HAARLEM'S DAGBLAD.
Haarlemsche
HandeSsvereeniging
Goedgek. bij Kon. BmI. van 12 Nor. 189».
Da Haarlemsche HRndelevoroenl-
ging hier ter stede, opgericht 10 Mei
1892, heelt Ln den Joop van den tijd
wei haar recht van bestaan bewezen.
In teer veie gevallen, taken van ver
schillenden aard betreffende, la tij
opgetreden en dikwijls met groot
auccès. Jammer echter, dat men alge
meen niet meer blijk geeft, dit te
waardeuren, door als lid der Vereeni-
ging toe te treden. Er zijn wel aieer
dan 600 leden, maar dat ia niet vol
doende. Eik bandelaax, neringdoen
de, ja zei.s particulieren, moesten lid
wordr<u, om ten minste te laten gevoe
len, dat men het werk op prijs stelt,
dat do haarlemsche Haudelsvereeni-
ging steeds opneemt, als doende, wat
hare hand vindt om te doen.
De voordeelen, die de Vereeniglng
bui tan hare bemoeiingen van ver
schillenden aard, haren leden aan
biedt, zijn zeer vele en zeer groote
tegenover de geringe jaarlljksche
contributie van 3.5U, die gevraagd
wordt.
De Haarlemsche Handelsvereenl-
ging bemoeit zich in de eerste plaats
er mede, de belangen van hare leden
te bevorderen, door onwillige beta
lers voor hen tot betaling aan le
manen en iuformatien voor hen in te
winnen. Bovendien hebben de leden
het recht, het hun gratis te verstrek
ken advies van den rechtsgeleerden
adviseur der Vereenigtng te vragen,
die ook in proceduren en faillisse
menten gratis voor tien optreedt, na
tuurlijk alleen voor zaken betreffende
den handel en liet bedrijf der leden.
Als proef kunnen voortaan nieuwe
leden voor een half jaar worden aan
genomen, doch slechts het 2e halfjaar
(van 1 November tot en met 30 April)
ud 1.75 de halve contributie.
Rechtsgeleerde adviseurs der Ver-
eeiiigmg zijn de heeren Airs. Th. de
Haan Uugenholtz en A. H. J. Merens,
Üpuarne 94, alhier, die voor de leden
eiken werkdag Yan 24 uur des na
middags zijn te spreken.
Het uureau der Vereeniglng is ge
vestigd Jausweg 11.
Voor incasso s door bemiddeling
der Vereemgmg wordt een vast
recht van 5 pet. der vordering bere
kend.
bovendien moét 10 cent voor port
steeds worden bijgevoegd, bij Inzen
ding van vorderingen door bemidde
ling der advocaten te innen.
De kosten van informatiën naar
buiten de stad woonachtige personen
bedragen 60 ets. per informatie, plus
vijf cents porto-vergoed mg. Juforma-
tién naar bninen de stad wonende
personen worden gratis verstrekt.
Pretentiën op buiten de stad wo
nende personen worden uiet behan
deld, wanneer niet 10 ets. voor porto-
vergoeding is toegevoegd.
Ruim 1748 informanen en rechts
geleerde adviezen werden ln het af-
geloopen jaar gegeven.
Nieuwe leden van 1910—11 kunnen
nu reeds toetreden en hebben alsdan
tot 1 Mei n.sis alle voorrechten als een
gewoon lid.
In Februari en Maart 1910 zijn 86
vorderingen tot een bedrag van
J 1518.82 betaald; 16 vorderingen
worden afbetaald, 17 vorderingen i
zijn uitgesteld."
Volgens art. 7 dient het geheim der
lijsten van wanbetalers ongeschon
den te blijven.
Haarlemmer Halletjes
EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE.
Zooals de meeste droomen niet in
Vervulling gaan, zoo worden de mees
te parades niet gehouden. Voor zoo-
Ver ik weet, bestaat er geen statistiek
van doorgegane en afgelaste para
des, ik heb die althans niet hij de
hand, maar niettemin heb ik den in
druk gekregen, dat het meerendeel
achterwege blijft. Niet, zoo maar, zon
der geldig motief, maar wegens de on
gunstige weersgesteldheid. Mijn neef
Wouter, wiens eigenaardige mopper
zucht bij mijn lezers welbekend is en
wiens stamboom, wanneer hij werd
nageplozen, hoogst waarschijnlijk
wel tot den vermaarden Nurks uit
den Haarlemmerhout zou blijken op
te klimmen, heeft zich er meermalen
over uitgelaten, dat hij dit afgelas
ten van parades niet kan goedkeuren.
Wegens het gele gevaar namelijk.
„In den oorlog tusschen Japan en
Rusland", zoo betoogt hij, moeten er
vooral door de Japanners voor, tij
dens en na de veldslagen wonderen
van uithoudingsvermogen en taaiheid
zijn verricht. Wat moeten dio kleine
gele kerels nu wel denken van het Ne-
dcrlandsche leger, dat zelfs een vreed
zame oefening als een parade, zon
der eenic doodsgevaar, niet houdt
wegens een regenbui 7" En dan laat
hij daarop een beschouwing volgen
over mogelijke overmeestering van
onzen Oost door de Japanners, die ik
afkeerig als ik ben van politieke
tinnegieterij ook aan mijn lezers
wensch te besparen. „Als er", zoo
pleegt hij daaraan toe te voegen, „in
ons land eens werkelijk oorlog komt.
Alle brieven, aanvragen, reclames
of wat ook, moeten worden geadres
geert aan het Bureau, dat geopend ls
verdere inlichtingen zijn te bekomen.
Het Bestuur heeft bemerkt, dat men
soms meent, dat men, hoewel geen
lid der H. H. V., toch van haar infor
mation kan bekomen, en brengt nu
nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis
dat alleen aan leden der Vereeniglng
informatiën door haar worden ver
strekt, en dat voor Informatiën op
hier ter stede woonachtige personen
nooit betaling mag worden gevor
derd.
IIET BESTUUR.
Specialiteiten-artisten.
V.
Nu volgens belofte iets oveir de du-
roes-artistenl Dit onderwerp is actu
eel, nu mevrouw Cath. van Domme
len haar belangwekkende rede ge-
honden heeft, om mee te deelen, on
der welke ongewenschte omstandig
heden sommige tooneelspeelsters
moeten leven. Op haar aanklacht
zijn reeds veel commentaren gele
verd. De algemeene indruk der goed-
ingewijden is, dat zij door een èl te
sterk kleurenden bril gekeken heeft,
maar toch ook, dat er tooneeltoestan-
den zijn, die dringend verbetering
behoeven.
Ook verschillende dames van hot
specialiteiten-theater hebben wel re
den tot klagen. Dit is me gebleken
uit gesprekken, die 'k met artisten
had en wordt bovendien bevestigd
door een enquête, die een Handels-
blad-redacteuir, naar aanleiding van
de rede van mevr. van D., heeft in
gesteld.
De jonge dames-artisten verdienen
over 't algemeen niet bijzonder veel,
terwijl ze wel bijzonder-veel geld
moeten uitgeven voor hun meest-kost-
baire toiletten, die voor 't beroep on
misbaar zijn. Dit verschil tusschen
uitgaven en inkomsten werkt onge-
wenschte toestanden in de hand.
Daarbij komen ook nog andere om
standigheden, die hier moeilijk be
sproken, maar waarvan wel gezegd
kan worden, dat ze 't mrrreele leven
niet verhoogen.
Dit geldt vooral voor de dames-ar-
tisten zonder boteekenende bekwaam
heden.
De dames, die de planken van het
specialiteiten-theater betreden, ko
men meestal uit artislen-families.
't Getal meisjes van den gewonen
burgerstand, dat lust gevoelt daar
heen te "trekken, is klein. Die er ko
men, hebben in den regel een om
wegje gemaakt en zijn er feitelijk
verdwaald, 't Zijn meisjes, die eerst
tot ideaal hadden op dc planken van
't groote tooneel te schitteren, maar
daar niet konden slagen; mislukte
concert-zangeressen, enz.
De meisjes uit de ariisten-wereld
zijn van jongs-af in de beweging en
groeien er als 't ware in op.
Door ouders of bekenden worden
ze zonder veel moeite klaar gemaakt
om op te treden. (Een soubrette be
hoeft niet veel te kennen; als ze een
verzameling liedjes op aardige ma
nier kan zingen, is ze al volmaakt!)
Vaak werken de meisjes als kinderen
eerst met hun opvoeders mee, om als
ze 16 of 17 jaar zijn, "t alleen ie wa
gen.
Deze meedeelingen werden me ge
daan door een soubrette, die met een
dan zal <le eene commandant toch
niet aan den anderen een boodschap
per kunnen sturen „compliment van
den generaal en of we de vijandelijk
heden niet even zullen staken, totdat
de bui over Is 1"
Maar Wouter maakt nu eenmaal
aanmerking op alles en nog wat. Zoo
heeft hij bijvoorbeeld, toen hij las van
de bok die in Bloemcndaal uit den
hertekamp ontvlucht en nagezet was
door het personeel van hótal Harten-
lust, uitgeroepen „hoe is 't mogelijk,
dat ze daar bokken trachten te ach
terhalen wij in Haarlem hebben
gewoonlijk moeite genoeg om ze te
ontvluchten P en mij daarbij veelbe-
teekenend aangekeken, alsof ik ge
woon was, dagelijks bokken te schie
ten De vriendelijke lezer weet, geloof
ik, wel heter. Ik ben dan ook wel een
beetje boos geworden en heb hem ge
antwoord „a 1 s Ik eens een enkelen
keer een bok heb gemaakt, dan was
dat onbewust 1" waarop hij grinne-
kend zei, dat dit antwoord de zaak
niet beter maakte.
Ik stel u dus voor, Wouter en zijn
eeuwige critiek liever te laten rusten.
Er zijn belangrijker onderwerpen in
de wereld. Zoo heb ik dezer dagen ge
lezen van eea nieuwe samenvoeging
van beroepen, waarvan naar het
schijnt voor vrouwen een groote toe
komst wordt verwacht, namelijk ka
menier cn chauffeuse. Onze twintig
ste eeuw is in het uitdenken van
nieuwigheden toch wel buitengewoon
vernuftig 1 'b Morgens hoeft de kame
nier mevrouw gekapt en gekleed,
's middags bestuurt zij de auto, waar
in mevrouw uit toeren gaat. Voor het
eerste zal zij een zachte, voor het twee
de een vaste hand moeten hebben.
komiek getrouwd ls. Reeds in m'n
vorige schets vertelde 'k een en an
der van dit duet. Nog even 't woord
aan mevrouw, om te weten, welke
Idealen zoo'n daines-artiste heeft Ze
vertelde:
Een enkele witte raaf slaagt in het
leven. Een veelal bejaarde heer met
goed geld raakt verliefd op 't meisje
en trouwt haar. 't Is een zeldzaam
heid, maar ik ken toch gewezen da
rn es-artisten, die nu als mevrouw op
een villa wonen
Velen, misschien wel de meesten,
koesteren in stilte hoop zoo'n goede
pariij te zullen doeni
Wat een ideaal!
Maarniet iedereen trekt den
hoofdprijs (7) uit de loterij! Elk Jaar
tje, dat de artiste ouder wordt, ver
mindert 't kansje... Als ze den moed
opgeven, trouwen sommigen met een
heer-artist Vooral komieken en sou
brettes komen goed bij elkaar; ze
kunnen immers als duet optreden en
verdienen dan dubbel geld.
Ook deze meisjes komen dus nog
goed weg. (Ze zei dit met een dank
baar knipoogje aan 't odires van liaar
echtvriend!) Maar de overblijvers
Als ze een beetje op jaren komen" be
ginnen de moeilijkheden, 't Getal
engagementen vermindertVelen
komen dan van 't theater in 't varié
té en dan ln 't café-chnntant en zak
ken langzaam maar zeker nog die
per...
Tot zoover deze artiste 't Leven
der dames-artlsten, uiterlijk zoo
schijnschoon, is dus in vele gevallen
lang niet benijdenswaard...
Ten slotte nog eenige algemeene
opmerkingen over de specialiteiten-
artisten. Reeds in m'n eerste schets
deed 'k uitkomen, dat ook de artist
kan zeggen:
Een kruis met rozen
Is 't mensohenlot...
Uit m'n nadere meedeelingen is dit
bevestigd. Ook wordt 't nog gestaafd
door de publicatie van een rapport
over een enquête door een professor
in Duïtschland ingesteld naar de le
vensomstandigheden der spccialitei-
ten-arüsten. 't Resultaat der onder
zoekingen van dezen hooggeleerden
heer komt vrij-nauwkeurig overeen
met de opmerkingen in schets I, door
mij opgeteekend uit den mond van 1
een bejaard artist, die vele jaren ln
't gareel heeft mcegeloopen.
Herinnerd zij nog eens, dat slechts
een deel van het zeer groote aan
tal artisten royale geldelijke verdien
sten heeft Toch zijn er well
Men wist me o.a. te vertellen, dat
ons land onlangs bezocht is door een
leeuwentemster, die voor elke voor
stelling 200 gulden ontving; alzoo
een jaarwedde van ruim 50.000, al
thans als ze gezegeld kon optreden.
Veelal worden de gevaarlijkste baan
tjes ook 't ruimst betaald. De wielrij
der van de looping the loop uit schets
III verdiende immers ook veel geld.
Reeds merkte 'k een vorigen keer
op, dat men onder de specialileiten-
artïsten drie klassen vindt.
Ten eerste zij die veel verdienen.
Dat zijn de echte specialitei
ten, die in de voornaamste thea
ters en circussen voor de attractie-
nummers zorgen. Ze hebben in den
regel geen plezierig werk. Heel be
grijpelijk dan ook, dat ze alle krach
ten inspannen om... er zoo gauw mo
gelijk af te komen! Hun ideaal is veel
verdienen, weinig opmaken en zoo
maar die samenvoeging van eigen
schappen ls voor de moderne vrouw,
die ons onwaardigeu mannen als de
verzamelplaats van allerlei deugden
wordt voorgehouden, natuurlijk maar
een peulschilletje. Alleen zou de toe
stand van haar handen onder som
mige omstandigheden voor kap- cn
kleedwerk minder geschikt kunnen
wezen. Ik zal dit met een voorbeeld
toelichten. Toen ik een week geleden,
op vereerend verlangen (ja, ik heb
goede relaties I) aan den autotocht
deelnam, moesten natuurlijk de
auto's nu en dan, wanneer er een
hindernis voorkwam, even langzamer
rijden of stilstaan. De chauffeurs ga
ven elkaar dan een toeken, door na
melijk hun rechter hand uitgespreid
uiten den wagen te steken. Bij die ge
legenheid mocht ik opmerken, dat
mijn chauffeur wel twee gouden rin
gen aan de vingers droeg, maar dat
die vingers zelf nogal vuil waren.
Wie nooit met poetskatoen, smeerolie,
benzine en rubber banden omging,
mag dat afkeuren, ik niet. Maar hoe
het gaan moet, wanneer mevrouw on
derweg tot dc chauffeuse zegt„zet
even den wagen aan den kant en kap
mijn haar, want het is losgewaaid",
verklaar ik niet te beseffen.
Maar ik erken het nederig i k ben
maar een dom manspersoon. Mis
schien gaat de vrouwelijke veelzijdig
heid op den duur nog wel verder.
Waarom zou de chauffeuse-kamenier
ook niet trocd kunnen koken 7 Dan
neemt mevrouw de ingrediënten van
den maaltijd mee in den wagen en
wordt liet diner in de open lucht
kiaar gemaakt, opgediend en gege
ten 1 Ook hiermee is het menschelijk
kunnen natuurlijk nog niet begtensd.
veel mogelijk sparen; opdat ze do
planken of T zand vaarwel kunnen
zeggen, en 't verdere deel van hun
leven rentenieren. In Londen en Ber
lijn heeft men in de voorsteden go-
heele wijken waar de gewezen-art is-
ten hun villatjes hebben. Die rust is
wèl-verdiend! Jaren achtereen hebben
ze gezworven van stad tot stad, van
land tot land, ja zelfs in verschillen
de werelddeelen. En dan, de meeste
hadden zoo'n gevaarlijk baantje, dat
ze eiken dag de kans liepen, om het
leven er bij in te schieten.
Niet alle artisten huldigen deze
snaar-methode. W&ar vindt men
trouwqns geen uitzonderingen? Dezer
dagen is b.v. in Amerika een vrouw
gestorven, die 30 jaar geleden een
gevierde schoonheid in 't cïtcus was.
Ze reed bij do voorstellingen In een
gouden-eerewagen en was rijk ge
kleed... En nu is ze in een armzalig
dakkamertje onder behoeftige om
standigheden om 't leven gekomen...
We behoeven niet naar 't verre
Westen te gaan: ons eigen land le
vert voorbeelden op. 'k Wil geen na
men noemen, maar men heeft me de
treurige geschiedenis verteld van
een clown-paardrijder, dfe vroeger is
opgetreden ln de grootste circussen.
In z'n bloeitijd verdiende hij veel
geld; zooveel zelfs, dat hij eigonaaT
was van de 12 prachtige paarden,
waarmee hij werkte. Na is hij arm
en krijgt van enkele vrienden die met
z'n lot begaan zijn het noodzakelijk
ste. Waar hij het gelafen heeft? Z'n
ongeluk is het dobbelspel geweest.
Een mijner zegslieden heeft er bij
gestaan, dat hij op een avond twee
pamrden bij 't dobbelen verloor. Voor
zulke buitensporigheden helpen zelfs
geen groote verdiensten...
Maar gelukkig onder de 1ste rangs-
artlsten is zoo iets zeldzaam!
Als klasse twee vindt men de artis
ten die wel minder bekwaamheden
hebben, maar toch op fatsoenlijke
engagementen aanspraak kunnen
maken, 't Zijn de artisten die meer
hok-vast zitten; bekende komieken,
enz. Zij hebben in den rogel niet zoo
veel salaris, dat ze voor een villa-tje
kunnen spaTen, en zijn tevreden, als
ze goed-burgeriijk kunnen leven.
Klasse drie herbergt de overige air-
tisten, die zich tevreden moeten stel
len met de kruimkens die van de ta
fel der meer-bevoorrechte kunstbroe
ders vallen. Zij treden op in kleine
variété's, kermistenten, café-chan-
tants, enz. Dit soort artisten is een
eigenaardig volkje. Als ze veel ver
dienen, maken ze ook veel op, waar
door ze natuurlijk gedwongen wor
den om later, als ze een nadeelig con
tract hebben, of heelemaal zonder
werk zijn, zich met hc-el weinig te
behelpen.
Nu zou men wel kunnen zeggen:
,,'t ware beter om in de vette jaren
wat over le leggen voor de magere",
maar... voor zoo'n redeneering zijn
deze heeren blijkbaair niet vatbaar.
Ze leven veelal bij den dag. Ze schij
nen nog idealen te koesteren, die
hun verbieden te veronderstellen,
dat de toekomst donkerder dagen zal
brengen...
Ongelukkig voor de meesten, maai
de droeve dagen komen toch! Heil
dan de kameraadschap, die bewerkt,
dat de collega die op dat moment
goede verdiensten heeft, met liefde
wat wil afstaan voor den beproefden-
kunstbroeder!
KEES.
Regent het soms (evenals de parade
is ook het automobilisme van regen
slecht gediend) dan noodigt mevrouw
haar kamenier-chuuffeuse-keuken-
held in den wagen, om haar voor te
lezen. Lezen kan toch in dezen tijd
Immers iedereen
Het eenige bezwaar is, dat deze
viervoudige ondergeschikte gauw ver
sleten zal zijn, maar dat heeft zij dan
met de banden gemeen en nu
heb ik or zelf genoeg van en schei er
uit met ironiseeren van een denk
beeld, dat aJleen kon oprijzen in do
ongare hersens van moderne kam
pioenen in de vrouwenbeweging. De
vrouw chauffeur Let op de vrouw
als wielri'dstcr en ge zult erkennen,
dat zij bij ons mannen in dat opzicht
achterstaat. In vastberadenheid, ln
snelbeslotenheid, ln tegenwoordig
heid van geest, wanneer er een ge
vaar komt ie dreigen. En zou zij dan
aan het stuurwiel worden gezet 7
Komaan 1 De malligheid gaat ver in
onze dagen en T is volstrekt niet ze
ker, dat we te avond of morgen niet
do verschijning van een chauffeuse
zullen zien, die dan ten overvloede
ook nog kamenier wezen kan. Chauf
feuse, coiffeuse, er is haast geen
klankverschil. Als 't ooit zoover komt
wil ik haar mijn haardos, voor zoover
dio dan nog bestaan zal, toevertrou
wen, maar mijn leven stel ik niet in
haar handen. Dat nooit I
Toch ligt vereenvoudiging van be
drijf, evengoed ais vereenvoudiging
van spelling, wel in de lijn van den
tijd. De Staatscommissie inzake de
schrijfwijze van de Nedcrlandsche
taal, heeft zich tot de redactiën van
couranten gewond met het verzoek,
om in de eerste plaats mee te deelen,
Parijsche Brieven
cxxx.
Henry Roujon, „secrétaire perpé-
tuel" van de Académie des Beaux-
Arts, onderscheidt drie soorten van
collectionneurs van schilderijen:
lo. degenen, die schilderijen koo-
pen om ze te hebben;
2o. degenen, die schilderijen koo-
pen opdat anderen zo t hebben;
3o. degenen, d:e schilderijen koo-
pen om er van te genieten en ande
ren van te doen genieten.
Ik weet niet precies, tot welke
soort madame Paine bekoort. Doch
het is absoluut zeker, dat zij er met
haar collectiemanie leelijk ingeloo- i
pen is. 1
Korten tijd na den oorlog van 1870-
71, toon het nog goed vlsschen in
troebel water was, kwam con zekore
Kafta zoogenaamd tot de ontdok- i
king, dat hij recht had op den naam 1
van Lusignan. Edoch.. van een 1
naam zonder meer, kun je niet leven, j
D^t begreep Kafta goed. En hij werd t
tailleur. Hij had waarlijk min- j
der kunnen kiezen. Sapristi I is de
glorierijke titel van een kleermaker
dan niet: Ridder van de Ellemaat'? 1
Nou dan...
Eenigen tijd daarna stapte Kafta
in het huwelijksbootje met een vrouw
inet geld.
Het echtpaar toog naar Parijs en
voerde brutaalweg de namen van j
prins en prinses van Lusignan. De t
Fransche families, geparenteerd aan
de ware Lusignans, een reeds u:tge- i
storven geslacht, protesteerden. Doch
wat richt protesteeren uit, als je noch
macht, noch invloed, noch geld hebt? J
De Kafta's werden hoe langer zoo
vermeteler. Zij stichtten de Melusine-
orde „chevalerie d'honneur de S. A. 1
Mario de Lusignan, princesse de
Chypre, de Jérusalem et d'Arménïe." j
Dat klinkt als een klok, niet?
Schatrijk als zij waren, verkochten i
zij de ordeteekens niet. Zij schonken
die. Het was hun een genot, de me- 1
dailies bij hoopjes uit te deelen. In- 1
dochtig aan het „ga coute si peu et
Ca fait tant de plaisir", begiftigden j
zij er niet slechts vrienden en ken- i
nissen, doch ook winkeliers, koet-
siers, knechten, concierges enz. enz.
meê.
Kafta leed soms aan rheumatische
pijnen, weshalve hij een zekeren mon -
sieur Aubry tot hofmasseur of te wel -
particulier wrijver benoemde.
Prinses Marie zag in Aubry direct
een intelligenten ruau, waarop zij er
bij haar heer geniaal op aandrong,
den jongen hofwrijver tevens aan te i
stellen tot „sécrétaire géuóral" van
do Melusine-orde. Manlief vond dat 1
heel best.
Aubry stelde de statuten der Melu- J
sinc-orde op. Dat ding is een waar
kunststuk.
Het schoone doel is omschreven in
a'ilikel 1;
„De orde van Melusine is niet ge
slicht om te voldoen aan kleine per
soonlijke eerzucht, doch bostemd om
te dienen als belooning en aanmoedi
ging ten opzichte van verdiensten en
deugden, en om een machtige drijf
veer tot den inteliectueelcn vooruit
gang te geven."
Artikel 10 geeft getuigenis van de
belangeloosheid der stichters:
„De graden worden geheel koste
loos verleend, zonder dat er iets ver
schuldigd is voor diploma of kanse
larijrechten."
.Artikel 13 daarentegen verbergt
een slag om den arm:
hoeveel nummers van hun blad in
1908 zijn verschenen. Ik waarschuw
den zetter zeer ernstig, dit getal niet
in 1909 te veranderen, daar de Staats
commissie met een vet cijfer uitdruk
kelijk 190S verlangt. Waarom, ver
klaar ik niet te begrijpen, daar toch
ook de jaargangen van 1909 reeds et
telijke maanden geleden compleet
zijn gekomen. Maar wanneer ieder
een de roerselen der handelingen van
oen Staatscommissie kendo, zou het
schijnen alsof iedereen lid van zoo'n
Commissie kan wezen en dat lijkt er
in de verste verte niet naar 1
Ziedaar dus de Neder)ondsche re
dacties ijverig tellende, hoewel num
mers zij hebben samengesteld. Maar
die arbeid is zoo erg nog niet, verge
leken bij vraag 2, waarin verzocht
wordt op te geven, hoeveel kolommen
druks aan bijbladen dat jaar (het fa-
meuse jaar 1908) aan het hoofdblad
mochten rijn toegevoegd, adverten-
tiên, beursnoteeringen en Ingezonden
stukken niet meegerekend. Zoodra de
redacties, die natuurlijk niets beters
to doen hebben, de nununers hebben
geteld, gaan ze aan 't lurven van de
kolommen druks in de bijbladen. Al
licht hebben ze daar een weekje werk
mee, maar voor den Staat en zijn
Commissies heeft een brave Nederlan
der, het is bekend, eenmaal alles
over
Na het eindigen van dio week hoeft
hij gelegenheid to antwoorden op
vraag No." 3, die in 't korf gezegd
wcnscht te weten, hóéveel kolommen
de redactie in een andere spelling dan
dc gewoonlijk gebruikte, in de cou
rant heeft opgenomen, uitgezonderd
ingezonden stukken, die deze Staats
commissie inct beursnoteeringen en
„Elke sollicitant neemt de ver
plichting op zich, bij te dragen tot de
liefdadigheidswerken van de orde van
Melusine, door een bedrag te storten
in de kas der stichting."
De masseur bleek tevens een goed
„bra&seur d'affaires" te zijn.
Eenige jaren geleden verdwenen de
Kafta's, oud geworden, van het too
neel. Zijn zij ter ziele, of zijn zij,
vreezend voor aanraking met politie
en justitie, ergens in Amerika neer
gestreken Niemand weet het Er
verschijnen en verdwijnen er zooveel
in de wereldstad Parijs
Hoe het ook zij, Aubry, de wrijf-
en schrijfkunstenaar, bleef. En hij
verving Kafta als grootmeester van
de Melusine-orde. Daar hoorde na
tuurlijk een adellijke titel bij. Prins
van Lusignan kon hij zich uit deu
aard der zaak niet noemen. N'impor-
te een andere titel is, met eenige
vindingrijkheid en brutaliteit, Ook
wel op te duikelen. Eu hij noemde
zich comte d'Aulby de Gatigny. Er
bestaat een adellijke familie de Gla-
tigny, met een I. Welnu, deze familie
kan niet protesteeren „kloek" en
koek" zijn immers uiet eender. En
door het groote publiek wordt Ga
tigny licht vereenzelvigd met Gla-
tigny. Voorwaar, Aubry is een snug
gere kerel
Eenigen tijd geleden maakte de
schatrijke Amcrikaansche mistress
Paine kennis met den zoogenaamden
comte d'Aulby de Gatigny, die tus-
scheniijds getrouwd was en het kas
teel van Saint-Cyr-sur-Loire in eigen
dom had verkregen de drommel
weet op welke manier. En de rijke
overzeesche kocht van den nieuw- en
zelfbakken graaf, voor een millioen
francs, twaalf schilderijen van Cor-
reggio, zes van Rubens, benevens
eenige doeken van l'itiaan, Velas
quez en Teniers. Als de Amerikaan-
sche ook maar liet geringste verstand
van zaken had gehad, zou zij begre
pen hebben, dat men voor zooveci
doeken van beroemde meesters, in
dien zij écht waren, heel wat meer
zou moeten betalen dan een millioen
francs. Doch een Anicrikaansche ver
zamelaar of verzamelaarster is door
gaans een onbenullig sujet, te rang
schikken onder de tweede der hier
boven door Henry Roujon aangege
ven 'categorieën.
Thans is dan ook gebleken, dat de
gekochte schilderijen niet slechts on
echt, doch zelfs niet ecus goede co-
pieën zijn. Woedend diende de Amc
rikaansche een aanklacht bij de jus
titie in, en het echtpaar Aubry, alias
d'Aulby de Gatigny, is op het kasteel
Sa i nt-Cyr-su r- Loire gearresteerd.
Het is jammer, dat ik lady Paine
niet persoonlijk ken. Ik*zou haar an
ders zoo graag meênemen naar den
Salon des Indépendants, die nog te:
1 Mei a.s. open is. En ik zou haar
vooral doen stilstaan voor de schil
derij, die betiteld is ..Et le soleil
couchait a 1'AdriaUque", een ste/1:
stuk van fumisterie, dat natuu:-
lijk 1 een paar nieuwlichterige re
censenten in den val heeft gebracht,
en een mal figuur heeft doen slaan
De geschiedenis van hei mal.;
ding
Eenige jolige schilders verzamelden
zich in den cabaret ,,l.e Lapin agile",
op den top van den Montmartre, zei
ten zich schrap voor een doek en
doopten, achtereenvolgens in ver
schillende verfpotten verf, een verf
kwast, die vastgebonden was aan
den staart van een ezel. Wat de grap
penmakers op het doek tooverden,
ontstond dus grootendeels door de
tegenspartelende bewegingen vau
des ezels staart
Dat din" zonden zij in. Aangezien
voor den Salon des Indépendants al
le inzendingen worden aangenomen,
mits ze slechts vergezeld gaan van 2-5
francs voor diverse kosten, werd ook
dit kunstwerk toegelaten en opgehan
gen.
Teneinde aan dc authenticiteit van
hun merkwaardig procédé bij ieder
een allen twiifel te ontnemen, lieten
de schilders tijdens de „séance" doer
een deurwaarder proces-verbaal van
het geval opmaken
Er zijn zoowaar nog een paar re-
advertenties, niet voor vol schijnt
aan te zien. Dit werkje kan allicht
weer een weekje vorderen en zal al
licht weinig of geen resultaat opleve
ren, want een redactie is gewoonlijk
al te blij, dat ze één spelling onder do
knie heeft, om er nog oen tweede bij
te gaan beoefenen.
De Staatscommissie is bijzonder
matig in haar oischen. 'Zij had nog
heelwat verder kunnen gaan en bij
voorbeeld verzoeken om een berede
neerd overzicht van al de spelfouten,
die tijdens 1908 door redacties en
hare medewerkers zljn gemaukt, niet
beantwoording van de vraag, of die
ook bij vereenvoudigde spelling zou
den hebben kunnen voorkomen en,
zoo jo, waarom. Maar misschien ko
men deze en dergelijke vragen nog.-
Haast heeft een Staatscommissie
niet: wanneer zij over drie jaar met
haar Tapport klaar komt, dan is dat
vroeg genoeg.
En wij onderdanen wachten gedul
dig af, wat ons nu verder zal worden
gevraagd. Te veel kan het nimmer we
zen I
Een jonsrmensch, die in de keuken
van een villa te Bloemcndaal naar
de dienstbode vrijde, schijnt daar af
cn toe ook turf en anthraciet te heb
ben meegepakt.
't Komt niet pas. Poëzie en proza
samen Maar toch wie er zscht over
i denkt, kan aannemen, dat hij, na af.
l scheld to hebben genomen, zijn lief.
i devuur wilde onderhouden,
i FIDELIO*
