NIEUWS- en ADVERTENTIEBLAD.
Donkere Schaduwen
27e Jaargang. No. 8186.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen. woensdag 2 maart 1910. b
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN dffe, ADVERTENTIËN:
tI PE« DR,B MAANDENi jS'3 Van 1—5 rege,s 50 Cts-j iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem J Haarlem van 1—5 regels ƒ1.—, elke regel meer 0.20. Reclames 30 Cent per regeL
Voor de dorpen In den omtrek waar een Agent gevestigd ls (kom der ;C VB'J Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente).. !'29 ^/^viSSl f Advertentl6n van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels. 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland- 1-® OT «I J S) 50 Cts. voor 3 plaatsingen contant. 6'
Afzonderlijke nummers 0.02H 7 W&zhLiï'W Miw Èr n
Geiikistreerd Zondagsblad, voor Haarlem 0.37 H fe/tf Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
de omstreken en franco per post 0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Bultenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiön en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 7678, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
mogen. Deze doet thana nog dienst op
het traject Den Haag—Rotterdam. 19
Juli werd toen de dienst Den Haag
Rotterdam geopend met ©en „Gladia
tor" van 1500 K.G. en een kleinen wa
gen van 350 K G. laadvermogen.
Delft en Schiedam kregen kantoren
en half Augustus ging men met een
nieuwen „Gaggenau"-wagen den
dienst Den HaagHaarlem—Amster
dam aanvangen. Den lsten Januari
werd het agentschap Lelden vervan
gen door een eigen kantoor en op 14
Februari werd hier ter stede een kan
toor in de Jansstraat geopend.
Het bedrijf ontwikkelt zich voorspoe
dig. Men heeft, om een Intensleven
dienst te kunnen openen twee reserve
wagens, elk voor 2000 K G. lading. Er
loopen nu op den weg Amsterdam
Haarlem—Rotterdam 4 groote en één
kleine wagen. In den loop dezer
maand worden nog twee groote „Gag-
genau's" aangeschaft.
Toen 'k verleden jaar zomer met
een echt-18d© eeuwsche vrachtwagen-
dilligence naar de Haarlemmermeer
reed, om 'n uitstervenden vorm van
goederen- en personenvervoer te lee-
ren kennen, had 'k er geen gedachten
op, dat 'n half jaar later het moderne
goederenvervoer mij zou uitlokken,
om eens 'n reisje mee te maken In 'n
vrachtauto.
't Weer hadden we Zaterdagmorgen
niet mee. 'n Regen-drenzerige lucht
hing boven de stad als 'n kuip vol
met natte sponsen, die door één vin
gerdruk al 't water ontslepelen laten.
Gelukkig had de „Gnggenau" een
ferm regenzeil, dal uitgespannen werd
boven de vóórplaat?©n. zoodat we,
zooal niet van voren, dan toch van
boven droog zouden zitten. Nauwelijks
waren de wielen hun ijzeren wentel-
dreun op "t plaveisel begonnen, een
geluid, waarvoor geen klanknaboot-
singsletters in ons alfabet bestaan,
en nauw sloeg de motor zijn ploffen-
den roffelslag door dien ondergrond
van lawaai, of de practijk van het
verkeer beweee weer eens, dat de
bouwmeesters van vroeger tijd niet
de minste notie hebben gehad, hoe 't
verkeer in lator tijden brcode wegen
en makkelijke hoeken zou vragen. Ri-
viervischmarktDamstraat, Dam
straat—Spaarne en Hoogstraat^-
Spaarnwouderstraat bewezen lastige
hoeken te zijn. Vooral de laatste is er
een, die meedoen kan. De smalle
Hoogstraat-mond laat geen blik toe
in de bpuarnwoutierstraai. In 't te
rugkomen hadden we 't bij 't inrijden
van de Damstraat, dat de auto zich
juist die straat wilde indraaien, toen
een tram van 't lvlokhuisplein haar
bolcon den hoek omdraaide en het
voorgedeelte van de auto in elkaar
dreigde te duwen. Een energieke
draai van 't stuurwiel zette ons nog
juist bijtijds tegen t trottoir op den
hoek in veiligheid.
„Waarom gebruik Je je hoorn
niet", schreeuwde do tramconducteur
in 't voorbijgaan den auto-stuurder
geërgerd tegen, .je hebt toch 't bel
len wel gehoord
Dat was onjuist, want, waarschijn
lijk door ons e>gen lawuai-verwekken
hadden we niets gehoord, wat natuur
lijk tamelijk gevaarlijk kan zijn
En dan die Amsterdamsche Poort,
waar je je ternauwernood door kunt
wringen en de ujeuschon noodzaakt
in de nissen te Kruipen hoog in den
leenenstand, om dat „akelige ding"
niet over hun voeten te krijgen. Een
flinke brug naast de mooie oude
poort, die zeker niet aan het verkeer
mag opgeofferd worden, zou voor
het drukke gaan en komen van men-
schen en voertuigen zeker van veel
waarde zijn.
De Amsterdamsche straatweg geeft
ln den huldigen toestand aanleiding
tot vergelijking tusschen verschillen
de middelen van vervoer. Met een 20
kilometer loopen we heel aardig over
den weg en een vrachtrijder, wiens
paardje goedmoedig op 't hort, bles
z'n zware schouders in 't tuig spant,
is spoedig van een stip aan den hori
zon tot een goed zichtbaar ding ge
worden. Eeuige oogenblikken later
daveren we links voorbij, 'n Beetje
zegeviering ligt 'r ln de handzwaai
van den auto-stuurder, als hij het
hefboompje een paar centimeters op
den koperen cirkelsectör laat opschui
ven, daarmee de snelheid een paar
kilometers opdrijvend. Maar o wee,
daar ritselt achter ons rechts een
electrlsohe tram aan en schuift met
haar 30 kilometer langs de ijzeren
staven ons met tientallen meters
voorbij. We erkennen onze minder
heid. Maar Units dreun-schokt een
sneltrein uit Haarlem aan en nijdig
snel wielend rekent hij op een paar
honderd meter in de verte met de
electrische af.
'k Buig me uit de auto en zie een
heel eind achter ons, dat het sukkel-
dravend, paard met 'n oolijk oog
knipje van den voerman waarschijn
lijk, 'n vrachtschuit ln de Amster
damsche vaart, voorhij zeult.
Even later probeert 'n taaiert van
een slagersjongen ons bij te houden.
Dat gaat 'n paar minuten met uiter
ste krachtsinspanning van den jon
gen, die alles uit z'n spieren haalt,
wat er In zit, om ook 25 Kil. te ma
ken. Een paar minuten later hangt
hij, slap als 'n lekken band, over hét
stuur, en hij raakt achterop.
De klinkerstraat langs de electri
sche tram brengt ons in Amsterdam.
Ook de hoofdstedelingen zijn nog
niet gewend aan de vracht-auto, want
overal maken ze halt en front, om in
de verte al te zoeken naar het voor
werp, dat zoo rumoerig aan komt
rijden.
Aan de Nieuwezijdskolk is 't hoofd
kantoor, daar ziju we om half één.
We hebben dus een uur gereden over
den afstand HaarlemAmsterdam.
Om twee uur vind ik de auto weer
op den hoek van de Paleisstraat en
het Spui, waar het bestelhuis van
den Boekhandel gevestigd is. Het Be
stelhuis laat z'n boekenpakken langs
de lijn Amsterdam—Rotterdam bezor
gen door de firma Veraart Daar la
den we een vrachtje lectuur van 'n
1350 K.G.
Om half drie gaan we op weg naar
Den Haag, maar eerst leggen we te
Haarlem aan, om daar den voorraad
van de boekhandelaars aan te vullen.
In Amsterdam weer de breede Roze-
gracht terug.
Weer ulgemeeno belangstelling,
maar het tegendeel van waardeerend
is die belangstelling bij de dames
aan de tramhaltes, die we met lompe
slikzwaaien van haar plaatsje spat
ten. In menig boos oog is 'n „foei" te
lezen maar tijd om excuus te maken
hebben we niet VN e rollen naar Haar
lem toe en de film Haarlem—Amster
dam, die zich straks voor onze blik
ken afdraaide, rolt nu van achter
naar voren af.
Ik heb gelegenheid me te verbazen
over het bijna niet schokken van den
wagen. Als je een 70 kilometers voor
den boeg hebt in 'n auto zónder lucht
banden, koester Je wel zeer gemengde
gevoelens ten opzichte van de aange
naamheid van den rit. Heel verwon
derd ben jt dan ook, als je tot de slot
som komt, dat je van schokken weinig
of geen last hebt. Ik herinner me nog
het eindje 's-Hertogenbosch—Vucht,
zes jaar geleden in den Betrouwbaar-
lieidsrit van de N'. A. C. gereden.
Toen, met 'n 60 kilometers-gangetje,
leken de auto's een soort beef-en-
taarns, toen we naar Den Haag trok
ken. Bij Den Deyl was t al volslagen
donker. Daar waren twee auto's met
Leidsche studenten uit Den Haag,
die de oude gewoonte om ln Den Deyl
te „bitteren" nog niet hadden afge
legd. Met een vroolljken groet reden
ze ons voorbij. WIJ waren nu Juist
niet ln zoo'n opgewekte «temming als
d-j studeerende jongelingschap, want
de ellende met onze bougies was ln
vollen gang.
Het vele smeren maakte <Tie din
gen vet en daardoor onbruikbaar,
zoodat de motor niet functlonneeren
kon.
In den donkeren avond stonden de
chauffeur en z'n noolt-ontmoedlgden
helper ln den motoTbak te schroeven
en te morrelen. Na heel wat koeren
stoppen, als 't wéér zoo was, na heel
wat doorspuiten en uitblazen, werd
't ongeval verholpen.
Voor het laatst ging "t voorwaarts
Weer dreun-daverde de auto als 'n
kar oud Ijzerwerk en weer sloeg daar
tusschen door de motor zijn pleizie-
rigen dzock-dzok-slag. Want nu ie 't
weer deed, hinderde 't Je niet, dat je
ooren weer vol werden van lawaai
dat je gehoorgang klankholen werden
en je schedelholte alv 'n soort reso
nator dienst scheen te doen.
Het Bezuidenhout lichtte in de ver
te aan met z'n vol-electrische-lamp-
jes-gegloei, prettig-vroolijke trams
van lijn 3 en om kwart voor achten
«topten we hier.
Een groot getal handkarren stond
hier gereed, om dadelijk de vracht te
verdoelen en ln de stad rond te bren
gen.
JAC. C. M. J-r.
Buitenlandsch Overzicht
DE ENGELSCHE POLITIEK
is nog bet onderwerp van beschou
wing. Geen wonder, de strijd die aan
de overzij van 't Kanaal met zooveel
volhardinr gevoerd wordt, heeft veel
beteekenis 1
Gisteren wezen we op de frontveran
dering van het ministerie-Asquith, in
zake de bekende Hoogerhuis-quaeslie.
Deze draai wordt natuurlijk in de
Engelsche pers druk besproken. Alle
liberale bladen keuren de politiek der
regeering goed en vele verheerlijken
die zelfs.
De unionistische bladen daarentegen
zien in die verandering een volledig
bakzeil balen van Asquith naar Ieren
en Arbeiders, daar hij zijn program
van één week oud heeft losgelaten om
de staatsbegrooting voorop te zetten
en de quaestie van het veto der lores
daarna te laten behandelen. Deze op
positie-bladen zijn van oordeel, dat
liet ministerie er wel is waar in ge
staagd is voor korten tijd zijn leven
te rekken, maar ten koste van het
prestige van het kabinet.
De „Daily Telegraph" o. a. noemd
de daad van den premier een misdaad
tegen de Grondwet, die spoedig gewro
ken zal worden. Verder wordt geepot
met de aangekondigde hervorming
van 't Hoogerhuis in 1911, wat gelijk
staat met een eeuwig-durende verda-
ging.
Zooals te verwachten was, betoonen
de leren zich tevreden. Zij zullen
thans vermoedelijk tot Ierland terug-
keeren, daar ze het onuoodig vinden
de financieels debatten ln het Lager»
huls bij te wonen, en weeromkomen,
zoodra Asouith's voorstellen betreffen
de het veto der Lords ingediend wor
den.
Wanneer de Ieren dit doen is 't mi
nisterie bij de behandeling der finan-
cieele voorstellen zeker van een meer
derheid.
Hoe zal 't nu verder gaan
Zeker is een merkbare ontspanning
waar te nemen. In politieke kringen
is men algemeen van oordeel, dat, ten
zij zich onverwachte moeilijkheden
mochten voordoen, er waarschijnlijk
geen nieuwe crisis zal ontstaan, voor
dat het Lagerhuis de behandeling van
de moties omtrent het Hoogerhuis za!
hebben ten einde gebracht.
Men verwacht, dat de besprekingen
over deze moties, die op 29 Maart in
gediend zullen worden, ongeveer een
maand zullen vorderen, en er zijn der
halve vermoedelijk geen staatkundige
complicaties te verwachten vóór het
einde van April of later.
Eenige bladen roepen het Rritsche
volk op, overal groote hetooe ineen te
houden, teneinde do regeering te steu
nen in het tegen het veto van het Hoo.
gerhuis gerichte besluit De „Star"
betoogt, dat deze volksbeweging zóó
krachtig moet zijn, dat de Koning
niet in staat zal zijn weerstand te
bieden aan den eisch der regeering om
door het benoemen van de noodige li
berale pairs het verzet der Lords te
breken.
KONING EDÜARD HEEFT EEN
REDE GEHOUDEN,
wel over de politiek, maar niet spe
ciaal over de biunenlandsche staat
kunde van het vereenigd koninkrijk.
Z. M. ontving gisteren in 't paleis de
aartsbisschoppen van Canterbury en
York en andere kerkelijke autoritei
ten. In antwoord op tot hem gerichte
toespraken, uitte de Koning zijn vol
doening oyer het feit, dat zijn pogin
gen om den wereldvrede te handha
ven, gewaardeerd worden en ver
klaarde overtuigd te zijn, dat met den
vooruitgang der beschaving door den
Invloed van het christelijk onderwijs
op de geesten dor menschen, dezen
steeds meer liefde tot den vrede zou
worden ingeboezemd, daar van den
vrede de eezondhéid, het geluk en de
vooruitgang van alle volken •>('- meren.
Hij bad voortdurend dat aan het land
de gevaren en de ellende van den oor
log bespaard mochten blijven, die in
deze moderne tijden den ondergans
van millïoenen zou veroorzaken en hij
dankte God voor de handhaving van
de goede betrekkingen en de vriend
schap tusschen de eroot© mosrendhe-
den, zooals de eoschicdcnis ?e slechts
zelden weet te vermelden, en hii sprak
den wensch uit, dat de liefde tot den
vrede meer en meer algemeen in het
rijk zou worden.
De rust in de Engelsche bezittingen,
zoo verklaarde Z. M. verder, is bevor
derd door de Unie van Zuid-Afrika.
Met verlangen ziet hij het bezoek van
zijn zoon aan die vereenigde kolonies
tegemoet, want door dit bezoek zal de
verzoening, tot welke èn Nederland-
sche èn Britsche onderdanen trouw
het hunne hebben bijgedragen, wor
den bezegeld.
UIT DEN BALKAN.
Men verwacht, dat de Koning van
Servië tusschen 21 en 27 Maart te Pe
tersburg zal aankomen. De koning
zal, behalve door zijn gevolg, waar
schijnlijk door den minister-president
en den minister van buitenlandsch©
zaken vergezeld worden.
TWEEDE BLAD.
In lei Vrachtaatomoblsl.
8»dert ©enigen tijd worden op gezet
te tb''en van den dag de bewoners van
zekere straten, die de wegen-voor-
doorgaand-verkeer ln de stad vor
men, verrast door het verschijnen van
*n lawaaiferig voertuig, dat ln omvang
e dtoonaard allo stadsgeluiden over
stemt.
Wie 't ding voor 't eerst hoort, moet
wel oenken aan 'n naderenden wer
velstorm en die hypothese houdt
men -->a.st, tot het logge gevaarte bin
nen dei gezichtskring aandreunt en
aanl'ocit. Zn uiterlijk is ook weinig
ooglijk. Massale vormen, uitkomend
In 'n steenbruin zeil, 'n lomp onder-
Biel zonder de mollige luchtbanden,
die 'n zekere gratie aan een auto ge
ven, de assen en wielspaken rijk-
toeklonterd met vuil uit twee provin-
c'es en vijf groote steden des lands....
't is geen luxe auto
Aio 'k zoo bezig ben de „Autopaket"
In zwarte kleuren te beschrijven, han
del '1*. zeker wel naar 't hart van de
•om mi gen. die nu eenmaal aan alle
gevaar, 't zij nieuwerwetsch, 't zij
oudmodisch, een hekel hebben. En
dt arme Wagenwegbewoners, die nu
pas hun eeraas verminderend klinker-
materiaal voor de deur hebben lig
ger., zullen wel dankbaar zijn, dat
de wagen niet voort te zeulen behoeft
over die levenmakende keien van
weleer.
2«Iaar, als 'k zoo schrijf over de
vrachtauto, dan doe 'k de billijkheid 'n
weinig onrecht.
W ant in weerwil van het ongemak,
dat zij schepï is de nieuwerwetsche
vrachtwagen er een, die goede d'en-
sten presteert.
EU.» mar verwondering baren, dat
bij 't zeer belangriike goederenvervoer
mrl d» boot en per spoor en trom het
verdere over-land-vervoer van goede
ren nog bestaan kan. We bedoelen
hier nu niet zoo'n onderneming als
van Gend en Loos, maar meer die
kleinere diensten, die b.v. vun hier
uit nog goederenvervoer onderhouden
niet do omliggende plaatsen. Wel
hebben ze felle concurrentie in de
genoemde verkeersmaatschappijen,
maar er bestaan toch nog desondanks
eenige zich-ontwikkclende ouderne-
znirgen in onze stad. En de „Auto
paket ;s er mede een bewijs van, dat
de mededinging met de groote maat
schappijen wel te voeren is.
De ingebruikneming van de auto
mobiel voor transportdiensten is geen
denkbeeld van een hier gevestigde
firca. Het is de expeditie-onderne
ming J. J. Veraart te Amsterdam,
die door den loop der omstandighe
den daartoe gedwongen werd.
De firma is er geen, die pas komt
kijken .Als 'k het wel heb, werd zij
Jn 1867 te Amsterdam gesticht als een
filiaal van een zaak, die te Parijs ge
vestigd was.
De oude heer Veraart mankte toen
deel uit van de firma en later is de
zaait gekomen aan zijn beide zoons,
di? haar thans nog drijven.
Vroeger werkte deze expeditie-fir
ma samen met de Hollandsehe Spoor,
mair daaraan kwam een einde, toen
verleden jaar de II. IJ. S, M. samen
ging werken m,et Van Gend en Loos.
Toen zocht de firma Veraart naar een
onder middel van vervoer, om de
haar ter transporteering aangeboden j
goederen te kunnen overbrengen van 1
de eene plaats naar de andere. De
vraebt-autoraobiel werd gekozen. In
Juli van het vorige jaar werden de I
eerste proefritten gedaan met een i
„Gladiator" van 1500 K.G. luodvor-
FEUILLETON
Naar het Duitsch.
Door
PAUL HENKES.
De tweede der heeren ging nu even
eens dicht bij het bed staan. Hij be
tastte het lijk onderzoekend, trok de
oogleden wat in de hoogte en keerde
zicli toen naar den rechter van in
structie om.
liet lijk is al geheel verstijfd,
zei hij, zijn horloge te voorschijn ha
lend. Do moord kan op zijn laatst
om één uur vanmorgen geschied ziju.
De dood is ongetwijfeld door dit
dolkmes, dat het hart doorboord
heeft, veroorzaakt.
Juist, daar steekt het wapen
aog fluisterde de rechter van in-
itructie, die eveneens vlak bij het bed
was komen staan, terwijl rle overige
beambten meer bij den ingang van
de kamer bleven staan.
Voorzichtig greep de arts het wa
pen bij het heft, maar hij moest al
tijn kracht aanw nden, om het uit de
wond te trekken.
Het wapen is door een bekwame
2»and gebruikthernam hij toen, I
terwijl hij, na het afgeveegd te heb
ben, het wapen aan den rechter van
instructie overreikte.
Deze bekeek het kleine, alleen aan
de punt even gespleten instrument
met onderzoekenden blik.
Het is een even ongewoon als
verschrikkelijk wapen, zei hij, het
instrument aan alle kanten bekij
kend.
Dat is zoo het is blijkbaar een
graveermesje, zooals ioor metaalbe
werkers dikwijls gebruikt wordt,
zei de arts. Het schijnt inderdaad
uitnemend goed staal te zijn
Wat is dat vroeg de rechter
van instructie plotseling weer.
Hij had vol aandacht naar het
kunstig ingelegdo heft van het werk
tuig gekeken.
Kom eens hier kijken, dokter.
Daarbij wees hij op een klein metalen
plaatje aan het einde van het wapen.
Ilier staan kunstig dooreen geslin
gerd de letters K. B. gegraveerd I
De arts keek er aandachtiger naar.
Waarlijk bevestigde hij.
De ander keek om en wenkte een In
't zwart gekleeden heer nader te ko
men.
Och, mijnheer de commissaris,
wil u het Instrument ln bewaring ne
men zei hij, waarop hij zich van
het lijk afwendde en aandachtig de
slaapkamer opnam.
Deze was In tegenstelling mei het
van een hevigen strijd getuigend
doorwoelde bed netjes in orde. Een
verzameling groote en kleine medi-
cijnfleschjes stond op een naast hel
bed staand tafeltje.
Waar leidt deze deur heen
zei de rechter van instructie weer tot
den dienaar.
Naar de werkkamer van mijn
meester, waar ook de brandkast
staat, zei deze, vol zichtbare ont
steltenls naar het lijk van zijn vroe-
geren heer kijkend.
De rechter van instructie ging het
kleine kamertje binnen, waarvan de
geheele stoffeering bestond uit een
massieve brandkast, Lenevens een
eikenhouten tafel en eenige leuning
stoelen. Ook hier was naai- 't scheen
alles in de beste orde. De brandkast
was op slot, maar op -Ion ondersten
rand waren spatten van kaarsvet, die
tot op het kostbare Smyrnaasc.be ta
pijt doorliepen: Op de schrijftafel lag
niets dan een vloeiboek en een bron
zen schrijf garnituur. Beide voorwer
pen maakten echter den indruk, alsof
zij in langen tijd niet gebruikt wa-
Is de heer Von Engler langen
tijd bedlegerig geweest vroeg do
rechter van instructie verder.
Mijn heer lag nu al voor het
tweede Jaar bijna voortdurend op
bed, antwoordde de gevraagde.
Hield men hem voor rijk?
Dat was hij ook. Ik had meer
malen gewichtige zendingen voor hem
schud-machines, ondanks de lucht
banden. En nu kon je, met 'n beetje
overleg wel ls waar, in den wagen
schrijven. Vooral nu we zoo'n zware
vracht ln hadden, lag de wagen
prachtig stil op z'n solide veeren.
In Haarlem de leelijke hoeken in
omgekeerde volgorde. De leelijke
bocht RlvlervischmarktJan&stra&t
wordt vermeden doordat op de Groote
Markt bij de Groote kerk de goederen
in handwagens worden overgeladen.
Te kwart voor vier ging het de
Markt over en de Groote Houtstraat
in Nu en dan regeaide 't en deed de
gure wind je rillen op het voorplaatje
naast den auto-stuurder. Men was
echter zoo voorkomend geweest, om
m'n bibberende ledematen voor ver
dere afkoeling te beschermen, door
me in *n langharige berenhuid te
hullen, 'k Heb niet goed durven kij
ken, hoe me dat stond. Wel moet m'n
dierenvacht me eem gansch ander
voorkomen hebben gegeven, wat 'k
ln de Groote Houtstraat bemerkte,
toen m'n bloedeigen hoofdredacteur,
die daar wandelde, me niet herkende.
De bewoners van den Wagenweg
maakten we duidelijk, dat straat
klinkers ook wel een ongewensctiten
toon kunnen voortbrengen, evenals
de kelen. Spoedig waren we In lande
lijker oorden Heemstede, Rennebroek
ei Hillegom wielden we door.
Voor Hillegom hadden we vracht.
Daar legden we dus aan. Maar al
gauw gine 't weer verder op
De middag bracht een mooie lucht.
Uit de zonnegrot in de wolken vloei
de het schitterend goud eel aai naar
don horizon en wierd daar tot teer
nvnndrood.
Langs den weg een stoffage van
landhuizen, die ook door hun inte
rieur den tijd van de dilligence in
de herinnering terugriepen.
Een eerwaarde grijsaard voor een
raam keek op, bij onze nadering, net
als 'k mij voorstel, dat de Hilde-
branda oude Stastok gedaan heeft,
wanneer „de wagen van tweeën voor
bijkwam.
Do wagen van Veraart zal voor
taan, als In Beets dagen, de chrono
meter kunnen zijn, waarnaar menig
huishouden wordt geregeld.
Maar dan moet er wat verzonnen
warden op de vette bougies, want die
maken 't, dat de auto nog niet op
tijd loopt. Dat ongemak kregen we
echter pas na Leiden.
Na een paar maai uitladen in de
dorpen, kwamen we in de Sleutelstad,
'k meen te kwart voor zessen. Daar
stond men ai gei eed voor de verla
ding der goederen, waarmee we
spoedig gereed zijn.
Lelden met zijn typisch hooge brug
gen lijkt wel een irutschbaan. Onze
chauffeur moest heel wat stuurmans
kunst op die ouderwetsche verkeers-
belemmeringen verspillen. Maar het
bleek hem wel toevertrouwd de auto
door lastige posities heen te bren
gen.
Na een prettigen tocht langs de
Leidsche vn-a.rt, die in een prachtig
avond-landschap vol-vredig lag to
spiegelen, hadden we Leiden nog met
laat daglicht gehaald. De gloeikons-
Jes waren echter al lichtzuiltjes ge-j
worden ln het glaswerk der lan-'
in orde te maken, ik genoot het ver
trouwen van mijn heer en moest dik
wijls belangrijke sommen naar den
Justitieraad Braun brengen.
De laatste is immers een half
jaar geleden gestorven
Juist, edelachtbare. Sinds dien
tijd beheerde mijn meester zijn ver
mogen geheel alleen. Altijd als hij in
de brandkast moest wezen, moest lk
hem op een ziekenstoel zetten, en dan
droegen freule Dora en ik hem samen
uit de slaapkamer hierheen. Wij
moesten hem altijd vlak voor de kast
neerzetten en dan de kamer uitgaan,
wij moesten zelfs de deur achter ons
op slot doen. Zoo had mijnheer liet
ééns en voor altijd bevolen hij wilde
geheel ongestoord blijven.
Uw overleden meester was zeker
zeer wantrouwend
Hij was de'voorzichtigheid zelf
En waar was u vannacht
Ik had verlof gekregen I
Van mijnheer den baron zelf
Neen, edelachtbare, freule Dora
zei gisterenavond, dat ik eens eenige
uren verstrooiing moest zoeken ik
had de laatste nachten door veel wa
nen te veel van mijn krachten ge
vergd mijnheer de baron had een
slaapdrank gehad en zou mij zoo
doende niet noodlg hebben, zei ze.
Waart gij anders gewoon, bij
den zieke te waken
Ja, lk sliep op de sofa In de voor
kamer. De baron behoefde maar te
bellen, dan was ik dadelijk bij hem,
want ik slaap heel licht.
Hoe laat kwam u vannacht
thuis
Het zal ongeveer vier uur ge
weest zijn.
Bemerkte u toen niets bijzon
ders
Niet het minste. Voordat lk mij
ter ruste begaf, luisterde ik aan de
slaapkamerdeur, maar omdat alles
rustig was, ging ik ook naar bed. O,
had ik kunnen vermoeden, dat de
stilte des doods in dit huis heerschte 1
Er sprak zóóveel oprechte, smarte
lijke deelneming uit de gelaatstrek
ken van den reeds bejaarden dienaar,
dat de rechter van instructie voldaan
voor zich heen knikte.
Waar is de sleutel van do
brandkast
Mijnheer was altijd gewoon hem
onder zijn hoofdkussen te bewaren.
Was dat bekend
Neen. Alleen de freule en ik wis
ten dat-
De keukeumeid niet
Neen, want zij had hier of in de
slaapkamer hiernaast nooit iets te
doen. Freule Dora en ik waren de
eenigen, die den zieke verpleegden.
Do rechter van instructie ging weer
naar de slaapkamer terug en nader
de het ledikant. Met assistentie van
den commissaris von politie zocht hij
onder het verkreukelde hoofdkussen
een noosje tevergeefs naar de sleu
tels.
Er is geen sleutel aanwezig.
Heeft uw meester misschien ook nog
een andere bewaarplaats voor de
sleutels gehad vroeg hij aan den
dienaar.
Stellig nietantwoordde de
ze. De baron was immers verlamd,
zonder hulp van anderen kon bij
niet eens in bed overeind komen.
De rechter giug weer naar dq werk
kamer terug.
De kast ls gewoon op slot, er is
geen spoor van geweld aan te zien.
Wil mijnheer de rechter mij toe
staan een opmerking tc maken
zei nu de dienaar. Gisterenmiddag
moest mijnheer de baron nog in de
brandkast wezen waarschijnlijk
gemakshalve had hij na het openen
de sleutels voor zich in de kast gelegd
toen overkwam hem het ongeluk,
dat de deur toevallig in het slot viel.
Hij riep mij er bij, en ik moest hier
vlak bij naar den mechaniciën Beek...
De rechter van instructie keek ver
baasd op.
De haam is mij niet onbekend,
zei hij.
Dat is wel mogelijk, edelachtba
re. Mijnheer Beek heeft vroeger da
froote brand kastenfabriek voor de
uidelijke Poort gehad.
O ja, dat herinner lk mij. Hij
heeft tegenspoed gehad en is aan la
ger wal geraakt.
fWordt vervolgd).
