NIEUWS*
en ADVERTENTIEBLAD.
Stenograaf no. 20.
27e Jaargang, 'Ho. 8180.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zond en Feestdagen; woensdag 23 FEERüari ïöfö, B
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
ABONNEMENTEN
PER DRIE MAANDEN»
Voor Haarlem T-1*20
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd ls (kom der
gemeente)1-30
Franco per post door Nederland,1.65
Afzonderlijke nummers0.02 H
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37 H
de omstreken en franco per post 0.45
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM.
ADVERTENTIËN:
Van 1—5 regels 50 Cts.: iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Haarlem van 1—5 regels ƒ1.elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regel
Bij Abonnement aanzienlijk rabat
Advertentiën van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing;
50 Cts. voor 3 plaatsingen contant.
Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
Intercommunaal Teiefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
TWEEDE BLAD.
OM ONS HEEN
No. 1007.
VelUngg3braiken hier en
eiders.
Het ls merkwaardig om te zien, hoe
het besluit van de notarissen uit Haar
lem en omstreken, om zonder make
laars te vellen, het publiek onverschil
lig heeft celaten. De geschiedenis van
de twee laatste maanden toont dat
duidelijk aan. Aan verreweg de mees
te ve'lingen is geen makelaar te pas
gekomen en men heeft niet gehoord,
dat de verkooper of de koopcr zich
daarover ontevreden hebben betoond.
Indien ik dit goed inzie, dan ls het
toch treffend, dat een gewoonte van
vele Jaren aldus door een enkel be
sluit, te niet kan worden gedaan. En
aan den anderen kant zouden waar
schijnlijk de makelaars zich niet
maar zóo, zonder meer, aan <jen dijk
hebben laten zetten, wanneer niet
voor verreweg de meesten de make
laardij in onroerende goederen een
weinig belangrijke bijverdienste ware
geweest.
Zoo wisselt het aanzien der samen
leving, ook ten opzichte van institu
ten, waarvan men gedacht zou heb
ben, dat ze vast stonden ais muren.
Er is nog Iets anders, dat vroeger
gebruik was en nu sedert enkele Jaren
afgeschaft, namelijk de wijn, die op
do veilingen werd uitgereikt. Een ge
deelte daarvan werd in het gebouw
zeif uitgeschonken en o. a. opgedron
ken door den kooper en den plokha-
lerde rest kreeg de kooper thuis
bezorgd. Als leverancier trad daarbij
de eigenaar van het gebouw op, zoo
dat hij in dien tijd ook als wijnkoo-
per een voordeeltje moet hebben be-
huald. Maar de moderne tijd heeft de
ze wiingewoonte doen verdwijnen.
Het is bekend, dat de veiling
gewoonten in diverse gemeenten ver
schillend zijn. Hoewel de wet geen
makelaars in onroerende goederen
kent, is het niet mogelijk op een vei
ling te Amsterdam onroerend goed te
koopen, zelfs niet met de koopsom ln
de hand, zonder de hulp van een ma
kelaar. 't Is een bewijs, hoe plaatse
lijk gebruik sterker kan wezen dan de
wet. En ook in ondergeschikte pun
ten is er verschil van handelen. MeesL
al wordt er mondeling geboden en be
staat er weinig kans, dat een goede
afslager zich vergissen zai in de na
men van de bieders en de bedragen,
die zij hebben geboden. Toch zou er
natuurlijk onder zekere omstandighe
den, verschil van meening of misver
stand kunnen ontstaan. In sommige
gemeenten is daarop gerekend en
gaat hot bieden schriftelijk in zijn
werk. Te Nijkerk bijvoorbeeld schrij
ven de liefhebbers op de veiling hun
naam en B, op een leitje vervol
gens worden deze opgehaald en door
FEUILLETON
door
MAXIMILIAN S I RACK.
De volgende dag verliep geheel op
dezelfde wijze als de voorafgaande,
tot even voor vijf uur no. 19 afscheid
nam. Nu moest dus stenograaf no.
20 komen en dit bezoek zag hij met
eenige spanning tegemoet.
Juist om 5 uur werd er tamelijk
luide op de deur geklopt en trad er
een slanke blondine binnen, tamelijk
groot en met al de bekoorlijkheden
van de eerste, bloeiende jeugd.
Het was Edgar onmogelijk deze
sollicitante even zakelijk koel en uit
de hoogte te behandelen als haar ne
gentien voorgangers. Hij sprong van
zijn stoel op, ging de jonge dame te
gemoet, begroette haar hoffelijk, nam
haar de zware schrijfmachine af, en
verzocht haar plaats te nemen.
Juist wilde hij met eenige korte op
merkingen beginnen, die op de zaken
betrekking hadden, toen zij het woord
nam en kalm maar beslist ver
klaarde
den notaris doorgelezen, waarna deze
meedeelt, dat het hoogste bod zoo- en
zooveel bedraagt, maar zonder den
naam van den bieder te noemen.
„Heeft soms Iemand", zoo vraagt de
notaris om secuur te gaan, „hooger
geboden Niet, dan zulien de heeren
het gedane bod wel willen verbete
ren I" En weer gaan er leitjes rond,
waarop de liefhebbers de som notee-
ren, die zij boven het hoogste bod wil
len besteden. Zoo is alle vergissing
buitengesloten, want de notaris
heeft wit op zwart. En een
week later Is er toeslag, zonder dat in
dien tijd verhoogingen mogen worden
aangenomen.
Te Vlissingen volgt de afslag on
middellijk op het opbieden, maar ook
daar gaat de zaak schriftelijk, name
lijk met briefjes, in haar werk. Deze
schriftelijke methode is zonder twijfel
een uitredding voor de stumpers, die
een enkelen keer op een veiling ge
komen zich niet vlug genoeg reken
schap kunnen geven van het oogen-
bLik, waarop zij mijnen moeten, of
die, wanneer ze dat wèl kunnen, op
het juiste oogenblik van pure zenuw
achtigheid. niet in staat zijn om hun
bod uit te breneen. Maar overigens
zal een veiling in Nijkerk of Vlissin
gen een extra saaie vertooning we
zen, die bovendien (van des verkoo-
pers standpunt) het voordeel mist, dat
de liefhebbers, door het mondeling op
bieden, in de hitte van den strijd, al
licht eens wat hooger sraun, dan zij
bij het emotielooze opschrijven zouden
hebben gedaan.
Ze zal het meest lijken op een school
voor bejaarden, die juist aan de
sehrijfles toe is. Of de meester (hiel
de notaris) toestaat dat de leerlingen
van elkaar afkijken, is mij niet be
kend geworden.
Het is voorgekomen, dat de gemach
tigde van een hypotheekbank, bij een
veiling op het klokje van 12.2 3
(bedoeld wórdt het artikel in het Bur
gerlijk Wetboek betreffende executie)
in dat zelfde Vlissingen verbaasd op
keek, toen de notaris, na afloop van
de veiling, z<cb tot hem wendde met
de vraag „Mag ik het goeie woord?"
„Wat bedoelt u vroeg de gemach
tigde verwonderd.
Er bleek nu, dat het goeie woord
zeggen wou de goedkeuring van den
verkooper van de geboden som.
De gemachtigde gaf die, daar het
hoogste bod het bedrag van do hypo
theek overtrof.
Daarop zei de notaris: „Afslager,
ik heb het goeie woord", en de afsla
ger weer tot het publiek „Heeren, ik
heb het goeie woord", en nu pas was
de zaak in orde.
In ouden tijd was in het Brabant-
sche gebruik, dat geboden kon wor
den, zoolang een klein st-ompje kaars
brandde. Elk bod werd dan door een
slag niet den hamer gevolgd en zoo
dra het kaarsje was opgebrand werd
het laatste bod met twee hamerslagen
Ik heb u verzocht, mij poste
restante te schrijven, opdat mijn
voornemen geheim zou blijven. Ik ben
de dochter van een ambtenaar en stu
deer pmiologie om leerares te worden.
Maar ik ben genoodzaakt het geld,
dat mijn studie kost, zelf te verdie
nen. Dus verzoek ik u mij zoo ten
naastenbij de voorwaarden te willen
mededeelen, onder welke ik bij u zou
werken. Als bet de moeite niet loont,
behoeven we ons niet eerst met het
preofdictaat op te houden, want mijn
tijd is zeer beperkt en de uwe, denk
ik, ook.
Dat was kras die vroeg reeds
vooraf en daarbij met een beslist
heid. Als hij haar zoo antwoordde
als de anderen en dat ging reeds
daarom niet, wijl hij dadelijk in het
begin een verkeerden toon tegenover
haar had aangeslagen, dan zou ze
zeer vastberaden opstaan, haar ma
chine opnemen en de deur van den
hu.itenkant dichtmaken Daarmee was
hij echter niet gediend. Daarom zei
hij dus koel, maar beleefd
Nu, dat zou van liet werk afhan
gen honderd mark zou ik per
maand wel willen betalen voor het
genoegen, van u twee uur per dag bij
mij te zien om dictaten op te nemen.
En dagelijks zou ik vier uur
noodig hebben, om het stenogram
uit te werken, zei ze, en er kwam
een bittere trek om haar mond, nu,
het doet er niet toe ik heb het geld
noodig en moet dus ook bet minder
aangename nemen.
als 't ware bezegeld en was het vellen
tot een einde gekomen. Het bewi
daarvan vindt men nog in oude ac-
ten, waarin te lezen staat „Het
kaarsje uiteegaan en geen slagen
meer gevallen zijnde, zoo is kooper
geworden Die en Die."
Er bestaat, zelfs tusschen dicht bij
elkaar gelegen steden, veel verschil
in de termijnen van veilen. Terwijl in
Haarlem de afslag onmiddellijk na
bet opbod volgt, Js er te Leiden tus
schen deze beide handelingen een
tijdruimte van een week, waarin lief
hebbers tegen een percentage het bes
te bod van de veiling nog kunnen ver-
hoogen. Om het voordeeltje, dat daar
mee te behalen is. wordt er een druk
gebruik van gemaakt. Deskundigen,
die kijk hebben op de waarde van
perceelen en er niet tegen opzien, nu
en dan eens te blijven „hangen", moe
ten aan deze gewoonte dikwijls een
aardige duit verdienen.
Even verder, te Schiedam, is er
maar éón dag vorschil tusschen op
bod en afslag (bij executie een week)
maar vorhoogingen worden in den
tusschent'jd niet aangenomen. En in
onze onmiddellijke nabijheid, te Lisse,
is het weer gewoonte, dat de verkoo
per zich, na den afslag, een uur be
raad reserveert, om eerst daarna te
verklaren of hij 't gekochte gunt. al
dan niet.
Door een van onze jonge notarissen
is in den laatsten tijd een paar maai
een veiling gehouden, waarbij een
week ruimte lag tusschen opbod en
afslag. Tot dusver is dat in Haarlem
en omstreken nog niet tot gebruik ge
worden, maar het zou mij niet ver
wonderen, wanneer de verkoopers
meer en meer van de notarissen deze
manier van veilen gingen eischen.
Vooreerst omdat, wanneer er op een
veilingavond in de Gouden Leeuw
veel te doen is, opbieden en afslaan
met eenigen spoed dient te geschie
den, zoodat, als ik hierboven zeide, de
ongewende liefhebber derr gang van
zaken niet volgen kan. Maar ook voor
anderen is het hebben van een tijd
van beraad gemak en voordeel. Hoe-
vaak komt het niet voor, dat iemand
zegt„had ik maar geweten, dat er
zóó weinig op dat huis geboden wero,
dan zou ik wel afgemijnd hebben
Die mag ik zeggen iangzamen van
besluit (en wij Nederlanders zijn
over t algemeen wat traag) zijn bij
een week tussclienruimte gebaat. Bo
vendien heoft de verkooper in die
week gelegenheid om er dezen of ge
nen nog eens op attent te maken of....
daarvoor een makelaar in den arm
te nemen. Wellicht zit daar ln menig
geval voor een tusschenpersoon nog
een zoet winstje aan.
Voor den verkooper zou de maatre
gel dus van belang wezen, menige
overvoorzichtige kooper zou hem prij
zen mag daaruit niet worden ge
concludeerd, dat hij zou wezen in 't
algemeen belang?
Kom, kom, antwoordde Edgar
geiuststellend, ik hoop, dat we het
met elkaar zullen vinden. Maar ik
zou u willen verzoeken bij de gestelde
minimum snelheid liet dictaat be
paald letterlijk op te nemen en niet
near eigen goeddunken een andere
uitdrukking neer te schrijven, ais ik
eens wat te snel mocht dicteeren. En
als u mij eens niet begrijpt
Dan i raag ik maar dit spreekt
Immers vanzelf, antwoordde ze on
geduldig en maakte zich gereed, om
aan liet werk te gaan.
Die verstond de kunst van werken
Hadden enkeden der jongelieden mis
schien iets sneller gestenografeerd, In
het machineschrijven was zij verre
weg de meerdere de slanke vingers
vlogen over de toetsen.
Edgar verzuimde niet haar daar
over complimentjes te maken, die zo
echter naar het scheen in het geheel
niet hoorde.
Edgar las de bladen niet, die ze uit
de machine narn hij had genoeg te
doen met over het boek heen, waarin
hij schijnbaar oplettend las, haar fiin
profiel en haar blonde lokjes te bo-
w onderen.
Toen ze vertrokken was, schoof hij
de bladen in een lade van zijn schrijf
tafel en keek eenige minuten in ge
dachten verzonken voor zich neer.
IV,
In de Volgende dagen kwanS ër een
algeheele verandering ln de uiterlijke
De eenige die er slecht bij zal va
ren, is de veilingspeculant, die bij
verrassine geen koopjes meer haalt
Deze enkeling behoeft evenwel niet
aan een overigens nuttigen maatre
gel in den weg te staan.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
D8 politieks geschillen In Engeland
In ons vorig overzicht, trouwens
ook al dadelijk na de beëindiging van
den verkiezingsstrijd, wezen we er op,
dat de liberale regeeringspartij in
Engeland in een moeilijke positie
verkeert, zoodat haar het regeeron
niet gemakkelijk zal vallen. Tijdens
do vorige zitting, toen de zuivere libe
rale meerderheid alle andere nartijen
overstemde, voer het ministerie in
vriie open zee en behoefde geen aan
varing of schipbreuk te vreezen. Nu
is de zee vol rotsen en blinde klippen
en zal veel stuurmanskunst nocidig
zijn, om die gevaarlijke plaatsen te
ontwijken en eenmaal in een veilige
haven te belanden.
Maandag na de bekend-wo^ding
der troonrede en de verklaringen van
don minister-president, zijn de dreig-
wolken aan den poiitieken hemel niet
weggevaagd. Integendeel. Aan liet
gisteren opgenomen telegrafisch over
gebrachte uittreksel der troonrede
behoeven we niet veel toe te voegen.
Alleen de passage over
DF.N STRIJD TUSSCHEN HET
HOOGER- EN 'T LAGERHUIS,
zullen we tot juist begrip letterlijk
Weergeven. Deze luidt
i,De ervaring van den laatsten tijd
hééft geleerd, dat er ernstige moei
lijkheden rijzen uit de telkens weder-
koerende scherpe geschillen tusschen
da twee takken der wetgevende
macht. Er zullen u met allen gepas-
ten spoed voorstellen voorgelegd wor
den ter bepaling van de betrekkingen
tusschen de Huizen van het Parle
ment in dezer voege, dat het onver
deelde gezag van het Lagerhuis over
de financiën en zijn overheersching
in de wetgeving verzekerd worden.
Dpze voorstellen behooren, naar het
oordeel van mijn raadslieden, in te
houden, dat dit Huis (bedoeld wordt
het Hoogerhuis) zoo wordt samenge
steld en toegerust, dat het, ten op
zichte van wetsvoorstellen, onpartij
dig de functies van initiatief, revisie
en, onder gepaste waarborgen, van
uitstel kan uitoefenen."
Uit de later afgelegde verklaringen
van den premier blijkt niet, hoe de
regcering de Hoogerhuis-quaestie wil
regelen. Begrijpen we de mededeelin-
gen goed, dan wil het ministerie
eerst de begrooting voor 1909 aanne
men, daarna een motie in behande
ling brengen, waarin de regeering
wordt uitgenoodigd, een wetsontwerp
in te dienen tot hervorming van liet
Huis der Lords.
DE POSITIE DER IEREN.
Eerst dus de begrooting en daarna
de Hoogerhuis-quaestie.
Dit heeft in het Lagerhuis geen on
verdeelde sympathie gewekt. Aller
eerst heeft men de woordvoerder dor
Iersche nationalisten, de heer John
Redmond, die er tegen toornde. Ilij
zei o. a.
„Wij zullen voor de begrooting
stemmen, indien de regeering ons een
redelijke verzekering geeft, dat het
l omstandigheden van Edgar. Inplaats
van den deurwaarder was een korten
tijd de brievenbesteller met aange-
tec-kende brieven zijn bestendige gast.
De „schrijfmachine" deed weer haar
intocht' bij hem en na weinig dagen
kon hij de „prijsnovelle' verzenden,
die hij naar het lang voltooide con
cept had getypt.
Daarna dacht hij ook aan de ste
nografen, die op antwoord wachtten,
en hij schreef op de machine 19 wei
gerende antwoorden ieder kon dus
voor zich zeiven zien, dat de keuze
niet op hem gevallen was.
Bij de laatste, no. 20, de aanstaan
de leerares, aarzelde hij. Zou hij haar
een even korte en zakelijke weigering
schrijven als de anderen Onmoge
lijk I Ook had hij haar stenogram nog
niet doorgezien. Hij nam het In de
hand en doorliep het vluchtig.
Maar wo.t was dat Midden tus
schen de gedicteerde zinnen las hij
opmerkingen, welke er absoluut niet
mee in verband stonden „Wat hebt
u mooie, slanke vingers, juffroüw."
„'t Is wonderbaarlijk, hoe u zoo
snel schrijven kunt met deze kleine
vingers bijna is het als een schaar
meeuwen, die over het water vliegt,
als een zwerm witte duiven boven
den akker I"
Wacht, geslepen jonge dame,
dacht Edgar Mühling, jou zal ik
antwoorden.
En vlug typte hij een brief, waarin
hij haar kort en goed mededeelde, j
dat hit niet verder over een. eDgage-
veto-wetsontwerp voor het Hooger
huis nog in dit jaar wet wordt. Laat
men ons in de onzekerheid, dan niet."
Redmond verlangt dus van de re
geering niet alleen de belofte, dat hel
veto-ontwerp van het jaar in het La
gerhuis wordt afgehandeld, maar dat
het w e t zal worden. Hij wil dus van
het ministerie hooren, dat wanneer
het Hoogerhuis het wetsontwerp niet
aanneemt, er zekerheid is, dat de
koning de regeering ter wille zal zijn
en b.v. een voldoend aantal liberalen
naar het Hoogerhuis zal zenden, zoo
dat ook hier een meerderheid voor
het wetsontwerp wordt verkregen en
dat alles nog van 't jaar zal gebeu
ren.
Maar nu heeft Asquith gezegd, dat
hij den koning zoo iets niet kan vra
gen vóór het geval er toe ligt, name
lijk voor het wetsontwerp in het La
gerhuis aangenomen of er althans
bij ingediend is. Redmond eischt dus
meer dan de regeering wil of kan ge
ven 1
Dit zijn de volgelingen van Red
mond.
De Iersche onafhankelijke nationa
listen zijn der regeering nog kwader
gezind. Hun leider, Obrien, viel Red
mond heftig aan wegens diens hou
ding ten opzichte van de begrooting.
en verklaarde, dat hij niet lijdeliik
zou stemmen voor de begrooting, die
lot groot nadeel van Ierland zou
strekken.
Gisteren hebben de Iersche parle
mentsleden een vergadering gehou
den, waarin eenstemmig een motie
werd aangenomen, verklarende, dat,
met het oog op het belang van den
constitutionneelen strijd, die nu moet
gevoerd worden tusschen de beide
huizen van het parlement, en in de
overtuiging, dat de eerste taak van
dit parlement is te handelen volgens
het mandaat, het door de algemeene
verkiezingen gegeven, en vervolgens
het recht van veto te beperken, thans
door het Huis der Lords uitgeoefend
op alle progressieve wetgevende maat
regelen, de Iersche partij besluit
dien grooten strijd niet te bemoeilij
ken, door een amendement voor te
slelien bij het adres van antwoord op
de troonrede of door wetsontwerpen
of moties in stemming te doen bren
gen gedurende de thans geopende zit
ting.
De leden der \V4,S -jé
ARBEIDERSPARTIJ
zullen waarschijnlijk minder moeilük-
heden aan de regeering bereiden. Bij
de voortzetting van de discussie over
het Adres van Antwoord in het Lager-
nuis, verklaarde Barnes, de voorzit
ter van de groep der Arbeiderspartij,
dat zijn partij volledige afschaffing
van het Hoogerhuis wenscht, dat zij
evenwel bereid is ook langzaam voor
waarts te gaan, mits in de goede
r.chting.
De Arbeiderspartij wil de vorige
begrooting aangenomen zien en spre
ker gaf den raad, dat men, nadat
zulks geschied zal zijn, zou overgaan
tot bespreking van het wetsontwerp
op het veto-recht van het Hoogerhuis,
voordat de begrooting voor het vol
gend dienstjaar in behandeling wordt
genomen. Hij drong er op nan, dat de
regeering te dezer zake een belofte
zou doen.
Minister Winston Churchill ver
klaarde, dat de regeering de verwer
ping van de begrooting als een gevoe-
ligen en misschien zelfs als een doo-
deüiken slag zou beschouwen, daar
de aanneming een noodzakelijk en
natuurlijk gevolg is van de overwin
ning bij de stembus. (Gelach bij de
ment met haar kon onderhandelen,
daar ze niet eens tusschen gevoegde
opmerkingen van den tekst van liet
dictaat kon onderscheiden.
Maar zijn goede luim was weg, toen
hij nog denzelfden avond den volgen
den brief ontving:
Den Heer Dr. E. M(WILING,
Alhier.
Woordelijk naschrijven was de
'eerste voorwaarde van uw over
eenkomst.
Ik verzoek u dus, mij 10 mark
honorarium voor geleverd werk
te willen overzenden, als u wilt,
dat ik geheim houd, welke truc u
dicht aangewend. Ik liob namelijk
de eer tegenover u te wonen, en
nalat Ik op mijn aanbieding uw
antwoord had ontvangen, inte
resseerde ik mij voor mijn vis-ó-
vis, dien ik zoo mooi in de glazen
kon zien, omdat ze steeds geopend
zijn, en mijn buurman nooit, na
dat hij de lamp heeft aangesto
ken, de j'alouzieën neerlaat of 'n
gordijn dichttrekt. Ik zag de
„type-slaven" op uw huisdeur
aansturen en geruimen tijd later
uw kamer betreden, hijgende on
der den zwaren lost van hunne
machines. Als ze weg waren,
schoof u ook dat kon ik zien
de door hen beschreven bladen
met brieven, die u ondertusschen
hodt geschreven, in couverten en
wierpt ze in de brievenbus aan
den naasten hoek der straat. U
oppositie). Ten aanzien van de quaes-
tie der waarborgen, zeide Churchill,
dat het nutteloos en dwaas zou zün,
voor te schrijven wat er gedaan moei
worden, voordat minister-president
Asquith in staat is, om uit te maken,
of hij een groote meerderheid achter
zich heeft, voor zijn voorstellen om
trent het Hoogerhuis, want wanneer
het eens zoover zal zijn, dan is er een
nieuwe toestand ingetreden, die moet
leiden tot een constitutionueele crisis,
waarin de regeering haar geheel be
staan op het spel zal zetten, ten einde
de voorstellen te doen aannemen.
(Toejuichingen bij de ministerieelen),
De
OPPOSITIE DER UNIONISTEN
laat zich reeds geducht voelen. In het
Hoogerhuis zeide Lord Landsdowne
o.a. eerst de financiën geregeld,
dan het Hoogerhuis lam geslagen en
vervolgens Home Rule. Ik ben ver
baasd over den durf van de regeeriDg,
om met zulke voorstellen te komen
na den uitslag der verkiezing.
In het Lagerhuis zei Baifour, dat
er zoomin uit det) uitslag van de ver
kiezing als uit de zinsneden van d«
troonrede aangaande het Hoogerhuis
iets met. stelligheid is te beslu'ten.
Ook de unionistische pers critLseert
veel en schem
De „Daily Telegraph" meent, daf
de troonrede aan de regeering nauwe
lijks een lang leven voorspelt. Het
fiasco is vollediger dan eenig unionist
had durven denken. Nooit sprak eeh
orakel onduidelijker.
DUITSCHLAND EN OOSTENRIJK.
HONGARIJE
Graaf Aehrenthal, de leider van de
buitenlandsche politiek van Oosten-
rijk-Hongarfje, is te Berlijn aangeko
men ter beantwoording van het be-
zoek, dat de Duitsche Rijkskanselier
in het afgeloopen Jaar te Weenen
heeft gebracht.
Minister Aehrenthal zal tot morgen
avond te Berlijn vertoeven. Geduren
de zijn verblijf worden te zijner eere
versciiillemie feesunuuilijdeii en par
tijen gegeven. De Keizer heeft zich.te
genover den minister van het bevrien
de rijk ook met onbetuigd gelaten en
hem de briljanten van de Orde vaD
den Zwarten Adelaar geschonken.
ln een officieus stukje geeft de Köll-
nische Zeitung toe, dat de onderhan
delingen, die tusschen Oostenrijk-
Hongarije en Rusland over ae Bal-
kan-slaatkunde gevoerd worden, een
onderwerp van bespreking zullen uit
maken. Alleen moet uien niet denken
dat het Duitsche rijk de toenadering
tusschen die twee rijken niet gaarne
zou zien. Voor Duitschland kan het
slechts gewenscht zijn, dat Oostenrijk-
Hongarije en Rusland zich in den
Balkan verstaan. De pogingen om, in
verband met die onderhandelingen,
wantrouwen tusschen Berlijn en
Weenen te zaaien, bewijzen op zijn
hoogst, dat er in het buitenland
kringen zijn, wien de hechtheid van
de verstandhouding tusschen de twee
bondgenoot-en een doorin in 't oog is.
DE KIESRECHTHERVORMING IN
PRUISEN.
De kiesrechtcommissie uit het Huis
van Afgevaardigden nam de gecombi
neerde voorstellen der conservatieven
tot behoud van de indirecte verkie
zingen, en van het Centrum tot in
voering van de reeds vroeger ln be
ginsel aangenomen geheime stemming
hebt door die advertentie-truc de
kosten voor het afschrijven van
een heel aantal manuscripten
bespaard 1
Hoogachtend.
ELLA WEBER,
stud. phil.
Doctor Mühling las dezen brief
tweemaal, en had daarbij hel gevoel,
dat hij onder het lezen een tamelijk
dom gezicht zette.
Sluwheid, uw naam ls vrouw 1
dacht hij.
Maar reeds den volgenden voor
middag besloot hij maar liever zelf
naar het tegenoverliggende huis te
gaan om zijn schuld persoonlijk te
betalen. Het gelukte hem ook, zijn
flinke schuldeischeres den loop der
dingen zoo klaar en vol humor te
schilderen, dat ze verklaarde alles ta
begrijpen en te vergeven.
Sedert werden do twee goede vrien
den en daar Edgar Mühling oen paar
maanden later werkelijk don prijs
van 3000 mark voor de novelle won,
en kort daarna het verzoek van den
uitgever van hetzelfde tijdschrift
kreeg, om lid der redactie te worden,
houdt hij zich thans ernstig bezig
met hei plan om van „stenograaf no,1
20" weldra zijn vrouw te maken.
EINDE.
