Kestia", van de Do-
naldsonline is nabij de kust van Maine
(Amerika) gezonken, 34 personen zijn
verdronken. Zes personen werden ge
red.
KLAVIER-AVOND DOOR WILLEM
ANDRIESSEN.
Een „Klaviar-avond" te geven d.
w. z. de aandacht van een publiek
anderhalf uur lang te vergen voor
niets anders dan pianospel, blijft ook
voor zeer begaafde pianisten een
waagstuk. Dit heeft onze Willem An-
driessen die beschikt niet alleen
over zeer gelukkige, schitterende ei
genschappen als bespeler van zijn in
strument, maar tevens over een reeds
zeer uitgebreid repertoire wel ter
dege ingezien. En hij heeft zijn pro
gramma samengesteld zóó dat het op
overtuigende wijze uitdrukking gaf
aan zijn hoog en ernstig willen, zon
der toch de toehoorders door al te
zware eischen aan hun inspanning
want het volgen en in zich opnemen
van diepzinnige, gecompliceerde mu
ziek kost zeer zeker groote inspan
ning van den geest te vermoeien.
Met een Sonate van Mozart D-dur,
6/8 maat ving hij aan. En hoe
heeft hij aan dit werkje dat we im
mers allemaal al lang kenden of
meenden te kennen een glans van
nieuwheid weten te geven. Hij speelde
hot alsof het eerst gisteren gecompo-
noer was alsof hij zelf het gisteren
gecomponeerd had. Zóó scheen hij
vertrouwd met elk schuilhoekje In
dit zonnige lusthofje zóó ongekun
steld, teer en fijngevoelig zong hij ons
dat naïeve Adagio voor, en met zóó
lichte, vrije hand strooide hij in liet
slot-Allegretto die geparelde, blij-
zwierige passages door de zoal. Maar
dit is dan ook juist een van Andries-
sen's beste hoedanigheden: dat hij
elk voorgedragen werk geheel tot zijn
geestelijk eigendom heeft gemaakt.
Niet enkel het uiterlijk er van
niet alleen zoo, dat hij alle noten plus
voordrachtteekens van een stuk in
a'n hoofd heoft, zoodat hij het zonder
muziek voor zich kan spelen wat
natuurlijk op zichzelf toch ook een
verdienste is; maair ook het karak
ter heeft hij doorgrond en elke be
doeling en elke expressie heeft hij na*-
govorscht en nagevoeld en zoo is het
vreemde werk hem geworden als een
spontane uiting van eigen gemoeds
leven; zoo krijgt zijn weergave van
dat werk het oorspronkelijke, het zon
der opzet overtuigende, dat altijd tot
belangstelling dwingt. Misschien heb
ik de As-dur-Ballade van Chopin wel
eens met nog fraaier klankkleuren,
met nog keuriger verzórgde techniek
hooren voordragen, maar bij mijn
weten heeft mij dit werk als muziek
stuk nooit meer geboeid dan dezen
avond. Niet minder kwam die gave:
zich met zijn auteur te vereenzelvi
gen aan den dag in het hoofdmoment
van het programma, de laatste Sona
te, op. Ill, van Beethoven. Hoe prach
tig deed Andriessen dat geweldige
eerste Allegro ontgroeien aan het
knoestige, oerkrachtige hoofdmotief,
en hoe innig, fijn poëtisch sloot zich
daaraan het wonderbaar teere Ada
gio, die verrukkelijk simpele melodie
in haar telkens wisselende belichting.
In deze sonate bereikte het reptro-
duotief talent van den speler wel zijn
hoogste spankracht hoewel het
tweede deel van het programma aan
het meer bepaald technische van zijn
kunnen nog minstens zoo zware ei
schen stelde.
Dat tweede deel bracht namelijk de
„Etudes symphoniques" van Schu
mann en de Polonaise in E-duir van
Liszt
Zonder dótailleerlng de „Etudes"
kenden we trouwens reeds van hem
zij gezegd dat Andriessen zich ook
van dit gedeelte zijner taak met vol
komen meesterschap en zonder merk
bare inspanning kweet.
De zaal van „De Kroon" was heel
aardig bezet en de toehoorders toon
den zich zeer warm gestemd. Elke
voordracht werd levendig toegejuicht.
Na de Beethoven-sonate had de con-
certgever een fraai bloemstuk in ont
vangst te nemen en aan 't einde der
uitvoering raakten de menschen ge
woon niet uitgejubeld. Ze hadden dit
maal heel geen haast om naar huis
te komen. Het was don ook een pret
tige en heel mooie avond, die bij den
jongen kunstenaar en zijn kring lang
in aangename herinnering zal blijven
en die ons allerduidelijkst getoond
heeft dat het waagstuk waarvan ik in
't begin van dit verslag sprak en
een klavier-avond van Willem An
driessen twee zeer verschillende be
grippen zijn*
PHILIP LOOTS.
ARBEIDSCONTRACT.
Door de patroonsvereeniging van
metselaars, timmerlieden, aanneimers
enz. is (zooals we gisteren reeds in 't
kort meldden), het navolgende schrij
ven verzonden aan de timmerlieden-
vereenigingen Eensgezindheid, NetL
Chr. Bouwarb.bond afd. Haarlem,
R.-K. houtbewerkers St. Jozef, Door
Eendracht Verbetering
Naar aanleiding van de besprekin
gen tusschen uwe besturen en het
onze, gehouden don 8sten October,
over de door u gedane voorstellen,
betreffende vernieuwing van het be
staande collectieve arbeidscontracten
het in deze zaak door de patroons
vereeniging ingenomen standpunt,
heeft Vrijdag 22 October 1.1. onze ver-
eeniging opnieuw vergaderd, zijn op
die vergadering de verschillende door
u gedane vooretellen punt voor punt
behandeld en zijn genomen de navol
gende besluiten
Betreffende Art. I werd met alge
meen e stemmen besloten, den be-
staanden toestand te bestendigen, en
alzoo het minimum uurloon geduren
de de vier eerstvolgende jaren weder
te bepalen op 25 cents per uur, met
een normalen werktijd van tien uur
per dag.
De patroons zijn van meening, dat
hoe gaarne zij ook medewerken tot
loonsverhooging, wanneer daarvoor
termen beslaan, de omstandigheden
zulks thans in geenen deele gedoogen.
Het werk is in Haarlem zeer
sckaarsch, terwijl de loonstarwLaard
in vergelijking met heden van gelijke
grootte alhier eer hoog dan laag is
te noemen. In de meeste omliggende
gemeenten is zelfs het loon algemeen
lager en zou dus verhooging van den
loonstandaard op dit oogenblik tenge
volge hebben, dat de trek van werk
lieden naar onze gemeente daardoor
grootelijks werd bevorderd, en de
werkloosheid daardoor alweder groo-
tere verhoudingen zou aannemen.
Vooral de werklieden op eenigszins
gevorderden leeftijd zouden daarvan
de nadeelige gevolgen ondervinden.
Zonder verhooging van het loon ver
valt als van zelve de verkorting van
den normalen arbeidsdag. Wel zullen
vele patroons door het weinige werk
noode gedwongen worden om dezen
winter minder dan 10 uur per dag te
laten werken.
Betreffende Art 2 werd besloten dit
in het vervolg te lezen als volgt
De normaio werktijd zal gehouden
worden tusschen 6 uur 's morgens on
7 uur 's avonds (zonder nadere aan
duiding der schafttijden). Hierdoor
kunnen de werktijden over genoemd
tijdvak verdeeld worden, zooals de
omstandigheden zulks eischen en voor
elke werkplaats of elk werk afzonder
lijk in onderling overleg worden vast
gesteld.
Betreffende Art 3, betaling van
feestdagen, werd besloten, dat liet
loon voor do algemeen erkende Chris
telijke feestdagen voor zooverre zij
niet op een Zondag vallen, alzoo 2e
Paaschdag, Hemelvaartsdag, 2e Pink
sterdag, con of twee Kerstdagen en
Nieuwjaarsdag, benevens Koningin
nedag of andere te houden officlcole
nationale feestdagen, zal worden uit
betaald aan die werklieden, die go
durende één week, voorafgaande aan
don feestdag, één uur per dag hebben
ingehaald.
Voor 6 uur vooraf inhalen wordt
alzoo den vollen dag uitbetaald.
Betreffende het door u voorgestelde
Art 9 werd besloten, dit over te tio«
men in dezen volgenden vorm
De ziektebepalingen, alsmede dlo
omtrent onvrijwillig verzuim van hot
Jndividueele contract, zullen mede in
liet collectieve contract worden opge»
nomen.
Het individueele contract blijft ech
ter bestaan, zoowel voor de ovexigp
bepalingen, als met het oog op de niet
georganiseerde werklieden. In het
individueele contract zal echter de op
zeggingstermijn facultatief worden
gesteld en alzoo voor ieder contract
afzonderlijk door beide partijen ge
zamenlijk worden bepaald.
Over het door u voorgestelde Art. 5
was reeds tusschen de verschillende
besturen overeenstemming verkregen,
dat aan oen permanente commissie,
als daarin bedoeld, vooralsnog geen'
behoefte bestaat.
Met inachtneming van het boven*
staande is onze patroonsvereeniging
bereid, wederom eeu collectief ar
beidscontract voor vlor jaar met uwe
vereeniging te sluiten.
Namens de vereeniging is dit'
schrijven onderteekend door clen hoen
M van Ommeren als voorzitter, en
den heer J. C. Geijl als secretaris.
Öoftbonneoideu hebben het voorreoht
vragen op voreohillend gebied, mitB voot
beantwoording vatbaar, in te «enden b(J de
ttedactie van Haarlem'e Dagblad, Qroote
Houtstraat 68
Alle antwoorden worden geheel koetelooe
gegeven en, voor vooyeol mogeiyk ie, don
rlttj na de incendlng
Aanvragen, die niet volledig naam en.
woonplaate van den Inzender vermelden,
wordt geen aondaohtgooobonken.
VRAAG. Kunt u mij ook zeggen wel
ken weg ik moet inslaan om geplaatst
te wordon in <le kolome van Dr. Fr*
van Eeden.
ANTWOORD. Richt con schrijven
tot Dr. FrederiU van Eeden, Walden,
Bussum (N.-Iï.)*
VRAAG. Kunt u mij ook zoggen,
welk© dames naaiwerk v.crschaifen?
ANTWOORD. Wond u tot mej. Kru»
seman, Dreef 16, alhier.
VRAAG. Ik vortrek binnen eenigo
weken naar Amerika. Kan ik n u
voor een zoon en een dochter van mij
een blanco volmacht geven voor een'
huwelijk, dat begin 1910 zal plaata
hebben
ANTWOORD. Geon blanco vol
macht. U moet u bij een notaris ver
voegen en dezen opdragen de noodige
authentieke huwelijkstoestemmingen
op te maken; dan komt de zaak wel
in orde.
VRAAG. Mijno dienstbode heeft te»
gen November haar dienst opgezegd.
Nu wil zij met 1 Nov. haar d'onst ver
laten, daar haar nieuwe mevrouw,
haar een contract heeft laton teeke
nen om met 1 Nov. in dienst te ko
men. Moet ik dit toelaten
ANTWOORD. Wij hebben gemeend^
dat het anders vas, muar vernemen
nu ook, dat het plaatselijk gebruik is
om op den 3en te vertrekken en den
Gen in den nieuwen dienst te komen..
Het meisje is dus tot 8 Nov. verbonden
en 't beste is, dat u die dugen van
haar loon inhoudt. Ze feitelijk dwin
gen om te blijven kunt u toch be
zwaarlijk deen.
VRAAG. Het huis dat ik bewoon:
heeft mijn echtgenoot, die reeds over
leden is, gehuurd op contract voor een
jaarwelk contract niet vernieuwd
is. Ilc betaal per d-rie maanden en wil
met 1 Februari vertrokken. Heb ik
daarop recht
ANTWOORD. Zeker, deze huur,
wordt geregeld, wat de opzegging be-:
treft, voleeus het plaatselijk gebruik
en het plaatselijk gebruik is in uw,
geval drie maanden te voren opzeg
gen.
VRAAG. fVan iemand, die de vraafp
liever niet in de courant had en peT'
post antwoord verzoekt).
ANTWOORD. Daar kunnen wij niet
aan beginnen, maar de „kijkere"*
waarover u schrijft, begrijpen ear toch
niets van als wij vraag en antwoord
No. 10 2
Nabetrachting ran den
Gemeenteraad.
Dat de begrootingsvergaderfng van
Woensdag niet beginnen zou zonder
'een afscheidswoord aan Mr. Thiel aLs
wethouder, sprak van zelf. De voor
zitter uitte het met dien cigenaardi-
gen klank in de stem, waaraan men
herkent, dat het meer is dan een
bloote formaliteit. De heer Thiel be
dankte daarvoor en voor den daar
aan geschonken bijval der leden, kort
af, zonder meer, zonder de geringste
nadere argumentatie of toelichting.
Ietwat vreemd keek de Raad daarvan
op, maar ik vermoed, dat het heen
gaan den wethouder toch moer kostte,
dan hij wel graag wou laten blijken.
Nadat over den heer Milatz, ik wil
zeggen over zijn plantsoen bezwaren,
het doodvonnis gestreken was, dat ze
verwachten konden, (geen Raadslid
deed er een mond over open) en de
heer Dumont de gratificatie van ƒ1000,
die hij eveneens veilig tegemoet kon
zien, al was 't niet zonder oppositie,
verkregen had, zette zich de Raad
aan de begrooting en kloof dit groote
been in den tijd van vier uur schoon
af Waaruit blijken kan, dat er niet
veel aan zat.
Zelfs de algemeene beschouwingen
Van den heer Thijssen waren geen al
gemeens beschouwingen. Hij raakte
immers niet aan de algemeene lei
ding, die hij zeer prees, van B. en W.,
maar sprak over onderdeelen onze
gemeentelijke huizen die leeg staan en
de gewenschte reorganisatie van het
bureau van openbare werken. Het
denkbeeld om het huis in de Kruis
straat aan 't Rijk als belastingkan
toor te verhuren, het voor Museum
bestemde weeshuis op 't Heiligland
Voor armenhuis, wat 't vroeger was,
.te bestemmen, en op den Schotersin
gel, waar nu hot Buitenhuis staat,
een nieuw museum te bouwen, was in
elk geval nieuw. Practisch leek het
*ne nietde vreemdelingen zouden
allicht het museum alléén even heb
ben bezocht en daarna per volgenden
trein vertrokken zijn, zonder dat zij
verder iets van Haarlem, of Haarlem
iets van hen zou hebben genoten.
Uit het antwoord van den heer De
Breuk vernamen we althans, dat het
nieuwe plan van den directeur voor
een museum bij de Commissie is, en
dat het over het plan van eenige
Raadsleden, om een gedeelte van het
buis aan de Kruisstraat voor nood
zakelijke localiteiten ten dienste van
de lichtfabrieken te bestemmen, rap
port van de Raadscommissie is inge
komen. Gaat het langzaam (men is
in de gemeente, als bij de opera, aan
een slepend tempo gewend), het gaat
toch.
Den heer Krelage, die niets meer
öf minder beweerde, dan dat het ge
meentebestuur meer doet voor wie
hier hun geld verteren, dan het e<r
verdienen, werd eveneens een rede
lijke verklaring toegediend, en zoo
kwamen we allengs tot de behande
ling der onderdeelen.
Niets dan kleingoed I De verhoo
ging van het salaris van den gemeen
te-ontvanger, verleden jaar afgewe
zen, nu met slechts drie stemmen te
gen, er door, de verhooging van het
subsidie aan de Haarlemsche Huis
houd- en Industrieschool, verleden
jaar met een stern meerderheid ge
vallen, nu met drie stemmen tegen
aangenomen. Het bestuur van de
school, reeds 's morgens vroeg ge
deeltelijk aanwezig, ziet zijn volhar
ding terecht beloond.
Waarom B. en W. dezen keer het
Voorstel deden, waartegen zij het vo
rige jaar gekant waren De verkla
ring werd door Mr. Thiel gegeven.
Speelde hij niet een beetje het e n-
'ant terrible, toen hij vertelde,
dat de dames al bij voorbaat, reke
nende op de verhooging, een en ander
hadden gedaan en dat B. en W. niet
door
E. W. H o r n u ii g.
Maar evenmin brak Ik mij 't hoofd
over de vraag, wat die reden kon
zijn. Ik wachtte, tot zij mij onthuld
zou worden, als het moest zijn ten
minste, dat zij mij ooit onthuld zou
worden. En dat is, geloof ik, de eeni
ge wijze, waarop een man de gehei
men en ellende van zijn leven vol eer
bied mag beschouwen.
HOOFDSTUK VIL
Ik' vind een vriend. i
t Den avond nadat ik den specialist
had geraadpleegd, was ik vast beslo
ten ie gaan slapen. Ik had een bun
del dagbladen doorgezien. Geen land
huisje werd fee huur gepresenteerd,
iOf ik wist het dien avond, en op alle,
'die mij eenigszins aanstonden, had
*k al geschreven. Het plan liield mijn
Bedachten bezig. Het visscben naar
konden goedkeuren.- Zóó'n majesteits
schennis op mijn woord, dat was
ook te erg. Ik deel hier bet geval mee,
als waarschuwing aan mogelijke an
dere subsidie-aanvragers. Tot de be
slissing nederig blijven eerst daar
na mag U victorie kraaien begin
nen f
Nu de héér Sneltjea de twee
sta-in-den-wegs bij de Groote Hout
poort niet weg kon krijgen, probeerde
hij hét met één. Natuurlijk werd dat
voorstel door da meerderheid van
den Raad verworpen. Eén wegnemen
en een ander laten staan, zou toch
niet afdoende zijn geweest.
De beer Schram kwam toen mét Óen
motie aan, waarin verklaard werd,
dat spoedige herziening van den toe
stand aan de Houtbrug wenschelijk
is, maar trok die in, toen de voorzit
ter een rapport van den Commissaris
van Politie in T vooruitzicht stelde.
Maar, wil Ik vragen, wat weet deze
ambtenaar van gemeentelijken aan
leg af Hoe hij oordeelt over bet af
breken van dat leelijke politiehuisje,
weten we al lang. De Commissaris
meent immers, dat bet er blijven
moei De meening van den beer
Springer was dan heel wat beter van
pas geweest. Zoolang de Raad niet
beter durft doortasten, blijft de leelij
ke toestand bestendigd.
Er kamen bordjes aan de bruggen
en een voorstel van den heer Loosjee
tot verhooging van het aan van gs-
tractement der leeraressen aan de
meisjesschool voor middelbaar onder
wijs. Alles goed en wel. Maar niet
goed en niet wel is het» dat we nu
toch waarlijk wéér klachten moesten
hooren over de Halsen. De heer Mid
delkoop wist te vertellen, dat de
wanden der zaal nat waren van het
doorregenen en dat er weer niet ge
stookt wordt, en juist toen we dach
ten 't zal misschien overdreven zijn,
kwam de burgemeester meedeelen,
dat de hevige hagelbuien van eergis-
tornacht lekkage hebben veroorzaakt.
Ik moet zeggen, dat dit heel kras is.
In mijn huis, een burgermanswo-
ning, lekt bet na een hagelbui niet
boe wordt bet Stadhuis dan onder
houden, hoe een zaal met kostbare
schilderwerken gecontroleerd, terwijl
het bureau voor openbare werken,
met zijn tallooze deskundigen, vlak
in de buurt is 1
En dan bet niet stoken, waarover
zooveel te doen is geweest. Er bestaat
zoo'n groot verschil over de noodzaak
bij de deskundigen, zeide de voorzit
ter. Beteekent dit, dat er in de Com
missie over gekibbeld wordt
Ik vind dit alles beangstigend, on
bevredigend en naar. Er Is in het
museum aan iets anders behoefte,
dan aan een nieuw gebouw dat is
aan een éénhoofdig bestuur. Ex zijn
te veel koks en de brij bederft.
Heelwat vermakelijker was het de
batje tusschen de heeren Krelage en
Thiol. Do eerste vroeg naar de resul
taten van het toezicht op de ge-subsi
dieerde onderwijs-insteilingen en de
laatste antwoordde, dat hij daar niets
aan gedaan had. Je kunt wel een keer
of wat 'sjaars in een zwarte jas en
met eétn hoogen hoed op de scholen
rondgaan, maar dat beduidt niets.
„Dat weten de heeren wel, die scho
len moeten bezoeken", zei de spre
ker. Ik vrees, dat hij met deze verkla
ring dezen en genen in zijn zeer heeft
getast, maar openhartig was ze in
ieder geval.
En duidelijker ook, dan liet ant
woord, dat Dr. Nieuwenhuijzen Kru-
seman, als wethouder belast niet de
lichtfabrieken, aan den heer Visser
gaf, toen deze vroeg waarom B. cn
W. geen uitbreiding van do eleotri-
sche straatverlichting hebben voorge
steld. Met het antwoord „op hot
oogenblik zijn de plannen niet in be
handeling, maar ze rusten niet", hield
do spreker feitelijk den heer Visser
aan 't lijntje, terwijl hij hem uitdruk
kelijk verklaarde, dat hij niet aan 't
lijntje gehouden werd.
De heer Hulswit brak nog een lans
forellen behoorde tot de gewenschte
mogelijkheden. Ik zou mijn hengel
meenemen en veel boeken, zou lande
lijk en eenvoudig leven en met Kerst
mis zou ik als 't ware herleefd zijn.
Het was nu October.
Ik viel in slaap met de gedachten
aan herfsttinten in een herfst-zons-
or,dergang. Het moet heel vroeg ge
weest zijn, zeker niet later dan tien
uur den vorigen nacht had ik heele-
maal niet geslapen.
Het kleine hotel, waar ik nu nog
verblijf hield, was oen heel ouder-
wetsch huis, donker en somber, den
geheel en dag door, met zware, oude
meubelen van zwart geworden eiken
hout en doode bloemen in gebroken
bloempotten, die op den achtergrond
eon vuil grasperk omringden.
Op dit laatste keek mijn slaapka
merraam uiten nooit zal ik verge
ten, hoe in mijn eersten langen nacht,
dion ik wakend doorbracht, de katten
daar te keer gingen. Den tweeden
nacht maakten zij mij werkelijk wak
ker ongetwijfeld hadden zij al lang
geschreeuwd, maar plotseling hoor
de ik ze, en log klaar wakker een
oogenblik te luisteren, of er nog
meer lawaai zou volgen.
Mijn venster werd lieel zachtjes ge
opend, en de tocht streek langs mijn
voorhoofd, terwijl ik mijn adem in
hield.
Een zwak licht schemerde door eón
bovonraampj© boven cfe deur en word
voor veria» gd tarief vain elecirtschen
stroom. Het antwoord, dat hij daarop
kreeg, was minder orakelachtigliet
denkbeeld zal in da Commissie be
sproken worden.
En toen werd dé begrooting goed
gekeurd en bedankte de heer Sooitjes
burgemeester en wethouders en in-
stantelijk den burgemeester voor zijn
leiding, en de burgemeester bedankte
den heer Sneltjes en den Raad, en
daarop kwam voor de zooveelste maal
de zaak van de bouwgronden van den
heer Oostenbroek ter sprake, die nu
waarlijk eindelijk wel eens uitgevoch
ten mag worden en toen gingen we
heen. Pos half vier* Zóó vroeg, dat
Haarlem's Dagblad niet, zooals an
ders altijd op den begrooüngsdag,
rondgedeeld kon worden onder de le
den, maar de brenger den leden nog
Juist bij het heengaan een exemplaar
kon aanbieden,
J. C. P.
DE CRISIS IN SPANJE.
De val van het kabinet-Maura is on
verwachts geweest. Vandaar dat moii
gaat denken aan buitenlandsche in
vloeden.
Reeds worden veronderstellingen
gemaakt. De regeering van Engeland,
die met bezorgdheid den loop van za
ken in het rijk van koning Alfonso
volgde, zou de hand in deze zaak heb
ben gehad, evenwel met medeweten
en goedkeuring van de regeeringen te
Berlijn en Parijs.
Te controleeren zijn zulke berichten
natuurlijk niet dadelijk voor waar
aan te nemen ook niet t
Generaal Weyler is benoemd tot ka
pitein-generaal in CataloniS.
Het bijeenkomen der Cortes is uit
gesteld.
DE SPAANSCHE REGEERING EN
DE PERS.
Perez Caballero, de nieuwe Spaan-
sche munster van buitenlandsche za
ken, heeft aan de journalisten ge
zegd, dat hij hun ten allen tijde alles,
wat tót zijn kermis kwam, zou mede-
deelen. Aan geheimzinnigheid, zooals
die tot dusverre gebruikelijk was, zou
hij niet mededoen.
„Volgens mijn meening zoo zeide
hij moet de moderne diplomatie met
open kaart spelen en niets verzwijgen
van hetgeen het land het recht heeft
te weten. Dan is het volk steeds voor
bereid op hetgeen gebeuren kan. De
openbare meening kan slechts door de
medewerk'ng van de pers geschoold
en geleid worden. Hand in hand met
de pers zal ik mijne taak vervullen."
't Is in eens wel een groote omkee
ring voor de Spaansche journalisten I
HET NIEUWE DEENSCHE
MINISTERIE.
De kabinetsformateur dr. Zahle
de leider der radicalen in den Fol-
kething heeft den koning een voor
dracht gedaan, vermeldend
Dr. Zahle, minister-president, tevens
minister van justit'ekantonrechter
Krabbe, minister van landsverdedi
ging de afdeelingschef van het mi
nisterie van buitenlandsche zaken
Scavenius, minister van buitenland
sche zaken; dr. Phil. Munch, minis
ter van binnenlandsche zakenPaul
Christensen, minister van landbouw
ds. Nielsen Vernmeier, minister van
©eredienst; consul-generaal Weimanz
Sfanburg, minister van handelland
eigenaar Jensen Onsted, minister van
openbare werken.
Hedenmiddag zal de Koning de
nieuwe ministers ontvangen.
JAPAN EN KOREA.
De dood van prins Ito is in alle be
schaafde landen met oprecht leedwe
zen vernomen. Algemeen werd deze
staatsman, de grondlegger van het
nieuwe Japan, hooggeacht en om z'n
bekwaamheden geëerd. Keizer Wil
helm telegrafeerde o. a. aan z'n Ja-
panscheu collega
„Zooeven verneem ik, dat prins Ito
vermoord is. Ik verzoek Uwe Majes
teit de betuiging van mijn oprechte
deelneming in het verlies van een zoo
trouw en uitstekend staatsman te aan
vaarden."
Belangrijg is de vraag zal Japan
zich over den moord op de Koreanen
wreken
Uit Tokio wordt geseind
1-let ministerie van buitenlandsche
zaken heeft verklaard, dat de ver
moording van prins ito geen wijzi
ging zal brengen in de staatkunde van
Japan ten opzichte van Korea.
GOUVERNEUR-GENERAAL VAN 'T
VEREENIGD ZUID-AFRIKA.
Verzekerd wordt, dat de post van
onduidelijk weerkaatst door den toi
letspiegel, op zijn gewone plaats naast
liet venster. Dezen spiegel zag ik be
wegen en het volgend oogenblik was
ik uit bed gesprongen.
De spiegel viel met een afschuwelijk
gerinkel, de toilettafel volgde daarop
met nog meer geweld de dief was
void wenen, zooals hij gekomen was,
voordat mijn voeten een plaatsje had
den gevonden tusschen de scherven.
Een nutteloos klein baloon met
steenen vloer en ijzeren balustrade
was van mijn venster uit te bereiken.
Ik meende een hand op de balustrade
t© zien, een andere op den vloer van
het balcon, toen beide samen nog één
oogenblik wat lager, voordat zij ver
dwenen.
Kr volgde een doffe, maar veer
krachtige plof op het gras beneden.
Toen hoorde ik niets meer dan het
verwijderd rommelen van hot verkeer
en het lawaai, dat mij wakker ge
maakt had, totdat het venster naast
het mijne werd opengeworpen.
Wat is ar toch aan de hand
De stem was vol, opgewekt, lucht
hartig, aangenaam alle welke eigen
schappen mijn stem niet bezat toen
ik antwoordde „Niets i", want dit
was niet de eerste maal, dat mijn
buurman naast mij trachtte met mij
in kennis te komen.
Maar werkelijk, rmjnhééTjik
hoorde rumoer
Dat kan wiel zfjotó
Ik was bang, dat er iemand in
uw kamer had ingebroken 1
Er is niets meer waar dan dat,
zei ik, terwijl ik mij schaamde
over het onveranderd goed humeur
van mijn buurman, er was hier
iemand maar hij is mi weer weg,
dus laat hem maar wegblijven.
Weg Neen 1 Hij klimt over
dion muur. Zet hem na zet hem
na
En het hoofd verdween uit liet
venstor naast het mijne.
Ik snelde de gang in en was juist
vroeg genoeg om een bijzonder knap
pen jonden man, dien ik tot nu toe
nauwelijks de moeite had genomeu
aan te kijken, tegen te houden. Hij
was in volslagen avondtoilet, en zijn
gelaat schitterde van lust tot het
avontuurlijke on buitengewone.
Mijnheer, fluisterde ik, laat
deze zaak rusten. Ik zal op den voor
grond moeten komen ate u aan-
houdt, en ik ben al veel te veel op
den voorgrond geweest I
Zijn donkere oogen keken mij een
oogenblik vragend aan, toen sloeg hij
ze neer, als wilde hij verbergen, dat
hij het zich herinnerde en begreep.
Hij beviel mij om zijn fijn gevoel. Hij
beviel mij om zijn zwijgende sympa
thie, en meer nog om de natuurlijke
teleurstelling op zijn moedig, jong ge
laat*
-*+* Het spijt mij, 'dat IK n heb moe
ten berooven van een aangename
jacht, zei ik. Eéns zou ik de
eerste geweest zijn om met u mee te
doen. Maar om u de waarheid te
zeggen, heb ik den laatsten tijd ge
noeg opwinding gehad voor mijn ge-
heele leven.
Dat kan ik mij begrijpen, ant
woordde hij, met zijn mooie oogen
vol op mij gericht.
Hoe verkeerd had ik hom beoor
deeld I Ik zag nu geon alledaagsoke
nieuwsgierigheid in zijn vleienden
blik, maar veeleer die sympathie,
waaraan ik juist zooveel behoefte
had.
Ik bood hem mijn hand aan.
Het is heel goed van u, mij mijn
zin te geven, zei ik. Niemand
anders heeft iets gehoord, begrijpt u.
Ik hoop morgen nog eens de gelegen
heid te hebben u te bedanken.
Neen, neen I riep hij uit
geen bedankjes, maar maar als ik
u nu beloof u met geen vragen lastig
te vallen wil u dan een glas bran
dewijn met water in mijn kamer ko
men drinken, vóór u weer naar uw
eigen kamer teruggaat?
Brandewijn en water was nu juist'
een. waaraan ik behoefte had, en
at deze jonge man mij steeds be
ter beviel, zei ik dat ik heel graag
bij hem- zou komen, en keerde naar
mijn kamer terug om mijn kamer
japon en pantoffels te halen. Om ze
echter te vinden moest ik mijn kaars
aansteken, toen zag ik de groote ver
woesting, die mijn aanvaller had:
achtergelaten. De spiegel was verbrij*
zeldde toilettufel had een poot vei*
loren, en heide lagen op den grond,
met mijn horstcis on scheerbekken ea
alle dwaze toilet-prulletjes, die nte<
mand gebruikt (maar die ik took te»
rug zou moeten geven), over hot kar*,
pet uitgestrooid. Maar één ding vond
ik, dat daar eerst nog niet geweest
was onder het venster lag een reus
achtig mes, waarvan de scheede wa£
afgenomen.
Met een soort van huivering nant
ik het op, wat niet vermindeme, toon
ik voelde of het geslepen was. Hot
ding was duivelachtig scherp.
Ik nam het moe om het aan mijn
bum-man te laten kijken, die juist
bezig was den huW-.neeht zijn orders
te geven het scheen nog niet later
dan twaalf uur te zijn, en hij scheen'
juist thuis te zijn gekomen, toen het
rumoer in mijn kamer plaats had.
Wat 1 riep hij uit, toen dé
man verdwenen was en ik mijn txo»
phéé liet kijken. Wat, wat heeft tt
daar
Het visitekaartje van mijn bezoe*
ker, zei ik. Hij hoeft het achter»:
gelaten. Voel eens, hoe scherp
Ik heb zelden een meer voren tw aar»
dlgd gelaat gezien, dan dat van mijn
nieuwen kowiis over hot wapen, teen
hij het bij hot licht hield en met zljq
vinger langs het lemmet streek.
'Wordt vervolgd).
