NIEUWS= en ADVERTENTIEBLAD.
Donkere Schaduwen
27e Jaargang. No. 8225.
Verschijnt dagelijks, behalve op Zon- en Feestdagen.
MAANDAG 18 APKIi. 1U1U
HAARLEM S DAGBLAD
ABONNEMENTEN ADVERTENTIÊN:
per maanden: - Tan 1—5 regels 50 Cts.; iedere regel meer 10 Cts. Buiten het Arrondissement
Voor Haarlem - 1-20 ^c^vX-3 Haarlem van 1—5 regels ƒ1—, elke regel meer ƒ0.20. Reclames 30 Cent per regcL
Voor de dorpen in den omtrek waar een Agent gevestigd is (kom der V 7 BiJ' Abonnement aanzienlijk rabat.
gemeente) J-jg r Advertentien van Vraag en Aanbod, hoogstens zes regels, 25 Cts. per plaatsing:
Franco per post door Nederland,1.65 'tf ra.\\- f 50 Cts. voor 3 plaatsingen a contant nis,
Afzonderlijke nummers0.02 K z V i 'r n
Geïllustreerd Zondagsblad, voor Haarlem0.37H Jj{5* Redactie en Administratie: Groote Houtstraat 53.
x de omstreken en franco per post „0.45 Intercommunaal Telefoonnummer der Redactie 600 en der Administratie 724.
Uitgave der Vennootschap Lourens Coster. Directeur J. C. PEEREBOOM. Drukkerij: Zuider Buitenspaarne 6. Telefoonnummer 122.
Tot de plaatsing van advertentiën en reclames van buiten het Arrondissement Haarlem in dit blad is uitsluitend gemachtigd het Algemeen Binnen- en Buitenlandsch Advertentie-Bureau D. Y. ALTA
Warmoesstraat 76—78, Amsterdam. Telephoon interc. 6229.
TWEEDE BLAD.
Buitenlandsch Overzicht
DE HOOGERHU1S-QUAEST1E
Itcèindigd en de veto-moties van het
ministerie met een meerderheid van
ongeveer 100 stemmen aangenomen.
De Ieren en ook do leden der Arbei
derspartij zijn de liberale regeeriug
trouw gebleven en hebben „voor" ge
stemd. Dit was heel begrijpelijk I
niet naar den zin der oppositie.
Dit deden de Unionisten dan ook dui
delijk uitkomen. Ze maakten herhaal
delijk tumult en verweten de Ieren
in scherpe woorden, dat ze liuu slem
voor de middelenwet hadden versja
cherd, om het Hoogcrhuis te treilen
en IIome-Rule (beperkte zelfregee-
ring) te verkrijgen. En Balfour ver
weet aan de regeering, dat ze haar
waardigheid aan de leren verkwan
seld had, om hun stem te verkrijgen
voor de middelenwet.
Het heeft in het Lugerhuis zelfs zoo
gespannen, dat men voor een haiid-
g' ineen-worden v reesde.
Wat zal de koning nu doen
Zal Z. M. dadelijk zijn medewer
king toezeggen, om het verzet van t
Hoogerhuis, dat natuurlijk komt, te
breken, b. v. door benoeming van een
paar honderd liberale Hoogerhuis-
ledon
Of zal Z. M. eerst een verkiezing
wenschelijk achten?
Lord Rosebery deukt aan 't laatste.
II ij heeft (men zie een telegram in
liet nummer t an Zaterdag) een open
brief gepubliceerd, waarm geschre
ven is, dat uit de verklaring van mi
nister Asquith in het Lagerhuis valt
af te leiden, dat biuneukort nieuwe
verkiezingen gehouden zullen wor
den, door welke het land zich zal
moeten uitspreken over een der be
langrijkste quaesties, die tot dusver
re ooit aan de orde zijn geweest.
Door die verkiezingen zal worden
nitgeiyaakt, of tegen den geest van
de Grondwet zal worden gezondigd,
doordat een bijna absolute macht zal
worden gegeven aan ééne Kamer en
aan een toevallige meerderheid.
En daarom bezweert Lord Rosebery
(de vroegere leider der liberale, fartij)
de kiezers alle andere vraagpunten
bij de verkiezing in het midden te
lnten en allen te strijden onder de
leus „voor of tegen het één-kamer-
slelscl".
Enkele liberale voormannen hebben
'tegen dezen oproep al geprotesteerd.
Ze willen ook niets liever, dan dat
het bij een komende verkiezing alleen
om de grondwettelijke quaestie zal
gaan, maar ze maken bezwaar tegen
de antithese, die Rosebery stelt Zij
willen niet één kamer. Althans de
groote meerderheid hunner wil er
twee houden, en de regeering is daar
beslist voor. De quaestie is voor de
liberalen wat zal de meerdere zijn,
Hoogerhuis of Lagerhuis.
Nu afwachten wat de koning doen
zal I
Dezer dagen is to Pretoria aan
Lord Selborne, den eerlang aftreden-
den hoogen commissaris van
ZUID-AFRIKA,
hulde gebracht.
Generaal Botha en andere Trans-
vaalsche ministers waren daarbij te
genwoordig. Generaal Botha zei in
een toast o. m., dat Lord Selborne
heenging als een best vriend. Het
volk van Zuid-Afrika hield van hem.
In zijn antwoord roerde Lord Sel
borne de taalquaestie aan. Gelijkheid
van de twee talen, zei hij, houdt niet
in, dat alle Boerenkinderen EngeLsch
moeten leeren cn alle Engolsche kin
deren Hollandsch moeten leeren.
Waarop het aankomt is, of het kind
goed onderwezen wordt, onverschillig
met welke taal als voermiddel. Gaat
men dwang opleggen, dan komt er
tweedracht in den lande.
UIT RUSLAND
komt een eigenaardig bericht. Het ls
over het Gde congres van den Russi-
schen adel, waar zeer zonderlinge
moties zijn aangenomen. O. a. kwam
de Finsche quaestie ter sprake. Vol
gens de nieening der adellijke heeren
is de Russische regecring lang niet
ver genoeg gegaan in de kneveling
van Finland. De wenscli werd uitge
sproken, dat het district Wiborg tot
een Russisch gouvernement zou wor
den en wel onder voorwendsel, dat
Petersburg bij een tweede revolutie
gemakkelijk aan de Finsche revolu-
tionnairen ten offer zou kunnen val
len
Goetsjkof, de nieuw opgetreden pre
sident van de Doerna, vond geen ge
nade in de oogen der heeren. De re
de, waarmede hij kort geleden zijn
ambt aanvaardde, noemde het con
gres een „onbeschaamdheid", omdat
Goetsjkof o. a. had beweerd, dat
Rusland een constUntionneele staat
is. Minachtend werd van hem ver
klaard, dat men van een „fabrikant"
niet veel beters kon verlangen.
PERU EN COLOMBIé
bobben ten aanzien van de grens aan
de Putumnyo-rivier een tractaat ge
sloten.
Men is nu algemeen van gevoelen,
dat het geschil tusschen Peru en
Ecuador ook in der minne geschikt
zal worden.
TROEBELEN IN CHINA.
Uit Hankau wordt geseind
Alle aan vreemdelingen toebehoo-
rende gebouwen zijn in brand gesto
ken, behalve het Engelsche consu
laat Het gerucht gaat, dat de gou
verneur gedood is men gelooft even
wel, dat hij zich schuil houdt De
troepen kwamen hij liet oproer niet
tusschenbeide. De verschillende mis
sies hebben bevel gekregen, de ge
heele provincie tc 'Uitruimen, daar de
autoriteiten een ulgcmeenen opstand
duchten en zich met in staat verkla
ren de vreemdelingen te beschermen.
De onderkoning van Hupeh heeft 2000
man troepen gezonden.
heeft tengevolge, dat er Zaterdag
reeds 150.000 werklieden zonder werk
waren.
Wanneer er niet spoedig een be
middeling komt, zal dit getal nog be
langrijk stijgen.
PEST TE AMOY.
Te Amoy in China is de pest uitge
broken. Er zijn reeds 12 Europeanen
aan deze vreeselijke ziekte bezweken.
Stadsnieuws
Examens L. O.
Haarlem, 16 April. Gesl. de dames
A, M- Dinger en C. M. E.Weckewesser
te Bloemendaal, W. L. E. Salomons
een II. A. Konijn te Haarlem, C. A.
C. de Boer te Zaandam en J. A. Stroo
te Koog aan de Zaan.
Bloemententoonstelling.
DE AUTOTOCHT DOOR HET
BOLLENLAND.
Een van de deelnemers aan den
merkvvaardigen tocht van Zaterdag
schrijft:
De feiten van den rit, die aan de
buitenlandsche gasten van de Vereo-
niging voor Bloembollencultuur werd
aangeboden, zijn al in de couranten
opgenomen. Mag ik er nog een indruk
aan toevoegen?
Over het mooie weer rankten we
niet uitgepraat, toen het signaal van
vertrek werd gegeven en onze rij
auto's de Dreef opstoof, langs Wilhcl-
minastraat en Zijlweg naar Bloemen
daal. Maar de vreemdelingen kregen
spoedig een ander onderwerp van ge-
sprek: de villa's in de prachtige park
omgeving en ze bleven niet achter,
om hun bewondering in drie leien te
uilen. Op 't Koninginneduin was het
uitzicht niet zoo mooi als 't had kun
nen zijn: Amsterdam en de Zaan
streek lagen in nevel en achter de
Zand voortsche hotels kouden we de
zee niet zien. Toch werd het mooie
panorama zeer geprezen, totdat de
talentvolle soLo van den vice-presi
dent, den heer L. II. Koolhoven, op
den signaalhoorn ons weer in de wa
gens joeg.
En nu ging het met spoed, want we
waren ietwat over tijd, Overveen
door. naar den Aerdenhout, waar nu
rechts en links en overal de velden
kleurden in rustige pracht. Voort
door Heemstede tot aan het aardige
Raadhuis, voor de gelegenheid met
bloemen versierd en waar we allen,
de hoofdpersonen op 't balcon, de
anderen beneden voor 't gebouw ge
kiekt werden, 's Avonds, op den feest
avond van den Bond van bloembol
lenhandelaren, gingen twee afdruk
ken, schitterend geslaagd, van hand
tot hand.
Verder maar weer, dwars door het
bollenland, Bennebroek, Hillegom,
naar 't einddoel Nonrdwijk-Binnen.
Niet ieder had op den langen weg
zoo goed kunnen zorgen, als het ge
meentebestuur van Bloemendaal voor
zijn wegen door extra besproeiing
had gedaan, we ontkwamen aan de
stofwolken niet, maar verdroegen
die gelaten, omdat wij die elkander
aandeden en derhalve de laatste, de
hekkensluiter, de eenige was, die
zich uiets te verwijten had. Een klein
regenbuitje, vlak vóór Noordwijk,
was daarom niet onwelkom en voor
de rest zorgde de wakkere echtgenoo-
te van den eigenaar van 't Hof van
Holland, die ons in alle moderne ta
len borstels beloofde en... ook er voor
zorgde, dat we die kregen.
Hulde aan de regeli ugscommissie,
we waren niet te laat aan 't eindpunt,
maar een kwartier te vroeg. Het
Noordwïjksche muziekkorps had
zoo vroeg niet verwacht, maar het
kwam ons toch weldra begroeten en
spoedig zaten we ook aan den maal
tijd geschaard, gelukkig want er was
honger in 't land. Toch bluschte die
de welsprekendheid niet De merk
waardigste heildronk was die van
Mx. Barr, een Engelschman, in het
Nederlandsch. Dat trof ons in 't hart
En glimlachte misschien menigeen
bij een ongewone zinswending of een
gebrekkig uitgesproken woord, het is
aanmatiging te meenen, dat de moes
ten van ons in vreemde talen niet
soortgelijke fouten maken
Koolhovens vermanend trompetge
schal klonk alweer door de zaal, toen
nog niet ieder de koffie genoten had.
Maar gehoorzamen was het parool.
En toen kwam wat ik het mooiste ge
deelte van den tocht zou willen noe
men. Langzaam, van elkaar op voox-
zichtigen afstand blijvend, schoten de
auto's de hoogte op naar Noordwijk
aan Zee, daverden omhoog langs den
boulevard en daalden toen weer af.
Vol bewondering staarden allen naar
het prachtig panorama van breede,
veelkleurig© bloemenvakken tusschen
do grijs-groene duinen, een gezicht
van niet te zeggen schoonheid. Zelfs
de Engelschen, anders zoo gereser
veerd, spraken zich uit In taal vol en
thousiasme.
En de drukke gesprekken in de wa
gens werden voortgezet, toen we te-
terugsnelden door de lage landen.
Oude herinneringen zijn opgehaald.
Nog niet zoo héél lang ls 't geleden,
dat een van de afdeel ingen een ten
toonstelling hield, waarbij, toen het
eerste bezoek zon worden gebracht,
de geheele feeststoet voor het hek
moest blijven staan, omdat men den
sleutel had vergeten. Dezelfde expo
sitie, waarbij een van de commissiele
den zich eon oogenblik excuseerde,
omdat hij de fontein met emmers wa
ter vullen moest. Anderen vertelden
van de concurrentie, die oorzaak
was, dat soms een heel gezelschap
handelaars op dezelfde boot naar
Amerika voer en voegden er philoso-
phisch bij, dat feesten als deze de on
derlinge verhouding van de concur
renten aangenamer maakte. Of de
vaklieden noemden elkaar in 't voor
bijgaan de soorten op, die te veld
stonden: „Proserpina, King of The
Blues
Dan weer, in eon oogenblik van
zwijgen, groetten we de dorpelingen,
diie aan den weg geschaard met
lachende gezichten ons toewuifden,
of keken naar het aardig schouwspel
van de rij der auto's, die, in den
vorm van een vraagteeken soms,
langs de kronkelende wegen voort-
haastten, terwijl de kleine vlaggetjes
opfladderden in den wind.
Ja, een merkwaardige dag was het
voor de streek, dat vliegensvlugge be
zoek van de buitenlandsche voorman
nen in den bloemenhandel. Zoo be
greep het de veldwachter, die met
stalen plichtsgevoel het militair sa
luut maakte voor al de wagens af
zonderlijk, zoo vatten het ook de be
woners van Warmond op. die een na
tionale vlag, rood, wit, blauw, had
den gemaakt van afgesneden hyacin
ten, zoo zagen het ongetwijfeld ook de
arbeiders in, die, somtijds ver in het
veld, de hand opstaken ten groet- Ja
waarlijk, het zijn niet alleen de
vreemdelingen geweest, die op dezen
dag een indruk hebben gekregen van
den omvang en de beteekenis van de
cultuur in deze streken, die betrekke
lijk nog maar een klein gedeelte uit
maakt van de terreinen, die in ons
land voor de bloemenkweek zijn af
gezonderd.
De lucht was nu weer betrokken,
we moesten nog een klein buitje on
dergaan. maar het had zóó weinig te
beduiden, dat geen van de opeu wa
gens er de kap voor liet opzetten. En
toen in Hillegom had het eerste en
eenige ongeval plaats, dat op den
heelen tocht is voorgekomen: een van'
de wagens schoof aan den wegkant,
stond stil, de chauffeur sprong er af
en trok zijn jas uit. Een lekke band!
Arme No. 11. Maar in de auto, als in
de wereld, is geen tijd om ie lamen-
teoren over andermans tegenspoed.
En met een woord van deelneming
soms spottend getint, schoven de an
dere wagens voorbij, lieten den ka-
duuken makker achter.
Tien minuten over vijven, vroeger
dan het programma aangaf, stond
de stoet weer voor Hotel Rooien stil.
We stapten uit, rekten de toch wel
wat stram geworden leden en zochten
gastheer en commissie op. om hun
dank te betuigen voor den geslaag
den tocht. Ik heb het niet nage
vraagd. maar durf toch wel zeggen,
dat niemand van de deelnemers met
een anderen slotindruk naar huis is
gegaan, dan dezen: dat hij genoten
hoeft en den prachtigen tocht niet
licht zal vergeten. Dat is te danken
aan de heerlijke Natuur, maar toch
ook aan wie het plan voor dezen rit
door het bloemenland hedachten en
uitvoerden. Aan hen ten slotte lus
nog een woord van hartelijken dank.
Aan den lunch te Noordwijk werd
gesproken door den heer C. J. L. van
der Meer, lid van het Hoofdbestuur
in de Engelsche taaL Hierna spraken
Jhr. Van Panhuys, burgemeester van
Noordwijk en de Engelschman Barr,
die eigenaardig genoeg een rede in 't
Hollandsch hield.
Deze redevoering wierf een geest
driftig applaus.
Verder werd nog het woord ge
voerd door Mr. J. C. de Marez Oyens,
voorzitter der intern. Jury, die een
geestige rede over den autorit hield.
De heer Wilhelm Ernst uit Berlijn
sprak daarna en ten slotte de gedele
geerde van Zwitserland.
De burgemeester van Haarlem had
Zaterdagmiddag, na den autotocht,
een klein aantal personen, voorname
vreemdelingen en de personen, die
aan 't hoofd staan der tentoonstel
ling, aan zijn tafel genoodigd.
Zich voor dezen keer verontschuldi
gende omdat hij in de laatste dagen
reeds zoo dikwijls het woord had ge
voerd; liet de burgemeester aan tafel
de begroeting der gasten over aan
Mevrouw Boreel, die in een naar
vorm en inhoud keurige rede in vier
talen de aanwezigen toesprak.
De voorzitter der algemeene ver-
eeniging voor bloembollencultuur, de
heer Erust H. Krelage. deelde aan
Mevrouw Boreel het besluit der alge
meene vergadering mede, om haar
het eere-lidmaatschap der vereeni-
ging aan te bieden, dat door me
vrouw Uoreel gracieuselijk werd
I aanvaard.
Zuterd:tgavond had de Bond van
Bloemb-jlleuhandelaren te Haarlem
de leden der jury. de buitenlandsche
deputaties, de leden van den Bond
zelf en anderen tot een feestelijke bij
eenkomst uilgenoodigd in Hótel Roo
ien alhier. De zalen waren keurig
versierd. De voorzifter, de heer
Kruijff uit Sassenheim, heette de gas
ten in het Fransch welkom en zette
het doel van den Bond, die uitslui
tend uit exporteurs bestaat (incasso,
informatie) uiteen en toonde aan,
welke ontzaglijke resultaten hij reeds
heeft verkregen. Zoo bezit hij ver
trouwbare gegevens over 35.000 fir
ma's en heeft voor een bedrag van
zeven en een lvalven ton gouds ge
ïncasseerd.
Er hoerschte een opgewekte toon.
Ter eere van de buitenlandsche gas
ten werden hunne nationale liederen
gespeeld en gezongen.
Later op den avond verschenen de
gasten van den burgemeester cn Jhr.
Mr. Boreel van Hogelanden zelf. Do
hee Kruijff hield daarop een tweede
welkomstrede. dezen keer in de Duit-
sche taal. die door den Duitsche» ge
delegeerde, den heer Zlegenbalg, !>e-
antwoord werd met een geestig
woord van dank, voor de zoo aange
naam doorgebrachte dagen.
Nauweli'ks was men aangekomen,
of men was nicht zur Besin-
uunggekommen in de elkaar
opvolgende feestelijkheden. De kunst
is evenwel, zoo zeide spreker, niet
zoozeer oin ie kweeken, maar om te
verkoopen en die verstaan de Hol
landers goed. Hij wijdde ten slotte
een dronk aan de vriendschappelijke
internationale verhoudingen in het
tuinbouwvak.
Tot omstreeks half twaalf, toen de
gasten van de Zuid met de stoom
tram moesten vercrekkeu bleef men
gezellig bijeen. Toen eindigde ook de
tweede welgeslaagde onU angstuvond
van den Bond van Bloembollenhaa-
delaren.
Haarl. Muziekkorps.
Bij het Haarlemsch muziekkorps is
als 1ste klarinettist benoemd de heer
J. Hallier van 's-Gravenhage.
Douchebaden.
In het Douche-badhuis aan het
Leidscheplein zijn in de afgeloopen
week genomen 9i7 baden in dat aan
den Koudenhorn 710.
Eerste Haarlemsche Auto
mobiel-maatschappij.
De Staatscourant bevat de konink
lijk goedgekeurde statuten van de
Naamlooze VennootschapEerste
Haarlemsche Automaatsrhappii voor
heen J. Inpijn, te Haarlem.
Het doel vari de vennootschap ls,
het handel drijven in, het verhuren
van, en hef. doen van reparation aan
automobielen, motorrijwielen, rijwie
len cn toebehooren, vliegmachines,
motorboolen en dergelijke artikelen
op sport ol vervoer betrekking heb
bende.
Het kapitaal der vennootschup be
draagt lOO.tWU, verdeeld in 5 serie-
en van 20 aandeelen, die ieder groot
zijn 1000.
De eerste 2 serieèn zijn geheel en
van de derde serie 5 aandelen ge
plaatst en volgestort.
Tol directeur is benoemd de lieer
FEUILLETON
aar liet Duit.seh.
Door
PAUL HENKENS.
41)
- U weet, zoo begon nu de pre
sident het eigenlijk verhoor, welke
aanklacht tegen u is ingediend. Be
kent u schuldig te zijn
Een doodsche stille heerschte in de
zaal. Aller oogen hingen aan de lip
pen van den gevangene, die zich
trotsch en zelfbewust oprichtte.
Neen, ik ben onschuldig, zoo
waar als God mijn getuige is, ant
woordde Beek plechtig, terwijl hij de
linkerhand legen ziju borst drukte.
De president keek hem scherp en
doordringend aan.
Beklaagde, dat beweert ge al
van het begin uwer gevangenneming
af, ofschoon de bewijzen van schuld
verpletterend tegen u schijnen,
vmaande hij. Ik raad u aan te
bedenken, dat alleen een berouwvolle,
uiiomwonden bekentenis u als ge
veroordeeld mocht worden, de wel-
w.llendheid en toegevendheid van de
rechters kan verzekeren. Wat heeft u
daarop te antwoorden
Ik ben onschuldig, verzekerde
Beek opnieuw, terwijl hij den blik
van den rechter rustig beantwoordde.
Een zacht fluisteren ging door de
groote zaal. De meeuiiigen onder het
publiek schenen niet allemaal gun
stig voor den beklaagde te zijn.
De president ging niet het verhoor
verder, maar bij alle vragen, die ge
leken op die, welke rechter Alberti
bij het vooronderzoek tot Beek ge
richt had, bleef deze bij de bewering,
van zijn volkomen onschuld.
li weet dus niets van de bewuste
bankbiljetten, niets \an het hals
sieraad vroeg de president met
aandrang, terwijl hij wees op de
voorwerpen, die met het bewuste
graveermesje, een glas en andere
voorwerpen, die op den moord be
trekking konden hebben, op de groe
ne tafel uitgespreid lagen. U blijft
dus bij uw bewering, dat een onbe
kende, terwijl gij voor het open ven
ster in slaap waart geraakt, deze
bankbiljetten door dat venster op uw
werkbank gelegd moet hebben
Beek knikte bevestigend.
Ik kan alleen herhalen, mijn
heer de president, dat die moord mij
evenals u een raadsel is, ant
woordde hij op luiden, ver door de
zaal klinkenden toon. Ik geef u
zonder aarzelen toe, dat de schijn in
veel opzichten tegen mij is, maar ik
ben onschuldig, en als die uitdrager
Schimmel zich niet aan een meineed
had schuldig gemaakt, don
Beklaagde, ik kan niet toelaten,
dat u de afwezige getuigen op eeni-
gerlei wijze beschuldigt, zei nu de
president dadelijk. lleeft u anders
nog iets in 't midden te brengen
Op de ontkenning van Beek ver
klaarde de president het verhoor van
den beklaagde afgeloopen, en nu be
gon het getuigenverhoor, dat betrek
kelijk langen tijd in beslag nam.
Eerst werd de dienaar van den ver
moorde opgeroepen. Deze moest alle
verschrikkelijke bijzonderheden, die
zich bij de ontdekking van den dub
belen moord afgespeeld hadden, aan
de jury mededeelen.
Zoowel de officier van justitie als
Rudolf deden daartusschen allerlei
vragen.
Is u lang bij den vermoorde in
betrekking geweest vroeg Ru-
dolf.
De dienaar gaf een bevestigend
antwoord.
Ik was al bijna twintig jaar lang
in betrekking bij mijnheer den ba
ron, antwoordde hij.
Was freule v. Gerstenberg ook
al zoo lang bij uw meester
O, neen, zij deed de huishou
ding van mijn meester nog maar zes
jaar lang.
Was mijnheer v. Engler mild
tegenover haar Men heeft mij ge
zeild. dat zij altüd over ruime geld
middelen kon beschikken.
De dienaar schudde zeèr beslist van
neen.
O neen, integendeel, verzeker
de hij. Freule Dora werd door den
ouden heer zeer kort gehouden. Mijn
heer de baron hield zelfs liaar siera
den achter slot, zij kreeg niets an
ders dan huishoudgeld van hem, wel
legde zij daarvan weg, wat zij er
maar mot mogelijkheid van af kon
houden. Zij had zoo haar eigen lief
hebberijen.
Kwam zij dikwijls bij den uit
drager Schimmel
De dienaar knikte bevestigend.
Zeker, daarover wilde ik juist
beginnen te spreken, zei hij nu.
Zij deed dikwijls zaken met den uit
drager, wiens magazijn zij dagelijks
voorbij moest. Zij had een ware
hartstocht voor oude, echte kant,
waarvan zij dikwijls geheele stukken
kocht.
Kwam de uitdrager ook wel eens
in het huis van den baron
Neen. Daarentegen kwam freule
Dora heel graag bij hem in zijn win
kel. ik heb er haar zelfs meermalen
vandaan moeten halen, als de oude
heer ongeduldig werd, omdat zij
lang weg bleef.
Kwam de jonge baron v. Engler
nooit meer bij zijn oom aan huLs
Neen.
Is de oorzaak van zijn wegblij
ven u bekend
Ja, de genadige lieer had hem
het huis verboden.
\Vnarom
Dat weet ik zoo precies niet Ik
vermoed, dat de jonge mijnheer geld
heeft willen hebben. Mijn meester
had daarover al meermalen onge
noegen met hem gehad, en toen het
tusschen hen beiden tot een breuk
gekomen was, zei mijn meester des
avonds zeer misnoegd tot mij, dat ik
den jongen mijnheer nooit meer bin
nen mocht laten, omdat hij een ver
kwister en onnutte straatslijper was,
die geen cent ondersteuning ver
diende.
Wanneer gebeurde dat ongeveer?
Dat weet ik toevallig heel pre
cies, antwoordde de getuige.
Het was op den laatsten verjaardag
van mijn meester, op den 2Tsten Ja
nuari van dit jaar.
Was freule v. Gerstenberg bij die
woordenwisseling tegenwoordig
Dat kan ik mij niet herinneren.
Weet u misschien ook. of de ver
houding tusschen de freule en mijn
heer Hugo v. Engler vriendschappe
lijk geweest is
De jonge mijnheer maakte zich
altijd vroolijk over freule Dora, ten
minste zoó scheen het mij toe. De
freule mocht echter haar bloedver
want blijkbaar heel graag lijden, zij
gunde anders zelfs den ouden heer
ternauwernood een glas wijn uit
diens eigen kelder, maar als de jonge
baron kwam, moest ik altijd de fijn
ste wijnen uit den kelder halen, dnn
kwam liet op een paar flesschon meer
of minder niet aan.
Rudolf knikte voldaan. De getuige
kon weer naar zijn plaats gaan.
XVL
De nu tot verhoor opgeroepen vroe
gere keukenmeid van den vermoorde
vertelde ongeveer hetzelfde als <to
dienaar.
Getuige, vroeg plotseling Ru-
dolf, die tot op dat oogenblik iD de
acten had zitten bladereu. U was
immers bekend met de gewoonten van
de vermoorde Dora v. Gerstenberg
Ja.
U heeft immers zooeveu gezegd,
dat het met de gewoonte van de ver
moorde was, om weelderige soupers
te arrangeeren, nog versterkt door
vurige wijnen?
Neen, freule Dora was integen
deel heel matig.
Maar zij hield er van zich op ie
sieren, zij had een voorliefde voor
kanten en dergelijke dingen
De getuige schudde van neen.
Integendeel, zij was bijzonder
spaarzaam en eenvoudig. Zoo droeg
zij bijv. niet eens haarsieraden, maar
liet ze in de brandkast van mijnheer
den baron bewaren.
(Wordt vervolgd).
