HAARLEM'S DAGBLAD.
üiRion os
TWEEDE BLAD.
VRIJDAG 11 JAKUARl 1910
Buiteniandsch Overzicht
Heden heeft voor de verkiezingen In
Engeland de officieels candidaatstel-
Ung plaats en morgen gaat men
stommen.
Het spant er nu om I Balfour, de
leider der
TARIEFHERVORMERS,
heeft op het laatste oogenhlik nog een
belangrijke toezegging aan de kiezers
gedaan. Hij hield te York eene rede,
en legd» daarin de gelofte of, dat al»
de unionisten den stembusstrijd win
nen, en tij het tarief hervormen, de
belasting op de levensmiddelen niet
naar verhouding verhoogd zal wor
den. Hij voegde daaraan zelfs toe,
dut hij vermindering van de kosten
dor levensmiddelen door tarlefsher-
vonning verwacht.
Door den koloniën een voorkeur
recht op graan aan te bieden zou
do graanbouw in do koloniën uitge
breid worden, hetgeen verlaging van
den prijs van tarwe tien gevolge zou
Robben. Vorder verweet Balfour de
regeering weer verwaarloozlng van
do vloot en riep het land op, om Ho
me Rule voor Ierland te weerstaan.
Minister Asquith, te Salisbury
sprekende, beantwoordde Balfour's
beroep op het erfelijke koningschap
ten bate van liet orfolijke Hoogorhuis.
Asquith zei, dat 't koningschap zeker
erfelijk is, maar dat do koning geen
partij kiest, zooals het Hoogerhuts
doet, en dat nooit kan doen. en dat
hot recht van veto, dat de koning
naar de wet evenzeer heeft als het
71 oogerhuls het naar de wét heeft over
flnancleoie wetsontwerpen, niet uitge.
oefend wordt en nooit meer uitgeoe
fend zal worden. Zoo als de kroon
haar rechten uitoefent, kunnen erfe
lijkheid en democratie samengaan.
DE VLOOTQUAESTIE EN DE
OORLOGSKANSEN
eJJn tor sprake gebracht in het Cana-
doesche parlement. De eerste minister
Laurier zei nog eens. dat als Enge
land oorlog krijgt, het kon rekenen
op steun van Canada's nieuwe vloot.
Zooals men weet, worden dit jaar al
vast 7 1/2 millioen gulden besteed aan
Aon bouw van 11 kruisers.
In dezelfde vergadering hield Bor
den, de leider der conservatieven,
een rede, waarin hij de meening uit
sprak, dat een oorlog tusschen Enge
land en DuiLschland mogelijk is.
Duitschland heeft de heerschappij te
ipnd, gelijk Engeland ter zee. Maar
als de Duitscher een grooter volk too-
oen to zijn, als zij meer rijkdom in
hulpbronnen, meer kunde, grooter
srganisatiegave, oprechter vaderlands
liefde en meer zelfoj>offering hebben
«lan de Eu gelachen, dan hebben zij
•ok het recht de eersten ter zee te
woiden, gelijk zij het reeds te land
tijo. Maar zoolang de Engelschen
nog het bloed hunner voorouders in
4 e aderen hebben, zullen zij een uit
daging aanvaarden met niet minder
Vastberadenheid dan hun vaderen ten
tijde van de onoverwinnelijke vloot.
De heerschappij van Duitschland
tor zee zou het einde van het Britsche
rijk wezen. Als Canada zich zelf
trouw blijft, zal het in de ure des ge-
V&ars het Britsche rijk niet afvallen,
maar in het voorste gelid staan. Het
land heeft genoeg hulpbronnen, om
zonder dralen een vloot te bouwen en
tenminste één Dreadnought. Dat is
plicht tegenover land en rijk.
De Belgische bladen kondigen ver
schillende
ttUITENLANDSCIIE REIZEN VAN
KONING ALBERT
aan dit jaar zou Z. M. naar Londen,
Darijs, Berlijn en Den Haag gaan en
bovendien te Ostendo ontmoetingen
hebben met Edward IV en Wil
helm II.
De „Indëpendance" juicht deze be
zoek en toe en sclrrijft
Vooral een persoonlijke ontmoeting
met den Engelschen koning lijkt ons
aan uitstekend middel, om de minder
goede verstandhouding van den laat-
.ste-n tijd met- het eilandenrijk, tenge
volge van de Congo-geschiedenis, we
der in liet goede spoor te brengen,
zoolt de ontspanning, welke sedert
koning Albert's troonsbestijging merk
baar is, tot vriendschappelijke betrek-
kingc n kan leiden. Maar ook een we-
derzijdsch bezoek van de staatshoof
den van de beide groote naburen
aan den opvolger van koning Leopold
ach tón we zeer bevorderlijk voor de
goede vorstandhouding met deze rij
ken, welke voor het Belgische volk
-van zoo groot belang is.
HET NIEUWE MTNTSTERIE IN
Is gevormd leider Is de grootvizier
Haakl-pasja
Zoo Cs deze crisis geëindigd, zonder
dat belangrijke wijzigingen zijn aan
gebracht. Met den nieuwen groot
vizier ziju alleen opgetreden nieuwe
Ieders van hot ministerie van onder
wijs en van oorlog, benevens een
nieuwen Sjeik-ul-Islam
Van deze nieuwe ministers vraagt
vooral de minister van oorlog de aan
dacht. Hij was reeds bekend als een
uitstekend generaal en onder zijn mi
litaire leiding is het vroegere be
wind omvergeworpen ook heeft hii
als opperbevelhebber een beslissen-
den Invloed geliad op de vorming van
het Jonge Turksche leger. Reeds vroe
gere groot-viziers hadden indertijd
anschalk Schefket— Pasja gaarne
minister in hun kabinetten opge
nomen, onaar toen waren de pogin
gen daartoe vergeefsch Hij weigerde,
omdat hij niet wilde, dat zijn optre
den in den strijd legen den afgezetten
Sultan Ahdoel-Hamid zou worden
aangezien "«or streven naar macht
Ook bleek de maarschalk zeer gesteld
op zijn -rijheld en onafhankelijkheid,
en wild'- i -:et onder den invloed staan
van het comité voor „Eenheid en
Vooruitgang". Thans heeft hij even
wel toegegeven en de benoeming, hem 1
door Hakki-pasja aangeboden, aau-
*ard.
Van zijn optreden verwacht men
een krachtige houding tegen het co
mité, dat feitelijk nog steeds den baas
speelt in Turkije. En ook van den
rieuwen grootvizier verwacht men,
dat hij trachten zal de onafhankelijk
heid van de raadgevers van den Sul
tan te bewaren.
Dit wordt ook meer dan tijd 1
UIT GRIEKENLAND
komen eentge berichten over den mi
litairen bond, die doen vermoeden,
dat de invloed van don bond eer too-
dan afneemt.
Onder de officieren circuleert een
verzoekschrift, dat reeds drie hon
derd handteekemngen draagt, waarin
wordt aangedrongen op begenadiging
van allen, die aan de jongste muiterij
bij de marine hebben deelgenomen.
Men denkt, dat de regeering ook ten
deze zal toegeven, en dat eerstdaags
de amnestie zal worden afgekondigd.
Wat
GRIEKENLAND MET KRETA
wil doen, is nog altijd een raadsel.
De Kretenser politicus Venizelos,
van wiens komst te Athene we reeds
melding maakten, heeft voortdurende
besprekingen niet de leiders van den
officierenbond. Wat er precies tus-
schen de heeren behandeld wordt,
weet men niet, al lijdt het geen twij
fel, dat de gesprekken over Kreta
loopen. De jongste nota der mogend
heden, waarin zij verklaren dat er
van inlijving van Kreta bij Grieken
land geen sprake kan zijn, zal wel
licht de Grieksche officieren tot liet
besef brengen, dat er voor Grieken
land op Kreta voorloopig niets te ha
len valt.
Do bladen laten zich over de komst
van Venizelos verschillend uit
NAAR 'AANLEIDING VAN EEN
BETOOGING.
Men seint uit Madrid
Daar door officieren betoogd was
voor de vensters van het bureau van
een militair blad, dat een campagne
op touw had gezet naar aanleiding
van do belooningen, die aan de troe
pen te Melilla waren toegekend, heeft
de regeering den kapitein-generaal en
alle chefs, tot wier korpsen de officie
ren, die gemanifesteerd hadden, be
hoorden, uit hunne ambten ontzet.
Duidelijk is dit telegram niet. Wa
ren de artikelen en de betoogingen
voor of tegen de belooningen gericht
in Rusland is voor den militair
krijgsraad te Itasan beëindigd. liet
vonnis beveelt de veroordeeling van
tien beklaagden, onder wie twee lui
tenant-kolonels en andere officieren,
tot ontslag uit den dienst, verlies van
het recht op hun rang en ordetóeke-
neu en inlijving bij de af deeling arres
tanten. Bovendien zullen van de ver
oordeelden 1.700.000 roebels worden
geöischt, ten gunste der kroon.
EEN SCHIPBREUK,
Het stoomschip Czarina" is op do
pier bij Grossbay (Oregon in Amerika)
vergaan. Vermoedelijk zijn alle opva
renden omgekomen.
Van de Residentie en baar
bewoners.
XXXIX.
Het is een paar jaar geleden, dat
het Residentie-orkest optrad als vol
orkest, den strijd aanbond togen
Mervgolberg en zegevierde. Hall mu
zikaal Den Haag was in vuur en
vlam geraakt; en twee scherp afge
scheiden groepen vormden zich. De
vereerders van Mengelberg meden de
matlnée's en avondconcerten van VI-
oltas schare, met gevolg dat deze
uitvoeringen nooit plaats hadden voor
gevulde zalen.
Het bestaan van het orkest werd
wankel, de Inkomsten uit de entrées
namen beduidend af en bet getal
abonné's vermeerderde niet noemens
waard. Toen tastten een paar kunst
vrienden eens ferm Ln don zak, de
administratie werd georganiseerd,
het ooncertental verminderd, het lief
hebberij dirigeeren afgeschaft en ziet,
hun offervaardigheid heeft succes ge
had.
Eerst langzaam, toen sneller begon
de toeloop voor liet Residentie-orkest
te groeien en thans Is het zoover ge
komen, dat Zondagmiddag het groot
Gebouw, met 2600 plaatsen, geheel
gevuld was en menschen afgewezen
moesten warden.
Verschillende oorzaken hebben daar
toe medegewerkt. De tijd had de fel
heid van de tegenstanders wat l>e-
koeld. Mengelberg dirigeert zooveel
buitenslands, dat hij hier lang niet
altijd den staf kan zwaaien en de ver
eering gold meer zijn persoon dan
zijn orkest en last not least raakt het
Residentieorkest met elk Jaar. van
zijn bestaan beter ingespeeld, wordt
het gepresteerde van hooger peil.
Het is merkwaardig Viotta's dlrL-
geeren nu te vergelijken met dat van
een jaar of 5 terug. Toen was eento
nigheid aan de uitvoeringen niet
vreemd; tempo's nemen door dik en
door dim, durfde hij niet, daar ver
trouwde hij zijn menschen niet ge
noeg voor en liever wat rustiger spe
len dan in de war raken Thans laat
hij zich meermalen gaan, en a! is hij
geen dirigent van geboorte, die zelfs
een vreemd orkest dadelijk als t wa^
re electriseert, het meesleept door de
kracht, die van zijn persoon uitgaat,
toch brengt hij de werken tot ons op
een wijze, die vaak voorbeeldig ge
noemd mag worden. Zou er een or
kest in ons land, ja, missclüen ook
daar buiten gevonden worden, dat
b.v. Wagner beter vertolkt?
Voor het uiteenspatten van wat met
zooveel moeite opgebouwd weird, be
hoeft nu geen vrees meer te bestaan.
Geldelijke steun is al voor de twee
komende jaren verzekerd en wanneer
de moreels blijft groeien als nu en 't
populair worden aanhoudt, dan zal
binnenkort een kring van bezoekers
gevormd zijn, zoo noodig als vaste
geldelijke basis.
Viotta heeft eer van zijn werk. Te
gen intrige, tegen de kritiek, die
vaak heel onbillijk was, in, heeft hij
stand weten te houden en dat wekt te
meer bewondering, als we bedenken,
dat hij reeds een eind in de GO is.
Gaat het met deze muziekonderne-
ming naar wensch, met den schouw
burg in de Parkstraat is het weer
huilen. Het is om kregelig te worden
van dat gemodder.
Eerst geen verlof tot bouwen, toen
wel, toen niet, toen wel, daarop een
combinatie, die den bouw aandurft
die combinatie valt uiteen en een
nieuwe wordt gevormd. Het gebouw
zou ingericht worden voor tooneel,
opera, rolschaatsen, tentoonstellingen
vergaderingen en nog veel meer,
maar ook dit mocht niet zijn. Bij ge
b^ek aan geld, gaat ook dit plan niet
door en zijn we even ver als een tijd
geleden.
Het Is weer typisch Haagsch. In
een stad, waar zooveel uitgegaan
wordt als hier en ieder schande roept
over de bestaande inrichtingen van
vermaak, is geen kapitaal hijeen te
brengen voor een schouwburg-exploi
tatie I
Hopen we op de toekomst, maar veel
licht zie ik niet meer in de zaak. Nu
maar weer zeuren over een nieuwen
stadsschouwburg. Daar veel geld voor
uitgeven on het ding ergens neerzet
ten in oen buitenwijk, afgesloten van
alle verkeer, als bij het Koningskade-
plan, dat nog gelukkig van hooger-
hand vernietigd is. Onmogelijk is hier
helaas niets, dat blijkt ook weer uil
de pogingen tot geld afpersen, die
hier den laatsten tijd meer en meer
publiek worden.
Een paar van die gevaarlijke indi
viduen zitten op het oogenblik, maar
hun gilde is zoo groot, dat we nog
niet van een zuivering kunnen spre
ken. De slimheid, waarmee de heeren
werken, is soms groot.
Zoo kreeg een bekend ingezetene
eens bezoek van een blanctiisseuse,
die hem vroeg haar 50 te leenen ter
uitbreiding van haar wasscherij, die
wel goed ging, maar te klein werd.
Het geld moest dienen voor den aan
schaf van nieuwe strijkplanken.
Haar naam en inrichting stonden
ln het adresboek dat wekte vertrou
wen. Zonderling vond de aangezochte
het echter, dat voor een strijkinrich-
ting geen hulp gevraagd werd aan
dames, en dit wantrouwen vermeer
derde, toen de juffrouw hem uifuoo-
digde, eeri3 te komen zien, als de uit
breiding tot stand gekomen was.
Zij werd wegge bon jou rd en infor
matie ingewonnen, en wat bleek
De wosschorij bestond wel, maar
was tevens een huis van verdacht
allooi.
De baas was een bekend afperser,
en dreigde de welgestelde personen,
die geld gaven voor de verbeteringen,
hun door zijn „vrouw" voorgesteld,
en die soms in vol vertrouwen eens
kwamen kijken, hoe hun penningen
besteed waren, openbaar te maken,
dat ze zijn huls bezochten. Afkoopen
voorkwam dan een schandaal, dat
wel geen schandaal was, maar toch
voor de betrokkenen groote onaange
naamheid meebracht.
Vaak verwonderen we ons er hier
over, hoe mensehen aan eeld komen
hoe meer we de praktijken leeren
kennen, toegepast door sujetten, die
den erooten heer uithrmsmn, des to
minder wordt onze verbazing.
ln geen stad wordt zooveel stiekum
gezondigd als hier, en ook nergens
bloeit daardoor de chantage als hier.
Bedriegen de voof teekenen niet,
dan zullen we binnen afzienbaren tijd
overgaan lot het bouwen van een
nieuw stadhufó. De grond, waarop
thans het raadhuis met aile bijgebou
wen staat, is te klein om er een
nieuw te zetten, voldoende ook voor
de behoefte van de komende jaren, en
B. en W, verklaren rich nu in prin
cipe voor een nieuw.
Dat is een groote stap verder, want
eertijds werd hardnekkig vastgehou
den aan het denkbeeld bouwen op de
oude plants, hoe die ook te klein
bleek, en dat alleen omdat men meen
de, dat een stadhuis per sé midden In
een stad moet liggen. Voor definitie
ve voorstellen dienaangaande inge
diend, zijn B. er. W. dus gelukkig van
meening veranderd. Wel geldt hier
het beter ten halve gekeerd dan ten
heele gedwaald.
De verordening op de eet- en drink
waren, sinds oen paar jaren in wer
king, schrijft voor, dat de namen van
personen, twee malen voor hetzelfde
feit veroordeeld, gepubliceerd zullen
worden en een heel lijstje namen van
die knoeiers is onlangs in alie bladen
vanwege de gemeente gepubliceerd.
We vinden er twee kruideniers on
der, die altijd voor miraculeus lagen
prijs waren leveren, hoofdzakelijk
aan den kiemen man de rest wordt
gevormd door melkvervalschers. Lang
zal het wel niet duren of opnieuw zul
len de namen van een aantal derge
lijke volksvrienden in de advertentie
kolommen voorkomende keurings
dienst, onder de krachtige leiding van
dr. Filippo, zit hen danig achter de
vodden. Wat voor waren, die men
schen in hun winkels hebben, blijkt
hieruit, dat bij een pruimen in beslag
genomen werden, waar de wurmen
doorkropen en bij een ander een par
tijtje bruine boonen, die eens beschim
meld waren geweest, maar scliuouge.
maakt en daarna met een iri olie ge
drenkte lap, weer glimmend gewre
ven.
Zoo'n publicatie werkt heilzaam
sticht meer nut dan een dozijn boeten
van f 25.
Er wacht den keuringsdienst ech
ter nog een zware taak, want het
getal van dergelijke zaken vermeer
dert met den dag, ondanks het vrij
strenge toezicht, maar het is den di
recteur wel toevertrouwd. Het gehal
te van de melk verbeterde in ander
half jaar hier gemiddeld met 50 pet.
en dat geeft hoop, dat ook de inhoud
van de goedkoope kruidenierswinkels
eens boven alle critiek zal zijn. Dat
dit noodif is, zullen alleen de eige
naars ontkennen.
SINTRAM.
Stadsnieuws
STUKKEN VAN DEN RAAD.
Verbrandingsoven.
Bij Raadsbesluit van 2 Juni 1.1. werd
f 4000 beschikbaar gesteld voor den
bouw van een nieuwen verbrandings.
oven voor den d'enst der gemeenle-
reinigiug. Naderhand bleek deu leve
rancier. dat zijn berekening onvolle
dig wasvoor een oven, als bedoeld,
zal f5701 vereischt zijn.
B. cc W. stellen voor, bovenge
noemd besluit in te trekken en f 57U0
ter hunner beschikking te stellen, be
taalbaar op den post volgnummer 14S
dor begrooting voor 1910.
Sluiting locallteiten.
net bestuur der afdl Haarlem van
de Vereeniging „Onderl'ng Belang"
verzoekt de verordening op hel slui
ten op bepaalde dagen van voor het
publiek toegankelijke locallteiten,
voor welke krachtens de Drankwet
vergunairig is verleend, in te trekken.
B. en Vv. stellen voor, afwijzend
hierover te beschikken, in overeen
stemming mei het advies van den
commissaris van politte.
Openbaar Slachthuis.
B. en W. verzoeken machtiging de
mest uit het openbaar slachthuis, die
tot dusver per kubieke meter werd
verkocht, in de jaren 1910 en 1911 le
gen 1300 per jaar in koop ai te staan
aan C. Schoruogei, die daartoe een
aanbod heeft
PROTEST ANTENBOND.
Donderdagavond trad Dr. H. W.
Ph. E. von den Bergh van Eysinga
uit Zutphen voor de afdeel ing Haar
lem van den Nederlandschen Pro
testantenbond op met het onderwerp;
Kunst en Maatschappij.
Evenals de beoefenaar der weten
schap tracht "net verband der dingen
te zien en een harmonisch geheel uit
feiten opbouwt, zoo ziet de kunste
naar de schoonheid, de gedachte der
dingen In een harmonisch geheel.
Wij zijn zóó aan de schoonheid om
ons heen gewend, zei spreker, dat wij
haar niet meer Intens zien. De kun
stenaar begrijpt haar echter, ziet be
halve het schoon e. het harmonische,
ook het onharmonische, dat langza
merhand voornamelijk door de zon
de de dingen is gaan aankleven, voelt
en ziet hoe het wezen moet, stelt
de dingen daarom volmaakt voor, en
door de maatschappij steeds 't vol
maakte voor te houden, zal deze eens
volmaakt worden. Dit Is de echoone
roepng van den kunstenaar. Do schil
derkunst noemde spreker de minst
vredigende der se hoon e kunsten, daar
deze slechts het uiterlijk behandelt,
al meer bevredigend is de muziek als
de verklanking van bet Innerlijk, het
woord eindelijk, het ln- en uiterlijk
samenvattend is de kunst bij uitne
mendheid, die het meest voldoet
Het wijsgeerig betoog, breed door
den spreker opgezet, werd door de
talrijke aanwezigen In de schouw
burgzaal aan den Jansweg aandach
tig aangehoord.
ORGELBESPELING
ln de Groote- of St.-Bavo-kerk le
Haarlem op Dinsdag 18 Jan. 1910,
des namiddags van 1 tot 2 uur, door
den heer W. Ezerman.
Programma
1. Preludium en Fuga, J. S. Bach.
2. Adagio, M Brosig.
3. Sonate, A, G. Ritter.
4. Offertoire, Th. Dubois.
5. Lied oline Worte, Mendelssohn.
'T VRIJE TOONEEL.
Speenhoff en De la Mar hebben op
hun permanente rondreis door 't land
weer eens een avondje te Haarlem
vertoefd. En 't blijkt, dat „'t Vrije
Tooneel" nog al een gunsteling van
T publiek is, want het aardige Kroon-
zaaltje was beueden en boven goed
bezet.
't Hoofdmoment was begrijpelijk
Speenhoff'a optreden. Onder de lied
jes. die hü zong, waren weer een twee
tal, die dat verwonderlijke in zich heb.
ben, dat zulk een teere aandoening
wekt, omdat 't zoo diep doorvoeld ls
gegroeid en echt-waar uit een mooi
menschel''k gevoel is ontsproten
weergegeven.
Het dwaas-titelige „Jacoba, v
bon je gebleven" is er een van g
op een bros-klankig Speenhoff-melo-
dietje nit z'n besten tijd. „Moeder
lief" behoorde er mee toe. Politieke
liederen waren„Troostlied voor
Kuyper", gericht togen dc vergunzem
i don staatsman, en „Dure borrel
tjes". „Hoe men zoo al Gemeente
raadslid worden kan" deed het pu
bliek gullachend luisteren. Zijn vrouw
zong mee een paar liedekens, waar-
van 't laatst voorgedragene deecnigs.
zins effect-bejagende «oiefceving door
onnatuurlijke woordklemming "miste.
De la Mar was guitig maar wel
gewaagd... willen we zeggen, zonder
vrees, dat hij de kranten dan weer in
een slot coupletje te pakken zal ne
men wezens haar aanmerkingenop
dit punt.
Verder werd de avond gevuld met
twee van bombast aan elkaar hangen,
de moppenstnkken. ,,'t Conslene Ia
snorken" Ls bekend „Hij of hij f' la
een nieuwe sucecskluc .t Zonder een
halve kolom er voor te gebruiken Ia
dit allerdwaaste, maar toch joliga
lachwekkende ding niet na te vertil
len. T Was een zotternij van belang,
maar 't publiek zat met broeden lach
om de monden. En dat is toch maar
het doel van dergelijke stukje».
Aanbesteding.
Door de directie der marine te
Willemsoord werd aanbesteed cle le
vering van 144.000 K.G zachte (wittel
tarwe, en 96.000 K.G. harde (roede)
tarwe. Minste Inschrijver voor de
zachte was II. H. van Waveren, te
Haarlem, 14.85 voor de harde de»
zelfde f 15.58 per 100 K.G.
DE DIENSTWEIGERAAR.
De Haarlemsohe dienstweigeraar
C. Kamper, pas wegens dienstweige
ring uit de gevangenis ontslagen heeft
weer dienst geweigerd bij rijn korpa
en zal andermaal moeten terecht
Uit de Rechtszaal
EEN SPOOKHISTORIE.
Een handelaar in goud en diaman
ten volgens zijn opgave is door
het kantongerecht veroordeeld tot
f 15 boete, wegens het reizen ln den
trein van Rotterdam naar Amster
dam met een tieorittenboekje, waar
van het kaartje niet geknipt was.
Bekl. kwam terug van zijn vroeger»
verklaring, dat hij wegens haast op
het perron aan het D. P. te Rotteav
darn was gekomen door het bagage
lokaal Hij verklaarde thans de ge
wone controle te zijn gepasseerd*
maar waarschijnlijk had de tang van
den controleur niet geknipt, dat ge
beurde wel meer, meende hij.
De ambtenaar van het O. M. had
als getuige gedagvaard een predikant
uit Hendxik-Ido-Ambacht, die In den
trein had gezeten, en door den bekL
en een paar anderen was lastig ge
vallen om kaart te spelen. Een hun
ner had bij het vertrek van den trein
met den zakdoek gewuifd, waarbij
een spel kaarten uit zijn zak waren
gevallen. Hij had toen den predikant
verzocht een kaartje te maken. Deze
wilde daarvan niets weten, daar hij
niet kaarten kende en niets met de
kaartspelers wenschte te maken te
hebben. De man stelde hem toen
voor een kaart te traden uit eonlga
omgekeerde speeLkaarten. Ook dat
wilde de predikant niet. De kaarter»
plaagden hem daarop door hem op de
knieën te tikken enz., waarna zij pro
beerden hem de kaarten ln den zaltf
te stoppen als souvenir aan bet «reis
gezelschap.
De ambtenaar van het O. M. wee4
op de tegenstrijdigheid der afgelegd»
verklaringen en merkte op, dat een
reiziger' er voor behoort te zorgen,
dat zijn kaartje geknipt ia.
Ter illistratie vm den persoon vaQ
den beklaagde had het Parket den
predikant doen verschijnen, 't Meen
de, dat het vonnis van het kan ton go-
recht diende verhoogd te worden en
edschte daarom 50 boete of 15 dagen
hechtenis.
BekL protesteerde In een wtjdloo
pig betoog. Wat die verhooging vaa
straf aanging, zei hij met een zelf-
wust gebar, dat zou de Hooge Raad
wel uitmaken... De Rechtbank schooi
en bloc in een lach.
Overigens merkte de man op, dal
hij geen t.g. kwartjesvinder was. Hi]
was hier het slachtoffer, omdat mea
den dominee, die aan de noodrem ge
trokken had, wiliie sparen.
Ten slotte verzocht hij de Recht»,
bank, alvorens vonnis te wijzen bij)
FEUILLETON
Naar het Engolsch
GUY BOOTHBY,
U)
Mijn slaapkamer had daar op het
plein voor den stal uitgekeken, en ik
verwachtte ieder oogenblik het geluld
der paarden te zullen hooren, klaar
om uit te gaan. Dat kwam echter niet.,
ik rokte mij geeuwend uit en keek om
mij heen. Waar ter wereld was ik?
Voor zoover ik na kon gaan, had ik
•deze kamer vroeger nooit meer ge-
zien. Alles daarbinnen was mij
vreemd. ZeJfs de vorm en bouw van
het houten ledikant was anders dan
ieder ander, waarin ik tot nu toe ge
slapen had, terwijl <le meubelen van
denzelfden stijl waren. De kamer zelf
was van een lnmbrizeering voorzien
en een zacht karpet bedekte den
vloer. Ik keek naar mijn kleeren,
maar zij waren nergens meer te zien.
Toen kroop ik bet bed uit, en trok de
■gordijnen van het venster op zijde.
Ik had mij die moeite kunnen be
sparen, want alleen een kala muttr
^kwam te zien,-
Toen ik weer in 't bed terugkroop,
kwam mün geheugen mij to hulp.
Ik herinnerde mij mijn ontmoeting
met Justus Qulnnion in de Dooden-
laan het diner in het kleine restau
ranten het souper daarna in zijn
eigen huis. Ook was er iets, dat mij
aan een andere omstandigheid van
dien avond herinnerde, want mijn kin
en het onderste gedeelte van mijn lin
kerwang waren heel pijnlijk een
souventer aan de kracht van de heks
die mij "in de straat geslagen had,
toen ik on weg was naar de kapel ln
de Pouncetstraat, Ik hief mijn hand
op om daaraan te voelen en deed nu
weer een andere ontdekking.
Mijn stoppelige baard was verdwe
nen, en mijn wangen en kin waren
m en glad als die van een meisje.
Maar wanneer en waar was lk ge
schoren, en door wien was dat werk
verricht? Niet ln staat die vraag te
beantwoorden, wa» ik wel genood
zaakt haar te laten rusten. Omdat ze
kere philosofisohe aard mij niet w
heel vreemd was, keerde ik mij om
en ging weer slapen.
Toen ik weer wakker werd, wa& het
als antwoord op een tikken aan de
deur. Ik verzocht wie het ook was,
binnen te komen, en daarop kwam
de eigenaardigste kleine gestalte van
een Franschman binnen, dien men
zich maar kan denken. Hij waa t'
lLz piet grooter dan drie voet
duim, en misschien is dat zelfs nog
wel wat veel gezegd. Zijn armen wa
ren zoo lang, dat als hij rechtop
stond de toppen van zijn vingers meer
dan een duim over zijn knieën heen-
reikten. Zijn knevel was scherp ge
punt, zijn haar droeg hij zoo kort,
dat het onmogelijk geweest zou zijn
hem er bi' vast le houden, terwijl zijn
linnengoed onnavolgbaar sneeuwwit
was. Na zachtjes de deur achter zich
gesloten te hebben kwam hij naar mij
toe en begroette mij met een diepe
buiging een soort buiging zooals
meii zou kunnen verwachten van een
Lord Chamberlain bij een receptie
aan het hof.
Ongetwijfeld was dit do waarde Ai-
phonse, wiens kookkunst ik den vori-
gen avond zooveel reden had gehad
te bewonderen. Hij wenschte mij
„goeden morgen" in 't Engelsch on
toen ik hem fn 't Fransch antwoord
de welke taal ik gelukkig in staat
ben vloeiend te spreken was het
mannetje ln den zevenden hemel van
verrukking. Van dat oogenblik of
babbelde hij zonder ophouden door.
Hij hoopte, dat mijnheer goel gesla
pen had. Dat hij niet gestoord was
door den storm. Hij voor zich herin
nerde zich niet ooit meer zoo'n nacht
beleefd te hebben. Het herinnerde
hem aan dien akeligen nacht, toen hij
voor T eerst het Kanaal moest over
steken. Hij zuchtte, terwijl hij cjjn
oogen naar den zolder opsloeg. Hoe
vreeselijk was dat geweest 1 Hij
dacht, dat hij er nooit levend af zou
komen. Mijnheer wus zeker ook wel
eens het Kanaal overgestoken?
Mijnheer antwoordde, dat dit wel
eens ««ebeurd was en dat hij het bij
die gelegenheid evenals de arme Al-
phonse hard te verantwoordeh had
gehad.
Hij kwam er daarop toe mij te be
richten, dat de badkamer voor mijn
gebruik eereed was, en wees mij den
weg daarheen.
Toen ik terugkeerde, en ik mij een
ander mensch voelde, vond ik hem
bezig een blijkbaar nieuw pak klee
ren op den stoel aan het voeteneind
van mijn bed voor mij klaar ta leg
gen. Een toiletdoos, rijkelijk van al
les voorzien, 6tond naast den spiegel
en tot miin verbazing zag ik, toen ik
alles nauwkeurig bekeek, dat leder
artikel mijn monogram droeg.
Toen Alphonse zich volkomen over
tuigd had, dat hij verder niets meer
voor mij kon doen, ging hij heen en ik
begon mij aan te kleeden. De verba
zing, die mij overmeesterde, toen ik
de toiletdoos ontdekte, werd alleen
geëvenaard door dio, welke lk onder
vond ,toen lk zag, dat de gouden
knoopjes ln de manchetten van het
overhemd, dat voor mij klaar was ge
jogd, mijn monogram droegen. Als
da kleerea ejtetteliik ml] ge
maakt waren, hadden zij mi] niet be
ter kunnen passen.
Een paar pantoffels van kalfsleer
stonden op het haardkleedje en zij
pasten mij ook precies. Het kwam mij
voor of ik de gast van een of anderen
betooverden prins was, en slechts be
hoefde te denken om mijn wensch be
vredigd te zien. Hoe heerlijk het ook
alles was. moet lk toch zeggen, dat
ik het meest getroffen was door het
raadselachtige van dit alles.
Het liep tegen middernacht, toen ik
in slaap viel, hoe had men dan tijd
gehad om in de toiletdooa en de
manchetknoopen mijn naam te gra-
veeren? Ouinnion, mijn chef, was
grooter dan ik, en minder breed. Zijn
kleeren zouden mij stellig niet pas
sen, waar kwam doa het pak van
daan, dat ik nu droeg en twee andere
pakken, die ik in de kleerkast had
ontdekt? Het was volslagen onmoge
lijk, dat zij tussohen middernacht en
acht uur gemaakt konden zijn. Om te
trachten dat geheim op te lossen bel
de lk om Alphonse, en toen hij ver
scheen, ondervroeg ik hem op dat
punt. Ill] schudde echter alleen ma
zijn hoofd en trok de schouders op
terwijl hij zijn handen wijd uitspreid
de, verklaarde hij, dat hij heelemaal
niet in staat waa e enige inlichting
overijlt onderwerp te geven.
Al» mijnheer verstandig ls. zei
•xy, <Jan moet hij over niet», dat bij ln
dit huis mocht hooren of zien, Ven»
baasd zijn.
Natuurlijk wist het kleine ventj*
meer, dan hij voorgaf te weten. Drf
zag dat duidelijk aan hem, maar om»
dat hi1 niet geneigd scheen mi] ln té
lichten, drong lk er verder niet meeq
op aan. Na hem bedankt te hebben,'
bleef ik een oogenblik staan voor mtja
beeld in den spiegel. Het scheen onmo,
gelijk, dat die goedgekleede, gladgo»
schoren man, dien ik daar zag do»
zelfde vogelverschrikker kon zijn,
die den vorigen avond het huis wat
binnengetreden. Men kan zeggen,
wat men wil, maar de kleeren maken
hoofdzakelijk den man. In elk geval,
geven zij iemand zelfvertrouwen, wal
lompen nooit kunnen doen. Ervaring,
heeft mij dat zoo goed geleerd.
Toen mijn toilet gemaakt wa*
stond ik juist op het punt de k&moti
te verlaten, toen mijn oog toevallig
viel op een couvert, waarop mijn!
naam stond, dat op een in 't oog val-'
lende manier op den &choorsteemnan«,
tol was neergezet. Mij afvrageiKi wat
daarvan de inhoud zou kunnen zijn,1
maakte ik het open. In een half veile*
tje postpapier gevouwen waren or
eenjge Engelsche banknoten in, te teJ
men tot een waarde van twintig pond,
en op het stukje papier deze woorden(
„Met de beste wouschen van Justut
Qulnnion."
fWordt vervolgd),
