BIJBLAD VAN HAARLEM'S DAGBLAD
17e Jurgtng'
ZATERDAG! 2 APRIL 1910
Xo 8211.
HAARLEM'S DAGBLAD KOST
f 1.20 PER 3 MAANDEN
OF 10 CENT PER WEEK.
ADMINISTRATIE GROOTE HOUTSTRAAT 5s.
DRUKKERIJ ZUIDER BUITENSPAARNE 6.
IN HAARLEM'S DAGBLAD ZIJN
ADVERTENTIËN DOELTREFFEND.
ONZE ANNONCES
WORDEN OFGEMERKT,
Rubriek voor Vrouwen
Voorjaare- en zomermodes.
Blouses. Stoffen.
Zijden weefsels. OncLeav
kleeding.
Langzaam bijna onmerkbaar is de
bijzonder slappe winter in bet voor
jaar overgegaan, en een buitenge
woon moo.e Paasch-Zondag gaf zelfs
een voorproefje van den a s. zomerl
Zij, die inet Paschea „de bloemetjes
buiten wilden zetten"., konden bet
waarlijk met beier getroffen hebben,
want die enkele voorjaarshoeden met
trissche rozenguirluudes g-.jarneerd,
deden heel goed in den helderen zon
neschijn! Ook zag men hier en daar
reeds eemge nieuwe toiletten, en
„tout-cas" en andere bij hel voor
jaarstoilet beuoodigde onderdeelen.
liet spreekt van zelf dat „mevrouw
mode" haar laatste woord nog niet
gesproken heeft voor het komende
se.zoen en zich nog allerlei verande
ringen voorbehoudt, doch het ont-
weip voor de meest belangrijke model
leu is gereed en daarvan kunnen we
gerust mededeeliiig doen.
Ovoi' mantels en hoeden heb ik mij
nen geachten lezeressen reeds een en
ander verteld. Zij weten, dat de half
lange en korte paletot het van den
langen mantel wmnen zullen, dat de
„Russische" vorm" de op zij slui
tende mantel met ceiniuur-toouaaxi-
gevend is, dat de nauwe cosluunirok
thans zeer nauw en kort moet zijn,
wil deze op cluc aanspraak kunnen
maken.
Zeer nieuw zal de zooeven uit Pa
rijs ontvangen medédeeling zijn, dat
de kort boven dc taille opgeknipte
rok weder in ongenade is gevallen
en het veld moet ruimen voor de rok
met ceintuur, tenzij men zijn keuze
laat vallen op de lieveling van bet
seizoen „de prinses-fourreau'.
Deze „robes prmcessc" wurden veel
met tabhers ingericht of aldus ge
garneerd, ze zijn zeer nauw eu van
onberispelijke coupe.
Blouses worden in de kleur van het
toilet gebracht, ze zijn dan vervaar
digd van slappe zijde, orépe de chine,"
chiffon en mousseline; of wel men
draagt de blouse van gebrocheerde of
gebloemde zijde en zeer helle kleuren,
doch overtrokken met gase de soie in
de kleur van het toilet.
Over'de halsufwerkingen is nog
niets met zekerheid te zéggen, doch
het laat zich aanzien, dat het met de
geld eede staande halsboorden gedaan
is. Alen ziet blouses met v.erkante,
ronde ui puntige halsuitsnijdingen,
ae mees ten uioi kamen of Lingerie
kl agen versierd.
Lie mouwen blijven, trots alle voor-
speilingen vuu pu uilen enz., nauw
uansiuiujiid. Sommigen echter in
du.e kwaxi lengten.
VVeiiLg é.egum voor vrouwen met
zware iieupeu, zijn de nieuwe rok
ken, die even noveii ue unie inge
haald den gaug beiuoeielijken.
Deze nouveauté is uitsluileud ge-
scnikt voor slanke figuren.
De japonrokken woiuen ongevoerd
veivaaruigd; men diruugt ze op losse
zijden of lustre voer.ngrokken. Voor
goiiieede sleepjaponnen moét ook de
ouueiToli sieepeud zijn illgóhcht.
Beüalve de moderne ellén weelseis,
worden dit jaar veel wit- en zwarte
ruitjes gebracht. Alen ziet zo in zijde,
wol, mousseline en percal, doch uilen
zijn dun en soepel.
Lie zijden-iann santen beginnen e.r
zich op toe te leggen de verschillende
jupouzydeu in Al. l.oO breedte te fa-
br.eeei'eu, wal de zijde meer geschikt
maakt voor moderne toiletten, uls die
welke a 5U c.M. breed is. V\el
waar is de prijs van dit nieuwe fa-
br.kaat beduidend hooger, doch men
beeft in verhouding veel minder
ivmaat noodig en verkrijgt 'n mooier
resultaat.
Ve i zorg vordert tegenwoordig de
onderkieediug Wanneer deze niet on-
berisp. ijk op het figuur is pas
maakt gaat het cachet van liet mooi
ste toilet vprloren. Men kan zich
daarom niet beter deuken dan een
onderjapon uit één stuk waardoor de
banden om de taille vurmeden wor
den. De garneering der onderrokken
Is zeer eenvoudig en bepaalt zich in
de meeste gevallen tot een heoge
plooistrook, welke aan den onderrand
met een smal ruche wordt afgewerkt
Men zal in den a.s. zomer weer veel
witte nansouck en batisten rokken
zien dragen, met geborduurde vo
lants en kanten strooken gegarneerd.
.Vooral onder linnen en neleldoeksche
toiletten zijn deze witte rokken on-
•ontbi-oarliik. Onder gekleurde japon
nen draagt men zijden rokken als
slappe taffetas, loulsine enz. ook wel
rokken van zijden moliret, lustre of
wollen moiré.
MARIE VAN AMSTEL.
Het Rijke Natuurleven
VREEMD GEVORMDE ZEEBEWO
NERS.
Enkele avonden in de week hooren
wij weer den doordringenden straat
roep der mosselhandelaars.
Dat avondgeschreeuw is zoo zeld
zaam, dat het bijna steeds enkele oo-
genblikken onze gedachten in beslag
neemt.
Potgieter zou zich waarschijnlijk
het drukke, bedrijvige vïsschersleven
voorstellen, hij zou denken aan de
steenglooiingen en de van takken ge
vlochten dijkbeschèrmers aan onze
Zeeuwsche stroomen.
Bilderdijk zou alle mossel ven ters
op zijn minst genomen naar de
Zeeuwsche eilanden wenschen.
Wij zullen onze fantasie niet den
vrijen teugel laten zooais de beroem
de prozaschrijver, noch den wrevel
doelen van den beroemden poëet. Lie
ver willen wij een kijkje nemen in de
beschermende woning van het door
vele nzoo geliefde wonderdier.
Want een wonderlijk wezentje is
zoo'n blauwgeschelpt weekdier. De
duizenden die ze als lekkernij gebrui
ken, bekijken ze steeds met eenig ont-
zag. Ze hebben een uitdrukking in de
oogen waaruit iets spreekt als: „wat
ben je toch voor zonderling schepsel,
hoe eet je, hoe leef je en hoe kom je
eigenlijk hier op- tafel.'"
Heb je een maag zooaJs wij, heb je
longen en een hart, kun je zwem-
meiiï Dit alle zijn vragen <Le de den
kende mosseleter z.ch sieiL Maar la
ten wij samen al die scuijnbure moei
lijkheden eens trachten op te lossen.
De mossels die hier voor de con
sumptie worden verkocht, komen
meest allen uil de Zeeuwsche wate
ren, d. w. z. de goede soorten.
Hier in lJmuiden kunnen wij ze
ook genoeg vinden wat vooral de vis-
schers onder de lezers, die hun Zon-
dagje op de pieren doorbrengen wel
zullen weten.
Bij heele groepen zitten de liefheb
bers van pietermannen op de sleenen
gevaarten.
Het eerste aas dal wordt gebruikt
is een niossellichaam.
De betonblokken Itorbergen duizen
den mossels. Stevig zitten zij daar
vast op de dicht niet groene algen en
zeewier begroeide steenen.
In rust is de schelp steeds een wei-
ning geopend. Moeite hoeft het dier
daarvoor niet te .doen, dat openen ge
schiedt geheel onwillekeur.g doordat
de bovenkanten der schelpen door
middel vun een veerkrachiigen biuid
aan elkaar zijn verbonden.
D;e band trekt de schelpen steeds
open. Wil het dier zijn woning slui
ten, wat het al bij dc minste aanra
king doet, dan begint pos de spierar
beid.
Twee breede, witte spierbundels die
wij allen wel eens in de schelpen heb
ben gezien trekken zich dan samen
en dan is de sluiting zoo stevig, dat
wij de schelp bijna stuk moeten stoo-
ten, dus het dier dooden, willen wij
het huis openen.
Eerst da.il verslappen de sterke trek-
banden.
De veerkrehtige bovensluiting
wordt niet meer tegengewerkt en de
schelp staat open.
Het is dus niet verstandig mosse
len te koopen, die voor het meeren-
deel de schelp hebben geopend.
Wel weet ik bij ondervinding, dat
ook levende dieren op de kar deze
eigenaardigheid laten zien, maar
1och moeten zij dan bij aanraking
direct de veiligheldspositie innemen.
Doen zij dit niet dim is het zeeban
ket met versch meer.
De gekookte mossels laten zich be
ter determineeren dan de glibberige
versche dieren. Er is dan meer een
bepaalde vorm aangekomen.
Het meest opvallende deel Is wel
het bruine tongvormige uitsteeksel,
dat vaak voo rhet hart wordt aange
zien.
Dit is een belangrijk lichaamsdeel,
dat bij de geopende mossels uit de
schelp wordt gestoken en onder den
naam van voet bekend staat.
Met dit bruine spierbundeltje boren
de zoetwatermossels zich gedeeltelijk
in het zand, terwijl de zeemossels
zich er stevigheid mee geven als zij
op de steenglooiingen vegeteeren.
Andere, meer izewiohtiae functies
heeft het niet en daar een weekdier
om later te vermelden redenen geen
hart noodig heeft, hoeft de voet
geenszins als zoodanig dienst te doen.
De gladde zijden van het gekookte
dier Liggen bij de levende exempluiren
vlak tegen de schelp. Zij dragen den
kenmerkenden naam van mantel en
daarin zijn de weekere deeicn opge
sloten.' Ieder jaar scheidt deze man
tel kalkstoffen af waarvan de schelp
wordt gevormd. Deze groeit dus aan
den binnenkant steeds aan.
Door bijzondere oorzaken, waar
schijnlijk door zandkorreltjes dié
tusschen schelp en mantel terecht ko
men heeft er een buitengewone kalk-
afscheiding plaats, waardoor evenals
bij de echte parelmossel, paarlemoer-
achtige bolleljes ontstaan. Onzo zee
mossel produceert echter paarlen met
weinig glans, die dus niet de minste
handelswaarde bezitten. Ook vertoo-
nen lang niet alle schelpen die eigen
aardigheid.
Tusschen den mantel en het eigen
lijke mossellichaam bevindt zich de
mantelholte en hierin bevinden zich
vier kieuwplaten.
Deze riemen de zuurstof uit het wa
ter op en geven koolzuur weer af,
een werking die bij ons in de longen
plaats heeft.
Deze zijn dus bij dê weekdieren
overbodig en daar er geen bloedvaat
stelsel is, is het hart ook overbodig.
Aan de gekookte mossels zien wij
een eigenaardig gekroesde mondope
ning Deze zit tegenover den bruinen
voel. Zoodra de schelp zich opent
"wordt deze mondopening zichtbaar
en hierdoor treedt het water ruim
voorzien van fijne voedingsstoffen
naar luimen.
De stroom wordt veroorzaakt door
null.oenen tr.lhaartjes die voortdu
rend ui beweging zyn en. het water
steeds ui éen richting stuwen.
Is de zuurstof en bet voedsel uit
het water opgeuomen, dan moot dit
weer weg worden gevoerd.
De mantelrand vormt een opening
juist boven den mond en hierdoor
verluut liet water het mossellichaam.
Dit is de voornaamste levensfunc
tie van het vreemde dier.
Een tweede gelteimz-nnigheid bin
nen den mantel is de vorming van
eieren.
De junge mosseltjes lijken eerst in
niets op het moederdier. Het zijn
kleine lichaampjes voorzien van een
groot aantal trilharen.
Deze verminderen naarmate het
lichaam meer den mosselvorm aan
neemt en als het kleine schelpje ge
vormd is, zet het dier zich vast op de
zooeven genoemde plaatsen.
Qaartoe scheidt het een vloeibare
stof af, die in bet water verhardt tot:
bijna niet te verbreken draden en ditl
zonderlinge weefsel is zoo doelmatig
van structuur dat de schelpen slechts
met rnoeate kunnen worden losgetrok
ken.
Breken doet het bijna niet, en de
mossels die hier in den handel ko
men, zijn alle nog van die baarden
voorzien.
Wie nn hei leven dezer dieren wil
besludceren behoeft slechts n stevig
net over den bodem van onze slooten
of meertjes te trekken. Heel gemakke
lijk vLscht men dan de groote zoet
watermossels op, wier levenswijze'!
bijna geheel met die der blauwe zus-'
jes overeenstemt en wier opkwee
king niet de minste zorg eïscht
H. PEUSENS.
Moed.
Tk zeg u, ge moet vliegen, ge zult
vliegenmorgen
Ik kon nietDring er niet op «tan.
Ge begrijpt dut mek Maandag, gedu
rende unjii proeftocht, overviel 't mij.
ik keek naar beneden. Alijn oog mat
den vreeselijken afstand tot de aai de
Ik dacht, wat er gebeuren zou als mijn
motor of een van de voornaamste dee-
len van mijn machine onklaar raak
te. En nnju hoofd duizelde. Hue ik
don grond weer bereikt heb, weet ik
niet. ik kan morgen niet vliegen, ik
zal naar den secretaris schrijven. Ik
zal mij terugtrekken, 'k zal zeggen,
dat ik onverwacht weg werd geroe
pen, of iets dergelijks. Het doet er niet
toe. Engeland zal toch winnen. Maa-
singham zal den. Franschman ver
slaan.
Lafaard I
Dat ééne woord klonk door de stille
kamer, en de twee mannen hij, die
't hoonend had geuit, en de ander,
wien 't in het gezicht geslingerd was
keken elkaar strak aan, de oudste
met toornige oogen, de jongste met
doodsbleek gelaat en bevende llDoeu-
Geen van de twee hoorde stappen
naderen. De kruk van de deur werd
zacht omgedraaid en bleef zoo, of
iemand buiten op het punt stond de
kamer binnen te treden, maar werd
weerhouden.
Gij I een Carnforth een lafaard 1
zeide de oudste man. Bij deri .hemel,
had iemand behalve gij zelf mijn
eigen zoon 't gewaagd, mij dat aan
te doen, ik zou hem dc woorden in de
keel hebben teruggedrongen 1
De jonge man zweeg Zijn oogen
staarden, 't zweet parelde hem op het
voorhoofd de hand die den hoek van
de tafel omklemd hield, beefde. Was
dat de stoute luchtreiziger, wiens da
den twee halfronden hadden doen be
ven
Hij was het, maar met dit verschil,
dat'lïij nu zijn moed verloren had. E#n
schrander man kon, dat teergevoelige,
fijiibesneden, bijna vrouwelijke ge
laat beschouwend, begrijpen, \iis-
sclnen was de moed van Norman
Carnforth wel altijd grooter geweest
aan zijn kracht.
Sir Gëóilrey Carnforth de vader
een van 't Brilsche type, had nooit
geweten wat angst was en duldde
dien ook niet ni anderen.
Ge moet vliegen.... ge zult vlie
gen... morgen zeide hij nog eens.
En vyeer antwoordde de zoon
Ik kan niet 1
Kan niet herhaalde "de baron.
Dat beslaat niet. Norniun, ik loop niet.
met mijn gevoelens te koop, maar. dit
kan ik zengen ik ben trotsch op u.
Toen ge jong waart, waart ge een suk
kelaar en dikwijls voelde ik verdriet
bij dc gedachte, dat de hemel mij zoo'n
afstammeling had kunnen schenken.
Maar ge hebt u de beste tradities dor
Carnforths waardig geloond Ge hebt
mijn verwachtingen overtroffen Zal
dit nu het eind zijn
De zoon maakte een zenuwachtig
gebaar.
Ik kan morgen niet vliegen, zei
de hij M"'n zenuwen zijn in de war.
Ge kunt dat niet begrijpen, ge hebt
nooit een dergelijke ondervinding op
gedaan Is beï niet beier mij terug tc
trekken, dan mij belachelijk te ma
ken
Neen! riepdea buron Luister. Nie
mand weel vvai-ge voor mij zijl Alaar
eer zou ik u willen begraven, dan u
uw huid te zien bergen door lafheid.
Denk er nog eens over. Overwin u
zelf. ViiC" morgen en alles is m orde.
Maar weigert ge to doen, wat ik
vraag, dan wii ik u niet terugzien. Ik
zou liever geen zoon hebben dan een
die een lafaard is.
.Met deze woorden verliet, de baron
de kamer. Zijn zoon.Hot zich m een
stoel vallen en zat met het hoofd In de
handen, in een toestand, nauw gren
zend aan totale geestelijke inzinking.
Massingham, gij zult winnen.
Denkt ge
Ik ben er zeker van. Alles is in
uw voordeel. Er is zoo goed als geen
wind. Gij met uw lichte machine zult
voor hebben op Carnforth niet zijn veel
zwaardere biplaan. at I.e Huret be
treft, ik geloof niet, dat die kans heeft.
Wat deukt gij er van r
Nu ge 't zegt, antwoordde Mas-
singliain t geiuk schijnt "werkeiijK
vanmorgen mei nnj ie zijn. ik beu er
mee in mijn schik. Lik kansje op ge
luk vandaag neem ik aan. i Succes
beieekenl meer voor nnj, duii ge
meent.
Ge speculeert op den prijs, hé
Nu een schoone beker eu 2ó.0uu fr. zijn
niet te versmaden.
Daaraan dacht ik niet.
O, aan de eer dan
Evenmin aan de eer.
Wat was 'tdan in 's hemelsnaam?
Maar Alassiiighurn was bezig niet
zijn' machine en deed of hij niet hoor
de. Hij liet ze een laatste inspectie on
dergaan voor den aanstaanden tocht.
Hij liep er om hecu, betastte de doe
len met de vingers, hier een schroef
bevestigend, daar een stang wrijvend.
Hij vervulde zijn laak mei liefde, of
zijn aeroplaan een levend wezen was.
HalloDaar gaat Le Huret.
Massingham keek op en zeide
't Zal mij benieuwen, hoe hij het
er zal afbrengen. Hij is een goede ke
rel. dapper als de beste, en een sport
man in merg en been.
n.
Onder den blauwen hemel zweefden i
bevallig de witte aeroplanen, strijdend
om de prijzen.
'loon kwain de gróote gebeurtenis 1
van den dag de kamp om net berei- j
ken van de grootste hoogte-, waarin 1
Norman Carnforth, Victor Alassmg-
ham ou de Fransche kampioen Le Hu- j
rel zouden strijden.
De gebeurtenis was nog aantrekke-
lij ker gemaakt door het feit, dat de
drie luchtreizigers gelijktijdig zou
den opstijgen.
De menigte was t.ot aanzienlijke af
metingen aangegroeid. De aerodrome
was een bewegende massa en buiten
verlangden nog duizenden te worden
toegelaten. Elk plaatsje mijlen in het
rond was bezet. Een menschel ijk we
zen had zelfs den top beklommen van.
Dubbin's Hill, een vlakken heuvel, op
ongeveer een halve mijl van de aero
drome. Hij stond daar het schouwspel
gade te slaan door een binocle.
Spoedig werd het roode vlaggetje
geheschen, toen verscheen rechts de
blauwwitte vlag, die het begin van
den strijd aanduidde en links de kleu
ren van de mededingers, die van
Massingham, hel blauw met de drie
evenwijdige streepen. die van Lc Hu
ret, de beroemde driekleur. Even
daarna kwam een troep werklieden
uit de loodsen en rolde de machine
naar buiten. De luchtreizigers zeJf wai
ren in stille afwachting
Dat is Le Huret. die in dat Nor-
folkpak met kniebroek en kousen,
zeide er een uit de menigte, die wel in
gelicht scheen Die naast hem is Mas
singham, met die bruine overjas en
wollen muls. En dat tengere kereltje
daar in de achterhoede, met dat lee-
ren pak en die oogkleppen, is Carn
forth. Die ziet er niet stevig uit, hè
Maar hij mag er wezen, als 't op vlie
gen aankomt
Anderen nog dan deze spreker ln-d:
den den beroemdeu man in 't icg ge
houden en een koor van stemmen var-
eenigde zich in den kreet „Bravo,
Carnforth I"
De geestdrift plantte zich voort over
de uitgestrekte aerodrome toen w
hief zich een gejuich de luchtreizi
gers stegen op
De stevige biplaan van Carnforth
zweefde stevig als een albatros, ter
wijl de lichte, sierlijke monoplaan van
Massingham en L.e Huret als reusach
tige libellen voortbewogen.
De opmerkzaamheid was voorname
lijk gevestigd op de behendigheid en
den moed van den Franschman. Kalm
een sigaret rookend, liet liij zijn ma
chine stij'-ien en over de menigte zei
len. "t Volk juichte en hooger steeg de
machine.
Hij rees tot een hoogte van honderd
voet en begon l en te zeilen met een
angs! wekkende snelheid De toeschou
wers konden het snorren van de mo-
nopiuan hooren. Een dunne straal
benzinedamp, vvjt uistekend legen de
bid uwe lucht, herinnerde er aan, dat
de machine mei zoo goed werkte als
mogelijk vvas.
S.eeas huoger rijzend, vloog Le Hu
ret boven de tribune, verliet de aero
drome en bescilree! een oogenblik la
ter een grillige acht boven een vlog-
gemasi. Dit uiies was enkel tol genoe
gen van «ie menigte, want de
Franschman, bemerkende, dat zijn
uiacmue niet m oruo was, zag zich in
een poos gedwongen ie dalen, zij het
met tegenzin.
Hij gal zijn machine over aan de
werklieden en volgde beu naar de
loodsen.
lntusscheu waren de twee Engel-
scheu steeds hooger gestegen. Een
hoogte van dUU voel was bereikt, dan
400 voet.'Eerst zette Massingham met
kracht aan. t geen ecu uogeublikke-
lijk antwoord van Carnfórth tengevol
ge huil. I oen was t Caruforth's beurt
boven den ander te stijgen, oui zich
door Mussinghuni een oogenblik later
te zien inhalen.
De geestdrift onder de menigte werd
koortsachtig, \eleu waren er, die niet
langer naar boven durfuen kijken ze
vreesden getuige :e zullen zijn van
een ongeluk- Plotseling barstte een
machtig gejuich los Hot sein 'was ge
heschen, dat het record geslagen was.
Toen zag men .Massingham een
oogenblik uesiuiteloos blijven drijven.
Honderden Kijkers werden op zijn ma
chine gericht Ja. 't was zoo. Hij
scheen stil te blijven, toch begon*zijn
monoplaan te dalen.
Het volgend - oogenblik rees een
kreet op uit de menigte.
Carnforth wint
Ja, de overwinning was aan hem.
Hij steeg <i! nooger. Massingham ging
voort met daden. Hij bereikte den
grond en was onmiddellijk- omringd
do'or vrienden. Zé wenscluen hem ge
luk met zijn prachtige vlucht en be
treurden, dal ze hein niet als. over«-
winnaar kuilden uitroepen.
Aiaar Massiugliaui antwoordde met
geen woord. Zijn gezicht was ondoor
grondelijk.
Alaar wie was in staat op hel oogen
blik uun Massingham te deuken Al
ler gedachten waren suanjgeirokken
op den eenzamen leiziger, die in de
lucht bleef.... Carnforth.
Hij luid een hoogte bereikt, die on-
vveeitcgbaar zijn superioi iteil bewees,
en nu maakte hij zich tol dalen ge
reed. Als hij liet veilig volbracht, zou
weer een glansrijk feit bij zijn roem
gevoegd worden.
Steens daalde hij. Er was een alge
meen gedrang ouder de toeschouwers
naar de plaats, waar hij verwacht
werd te landen. Dan volgde ademloo-
ze stilte.
De inachinc daalde tot op 100 voet
boven de <*roote tribune toen veran
derde zij van richting, zweefde weg
in de richting van Dobbin's Hul. Eer
de kijkers hun verwondering konden
uiten, vvas zij uit het gezicht.
De menigte was radeloos.
Intusschen had de biplaan Dobbin's
Hill bereikt en landde zacht op den
vlakken top. De luchtreiziger sprong
er uit, zette zijn leercn motor-pet en
zijn oogkleppen af en ontpopte zich
als een achttienjarig meisje, 't was
Norman's zuster Aladge, een echte
Carnforth-
Norman want hij was de wachter
op den heuvel was naar haar toe
gesneld, greep haar handen en keek
haar aan.
Madge. Ik wilde, dat Ik u zeggen
kon. hoe ik over u denk, maar ik kan
geen woorden vinden, om het uit te
drukken, Hot was prachtig 1 heldhaf
tig
Vlug I riep het meisje. Ga er in 1
Vlieg naar de aerodrome, Verlies geen
oogenblik. Ik kan beneden de rnen-
schen al zien bewegen. In eenjg*
oogenblikkon zullen z© hier zijn. Zo
zuflen do list ontdekken. Dat moet
voorkomen worden. Vlieg, nu hei nog
tijd is.
Carnforth wendde zich plotseling
tot baar.
Ik kan het niet. Kan zoo'n laffe
kerel de belooning gaan ontvangen,
die gij met uw prachtig vliegen hebt
verdiend
Ze sloeg de handen samen.
Ge moet voor vader... voof
mij.... de eer van onzen naam. Vlug
Mijn hoed en mijn langen mantel. Ge
hebt ze toch meegebracht
De menigte op het vliegveld voelde
zich verlicht, toen ze Carnforth zagen
komen aanvliegen. Hij daalde op den
grond.
De jonge luchtreiziger kreeg een ont
vangst, die niet is te beschrijven. Hij
werd op de schouders het vliegveld
rondgedragen.
De oogen van sir Geoffry Carnforth
waren vochtig.
III.
Mbdge hoorde, op den heuvel staan
de. de toejuichingen, die de aankomst
van haar broeder verkondigden. Toen
haastte ze zich naar beneden met
schitterende oogen.
Plotseling stond ze stil. Een man
naderde hnnr. liet was Massingham.
Toen hij naast haar stond keek hij
haar In de oogen en zonder eenige
inleiding vroeg hij op den man af
Waarom deedt gij het?
Mad go keek hein verschrikt aan,
ontsteld dat tiij alles wist. Ze kon niet
antwoorden.
Ik heb uw geheim geraden, zeide
hij. Ik zag, dat gij het waart, van het
eerste ooeenblik af, al scheen uwe
wonderlijke gelijkenis met Norniun
iedereen te misleiden. Ik dacht niet,
dat eeii meisje zich zoo dapper kou
toonen. Die oaad is de moedigste, die
ik ooit heb gezien, en de herinnering
er aan zal mij bijblijven, zoolang ik
leef En nu vraag ik, waarom deed ge
liet
Beloof mij, zeide ze, dat ge geen
woord zult spreken, over hetgeen go
weet.
Ik beloof, wat ge vraagt, zoide
bij.
Dank u, zeide ze fluisterend. De
geschiedenis is gauw verteld. Ik was
bij de kanier van mijn broer gisteren
avond en hoorde bij toeval een twist
tusschen hem en vader. Het zat zoo.
Nor man had den moed laten zinkeu,
dal kun den dapperste soms overko
men, nietwaar Hij zeide, dat hij van
daag niet kon vliegen. Vader was
kwaad. Hij beschuldigde Norman van
lafheid. Eindelijk verliet hij hem en
Norman had deze keuze: óf vliegen,
óf alle aanspraak op vaders achting
verbeuren. Toen vader heengegaan
was, ging ik naar Norman. Hij was
uitgeput. Den tocht beproeven was een
physieke onmogelijkheid. Er scheen
slechts één middel te zijn, om hem te
redden Ik sloeg voor in zijn plaats te
gaan. Eerst was Normun verbaasd.
Maar ik herinnerde hem er aan, hoe
hij eens bekend had, dat ik zijn aero-
plaan bijna even goed bestuurde als
liij Toen zeide hij. dat de menschen
mij zeker zouden herkennen. Maar ik
toonde hem aan, hoeveel we op elkaar
geleken en dal niemand verdenking
zou hebben als ik gekleed was In zijn
leeren pak, met zijn pet en oogklep
pen. En eindelijk stemde hij toe
en.... het overige weel ge De gedach
te aan hetgeen op het spel stond, stel
de mij in staal de vlucht te volbren
gen. Ik scheen op een of andere w ijze
geïnspireerd. Ik denk niet, dat ik hef
nog eens zou kunnen doen.
't. Is niet noodig. dat ge het nog
eens doet, zeide hij. Eens is voldoende.
Ren oogenblik keek ze voor zich,
maar haar oogen zochten plotseling
zijn gelaat en hartstochtelijk zeide ze:
Ge hoopte te winnen, nietwaar
Tracht me niet te misleiden want ik
weet. hoe ge uw hart er op hndt g»-
ze! Kunt ge het mii ooit vergeven?
I Hij keek in de schoone oogen, die
naar hem waren opgeslagen,
j Ja, ik wenschle ie winnen. Weet
I ge waarom Omdat ik u liefheb, Mud-
ge. Ik heb u lief gehad van den dag ut
dat ik u voor het eerst zag. I oen
I vreesde ik, dal ik u nooit de mijne
I zou kunnen noemen. Maar ik dacht,
dat het misschien zou helpen. Daarom
vvenschte ik den beker te winnen.
Welk verschil zou dat gemaakt
hebben zeide ze, terwijl tranen in
haar oogen glinsterden Weet gc- niet,
1 dat ik u liefheb? Ik heb u altijd liel
i gehad.
j Eu haar hand zocht do zijnemet
1 een kreet van dankbaarheid sloot hij
i haar in zijn armen.
I Norman Carnforth wordt thnns
door niemand overtroffen in de lucht*
reizigersworeld. Zijn gebrek aan moed
was slechts tijdelijk. Maar als ooit
weer gevaar mocht bestaan voor een
geestelijke verslapping, dan is er éen
ding. dat hem staande zal honden
de herinnering aan de heldhaftige
daad van zijn zuster.
ffl. v. A.)
