NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Quinnion de Philosoof.
27e Jaargang. No. 8160
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen
MAANDAG 81 JANUARI 1910 B
E
ABONNEMENTEN ~A D V E R T E N T Ni
pbr dr!B flïAANDENi■8^*3835' JsTva Van 1—5 regels 50 Cis.: Iedere tegel mssr 10 Cfc. Bu#en he! Arroii<2ssefflai|
Voor Haarlem 1.23 Haarlem van l -5 regels /h—, elke regel meer ƒ0.20 Reclames 3u Cent per «gel
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd. Is (kom der Bij Abonnement aanzienlijk rabat
gemeente) J-££ Advert in tien van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing i
Franco per post door Nederland 1.65 50 Cts" voor 3 contant
oSiusSerd Sdagsblad, voor Haarlem I 037% VÏ» Redactie ra Administratie t Groot» Houtstraat
n_ Ce omstreken en franco per post Q.45 Ittoreomiiioiifuü Telefoonnummer der Reductie 600 en dor Administratie 724*
FJSfdave der Vennootschap Loareos CosEar. Directeur J. C. PEEREB005LojfrU' Drukkerij; Zalder Bcitenspaarca 6. Telefoonnummer 122.
Tot dö plaatsing van advertentlën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem In dit blad fs uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Bu!tev»andsch Advertentie-Bureaa D. Y. ALTA,
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon Inteic. 6229.
TWEEDE BLAD,
Buitenlandse!} Overzicht
De stand der
VERKIEZINGEN IN ENGELAND
!s thans
Gekozen 271 unionisten, 272 libera
len. 40 leden van de arbeiderspartij en
80 Iersche nationalisten.
In 't geheel zijn nu G63 zetels bezet,
zoodat er nog 7 ontbreken. Deze week
zijn er nog twee verkiezingen in Ier
sche districten, waarin het tusschen
nationalisten gaatdan wordt de uIT
slag van de verkiezing aan de vier
Scholsche universiteiten bekend (zij
vaardigden naar 't vorlze Lagerhuis
twee unionisten af en zullen dat al
licht weer doen) het S ;hotsche dis
trict Wiek Burghs koos in 1006 met
kleine meerderheid (13621266) een
unionist, maar Schotland is nu in ver
sterkte mute .liberaal, zoodat de uit
slag van de week twijfelachtig lijkt.
Eindelijk is er nog de verkiezing op
do Orkney- on Shetland-eUanden,
waar zeer waarschijnlijk de liberaal
herkozen wordt.
Men kan nu 't strijdveld overzien 1
Gelukki" Nederland, waar men in
een of tweo dugen den strijd uit
vecht I
Wanneer deze laatste verkiezingen
loopou als verwacht wordt, dan zal de
SAMENSTELLING VAN 1IET
NIEUWE LAGERHUIS
zijn274 unionisten. 273 liberalen. 41
arbeiders en 82 Ieren.
Bij de overige verkiezingen was de
stand 373 liberalen, 168 unionisten, 83
Iorscho nationalisten en 46 arbeiders).
Ook uil deze moodeeliug blijkt weer,
dat de liberalen, als ze willen, blijven
regeeren, moeten rekenen op de mee
werking \aa de arbeiderspartij en
van de Ieren. Wanneer deze allemaal
met de regeering meegaan, is de meer
derheid nog 122 stemmen, maar... dit
verwacht zelfs niet de meest optimis
tische liberaal. De leren zijn in deze
dagen woer schrikkelijk verdeeld. Een
partij, onder aanvoering van John.
Redmond wil 't met het ministerie-
Aaquith op een accoordje gooien en
redeneert„wanneer je ons een Home
Rule (beperkte zelfregeeringj geeft,
dan zullen we je steunenmaar ande
re Ier&chc volksvertegenwoordigers,
onder leiding van William O'Brien
willen zich niet onder de macht der
liberale partij stellen en geheel a f-
zonderlijk blijven. Hun devies is
Vrij en zelfstandig moeten de leren
in 't parlement blijven, dan alleen
kunnen ze hun doei bereiken.
De O'Brienisten willen nu ook de bc-
grooting niet aannemen. O'Brien zogt
in zijn blad, dat hij 't den plicht acht
van icderen nationalist, om niet olie
macht de begrooting, die Ierland on
der nieuwe belastingen zal verplette
ren, te bestrijden. Hij zal dan ook zijn
uitorsto best deen om de begrooling in
het Lagerhuis verworpen te krijgen,
indien het onrecht Ierland er in aan
gedaan, niet er uit wordt gelicht.
O'Brien is (we schreven 't al) voor de
politiek van een onafhankelijk© Ier
sche parti'. In het troebele water van
den Britschen partijstrijd moet Ier
land visschen. Het verbond met de li
beralen heeft den Ieren nooit anders
dan verderf gebracht. Zoolang dat
verbond duurt, is er geeu heil voor
Ierland te verwachten. De Ieren in
liet Parlement moeten 't weten of zij
Iersche nationalisten willen zijn of
Iersche liberalen.
't Eigenaardige van het geval is, dat
deze strijd tusschen de Ieren niet ge
heel nieuw is. Jaren geleden hecrsch-
te dezelfde verdeeldheid, en 't komi
sche is, dat John Redmond toen aan
Dillon verweet, wat... hij nu zelf doet.
Hoe de verhouding der Ieren zal
zijn, is no? niet met zekerheid aan te
nemen. Zeker is evenwel, dat O'Brien
minstens een 10-tal trouwe volgelin
gen achter zich heeft, wat voor 't ml-
nisterie-Asquith een verschil van 20
stemmen maakt.
Gezien do houding der arbeiders
partij (in ons vorig overzicht wezen
we er op. dat de arbeiders verschil
lende no"- al zware ei3chen stellen In
ruil voor den eventueelen steun nan
de liberalen) en nu ook van de Ieren,
is 't nog niet beslist zeker, dat de be
grooting door het Lagerhuis zal wor
den aangenomen. Voorloopig willen
we evenwel nog als 't waarschijnlijkst
gelooven, dat het ministerie-Asquith
in deze met een kleine meerderheid
zal zegevieren. Dan komt de
BEGROOTING IN HET
HOOGERliUIS.
Wat zullen de Lords doen
Nu hebben ze het oordeel der kiezers
wel gehoord, maar.... misschien is er
nu wol weer een ander argument ge
vonden, orn de begrooting tegen te
houden b.v. de aanwijzing in de
verkiezingen, dat eer; zeer groot deel
der kiezers zich heeft uitgesproken
vóór tariefshervorming.
Trouwens, de Engelsche regeerders
schijnen met deze mogelijkheid al re
kening te houden. Dezer dagen zei
minister Churchill in een redevoering:
„Wij zullen de begrooting in 't La
gerhuis snel afhandelen en haar voe
ren hetzij door het Hoogerhuis, hetzij
er over heen." Dut is in andere woor
den hetzelfde wat Lloyd George on
langs zeide „als het Hoogerhuis de
begrootin" weer verwerpt, zullen wij
haar rechtstreeks naar den koning op
zenden."
Men ziet. ook nri - erk lezing is
de strijd tusschen 't Ilooger- en Lager
huis nog niet uitgevochten I
Waartoe de strijd tusschen politieke
partijen kan leiden is nu weer eens
gebleken, want heeft tot
EEN SCHANDAALTJE IN DEN
DUITSCHEN RIJKSDAG
aanleiding gegeven. Bij de behande
ling der oorlogsbogrooting hield de
conservatieve afgevaardigde Von Ol
denburg een rede .waarin hij o. a. zei,
sprekende over de Pruisische tradi
tie, dat de koning van Pruisen elk
oogenblik in ataat moest zijn, een
Pruisischen luitenant het bevel te ge
ven „Neem tien man ea sluit den
Rijksdag."
't Gevolg van deze zonderlinge uit
lating was" een groot rumoer. De ge-
heele linkerzijde stond op en begon
met 't publiek op de tribune te pro
testeeren. Geroep vanongehoord,
schandalie brutaliteit, schending \an
de grondwet, klonk boven hel applaus
van de rechterzijde uit.
De president, erfprins Von Ilohon-
lohe, trachtte tevergeefs do orde te
handhaven, maar kreeg toen zelf den
wind van voren. De socialist Ledebour
critiseerde de houding van den presi
dent, hij had zoo'n beleediging van
den Rijksdag niet mogen toelaten.
Ee voorzilter verklaarde, dat hij de
uitlating van den afgevaardigde Von
Oldenburg zoo had opgevat, dat deze
afgevaardigde de uiterste consequen
tie had willen trekken uit den plicht
der soldaten om de discipline te hand
haven, dat de woorden dus niet ern
stig gemeend waren.
Hierop zei Von Oldenburg, dat de
voorzilter zijn woorden goad geïnter
preteerd had.
Met deze verklaring namen de pro-
tesleerders geen genoegen. De vrijzln-
ni"e afgevaardigde Grader noecade de
uitlating van Von Oldenburg niet al
leen eorx zware beleediging voor den
Rijksdag, doch ook een voor den Kei
zer en het leger.
Eindelijk kwam toen de kalmte weer
terug.
In Griekenland kunnen de politie
ke partijen 't ook maar niet met el
kaar vindon. Voor de zooveelste maal
dreigt
't Ministerie heeft ontslag genomen
en nu wil men een cabinet d'affaire
(kleurloos zaken-ministerie) benoe
men. De militaire bond heeft daar
niets tegen, mits 't program van dien
bond, door de Kamer na veel verzet
aangenomen, door de nieuwe minis
ters maar geëerbiedigd wordt.
Wanneer in dit program iets mocht
worden gewijzigd, dan zou de militai
re bond dadelijk de ministeries bezet
ten en zijn wil uiet geweld doorzetten.
De troepen blijven geconsigneerd op
bevel van den militairen bond.
Zoo luiden de eerste berichten.
Nu wordt verzekerd, dat de leden
van den militairen bond in arrest ge
steld zijn en dat de bond ontbonden
zal worden.
Hier missen we -een schakel tus
schen de berichten. Is van den strijd
tusschen de regeering en den bond
niets bijzonders te vermelden? Of
heeft men daarover in Griekenland
liefst 't stilzwijgen bewaard?....
De ellende
VAN DEN WATERSNOOD IN
FRANKRIJK.
is nog lancr niet geheel geleden. Toch
schijnt nu 't ergste gelukkig voorbij te
zijn. Zaterdag is reeds een geringe da
ling van de Seine geconstateerd en de-
zo heeft Zondag aangehouden, 't Ge
volg is, dal liet water in de onderaard-
sche tunnels en riolen ouder mindere
spunning koint te staan, wat ook noo-
dig was, want overal hadden instor
tingen van den grond plaats, doordat
het water den grond naar boven
drukte.
De ellende is evenwel nog zeor
groot. De waterleiding, de gastabriek,
do electrische centrale, de telefoon, de
trams, de spoorwegen, alles staat te
Parijs voor drievierde deel stil.
Alle aandacht wordt iutusscheu be
steed aan de huisvesting der slachtof
fers, wier woningen totaal onbe
woonbaar zijn geworden. Maar soms
zijn ook die vluchtplaatsen niet ge
heel veilï".
Zaterdagmiddag begon do overdek
te speelplaats van de school in dq rue
Admiral Roussui, waar 100 slachtof
fers van de overstrooming gehuisvest
waren, merkbaar te verzakken, zoo
dat de menschen ergens anders on
der dak moesten worden gebracht.
Ook een ziekenhuis begon gevaarte
loopen. De zieken worden daarop in
schuitjes door de ondergeloopen stra
ten naar een veiliger plaats overge
bracht.
Geheele buurten van Parijs slaan
onder water, ook die, waarin 't paleis
van den President is gelegen. Falliè
res moet met een schuitje uit z'n huls
gehaald worden en ook elders eten,
want al de keukens van het paleis
zijn veranderd in zwembassins
Minister-president Briand heeft
maatregelen genomen om te zorgen,
dat de meelhandelaars in verschillen
de streken van Frankrijk aanzienlijke
hoeveelheden meel naar Parijs kun
nen zenden. Voor het geval yr perso
nen mochten zijn, die in voedingsmid
delen zouden speculeeren, zullen de
zen vervolgd worden.
Met het oog op de onrustbarende
geruchten, die in de provincie en Ln
het buitenland verspreid worden,
heeft minister-president Briand aan
do prefecten geseind, dat het water
daalt, dat de slachtoffers ondersteund
of naar elders over"ebrac)it worden,
en dat er weinig persoonlijke ongeluk
ken zijn voorgekomen.
De bevolking blijft volkomen rustig.
De schade, "door het water veroor
zaakt, is onnoemlijk groot. Gelukkig,
dat in vele landen gelden voor de
slachtoffers verzameld worden.
De Amerikaansche Kamer van
Koophandel schonk o. a. 200.000 fres.
De koning \an Engeland stelt dui
zend guineas beschikbaar, en de Ko
ningin duizend pond sterling voor het
fonds van den Lord Mayor tot onder
steuning van de slachtoffers te Pa-
rijs.
DE ZAAK-ALBERTI.
Het vooronderzoek in do zaak van
den geweien Deervsclucn minister van
justitie, Alberti, dio op 8 September
1908 zich in handen der jxditio stelde
en de zelfbeschuldiging, bedrieger!ion
en Vatsebheïd in geschrifte te hebben
gepleegd, i6 ten einde gebracht. Dc
neten zullen naar de Knrner voor
Strafzaken worden gezonden.
Uit het uitgebreid onderzoek is ge
bleken, dat Alberti een bedrag van
15 MILLIOEN KRONEN lieeft ver
duisterd.
SPOORWEGONGELUK.
Bij oen sjworwegongcluk, dat Za
terdagavond plaats had aan liet sta
tion Stoatsnest van de lijn Brighton-
Londen, kwamen 10 menschen om het
leven en werden er ongeveer 20 ge
wond
De trein, die een snolheid had van
40 mijlen per uur, sprong uit de
rails, waardoor twee wagens ovor
het perron werden geworpen, zoodat
een gedeelte van het station werd
vernield.
Stadsnieuws
GEMEENTERAAD.
Vergadering van den Raad der ge
meente Haarlem, op Woensdag 2 Fe
bruari 1910. des namiddags te 11/2
uur, in de Statenzaal (Prinsenhof).
De volgende zaken zullen aan de
orde word. gesteld
1. Mededeelingen en ingekomen
stukken.
Verzoekschrift onderwijzeres school
No. 9, om eervol ontslag.
2. Voorstel B. en W. verzoekschrift
Hoofdbestuur vereeniging leeraren M.
O-, deelneming II. B. S met 5-jarigen
cursus aan de tentoonstelling te
Brussel.
3. Id. id. vaststelling staten uit art
2 pensioen-verordeningen.
4. Id. id. verzoekschrift J. P. Baten,
opzegging huur weiland Veerpolder.
5. ld. id. id Jhr. P. Gevaerls van
Geervliet e. a., hinder feestelijkheden
Brongebouw, met voorstel-Van de
Kamp.
6. ld. id. machtiging verkoop boo-
men Gasthuis, en Kampervest
7. Id. id. vaststelling plan van uit
breiding gronden tusschen Klever
park en Kieverlaan.
8. Id id. vervanging keibeslraling
gedeelte Burgwal door klinkerbestra-
ting.
9 Id. id. in zak© voor straat be
stemde gronden ten zuiden Amster-
darnschc Vaart.
10. Schrijven id. benoeming lid
Cojnniissie van toezicht L. O.
11. Aanbeveling id. benoeming leer.
oar wis- en natuurkundige weten
schappen H. B. S. roet 5-jarigon cur
sus
12. Id. id. id. directeur gemeentelij
ke Arbeidsbeurs.
13. Voordracht id. id plaatsvervan
gend hoofd school voor meer uitge
breid lager onderwijs No. 2.
14. Aanbeveling id. id. opzichter AI-
gemeenc Begraafplaats.
CONTROLEUR DER BELASTINGEN
De heer C. Alberti, controleur der
gemeentebelastingen te Zulphen, is
als zoodanig alhier benoemd.
Voordracht.
Voordracht voor de benoeming tot
leorares in de Nederl. taal en letter
kunde aan de middelbare school voor
meisjes te Arnhem: mej. dr. J. Snel
len, te Amsterdam; mej. E. Schilfer,
te Haarlem, en mej. Clir. Raabe, te
Arnhem.
SCHILDERIJEN
TENTOONSTELLING.
De Zutfensche schilder P- ten Cat©
zal in de eerste helft van Februari te
dezer stede een tentoonstelling van
schilderijen houden.
Aan de recensies der Arnhemsche
bladen, in welke stad de lentoonstel-
lin" reeds geweest is, ontleenen we *t
volgende
„Met een zeer bevredigend gevoel
verlaat men deze tentoonstelling, men
heeft goed werk genoten en ons Hol-
landsch landschap in zijn verschillen
de tooi der jaargetijden op aangena
me wij"ze vertolkt gezien. Ten Cato Is
geen schilder van warme ver
schroeiende zon. doch wel van die rus
tige, kalmte, die aan liet landschap
iets opgeweks geeft. Winter en herfst
schildert hij bij uitstek in hun droef
geestig karakter. Zeer gelukkig i3 hij
ook met zijn horizons. Veel maakt
hij gebruik van een verlicht stuk aan
den gezichtseinder, waarin hij even
een rood dakje iaat glinsteren. Be
wondering verdienen ook zoer zijn
twee vruchtenstillevens."
En aan de recensie in een ander
blad
„Het aantrekkelijkst lijken ons zijn
boschgezichten bewonderenswaardig
weet hij weer te geven het toovorspel
van hot zonnelicht, dat tusschen het
luover doorsijpelt en zich in gouden
plekken alteekent op den fluweelen
mosbodem of op de schors der beu
ken."
En verder
„In zijn luchten is de schilder vaak
zeer gelukkig en als bijzonder ge
slaagd specimen wijzen wij op het
stukje grijze, bewolkte, van mane
schijn doortintelde avondlucht. Men
verzuime niet deze belangwekkende,
cn mooie expositie te gaan zien."
OPLICHTERIJ.
Evenals in het vorige jaar schijnen
ook thans weer bij liefdadige landge-
uooten quitanties aangeboden to wor
den, waarvan de opbrengst bestemd
zou zijn voor het „Reddingshuis" te
IJmuiden. Twee dames, één uit
Haarlem eu één uii Amsterdam, tra
den hierover La briefwisseling niet
liet bestuur van „Het Witte Kruis"
te Llmuiden. Dit besluur heeft
naar 't Hbld. meldt thans do zaak
in handen van do politie gegeven.
BLOEMBOLLENTENTOON
STELLING.
Voor de in 1910 alhier te houden
tentoonstelling van bloembollen zijn
nog beschikbaar gesteld twee verguld
zilveren medailles en een zilveren
medaille door den heer Mr. C. J,
Boerlage to Heemstede.
Verder is van het bestuur van het
„Verband dor HandeisgArtner
Deutschlands" bericht ontvangen, dal
de uit zijn midden benoemde deputa
tie naar de tentoonstellingzal be
staan uit da heeren Max ZlegenbaJg,
Wilhelm Ernst en J. Johs. Beckmann
resp. voorzilter, plaatsvervangend
voorzitter en algemeen secretaris van
genoemde vereeniging.
Rubriek voor Vragen
Oeabonneerden hebben het roorreoh
vragen oji veisohllleinl gebied, mits roof
beautwoonJiug Tetbaer, li te teadeD bij da
Redactie van Haarlem's Dagblad. Groot»
Houtstraat 63
Alle antwoorden worden geheel kojtelooa
gegeven en, voor aooTeel mogelijk ia, dan
dag na de iniendtng
Aan vragen, die niet volledig ncatn ea
woonplaats von don inzender vermelden
wordt geen aandacht gesobonken.
VRAAG. Kunt u mij ook zegges
hoe een ontslagen gevangene weer
aan werk zou kunneu komen
ANTWOORD. - Wend u tot Mr. J.
N. J E. Thijsscn, Wilsonsplein 15, se
cretaris der afdeeling Haarlem van
het Noderlandsche Genootschap tot
zedelijke verbetering der gevangenen.
VRAAG. Heeft een dienstbode
recht op do Nieuwjaarsfooi, als haai
door mevrouw de dienst is opge
zegd
ANTWOORD. Ja.
VRAAG. Wat is ar aan kuikens
te doen, die niet loopen kunnen
Ook zitten zij geregeld met den kop
te schudden.
ANTWOORD. U moet de pooten
flink met vaseline insmeren en ze,
vooral gedurende den winter, op stroo
of turfmolm iaton loopen. Ook moet
u ze door haar voedsel, dat krachtig
en flink voldoende zijn moet, wat pe
per geven.
VRAAG. Mijn kippen kunnen
niet meer loopen Wat hieraan te
doen
ANTWOORD. Zie hot antwoord
op de vorige vraag.
VRAAG: Een klein ondersteunings
fonds heeft zijn penningmeester door
den dood verloren. De kas, ad 100,
U weg vermoed wordt echter dat de
weduwe niet geheel onverzorgd is ea
nu wordt hot geld van haair terug
verlangd. Heefl men daar recht op
en hoe te handelen?
ANTWOORD: Niet de weduwe per
soonlijk is aansprakelijk, maar de
erfgenorneu. U zult het verstandigst
handeien door u te wenden tot een
advocaat.
VRAAG: Ais man en vrouw eene
overeenkomst willen sluiten van
langstlevende bezitter des inboedels,
bij wicn moet men zich dan vervoe
gen en hoe groot zijn de kosten?
ANTWOORD: Dat kan alleen in
den vorm van een lestamant wanneer
er goene bloedverwanten in de rechte
lijn zijn, die volgens de wet erven
(ouders en kinderen). Er is dus no-
PELiLLETOfl
Naar het Engelsch
van
GUY BOOTIIBY.
28)
Ik schudde met mijn hoofd. Ik kon
tien, <lnl zij tegen haar eigen overtui
ging in sprak. Ik vertelde haar daar
om, dat de deur aan den binnenkant
gesloten was, en dat de sleutel nog in
het slot stak. Dat wij het venster open
hadden gevonden en dat er tot onze
verbazing geen enkele hoed of jas van
hem verdwenen was van den kleeron-
hunger in de hal. Toen ik zooveel ge
zegd luid, was er geen enkele redn
waarom ik nog iets voor mij zou hou
den, daarom vertelde ik haar van het
raadselachtig verdwijnen der eetwa
ren uit de provisiekast, Zij luisterde
naar mij zonder mij een oogenblik in
de rede te vallen haar gelaat was
nog heel bleek en haar lippen beefden,
alsof zij ieder oogenblik zou kunnen
beginnen 'e schreien.
Wat kan de reden van dit alles
ziin snikte zii. Ik wist. dat hij ziek
was, dat heb ik al een tijd iung gewe
ten, maar ik heb nooit geducht, dat
het hiertoe zou komen. Wat kan hem
bewogen hebben ons zoo te verlaten
Ik antwoordde, dat ik evenmin de
reden kende. Dat was niet waar, maar
het was mij onmogelijk haar to zeg
gen, dat ik voLkomen overtuigd was,
dat haar oom, de broeder van haar
overleden moeder, krankzinnig was.
Ik zou lator nog gelegenheid genoeg
hebben haar dat to vertellen, als het
ooit noodzakelijk zou wezen daartoe
over te gaan.
Wat staat ons nu te doen vroeg
zij. Wij moeien heen zoo spoedig mo
gelijk vinden. O, mijn arme, vriende
lijke oom, wat kan er van u zijn ge
worden
Eeu snik deed haar stem beven, en
ofschoon ik deed alsof ik hot niet
hoorde zag ik, dit haar oogen vol
tranen stonden.
Omdat ik bang was, dat zij zich te
veel door haar verdriet zou laten be-
heerschen, bleef mij niets anders over
dan eenigszins hard op to treden, en
dit deed ik met zooveel succes, dat zij,
nadat ik haar verweten had vau haar
belofte om dapper te zijn te hebben ge
broken, haar oogen afdroogde, zich
zelf lafhartig noemde, en plechtig be
loofde, dat zij zich niet weer zoo zou
gedragen. Toen gingen wij zitten om
te ontbijten, ofschoon ik vrees, dat
geen onzer eenisr recht liet wederva
ren aan het uitstekend eten, dat de
arme Alphonse voor ons had klaarge
maakt.
Onder het ontbijt spraken wij na
tuurlijk over niets anders dan v at on
ze gedachten zoozeer bezig hield, en
toen het was afgeloopcn, waren wij
nog even wijs als bij het begin. Al
had ik er mijn leven voor willen ge
ven, het was mij onmogelijk te zeg
gen, waar ik kans had den vermiste
te zuilen vinden. De groot© keien van
het plein gaven mij in 't m'nst geen
aanwijziug von de richting, waarin
hij gegaan was, en onze buren zou
den naar alle mcnschelijke berekening
wel diep onder de wol gelegen hebben
op het oogenblik, waarop hij verdwe
nen was. Het cenige wat ik doen kon,
was naar do dichtstbijzijnde politie
post gaan en den agent ondervragen
in wiens wijk het plein gelegen was,
maar als ik dal nu deed, dau had ik
de politto ook even goed dadelijk te
hulp kunnen roepen. Langzamerhand
kwam ik tot de conclusie, dat dit toch
zeker de beste en wijste partij zou
zijn. Juffrouw Sylvia was het met mij
eens, en daarom bosloten wij, dat ik
zoo spoedig mogelijk naar de naaste
politiepost zou gaan.
Onder de beste omstandigheden en
bij het mooiste weer is een politiepost
toch nooit een opwekkende plaats. Als
het bezoek echter in betrekking staat
tot een zaak. zooals Ik od dit oogen
bl'k onder handen had, dan wordt het
sombc-r aspect werkelijk onoverkome
lijk. Ik werd ontvangen door den ad
junct-inspecteur van dienst, die ach
ter een hoogen lessenaar gezeten was,
terwijl hij bezig was aaifteokeningen
te maken in 'n boek vóór hem. Ilij zei
mij kortaf goeden morgen, en vroeg,
wat ik vvenschte.
Ik vertelde hem, dat ik den inspec
teur wenschte te spreken als hij aan
wezig was. Daarop bleek, dat de be
ambte in kwestie op het politiebureau
ontboden was, en waarschijnlijk niet
eerder dan over een uur zou terugko
men. Als de adjunct mij echter opeen
of andere wijze van dienst kon zijn,
don had ik maar te sproken. Daarop
vroeg ik of ik enkele woorden met
hem onder vier oogen zou kunnen wis
selen. Hij stond van zijn stoel op en
geleidde ro>': naar hot particulier hei
ligdom van zijn superieur, waar hij
mij uitnoodigde plaats te nemen on
hem van mijn zaken op de hoogte te
brengen. Dit deed ik zoo volledig mo
gelijk, terwijl ik zoo nu en dan even
ophield om hem gelegenheid te ge
ven de noodige aantcekeningen in zijn
zakboekje te maken.
Wel, mijnheer, wij zullen zien,
wat wij voor u kunnen doen, merkte
hij op, toen ik had uitgesproken, maar
u zal het met mij eens zijn, dat de
vooruitzichten niet wat je noemt veel
belovend zijn. U weet immers niet op
welken tijd hij het huis heeft verla
ten
Daar heb ik niet het minste idéé
van, antwoordde ik. Er is niets van
te zeggen. Alles wat ik weet is. dat hij
vermist werd. toen wij even over ze
venen de deur van zijn slaapkamer
open wisten te breken. Hij kan toen
wel uren, maar even goed slechts en
kele minuten weg geweest zijn.
Wij moeten onderzoeken of de
agent uit die wijk ons iets kan vertel
len. Ik ben echter bang, dat daar niet
voel kans op is. Als hij iets ongewoons
had opgemerkt, dan zou hij daar ze-
kor work van hebben gemaakt en het
bij zijn terugkomst hier gorupportee^xl
hebben. Hij is nu buiten dieust, maar
uls hij terugkomt zal ik hem over
het onderwerp onderhouden. Heb Ik.
goodbegrepen, dat u zegt, dat hij al
leen na een gevaarlijke klimpar.ij
van eonige meiers langs een smalle
lijst buiten op het plein hoeft kunnen
komen In dat geval rijst de vraag bij
mij op, hoe kon hij dan al dat voedsel
meenomen
Mijn antwoord op dezo vraag luid
de, dat als ik dit kon beantwoorden,
ik waarschijnlijk het geheim, dat deze
geheele zaak omringde, zelf zou ont
warren. Hij deed mij nog een paar
vragen en toen stond ik op, om heen
te gaan.
U brengt mij natuurlijk dadelijk
op de hoogte, als u Iets hoort, zei is.
We zijn natuurlijk doodelijk ongerust
over hem.
De man beloofde ie zuilen
doen. en daarop ging ik heen.
Een bee'-ie verder in de straat was
eeu jonge ïialiaan bezig op ©en har
monica te i-pclen. terwijl zijn aap, ia
een rood l/„isje gedost, een pijp rook-
t» en «cn Xlein bakje ophield, om
geld»ttikken in ontvangst to nemen.
Ik wilde hem niets gevon, omdat ik
een hekol heb aan bedelaars en san
Italiaansche bedelaars in 't bijzonder,
te meer nog, wanneer zij haif-doede
apen bij zich hebben, om daarmeda
hun broed te verdienen Ik was In een
diabolisch humeur, daarom schold
ik op den straatslijper en hij schold
terug op mij.
Wat zou it nu doen? Toen schoot
mij de gedutte aan den notaris vau
Quiii'ikn, Manheer GrUnsnuw, te
nin.iou. en !k~ besloot hem ©en visite
te maken ©n te gaan lioo,en, wanneer
mijn vriend het laatst bij hom was
geweest. Hij scheen een V(,r=
baasd, toen hij mij zag, tenmlr.eU dat
scheen mii zoo toe, maar zijn belang
stelling was groot toen Ik hem van
de roden van mijn bezoek op de hoog
te gebracht.
(Wordt vervolgd).
