HAARLEM'S DAGBLAD.
gsitenlandsci! Overzicht
Het Vergaan van de
„Lady Jennyn."
Stadsnieuws
Rubriek voor Vragen
Uit de omstreken
Binnenland
tein, 5 Euxopeesche officieren ea 88
inlanders.
't Derde onheilsbericht komt ook uit
Amerika, Haiti en San Domingo zijn
door
CYCLONEN EN OVERSTROO
MINGEN
geteisterd. Op Haiti heeft bovendien
nog een aardbeving gewoed, waar
door de steden Posrt-de-Paix, Gonai-
ves, Cap Haitien en nog andere in
puin liggen. Alleen te Port-de-Paix
zijn al 19 lijken onder de puinhoo-
pen gevonden, maar gevreesd wordt,
dat 't aantal slachtoffers veel en veel
grooter is.
NOG MEER ONGELUKKEN
zijn er te melden, gelukkig niet -zoo
ernstig.
Te Messina heeft een treinbotsing
plaats gehad, waarbij 20 personen
gekwetst werden.
Te Berlijn heeft 't zoo gestormd,
dat door diverse kleine onheilen een
30 personen gekwetst zijn.
Voor heden is er weinig politiek
nieuws. In
DE HONGAARSCHE KAMER
heeft de verkiezing van een nieuwe
president plaats gehad. Als zoodanig
werd aangewezen Alexandre Gaal
van de Kossuth-partij. Aan deze ver
kiezing zou men zeggen, dat de Ka-
mer meer gevoelt voor de Kossuth-,
dan voor de Justh-partij, maar dit
enkele feit Ls natuurlijk nog niet be
slissend voor den geheelen politieken
strijd. Zonder nieuwe verkiezingen,
zal men er in Hongarije wel niet af
komen.
Ook kan men zeggen, dat Europa
niet zonder moeilijkheden van de
KRETENSER QUAESTIE
zal afkomen. Nu heeft de Frasnche
minister van buiten landsche zaken
weer gezegd, dat hij den tijd niet ge
komen acht, thans de Kretenser-zaak
aan de orde te stellen.
En in de
TURKSCHE TROONREDE,
Zondag gehouden, wordt de quaestie
ook wijselijk geheel... vergeten! Wel
werd in 't stuk beweerd, dat de be
trekking met de andere mogendheden
van vriendschappeiijken aard is,
maar het had zeker meer effect ge
maakt, wanneer Griekenland met
name genoemd was. Bovendien is in
de volgende passage der troonrede
een addertje onder 't gras te zoeken:
„Al de mogendheden trachten den
algemeenen vrede te bewaren, ver
volgde de troonrede, en wij sluiten
ons bij dit edele doel aan, vol zorg
onverj aarbare rechten en onze wetti
ge belangen te handhaven. De regee
ring stelt er evenwel prijs op, een
wezenlijk element van orde en vrede
te zijn."
Die „onverjaarde rechten", daar is
de Kretenser-quaestie uit te proeven!
Ook in
DEN STRIJD IN HET HOOGER- EN
LAGERHUIS
in Engeland korrit nog weinig schot,
't Strijd-materiaal komt bij kleine
beetjes los. Nu heeft minister Chur
chill te Bristol weer een rede gehou
den, waarin hij zei, dat wanneer bij
de aanstaande verkiezingen, de libe
ralen als overwinnaars uit het strijd
perk traden, zij dan stappen moesten
doen om te beletten, dat de lords in
't vervolg niet zouden doen wat zij
hu voornemens zijn. Zij moesten niet
toestaan dat de lords zich bemoeien
met liet budget. Churchill ontkende
hun recht, oin de ontbinding te for-
ceeren.
Wanneer we melding van een rede
voering van een Engelsch minister,
dan komt daar natuurlijk weer een
bericht bij over een
BRUTALE SUFFRAGETTE.
Nu was 't er een, die minister Chur
chill met een... zweep heeft aange
vallen.
Na eenige oogenJblikken worstelens
maakte Churchill zich van de zweep
meester en overhandigde die, bij wij
ze van zegeteeken, aan zijn vrouw.
De juffrouw van de zweep werd ge
arresteerd.
De regeering van Engelsch-IndiS
heeft op haar beurt woer last van
bomaanslagen. Nu heeft er op den
onderkoning weer
EEN BOMAANSLAG
plaats gehad. Toen de onderkoning
Zaterdagmiddag met een dame een
rijtoer door de stad van Ahmidahad
deed ontplofte er plotseling een bom.
Men vond een man op den grond, met
afgeslagen hand en een niet ontplofte
bom naast hem. Het is waarschijnlijk
dat, toen het rijtuig naderde, de Hin
doe de bom heeft weggeworpen. De
bommen bevatten picrinezuur.
Een dichte menigte verdrong zich
om het rijtuig. Een onderofficier van
de dragonders, die voorbij reed kwam
het eerst met getrokken zwaard, tus-
schenbeiden. Een tweede bom trof
een Lniandscheu officier,, die een zon
nescherm boven de dame hield. Hij
viel evenwel ongedeerd op den grond.
De man, die bij de ontploffing ge
troffen werd, was een voorbijganger,
die de bom opnam.
Van de Residentie en haar
bewoners.
XXX.
Wat bij de jongste raadsverkiezing
een Hagenaar overkwam, die een
paar dagen voor de stemming
bemerkte dat hij geen ki es vereen i-
ging achter zich had en gecandideerd
was door een troepje politieke beun
hazen, welke in het ijveren voor hun
man vermoedelijk een zoet winstje
zagen, herinnert me aan een derge
lijk voorval, dat een jaar of 10 gele
den voorviel.
Een oud-landsadvocaat uit Indië
kreeg eens bezoek het liep tegen
de periodieke verkiezingen van
een keurig gekleed heer, welke hem
kwam vragen of hij soms genegen
was een candidatuur voor den Raad
te aanvaarden. Reeds lang hadden,
volgens diens zeggen, velen het oog
op hem doen vallen daarom besloten
een zekere „wij" pogingen in 't werk
te stellen een zetel voor hem te be
machtigen.
Aan de begrijpelijke nieuwsgierig
heid van den candicaat-in spe om te
weten, uit welke personen die vrien
delijke „wij" bestonden, werd maar
zeer ten deele voldaan.
De agent in raadsleden hield een
schoone speech, waarin hij hoog op
gaf van de eer de burgerij te mogen
vertegenwoordigen, de groote waar
schijnlijkheid van gekozen te wor
den, Liet even doorschemeren, dat een
paar kiesvereenigingen steun hadden
toegezegd, maar noemde geen namen.
Onze advocaat hield zich van den
domme, deed of hij op het voorstel
inging en daarop kwam de bezoeker
aan een, naar hij zei, hoogst onaan
gename kwestie.
Er waren altijd voorbereidende
kosten, er diende een fonds te zijn
omdat men met reclame maken be
gon, de kiesvereenigingen waren
slecht bij kas en of mijnheer daar
om geen 1000 wou geven. Had hij er
bezwaren tegen dit zelf te doen, dan
zou hij wel iemand weten, die het
geld wilde verstrekken.
Wat in het hierop volgende oogen-
blik gesproken is, weet ik niet, wel
dat de makelaar in politiek binnen
de 30 seconden op de keien stond
Jarenlang schijnen deze vrijbuiters
hun manoeuvres niet te hebben uit
gevoerd, totdat zij in den bovenbe
doelde een slachtoffer vonden, dat
nog juist bijtijds bemerkte, door wie
hij zich had laten aanbevelen en
daarom op den vooravond van den
stemdag verzocht geen stemmen op
hem uit te brengen.
De brutaliteit, waarmee deze heeren
optreden, doet echter vermoeden, dat
hun pogen werkelijk wel eens succes
gehad heeft en er raadsleden geweest
zijn, die hun zetel aan dergelijke inen-
schen verschuldigd waren.
Politiek, dat is een schoone zaak
En geeft het menschdom veeJ ver
maak.
zouden meester Pennewips school
kinderen dichten, als hij ze thans nog
opstellen op rijm kon opgeven.
Er ia een wonder gebeurd, een groot
wonder. De raad heeft de begrooting
aangenomen I Niet dat er kans be
stond, dat hij haar zou verwerpen, o
neen, maar de debatten er over na
men zulk een bedenkelijke lengte aan
dat het niet anders scheen of de serie
zittingen zou tot in lengte van dagen
worden voortgezet.
Van Woensdag 27 October tot Zater
dag 6 November, 's avonds om 6 uur,
zijn onze vroede vaderen er over aan
het praten geweest De eerLijkbeid ge
biedt te melden, dat op twee dagen
rust gehouden werd, wat echter op de
stroomen van welsprekendheid niet
den minsten invloed ten goede had.
En hoe is er geredeneerd Over po
litiek, over geschonden rechten van
één werkman, over oude koeien, reeds
jaren lang verdronken in de slooten,
waar ze toch nog uitgehaald werden,
over subsidies aan vereenigingen, die
daar ganschelijk niet in aanmerking
voor komen.
Ja, over wat niet al, behalve over
gemeentebelang en zaken, welke de
geheele burgerij aangaan. Persoon
lijkheden, hatelijkheden waren sche
ring en inslag dat een der leden zoo
beleefd was, een wethouder Ln de re
de te vallen met den uitroep „dat is
cnwaar", vond niet eens algem.eeue
afkeuring. Het einde was wel het
schoonst een wethouder en een lid
met gebalde vuisten tegenover el
kaar.
En toch zijn er nog menschen, wel
ke niet willen toegeven, dat het peil
van den raad hard verbetering noodig
heeft.
Wannéér het waar is, wat een Sche-
venlngsch blad onlangs beweerde, dan
worden er pogingen in 't werk gesteld
om tegenover het Vredespaleis, aan
de andere zijde van den Schevening-
schen weg een reusacnug hotel op te
richten, waarin een speeigeiegenheid
niet zou ontbreken.
De plannen gaan u>t van den beer
Marquet, den bekenden speeihuisko-
ning uit Ostende, en een deel van
den benoodigden grond moet hij reeds
in handen hebben.
Er is echter iets, wat den bouw kan
tegenhouden. Voor de rechterzijde
van den Bcheveningschen weg is het
bouwplan indertijd vastgesteld door
den raad, zonder diens goedvinden
mag er niets aan veranderd worden
en dat er een meerderheid zal gevon
den worden voor het ontsieren van
de oude laan, door een uitra-nieuwer-
wetsch hotel, dat al bij voorbaat geen
goeden naam heeft, is niet te eelooven.
Het denkbeeld van den heer Mar-
quet is anders wel aardigden
scheidsrechters in arbitragekwesties
een comfortabel tehuis en tevens ge
paste vermakelijkheid bezorgen. Wan
neer we het goed "beschouwen, is het
je reinste filantropie I
Sedert een paar weken is op het
Kerkplein, een van de drukste pun
ten van de stad, een publieke vermar
kelijkheid in werking, waarvan het
jongere deel van de voorbijgangers
genoegen beleeft, terwijl de last er
van op de meer bezadigden neerkomt.
Er zijn namelijk drie postzegel
automaten opgesteld, die één eigen
schap gemeen hebben, welke hun be
staan tot een denkbeeldig nut maakt
ze werken bijna nooit van zelf.
De jeugdige knapen en ook wel meis-
kens, die langs de straten dartelen,
vonden die toestellen „vreemd" en
ieder Hollander weet helaas, wat het
zeggen wil als een straatjongen
iets vreemd vindt.
De gleuven voor de centen worden
volgestopt met metalen plaatjes, stuk
jes lucifer, enz., aan de knoppen ge
draaid, aan de moeren gepeuterd,
met het gqvolg, dat een paar malen
in een uur de zaalwachter van het
kantoor geroepen werd, omdat
iemand, die er geld in stopte, geen
zegels ear voor in de plaats kreeg.
Voor het gebruik maliën van de
automaten behoort moed. Eerst dient
een troep kwajongens op zij geduwd,
die er den geheelen dag voor staat,
en dan beginnen pogingen om „waar
voor zijn geld te krijgen". Aan opmer
kingen, raadgevingen geen gebrek en
de „vermakelijkheid" is op zijn hoogst
als de man, korzelig geworden door
al dat geleuter en door de fanatieke
koppigheid van den automaat om te
weigeren, aan het toestel gaat ruk
ken. Dan schatert de troep en aan het
eind laat dan de moedige man zijn
geld maar zitten en maakt dat hij
wegkomt.
Het plaatsen van een agent of een
wachter naast de automaten schijnt
het eenige middel om het nut er van
niet geheel illusoir te maken.
De „Geschiedene Frau" heeft hier
vrijwel haar biezen gepakt. Ze komt
nog eens in een Hollandscbe kleedij
en verdwijnt dan, waarschijnlijk
Eindelijk is er een voorloopig einde
aan de
ZAAK STEINHEIL'
gekomen.
Zaterdagmiddag was de verdedi
ger aan 't woord, die een gloedvol
.pleidooi hield. Allereerst constateer
de hij, dat de instructie op niets was
uitgeloopen, alleen is een beschuldi
ging van medeplichtigheid overge
bleven. Maar ook deze wordt door
den verdediger ontkend. Hij gai een
breede schildering van 't leven der
beklaagde, zelfs brieven aan haar
eersten verloofde kwamen op de prop-
penl Haar huwelijksleven beschrij
vende, noemde de verdediger haar
„een voorbeeldige, wakkere, goede,
voor ledereen bereidwillige huis
vrouw." De afdwalingen van T pad
der deugd, en huwelijkstrouw kon de
verdediger natuurlijk niet onweer
sproken laten. Voor deze ongeregeld
heden was z. i. de echtgenoot verant
woordelijk, want, die deed niets an
ders tegenover de vrienden van ma
dame dan... voor goed geld hun por
tret maken 1
Gij hebt zoo zei de pleiter ten
Slotte uw proces en beschuldigin
gen uit holle woorden en veronder
stellingen opgebouwd en de openba
re aanklager Is er niet in geslaagd,
om de beschuldiging te bewijzen.
Daar
NIETS BEWEZEN IS
eisch ik op alle punten der aanklacht
vrijspraak.
Terwijl Mr. Aubin zoo sprak, zat
do beklaagde meermalen hartstochte
lijk te snikken, of verborg haar ge
laat tusschen henr handen.
Hierna was 't aam de jury om uit
spraak te doen. Ze trok zich in raad
kanier terug en liet eenige keeren den
voorzitter van t hof van Assises en
den verdediger roepen, om eenige na
dere inlichtingen te geven.
Vam half elf 's avonds tot na mid
dernacht bleef de jury beraadslagen,
daarna kwam de beslissing. Op alle
punten der beschuldiging luidde haar
antwoord ontkennend, zoodat
DE JURY MEVROUW STEINHEIL
VRIJGESPROKEN HEEFT,
't Gerucht gaat, dat de vrijspraak
met algemeene stemmen is gegeven.
De beslissing der jury werd in de
rechtszaal met een daverend applaus
begroet.
Vermoedelijk heeft de Steinheilzaak
wel de meeste belangstelling in de
buitenlandsche zaken. Toch zijn er
eenige berichten over ernstige onge
lukken, die helaas van meer belang
zijn. Allereerst over een
VREESELIJKE MIJNRAMP IN
NOORD-AMERIKA.
Tengevolge van een brand in een
bos hooi had een ontploffing plaats
in een steenkolenmijn in Cherry
(Staat Illinois).
De beambten schatten 't aantal d-oo-
den op ongeveer 400. Dadelijk na de
ontploffing werden pogingen tot red
ding aangewend, maar 5 uur later
waren nog slechts 12 lijken naar bo
ven gebracht.
De hoofdopzichter van de mijn ver
klaarde, dat het bijna onmogelijk
was, dat de in de mijn bedolven man
nen nog in leven waren. Wijl 't niet
doenlijk was de mijn onder water te
zetten, besloten de autoriteiten de
opening van de mijnschacht to slui
ten, in de hoop daardoor de vlammen,
die tot de oppervlakte doordrongen,
te blusschen.
De meerderheid der omgekomen
mijnarbeiders zijn Oostenrijkers en
Italianen.
't Tweede bericht betreft.
EEN NOODLOTTIGE AANVARING
bij Singapore. Zondagochtend is daar
't Russische stoomschip „Onda" in
botsing gekomen met de mailboot
„Lascyne". Deze laatste zonk binnen
enkele minuten. Wel konden door de
„Onda" nog 61 menschen gered wor
den, maai' een nog grooter aantal
vond den dood in de golven, n.l. 7
Europeesche passagiers, waaronder
baron en baronnes Beniczky.de kapi-
!HtiUiLL!bS'Ul\
door
E. W. H o r n u n g.
Den langen, langen middag, die nu
volgde, zal ik nooit vergeten. Het
slaapmiddel bezorgde mij hoofdpijn,
maar had verder geen uitwerking
en ik verlangde om tot den avond te
slapen met een verlangen, zooals ik
vóór of na dien tijd nooit meer ge
kend heb. Alles scheen daarvan af te
hangen Ik zou weer een man zijn,
als ik maar eerst enkele uren gesla
pen had. Maar neen mijn zorgen
verlieten mij geen enkel oogenblik
en nu moet ik mij houden alsof ik
wel sliep I Want het andere slaapmid
del was voor den avond, en ais zij
nu maar dachten, dat liet eerste goed
geholpen had, dan zouden zij zich
des te minder het hoofd over mij bre
ken, als zij meenden, dat ik het twee
de ook had leeggedronken.
O, maar het was wreed Ik lag daar
®n schreide van zwakheid, en uit ge
brek aan slaap ik wist, dat ik zoo
doende in den laten avond ongeschikt1
zou zijn, als mijn verstand het ten
minste nog zoolang uithield. Daar
hulpeloos neer te liggen, terwijl Eva
mij verwachtte, dat zou mijn dood
steek zijn.
Ik zou opstaan als een krankzinnige
wanneer ik ooit weer opstond. Waar
schijnlijker zou ik een van de vijf
groote kogels in mijn eigen barstend
hoofd jagen het was geen geringe
verleiding zooals ik daar neerlag in
doodsangst, met het geladen wapen
naast mij.
Maar zoo nu en dan dacht ik, dat
de slaap kwam en even voelde ik
mij als gewiegd in mijn hoenderkorf,
dam was ik weer klaar wakker. En ik
zweer, dat mijn lichamelijke en gees
telijke kwellingen, hier in mijn bed,
veel grooter zouden zijn geweest dan
alles, wat ik op zee had uitgestaan,
had die eens gezegende en zoete ge
dachte mij geen moed ingesproken'.
Zij leefde Zij leefdeEn het wonder,
dat mij in bescherming had genomen,
mij, een onbeduidend mensch, zou ook
haar zeker bevrijden uit de handen
van moordenaars en dieven. Maar
niet door mij ik lag hier zwak en
hulpeloos en mijn tranen stroom
den maar aldoor en ik voelde mij
ieder uur zwakker worden.
Ik herinner mij, wat een prachtige,
heldere dag het was, het groote, open
veld lag daar glimlachend onder een
helderen, bouden hemel, toen Ik voor
zichtig even onstond en uit het
raam keek. Een scherpe wind floot
om het huisje heen ik voelde hem
aan mijn voeten, terwijl ik daar
3tond maar nooit heb ik ©en helder
der en pittiger herfstdag doorleefd
En daar moest ik terneder liggen, ter
wij] alle kracht mij verliet, de man
nelijke kracht, die ik dien nacht zoo
noodig zou hebben 1
Ik kroop weer in bed, vast van plan
om nu toch te gaan slapen. En daar
lag ik weer, luisterend zoo nu en
dan naar de voetstappen van de
vrouw beneden naar geheimzinnig
gefluister, dat mij onverschillig Liet
dan weer naar mijn horloge, dat
naast mij lag te tikken, naar het lclop-
pen van mijn hart In mijn lichaam,
uren en uren achtereen. Ik schreide
zooals ik nooit geschreid had. Ik be
schimpte en verwenschte het noodlot
niet met mijn lippen, omdat de
vrouw moest denken, dat lk sliep,
maar hartgrondig in mijn binnenste.
Plotseling werd iiet donker. Niet
langzamerhand ik zag zelfs geen
schemering. Het ééne oogenblik zag
ik de zon door de gordijnen schij
nen het volgend o, gelukkig, ge
lukkig Geen licht scheen er meer
door de gordijnen heen alleen een
heel zwakke schemering was op zij
te zien en in plaats van goudgeel,
was het nu zilverkleurig.
Het was de maan. Ik had uren Lang
geslapen zonder te droomen. De
vreugde over die ontdekking 1 De
overgang om zoo opgefrischt te ont
waken Het kwam mij -voor als een
groot wonder Ik zal het nooit, nooit
vergeten, evenmin als de huivering
van vrees, die zoo wreed dadelijk op
dat oogenblik van vreugde volgde.
Het was doodstil in het huisie. Als
ik eens te lang geslapen had I
Met bevende hand vond ik mijn
horloge. Gelukkig had ik het in den
vroegen morgen opgewonden. Ik ging
er nu mee naar het venster, trok het
gordijn weg en hield het in 't maan
licht in de hoogte. Het was nog geen
tien uur. En toch was het zoo stil
zoo doodstil in het huisje.
Ik sloop naar de deur, deed haar
heel voorzichtig open en zag de weer
kaatsing van een licht beneden.
Toch hoorde ik niets behalve mijn
haastige ademhaling en het wilde
kloppen van mijn eigen hart.
Ik was nu overtuigd, dat de
Brailhwaites uit waren en kleedde mij
haastig aan, zoo weinig mogelijk ge
rucht makend, en nog steeds niets
beneden hoorend. Toen, ofschoon ik
mij na mijn slaapje een ander mensch
voelde, kreeg ik een gewaarwording
van honger, gelukkig herinnerde ik
mij een pakje dunne boterhammetjes,
dat ik had meegenomen en niet ge
opend op mijn reis aar het Noorden.
Deze bi-acht ik van mijn reistasch
(waar zij vergeten gelegen hadden)
over naar mijn zak. voordat ik het
gordijn weer had laten zakken- en nu
voor goed, want noemenswaard suc
ces heeft ze hier niet gehad-
Wei waren bij de eerste voorstellin
gen de zalen tjokvol bezoek aan
een „Wiener" operette staat wel ge
kleed maar het publiek bleef meest
al ijskoud. Zelfs de meer dan ge
waagdheden, die in het stuk voorko
men, schijnen het geen toeloop meer
te bezorgen en dat zegt hier heel wat
SINTRAM.
Ned. Herv. Kerk.
In de classis van Haarlem is eene
zending8Commlssle ingesteld, welke de
bevordering van de belangstelling in
de zaak der zending beoogt De com
missie bestaat uit de heerenDs. P.
E. Barbas en A. J. Winkler, beiden te
HaarlemDs. W. Bax en Ds. A. van
Wijk, beiden te Zaandam, en Ds. A.
Bnethlage, te Heemskerk.
Ex. V r ij e- en O r d e-o e f e n i ng.
Haarlem, 13 Nov. Geëxamineerd 12
vrouwelijke candldaten. Geslaagd de
dames J W. Wijten en B. Adainavan
Scheltema te Amsterdam, E. M. van 't
Wel te Haarlem, J. C. van der Plas
te Zoeterwoude en C. M. C. G. Hetler-
schy.
Alberts frères.
De film-serie is deze week al bij
zonder mooi. 'n Waar kunstwerk mag
„Etea-nelle folie" genoemd worden,
dat den toeschouwer van 't begin tot
't einde in één spanning houdt. Het
handgeklap klonk eerst 'n paar secon
den na *t verdwijnen van dit boeien
de kleurenbeeld, 'n bewijs dat de ge
schiedenis diepe ontroering gewekt
had. Navertellen Is niet wel doenlijk;
men moet 't zien om Iets van deze
geweldige levensgebeurtenissen te ge
voelen.
Heel mooi was ook 'n tocht van
twee Itallaansche fluitspelers, die de
wijde wereld inging om hun kostje
op te halen. Interessant vooral waren
de kiekjes uit Midden-Afrika; 'l pluk
ken der vruchten van den broodboom
en 't rondtrekken der karavanen
werd met groote belangstelling ge
volgd. Ook 't komische element was
rijk vertegenwoordigd. Daar was
vooreerst de geschiedenis van 'n pro
fessor, die 'n poeder uitgevonden
had, dat voorwerpen, die er mee be
spoten werden, tot stof deed weerkee-
ren. Ten slotte moest de uitvinder er
zelf aan gelooven. Een andere prof.
was er, die op 'n cobra capella ('n
getemde) naar huis reed, en daar
even genoeglijk op zat, als h ander
mensch op een fiets. Dan draaide er..,
ja eigenlijk te veel om op te noemen.
Wie er meer van weten wil, brenge
zelf een bezoek aan de Kroon. Men
zal zich zijn gang niet beklagen!
liaabounsurdeu hebben liet vuorreuh
vragen op rersoliiiieud gebluf mite voor
beantwoording vatbaar, in te aeadeii b(] de
Redaotle vnn Haarlem's Dagblad, Groote
Houtstraat 68
Alle antwoorden worden geheel kosteloos
gegeven en, voor eootosI mogelijk ia, den
dag na de inzending
Aanvragen, die niet volledig naam en
woonplaats van den iusender vermelden,
wordt geen auudauutgeaouoi.keu.
VRAAG: Ik ben iemand f 2 schul
dig, maar ben nog niet ln staat ge
weest hem te betalen. Zou ik nu ge
rechtelijk vervolgd kunnen worden?
Of kan ik in twee termijnen betalen?
ANTWOORD: Men kan natuurlijk
stoeds een gerechtelijke vervolging
tegen u instellen. Waar het hier een
klein bedrag betreft, zal men hiertoe
evenwel niet zoo spoedig overgaan.
U doet het beste, uw schuldeischer
voor te stellen de 2.50 iu termijnen
af te betalen.
VRAAG: Waar is de Haarlemsche
afdeeling of agent gevestigd van de
Nederlandsche Begrafenis-Mij.?
ANTYY OORD: Secretaris van de
afd. Haarlem van het Algemeen Ne-
derlandscb Begrafenisfonds is de heer
Joh. S Holster, Roosveldstraat 6, al
hier.
VRAAG: Waar kan men hier ter
stede gewichten laten ijken?
ANTWOORD: Hier ter stede is geen
ijkkantoor. Het dichtstbijzijnde Is ge
vestigd te Amsterdam; chef aldaar is
de heer J. H. Scholten.
ging ik, op mijn teenen loopend, de
kamer uit en deed de deur heel zacht
achter mij dicht. Ook op de trap liep
ik zoo voorzichtig mogelijk, met mijn
linkerhand den muur betastend (mijn
rechter was vol), voor het geval, dat
ik mij vergissen mocht La de veron
derstelling, dat ijj alleen in huis
was.
In weerwil van al mijn voorzichtig
heid kraakten de treden bij lederen
stap. En tot mijn plotselingen groo-
ten schrik hoorde ik een stoel ver
schuiven in de keuken beneden.
Mijn hart en ik stonden samen stil.
Maar mijn rechterhand klemde zich
vast om stevig hout, mijn rechter
voorvinger beefde tegen dun staal.
Het geluid werd niet herhaald. En
eindelijk vervolgde lk mijn weg naar
beneden, met opeengeklemde tanden,
een verontschuldiging op mijn lippen,
maar vastbesloten tot in iedere zenuw
van mijn Lichaam.
Een schaduw lag over den keuken
vloer het was die van den doof
stomme. terwijl hij op een stoel stond
voor het vuur, zich met een mageren
arm steunend tegen den schoorsteen
rand, terwijl hij met den ander boven
zijn hoofd iets scheen te willen grij
pen.
Ik stond er een oogenblik naar te
kijken, gelukkig in de gedachte, dat
hij mij niet kon hooren het volgend
oogenblik zag ik wat het was, waar
naar hii zijn hond had uitgestoken *-
VRAAG. Vader en moeder waren ln
gemeenschap van goederen getrouwd.
Moeder ls eenigen tijd geleden gestor.
ven. Moet nu bij den inventaris ook
de waarde der zaak gerekend wor
den
ANTWCORD. Neen, alleen do goe
deren, welke de gemeenschap uit
maken, worden jeTnventariseerd en
getaxeerdmaar een zaak is geen
goed of geen recht en heeft op zich
zelf geen waarde, wel te verstaan geen
waarde, die men in geld kan uitdruk
ken of omzetten.
VRAAG. Kan vader de zaak verkoo-
pen en de opbrengst voor zich zelf
houden, zonder dit in do nalatenschap
te verantwoorden
ANTWOORD. Dat kan hij doen n a
de boedelscheiding, als hem eerst da
inventaris der zaak ls toebedeeld.
Zonder dien inventaris heeft de zaak
immers geen waarde
VRAAG. Een meisje moet op advies
van haar dokter 3 weken vóór Nov.
haar dienst opzeggen tegen Nov.
Heeft mevrouw nu 't recht de kermis-
fooi af te houden, en is zij verplicht
het meisje loon, kostgeld enz. te beta
len
ANTWOORD. Er is hier een wettige
reden om den dienst te verlaten.
Daarom mag mevrouw in dit geval
naar onze meening ook geen fooi in
houden maar zij behoeft ook alleea
het loon te betalen tot den dag van
vertrek, zonder meer.
VRAAG. Wij zijn geld te goed van
mijn overleden moeder, die al ruim
40 jaar dood ismaar de bewijzen
heeft mijn vader, die nu erfgenaam
is geworden van de nalatenschap van
mijn eigen broeder, ls hier nu nog
recht op te krijgen?
ANTWOORD. Zeker, er zal dan een
eisch tot boedelscheiding moeten wor
den gedaan, als ten nunste uw vader
niet vrijwillig wil medewerken. U zult
u te dien einde moeten vervoegen bij
een aovocaat-procureur.
VRAAG. Als men met 1 Dec. een
perceel huurt voor drie maanden, met
3 maanden opzeggen, voor hoe lang is
men dan op zijn minst aan de huur
verbonden Kan de eerste maand do
opzegging reeds geschieden
ANTWOORD. Wij zouden niet we
ten waarom niet. Als eenvoudig be
dongen is, <Lrie maanden vooraf op
zeggen, zonder meer en onze huur
vangt aan 1 December .dan kunnen
wij 1 Jan. opzeggen, om 1 April te
vertrekken.
SANTPOORT.
De examens voor krankzinnigen
verpleging in 't gesticht Meerenberg
gehouden hadden tot resultaat:
Eerste gedeelte A: Meerenberg, 40
candldaten, afgewezen 17, geslaagd
de zusters J. C. van Bairneveld, A. v„
d. Brug, E. M. C. van Delft, M. L. C,
van der Drift, F. C. van Dijk, E. Ha
zenberg, C. Hengaveld, J. W. de
Jongh, G. J. Klinken tij i, J. van Lt>-
huijzen, P. Meurs, A. G. Peterse, N-
Roos, H. C. Verheul, M. Vierstra, ML,
M. Waage, C. G. WiLdbret, P. F. de
Winter en R. van der Zee en de broe
ders F. Corneiisse, J. Hartevelt, G.
Hogenberg en A. Kalf.
Tweede gedeelte A: Meerenberg, 20
candidaten, afgewezen 11, geslaagd
de zusters M. E. van Cittert, H. F.
A. H. Furs ter. R. Heeroma, T. M.
Keirn, J. H. Kleijbeuker, J. H. van
der Laan, H. J. H. Leonhard en D.
E. Ligtvoet en broeder J. Romeijn.
Derde gedeelte A: Meerenberg, 15
candidaten, afgewezen 4, geslaagd de
zusters M. G. H. Bos, C. F. Bronstee-
de, A. Dekker, L. W. Ezenga, J. A.
Ph. van Gelder, H G. Hamera. IL
J. Kleijbeuker, G, J. Langerak en J.
H. Leonhard en de broeders P.
Swarts en P. Treffers.
Examen B: Meerenberg. De eenige
candidaat is geslaagd nl. zuster S.
M. C. Gnirrep.
De brieven van Hatbilde
Westmeyer.
HOE Mr. P. TIDEMAN DE VEEL
BESPROKEN BRIEVEN IN
ZIJN BEZIT KREEG.
Onder bovenstaanden titel schrijft
mej. Mathilda Westmeyer in het
weekblad „De Amsterdammer" het
volgende
een geweer met f linken loop en
meteen wist ik wat een bedr.eger hij
was.
Als je het aanraakt, zei lk,
ben je er onmiddellijk geweest.
Hij deed alsof hij mij niet hoorde,
maar hij hoorde wel het kakken van
de krachtige veer in mijn revolver,
en hij zou onmogelijk sneller van
den stoel af hebben kunnen komen,
dan hij nu deed.
Kom voor clen dag er mee. zei
ik, wat voor den drommel heb je
er mee voor, om je doof en «torn te
houden
Ik heb nooit geze-gd, dat ik dat
was, stotterde hij, huiverend achter
een stoel kruipend.
Maar je hield Je zoo en lk heb
grootan zin om je dood te schieten t
(Bedenk, dat ik zoo zwak was, dat ik
dacht mijn arm te zullen breken, als
ik hem gebruikte anders zou het mij
moeite kosten te vertellen, hoe ik dat
ongelukkige mannetje bedreigde).
Misschien sou ik je vrij laten gaan,
als je mij eenige vragen beantwoordt.
Waar is jo vrouw
Wel, zij zal dadelijk terug zijn 1
zei Braithwalte omzichtig maar
zijn blik was je veelzeggend, om mij
niet te waarschuwen.
Ik heb nog een kogel voor haaf
over, zei lk drelgiecnd, welnu,'
waar is zij
(Wordt vervolgd).
