HAARLEM'S DAGBLAD. WUÏL5^£-. Haarlemsche Handelsvereeniging goed gek. bij Kon. BhI. T»n 13 Xot.1899. Do Haarlemsche Handelsvereeni ging hier ter stede, opgericht 10 Mei 189*2, heelt In den loop van den tijd wel haar recht van bestaan beweien. In zeer velo gevallen, zaken van ver schillenden aard betreffende, ia zij opgetreden en dikwijls met groot auccèa. Jammer echter, dat men alge meen niet meer blijk geeft, dit te wa&rdeeren, door als lid der Vereeni- ging toe te treden. Kr zijn wel «ïeer dan 600 leden, maar dat Is niet vol doende. Elk handelaar, neringdoen de, Ja zelfs particulieren, moesten lid Worden, om ten minste te laten gevoe len, dat men het werk op prijs stelt, dat de Haarlemsche Handelsveareeni- ging steeds opneemt, als doende, wat hare hand vindt om te doen. De voordeelen, die de Vereeniging bulten hare bemoeiingen van ver schillenden aard, haren leden aan biedt, zijn zeer vele en zeer groots tegenover de geringe Jaarlljksche contributie van 3.60, die gevraagd wordt. De Haarlemscha Handelsvereeni ging bemoeit zich In de eerste plaats er mede, de belangen van hare leden te bevorderen, door onwillige beta lers voor hen tot betaling aan te manen en information voor ben in te winnen. Bovendien hebben de leden het. recht, het hun gratis te verstrek ken advies van den rechtsgeleerden adviseur der Vereeniging te vragen, die ook Ln proceduren en faillisse menten gratis voor ben optreedt, na tuurlijk alleen voor zaken betreffende den handel en het bedrijf der leden. Als proef kunnen voortaan nieuwe leden voor een half Jaar worden aan genomen, doch slechts het 2e halfjaar (van 1 November tot en met 30 April) ad 1.75 de halve contributie. Rechtsgeleerde adviseurs der Ver eeniging zijn de beeren Mrs. Th. de Haan Hugenholtz en A. H. J. Merens, Bpaarae 94, alhier, die voor de leden alken werkdag van 24 uur des na middags zijn te spreken. Het bureau der Vereeniging ls ga- Testigd Jansweg 11. Voor Incasso's door bemiddeling der Vereeniging wordt een vast recht van 6 pet. der vordering bere kend. Bovendien moet 10 cent voor port ateeds worden bijgevoegd, bij inzen- ding van vorderingen door bemidde ling der advocaten te Innen. De kosten van Informatiön naar buiten de stad woonachtige personen bedragen 60 ets. per Informatie, plus Vijf cents porto-vergoeding. Jnforma- tlën naar binnen de stad wonende personen worden gratis verstrekt. Pretentlën op bulten de stad wo nende personen worden niet behan deld, wanneer niet 10 ets. voor porto vergoeding ts toegevoegd. Ruim 1748 Informatiön en rechts geleerde adviezen werden ln het af- geloopen Jaar gegeven. In Februari en Maart 1910 zijn 86 vorderingen tot een bedrag van 1518.82 betnaldj 16 vorderingen worden afbetaald, 17 vorderingen zijn uitgesteld." Volgens art. 7 dient het geheim der lijsten van wanbetalers ongeschon den te blijven. Alle brieven, aanvragen, reclames of wat ook, moeten worden geadres aeert aan het Bureau, dat geopend ls verdere inlichtingen zijn te bekomen. Haarlemmer Halletjes EEN ZATERDAGAVONDPRAATJE. Zoo langzamerhand komt de mu seumzaak in orde. Dat het Weeshuis op 't Heiligland er voor verbouwd wordt, staat vast, dat de Commissie een groot deel van haar macht zal moeten afstaan aan den directeur staat ook vast. Kortom, er zijn aller lei nieuwigheden, het eenige wat oud blijft zijn de schilderijen. En de fol- terwerkfuieen, waarop ons gemeente bestuur bijzonder schijnt te zijn ge steld. Althans het schijnt geen plan te hebben, deze verzameling akeligheid, die aan barbaarsche gewoonten en manieren herinnert, eenvoudig bij de turven op den rommelzolder te bergen. Deze vasthoudendheid ls overigens wel te verklaren. Wie eenmaal iets heeft verzameld of bijeengebracht, wil dat ook wel aan anderen laten kijken daarvoor worden, zoo niet ge heel, dan toch gedeeltelijk, verzame lingen aangelegd. Ik heb iemand ge kend, die sleutels verzamelde en wer kelijk langzamerhand voor dit roesti ge museum een soort van gehechtheid had verkregen, vooral Dadat hij er een van had kunnen gebruiken om een kast open te maken, waarvan de eigenlijke sleutel weggeraakt was. Wanneer het nieuwe museum den bezoeker moet stemmen tot rustige bewondering van schoonheid, dan moet hem niet vooraf of naderhand een verzameling martel-Instrumenten Onder den neus gehouden worden. Krijgt hij ze te zien vóórdat hij naar de schilderijen gaat, dan raakt hij al ;blj voorbaat uit de stemming en brengt hl] er een bezoek aan na do Het Bestuur heeft bemerkt, dat men soms meent, dat mem, hoewel geen lid der H. H. V., toch van haar Infor mation kan bekomen, en brengt nu nogmaals en uitdrukkelijk ter kennis dat alleen aan leden der Vereeniging information door haar worden ver strekt, en dat voor informatiön op hier ter stede woonachtige personen nooit betaling mag worden gevor derd. HET BESTUUR. OM ONS HEEN Ne. 1147. Het toll ln dn Kruisstraat. Van hulzen die lang leegstaan wordt gewoonlijk gezegd, dat het er spookt. Dat ls voor zoover ik weet, nog niet Yan toepassing op het huis ln de Kruisstraat, maar dat het rondspookt ln onze gedachten ls wel zeker. Daarvan ls het bewijs, dat het nu algemeen het huls ln de Kruis straat wordt genoemd, precies alsof er in die straat geen andere huizen waren I Er ls in dien naam iets bij zonders, iets geheimzinnigs en we hebben maar op te passen, of straks begint de oude trap te kraken en zien zenuwachtige voorbijgangers het schijnsel van de maan Sn de leege bovenkamers voor een witte gedaante aan, zoodat we, een, twee, drie ons spookhuis hebben, midden in de stad nog wel een eigendom van de ge meente. Op dit oogenblik ls er voor spook histories geen kana Wel ls de groo- te deur gesloten, maar wie aan de bel trekt, hoort weldra voetstappen ln de gang weergalmen en ziet zich opengedaan door den man, die er voor portier fungeert, zoolang de Vereeniging Koninginnedag er gehuisvest is. De vestibule ls er ruim en hoog, ze wordt 's avonds bovendien helder ver licht door een booglamp, die de ge meente bulten het huis, vlak voor het groote bovenlicht van do deur heeft laten ophangen, 't Is de Ingang van een waar patriciërshuis. De ruime ka mer rechts is leeg, op een booglamp en een telefoontoestel na. Het groote vertrek Unks is allesbehalve leeg, maar wat er In ls laat Ik op dit oogenblik rusten. Voorlooplg Is 't mij alleen om de ruimte te doen. En die ontbreekt in deze behuizing waarlijk niet, want bij de voorkamer sluit zich een mooi zaaltje aan. uitgemonsterd in goud als een officier van de rijden de artillerie en daarbij weer een kleinere kamer, maar die toch op zichzelf ook van groote afmeting is en in. al deze vertrekken hangen nog spiegels, alsof de woning pas verla ten was. Langs een ouderwetsche, maar ge makkelijke trap, waarop de dikke, grijze looper nog ls blijven liggen, ga ik naar boven. Daar ls natuurlijk de zelfde groote ruimte. Een kamer, een kamer en nog weer een kamer, wel vier of vijf en alle van een afmeting, dat het een bur germ ansbeurs zou ruïneeren, enkel maar om er tapijten to leggen en gordijnen te hangen. Maar ln éen opzicht ls de bovenver dieping van geringer qualiteit, de ka mers zijn er lager van verdieping. In bezichtiging van de schilderijen, dan gaat hij met een onaangenamen In druk naar huis. Het eene, wil ik maar zeggen, behoort even weinig bij het aüdere als een slak op een dames hoed. Laat ons dus die folterapperaten er gens brengen, waar niemand ze meer zoeken zal. bijvoorbeeld ergens ln een lokaaltje op de gemeentereiniging. De Costeriana gaan ook mee naar 't Heiligland. Wonderlijke maatregel. Behalve een enkelen particulier, dien iedereen wel noemen kan, heeft maar éen ambtenaar verstand van de Coste riana en dat is onze bibliothecaris. Maar die krijgt ze niet onder zijn be heer. Dit ls precies even logisch, als wanneer een van de schilderijen van Hals niet met het museum zou wor den overgebracht, maar toevertrouwd bijvoorbeeld aan den archivaris. Eén ding wordt langzamerhand waarschijnlijk. Wanneer de dag der opening van het nieuwe museum daar is, zullen de autoriteiten elkaar ont steld aanstaren en zeggen„om al les is gedacht, er ls een lauwerkrans voor Frans Hals, een katheder voor den feestredenaar, een stoel voor ledereen, die ooit wat over deze zaak gesproken of geschreven heeft, maar waar is de directeur?" En dan zullen de leden van den Raad, vol schrik, uitroepen „we hebben zoowaar nog altijd vergeten hem te benoemen I" Ik vestig daar de aandacht op. nu het nog tijd ia Misschien kan binnen zeg maanden (ik geef den tijd toch ruim genoeg) die benoeming nog ge schieden, tegelijk met die van de le den der Commissie voor het water leiding- onderzoek. Er wordt van een gemeenteraad nu eenmaal veel kwaad gesproken ten den tijd toen dit huls gebouwd werd, wisten de menschen Yan gezondheids leer nog niet zooveel af, dat ze begre pen de slaapkamers minstens even ruim te moeten maken als de woonka mers. Wie slaapt, heeft zijn oogen dicht, dachten ze, maar vergaten dat zijn longen toch open bleven. Verder naar boven ben lk niet ge gaan, we kunnen ons de zolders wel voorstellen. Maar wat moeilijker wordt voor de verbeelding ls, dat dit groote huls in de laatste Jaren van haar leven door één dame werd be woond. Hoe eenzaam moet zij zich gevoeld hebben ln die groote ruim ten. En naar mij verteld is, kwam zij ook weinig of niet uit de bovenka mer, die zij zich voor huiskamer had uitgekozen. Dit is geen huis voor een enkel per soon, maar een woning voor een groot gezin, waarin wilde Jongens ravottend de trappen afhollen en hel dere meisjeslach opklinkt Maar die bestemming zal het nooit meer krij gen. Wie het past zoo'n huls te be wonen, zoekt het. liever dan in de drukke Kruisstraat, in een van onze rustige parken of ln een landelijke buitengemeente. De poëzie van het persoonlijke verdwijnt uit deze defti ge stadshuizen, het proza van kan toor of administratie trekt er bin nen. De vraag is nog maar alleen welke administratie. En wie bet ge bouw gezien heeft, kan begrijpen dat er strijd ls over de vraag, wie het hebben zal. Voorshands rusten die twisten, want de vereeniging Koninginnedag heeft er, dank zij der vriendelijke be schikking van het gemeentebestuur, haar hoofdkwartier gevestigd en leidt er de vreedzame operaties, die ten ddel hebben de komst van Ko ningin en Prins op aanstaanden Don derdag tot een onvergetelijk feest to maken. De groote zijkamer ls dan ook min of meer gemeubileerd. Er staat een schrijftafel, er Is zelfs een karpet, er zijn ook een aantal stoelen van den «enigszins afwisselenden vorm, die verkondigt, dat hier alles maar tijde lijk ia Aan den wand hangt een plat tegrond van de Groote Kerk, voor de verdeeling van de plaatsen bij het middagconcert, op den schoorsteen mantel staan photographleën, dio er aan herinneren, hoe 't geweest ls bij de Frans Hals-feesten. Ook hangen er gekleurde schetsen van wagons voor den optocht, costuums voor meisjes ln den bloemendans en zoo meer. En ln twee groote spiegels be staat voor de bestuursleden de gele genheid, om zich te bekijken, wan neer zjj wit van angst door tegen spoed of rood van vreugde door voor spoed zijn geworden. De zaal daarachter en de aangren zende kamer zijn tot werkplaats in gericht. Daar wordt getimmerd aan de zijstukken van den grooten feest- wagen, daar zwerft een groote rol ontwerpen, daar worden de hekjes ge timmerd en geverfd, die de bloemper ken om de boomen aan de Dreef moe ten beschutten. Daar staan op groote tafels de beschilderde doeken, waar mee de groote wagen zal worden ver sierd en d« gebogen stukken, die straks aaneengehecht en overtrokken onrechte. Maar dit zal nooit gezegd kunnen worden, dat het college zich overijlt ln het doen van benoemin gen. Wie dat ooit beweren mocht, vindt mij ais kampioen ln bet strijd perk en zal zich op het scherpste al ler wapenen, de pen, hebben te ver dedigen. Er is gewenscht, dat op de Handels school het Esperanto zal worden ingevoerd. Voorlooplg heeft de Raad daar nog geen aandacht aan geschon ken en wanneer dat ooit gebeuren zal, moet er eerst nog veel meer op dat aambeeld worden gehamerd. Nieuwe dingen komen aan de men schen gewoonlijk dan pas aanneme lijk voor, wanneer ze een beetje op leeftijd zijn gekomen. En wat vele Esperantisten wel zouden willen dat namelijk alleen nog Esperanto en geen andere vreemde taal meer zou worden onderwezen, gaat op dit oogenblik wat ver. Het zou alleen practlsch mogelijk wezen, wanneer alle beschaafde volkeren tegelijk, op eens, Esperanto gingen leer en, maar daar ls vooreerst geen kijk op. Peru en Bolivia bijvoorbeeld hebben ruzie en schelden elkaar dus uit ln 't Spaansch, wat hun natuurlijk gemak kelijker afgaat, dan het eerst ln Es peranto te loeren, aangenomen al, dat deze taal zulke onvriendelijke woorden bevat. De Japanners loeren Russisch, voor den volgenden groo- ten oorlog, de Rus kan niet eens le zen en schrijven, hoe zou hij dan Es peranto leeren 1 Het ls daarom maar goed, In afwachting van al gem eene toepassing der nieuwe wereldtaal, dat aan de Handelsschool voortaan ook Spaansch en Malelsch zal wor den geleerd. Maar san den anderen den aardbol zullen voorstellen, alsof men allegorisch zeggen wou. dat hij nu weer, na het vertrek van de Hal- leysche komeet, het recht heeft, zich fier en tevreden aan allen te doen zien. Maar er wordt niet enkel met de handen, er wordt ook met het hoofd gewerkt Wanneer de feestdag een maal daar 1b. ziet alles er uit of 't vanzelf gegaan is, maar de ingewij den weten wel, hoe alles bij stukje en beetje opgebouwd ls moeten worden. Ik klap niet al te erg uit de school, wanneer lk vertel van een hoefdbe- stuuravergadering, die te half negen begon en te half éen eindigde, tot wanhoop van den heer BInger, die op dat oogenblik nog vijf en vijftig punten verklaarde te moeten bespre ken. Hoe hij het verder beeft klaar gespeeld, verklaar lk niet te weten, maar dat het door het dagelijksch be stuur, waarvan hij met de heeren CrommeUn en Mr. Vis deel uitmaakt, ln orde gebracht zal zijn, ls wel zeker. Ik zal het niet wagen, te omschrij ven. wat er voor zoo'n feest al zoo ge daan moet worden. De hoofdperso nen, die zich daaraan wijden, denken ln de laatste week aan niets anders, spreken over niets anders, bemoeien zich met niets anders. Telefoon en telegraaf zijn ervan ln voortdurende trillintr de post is in veel gevallen te langzaam De conferenties volgen el kaar op, deze moet aangespoord, gene geremd, een derde gesust worden, want ln de haastige, zenuwachtige drukte rijzen kleine quaeetles gemak kelijker dan anders omhoog. En daarbij wordt slagvaardigheid ge vergd tot het uiterste toe. Dingen, die lang zijn vastgesteld, hokken er is een onverwacht beletsel gekomen. Welnu, kan dat niet worden wegge nomen, dan moeten ze anders gere geld. Geen talmen, geen treuzelen, men moet verder. Waarlijk, wie eenmaal de voorbe reiding van zoo'n feest van nabij heeft gezien, zwijgt stil, als een klei nigheid op den feestdag zelf eens ha peren mocht.' Als ik ln de vestibule kom, om heen te gaan, zijn de drie aanvoerders van het hoofdbestuur in drukke overleg gingen. Hoe Iaat het van avoqd weer worden zal, weet niemand, ze bekom meren er zich niet om. Buiten staan de menschen te turen naar het groote aanplakbiljet, waar op al de feesten zijn vermeld. Als de inwoners nu zelf maar mee- worken, door zooveel mogelijk te ver sleren ,dan wordt het een schitteren- do feestdag. J. C. P. Van de Residentie en haar bewoners. LVII. De onverkwikkelijke geschiedenis met den Hofvijver, waarin de ge meente een dam wil leggen, zal dus werkelijk tot een proces tusschen Rijk en Residentie lelden. Belden maken aanspraak op de eigendomsrechten, maar de gegrondheid van ieders be weren kon schijnbaar niet onderzocht worden dan na een vertooning, die we op zijn meeet geflatteerd als kin derachtig moeten betitelen. Waarom, als de partijen meenen goede gronden te hebben voor haar kant kan Esperanto nooit algemeen worden, waDneer niet ln de scholen die taal wordt onderwezen, zoodat ik dan ook wel gewenscht zou hebben, dat tegelijk met Spaansch en Ma- lelsoh Esperanto tot studievak was verheven. Dr. Borgman, de directeur, die Inderdaad een breeden kijk heeft op zijn school, zal te avond of mor gen daartoe wel een voorstel doen. Maar alles op eens kan niemand ver langen. Zoo dacht ook de uitgever er over, die dezer dagen zijn zaak te koop pre senteerde, „omdat hij langzaam aan op Jaren komt." Langzaam aan, zoo is het juist. Verbeeld je, dat het an ders zou wezen, dat Je 's avonds op 40-Jarlgen leeftijd naar bed ging en 's morgens op zestigjarigen leeftijd opstond. En toch kun je ln dezen tijd van electriciteit, draadlooze telegra fie, vliegmachines en kometen allerlei wonderlijks verwachten I Die komeet van Halley heeft nu al zooveel vreemds te weeg gebracht. Ik reken daartoe een onderhandeling over den koop van havermout, die on langs heeft plaats gehad. De kooper was op "t punt om toe te slaan, maar aarzelde nog wegens de komeet „Hoor eens", zei hij ten slotte, „laten we een bepaling maken als de ko meet met de aarde ln botsing mocht komen, behoef ik niet te betalen." Op dezen voet ls de koop aangegaan en de leverancier krijgt dus nu zijn ha vermout betaald, wat den kooper, denk lk, per slot ook wel genoegen zal doen.- Zoo worden er wel meer vreemde besluiten genomen. Toen het Lon- densche muziekkorps van 't Leger des Hells een uitvoering gaf ln do groote zaal van de Sociëteit Vereeniging. had beweren, niet een commissie be noemd, om die rechten te onderzoe ken Aan mannen, in staat een uit spraak naar juistheid te verrichten, is geen gebrek en ze zou er des te vlugger om komen. Het flauwe kin derspelletje van de quasl-demping ware dan achterwege gebleven en de bewoners van den Vijverberg hadden een paar dagen niet tegen een plan- kenrommel behoeven te kijken. De gemeente wist, dat de eerste poging om tot demping over te gaan, gevolgd zou worden door een eiscb van het Rijk tot staking van de werk zaamheden en nu was het te ver wachten geweest, dat die poging tot het allernoodigste bepaald zou zijn. In zekeren zin was dit zoo. Er werd een paal in het water geslagen, en daaraan een vlotje gelegd, maar waarom op den waï een heele loods gebouwd en een paar stapels planken neergelegd moesten worden, zal wel niemand geheel en al begrijpen. In elke raadszitting Jammert de wethouder van financiën over de hooge kosten, die telkens gemaakt rpocten worden het verkrijgen van eiken cent hulpgeld kost een langen strijd en het is daarom, nu de stads kas zoo zorgvuldig tegen buitenge wone grepen verdedigd wordt, toch zeker de plicht van de ambtenaren, zoo zuinig mogelijk te zijn, waar hei gemeentegeld betreft. De geheele poppekasterij van loodsbouwen, enz., had achterwege kunnen blijven, het vlotje en de paal waren heusch al voldoende het geld en de tijd, be- noodigd geweest voor opbouw en af breken en voor het vervoer, heen en weer, van de planken, zijn wel nutte loos besteed. Maar belastinggeld moet toch ergens blijven, nietwaar Het is tenminste een troost te we ten, dat we de komende jaren belas ting zullen betalen meer naar draag kracht, dan tot dusver het ontwerp- inkomstenbelasting ls toch eindelijk door den raad aangenomen en reeds ln 1911 treedt deze nieuwe heffing ln werking. Van de stelsels van progressie, de vorige maal vermeld, ls dat van B en W. ten slotte aangenomen en de schaal stijgt tot bijna 5 pCt. bij een inkomen van 200.000. Voor noodza kelijk levensonderhoud wordt 600 afgetrokken, en niet alleen voor elk kind, maar ook voor elk inwonend pleegkind aftrek toegestaan. Bij deze belasting zal iemand met een week loon van ƒ13 per Jaar ƒ1.44 moeten betalen van een inkomeD van 1000 wordt f 9.50 gevorderd. Bijna was het gelukt voor den aan slag een commissie uit de ingezete nen te doen benoemen, maar het voorstel viel, met slechts 4 stemmen, nadat terecht betoogd was, dat het vaststellen van de aanslagen het werk van B. en W. moet zijn. De hoofdelijke omslag, die alleen op de huurwaarde gebaseerd was, Ls dus een dood geluld en alleen de be zitters van een inkomen boven het normale zullen dit betreuren. Kamer bewoners en ook winkeliers worden ontslagen van een last, dien zij te lang gedragen hebben. De nieuwe belasting ls zeker geen Ideaal ln haar soort.; het bepalen van het Inkomen kan soms lastig zijn en daardoor tot onregelmatigheden en onevenredigheid aanleiding geven, maar de schromelijke onbillijkheden van den H. O. brengt zij niet mee, omdat zij op 'n juisteren basis rust. Voor een verouderde en onhoudba re verordening krijgen we een betere ln de plaats en daarvoor behooren we dankbaar te zijn. In de geschie denis van Den Haag zal 18 Mei 1910 als een goeden dag staan aangetee- kend. De Meimaand, die hier ln deü re gel aan vermaken arm is immers Iemand van mijn kennis een kaart ge kocht, maar werd geweigerd door de politie, omdat de zaal vol was. Dat ls een billijke reden. Maar hij kreeg zijn geld niet terug. Het bestuur van het Leger des Heils beweert, dat er wel degelijk ruimte was. De warmte van de laatste dagen heeft mij belet, de zaak behoorlijk te doorgronden. Mocht ik later eens een toegangskaart van het Leger des Hells willen aanschaffen, dan haal lk er een notaris bij, die een akte voor me opmaakt. Voorzorgen kunnen nooit kwaad- Vooriooplg zou lk in overweging willen geven, dat voortaan bij den ingang niet alleen de politie, maar ook het Leger des Heils zelf vertegen woordigd zal zijn. Dan kunnen zulke vreemde misstanden niet meer voor komen. Maar afdoend helpen ze lang niet altijd. Dat zien we aan de helling Tan 't Kopje te Bloemendaal, waar maar voortdurend menschen op de fiets verongelukken, omdat ze naar beneden willen rijden, zonder zich aan het waarschuwingsbord G e- vaarlljke helling te storen. Weten ze nu nog altijd niet, hoeveel onderen er een ongeluk bij hebben opgedaan, of is leder voor zich arro gant genoeg om te beweren, dat hij het er wel beter af zal brengen, dan al die domooren, die slecht te pas zijn gekomen Hoe dat ook wezen mag, gebleken ls in elk geval, dat bet waarschu wingsbord alleen niet voldoende ls. Ik zou dus Iets anders willen neerzet ten en wel een groot bord met dit op schrift opera en schouwburg zijn gesloten en Scheveningen opent eerst op 1 Ju ni wordt in den regel opgevrco- lijkt door het voorjaarsfeest met ker misvermaken ln den Dierentuin. Dit feest, dat alles met een kermis gemeen heeft en alleen den buiten- sporigon naam draagt om te doen voorkomen, dat men hier met wat an ders dan met een kermis te doen heeft, trekt weer bijzonder Verleden jaar liep het mis. De bur gemeester had geen verlof gegeven voor muziek maken en wat is Tewe, wat Benner zonder lawaaiend orgel, wat een tobogan zonder schettermu ziek? De animo van het publiek daalde tot beneden nul en de tentenelgenaara pruttelden dat het een aard had. Ben aantal raadsleden waar die zich al niet mee bemoeien richtten daarop een verzoek tot den burgemeester om het maken van muziek weer toe te staan, en deze ging hier werkelijk op ln. De belangstelling werd toen wel wat grooter en het getal bezoekt? klom, maar bleef ver beneden d.it van vroegere jaren. Thans is alles weer „als van ouda- en op deze kermis, die geen kermis is, kan men op de verschillende avonden „La Haye qui s'amuse" in vrijwel ui haar schakeeringen ontmoeten. Er ls ditmaal echter een concur rent. In het „Gebouw" dat anders 's zomers in verlatenheid staal te \tr- vullen, la een rolschaatsenbaan go- opend door den bekenden impress;:- rio de Hondt. Veel succeB heeft li j tot dusver nietde prijzen zijn er te hoog. Een gulden betalen past dcu meesten niet, rnaar wordt deze prijs lager gesteld, dan komt de Jeugd, dl* anders de asfaltstraten onveilig maakt. Het betere publiek, dat hij hoopte te hebben, schittert echter ln den regel door afwezigheid en dut nog wel nu een baron, zelfs een bul- tenlandsche. In de directie zit. Jm- pressario's loepen hier wel veel risi co, want wie kon nu ook donken, du', hier in Den Haag een vreemde „ba ron" geen menschen zou trekken. Waarom engageert hij Vanni Mar- coux, den geliefden en geliefkoosden baszanger van de Opera ntet eens In heel den Haag waren dan geen schaatsen meer te krijgen en als Von- nl eens op rolletjes wou rijden, deed den volgenden dag half vrouwelijk den Haag het ook. De ondernen.or was dan binnen. SINTRAM. Hoogitgovuriyke telling 24 ongelukken gebeurt Afstappen noodlg. Misschien zou het cijfer van oi.-'c-*' lukken helpen. Of het er precies tweo dozijn waren, weet lk natuurlijk uiet. v Allicht wel meer. In leder geval zou ik wenschen, dat de inspecteur van politie de statistiek bijhield, zood.a wanneer toch weer een roekelooza een ongeluk had gekregen, den vol genden dag de 4 ln 5 werd veranderd* Zoo zou er eindelijk de schrik wcL inkomen, al geef ik toe, dat het treu rig ls, tegenover volwassen men-' schen op die manier kindermeid moeten spelen. Maar zoo zijn de menschen tegcn-4 woordlg. Studenten hebben te Amster dam voor ƒ20.000 met baccarat ver speeld en nu vraagt Iedereen om elute! ting van die speelholen, omdat zet' zoo'n groot gevaar opleveren Kt zat waarlijk die broeinesten van ramp< spoed niet in bescherming nemen, maar wil toch even zeggen, dat d« Jongelui oud genoeg waren blijkbaar! niet wija genoeg) om te weten, da# Z6 er Tandaan moesten blijven.. Eigenaardig Ls het ook, dat de fami lies van de dobbelaartjes er voor be danken om deze speelschuld te beta* len. Staat bet vast, dat er valsch ge* speeld is, dan ls dit te verklaren Zoo niet maar lk maald dezen volzin ntet af. Alleen komö misschien bij Iemand die hierover na denkt, de vraag op Zouden deze stu* denten, Indien ze gewonnen had* den. de winst hebben opgestoken FIDELIO-. Nu de burgemeester voor 6 maan den de stad uit Is, wethouder Vau Sandick ook met verlof gaat, was eci> tijdelijke wethouder noodig en al? zoodanig 1b nu Verbroek gekozen. Deze, een der Jongste leden, is ais lid nog nooit op den voorgrond ge treden, zoodat weinig van de ver wachtingen omtrent hem gezegd kan worden. De katholieken hadden eigenlijk recht gehad op dezen tijdelijken post, die later, als de heer Van Sandick ontslag neemt, wel in een vaste zal overgaan, maar onder hun fractie was niemand te vinden, die er voor ln aanmerking kon komen. Dat do keuze ten slotte op den nog vrijwel onbekenden mr, Verbroek viel, ls wel een bewijs, hoe weinig personen de raad telt, geschikt om het ambt waar te nemen. Aan de keuze is echter een heel goe- de kant. In het college komt thans ook een Jurist-wethouder, die er te lang aan ontbroken heeft. Wel merkwaardig, dat ln dezen tijd van overproductie van mrs, en doc tors, geen van de 5 nieuwe wethou ders een academischen titel heeft.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1910 | | pagina 5