HAARLEM'S DAGBLAD.
TWEEDE BLAD.
DINSDAG 21 JUNI 1910
bet gebouw du Cinquantenai-
re, en aan bet eindpunt Tervueren
was er ook een, van koloniale zaken.
Maar we bodden vocrloopig tentoon
stelling genoeg genoten, we zouden
een flinke wandeling maken, eerst
naar de uitspanning Quatre Bros en
vandaar naar Groenendoel.
Helaasdie wandeling vergeet fk
niet licht Niet om de tropische hitte,
daar immers warmte in ons klimaat
te zelden voorkomt om er te veel van
te krijgen, ook niet om de stijging in
den v/eg. daar de omgeving inder
daad mooi was, ook niet om die uit
spanning, waar bet z66 druk was,
dat we niet bediend werden, en zelfs
niet om dien stationschef, die ons te
veel voor onze kaartjes liet betalen.
Om dat alles slaakte ik mijn be
laas niet. Maar oindat bet maken
van een wandeling in die omgeving
op Zondag een onmogelijkheid Is. Een
tram is er niet van Quatre Bras naar
Groenendoel, maar de weg is er ver
deeld in drieën links een prachtig
pad, uitdrukkelijk aangewezen voor
wielrijders, daarnaast een breede rij
weg en rechts een ruiterpad.
Dat laatste was natuurlijk rul en
dus voor ons niet te gebniiken. Het
rijwielpad was ideaal, we probeerden
het. Slechts voor enkele seconden.
n klonken achter en voor ons ge
biedende signalen op zij daar, dat is
ons pad I En gehoorzaam gingen we
er af, stapten op den rijweg. Toet,
toet, klonk het achter onstwee
automobielen snorden ons rakelings
voorbij. We weken naar rechts om
plaats te geven toet, toet, daar da
verden ons drie van die hel-.che ma
chines tegemoet.
Op deze drie wegen was geen plaats
voor twee vreedzame wandelaars om
rustig te gaan. En we voelden ons,
nu eens op het wielorpad, dan weer
op het auto-terrein springende, als
beklagenswaard:?*! wezens uit een
vroeger tijdperk, vijftig jaar geleden,
toen er nog gewandeld werd 1 Wij
waren ook de eenigen. De ijverigs ten
gebruikten hun bee oen om te trappen,
de anderen strekten ze in auto of rij
tuig uit. Niemand iiep er op, don
vij I
Wanneer mijn lezers dus naar Brus
sel komen, zouden ze hun beenen ge
rust thuis kunnen laten, indien ze die
niet noodig hadden omin trams
of rijtuigen of auto's te stappen.
Maar indien ze In den Brusselschen
toon willen blijven, moeten ze er niet
op gaan wandelen. Dat is, of je met
je mantel of jas zes modes ten achte
ren bent De wandelaar ls in Brussel
afgeschaft. Ik denk, dat ze er een ter
herinnering in een museum hebben
neergezet.
J. C. P.
Buitenlandsch Overzicht
Zooals men weet, is door 't rijksge-
rec-ht te Kopenhagen al uitspraak ge
daan in de zaak tegen de oud-minis-
Iers Cristenstu en Berg *t proces,
dat betrekking heeft op 't bekende i
DEBNSCHE POLITIEKE
SCHANDAAL,
waarin de gap-rniuister Albert! de
hoofdrol spoelt.
Berg is lot 1000 kronen boete ver
oordeeld en Cristenscn vrijgesproken.
Toch blijkt thaus uit de publicatie van
't vannis, dat ook de rechters over
tuigd zijn, dat Cristensen niet zonder
blaam is.
Een der bladen zegt T rond uit:
Er is iets, dat heet in de overwe
gingen veroordeeid te worden. Het
rijksgerecht heelt zijn zwart stempel
op Cristeusen gezet. Hij beeft onver
antwoordelijk genandeld, zijn veront
schuldigingen worden verworpen, hij
heeft niets anders voor zijn vrijspraak
te aanken dan de door de rechter»
vrij duidelijk als betreurenswaardig
gekenmerkte omstandigheid, dat geen
bepaling van iiet strafrecht zijn erg
plichtverzuim omschrijft. Dat is vrij
spraak van een slag, die iemand niet
dikwijls kan drugen, ja zedelijk eigen
lijk niet eenmaal".
't Bekende blad „Politiken" meent
cok, dat Cristeusen zedelijk getroffen
maar eenige uudere bladen zijn
milder in bun oordeel.
En, hoe zal 't nu met Albertl gaan
Die zal er wel met geen vrijspraak of
boete afkomen, maar wel in de gevan
genis gezet worden, om daar z'n fl-
nancieole operaties of knoeierijen
overdenken I
In Turkije dreigt ook
EEN PROCES TEGEN EEN
GEWEZEN MINISTER.
't Comité tot vrijwillige bijeenbren-
ging van gelden voor de vloot, heeft
tot de regeering het verzoek geriebt,
om Hnlil, gewezen minister van ma
rine, ln staat van beschuldiging te
stellen. De grootvizier verklaarde, dat
de Kamer een commissie van onder
zoek zal benoemen.
In Parijs strijdt men ook over een
veroordeeling. Daar gaat 't
OM EEN TER DOOD VEROOR
DEELDE.
't Is de moordenaar Liabeuf, die ge
vonnist is, om op 't schavot te ster
ven, omdat hij een agent vermoord
heeft De man was vroeger voor een
zedenmisdrijf veroordeeld, naar hij
oihoudt onschuldig. Hij wilde zich
ia de straf uitgezeten te hebben op
■den agent, die hem destijds heeft aan
gebracht, wreken, inaar... hij doodde
een wetsdienaar, die met 't geval niets
had uit te staan.
Als in Frankrijk iemand ter dood
veroordeeld wordt, kan bij aan den
president der republiek om gratie vrar
gen. Behalve enkele uitzonderingen
wordt deze dan altijd gegeven.
Liabeuf weigert evenwel om dezen
voetval te doen, omdat hij vroeger
onrechtvaardig veroordeeld is gewor
den.
Nu is'er een volksbeweging optouw
gezet, om toch grntio voor Liabeuf te
bewerken. Verschillende, met vele
namen onderteekende adressen zijn
tot den president gericht, er zijn tal
rijk bezochte meetings gehouden,
Gok een deel der pers beijvert zich,
om 't hoofd van Liabeui te redden.
Enkele aanhalingen
De „InlrausigaiHschrijft, dat de
xrzauK van ades Egt 111 de macht
in oe agenten uer zedenpolitie om
iemand valscn ie beschuldigen en ook
veroordeeld te krijgen.
„Deze fout. waarmee de geheel©
zaak begonnen is, en die er do groo-
te oorzaak van vormt, is begaan d or
de inaaischaupij. Zij wil uu haar ver
antwóórdelijkheid up ecu enkel indi
vidu overbreugeu, en ze gaat zelf ©en
onrecht begaan om hém voor zijn
monsterachtig onrecht te straffen.
Het is nie» heel duidelijk in hoeverre
het prestige van den Sta.d, dat geheel
eo al op rechtvaardigheid behoorde te
berusten, wint bij dergelijk© kracht-
toereu".
De „Justice"
„Liabeuf heeft geweigerd zijn ver
zoek om gratie le teekenen. Hij is
maar sieeds onder den indruk van
het idee fixe, dat hij het slachtoffer
geweest is van een onrechtvaardig©
daad. Maar Liabeuf. al heeft hij ook
wei eens fouten begaan, die de Code
Pénal straft, heeft zijn eergevoelEn
dat eergevoel bestaat daarin, niet te
willen doorgaan voor een schunnig
individu, zooals do zedenpolitie hem
voorstelde."
„Gil Blus"
„Waarop berust het gratie-begin
sel Op een verzachtende omstandig
heid voor een begaan misdrijf. Zulk
een excuus nu zal men nooit sterker
vinden, dan in het geval van dezen
man, die gedood heeft om zich le wre
ken over ue rechterlijke dwaling,
waarvau hij het sluciuuffer geweest
was. Zijn misdrijf blijft een misdrijf,
natuurlijk, men mag niet doodeu om
zich over onrecht te wrekon. ik her
haal het. Er is straf noodig, ik erken
het. Maar de maatschappij, die het
eerst in naar plichten ie sort is ge
schoten tegenover oezen uuu door
huil ten ui.iechte ie schanuvlekken,
heeft niet liet recht hem Je aller
zwaarste kastijding op te leggen.
Of de actie zal helpen t
't Wordt betwijfeld, want Faillières
wordt ook door meuscheu, die Lia-
beufs dood willen, bewerkt Er is al
te kennen gegeven, dat verschil-
lende boosrere politieautoriteiten van!
Parijs met ontslag gedreigd hebben,
voor het geval Liabeuf niet onthoofd
werd.
De president zit nu voor een moei
lijke beslissing.
Koning Manuel ook, want
DE POLITIEKE MOEILIJKHEDEN
bezorgen deti Jongen koning veel
last. 't M»»isterie heeft ontslag geno
men en nu moeten andere Excellen
ties gezocht worden, wat bij den
scherpen strijd ln de politiek niet ge
makkelijk zal zijn.
Sedert lang loopee er te Lissabon
geruchten, dat Manuel den last van
de kroon niet langer wil dragen
van plan is afstand te doen van
troon ten gunst© van zijn oom, den
Infant» Affonso, hertog van Porto.
Maar zoo zegt de Lissabonsche
berichtgever van de „Daily News"
dit is hoogst onwaarschijnlijk en wel
op twee gronden Ten eerste omdat
de koning van Portugal het recht niet
heeft ten gunste van een ander af
stand t© doen van den troon en ten
tweede, omdat bet Portugeesche volk
in xoo'n ongrondwettige daad mis
schien aanleiding zou vinden om het
koningschap af te schaffen en de re
publiek uit te roepen, dl© het meent
noodig te hebben.
Toch ls dezelfde berichtgever van
meening, dat ln een der eerstvolgen
de hoofdstukken van de wereldge
schiedenis de Portugeesche republiek
zal worden ingeschreven en wel met
letters van bloed.
Wel zijn er nog velen, die vast re
kenen op Europeesche interven_c tot
afwending van dil dreigende gevaar,
maar die hoop zal z. L wel ijdel blij-
ai.
Treurige voorspelling.
De hoop vermeerdert, dat de sombe
re voorspellingen over
DE KRETENSER MOEILIJKHEDEN
niet verwezenlijkt zullen worden en
dat alles nog zonder geweld of oorlog
zal afloopen.
De Turksch© minister van blnnen-
landsche zaken zond aan de provin
ciale autoriteiten een circulaire,
waarin verUaard wordt, dat de mo
gendheden besloten bepuald de souve-
reine rechten van Turkije en de rech
ten der Mohammedanen op Kreta te
waarborgen, en waarin de hoop wordt
uitgesproken, dat de pogingen der
Porte, om een definitieve oplossing
der Kretenser quaestie te verkrijgen,
met succes zullen worden bekroond
Verder wordt de verzekering gege
ven, dat geeD derde partij (natuurlijk
worden Griekenland en Kreta bedoeld)
gemachtigd is aan de onderhandelin
gen deel le nemen.
Daarom wordt do bevolking uitjze-
noodigd zich te onthouden van elke
agitatie, die de Turksch© belangen
zou kunnen schaden.
brengst verkregen wordt door verhoo.
ging van het percentage der hefflru
gen voor verkrijgingen in de zij
linie en door vreemden.
Hoe matig de progressie is, blijk*
voorts uit de omstandigheid, dat, on
der de tegenwoordig geldende tarie
ven, voor successie- en overgangs
recht te zamen, van een nalatenschap
nooit meer kan worden geheven don
16.56 percent, terwijl volgens het ta
rief, in het ontwerp vervat, het suc
cessierecht nooit hooger zal worden
opgevoerd dan 20 percent.
En wat nu de vrijstellingen betref
fen, zooals ze thans geregeld zijn, kun
nen ze aan vrij gegronde bedenkingen
onderhevig worden geacht, die het
ontwerp tracht weg te nemen.
Wanneer bloedverwanten in de
rechte nederdalende lijn van bloed
verwanten in de opgaande lijn er
ven, of de ©ene echtgenoot vnn den
anderen, terwijl afstammelimron uit
het huwelijk aunwex.g zijn. dan is de
vrijstelling voor elkea verkrijger af
hankelijk van bet bedrag dat tuj ei ft
Maar bij de overige verkrijgingen is
dat anders en moet men, als het saido
on den boedei boven een zeker g©.
ring bedrag komt, altijd betalen, ol
erft men nog zoo weinig. Mei dit laat
ste wordt thans gebroken en bovcn-
urr china.
Een telegram uit Peking fc«r!rht,
dat de ondérkonine van Hupe Hoenan
vier voorname officieren van het Sste
leeerdlvisi, onder welke eenige gene
raals, onder beschuldiging, dat zij
hebben medegewerkt aan de revolu-
tmnnnire propaganda, in hechtenis
heeft laten nemen en opsluiten.
De onderkoning meent daarmede de
bewering, die ten d^el had een mili
tairen Bond in het leven te roepeu om
het leger te controleeren en daardoor
tevens de regeering in den kiem ver
stikt te hebben.
De kritieke toestand in Hoenan
wordt nog verergerd door zware over-
stroomingen in het noordelijk ge
deelte.
Volgens berichten uit Sjangtifoe
zijn een buitengewoon groot aantal
menschen om het leven gekomen en
lijdt de bevolking gobrek.
De „Echo de Chine" deelt mede, dat
ln den loop der maand April 3000 Chl-
neezen op het eiiuiid Hainan aau de
pest zijn overleden.
Herziening der Wetgeving np het
Successierecht.
(Slot.)
Om nu nog eens terug te komen op
de invoering van 't progressieve stel-
sel, moet worden opgemerkt, dat het
ontwerp daarbij naar eene gelijkma
tige werking streeft, door. bij verkrij
gingen boven zeker bedrag, nie'. al
het verkreeene voor het percentage in
ééne klasse in te deelen, maar telkens
alleen over het meerdere boven zeker
bedrag, een hooger percentage te hef
fen, waardoor ook onbillijke heffin
gen worden vermeden met betrekking
tot zulke verkrijginzen, die de grens
van oen reeks slechts met een gering
bedrag overtreffen.
Voorts is overwogen, dut voor ver
krijgingen door bloedverwanten inde
rechte nederdalende lijn en door echt-
genooten met kinderen, de progressie
in die mate moet worden beperkt, dat
de te verkrijgen meerdere opbrengst
niet hooger is dan het bedrag, dat
door uitbreiding der vrijstellingen
voor die verkrijgingen zal worden op
geofferd. De schatkist krijgt dus, wat
dit betreft, uit de bolasting niet meer
dan voorheen, zoodat de hoogere op-
i wordt bij overschrijding van da
grens der vrijstelling, nog niet dade
lijk de volle belasting toegepast, maar
heeft geleidelijke overgang plaats,
ten gevolge van g ede e 11 e l ij k e
vrijstellingen iets wat ook thans al
leen nog maar geldt in de rechte ne
derdalende lijn en tusschen echtge-
nooten met kinderen, doch volzenshet
ontwerp mede tot alle gevallen wordt
uitgebreid
Bij vererving in de zijdlinie (broe
ders en zusters, enz.) en bij verkrij
ging door vreemden, is de grens der
algeheele vrijstelling voor ieder ge
steld op IMi.
Wanneer bloedverwanten in tie op.
gaande lijn van bloedverwanten in uo
nederdalende lijn erven (ouders van
kindereuj of ethtgeuooleu van ecni-
genooten, wanneer geeue afstamme
lingen aanwezig zijn, is die grens be
paald op i lüuo
Wat de verurijgiugen betreft door
bloedverwanten in de rechte nederda
lende ii.-u en tusscnen ecntgenooien
met kinderen, is deze grens thans
reeds op I luOÜ gesteldmaar die
gieiis wordt v oigeus bet ontwerp ver
ruimd met f'JW, voor ieder jaar, dat
de verkrijger jonger is dan 21 jaar
omdat naarmate de leeftijd van den
er Krijger vorder verwijderd is van
het tijdstip, waarop hij in zijn eigen
onderhoud zal kunnen voorzien, da
heffing van belasting van het vader
lijk of moederlijk erfdeel g -acht kan
worden voor deze meer bezwarend
te zijn.
Inderdaad is hier sprake van een
zeer ru;me uitbreiding; dio tot da
vraag aanleiding geeft, of men ook m
dit opzicht niet t e ver gaan kan. Ge
steld, dat een kind van een jaar (7-WO
erft, geen onaanzienlijk bedrag, dan
zijn niet alleen de eerste 1U00 vrij,
maar nog bovendien 20 maal (300 of
16000, zoodat van de gche-elc nalaten
schap niets behoeft te worden be
taald.
Maar wat zou het 'nu dit kind de
ren, om van de g e h e e l e erfenis be
lasting te betalen, wanneer het b.v,
een halve ton erfde?
Hierin is het groote nadeel gele-
gen van de tegenwoordige wijze van
heffing van successierecht.
Vrijstellingen behooren er wel te
wezen en wanneer men in eenige wet
algemeens regelen voor die vrijstel
lingen aanneemt, dan staat het vast,
uai men grenzeu moet trekken en alle
grenzen ziin min of meer willekeurig.
Nu die vrijaleliiügeu volgens olge-
meene regelen en dio in elk geval toe
passelijk zijn, eetwiual in de wet zijn
opgenomen, nu kan men er geen be
zwaar tegen hebben, <iat zij uog wor
den uitgebreid doch men zal daar
mede nooit voorkomen, die onge
motiveerde werking der vrij
stelling, die onder de thans nog vigco-
rende wet zoo vaak voorkomt.
riet omgeroerde bliju trouwens ook
waar. Vrij is wat b.v. door ©en broe
der van een zuster wordt geerfu, wan
neer hel zuiver saldo der verkrijging
drie honderd gulden niet te boven
gaat. Nu kunnen wij ou» toch zeer
goed voorstellen, dat het bedrag van
het verkregen© zes hondeid gulden
of meer beloopt en de heffing der be
lasting toch eene onbillijkheid kun
genoemd worden, met het oog op Wo
bijzondere omstandigheden, waarm
de erfgenaam verkeert of het aandl
dat hijzelf in het ontstaan van het ge-
erfde kapitaal heeft gehad.
Bij het heffen van successierc ht
wordt voortdurend met twee mu _>n
OM ONS HEEN
No. 1160.
Brusselsche Indrukken.
Vc
ln Brussel ls het onmisbaarste ar
tikel.... niet de estaminet, ook niet
het glaasje bier, hoewel ik de behoef
te daaraan, op Zondagmorgen nog
wel, gesymboliseerd zag door een ge
weldigen optocht van groote lrier-
faten op dito wagens, trekkende over
den boulevard Anspach zelfs niet
het bruine schoeisel, dat de ware
Brusselaar voor zijn zomergeluk on
misbaar achthet onmisbaarste
artikel is de Brusselsche tram.
Iedereen weet, dat de stad Brussel
zelf niet zoo heet groot ls, maar daar
omheen liggen tal van kleinere ge
meenten, die langzamerhand met het
centrum Brussel samengegroeid zijn
en het geheel tot een uitgestrekte stad
maken, waarin dc grenzen tusschen
de eene en de andere gemeente nie*
meer zijn op te merken.
Tn Brussel tramt dan ook iedereen.
Loopc gaat niet meer, de afstanden
zijn te groot, er wordt te veel tijd
mee verloren. En de prijzen zijn zoo,
dat een algemeen gebruik mogelijk
is, tien centimes voor flinke, vijftien
voor groot" en hoogstens twintig
voor zeer groote afstanden- Natuur
lijk loopen ex op bepaalde uren arbei-
derstrams, die nog goedkooper zijn,
maar in Brussel mankt, wat wa in
ons land nog maar betrekkelijk wei
nig zien, ook de arbeidersvrouw van
de tram gebruik. Do reden daarvan
is eenvoudig deze, dat de hulsmoeder
niet als bij ons haar leveranciers aan
de dour krijgt, maar de benoodigdhe-
den voor den dagelijkschen pot gaat
koopen op de markt.
Naar ik heb hooien zeggen leeft de
mannelijke Brusselaar bovendien
,veel meer buitenshuis dan do gemid
delde Hollander, maar ik bon tot mijn
leedwezen er niet lang "«noeg ge
weest om een telling van thuisblij
vende en uitgaande Brusselaars te
houden 1
Hoe het ook zij, het tramverkeer is
druk. Brussel en ziin voorsleden sa
men genieten van 61 tramlijnen. Be
halve van andere vervoermiddelen,
motorbussen, zelfs omnibussen met
paarden er voor, om van de ontelbare
auto-taxen op dit oogenblik niet te
spreken. Mooi zijn de trams niet, in
tegendeel in onze aan fatsoenlijke
wagens gewende oogen zijn se haas
tig in elkaar getimmerd en kunnen
op sierlijkheid niet de minste aan
spraak laten gelden. Maar ze hebben
één groot voordeelnagenoeg iedere
dichte motorwagen sleept een open
volgwagen achter zich aan. En daar
op is de aandacht van al wie tram
men wil gericht, daarop stormen de
passagiers los, springen er zelfs op
vóórdat de wagen stilstaat, kijken
zelfs zorgvuldig uit naar bepaalde
plaatsen in den open wagen
Waarom? Ziedaar wat de vreem
deling de eerste paar dagen niet be
grijpt. Hij ziet wel. dat er cijfertjes
1 en 2 op de plaatsen staan, maar
komt niet op de gedachte, dut die ver
schil van klassen zouden beduiden.
En toch is die dwaasheid een feit In
denzelfden open wagen zijn twee ta
rieven, de man die naast u zit, kan
eerste klasse trammen, gij zelf twee-
da Of omgekeerd. Het eenige verschil
zit in het tarief. De conducteur ver
zekert, als ge bij hem informeert, wel
dat de plaatsen eerste klasse wat meer
ruimte hebben, maar dat is larie. De
maatschappij maakt het onderscheid
blijkbaar alleen om Int gewin. En de
Brusselaar ls er op uitgestudeerd, om
de plaatsen tweede klasse te bemees-
teren. Wat een last dat voor den
vreemdeling geeft als hij overstappen
moet en met een tweede klasse
kaartje gaat zitten op een eerste klas
se plaats, moet de lezer zelf maar
eens in Brussel ondervinden.
Het verkeer is overigens veelvuldig
Cn snel. Er wordt niet gewacht op
FEUILLETON
NORA
Naar het Engels.c>
door
CHARLES GARVICE,
3)
Wel vader, van wie ls dili vroeg
*lj, terwijl tij met tegenzin den geur
opsnoof.
Ryall kwam naar haar toe. trok
haar de enveloppe uit de hand, 'en zijn
gelaat werd rood, toen hij zich naar
het vuur wendde en er de enveloppe
in gooide.
O, een of andere circulaire. Ik
hen *t vergeten, zei hij. Iets van den
«en of anderen klueririuker, die het
mij bij vergissing gestuurd heeft, ge
loof ik.
Iemand, di» dacht, dat u een
nieuw pak noodig had, vadernu,
dat heeft u wel .oudje 1 zei ze la
chend.
Ja, ik zie er wel armzalig uit,
bromde hij, Ik heb wat nieuwe
kleeren besteld lk krijg zo als ik
r.aar Londen »a. Maar wie weet, wan-
een Juffrouw, die aan den verren ho
rizon komt opdagen en mat haar voor
vingertje zwaait Ze moet maar met
den volgenden wagen meekomen.
Snel in- en uitstappen slaat nergens
ln de wagens voorgeschreven, maar
de passagiers doen het uit eigen be
weging. Ik heb een gezelschap Hol
landers, vier ln getal, voor een tram
wagen zien discussieeren, wie het
eerst zou Instappen, ln dezen geest
waarschijnlijk „Ga Jij er eerst in,
Marie I" f.Nee, Kees, ga jij maar!"
„Nou, dan Piet maar 1" En Juist
toen Kee haar voet uitstak om in te
stappen, ging de tram weg, en liet
het heele viertal achter, zóó verbluft,
dat Kee van pare consternatie vergat,
haar voet maar weer neer te zetten.
Ik hab, als het heelemaal niet an
ders kon, ook wel eens ln den dichten
wagen gezeten, maar niet dan in 't
geval van de onvermijdelijkheid, om
dat je in den open wagen door de
snelheid zoo'n heerlijk koeltje krijgt.
Dat genot moeten we in Haarlem
missen. Onze goeie, ouwe paarden
tram heeft althans nog open wagens,
maar de E. N. E. T. sluit de men
schen, die niet op de balcons wen-
schen te staan, altijd bii nen de vier
wanden en op de veel langere rou'e
naar Amsterdam is nog nimmor een
open wagen gezien.
Waarom niet Ik vrees, dat toen
de E. N. E. T. werd aangelegd, alleen
geen open wagens zijn besteld als een
gevolg vnn onze Nederlandsclie kin-
dormeisjesnatuur. We willen veel te
veel op mekaar passen. Hekjes willen
we zetten en waarschuwingsborden,
niemand wordt aan zichzelf overge
laten, iedereen wordt bekindermeid.
Zoo vond de E. N. E. T., ik geloof het
zeker, aanvankelijk open wagens veel
t" gevaarlijk I Je kunt er uitvallen.
En zoo'n electrische tram gaat zoo
ijselijk snel, nee hoor, open wagens
mochten er niet wezen I Waarschijn
lijk is do tegenwoordige directie van
een andere meening, maar..... die
bezit nu eenmaal geen open wagens
en heeft ver klaarbaar weinig lust, om
ze te laten aanmaken voor een lijn.
waar nog altijd geld bij moet
E:i toch lk vermoed, dat de koeten
er wel uit zouden komen. Let eens op.
hoe de menschen dringen en duwen
om plaatsen in de open wagens voor
Bloemend aal en ZandvoorL Bracht de
E. N. F. T. er ook op de Ceintuur
baan. het tramgebruik zou er, dunkt
me, door toenemen, en de menschen,
die zich 's zomers aan trammen wen
nen, kunnen er in den winter niet
meer buiten.
Komleker nog is het verschil tus
schen het traject Haarlem—Zandvoort
en dat van Haarlem naar Amsterdam.
De Raad van Toezicht op de spoor
wegen heeft indertijd uitgemaakt, dat
,op de laatstgenoemde lijn geen open
wagens zouden loopen. Zie hierboven
de opmerking over onze kindermei-
derigheid Maar naar Zandvoort wor
den ze wel gebruikt. Dit mag ons le!
den tot deze vraag wat is het ver
schil, wanneer een Amsterdammer
tusschen Amsterdam en Haarlem of
tusschen Haarlem en Zandvoort uit
den wagen valt Antwoord dat hij
in t laatste geval verder van
huis is?
Ik ben dan ook bijzonder nieuws
gierig om te weten, of de Hollandsche
Spoor op haar a-s. electrische tram
door de stad nog open wagens zal
laten loopen.
Maar de vergelijking heeft me aan
't afdwalen gebracht Over de Brus
selsche trams liad ik het En lk zie
ze nog, op dien Zondagmiddag, alle
tjokvol, in welke richting ze ook gin
gen, en niet het minst in de richting
naar Tervueren, het geliefde uitstapje
van de Brusselaars. Een plaatsje op
het smalle balkonnetje was alles, wat
we hadden kunnen veroveren, in ge
zelschap nog wel van een mand met
citroenen, die tot allerlei slangachtige
houdingen dwong.
Vóórdat we er waren, passeerden
we een tentoonstelling voor kunst in
neer wij ze zullen kunnen betalen. Jij
ziet er ook armoedig genoeg uit,
voegde hij er bij, terwijl hij haar
knorrig aankeek, alsof het haar
schuld was. 't ls wat moois voor
de Ryalls, om als vogelverschrikkers
rond te loopen, terwijl hun minderen
trotsch op hun dikken geldbuidel met
mooie veeren pronken I Er is van
avond een groot diner in de Hall
de Hall I lachte hij smadelijk.
Martha vertelt mij, dat er ruim twin
tig menschen te dineeren zijn. Ik heb
een lange rij equipages gezien. Ja,
die ordinaire Ferrands gedragen zich
alsof zij de heeren van het groote huis
zijn en zij zijn het ook, want zij
hebben het gekocht terwijl wij,
Ryalls
Laten wij ons toch niet met de
Ferrands en hun doen en laten be
moeien, vader, zei Nora bedarend.
Wat doet het er toe Waarom
zouden wij er ons iets van aantrek
ken, dat zij rijk zijn En ik geloof,
-lat het tenslotte heel lieve menschen
moeten zijn. Mevrouw Ferrands ziet
er uit
O, praat toch niet over die Fer
rands, Nora I zei hij gemelijk, alsof
zij over het onderwerp begonnen
was.
Neen, wij zullen niet over hen
praten of denken, vader. Ik zal nu
naar boven gaan en zien. dat ik
avondeten krijg. Ik heb zoo'n trek in
eten. Wil u een clgaret Hier zijn ze
en hier zijn de lucifers.
Toen zij de kamer was uitgesneld,
bleef Ryall naar do deur staan kij
ken met een half slimmen, half vrees-
achtigen glimlach om dc lippen. Nu
nam hij een brief uit z*!» zak hij
was geparfumeerd, everals de enve
loppe hij rook er aan, kuste hem, en
las hem langzaam over, met zijn
hoofd op zijde, een grijns van bevre
digde ijdelheid en sentimentaliteit
om zijn geopende lippen.
Een gek geval met die envelop
pe 1 zei hij grinnikend tot zichzelf
maar ik wist haar gemakkelijk te
vreden te stellen ja, ik had gauw
nnjn woordjes klaar. Arme Nora
Maar het is evenzeer voor haar best
wil als voor het mijne niemand
zou mij zelfzuchtig kunnen noemen
maar er zal heel wat te betalen
zijn, denk ik.
Weer grinnikte hij als iemand, die
niet op zijn gemak ls, viel daarna ga
pend achterover in zijn stoel, en
rookte met een air van voldaanheid
ziin cigaret
HOOFDSTUK II
De held.
Nora verkleedde zich erf snelde
naar beneden om te eten. Zij deed
dat in de keuken; daar was het warm
en licht, en zij wilde met Martha
praten. Zij had niet alleen de stieren
verkocht, maar nog andere zaken ge
daan in boter en pluimvee, en zij
en Martha overwogen samen het
voor en tegen maar Martha kon
haar onverdeeld© aandacht niet aan
dit onderwerp wijden, want haar
geest was vol van de vroolijke drukte
om en in de Hall.
Zij zeggen, dat die oude Sir Jo
zef verschrikkelijk rijk is, en dat hij
nog veel meer geld haalt uit een of
andere mijn een goudmijn, denk lk.
Hoe gelukkig voor hem I zei
Nora Maar om nu weer op de kip
pen terug te komen, deuk Je, dat je
er zooveel kunt leveren, Martha
Ja, jjt denk het wel, juffrouw,
zei Mart ha, vooral als tk nog meer
voer krijg. Kippen kunnen zoo onmo
gelijk veel eten, als zij vetgemest wor
den. De Hall is den gcheelen
avond schitterend verlicht, en Ned
zegt, dat een van de staljongens hem
verteld heeft, dal er vier menschen in
de keuken bezig zijn en twee er van
zijn mannen. Ik heb niet op met man
nen in de keuken. Juffrouw Nora
tenminste als zij de gerechten klaar
gaan maken. Dat ls altijd vrouwen
werk geweest. Natuurlijk
Ik wou. dat je de Hall eens even
kon vergeten, om naar mij te luiste
ren, Martha, zei Nora lachend.
De volgende lente hoop ik eenige
Minorcakippen te koopen, wij moe
ten daarvoor geld bij elkaar zien te
krijgen.
U heeft groote plannen in hei
hoofd, juffrouw Nora, zei Martha
vol bewondering. Had u het geld
eerst rnaar tiet hindert mij zoo, dat
u zich over zulke dingen het hoofd
moet. breken u is een Ryall, en u
behoort tot -le aanzienlijksten in het
land. U behoorde eigenlijk in den
salon te zitten en in uw equipage te
rijden
Allebei tegelijk zeide Nora
schertsend. Maar, zooals je weet,
Martha, heb ik geen equipage en
ik vraag mij af, wat er met ons zou
gebeuren, als ik in den salon ging zit
ten droomen Waar ts Ned toch Ik
ga hem opzoeken.
Zij sloeg een nuden mantel om, zet
te den grooten stroohoed op en ging
uit De lucht was opgeklaard en een
bijna volle maan scheen helder. Nora
stak de geplaveide binnenplaats over,
voortdurend Ned bij den naam roe
pend maar er kwam geen antwoord,
en zij ging de schuur en de stallen in,
om naar hem te zoeken.
Eindelijk vond zij hem vast in
slaap tusschen het geurig hooi. Hij
was nog maar een jongen, niet veel
ouder dan zij zcif, en Nora keek hem
meewarig aan. Hij had een heel zwa-
ren dag gehad, een lang eind loopen
naar Nelsworthy en terug, In den
stortregen, en hij sliep zoo vast als
een boerenknecht maar slapen kan.
Zij kon niet over haar hart verkrij
gen, hem wakker te maken, en zij
ging terug naar den koestul, om te
zica of alle nieren aanwezig waren.
Zij waren er allemoul, behalve een,
een lastige vaars, waarvoor Nora,
waarschijnlijk omdat zij lastig was,
een zwak had. Zij begreep, wat er
gebeurd wasBrindle huil tegenge
stribbeld zooals gewoonlijk, en Ned
was van plan geweest, hel beest te
gaan zoeken, nadat hij de andere
koeien had binnengehaald, maar hij
was in slaap gevallen.
Er zat niets anders op, dan Brindló
te gaan zoeken, en na een oud paar
hooge laarzen te heblieu aangetrok
ken, die zij in de stal bewaarde, nam
Nora den stok van Ned en snelde
weg. In het heldere maanlicht kon
zij ieder voorwerp duidelijk zien de
vaars was op geen hunner weilanden
te zien en No u stak ze over en liep
naar de heg. die de pas aangekochte
landerijen der Ferrands scheidde van
die der Ryall's, intussehen riep zij
aanhoudend het vermis'© dier bij den
naam, maar Bundle gaf geen ant
woord, en was nergens te zien.
Daar kwam Nora aan een pas ge
maakte opening in de beg, waardoor
de vaars zich blijkbaar ten weg had
gebaand,
(Wordt vervolgd).
